Alfa en bèta, sociologisch: anti-bèta houding

De bèta die in de wereld van bestuur, de wereld gedomineerd door de alfa's en gamma's, verdwaald raakt, wordt meestal op zijn minst als hinderlijk ervaren. Het volgende is uit een interview met voormalig minister Jan Terlouw, afgestudeerd natuurkundige, dus een verdwaalde bèta in de politiek. Let overigens op het feit dat hij als schrijver ook sterke alfa-capaciteiten heeft, net als C.P. Snow. Desondanks komt de eigenschap van rationaliteit onmiddellijk bovendrijven, en men mag aannemen dat degenen die dit opgemerkt hebben het inwendig negatiever formuleren dan ze het tegen de aangesprokene melden - het rationele wordt dus als  meer dan hinderlijk, ergens in de richting van weerzinwekkend, ervaren (Volkskrant Magazine, 08-04-2006 rubriek Andere ogen, door Wim de Jong):
  'Ik denk dat veel mensen me een beetje hinderlijk logisch vinden'

Hoe zien we onszelf, en wat denken anderen? Deze week Jan Terlouw (74). Binnen-kort verschijnt bij uitgeverij Nieuw Amsterdam de roman De charmeur, die hij met dochter Sanne schreef.
...
U bent wetenschapper, schrijver, politicus, bestuurder, hereboer. Is er nog een beroep of ambitie waar u niet aan bent toegekomen?

Als mijn ouders het geld hadden gehad, was ik hersenchirurg geworden. Ik heb nog een poosje piloot willen worden, en kapitein op een zeeschip. Het laatste ideaal was filmregisseur. Ik ben helaas te oud om nog aan die carrière te beginnen.
...
Welke kwalificatie van Jan Terlouw in de media komt in uw ogen het dichtst in de buurt?
Ik denk dat veel mensen me een beetje hinderlijk logisch vinden. Ik kan het me voorstellen. 'Goh, wat ben je weer rationeel bezig.'    ...

Circa een maand terug (nu: 09-04-2006) werd Terlouw geïnterviewd (Buitenhof?) over zijn tijd als minister van Economische Zaken, naar aanleiding van de hernieuwde discussie over kernenergie, en haar alternatieven. Terlouw was beminnelijk als altijd, maar stelde over alternatieve energie ongeveer dit: "Ook in mijn  tijd, en dat is dus meer dan twintig jaar terug, was er sprake van alternatieve energie, maar ik heb er niets van zien komen. Als mensen voor alternatieve energie pleiten, moet men twee vragen stellen: hoeveel en wanneer? En bij ieder hernieuwd argument van die kant moet men die vragen herhalen."
    Dit is dus ook een voorbeeld van de schade die de anti-bètahouding heeft aangericht: men wil niet luisteren naar lastige maar terechte vragen. Meer aspecten van de anti-bèta houding hier  .
 
Deze verzameling is niet bijgehouden, deels vanwege de vanzelfsprekendheid van de stelling die ermee bewezen moet worden: alfa's hebben iets tegen bèta's. Maar onderstaande gebeurtenis was aanleiding tot vastleggen, omdat het de diepgang van de emoties illustreert. Eerst de melding (Volkskrant.nl, 27-05-2012, redactie):
  Plasterk: technische opleidingen vrijstellen van collegegeld

Techniekopleidingen moeten vrijgesteld worden van collegegeld, omdat technici hard nodig zijn voor de toekomst van de Nederlandse maakindustrie. Dat heeft PvdA-Kamerlid Ronald Plasterk gezegd in het programma Buitenhof.


Als we de economie weer willen laten opleven is het van groot belang om te zorgen dat er in Nederland voldoende goede technici komen, aldus Plasterk. 'Om Nederland weer maakland te kunnen maken, hebben we technici nodig.' Dat kan door de techniekopleidingen 'gratis' te maken, aldus de bewindsman.   ...

De argumenten zijn open deuren - recent zijn soortgelijke dingen al vele malen gezegd - kenniseconomie, en dergelijke. Alleen is dit de eerste keer dat er een concrete maatregel wordt voorgesteld om er iets aan te doen. Een maatregel die niets anders doet dan de zware extra benadeling van bèta-studentne rechtzetten, want alle maatregelen die een financiële verplichting inhouden voor studenten drukken extra op bèta-studenten, omdat hun opleidingen langer duren en voor de student riskanter zijn: je valt eerder af bij een bèta-studie omdat ze moeilijker zijn, en afvallen kost je ontzettend veel geld. Ongetwijfeld een reden die zeer velen zal tegenhouden om een bèta-studie te doen.
    Het gaat hier natuurlijk niet om de aankondiging zelf, maar om de reacties erop. En daarvoor volstaat het om de uitzending terug te zien waarin Plasterk met zijn plan kwam. Zoals al gemeld was dat Buitenhof  (27-05-2012) , het intellectuele discussieprogramma van de publiek omroep,  uitgezonden door de VPRO. Het programma, is sterk pro-Europa, kosmopolitisch, dicht tegen het strakke neoliberale, alles tezamen vrijwel identiek met de standpunten verkondigt door D66 en GroenLinks - met bijpassende presentatoren als Peter van Ingen, Clairy Polak, enzovoort. En ook dus hartstikke alfa en gamma hoewel dat natuurlijk zelden of nooit expliciet langskomt - techniek en wetenschap zijn tenslotte vieze dingen.
    Het is nauwelijks doenlijk om te beschrijven hoe de presentator van dienst, Clairy Polak, reageerde zodra het woorden inhoudende het idee van Plasterk zijn mond hadden verlaten. Als ze een wurm ingeslikt had is nog nog steeds een zeer inadequate beschrijving van de walging die zichtbaar door haar hele geest en lichaam trok (het fragment begint op 4:00 min.) - eerste reactie (denk e r opgetrokken wenkbrauwen bij): "Dat is ene serieus voorstel?". Waarna het walgelijke gezever begint"Maar nou had ik gedacht dat sociaaldemocraten altijd uitgingen van gelijke kansen voor iedereen". Ronduit schofterig, in zijn ontkenning van de extra problemen en moeilijkheden voor de bèta in de ...-alfa-maatschappij. Waarna termen als "Animal farm" voorbijkomen. Uit de mond van iemand die in dienst is van de "Big Brother"-oligarchie.

Misschien nog helderder wordt geïllustreerd hoe allesdoordringend de anti-bèta houding van de Nederlandse cultuur is, door de reactie van de bèta's zelf. De eerste waren een paar in die richting geneigden van het gymnasium (de Volkskrant, 29-05-2012, door Lieke Kuiper, wil biomedische wetenschappen studeren en is lid van de Jonge Socialisten, en Jim van Mourik, wil scheikunde studeren en is lid van de JOVD en de VVD. Beiden doen dit jaar eindexamen aan het gymnasium):
  Gratis bèta-opleiding leidt tot studie-uitval

Gratis college leidt ertoe dat scholieren vanwege de financiële prikkel voor een technische studie kiezen. Uitstekend wiskunde-onderwijs is een veel betere oplossing voor het terugdringen van het bètatekort.


Bij het programma Buitenhof maakte PvdA-Kamerlid Ronald Plasterk zondag bekend dat zijn partij gratis technische studies zal bepleiten. Dit zou inhouden dat studenten van bètawetenschappen vrijgesteld worden van collegegeld. ...
    Het loopt inderdaad geen storm op de bètafaculteiten van de Nederlandse universiteiten. Het is ook waar dat de technische industrie meer dan eens de noodklok heeft geluid vanwege de dringende tekorten aan technisch personeel. Of de oplossing van de financieel woordvoerder van de PvdA dit probleem gaat verhelpen, valt echter te betwijfelen. Waarschijnlijk heeft de vrijstelling van collegegeld voor bètastudenten zelfs negatieve bijwerkingen.   ...
    Nederlandse universiteiten kampen met een hoge studie-uitval. Op technische universiteiten stopt maar liefst een kwart van de studenten tijdens het eerste jaar met zijn opleiding. Dit betekent dat er veel studenten zijn die een verkeerd beeld van hun studie gekregen hebben. ...

Dat is een factor. Maar die geldt voor alle studies. Dus dat kan niet speciaal slaan op bèta-studies. Leidende tot een foute conclusie:
  Studenten zouden van te voren betere informatie moeten krijgen over de inhoud en de 'zwaarte' van de studie en het toekomstperspectief.
    Dat houdt in dat scholieren beter kijken naar hun interesses en hun toekomst. Het plan van de PvdA gaat hier lijnrecht tegenin: gratis college zou ertoe leiden dat scholieren een korte termijnbeslissing nemen.

Nee. Want bij juiste informatie over de zwaarte van de studie zullen ze de goede afweging maken. En: nemen ze de beslissing op minder inhoudelijke gronden, dan geldt weer het financiële argument: dan zullen ze een bèta-studie afwijzen op grond van de huidige financiële risico's.
    Maar er komt nog een aap uit de mouw:
  Ook bij de principiële uitgangspunten van dit voorstel kunnen vraagtekens worden geplaatst. Moeten mensen met een passie voor technische natuurkunde bevoordeeld worden ten opzichte van mensen met een passie voor literatuur?

