Bronnen bij Neurologie, organisatie: netwerk & karakter

Het verband tussen de keuze van hersenmodules en diverse vormen van karakter blijkt uit onderstaande onderzoek (de Volkskrant, 30-08-2008, door Mark Mieras):
  Elk brein heeft eigen stijl en route

Tijdens ons leven denken we een hele bibliotheek vol. Elk brein doet dat op zijn eigen manier. Toch zijn denkstijlen wel degelijk aangeleerd en zijn er duidelijke culturele verschillen.

...   Toch zijn denkstijlen wel degelijk aangeleerd. Er zijn duidelijke culturele verschillen. Amerikanen gebruiken hun hersens anders dan Chinezen. Dat ontdekte hersenonderzoeker John Gabrieli eerder dit jaar. Hij is hoogleraar aan het Institute of Brain Research van het Amerikaanse MIT. Hij vergeleek de hersenactiviteit van tien Amerikanen en tien Oost-Aziaten, terwijl ze identiek denkwerk deden. Ze vergeleken absolute maten en verhoudingen van lijnen en kaders.
    De twee groepen vertoonden daarbij opvallende verschillen in hersenactiviteit. De Amerikanen hadden weinig aandacht nodig om absolute maten te beoordelen en veel om de verhoudingen te beoordelen. Bij de Aziaten was dat net andersom. Kennelijk hebben westerlingen en Aziaten verschillende ‘breinstijlen’: de natuurlijke route van hun gedachten verschilt. En hoe extremer die route is, hoe Aziatischer of meer westers de proefpersoon ook in andere opzichten denkt. Gabrieli legde zijn proefpersonen onder andere de typisch oosterse overtuiging voor dat je verantwoordelijk bent voor de mislukking van een familielid.
    Ook biologische verschillen bepalen hoe we denken. Het ene brein is het andere niet. Nadenken doen sommigen uitsluitend met de linker hersenhelft. Bij anderen zie je ook rechts activiteit. Onderzoekers van de Western University ontdekten dit jaar een duidelijk verband met de dikte van de hersenbalk. Deze verbinding tussen de hersenhelften is bij de eenzijdige denkers 10 procent dunner. Hun rechter hersenhelft is daardoor minder gemakkelijk bereikbaar.
    De rechter hersenhelft heeft een goed gevoel voor patronen, beelden, sferen en verhoudingen en voedt de linker hersenhelft met ‘goede ingevingen’. Excellente wiskundigen maken vaak willekeurig gebruik van de rechter hersenhelft. Ze sturen de opgave naar de overzijde en wachten het antwoord af. Ook bij andere creatieve geesten kun je een opvallende activiteit in de rechter hersenhelft meten. Het viel de Amerikanen die het vorig jaar onderzochten op, dat dit patroon bleef bestaan als de proefpersonen niet dachten maar voor zichzelf uit droomden. Creativiteit is dus geen kunstje maar een aard.  ...

Het verband bestaat dus zelfs op verschillende niveaus, waarbij in ieder geval die van genetisch of cultureel (welk blijkt niet uit bovenstaande) en individueel.

Het duidelijkst is dit natuurlijk aan te geven voor de extreme gevallen (Nu.nl, 04-08-2009):
  'Psychopaten hebben afwijkende breinverbinding'

Britse wetenschappers hebben een belangrijk verschil gevonden tussen de hersenen van psychopaten en gezonde mensen.

Onderzoekers van King’s College in Londen vergeleken de hersenen van enkele gezonde proefpersonen met het brein van negen mensen die na psychologisch onderzoek waren bestempeld als psychopaat.   ...
    Uit de hersenscans bleek dat de psychopaten over het algemeen een afwijkende verbinding van witte hersenmassa hadden tussen twee breingebieden, genaamd de amygdala en de orbifrontale cortex.   ...
    De amygdala is een hersendeel dat voornamelijk wordt geassocieerd met emotionele reacties, zoals angst, walging en plezier. De orbifrontale cortex wordt vooral gebruikt bij het nemen van ingewikkelde beslissingen.
    Volgens de onderzoekers kan de afwijkende verbinding tussen de twee hersengebieden deels verklaren waarom psychopaten zich vaak schuldig maken aan immoreel gedrag.
    “Er moet een goede verbinding zijn tussen deze twee gebieden in het brein die emoties controleren”, aldus onderzoeker Michael Craig in de Britse krant The Times. “Als de verbinding niet goed werkt, is het goed voor te stellen dat er problemen ontstaan.”

De term "verbinding" moet hier niet letterlijk worden genomen in de zin van bedrading die direct loopt van amygdala naar orbifrontale coortex. In andere contexten blijkt dit te gaan om een verbindingspad dat loopt via verschillende tussenstations - meestal via de thalamus , en vaak ook nog via de (anterieure) cingulate cortex .


Naar Netwerk, organisatie , of site home ·.

27 nov.2009