Toelichting bij Organisatie, sterke interactie: Lindenmayer modelDe stappen die genomen worden in het Lindenmayer model lijken vanzelf te spreken - in zijn oorspronkelijke opzet is het tenslotte wiskunde, en in onze introductie gingen we uit van voor de hand liggende schema's. In de werkelijkheid, zeg de natuur, zijn ze dat natuurlijk niet. Wat gewenst is voor een accurate beschrijving is dat iedere stap of proces in het model overeenkomt met een stap of proces in de werkelijkheid. Uitgaande van dat idee, is het niet moeilijk te achterhalen waar de stappen in het Lindenmayer model voor staan: het toevoegen van niveaus, oftwel: het ontstaan van nieuwe verbinding dus nieuwe knooppunten, staat voor reproductie en groei, en het feit dat de nieuwe elementen vastzitten aan de oude staat voor aantrekkingskracht.Die punten worden volstrekt duidelijk door te kijken naar de manier waarop de eerste basale patronen op weg naar de volledige Lindermayer-boom zijn gemaakt, middels één van de vele tekenprogramma's waarmee je dit soort zaken tegenwoordig aanpakt: je maakt met wat basale handelingen het al bekende, ingevoerde, basispatroon: de V, kopieert dat, verandert er wat aan, en kopieert dat verder. En de kopieën, die door het tekenprogramma op een willekeurige plaats op het tekenvel worden gezet, verschuif je daarna naar de eindpunten van het vorige niveau in het patroon.
 Het
uiterlijk van de uiteindelijke Lindenmayer-boom is dusdanig dat de indruk
van "groei" overduidelijk is. En dat is zo, omdat de groei in de modelmatige
opbouw van het patroon al is ingebouwd in de losse stappen.
Wat overigens nog duidelijker zou zijn als je aan het model nog een dimensie toevoegt: het eerste element maak je donkerbruin, en ieder volgend niveau geef je een lichtere kleur, volgens een regel, richting lichtgroen na vijf of zes stappen. Naar Organisatie, sterke interactie 
, of site home
 ·.
|