Ja! Want de economie draait van natuurkunde, en niet van literatuur. Er is geen gelijkheid tussen natuurkunde en literatuur - economisch-maatschappelijk gezien.
    Kennelijk zijn ook deze bèta-geneigden dusdanig geprogrammeerd en/of geïndoctrineerd, dat ze de meest elementaire werkelijkheden uit het oog hebben verloren of niet hebben geleerd. Zo te zien op basis van één van de doctrines van de alfa's en gamma's: de gelijkheid der mensen. Die ideologie die de vijand is van evolutie en vooruitgang. De ideologie die in het recent verleden heeft geleid tot het beleid van "Iedereen hoger onderwijs" en "Alle onderwijs noemen we universiteit". De ideologie die ook geleid heeft tot dit:
  Wiskunde is waarschijnlijk het meest gehate vak van de middelbare school.

Inderdaad. Want wiskunde kan je je niet uit lullen. Wiskunde maakt ongelijk. Maar die haat is volkomen onjuist gericht. Want waar de ongelijkheid in wiskundecapaciteiten niet geaccepteerd wordt, wordt de ongelijkheid in "Je eruit of erin kunnen lullen" dat wel. De wereld wordt beheerst door lieden die ongelijk bedeeld zijn met de capaciteit om "Je eruit of erin kunnen lullen". Zoals ook deze auteurs kennelijk die capaciteit hebben:
  Lieke Kuiper (...) is lid van de Jonge Socialisten, en Jim van Mourik (...) is lid van de JOVD en de VVD.

Je zou bijna zeggen: dat doet je alle recht verliezen om over wiskunde of bèta-zaken in het algemeen wat doen te mogen zeggen.

En alsof men de draak wil steken met dit artikel (reken maar dat dit niet zo is, de Volkskrant is natuurlijk hartstikke alfa), stond direct eronder het volgende, waaruit een directe bevestiging te halen valt van het door deze redactie gestelde (de Volkskrant, 29-05-2012, door Mariska Heidema, student technische bestuurskunde en voorzitter van de Vereniging voor Studie- en Studentenbelangen te Delft):
  Stage in gevaar door kortere ov-jaarkaart

De Kunduz-coalitie zegt zowel het milieu als de kenniseconomie hoog in het vaandel te hebben staan. Maar juist deze coalitie heeft bedacht de studenten ov-jaarkaart komend collegejaar te verkorten tot de nominale studieduur plus één jaar. Een maatregel die voor de begroting 2013 geen cent oplevert, maar wel schadelijk is voor de kenniseconomie en het milieu.
    Aan het einde van de meeste studies is een stage gepland. Daarnaast zit natuurlijk ook het afstudeerproject aan het einde. Dat zijn nu net de studieonderdelen die voor een groot deel buiten de deur plaatsvinden. Met het verkorten van de studenten ov-jaarkaart komen juist die studieonderdelen in gevaar. Studenten zullen ervoor kiezen niet meer bij een bedrijf af te studeren en misschien geen stage meer te lopen.
    Bij technische studies - met een gemiddelde duur van zo'n zeven jaar - zal deze klap het hardst aankomen. Deze studenten hebben vaak ook nog eens weinig keuze waar ze afstuderen. In iedere stad zit een advocatenkantoor, maar als je als student elektrotechniek wilt afstuderen bij het netbeheer moet je naar de Achterhoek. Nog een reden om vooral geen bètastudie te kiezen. Een ontwikkeling die schadelijk is voor de kenniseconomie. Hoe kan een partij als D66 dit een goed idee vinden?    ...

Omdat D66 wel beweerd voor goed onderwijs te zijn, maar dat slaat niet op goed bèta-onderwijs. D66 wordt geleid door politici, en politici zijn vrijwel zonder uitzondering alfa's en gamma's. Die net zo'n grote hekel hebben aan bèta's als de rest van die groepen. Of misschien nog wel meer, want een bèta heeft geen begrip voor een compromis over de uitslag van de optelsom van 1 + 1 . Daar blijven ze heel foutief over volhouden dat het 2 is, en geen 2,5, zoals de alfa's en gamma's' in vergadering bijeen van mening zijn. Daarom ook wordt zo langzamerhand al ruim een decennium gepraat over meer innovatie dus meer technologie dus meer bèta, maar is er dus tot voor zojuist nog nooit ook maar een enkele concrete, specifieke, maatregel voorgesteld.

De chef-wetenschap van de Volkskrant, Martijn van Calmthout, is van oorsprong natuurkundige. Dat heeft hem er niet van weerhouden met enige regelmaat anti-bèta houdingen ten toon te spreiden - wie meer dan een enkel jaar in een wereldje als dat van de journalistiek verblijft moet geestelijk zo sterk in zijn schoenen staan dat iets anders niet te verwachten is. En dus ook in deze kwestie (de Volkskrant, 30-05-2012, door Martijn van Calmthout):
  Plasterks gratis bèta's

Kostenloos exact studeren kan het aantal bèta's vergroten, maar de huidige studie-uitval is een groter probleem.


Het plan van voormalig minister en huidig PvdA-Kamerlid Ronald Plasterk om studenten van exacte en technische studies in de toekomst vrij te stellen van collegegeld, roept terecht felle reacties op. ...

Leg dat eens uit, Martijn... Waarom terecht? Gelukkig erken je dat die reacties fel waren. Maar als jij over bijvoorbeeld collega's zegt dat ze "fel" waren, dan is de realistische term, Russell's sterke werkwoord indachtig uitleg of detail , natuurlijk "hysterisch".
  Plasterk sprak ... over het groeiende tekort aan technici en bèta's dat de Nederlandse bedrijvigheid parten gaat spelen. Die zorg is terecht. De vraag is echter of het probleem op te lossen is door veel meer studenten naar exacte vakken te lokken. Er is niet zozeer behoefte aan meer studenten bèta en techniek, er is behoefte aan afgestudeerden in die richtingen.   ...
    Het aantal inschrijvingen voor exacte studies stijgt de laatste jaren al licht; het aantal afstudeerders nauwelijks. Het echte probleem van de schaarse bèta's is daarom de relatief grote studie-uitval. Een kwart van de eerstejaars houdt het binnen een jaar al voor gezien. Ook voor veel gemotiveerde studenten zijn de studies kennelijk te pittig of toch anders dan ze gedacht hadden.

Er is nog een derde, veel waarschijnlijker oorzaak; de inhoudelijkheid van de bèta-opleiding op de middelbare school is dusdanig gedaald, dat er alleen sprake is van een discussie tussen aanzienlijk tot sterk - en het is in ieder geval ernstig. Terwijl die van de universitaire opleiding hoogstens lichtjes is gedaald. Het opleidingsgat is dus sterk gegroeid. En inderdaad: alleen meer studenten lokken is dus niet genoeg.
    Maar dit tweede  probleem: het niveau van de middelbare-schoolopleiding, lijkt een nog moeilijker probleem dan de "aantrekkelijkheid".

Ter illustratie van het niveau van deze reacties uit de alfa-wereld, wat nuchterheid vanuit de rest van Nederland (de Volkskrant, 01-06, ingezonden brief van Hans Koster, Leiderdorp, babyboomer):
  Studiefinanciering

In de tijd dat baby's boomden en ik de kweekschool volgde was er een systeem van studiebeurzen, waar vooral veel leerlingen (studenten) die ver van huis naar school gingen gebruik van maakten. Ze konden dan ergens intern en gingen slechts om de paar weken een keer naar huis.
    Die studiebeurs werd gegeven als voorschot. De studenten kregen per jaar dat ze na hun studie werkelijk in het onderwijs werkten 20 procent van de schuld afgestempeld. Na 5 jaar actieve dienst was men dus schuldenvrij.
    Deze regeling was bedoeld om het toenmalige onderwijzerstekort weg te werken, net als bijvoorbeeld de (gedeeltelijke) vrijstelling van militaire dienstplicht voor jongens die een aantal jaren in een afgelegen oord wilden werken. Babyboomers hadden een zwaar leven!
    Het voorstel voor gratis studeren in technische studies (O&D, 30 mei) zou in die vorm gegoten kunnen worden. Voordeel is dat de vrijstelling pas achteraf gegeven wordt.
    Impulsstudenten die een technisch vak kiezen om gratis de student denkt uit te kunnen hangen zullen zich wel bedenken. De regeling uit mijn jeugd had verder als voorwaarde dat men gemiddeld een zeven haalde. Het probleem van de 'zesjesstudenten' bestond dus niet voor de beursstudenten. ...

Welke reactie nogmaals laat zien hoezeer door de emotionele onderbuik gedreven de reacties vanuit alfa-kringen en dus met name de media zijn.

