Behandeling van lichte en middelzware misdadigers

Op deze site is op drie plaatsen de boerderij aangehaald als middel om mensen in nood te helpen :  voor mensen met geestelijke kwalen, voor drugsgebruikers, en voor misdadigers. Welke groepen ook in elkaar overlopen (de Volkskrant, 18-10-2007):
  Huizen van bewaring vol verslaafden

Van de gedetineerden in de huizen van bewaring is 60 procent verslaafd aan alcohol, drugs of gokken. Daarvan heeft een meerderheid tevens psychische klachten. Dit blijkt uit onderzoek in opdracht van het Wetenschappelijk onderzoeksbureau (WODC) van het ministerie van Justitie dat woensdag werd gepubliceerd.
    Er werd aan 637 gedetineerden die pas sinds korte tijd vastzaten gevraagd naar hun leven voordat ze in de cel belandden. Hieruit bleek dat 30 procent een problematisch drankprobleem heeft, bijna 40 procent verslaafd is aan soft- of harddrugs en dat 6 procent kampt met een gokprobleem. Ruim de helft van de gebruikers zei er meerdere verslavingen op na te houden. ...

Het is dus duidelijk dat er een aantal overeenkomsten zijn tussen deze groepen, met als eerste dat ze geen van drieën overweg kunnen met de normale maatschappij, door allerlei geestelijke processen. De verschillen zitten in de oorzaken, de heftigheid, en de controleerbaarheid van die processen.
    Bij misdadigers heeft men vaak te maken met een mengsel van deze gevallen. De meeste vormen van misdadig handelen gaan gepaard met direct aanwijsbare geestelijke afwijkingen, al was het maar een gebrekkig ontwikkeld, of een onderdrukking van, het bewustzijn van het verschil tussen mijn en dijn.
    Maar dat laatste laat ook op de meest simpele manier zien waar het aan schort: gebrek aan sociaal besef, aan samenwerkinggezindheid. Dat is natuurlijk hetgeen waar in de rehabilitatie van misdadigers aan gewerkt moet worden. En daar de meeste misdadigers ook betrekkelijk simpele mensen zijn, moet dat "werken aan" ook in de meest directe en simpele vormen gebeuren. En iedereen die iets afweet van geschiedenis of sociologie weet wat die meest simpele maatschappij is: de agrarische en licht-technische maatschappij: het niveau van boeren en handwerklieden. In zo'n maatschappij kan de misdadiger het beste gerehabiliteerd worden. Natuurlijk.
    Ook is duidelijk hoe zoiets het best gerealiseerd kan worden: in een omgeving die zo goed mogelijk geïsoleerd is van de gewone maatschappij - de gewone maatschappij met zijn verlokkingen, om niet te zeggen: slechte verlokkingen. De ideale oplossing: een eiland. En laat dat laatste nu toevallig al bestaan. En de berichten die er vandaan komen, bevestigen volkomen de logica van de aanpak (Dagblad De Pers, 06-09-2007, door Claire Soares):
  Noorse gevangenen krijgen groene vingers

Nieuw: een gevangenis waaruit niemand wil ontsnappen. Je kunt ervoor dieren en planten zorgen en met lekker weer mag je naar het strand. Noorwegen heeft de primeur.

Fotobijschrift: Het zorgen voor dieren en planten moet de gevangenen meer verantwoordelijkheidsgevoel geven.

...   De Bastøy-gevangenis ligt op een gelijknamig eiland 75 kilometer ten zuiden van Oslo. Er werken 69 mensen, van wie er maar vijf in de gevangenis overnachten. Het was ooit een heropvoedingsinstituut voor jongens.
    Bastøy heeft zonnepanelen en een verwarming die op afvalhout werkt. Er wordt gerecycled waar dat mogelijk is en de gevangenis voorziet praktisch geheel in haar eigen onderhoud. ...
    In Noorwegen is het gevangenissysteem minder streng dan in Nederland. De maximumstraf is 21 jaar en maar weinig mensen hoeven zo lang te zitten. Maar de gevangenis op het eiland Bastøy, waar 115 gevangenen zitten, onder wie ook moordenaars en verkrachters, lijkt meer op een vakantiekamp.
   Er is geen prikkeldraad en de gevangenen worden 's nachts niet door norse bewakers opgesloten in hun cellen. Als het lekker weer is, kunnen ze naar het strand of het nabije natuurreservaat.
    'Je kunt een tijd in de gevangenis tot een echte straf maken', zegt Lund, 'óf je kunt proberen de gevangenen tot goede burgers om te vormen. Er iets positiefs van maken. Ons voornaamste doel is om te bewijzen dat onze gevangenen minder vaak opnieuw de fout in gaan. De ecologische benadering is deel van dat streven:
    De 41-jarige Knut, die een straf uitzit voor drugssmokkel, werd overgebracht naar het eiland toen hij depressief en verward was geworden in een extra beveiligde inrichting. Hij vertelde een Noorse krant: 'Toen ik op Bastøy kwam, kon ik weer ademhalen.' ...

Een fantastisch plan: isoleren ergens in de natuur, en leren voor zichzlel te zorgen.


Naar Misdadige natuur , of site home .

11 sep.2007