Bronnen bij Psychologische krachten: liegen, detecteren

Het idee om te kunnen bepalen of iemand al dan niet liegt heeft in de ogen van de politieke-correctheid, zeg maar: de dominante alfa- en gammawereld, dezelfde status als afhankelijkheid van genen of de invloed of bepaaldheid van IQ: hartstikke fout

. De redactie betreurde dan ook het verloren gaan van een bron uit de begintijd van deze website, waarin melding werd gemaakt van MRI-scan, toen nog hartstikke nieuw, en de mogelijkheid tot het detecteren van leugens. Welke herinnering werd opgeroepen door de volgende bron (Nu.nl, 31-10-2006):

Liegen schadelijk voor het geheugen

Mensen die bewust doen alsof ze zich niets kunnen herinneren van iets, dus liegen, verstoren daarmee hun werkelijke herinneringen. Daardoor kunnen ze zich uiteindelijk weinig herinneren van wat werkelijk is gebeurd. Dat blijkt uit onderzoek van de Universiteit Maastricht.
    Vooral de politie heeft nogal eens te maken met verdachten die zeggen zich niets te kunnen herinneren van een misdaad. Dat kan gaan om zware criminaliteit, maar ook om automobilisten die een verkeersongeval veroorzaken en een black-out, een gat in het geheugen als excuus gebruiken.
    Volgens onderzoekster Kim van Oorsouw, die 30 november promoveert op een onderzoek naar geheugenverlies en crimineel gedrag, moeten verdachten die zeggen een black-out te hebben gehad daarom direct worden onderworpen aan een geheugenverliestest.
    Uit een aantal simulatiestudies blijkt dat proefpersonen die als 'dader' geheugenverlies veinsden, uiteindelijk een slechter geheugen voor 'de misdaad' hadden dan proefpersonen die meteen de waarheid vertelden.    ...

Wat dus indirect ook wijst op het bestaan van neurologische processen verband houdende met liegen. Overigens heeft de redactie destijds tevergeefs gezoicht in de media naar andere bronnen van dit bericht.

In augustus 2009 dook opeens van een oude harde schijf de oude bron op (CNN.com, 30-11-2004):

Truth, lies differ in brain scans

Small study raises hopes for new lie-detecting technology

Brain scans show that the brains of people who are lying look very different from those of people who are telling the truth, U.S. researchers said on Monday.
    The study, using functional magnetic resonance imaging or fMRI, not only sheds light on what goes on when people lie but may also provide new technology for lie-detecting, the researchers said.
    "There may be unique areas in the brain involved in deception that can be measured with fMRI," said Dr. Scott Faro, director of the Functional Brain Imaging Center at Temple University School of Medicine in Philadelphia, Pennsylvania.
    "There may be unique areas in the brain involved in truth-telling," Faro added at a news conference.
    Faro and colleagues tested 10 volunteers. Six of them were asked to shoot a toy gun and then lie and say they didn't do it. Three others who watched told the truth about what happened. One volunteer dropped out of the study.
    While giving their "testimony," the volunteers were hooked up both to a conventional polygraph and also had their brain activity imaged using fMRI, which used a strong magnet to provide a real-time picture of brain activity.
    There were clear differences between the liars and the truth-tellers, Faro's team told a meeting in Chicago of the Radiological Society of North America.
    "We found a total of seven areas of activation in the deception [group]," he said. "We found four areas of activity in the truth-telling arm."
    Overall, it seemed to take more brain effort to tell the lie than to tell the truth, Faro found.
Lying caused activity in the frontal part of the brain --- the medial inferior and pre-central areas, as well as the hippocampus and middle temporal regions and the limbic areas. Some of these are involved in emotional responses, Faro said.
    During a truthful response, the fMRI showed activation of parts of the brain's frontal lobe, temporal lobe and cingulate gyrus.
    Faro said the study was small and limited. ...

Hierna was het dus jaren stil, rond dit soort onderzoek. Een mogelijk echte werkende methode van leugendetectie, dat is natuurlijk griezelig.

De vondst van deze laatste bron stimuleerde een google zoekactie op de termen "brain" en "scan" en "lies". De resultaten waren vrij beperkt, maar duidelijk genoeg (NPR is de Amerikaanse organisatie National Public Radio (NPR.org, 30-10-2007, door Dina Temple-Raston):

Neuroscientist Uses Brain Scan to See Lies Form

Daniel Langleben, a psychiatrist and neuroscientist at the University of Pennsylvania, might go down in history as the man who revolutionized lie detection.   ...
    Langleben, an Israeli immigrant with ceaseless energy, had never intended to build a modern-day lie-detection machine. His interest in deception came from work he had done with children suffering from attention deficit disorder (ADD). All the research indicated that children with ADD were terrible liars because they couldn't help but blurt out the truth.
    Langleben thought this might have to do with their lack of impulse control, and from that, he thought it was possible that lying was essentially harder than telling the truth. One had to have good impulse control to lie, otherwise the truth came out first. That led to developing a way to track a lie as it is formed in the brain using a functional magnetic resonance imaging machine, or fMRI.