Robbert Dijkgraaf is scheidend voorzitter, schrijvende juni 2012, van de Koninklijke Academie der Wetenschappen, en hiel een toespraak, zoals dat hoort. In die toespraak zei hij dat dat "wetenschap oriëntatie biedt". Het was deze redactie, net als Robbert Dijkgraaf afkomstig uit de natuurwetenschap, niet opgevallen, want voor natuurwetenschapper is dit ene open deur. Zonder wetenschap is is het leven een absurd theater bezet door een variaties aan acteurs uiteenlopend van mensen tot bacteriën, zodat dat er een enkel verband is tussen al die figuranten.
   In hun primitieve pogingen enige orde te scheppen in dit theater, zijn de oermensen gekomen met zoiets als religie: sla op de trom en het gaat regenen. En enige tienduizenden jaren met dit stokje voor de blinden, is met horten en stoten uiteindelijk iets ontstaan als natuurwetenschap, die heeft laten zien hoe de acteurs in het theater aan elkaar verwant zijn. En hoe die verwantschappen in de loop van de tijd geëvolueerd zijn. Een verheldering die ook uitermate praktisch is gebleken daar ze ook leidde tot de opkomst van techniek die toch rustig spectaculair genoemd kan worden ten opzichte van eerdere strevingen van d mensheid in die richting.
    Goed, wetenschap leidt dus tot oriëntatie. Maar niet als je geen natuurwetenschapper bent. Gewone mensen hebben er geen probleem mee, maar wel wetenschappers die geen natuurwetenschappers zijn. Want die wetenschappers hebben hun eigen methodiek ontwikkeld uit de religie: de ideologie. En deel van die ideologie is dat er geen evolutie is van menselijke culturen, want die zijn allemaal een en hetzelfde: de menselijke cultuur. Er is dus geen oriëntatie nodig en gewenst aangaande culturen. En omdat de menselijke cultuur nu eenmaal nauw verweven is met tal van andere zaken, kan er ook geen oriëntatie in het algemeen zijn. Kijk maar (de Volkskrant, 05-06-2012, door Stef Aupers, cultuursocioloog aan de Erasmus Universiteit Rotterdam):
  Media voeden scepsis over wetenschap

Wetenschap biedt volgens Robbert Dijkgraaf een 'gevoel van oriëntatie'. Het tegendeel is waar.

Na de politici hebben nu ook wetenschappers hun ivoren torens verlaten en proberen zij de kloof met de burger te dichten. Grote roerganger is vertrekkend KNAW-president Robbert Dijkgraaf - een aimabele man met een goed verhaal. Hij gaf op Hemelvaartsdag een college bij De Wereld Draait Door over de oerknal - de oorsprong van het heelal en het leven op aarde. 'Wetenschap', stelde Dijkgraaf vooraf vast, is voor iedereen en biedt een 'gevoel van oriëntatie'.   ...

De algemene waarde van het verhaal van de cultuursocioloog kan al meteen ingeschat worden, aan de hand van het gebruik van de term 'roerganger'. Een retorische truc, en de regel is: hoe meer retorische trucs, hoe meer kans dat de auteur liegt en dat het tegendeel van wat hij beweert waar is. Dit is er nog slechts één, maar de trend is daar.
  ... vergroten we het maatschappelijk draagvlak door een popularisering van wetenschap via de media? Het tegendeel is waar.

Tweede retorische truc: Ad ponandum uitleg of detail : het uiten van een bewering die tegen het gezonde verstand ingaat zonder een enkele onderbouwing. Je kan net zo goed beweren: popularisering van een nieuwe merk wasmiddel via de media is contraproductief. Er is een hele industrie die op het tegendeel wijst.
  Het vertrouwen in wetenschap neemt alleen maar af in westerse samenlevingen - vooral onder laagopgeleiden.

Dede retorische truc: Ad ponandum. Reactie: bewijs het. Als er sprake is van een afname van vertrouwen, dan is dat onder alfa's, dat wil zeggen: intellectuelen. De hogere klassen. Die voelen zich namelijk bedreigd door de bèta-wetenschap.
    Drie retorisch trucs. De man is hoogstwaarschijnlijk een leugenaar.
    Maar we gaan verder:
  Mediatisering neemt dat wantrouwen niet weg maar voedt juist de twijfel, de scepsis en het wantrouwen. Via de media worden mensen onophoudelijk geconfronteerd met de tegenstrijdigheid van wetenschappelijke claims. Neurobiologen als Dick Swaab, psychiaters als Bram Bakker en filosofen als Stine Jensen bestoken ons enthousiast met verschillende verhalen over wie wij in essentie zijn.

Wat een goeie grap. Dick Swaab en Bram Bakker zijn gamma-wetenschappers (psycholoog en psychiater), en Stine Jensen een alfa. Vijanden van de natuurwetenschap. Vijanden van de wetenschap. Want volgens het Engelse taalgebruik is science gelijk aan natuurwetenschap. Die andere dingen zijn studies - geen wetenschappen.
    De  volgende reeks:
  Discussie tussen en binnen disciplines; methodische twijfel over empirische bevindingen en theorieën - zij zijn inherent aan wetenschapsbeoefening. Maar waar debat voorheen plaatsvond achter de muren van laboratoria en universiteiten, daar is zij de laatste decennia transparant gemaakt voor het grote publiek. Kranten, tijdschriften, radio en televisie bestoken ons met tegenstrijdige onderzoeksresultaten: visolie is goed voor het hart; van visolie krijg je kanker; opvoeden doe je met empathie; opvoeden doe je met harde hand; het gaat beter met het klimaat; we stevenen af op een ecologische catastrofe; vaccinaties tegen de Mexicaanse griep zijn noodzakelijk; zij zijn overbodig of zelfs gevaarlijk.

Nog mooier: aangaande visolie geeft de wetenschap eenduidige resultaten - de weerspraak komt van de voedingmiddelenindustrie. Over opvoeden is het wetenschappelijke resultaat ook duidelijk, maar de gamma-wetenschappers houden hardnekkig vast aan ideologietjes, en het geval van het klimaat hoeft nauwelijks toelichting: een klassieke geval van natuurwetenschap versus belangengroepen, ideologen, en diverse andere groepen waarbij de draadjes van de redelijkheid nogal los zitten.
    Er komt nog een voorbeeld aan:
  Een recent voorbeeld: NRC Handelsblad beweerde op 11 augustus 2011 dat 'uit onderzoek blijkt' dat Nederlandse jongeren in de topvijf van zware drinkers zitten in Europa; de Volkskrant doet een duit in het zakje en stelt op 25 april dit jaar: 'Comazuipen neemt toe'. Een week later, op 2 mei 2012, wijdt de Volkskrant een artikel aan een onderzoek waaruit 'blijkt' dat het alcoholgebruik onder Nederlandse jongeren juist daalt en dat zij de meest matige drinkers uit Europa zijn.

Een zeer sneu misverstand: het doen van ene enquête is geen wetenschap. Dat is op zijn best "studie". Maar degenen die gewoonlijk enquêtes ondernemen, sociologen en aanverwante, kunnen op dit vlak nog niet een koe van een paard onderscheiden uitleg of detail .
    En:
  ... twee klimaatwetenschappers die elkaar retorisch de hersens inslaan in DWDD, Knevel & van den Brink of Pauw & Witteman. De conclusie die mensen trekken is dan al snel: 'wetenschap is ook maar een mening', 'wetenschappers lullen maar wat' en het perspectief van deze 'experts' op de werkelijkheid verschilt niet fundamenteel van dat van de gewone man.

De feiten hierover zijn allang bekend: 90 procent van de wetenschappers die er ook maar iets mee te maken hebben, zijn het eens met het idee van klimaatopwarming. Ongeveer zo eenzijdig als ene positie mat kan zijn. de figuur die tegenover een klimaatwetenschapper gezet wordt, is hoogstwaarschijnlijk een charlatan, en en ieder ieder geval zwaar overgerepresenteerd. Je kan net zo goed een discussie over het effect van bidden voor regen organiseren tussen een meteoroloog en een imam. En dan na afloop stellen dat er twijfel bestaat over de effectiviteit van de meteoroloog ten opzichte van die imam, en dat hun opvatting dus ook maar meningen zijn.
    Waarna dit verhaal ene geval wordt van de regel dat op iedere regel uitzonderingen zijn. Want gewoonlijk valt er in dit soort verhalen geen enkele vorm van zinnigheid te detecteren, maar hier is daarop een uitzondering:
   De media maken dergelijke tegenstrijdigheden binnen de wetenschappelijke gemeenschap niet alleen transparant, zij selecteren actief op conflict in plaats van consensus. Onomstreden feiten zijn niet mediageniek.

Even corrigerende dat het dus normaliter niet over twee wetenschappers gaat, is het wel zo dat media selecteren op conflict. Hetgeen ze dus mede doen door tegenover de wetenschapper een imam te zetten. Of iemand van soortgelijk allooi. Zoiets al een socioloog die komt beweren dat de cultuur van die imam echte evenveel waard is dal die van de meteoroloog. Of een pedagoog die komt beweren dat kinderen volstoppen met zoetigheid en vet en materialistische zaken en ze ongecontroleerd loslaten op de rest van mensheid ook een manier van opvoeden is uitleg of detail . Want iets anders is "streng zijn", en dat kan echt niet. Dat beklemt de creativiteit.
    Kijk, als je dat soort dingen gelooft, het soort dingen waar de cultuursociologie in gelooft, is het geen wonder dat je tot de volgende conclusie komt:
  Terug naar Robbert Dijkgraaf: biedt wetenschap een 'gevoel van oriëntatie'? Dat is naïef verlichtingsdenken gebaseerd op een wensdroom - meer gebaseerd op hoop dan op realiteit. Wetenschap, vooral via de media, kweekt juist een 'gevoel van desoriëntatie'.

