Bronnen bij Retorische trucs: eenzijdigheid

Eenzijdigheid kan in gradaties komen, maar de eenzijdigheid van de argumenten van multiculturalisten is bijna altijd volkomen. Het kan ook moeilijk anders, want men probeert een achterstandige cultuur te verdedigen, en dat gaat niet met een tweezijdige benadering. Een karakteristiek voorbeeld (de Volkskrant, 28-07-2010, ingezonden brief van Sjoerd Resink):

Protest tegen kopvoddentaks

Toen Geert Wilders in de Tweede Kamer het woord kopvoddentaks voor het eerst gebruikte, waren er veel mensen die daar hun afkeuring over lieten blijken. Niet in de mate die ik persoonlijk passend had gevonden voor dit dieptepunt in onze naoorlogse democratie, maar toch, het was er. ...

Oké, stel dat het over beledigingen gaat. Dan zou een tweezijdige benadering ook beledigingen van de andere kant moeten meenemen. Bijvoorbeeld een enkel uitspraakje uit de koran nemend: "Joden zijn apen" - uitspraken van een soort waarvoor mede een Tweede Wereldoorlog is gevoerd en waarvan er nog talloze andere zijn, zie hier

.
En vergelijk die moslim-uitspraken nu eens met "kopvoddentaks" ... En toch is dat laatste het dieptepunt van de naoorlogse democratie, volgens de multiculturalisten en het overgrote deel van elite en media. Terwijl moslims hun "Joden zijn apen"-symbolen vrijelijk door de stad kunnen paraderen, en daarvoor tempels mogen oprichten.

Nog wat voorbeelden van dezelfde eenzijdigheid (de Volkskrant, 03-08-2010, ingezonden brief van A. Romijn (Rotterdam)):

Ik was VVD’er

Ik had juist voor de VVD gekozen, omdat ik democraat en liberaal in hart en nieren ben. Liberalisme en democratie staan voor vrijheid van meningsuiting zonder een ander te kwetsen. ...Ik dacht dat de VVD hiervoor stond. ... Slechts enkele VVD-prominenten – onder wie Weisglas – hebben zich kritisch uitgelaten over samenwerking met de PVV. ... De PVV mag van CDA én VVD bevolkingsgroepen blijven schofferen ...

En (de Volkskrant, 03-08-2010, column door Pieter Hilhorst, politicoloog):

Vernederland

Tussentitel: Wie met de PVV gaat praten, doet alsof dat een partij is als alle andere

‘Waar was jij toen de PVV aan de macht kwam?’ ‘Nou, uhm, ik was op vakantie.’
    ‘En wat heb jij gedaan om die greep naar de macht te voorkomen?’ ‘Nou, uhm, ik was op vakantie.’   ...
    ... Wie uit tactische overwegingen met de PVV gaat onderhandelen of met steun van de PVV gaat regeren, doet alsof over de ideeën van de PVV best te praten valt en de PVV een partij is als elke andere partij.
    Dat is de PVV niet. Wilders voert een consequente haatcampagne tegen de islam, hij doet aan de lopende band discriminerende voorstellen die in strijd zijn met de Grondwet en die vooral bedoeld zijn om moslims te vernederen.   ...

De ene andere kant: "De islam voert een consequente haatcampagne tegen Joden, homo's, christenen en ongelovigen".
En nog een andere andere kant (de Volkskrant, 03-08-2010, ingezonden brief van Wim Everwijn (Capelle aan den IJssel)):

CDA, bescherm christenen

Ook ik ben voor een wereldomvattende vrijheid van godsdienstbeleving, maar ik begrijp niet dat CDA-prominenten, onder wie Bert de Vries, zich zo inspannen voor met name de islam in Nederland.
In werkelijk ieder moslimland worden christenen en joden door de overheden en/of de bevolking zwaar geterroriseerd en in het gunstigste geval behandeld als oud vuil. Het openlijk dragen van een kruisje kan al aanleiding zijn voor arrestatie of ernstig fysiek geweld. Ook hanteren diverse moslimlanden een extra belasting (djizja) – een soort kopvoddentaks avant la lettre – voor ongelovigen waarbij de term ongelovige blijkens de Koran staat voor een ieder die niet moslim is. Voorts is het bouwen van kerken doorgaans niet toegestaan, of wordt zwaar tegengewerkt, en worden deze gebedsruimten (onlangs nog in Turkije) na voltooiing simpelweg in brand gestoken en de bezoekers in elkaar geslagen. ...

