Bronnen bij Retorische trucs: argumentenmoordHet was even zoeken naar een juiste term ervoor (en we zijn in voor betere suggesties), maar argumentenmoord is toch een van de populairste truc in dit tijdbestek. Kijk maar naar het eerste voorbeeld (de Volkskrant, 14-06-2012, door Steven Adolf, correspondent voor de Volkskrant in Spanje):
Natuurlijk zijn argumenten tegen deze voorstellen bijzonder makkelijk te vinden, samen te vatten in: je gaat geen geld storten in een put die niet gedempt is. Dat wil zeggen: Spanje en de andere zuidelijke landen hebben dusdanig zwakke economieën dat gewoon geld geven volkomen tevergeefs en zeer waarschijnlijk contraproductief is met betrekking tot de hoop op verbetering - verbetering is iets dat mensen zelf moeten willen. En als je zelf zeer zwak staat aangaande het aspect van argumenten, dan pleeg je gewoon moord op die van de andere partij:
Eén.
Twee
Drie.
Vier. Met dit voorbeeld in de hand kan men met slechts heel weinig fantasie al zelf een heel telefoonboek vullen met andere gevallen. Een tweede variant (de Volkskrant, 11-06-2012, van verslaggever Robert Giebels):
'Zoals gebruikelijk' betekent dat de de bedoelde niet geredeneerd heeft, maar gewoon een riedeltje heeft afgedraaid. Als daar in dit geval argumenten voor aangevoerd kunnen worden, zullen die minstens ven geldig zijn voor de andere partij: premier Rutte - die draait in ieder geval niets meer dan een riedeltje af, namelijk "dat Europa moet". Deze journalist schrijft een bericht met retorisch trucs, die de bedoeling hebben de inhoud van het bericht te vervalsen. Van nog wat verder terug (de Volkskrant, 06-06-2012, hoofdredactioneel commentaar, door Peter Giesen):
Hier wordt het argument vermoordt dat je alleen moet privatiseren wat ook echt een markt is, open en toegankelijk ook qua informatie voor de overgrote meerderheid: pakjes boter en dergelijke. Wat dus apert niet geldt voor spoorwegen, zorg enzovoort, omdat daar heel andere zaken belangrijker zijn - dure, alleen enkelvoudig uit te voeren infrastructuur, persoonlijke relaties, fundamentele verschillen in formatie. Dus voor openbaar vervoer, zorg, financiële producten, enzovoort. Welk bijzonder redelijk argument Peter Giesen vermoordt door te stellen dat wie tegen privatisering van het laatste is, ook tegen alle privatisering is. Waarmee Peter Giesen zich nogmaals onthult als een fundamenteel voorstander van privatisering, en neoliberalisme, zoals vrijwel iedereen bij de Volkskrant en de rest van de media. Toepassende regel bevestigende de regel uit Informatiefilter 
omtrent de omkering van gebruik bij ernstige retorische trucs
.
Weer vooruit in de tijd, een voorbeeld dat tevens illustreert dat retorische trucs zelden alleen komen (de Volkskrant, 30-06-2012, van verslaggever Robert Giebels):
Iets waarop vele vormen van inhoudelijk kritiek kunt hebben, zoals dat hier verliesmakende private instellingen voor hun verlies gecompenseerd worden door de staat - een binnen een "normale", niet-communistische, economie volkomen ongehoord. Populair gezegd: "Jullie nemen de risico's zin zijn rijk geworden toen het goed ging en nu het fout gaat dragen wij de kosten". Dit soort inhoudelijke argumenten afdoen als 'verkiezingsretoriek' is een extreme vorm van argumentenmoord. De extremiteit waarvan minder verwonderlijk wordt, als je beseft wat de voornaamste retorische truc is die Mark Rutte gebruikt: de "hondsbrutale leugen"
. En dat in een dusdanige frequentie dat van een psychopathische vorm van liegen
kan worden gesproken
. Een bekende inspiratiebron: ideologie (de Volkskrant, 04-07-2012, door Yoram Stein, filosoof en publicist):
Riposte; "Je zegt het alleen omdat het mode is" ... We kunnen niet alles opslaan want je komt het dagelijks tegen in de zogenaamd objectieve media, maar dit was weer een mooie variant (de Volkskrant, 10-07-2012, door Yvonne Hofs):
Dat wil zeggen: de mensen die beweren dat een slecht onderpand een slecht idee is bij het geven van een lening, doen dat niet omdat het een slecht idee is, maar omdat ze critici zijn. Van de Europese Unie, natuurlijk. Nog meer EU (de Volkskrant, 19-07-2012, column door Arnon Grunberg):
Weinig verrassend keert de Joodse columnist zich tegen Sarrazin als deze zich voor het behoud van de Duitse natie uitspreekt. Naar Retorica, trucs
, of site home
 ·.
|