Waarbij het laatste gebruik van de term "wetenschap" ongetwijfeld slaat op de eigen wetenschap van de cultuurfilosoof uitleg of detail .

Tijd om over de Werdegang van onze cultuur te schrijven (de Volkskrant, 25-06-2012, door Martin Slagter, docent Nederlands, journalistiek en filosofie):
  Economisch denken leidt tot onttovering

Nietzsche voorzag dat de 'dood van God' tot nihilisme zou leiden. In een door rationalisering 'ont-toverde' wereld resteert slechts het zintuiglijk waarneembare.


Tussentitel: 'Dwalen wij niet door een oneindig niets? vraagt de tolle Mensch zich af

De economisering van de samenleving - de neiging om alles te beoordelen in termen van economisch nut - beïnvloedt in toenemende mate ons dagelijks leven. Het huidige debat over Europa wordt slechts in economische termen gevoerd. Landen die in Europa buiten de boot vallen, zijn landen die het in economisch opzicht minder goed doen. Dat is kennelijk het enige wat telt. Of landen een rijke culturele traditie kennen, speelt in het debat geen rol van betekenis.    ...
    Demissionair onderwijsminister Van Bijsterveldt wil meer 'focus' in het onderwijs, want dat is 'essentieel om onze internationale concurrentiekracht te versterken'. Dat betekent veel aandacht voor 'nuttige' vakken als Nederlands, Engels en wiskunde, terwijl vakken als aardrijkskunde, Frans en geschiedenis gemarginaliseerd worden, want die dragen niet bij aan economische groei en het scheppen van werkgelegenheid.
    Wat dreigt, is een instrumentalisering van het onderwijs. Onderwijs is dan nog slechts een middel om een bepaald doel (c.q. een goede baan, economische groei) mee te bereiken. Daarmee verschraalt het onderwijs en doen we jongeren uiteindelijk tekort.   ...

Allemaal zaken die al jaren, sommige decennia, spelen. En toch is er meestal een concrete aanleiding voor een dergelijke ontboezeming. Bovendien wordt nu redelijk algemeen erkend dat de Nederlandse jongeren wel heel erg van de pretpakketten zijn - van de studies Toerisme, grafisch vormgeven, enzovoort enzovoort.
    Dus zou de aanleiding misschien zijn:
  Of neem het onderwijs. Ronald Plasterk stelt in alle ernst voor techniekstudies gratis te maken, want de economie heeft behoefte aan meer techneuten.

Stel je voor: die schurk van een Plasterk wil de bevoordeling afschaffen van de alfa- en gamma-studies met hun makkelijk leerbare vakjes waarvan de eisen zonder bezwaar naar beneden bijgesteld kunnen worden omdat er niets door instort ...

Gevolgd door een bericht over de ernst van de situatie (de Volkskrant, 18-02-2013, ANP):
  Bètastudie ligt in Nederland niet goed

Slechts een op de tien Nederlandse afgestudeerden deed een bètastudie. Dat is internationaal gezien erg weinig. Dat blijkt uit cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS). Wel is de instroom van studenten bij bètastudies flink toegenomen in de afgelopen jaren. Van de 20 onderzochte landen heeft alleen Japan minder bèta-afgestudeerden.

Alarmerend, zou u zeggen ...? Niet volgens de alfa's en de gamma's van de Volkskrant. Dit was het hele bericht. Ze zullen pas iets gaan inzien, als ze het in hun portemonnee voelen. Dat gebeurd nu al, zie hier uitleg of detail .

Een veelvoorkomende vorm van de anti-bèta houding is het negeren (de Volkskrant, 29-04-2013, door Ewoud Jansen, econoom):
  We hebben meer dan genoeg hoogopgeleiden

Het is weinig zinvol maar wel kostbaar om het percentage hoger opgeleiden nog verder op te voeren.


De Europese Unie schrijft ons niet alleen voor dat het begrotingstekort niet hoger mag zijn dan 3 procent. Tevens dicteert de EU dat in 2020 minstens 40 procent van de 30 tot 34-jarigen een hogere opleiding moet hebben voltooid. Ook op dit terrein wil Nederland blijkbaar het braafste jongetje van de klas zijn. In 2012 zaten we al op ruim 42 procent, zo werd onlangs bekend gemaakt. En uiteraard groeien we vrolijk verder. De vraag of dit wel zin heeft wordt nooit gesteld. We zijn een kenniseconomie, niet waar?
    Maar in het hoger onderwijs zijn er genoeg voorbeelden te vinden van studies waar het aantal afgestudeerden vele malen groter is dan waar de arbeidsmarkt behoefte aan heeft. Sterker nog, we kunnen ons afvragen of het überhaupt nog zinvol is om nog meer mensen nog hoger opgeleid te krijgen. Want ook al zien we hoger onderwijs als een investering en niet als een kostenpost waarop bezuinigd kan worden, dan blijft de vraag relevant hoeveel rendement die investering oplevert.    ...

Alle vormen van hogere opleiding worden zonder meer op dezelfde hoop gegooid. Alsof opleidingen die opleiden tot economisch nuttige en maatschappelijk nuttige zaken precies dezelfde waarde hebben als opleidingen die alleen opleiden tot vertier en vermaak. Je reinst blindheid. Om maar niet te hoeven zeggen: bèta-opleidingen zijn nuttiger. Omdat bèta-opleidingen leiden tot iets maatschappelijk zinvols. En de rest is, op een kleine portie na, niets anders is dan plezier en vermaak.

Een bèta noemt nog wat van de relevante factoren (de Volkskrant, 07-09-2013, ingezonden brief van Sander van Reedt Dortland, civiel ingenieur, Rotterdam):
  Nederland wordt genetisch nooit een bètaland

De technische universiteit van Delft overweegt een numerus fixus in te voeren (Ten eerste, 3 september). Wageningen heeft zelfs dit jaar al een stop. ...

Overigens: dit gaat over 600 stuks. Alleen al de Campus Den Haag van de universiteit Leiden, vol met nutteloze gamma-studies, heeft er tegen de 2000 en is sterk groeiende.
  De hausse van aanmeldingen aan de technische universiteiten komt doordat er in deze crisistijd slechts nog banen beschikbaar zijn in technische richtingen, van hoog tot laag.
    Maar dat is niets nieuws: ook vóór de crisis moesten bedrijven al een moord plegen voor het vervullen van een technische vacature. Alleen viel dat niet zo op, op de toen nog ruime arbeidsmarkt. En het klopt: als ingenieurscoach krijg ik studenten die mij niet vragen 'hoe kom ik aan een baan', maar 'welke baan zal ik kiezen?'.
    Deze vloedgolf mag als muziek in de oren klinken van TechniekTalent en het Platform Bèta Techniek, maar is helaas geen teken van een structurele verbetering. Ondanks al hun inspanningen om bèta salonfähig te maken, hangt bij een feestje nog steeds niemand aan de lippen van een ingenieur.
    Het is namelijk zo dat we de bèta-genen zelf uitgebannen hebben, via seksuele selectie (volgens Darwin inderdaad, de evolutie is nog niet afgelopen!) Nerds waren vanaf de jaren zestig en zeventig niet meer in zwang en hadden de grootst mogelijke moeite een vriendinnetje te krijgen. Uiteraard had dat ook met henzelf te maken. Dit gebeurde ook in andere landen, maar bij ons in veel sterkere mate dan bijvoorbeeld in Duitsland, de VS, of de Oostbloklanden.
    Ik heb zelf geen onderzoek gedaan, maar dat is eigenlijk helemaal niet nodig om vast te stellen dat typische nerds de laatste jaren veel minder afstammelingen hebben gekregen dan de rest: veel van mijn voormalige vrienden uit Delft zullen te zijner tijd kinderloos heengaan.
    Dit is ook terug te vinden in het basisonderwijs: techniek wordt niet aangemoedigd, integendeel. Andere eigenschappen zijn ontegenzeggelijk veel belangrijker. Ook al bood ik als ouder mijn assistentie aan voor technieklessen, veel meer dan lippendienst aan dat streven kwam er niet. Zodra je kinderen van school gaan, wordt het technieklokaal met opluchting opgedoekt en op de meeste middelbare scholen is het niet veel anders.
    Nerd is the new sexy heet het in Amerika (kijk naar de aantrekkingskracht van Steve Jobs, Bill Gates ) Maar ja, dat heeft wel een generatie nodig om tot wasdom te komen. Dus Delft, Eindhoven, Twente, Wageningen, maak u geen zorgen: stel geen numerus fixus in, want het merendeel van al die studenten valt vanzelf weer af. Het zit simpelweg niet in de genen.

Precies.

Nog fouter dan bètawetenschap is natuurlijk bèta-techniek. Of liever: techniek, want alfa-techniek bestaat niet. Alhoewel men zijn best heeft gedaan mensen daarin te doen geloven - in ieder geval op economisch terrein. Dat noemde men de "diensteneconomie". Hier een specimen van dit soort propaganda (de Volkskrant, 23-10-2013, van verslaggever Sander van Walsum):
  Reportage | Nieuwe maakindustrie

Bij RDM komen jonge mensen weer in contact met maken

Nederland heeft zijn kaarten gezet op de dienstensector. ...

