Bronnen bij Psychologische krachten: wilskracht

Het bestaan en effect van wilskracht is bekend genoeg. Toch zijn er nog met enige regelmaat voorbeelden die verbazing opwekken. Hier is degene die aanleiding was voor het invoeren van het item (de Volkskrant, 14-08-2015, ingezonden brief van Marcel van den Bos, Amsterdam):
  Stotteren

'Stottertherapie werkt goed, direct of via een omweg' is de kop boven een artikel in de Volkskrant van 10 augustus.
    Ik heb 28 jaar gestotterd. In juni 1991, 33 jaar oud, was ik het zat. Ik keek naar de strakblauwe hemel op het oude Museumplein in Amsterdam. Ik weet nog dat het een woensdagmiddag was, precies 17.15 uur. Op dat moment zei ik: Marcel, over twee dagen ben jij van het stotteren af. Ik draaide de knop om. Twee dagen later was ik er inderdaad vanaf. Ik heb nooit stottertherapie gehad.

Zeer verbazingwekkend. Een eerste stap naar verklaring voor dit geval is de mogelijkheid dat hier sprake is van het proces beschreven door Phillip McGraw, Dr. Phil: "Je gaat door met iets vaak om een heel andere reden dat je ermee begonnen bent". Zoals het effect dat iets dat je een tijdje doet, tot je personae gaat behoren. Mogelijkerwijs was deze persoon ooit begonnen met stotteren om een fysieke reden, en daar door een vorm van gewenning niet mee gestopt. Het was een ingesleten gedragspatroon geworden. Het inzetten van de wilskracht maakte de neurotransmitters vrij om dat deel van het grond waar het patroon huisde, te wissen (dat een dergelijk wisproces bestaat weet deze redactie van de ervaring van een iemand die het heeft ervaren bij een trauma).


Naar Psychologische krachten  , of site home  .

14 aug. 2015