En nog een derde andere kant, naar aanleiding van het proces dat nu (2010) gaande is tegen Geert Wilders (de Volkskrant, 07-10-2010, ingezonden brief van M. Selte (Hilvarenbeek)

Maten en meten

Mocht Geert Wilders worden veroordeeld, dan hoop ik dat de aangiftes zullen binnenstromen: tegen al die mensen die zich negatief hebben uitgelaten over PVV-stemmers: politici, journalisten, cabaretiers en dergelijke.
Persoonlijk lig ik totaal niet wakker van wat er wordt geroepen vanuit het anti-Wilderskamp. Dat is vrijheid van meningsuiting. Maar er mag niet met twee maten
worden gemeten. Dat is pas beangstigend.

Oftewel: de o zo beledigde klagers over Wilders zijn ziekelijk eenzijdig.

Wat voorbeelden uit de buitenlandse politiek (de Volkskrant, 13-08-2010, van een correspondent):

Natuurramp in China werd lang geleden al voorspeld

Het massaal kappen van bossen in de regio van de provincie Gansu waar begin deze week een moddergolf een stadje binnenspoelde, is mede oorzaak van de ramp waarbij mogelijk 1700 personen het leven verloren.
De Chinese staatsmedia hebben de modderstroom de afgelopen dagen als een natuurramp behandeld. Bijna alle aandacht gaat naar de inspanningen van staat en partij bij de reddingsoperaties. Dat staatsbedrijven ook de oorzaak van de ramp zijn, komt nauwelijks aan bod.
Een rapport van twee onderzoekers van dertien jaar terug voorspelde de ramp al. Het wijst op de stelselmatige ontbossing door staatshoutfirma’s en waarschuwt voor een verwoesting van het lokale ecosysteem waardoor zware regen een modderstroom op gang kan brengen die alles op zijn weg verwoest. ...

Soortgelijk rampen vinden plaats met grote regelmaat over de hele wereld. Allemaal geregeerd door kapitalistische systemen. Toch wordt er in die berichten nooit iets vermeld over "kapitalistische houtfirma's", en dergelijke. En als het gaat en ging over dezelfde soort gebeurtenissen in communistische landen, wordt het "staats-" altijd eraan toegevoegd. Een sterk voorbeeld van eenzijdigheid. Een effect van de Koude Oorlog, natuurlijk

. Vrijwel alle correspondenten in communistische landen waren en zijn sterk anticommunistisch (in dit geval Hans Moleman). Zoals (vrijwel) alle alfa's

.

Nog een China-voorbeeld, van een andere correspondent (de Volkskrant, 15-09-2010, van correspondent Kees Broere):

China vergroot de kloof in Afrika

De Chinezen leggen in razend tempo wegen en andere infrastructuur aan. Maar daardoor wordt wel een Afrika van twee snelheden gecreëerd.

Hetgeen natuurlijk ook geldt voor alles wat het westen gedaan heeft in Afrika, en, dramatischer, in Rusland, na de val van het communisme. Zonder dit soort koppen, natuurlijk.

