Een cel met in het midden een lichaam (met kern) en diverse vertakkingen, met als specialisatie om signalen door te geven.

Vertakkingen die als signaal-ingang dienen - aantallen uiteenlopende van enkele tot duizenden.

Vertakking die als signaal-uitgang dient - aantal: één enkele, of geen. Axonen zijn (veel) langer dan dendrieten, komen in verschillende lengte-klassen, waarvan de allerlangste zich over het hele lichaam uitstrekken, bijvoorbeeld richting spieren. Spieren doen niets zonder signalen van afkomstig van axonen.

Omhulling van axon ter elektrische isolatie - voor langere axonen. Maakt dat een axon er wittig uitziet. In de oudste en grofste indeling van hersenstructuur in "grijze stof" en "witte stof", is de "witte stof" niets anders dan bundels axonen. "Grijze stof" bestaat uit de lichamen en dendrieten van de neuronen.

In de vertakking plant het signaal zich elektrisch voort. Dit maakt de signaaloverdracht sneller dan door het transport van chemische stoffen.

De verbreding aan het uiteinde van de tak van de ene cel vormt een aanhechting aan een tak of het lichaam van een andere. De signaaloverdracht gaat hier door de overdracht van chemische stoffen.

Aangekomen bij het membraan aan het einde van de vertakking activeert de actiepotentiaal "blaasjes" (vesicles) in het membraan.

De blaasjes in het membraam zijn gevuld met neurotransmitters, die door het blaasje worden losgelaten.

Het cellichaam heeft "poriën" die speciaal gevoelig zijn voor de neurotransmitters, en de nabuurcel activeren - of juist deactiveren.