Dankzij mede de propaganda van de lieden van de media. Die dat onder andere zou hebben gedaan:
  Ooit werd 'maakindustrie' nog gewoon 'industrie' genoemd. ...

Dus door andere economische activiteiten, zoals die van de financiële markten, ook te bestempelen als sectoren die iets "maakten". Terwijl ze in werkelijkheid allen maar "opmaken". Waardoor dus (uit de kop):
  Maar het ooit zo belangrijke maken ...

... het echte "maken" uit die positie werd verdreven, mede door de minachtende houding in de berichtgeving over het echte "maken". Dat gingen "we" laten doen door de Chinezen. Waardoor:
  RDM - de Rotterdamsche Droogdok Maatschappij ... Het gros van de werknemers woonde om de hoek, in het tuindorp Heijplaat.

... dit soort banen verdwenen en dit soort mensen naar slechtere banen moesten uitzien of werkloos werden.
    Meer van dit soort gorigheid hier uitleg of detail .

Stel dat je een goede schrijver bent en je gaat dood. Dan besteedt de krant redelijk wat aandacht en ruimte aan je. Als je een topschrijver bent wil dat wel in de pagina's lopen - aan Harry Mulisch was bijna een heel katern gewijd. Maar stel dat je een goede exacte wetenschapper bent. Een enkele kolom is dan wel het maximum. Hier een voorbeeldje (de Volkskrant, 31-12-2013, rubriek Het eeuwige leven, door Peter de Waard):
Leon van den Broek 1947-2013

De ontwerper van de Wageningse wiskundemethode maakte de materie begrijpelijk.


Het gemiddeld aantal kinderen van vijf gezinnen kan niet gelijk zijn aan a: 0,2 b: 1,2 c: 2,2 d: 2,4 of e: 2,5. Dit is een bekende wiskunde-opgave voor de lagere klassen van havo en vmbo van Leon van den Broek, een belangrijk vernieuwer van het wiskunde-onderwijs in Nederland. Van den Broek werd wel een 'wiskunstenaar' genoemd, omdat hij wilde dat leerlingen de schoonheid van wiskunde leerden zien. De Wageningse methode voor het wiskunde-onderwijs was een doorbraak. Daarvoor werd de lesstof nog geformuleerd in de gedachtewereld en de taal van de volwassenenen, waardoor leerlingen afhankelijk waren van een docent. 'Een berekeningswijze behoort voor de leerling niet correct te zijn omdat die in het boek staat, maar omdat hij die zelf helemaal juist vindt. Liever helemaal geen wiskunde dan onbegrepen routines', zei hij ooit.    ...
    Wiskundedocenten van het Wagenings Lyceum, onder wie Van den Broek, vonden dat het wiskunde-onderwijs anders moest en voegden daad bij woord. Ze begonnen met het maken van lesmateriaal dat dichter bij de belevingswereld van de leerling lag. Hij werd de drijvende kracht van de Wageningse methode die later ook door andere scholen werd overgenomen. Van den Broek was niet alleen briljant in wiskunde, hij was ook een goed spreker en schrijver en briljant didacticus. Hij was eigenlijk alfa en bèta tegelijkertijd. Hij combineerde creativiteit bij het maken van sommen. 'Hij was ook ontzettend goed in aardrijkskunde en geschiedenis', zegt zijn vriend Dolf van Hombergh, met wie hij veel samenwerkte.    ...
    Hij stelde zijn memoires samen bij het afscheid van het Pantarijn met Mijn mooiste Mathe..., een boekje met 51 wiskundige verrassingen. Dat hij twee scheidingen achter de rug heeft, zou met zijn werk te maken kunnen hebben. Van den Broek produceerde jaarlijks enorme hoeveelheden opgaven die internationaal werden gepresenteerd. Dankzij hem won Nederland twee keer de wedstrijd 'meeste opgaves voor de Kangoeroewedstrijd'. Hij schreef verschillende Zebraboekjes voor de bovenbouw: Spelen met gehelen, Nullen en Enen, Blik op oneindig, Getallenbrouwerij Spirosporen. In 2003 nam hij na dertig jaar afscheid van de school en ging werken op de Radboud Universiteit. Daar werd hij mede-organisator van W4kangoeroe - een wiskundewedstrijd waaraan jaarlijks 100 duizend leerlingen deelnemen onder wie ook veel alfa's - en legde de basis voor digitale wiskunde.

Zo'n matig iemand mag eigenlijk nog blij zijn met 571 woorden ...

De voorgeschiedenis van het volgende bericht was de redactie ontgaan (de Volkskrant, 04-02-2014, van verslaggeefster Maartje Bakker):
  Kamer oneens met Dekker: vak natuurwetenschappen behouden

Het vak algemene natuurwetenschappen blijft mogelijk toch bestaan. Een bonte verzameling van politieke partijen vindt dat iedereen op de middelbare school kennis moet nemen van de natuurwetenschappen en hun maatschappelijke betekenis.
    Staatssecretaris Dekker (Onderwijs) staat vandaag juist met een wetsvoorstel in de Tweede Kamer om het vak af te schaffen. Nu wordt dat nog gegeven aan alle leerlingen in de bovenbouw van het vwo. Voor de havisten werd algemene natuurwetenschappen (anw), een uitvinding uit het jaar 2000, al in 2007 geschrapt. 'Scholen kunnen zo meer aandacht besteden aan de andere vakken', licht Dekker toe.
    D66 en de PVV willen het vak houden en ook andere partijen zijn kritisch over het afschaffen ervan. 'Het onderwijs moet zich niet versmallen tot taal en rekenen', vindt D66-Kamerlid Paul van Meenen. 'Iedereen moet leren over cultuur en over natuurwetenschappen. Anders krijg je monomane types.'    ...

Dat dit plan überhaupt in hoofden is opgekomen ... Die alfa's zijn regelrechte vijanden van de beschaving.

Alfa's zijn mensen die denken dat ze het toppunt van denken vertegenwoordigen, maar in de praktijk geen benul hebben van waar ze mee bezig zijn - vrijwel altijd omdat ze het veel en veel te druk hebben met het eigen ikje. Hier zijn twee mensen oorspronkelijk uit de bèta-wereld die zich in de alfa-wereld hebben gestort, en daar onmiddellijk hun gezonde verstand zijn kwijt geraakt (de Volkskrant, 03-05-2014, door Martijn van Calmthout en Jelle Reumer):
  Bescheidenheid | Waarin een klein land groot is

Onnobel Nederland

Wemelt het in de meeste grotemensenlanden van de plaquettes en standbeelden voor beroemde Nobelprijswinnaars, in Nederland is het lang zoeken naar hun aanwezigheid. Martijn van Calmthout en Jelle Reumer gingen speurend en noterend het land door.


Tussentitel: Nee, nergens is een Zeeman in de Zeemanstraat - geen textielsupermarkt maar ook geen borstbeeld

Het begon allemaal met een zonovergoten lunch op het terras van de Kunsthal in Rotterdam, pal tegenover het Natuurhistorisch waar een van ons beiden directeur is.
    Iemand stelde de vraag: staat er ergens in Nederland een Zeeman-textielsupermarkt in de Zeemanstraat, je weet wel, van de gelijknamige Nobelprijswinnaar?    ...

Een retorische vraag want iedereen weet het antwoord al:
  We vermoedden meteen al van niet.

Maar wat niet ter sprake kwam in het eropvolgende artikel, is waarom. Hier is die reden waarom je in Nederland zo weinig Nobelprijswinnaars uitgebeeld ziet:
  Tussenstuk
Nobele straten

In het Nederlandse straatbeeld wemelt het niet bepaald van de Nobelprijswinnaars. Fysicus Hendrik Lorentz (1902) staat zo'n 35 keer op straatnaamborden, en is daarmee koploper. Hij wordt gevolgd door Heike Kamerlingh Onnes (1913) en Joh. Diderik van der Waals (1910). Lorentz' medewinnaar Pieter Zeeman komt er met zes vermeldingen tamelijk bekaaid af, net als elektrofysioloog Willem Einthoven (1924) en vitamine-ontdekker Christiaan Eijkman (1929).
    Sommige winnaars worden hooguit in eigen stad ruim geëerd, zoals opticus Frits Zernike (1953) in Groningen.

Allemaal beta's.

Jean-Pierre Geelen is tv-recensent van de Volkskrant, en natuurlijk dus (rabiaat) politiek-correct en een nog rabiater alfa. Dat laatste uit zich meestal door enthousiasme voor diverse kunstuitingen, en dus minder enthousiasme voor het volgende (de Volkskrant, 26-11-2014, tv-recensie door Jean-Pierre Geelen):
  Schaduw

Toch een geruststelling: de schaduwelite van Ewald Engelen, hoogleraar financiële geografie, bestaat dus niet. ...