Ook uit de Koude Oorlog

(de Volkskrant, 24-08-2010, ingezonden brief van Bart van den Eijnde (Beek en Donk)):

Wapenhandelaar

Als Victor Bout inderdaad een gewetenloze wapenhandelaar is – zoals wordt beweerd – hoort hij in het gevang (Ten Eerste, 21 augustus). Maar dat nota bene de grootste wapenhandelaar ter wereld, in casu de Verenigde Staten, hem wil berechten, is de grootste gotspe ooit vertoond.
De VS zijn zelf nooit selectief geweest met hun wapenleveranties en ze hebben zelfs hun huidige tegenstanders zelf bewapend en getraind: Saddam Hoessein, Noriega en de Taliban. Bovendien loopt de gemiddelde Amerikaanse burger met een vuurwapen rond alsof dat de gewoonste zaak ter wereld is. Zouden ze Bout misschien willen uitschakelen als concurrent? Hun motieven deugen in elk geval niet.

Ach ja ..

Weer terug naar China (de Volkskrant, 23-09-2010, hoofdredactioneel commentaar):

Dwingende toon

China beschadigt met bruuskering van Japan ook zichzelf

In het onverkwikkelijke conflict met Japan heeft Peking gisteren de volumeknop nog wat verder omhoog gedraaid. Kwamen de aantijgingen aan het adres van Tokio tot nu toe voor rekening van anonieme functionarissen of waren ze vervat in communiqués, ditmaal was het niemand minder dan premier Wen Jibao die de Japanners de wacht aanzegde. In de marge van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties maande hij Tokio de gearresteerde kapitein van een Chinese vissersboot onverwijld en zonder voorwaarden vrij te laten. Gebeurt dit niet, dan zal Peking ‘nadere actie’ ondernemen. ...
Het conflict over de aanhouding van de Chinese kapitein speelt zich af tegen de achtergrond van een langer lopende controverse over een energierijk deel van de Oost-Chinese Zee waarop beide landen aanspraak maken. Japan, dat het gebied controleert, heeft er vaker vissersboten opgebracht, maar liet die altijd weer laten gaan zonder er een rechtszaak van te maken. Was het verstandig om dat ditmaal wel te doen vanwege het offensieve gedrag van de betreffende kapitein? Misschien niet. Maar de affaire is toch vooral geëscaleerd omdat Peking er een prestigeslag van heeft gemaakt en kennelijk vastbesloten is Japan tot een knieval te dwingen. ...

De andere kant: "Japan heeft al vele malen China geprovoceerd, en China heeft dat grotendeels over zijn kant laten gaan. Om haar eer te reden was het noodzakelijk de laatste nieuwe Japanse provocatie met gelijke munt terug te betalen, mede om te voorkomen dat Japan in de toekomst overgaat tot nog drastischere stappen. Het is goed dat China op dit moment, waar het nog kan, de agressieve acties van Japan een halt toeroept."
Dit laatste hoeft niet de enige waarheid te zijn. De voorstelling in het commentaar is het zeker ook niet. Noch het sterk pedante vervolg:

Dat de nieuwe mogendheid China soms zijn tanden laat zien, kan niet verbazen. En in het onderhavige geval zal het wel aan het langste eind trekken – het lijkt onwaarschijnlijk dat de kapitein daadwerkelijk in staat van beschuldiging zal worden gesteld. Maar door Japan zo ostentatief de pin op de neus te zetten en geen eervolle uitweg te bieden, berokkent Peking zichzelf toch ook schade in een regio waar de Chinese machtsontplooiing met argusogen wordt gadegeslagen. Leiderschap verschraalt als het slechts rust op ongenaakbaarheid.

En dit soort taal is de volkomen standaard.

Ook de correspondent in China doet natuurlijk aan mee aan de eenzijdigheid (de Volkskrant, 22-09-2010, door Hans Moleman, correspondent in China):