    "The key point is that you need to exercise a system that is in charge of regulating and controlling your behavior when you lie more than when you just say the truth," Langleben said. "Three areas of the brain generally become more active during deception: the anterior cingulated cortex, the dorsal lateral prefrontal cortex and the parietal cortex."
    The anterior cingulated cortex is thought to be in charge of monitoring errors. The dorsal lateral prefrontal cortex is thought to control behavior. The parietal cortex processes sensory input. What Langleben and his team were seeing when they looked at the fMRI scans was more blood flow in those parts of the brain, indicating they were working harder.
    The fMRI machine is essentially a regular MRI machine souped up with a computer program and mathematical formulas that manipulate the pictures the MRI is taking. The machine itself looks like any hospital MRI: There is an enormous white band magnet and a stretcher on rollers that slides the patient inside. ...
    If Langleben is all about the science of lie detection, Joel Huizenga, the president of a company called No Lie, is all about the business of doing so. His sales pitch is simple: "What we are able to do is look inside people's brains and verify that they are telling the truth."   ...
    "We have had a huge number of people contact us with regard to sexuality," he said. "In other words: 'I am being faithful to my partner, but he doesn't believe me.' That's a common complaint. Interestingly, it is mostly women who are calling and asking to do this."
     Huizenga says No Lie has received hundreds of requests from people in relationships who want to pay $10,000 for an fMRI scan that proves their fidelity. And Huizenga is the first to admit this wasn't what he had in mind when he licensed Langleben's fMRI technology from the University of Pennsylvania.
    He thought No Lie would attract more people like Harvey Nathan, a South Carolina businessman who was accused of burning down his own deli to collect the insurance money.
    Nathan was accused of setting fire to his restaurant in 2003. A judge eventually dismissed the charges, but Nathan's insurance company wouldn't pay up. Nathan read about the fMRI in the newspaper and thought it could provide proof positive that he had nothing to do with the deli fire.
    Nathan had thought about subjecting himself to a polygraph, but experts he talked to said the machine was too unpredictable and could end up indicating he was lying even when telling the truth. Most courts don't view the polygraph as a scientific test, so taking one — and getting some inconclusive result — wasn't worth the risk, Nathan concluded.
    Because the fMRI seemed more scientific, last year Nathan flew to California to climb into the No Lie fMRI and answered questions about the fire. The scan indicated that he wasn't lying and passed the test.    ...

This image shows average brain regions for 22 subjects during testing. Blue areas
represent brain regions more active when telling the truth, red areas, when lying.

Heldere beelden, helder onderzoek. Zodanig helder, dat er al mensen met een commerciële toepassing aan de slag zijn gegaan. Overigens: de claim van Langleben op de ontdekking is dus incorrect.

Meer recenter onderzoek bevestigde de eerdere resultaten (Time.com, 20-07-2009, door Adi Narayan):

The fMRI Brain Scan: A Better Lie Detector?

...Which is true honesty?
    That is the question that Joshua Greene, 35, an assistant professor of psychology at Harvard University is trying to answer. More specifically, Greene is trying to identify the particular pattern of brain activity that distinguishes people who are simply telling the truth from those who are resisting the temptation to lie. His findings, which are based on functional-magnetic-resonance-imaging (fMRI) data, shed light not only on the workings of the human mind but also on the controversy over using fMRI technology outside the lab in the detection of lies.
    In a cleverly designed experiment, recently published in the Proceedings of the National Academy of Sciences, Greene recruited 35 volunteers and told them they would be participating in a study to find out whether people are good at predicting the future when they are paid for it. The real purpose, of course, was to get people to lie without asking them to lie — and image their brains committing an act of deception.
    While inside an fMRI scanner, each participant was asked to predict the outcome — heads or tails — of about 210 coin tosses. The participants made their predictions privately, but after each toss, researchers asked them to reveal whether or not they had guessed accurately. A display mounted inside the scanner flashed the questions, and participants pressed a button in response. Each correct prediction was awarded up to $7; incorrect predictions were awarded nothing, but there was ample opportunity to lie and still win the money.
    The researchers then divided the volunteers into groups on the basis of their answers. Those who reported an improbably high number of correct answers were labeled dishonest. Most of the others were classified as honest. Researchers then averaged the fMRI data — which monitors blood flow and, therefore, activity inside the brain in real time — for each group to try to establish a neural signature that represented truth-telling and one that characterized lying.
    Compared with the lying group, honest volunteers had relatively quiet minds — that is, they showed no distinctive activity in the prefrontal cortex, an area of the brain responsible for planning and decision-making. In the dishonest group, however, areas within the volunteers' prefrontal cortices registered vigorous activity — and the activity persisted whether they were lying or not.
    What does this mean? Greene suggests that in some circumstances, real honesty is not about overcoming the temptation to lie but about not having to deal with that temptation in the first place. On an fMRI image, at least, the lying brain may look no different from one that's simply contemplating whether to lie. "Within the dishonest group, we saw no basis for distinguishing lies from honest reports," says Greene.

