Neurologie: hippocampus


De hippocampus is dus niet het feitelijke geheugen. Toch is het een essentieel element in de geheugenvorming. Welke essentiƫle functie heeft het dan?

Daarover begint langzaam, schrijvende 2016, meer duidelijheid te komen. Ook weer gevallen van ernstige epilepsie en de pogingen tot behandeling ervan gaven de clou's: in de hippocampus worden ervaringen, waarnemingen, ontleedt in concepten uitleg of detail . Het beeld van een specifieke persoon wordt niet opgeslagen als een bitmap, een reeks gekleurde puntjes, maar als een reeks concepten: mens, vrouw, jong, blond, lang, breed gezicht, korte neus, volle lippen, enzovoort.

De evolutionaire reden hiervoor is uiterst simpel: het is totaal oninteressant welk specifieke strepenpatroon de specifieke tijger heeft die voor je neus staat heeft, dus die complete bitmap kan de mens gestolen worden: hij moet zo snel mogelijk weten: "Is dit nu *#$%*!!! een tijger of niet?"

De rest is invullen. Als de kwestie van "mens of tijger" is afgehandeld, komen er minder indringende zaken aan de orde. Ook best wel indringend is dan: "Kan ik me hiermee voortplanten?". Dat "man of vrouw" zit redelijk vooraan, en waar die borsten voor dienen is ook meteen duidelijk. Enzovoort.

De hippocampus is een analysator voor de opslag in concepten. Een stap die plaatsvindt voorafgaand aan opslag.

En dus ook omgekeerd: de hippocampus (of directe omgeving) is een herkenner in concepten. Of beter: dit is causaal omgekeerd: de onderzoekers zagen de herkenning in concepten, en daar moet analyse in concepten aan vooraf gaan.



Naar Neurologie, emotie-organen  Neurologie, organisatie  , Neurologie, overzicht  , of site home  .
 

 

jul.2016