Het grote China is arrogant, rancuneus en onaangenaam

De economische opmars van China roept steeds vaker de vraag op wat de aard van het beestje is. Hoe gaat een eenpartijstaat met 1,3 miljard relatief eenvoudig te manipuleren burgers zijn stempel op de wereld drukken?
    Peking verzekert ieder die het horen wil al jaren dat het bezig is met een ‘vreedzame opmars’. Maar achter de vriendelijke win-win-verhalen gaat een andere werkelijkheid schuil. China begint zich te ontwikkelen tot een rancuneuze, arrogante natie die een groot gevaar kan worden voor zichzelf en de wereld.
   Zie het conflict met Japan over een energierijk deel van de Oost-Chinese Zee. De arrestatie van de kapitein van een Chinese vissersschuit heeft tot rooie koppen geleid in Peking. Onmiddellijk vrijlaten die man, luidt de eis. Het gaat op zo hoge toon dat het voor Japan onmogelijk is zonder gezichtsverlies een uitweg te vinden.   ...
    De redenering in Peking gaat zo: wij zijn groot, Japan is klein. Onze economie is belangrijker, zij hebben onze markt harder nodig dan wij hun techniek. Zolang we geen militair geweld gebruiken, zullen de Amerikanen ons onze gang laten gaan. We hebben de steun van het hele Chinese volk, inclusief Taiwan en Hongkong. De Japanners hoeven geen steun te verwachten van Zuid-Korea, want Seoul heeft zelf ook ruzie met Tokio over zeegebied.
    Wie nog denkt dat Japan een apart geval is heeft het mis, meldt de commentator er gelijk bij. Vernedering van Tokio geeft een nuttig signaal aan andere hoofdsteden dat Peking in toekomstige conflicten gaarne bereid is zijn gewicht flink rond te slingeren, aldus de partijkrant.
    Misschien winnen koele hoofden alsnog het pleit. Hoe de aanvaring met Japan ook afloopt: welkom in een nieuwe, onaangenaam Chinese wereldorde.

Bijna een exacte omschrijving van hoe Amerika in de wereld opereert. Het verschil: Amerika gaat ook nog over tot grootschalig geweld.

Er waren slechts enkele dagen wachten nodig om de laatste eenzijdigheid definitief te bewijzen (de Volkskrant, 25-09-2010, van correspondent Hans Moleman):

Okinawa cruciale en kostbare basis voor de VS

Tussentitel: De 5000 Amerikaanse marirners op Okinawa dienen als brandweerploeg

Bulderend razen vier F-18 Hornets laag over de daken van Chatan. De herrie ten spijt, kijken de wandelaars die over het voetpad langs de Stille Oceaan joggen er niet van op. Ze zijn er aan gewend, ook om zeven uur ‘s ochtends, de inwoners van dit dorp dat precies in het verlengde van de startbaan van Kadena Air Base ligt.
‘Dat is de ochtendpatrouille’, zegt een Japanse snorkelaar die op een bankje zijn duikspullen aantrekt. Het is het begin van een mooie nazomerdag op Okinawa, het zuidelijkste eilanddistrict van Japan. De zee lonkt, in het koraalrif bij Chatan schuilen de mooiste vissen. ...
De 5000 mariniers op het eiland dienen als Washington’s brandweerploeg voor Azië. Ze kunnen uitrukken als er ergens in de regio rampen gebeuren, zoals de tsunami of de recente overstromingen in Pakistan. ...

Gevolgd door anderhalve pagina tekst die regelrecht uit de koker van de propaganda-afdeling van het Pentagon lijkt te komen. Geen woord over de vele protesten tegen de Amerikaanse aanwezigheid op Okinawa (de Volkskrant, 21-06-2000, AP, Reuters):

Duizenden vormen keten tegen basis VS op Okinawa

Meer dan 27 duizend demonstranten vormden donderdag een menselijke keten van 17 kilometer lengte rond Kadena, de grootste Amerikaanse luchtmachtbasis in Azië, op Okinawa. Zij protesteerden tegen de aanwezigheid van de Amerikaanse strijdkrachten in Japan. De demonstratie vond plaats aan de vooravond van de top van de G8, die vandaag op het Japanse eiland begint. ...

Ziekelijke eenzijdigheid.

Nog een flagrant geval (de Volkskrant, 30-12-2010, AP, Reuters)

VS vrezen expansie van Chinese marine

De VS en landen in Azië maken zich steeds grotere zorgen over de sterke groei van de Chinese marine. Peking heeft een nieuwe antischip-raket in gebruik genomen die een flinke bedreiging vormt voor Amerikaanse vliegdekschepen. Ook wordt mogelijk al in 2011 China's eerste vliegdekschip operationeel. ...