Een serieus maatschappelijk onderwerp: de economie. Jean-Pierre heeft er nooit ook maar voor een cent belangstelling voor getoond. Genoeg aanleiding, want iemand die zo'n beetje alle televisie volgt moet het toch opgevallen zijn dat als het op die buis over economie gaat, je altijd slechts een zeer select lijstje met personen tegenkomt, met in de top de namen van Matthijs Bouman, Barbara Baarsma, Peter Verhaar en Marike Stellinga. Met tevens de constatering dat dit lijstje bijna identiek is aan dat van de meest rabiate neoliberale economen. In Nederland. Nooit iets over gehoord, van Jean-Pierre Geelen, maar in dit geval wel, want de genoemde Ewald Engelen is veel minder neoliberaal dan de rest, en dus onderwerp van aanvallen door de politiek-correcten, zoals nu dus ook Jean-Pierre Geelen.
    Maar dat is in deze verzameling niet het onderwerp. Dat onderwerp stond in het tweede deel van de column, waarin Geelen het veld verlegde van de persoon naar zijn vak:
   ... de ontsporingen in de wetenschap springen steeds meer in het oog. ...

De "economie" scharen onder de wetenschap ... Tja. Maar dat is nodig voor het volgende:
   ... Met behulp van archief en geheugen valt moeiteloos een zeer feitelijk lijstje op te stellen met wetenschappers die zich lieten verblinden door het licht van de schijnwerper, waardoor ze in alle valkuilen liepen die de weg van de publiciteit kent. Schaduwwetenschappers, die mogelijk bezweken onder de prestatiedruk in de wetenschappelijke wereld, mogelijk gecombineerd met wat karakterologische zwakten.
    Het plagiaat van René Diekstra. Professor Buck, die het in 1990 tot opening van het NOS-Journaal wist te schoppen met zijn claim dat hij een medicijn tegen hiv zou hebben ontdekt, wat een einde aan aids zou maken. Het bleek niet waar en bewust overdreven om geld voor onderzoek los te krijgen.
    De déconfiture van Diederik Stapel ligt nog vers in het geheugen en nu voegt zich een nieuwe naam bij het lijstje van schaduwwetenschappers die willens en wetens de feiten verzonnen.

Een gotspe van het zuiverste water. Dat van een journalist, een bedrijver van het vak van de beroepsleugenaar en Big Brother propagandist. En van wraakgierigheid, zoals blijkt uit deze zoveelste aanval op de wetenschap. Op de bèta's.

Dit wordt bijna direct gevolgd door een nog grotere gotspe (de Volkskrant, 01-12-2014, van verslaggever Martijn Calmthout):
  'Tuchtrecht ook voor wetenschap'

Ruim acht jaar heeft hij klachten behandeld over schending van integriteit. Maar de procedure die daarvoor bestaat, zegt hij bij zijn afscheid, moet helemaal op de schop.

Zoals al gezegd: in een krant is dit van het niveau "Oorlog is vrede".  Met ook nog eens dit detail, in de vorm van het subject:
  ... sinds vandaag is prof. dr. mr. Kees Schuyt (71) echt vrij man in de zin dat hij ook geen voorzitter meer is van het LOWI. Bij dit Landelijk Orgaan Wetenschappelijke Integriteit belanden klachten over vermeend wangedrag in de wetenschap als de universiteit en de betrokkenen er zelf niet uitkomen.

Even voorstellen aan de hooggeachte heer Schuyt (de Volkskrant, 11-05-2005, door Kees Schuyt, lid van de Raad van State en oud-columnist van de Volkskrant):
  Geef jonge immigranten meer speelruimte

...    Na een lange periode van onderlinge verstandhouding en gevoel voor proportionaliteit, wordt thans steeds meer de nadruk gelegd ... afwijkende opvattingen en gedragingen. ...
    Voor jongeren, die er niets aan kunnen doen dat ze in deze groepen groot moeten worden, moet de dringende vraag gesteld worden: wat is voor hen de ruimte die door het eigen, geborneerde milieu en door het tamelijk vijandige Nederlandse milieu, wordt geboden om zich tot vrije, menselijke personen te ontwikkelen?   ...

Een uiting van het stinkende multiculturalisme dat heeft geleid tot massale steun aan ISIS en jihad-gang. Deze wetenschapsfraudeur van de genus "socioloog" gaat iets zeggen over wetenschappelijke integriteit ... En de Volkskrant wijdt een hele pagina aan deze anti-bèta-propaganda.
    Overigens: stel eens aan journalisten voor een Landelijk Orgaan Media Integriteit op te richten. Ze stikken ter plekke in hun sigaretten, drank en coke.

Het is al weer een week of wat rustig aan het front, dus maar eens het fort van de religieuze wetenschap gebeld, of ze daar niet iemand hadden om tegen de schenen van de wetenschap te trappen. En inderdaad, bij de faculteit die de afgelopen tijd regelmatig in het nieuws was wegens schending van privacy van patiënten en andere vormen van semi-corrrupte handelingen, vond men iemand (de Volkskrant, 30-12-2014, door Tineke Abma, hoogleraar aan het Medisch Centrum van de Vrije Universiteit):
  Wetenschappers kunnen niet langer zomaar hun gang gaan

Onderzoekers moeten hun agenda openstellen voor buitenstaanders. De vrees dat er geen ruimte meer zal zijn voor fundamenteel onderzoek is ongegrond.


In de nieuwe wetenschapsvisie van de regering moet wetenschap meer betrokken zijn op de samenleving. Dit uitgangspunt vertaalt zich nu ook naar het fonds voor wetenschappelijk onderzoek, het NWO. Wetenschappers verzetten zich. Maar het systeem is toe aan verandering wil wetenschap haar maatschappelijke legitimatie niet verliezen.
    Onlangs presenteerden de bewindslieden Bussemaker en Dekker van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen hun visie op wetenschap. De kern daarvan is dat wetenschap ten dienste staat van de samenleving. Niet zo gek, want te vaak worden de onderwerpen voor wetenschappelijk onderzoek bepaald door wetenschappers en zijn de resultaten uit wetenschappelijk onderzoek slechts voor een kleine elite toegankelijk.    ...

Een samenhangend betoog, naar het lijkt. Van de soort die bekend is van de tijd van de scholastiek, de Middeleeuwen, toen geleerden eindeloos veel samenhangende betogen hielden over God, hoe hij de wereld bestierde, enzovoort. Heel samenhangend, als je uitgaat van het bestaan van God ...
    Het misverstand van bovenstaande betoog is dat de wetenschap er is dankzij de maatschappij. Het is natuurlijk precies andersom: de maatschappij, dat wil zeggen: deze moderne maatschappij, is er dankzij de wetenschap. Weet je dat eenmaal, dan is wat er verder nog volgt volstrekte zinloze prietpraat.
    En daarover moet je natuurlijk geen scholastisch prietpraat betoog gaan zitten houden. Je zegt gewoon: "Oké, we draaien nú de knop van de elektriciteit om, en dan zullen we over drie dagen eens kijken hoe lang jullie alfa's zonder wetenschap hebben gekund" uitleg of detail .
    Nou, dan komen de waterlanders wel ...
    Maar het gaat nog verder. Want het voorgaande klopt dus wel in samenhang, alleen moet je de basisaanname omdraaien. En beseffen dat het voorgaande de taal is van politici en beleidsmakers. Alfa's. En als je dit in het hoofd het betoog omkeert, dan krijg je dit:
  In de nieuwe visie van de regering moet de maatschappij meer betrokken zijn op de wtenschap. Dit uitgangspunt vertaalt zich nu ook naar het fonds voor zowle wetenschappelijk onderzoek als de rest van de maatschappij. Politici en beleidsmakers van de oude orde verzetten zich. Maar het systeem is toe aan verandering wil de maatschappij haar beschavingslegitimatie niet verliezen.
    Onlangs presenteerden het wetenschappelijke overleg haar visie op maatschappij. De kern daarvan is dat de maatschappij ten dienste staat van de vooruitgang en beschaving. Niet zo gek, want te vaak worden de maatschappelijke onderwerpen bepaald door ploertige machtigen en bestuurders van de alfa-intellectuele lakeiensoort, en zijn de vruchten van de maatschappij alleen voor een kleine elite toegankelijk.

Dat laatste is keiharde maatschappelijke werkelijkheid: de neoliberale ploertigheid heeft 90 en meer procent van het kapitaal in handen doen belanden van vijf en minder procent van de bevolking. Met een logisch bijverschijnsel - eerst in de spiegelbeeldtaal van mevrouw Abma:
  Kortom, het systeem van wetenschap is toe aan verandering om meer invloed te krijgen en aan maatschappelijke legitimatie te winnen.

Oftewel:
  Kortom, het systeem van politiek is toe aan verandering om meer invloed te geven aan de wetenschap en aan maatschappelijke legitimatie te winnen.

En over dat laatste is iedere verstandige waarnemer het van harte eens.

Er kwam nog wel een antwoord van de kant van het gezonde verstand (de Volkskrant, 06-01-2015, door Patrick van der Duin, verbonden aan de TU Delft en Fontys Hogeschool):
  Laat de wetenschapper met rust

De wetenschapper is geen wereldvreemd persoon die belastinggeld wil uitgeven aan persoonlijke hobby's. Gun hem dan ook zijn academische vrijheid.


