Toelichting bij Organisatie, sterke interactie: sneeuwvlokken Sneeuwkristallen
hebben een groot aantal eigenschappen die verschillen tussen de ene sneeuwvlok
en de andere. De illustratie rechts leidt voor de intuïtieve waarnemer direct
naar de conclusie dat ieder sneeuwkristal zijn eigen individuele karakter heeft.
Toch zal iemand die naar buiten loopt in een sneeuwbui zich daar nauwelijks tot totaal niet van bewust zijn. Voor die persoon tellen maar een paar dingen: sneeuw is zacht, koud, en het smelt in je gezicht. Maar er is nog een derde visie, namelijk die van de onderzoeker die de sneeuwvlokken onder zijn microscoop heeft gelegd. Die gaat onmiddellijk de sneeuwvlokken indelen, bijvoorbeeld naar het aantal vertakkingen die ze hebben, en hoe vaak die vormen voorkomen. Voor mensen geldt precies hetzelfde: ze hebben een groot aantal eigenschappen die van individu naar individu verschillen. Maar ze hebben, net als sneeuwvlokken, ook een groot aantal eigenschappen die ze allemaal gemeen hebben, als je aan de buitenkant kijkt. Ze hebben één hoofd, twee benen, enzovoort. En tenslotte: ook hier is een derde visie, die van de sociologie. Die legt mensen onder zijn "mensen-microscoop", ziet bepaalde kenmerkende eigenschappen, en deelt mensen in in groepen aan de hand van die eigenschappen. Alleen is er, heel eigenaardig, tegen die laatste vorm van wetenschappelijke beschouwing ineens heel veel bezwaar - dan roept men: "Je mag mensen niet als groepen zien - alleen als individuen!"  .
Zeer eigenaardig ...
Naar Organisatie, sterke interactie 
, of site home
 ·.
|