Oké, een anti-oorlogsschip-wapen is een bedreiging. Dan is het oorlogsschip zelf natuurlijk een nog veel grotere bedreiging:

Minister van Defensie Gates zei in september dat de ontwikkeling van de raket de VS zal kunnen dwingen om verder van de Chinese kust te opereren.

Hé, dat schip dreigt helemaal niet ...Dat is alleen maar "aan het opereren" ... Dat is vreedzaam. Is het er misschien dan maar eentje, zonder enige wapens aan boord?

Hoewel China een van 's werelds grootste legers heeft, heeft het geen enkele ervaring met vliegkampschepen. De Amerikanen hebben twaalf carriers.

Nee, het is meest moderne wapentuig wat er is. En dat vaart voor de kust van China:

Beide ontwikkelingen duiden erop dat Peking, sneller dan verwacht, de VS zal uitdagen in Azië. ... De Amerikaanse marine opereert er nu ongestoord.

En dit is geen bedreiging. En het Chinese wapen tegen die schepen is wel een bedreiging, en een uitdaging ....
En oh ja: die anti-raket-raketten die Amerika bij de grens van Rusland wil plaatsen, zijn natuurlijk totaal geen bedreiging, zoals de Russen beweren. Dat is een volkomen absurde reactie van die Russen ...
Hier kan toch echt over niets anders gesproken worden dan een geestelijke storing, als je dit soort dingen weet op te schrijven, en een krant dat zomaar gaat afdrukken. Het is vrijwel hetzelfde als beweren dat de maan van groene kaas is.

Eenzijdigheid is sterk verwant met blindheid (de Volkskrant, 03-01-2011, column door Arnon Grunberg):

Chodorkovski

... Chodorkovski, een voormalige olietycoon, is verleden week in Moskou veroordeeld tot 13,5 jaar gevangenisstraf voor het verduisteren van miljoenen tonnen olie van zijn bedrijf Yukos. Dat zou betekenen dat Chodorkovski de hele productie van Yukos verduisterd heeft. ...
Yukos is genationaliseerd, een ander woord voor 'gestolen'. ...

Yukos is geprivatiseerd nationaal bezit. 'Geprivatiseerd' is een ander woord voor 'gestolen'.

Ander continent, zelfde Koude oorlog (de Volkskrant, 04-03-2011, van correspondent Allart Hoekzema):

Cuba berecht Amerikaanse hulpverlener als een spion

Het Volkstribunaal van Havana berecht vandaag een Amerikaanse ontwikkelingswerker die wordt beschuldigd van 'misdaden tegen de staatsveiligheid'. De zaak roept herinneringen op aan de Koude Oorlog en vormt een groot struikelblok voor toenadering tussen Cuba en de Verenigde Staten.
De openbare aanklager heeft twintig jaar cel geëist tegen Alan Gross (61) die op 3 december 2009 in een hotel in Havana werd gearresteerd wegens illegale invoer van communicatieapparatuur, bedoeld voor een programma van de VS om politieke veranderingen op het communistische eiland te bevorderen. Cuba wil met het proces aantonen dat de vijandigheid van de Amerikanen onverminderd voortduurt. ...

Natuurlijk komt het land van de vermoedelijke spion met ontkenningen:

De VS ontkennen dat de contractwerker een spion is. Gross, aldus Washington, reisde naar Cuba om joodse groepen in het land te helpen met hun internetverbindingen.

Volstrekt gratuite, natuurlijk- zeker in het licht van de rol die het internet wordt toegedacht in zeer recente opstanden in Tunesië en Egypte en omstreken.
Maar daarnaast is het ook een nog duidelijker geval van eenzijdigheid. Want militair Bradley Manning

wordt door Amerika vastgehouden vanwege een soortgelijk handeling: het delen van informatie via het internet - via Wikileaks om precies te zijn. Het artikel daarover had de kop moeten hebben:

Amerika berecht Amerikaanse internet-hulpverlener als spion

Dat dit artikel er niet is, en het Cubaanse geval wel, is weer eenzijdigheid.