De extra activiteit bij het liegen staat waarschijnlijk voor de gevolgen elders in het hoofd, waarvan vermoed kan worden dat een flink deel ervan schadelijke gevolgen betreft.

In 2011 volgde, voor zover bekend, het eerste artikel in de Volkskrant over het verschijnsel (de Volkskrant, 07-03-2011, van verslaggever Mark Mieras):

Liegen dat het gescand staat

Wie in een hersenscanner de waarheid verborgen wil houden, kan dat gemakkelijk doen. Amerikaanse en Nederlandse onderzoekers demonstreren dat deze maand in het tijdschrift Neuroimage.
    De wetenschappers vroegen proefpersonen bij het beantwoorden van vragen in gedachte een vinger te bewegen. Je kunt niet zien dat iemand dat doet, maar de gedachte verstoort de scan waardoor leugens verhuld blijven.
    Met hun experiment wilden de onderzoekers de claims toetsen van het Amerikaanse bedrijf No Lie MRI. Dat gebruikt hersenscanners voor het verhoor van verdachten en voor het screenen van sollicitanten. Het stelt dat een hersenscanner een zeer betrouwbare leugendetector is.
    Zolang de proefpersonen meewerken, functioneert de scanner prima. De onderzoekers lieten hun proefpersonen vragen beantwoorden over hun geboortedatum. Denken aan de eigen geboortedatum activeert onder andere de mediale prefrontaalkwab waar belangrijke biografische centra liggen. Daarmee sjoemelen kan niet.
    De waarheid is wel te verhullen door bij andere data, kunstmatig, extra hersenactiviteit op te wekken. De gedachte aan de bewegende vinger activeert centra in de omgeving van de mediale prefrontaalkwab. Een hersenscan is vrij grof. Daardoor kan het onderscheid tussen feit en leugentje niet goed meer worden gemaakt. Nadat de proefpersonen de vingertruc gingen toepassen, daalde de pakkans: slechts 30 procent van de leugenaars werd ontmaskerd.
   Daarmee scoort de hersenscanner volgens onderzoeker Rogier Kievit van de Universiteit van Amsterdam niet beter dan de omstreden klassieke leugendetector. ...
    Betere scanners en betere statistiek lossen dit probleem volgens Kievit niet op. 'Om die reden moet je hersenscans wat ons betreft niet in rechtszaken gebruiken: te onbetrouwbaar. Terecht is de hersenscan in verschillende Amerikaanse staten sinds kort verboden als bewijsmateriaal.'

Wat de zo gretig instemmende professor even vergeet, is dat de relatie twee kanten heeft: die tussen liegen en gedetecteerd worden, en tussen de waarheid spreken en gedetecteerd worden - het is, voor zover af te leiden uit het artikel, alleen het eerste waarmee je kan frauderen.
Deze reacties, en de onwilligheid van de Volkskrant om er eerder over te berichten, komt natuurlijk voort uit de angst dat de diepere zielenroerselen van de mens worden blootgelegd. Waaronder die door alfa's en gamma's hoogst gewaardeerde en nog veel meer gebruikte capaciteit tot liegen

. De uitspraak dat betere apparatuur niet beter in staat zal zijn om liegen te detecteren, is er eentje van de bekende soort Voorspellingen

.
Overigens is het geen probleem om aan gedachten-lezen te doen, als het voor gehandicapten is:

Het lezen van gedachten heeft wel toekomst voor toepassingen waaraan mensen vrijwillig willen meewerken, zoals het besturen van een rolstoel door alleen maar aan de woorden 'rechts', 'links' en 'voorruit' te denken. Onderzoekers van de Universiteit van Essex construeerden er al een.
Collega's in Londen zijn er in geslaagd bij proefpersonen te meten op welke manier zij in gedachten door een ruimte liepen: van de deur naar het raam en van het raam naar het bed. Gedachten lezen biedt grote perspectieven voor gehandicapten.

Kennelijk hebben volgens de profeten van het alfa- en gamma-denken gehandicapten een ander soort hersenen dan niet-gehandicapten.

Naar Psychologische krachten

, of site home

Bronnen bij Psychologische krachten: liegen, detecteren

27 aug.2009