Volgens de bewindslieden Jet Bussemaker en Sander Dekker (Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen) moeten maatschappelijke partijen meer inspraak krijgen in de wetenschapsagenda. Wetenschappers moeten vaker thema's onderzoeken die ons allemaal aangaan en die (daardoor) een maatschappelijke meerwaarde krijgen. Deze opvattingen zijn op kritiek gestuit maar hoogleraar Tineke Abma (VU) vindt ze goed.  ...
    Maar de aanhangers van deze opvatting hanteren een karikatuur van de wetenschapper: een wereldvreemd persoon die belastinggeld wil spenderen aan persoonlijke hobby's. Na 6 jaar in het bedrijfsleven en inmiddels 14 jaar in de wetenschap kan ik de lezer verzekeren dat daar doodnormale mensen werken. ...
    Academische vrijheid is geen machtsspelletje voor wetenschappers. Het is de evenknie van rechterlijke onafhankelijkheid en persvrijheid. We moeten leren leven met de paradox dat wetenschap die niet maatschappelijk is ingebed juist de hoogste maatschappelijke waarde oplevert. ...
    Het met rust laten van wetenschappers is geen aanmoediging tot luiheid maar een roep om vertrouwen in een wetenschap die zijn maatschappelijke waarde al sinds haar eerste ontdekkingen heeft bewezen.

Met ook nog een onthulling aangaande de competenties van mevrouw Abma:
  Hoogleraar 'cliëntenparticipatie in de ouderenzorg' Abma

Mevrouw Abma is zelfs helemaal geen medische wetenschapper. Het is een ordinaire stompzinnige alfa (gamma, officieel). Een vijand van wetenschap, vooruitgang en beschaving. Net als de Volkskrant-wetenschapsredacteur Maarten Keulemans en zijn hulpjes uitleg of detail .

Wier invloed op het maatschappelijke klimaat bleek uit een reactie op dit artikel (de Volkskrant, 08-01-2015, ingezonden brief van Filip van den Berg, Nieuwegein):
  Wetenschappers

In het stuk van Patrick van der Dun ('Laat de wetenschapper met rust', O&D, 6 januari) zit een tegenstrijdigheid. Aan de ene kant betoogt de auteur dat wetenschappers gewone mensen zijn, aan de andere kant ziet hij zijn vakgenoten allemaal als een potentiële Steve Jobs. ...
    Feit is dat de hele maatschappij via de belastingen met de pet rondgaat, zodat wetenschappers kunnen werken. Dat is geen altruïsme, daarvoor wordt iets terug verwacht. ...

De competenties van deze reageerder staan er niet bij en zijn dus niet bekend. Zijn geestelijke werkniveau is in ieder geval niet zo hoog dat ook hij niet weet dat dit dus precies andersom is. Waar het hier natuurlijk om gaat, is dat zijn boodschap die van de Volkskrant is. En dat hij die vermoedelijk voor op zijn minst een deel van de Volkskrant gekregen heeft.
    Vijanden van de wetenschap.

De regering zit dus vol met alfa's en een enkele volks- en dus ook wetenschapsverrader van de PvdA. Die hun vijandschap nu in beleid hebben vertaald. En die vijandschap nu ook bijna openlijk toegeven (de Volkskrant, 12-01-2015, van verslaggever Martijn van Calmthout):
  Plannen met NWO terloops gemeld

Het plan voor een drastische reorganisatie van wetenschapsorganisatie NWO in Den Haag is eind vorig jaar zo terloops mogelijk in de nieuwe wetenschapsvisie 2025 van het kabinet geschoven, om geen slapende honden wakker te maken. Dat zei hoogleraar mathematische fysica Robbert Dijkgraaf vrijdag in een interview voor NTR-radio5.
    'Twee pagina's, in een bijlage. Ik neem aan dat men dat zo deed in het besef dat dit voornemen buitengewoon slecht zou gaan vallen', aldus Dijkgraaf, die tegenwoordig directeur is van een topinstituut in Princeton.
   Eind november was Dijkgraaf als wetenschappelijk boegbeeld bij de presentatie van de kabinetsplannen in Rotterdam, die onder meer voorzien in een maatschappelijker rol voor de wetenschappen. ...

Volstrekt waanzinnigge bemoeineis van stompzinnige alfas die voor nog geen seconde een bijdrage aan de maatschappij hebben geleverd behalve ruzie en oorlog. De enige die merkbaar vooruitgang boeken zijn de natuurwetenschappen - de rest zit nog op het niveau van de oude Grieken: oeverloos geouwehoer.
  In die visie werd de reorganisatie van NWO van een lappendeken van vakgebieden naar een centraal geleide organisatie, kort gemeld.

Een van de krachten van de (natuur)wetenschappen is dat het een lappendeken is. Dat heet ook wel "diversiteit". Deze plannen lijken meer op het communisme dan het communisme zelf.


Hypocrisie is een walgelijke aandoening. Alfa's lijden er chronisch aan. Ze kiezen hun standpunten op het moment dat hen uitkomt al naar het hen uitkomt. Hier een pregnant voorbeeld (de Volkskrant, 28-02-2015, door Sander van Walsum):
  Universiteit verloochent haar opdracht

Voor een betrekkelijke buitenstaander klonk het allemaal een beetje gezwollen. De studenten verweten de bestuurders dat die de universiteit tot diplomafabriek wilden degraderen, dat zij het kille rendement lieten prevaleren boven hun academische opdracht ...

Eén van de vele aspecten van het gore neolibralisme zo heftig gepropageerd door de Volkskrant. En Sander van Walsun is daarop beslist geen uitzondering. Dus waarom die omslag? Hierom:
  ...dat zij het kille rendement lieten prevaleren boven hun academische opdracht, en dat zij de faculteit Geesteswetenschappen - de hoeksteen van de universiteit - overleveren aan de boze krachten van 'de markt'.

Juist ja ... Wil je nu markt of wil je het niet? En dus ook voor "de markt" en "prestatiegerichtheid" en "efficiency" en "besparing op overheidsuitgaven" in het onderwijs en het universitaire onderwijs want de Volkskrant is voor "de markt" in alles. Energie, openbaar vervoer, zorg, enzovoort enzovoort enzovoort.
    Maar dan nog. Waarom die omslag op dit specifiek punt waar het gaat om de geesteswetenschappen. Heel simpel - hier is de onderschrift van het artikel:
  Sander van Walsum is historicus en verslaggever van de Volkskrant.

Juist ja ... Sander van Walsum volgt doodgewoon zijn eigenbelang. Iets dat indien gedaan door een politicus "corruptie" genoemd zou worden en leiden tot ontslag.
    En Sander reikt daar nog een argument voor aan. Want zijn betoog zou je kunnen omschrijven als een "positive inspanning" - een inspanning ten gunste van iets. Maar de geest van de alfa is slechts zelden van enige vorm van zuiverheid. Hier is het andere deel van het betoog van Van Walsum:
  Met de bezetting van het Bungehuis stichtten de studenten onbedoeld verwarring over hun motieven. Opeens ging het niet meer over de bezuinigingen en over het treurig lot van de kleine letteren maar om de bestuurscultuur van de UvA en om het gebrek aan inspraak. Daarmee onttrokken zij een veel wezenlijker thema aan het oog: de stelselmatige bevoordeling van 'harde' bètadisciplines ten opzichte van de alfa- en gammavakken.

Een gore leugen. Want neem Van Walsum's eigen uitgangspunt: academische excellentie. Dan is het zonneklaar dat de alfa- en gamma-studies zich verhouden tot de bèta-wetenschappen als de maan tot de zon. Ze vorderen met de welbekende snelheid van de slakkengang ten opzichte van de bètastudies in hun hogesnelheidstrein.
    En dan hebben het nog niet over het maatschappelijke rendement, want dat verschil is nog veel groter.
    Oftwel: dit is weer een excellent voorbeeld van de verhoudingen: de wanhopig mislukkende alfa's gebruiken hun machtspositie in de media om de bèta's zwart te maken.
    Ook hiervoor zou een Pol Pot behandeling wel eens de enig werkende kunnen zijn.

Sander wil kennelijk bewijzen dat het vorige geen toeval was. Aanleiding voor de herhaalde ontboezeming: een voorstel van een andere alfa, Paul Rosenmöller, om scholieren meer keuze te geven in hun vakkenpakketten. Nog minder inhoud en (natuur)wetenschap, natuurlijk. Dat is moeilijk. Geen pretje. Liever de pretvakken. Voor die alfa's en alles dat geen stricte bèta is. Oftewel: allemaal, op iets van 20 procent na. Of nog minder. Die gewoon wel die andere vakken doen. Want meestal zijnde ook gewoon slimmer. Zo niet volgens Sander (de Volkskrant, 27-03-3015, hoofdredactioneel commentaar, door Sander van Walsum):
  De sterkste schakel

Een 'maatwerkdiploma' is prima, zolang vooral de ambitieuze scholier er baat bij heeft.


Het waren behartigenswaardige uitspraken die Paul Rosenmöller, voorzitter van de VO-raad, donderdag deed in de Volkskrant: stel middelbare scholieren in staat om verschillende vakken op uiteenlopende niveaus te volgen. Nu zijn de vakken waarin een scholier het slechtst is nog bepalend voor het verloop van zijn schoolloopbaan. ...