Een dubbele variant (de Volkskrant, 18-01-2012 rubriek Stekel, door Carlijne Vos):

Stekel

Waar bleef de tweet van Wilders dinsdag over rabbijn Aryeh Ralbag die meent dat homo's aan een ziekte lijden en genezen moeten worden? Ophef alom onder Amsterdamse joodse jongeren die zich direct distantieerden van het 'abjecte' standpunt van de in New York woonachtige rabbijn. Vanaf het twitterfront bleef het echter muisstil. Geen woord over de 'knettergekke' mening van deze 'homofobe' religieuze leider, geen woord over het 'achterlijke' instituut dat de rabbijn in Nederland wil ontvangen en dus 'als een haas' gesloten moet worden; noch dat de rabbijn de toegang moet worden ontzegd. Geen woord over een religie die 'zijn ware gezicht toont'. De boodschap: 'handen af' van onze 'joods-christelijke traditie'. ...

Een instituut (de joodse religie en cultuur) dat gedrenkt is in eenzijdigheid, wat betreft dit onderwerp, verwijt een ander eenzijdigheid ...

Er is wat "buitenlandse politiek" achter de rug, en deels nog gaande, aangaande de afscheiding van Oekraïne van Rusland. Tot grote vreugde van het hele westen. Hier is wat de westerse media vinden van afscheidingsbewegingen in het algemeen (de Volkskrant, 20-09-2014, hoofdredactioneel commentaar, door Fokke Obbema):

Schotse inspiratie

Tussentitel: Intact blijven van Groot-Brittannië stelt gerust

... Dat de Schotten een duidelijk 'nee' hebben uitgesproken, valt van deze tevreden constatering niet helemaal los te zien. In een wereld waarin verminderde cohesie binnen landen een actueel probleem vormt, gaat van het intact houden van Groot-Brittannië een geruststellend signaal uit. De betekenis ervan overstijgt de Britse landsgrenzen. Het raakt de hele EU, waarin afscheidingsbewegingen als de Catalaanse nationalisten en de Italiaanse Lega Nord nieuw elan zouden hebben gekregen door een Schots 'ja'. Vanuit Europees perspectief is het gunstig dat het in Spanje en Italië rustig blijft. ...

Kortom: afscheiding is goed als het om Rusland gaat, en fout als het om West-Europa gaat. En voor alle andere onderwerpen in deze context geldt precies hetzelfde: alle argumenten zijn volstrekt eenzijdig, en volkomen ongeldig.

Hé, leuk, weer een stukje Volkskrant - en nog wel van de binnenkringen ook (de Volkskrant, 11-07-2015, rubriek Ombudsvrouw, door Annieke Kranenberg):

Vaarwel 'Marokkaan', 'Turk' en 'allochtoon'

Al jaren wordt selectief, inconsequent en misleidend met etnische kwalificaties in de krant omgegaan.

... Bij de Volkskrant ijveren een aantal redacteuren ook al jaren voor zorgvuldiger berichtgeving over afkomst en identiteit. 'Woorden zijn niet onschuldig', merkte de chef opinie onlangs op tijdens een redactiebespreking. 'Het maakt uit hoe we elkaar benoemen in een diverse, multi-etnische samenleving.' ...

Hé, wat een goed plan! Kunnen we meteen die Zihni Özdil

de mond snoeren met zijn "Nederlanders zijn institutionele racisten", Quinsy Gario

met zijn "Nederlanders zijn koloniale racisten", en de moslims met "Alle niet-moslims zijn inferieure klootvogels" met dat bijpassende boek en gebouwen. Allemaal verbieden.

Naar Retorica, trucs

, of site home

·.

Bronnen bij Retorische trucs: eenzijdigheid

29 jul.2010