Lijkt voor een seconde nog enige logica in te zitten. Maar zelfs bij de Volkskrant weet men inmiddels beter:
  Tegenover de verlokkingen die Rosenmöller schetst - na talrijke docenten en schoolbestuurders te hebben geconsulteerd - staat het risico dat vakken waarin een leerling niet goed presteert nog meer tot sluitpost van zijn opleiding zullen worden gereduceerd. Nu al kunnen middelbare scholieren in de bovenbouw hun vakkenpakket vergaand ontdoen van ballast (zeker in vergelijking met de tijd vóór de Mammoetwet). Als zij er ook nog eens voor kunnen kiezen impopulaire vakken op een lager niveau te volgen, boet de kwaliteit van Rosenmöllers 'maatwerkdiploma' in ten opzichte van het huidige 'bulkdiploma'.

'... bestaat het risico ...'  .Vertaald: "...is er de absolute zekerheid". Want zo is het eerder ook gegaan.
    Oké, wat zijn nu de groepen voor wie dit risico het meeste geldt:
  ... Zo zou het mogelijk moeten zijn dat een scholier met een uitgesproken aanleg voor bèta-vakken wiskunde gaat studeren met een talenpakket op havoniveau.    ...
     Een vwo-diploma mag niet automatisch meer toegang bieden tot een academische vervolgopleiding als het een te hoog havo-gehalte heeft. Ook bij gestaalde bèta's mag een goede beheersing van een paar moderne talen worden verondersteld.

Zoeken in het artikel op de term alfa en alfa's: nul resultaten.
    Wat een leugenaar en goorlap.

Een van de gamma-wetenschappen die het laatste decennium sterke vooruitgang boekt, is de neuropsychologie of neurologie. Uitsluitend te danken aan één en slechts één ding: het toepassen van het natuurkundige gereedschap van de (f)MRI-scanner. Van zo'n anderhalve jaar terug (schrijvende 2015) een voorbeeld dat opgeslagen was bij de verzameling over Maarten Keulemans, wetenschapsredacteur van de Volkskrant. Dit artikel was op meerdere plaatsen tegelijk verschenen, in ieder geval zichtbaar op het internet, omdat het hoogst opmerkelijk was - ook bij de Volkskrant verscheen het op de website, inclusief kleurrijke illustraties (Volkskrant.nl, 03-12-2013, door Sache Kester uitleg of detail ):
  'Hersenonderzoek bevestigt vooroordelen over mannen en vrouwen'

Het 'netwerk' van onze hersenen is bij mannen totaal anders opgebouwd dan bij vrouwen, zo blijkt uit hersenscans. Onderzoekers aan de Universiteit van Pennsylvania hebben het brein van bijna duizend jongeren onderzocht, en ontdekten grote verschillen in de 'bedrading'. Dit zou kunnen verklaren waarom mannen en vrouwen elk in andere taken uitblinken.


Illustratiebijschriften: Een 'plattegrond' van de verbindingen in het vrouwelijke brein - © National Academy of Science.
Een 'plattegrond' van de verbindingen in het mannelijke brein. © National Academy of Science.

Simpel gezegd wordt er bij mannen beter binnen de hersenhelften gecommuniceerd: de 'bedrading' loopt van voren naar achteren. Dat betekent dat de gebieden voor perceptie en voor actie goed met elkaar zijn verbonden.

    De 'bedrading' bij vrouwen is juist sterker van links naar rechts (en weer terug) ontwikkeld. Bij hen is de communicatie tussen de twee verschillende hersenhelften dus beter. Hierdoor is er een goede verbinding tussen intuïtieve en emotionele gebieden, en het deel van de hersens dat in verband wordt gebracht met ratio en planning.
    Het onderzoek is gepubliceerd door The Proceedings of the National Academy of Sciences. De proefpersonen waren tussen de 8 en de 22 jaar oud, en voordat ze gingen puberen, waren er slechts kleine verschillen zichtbaar. Die verschillen namen toe zodra ze 12 of 13 jaar oud werden.    ...

Een heel opmerkelijk artikel dus. En de ultieme nachtmerrie voor het feminisme en de hele politieke-correctheid: niet alleen een zichtbaar verschil, maar ook nog eens in de hersenen. Dat onderdeel dat het denken bepaalt. En het praten. En eigenlijk dus bijna alles. En het is precies volgens het gezonde verstand. En volkomen een spiegelbeeld van de vooroordelen van de feministen en politiek-correcten. Want die kop is natuurlijk een politiek-correcte leugen: het zijn de politiek-correcten die vooroordelen hebben - de gewone burger en de mensen met gezond wisten en weten beter.
     Het artikel was dusdanig politiek-incorrect dat het niet de printversie van de Volkskrant haalde. Waar het bij uitstek voor in aanmerking kwam. Waarop deze redactie voor zichzelf de mogelijkheid uitsprak, gezien de eerdere artikelen die zaken als genen en etnie in twijfel trokken, dat er ook wel eens een artikel kon komen dat twijfel ging zaaien over hersenonderzoek. Desondanks was de verbijstering groot toen dat artikel er inderdaad kwam (de Volkskrant, 25-01-2014, door Tonie Mudde):
  Reportage | Gedachten van een dode zalm

Valkuilen in het brein
 
Tegenwoordig kan de wetenschap heel gemakkelijk in de hersenen kijken. Te gemakkelijk, misschien. Is wat je op een hersenscan te zien krijgt, werkelijk wat er is?


Een pompoen, een diepvrieskip en een dode zalm. Het zijn niet de meest voor de hand liggende dingen om in een hersenscanner te schuiven, maar de Amerikaanse psycholoog Craig Bennett deed het. Groeiende twijfel over zijn vakgebied was wat hem dreef.
    Bij de pompoen en de kip gebeurde er niet zoveel, maar die vis, die bevestigde al zijn angsten.
    Bennett onderwierp de dode zalm aan een experiment dat als twee druppels water leek op dat van veel van zijn collega's.
    Liggend in de scanner kreeg de vis een reeks foto's te zien van mensen in sociale situaties. De onderzoekers vroegen de vis zich in te leven in de geportretteerden: voelden ze zich onderdeel van de groep of juist buitengesloten?
    Wat bleek na flink wat scannen en analyses? Op de monitor van Bennett verscheen het grijze brein van de zalm met daarin een paar felgekleurde rode vlekken. Die vlekken, dat was volgens de software een teken van hersenactiviteit. Oftewel: de morsdode hersenen van de zalm leken te reageren op de foto's.
    De studie leverde Bennett en zijn collega's in 2012 een IgNobel op. Deze alternatieve Nobelprijs is in het leven geroepen voor onderzoeken die eerst op de lachspieren werken, en daarna aanzetten tot nadenken.
    'Ik gebruik deze studie graag bij presentaties aan studenten', zegt Rainer Goebel, wetenschappelijk directeur van het onderzoekscentrum Brains Unlimited van de Universiteit Maastricht. 'Die dode zalm toont perfect aan hoe je jezelf voor de gek kunt houden met neuro-imagingonderzoek. Als je een studie niet netjes uitvoert, of niet goed snapt waar je nu eigenlijk mee bezig bent, is elke conclusie mogelijk.'    ...

Juist ja ... Je gebruikt een enkel geval voor het onderuithalen van een hele wetenschapstak.
    Schofterig.
    Probeer het eens met een allochtoon ...
    Waarna het even rustig bleef op het gebied van de neurowetenschap - men had het te druk met "de wetenschap" in het algemeen.

Hier een specimen van dat "wetenschap in het algemeen" (de Volkskrant, 13-06-2015, door Maarten Keulemans):
  De week in de wetenschap

Zijn we wel zo volmaakt, wetenschap?

Nog even en we zijn volmaakt, predikt de wetenschap. Maar wat is dat eigenlijk?

Bijna per term een denkfout. De vraag in de titel is absurd, want iedereen, zowel wetenschapper als niet-, weet dat mensen niet volmaakt zijn.
    De adressering is absurd, aangezien er geen "de wetenschap" is die dit soort specifieke uitspraken doet, alleen specifieke wetenschappers.
    En de wetenschap 'predikt' niet, en doet zelfs niets dat er op lijkt - de wetenschap presenteert resultaten. En die laatste vraag is ook al absurd, want dat is dezelfde als "Bestaat er een God?"
    De clou wijzende naar de oorzaak van al die onzin staat ook afgekort in de webversie, als tussentitel:
  We kregen Samsung, maar ook Hiroshima, we kregen flatscreens, maar ook Albert Verlinde

God o god ... Het aloude "Wetenschap is niet volmaakt verhaal". Het aloude "Maar de atoombom dan ..." verhaal. Het aloude "Ik haat wetenschap want het haalt mijn ideologie onderuit" verhaal. Het aloude "Ik haat bèta's verhaal". Kijk maar:
  De wetenschappers in De Volmaakte Mens zijn geen charlatans of mafketels, en ook in dit katern kunt u lezen hoe het walhalla zich ontvouwt, stamcel voor stamcel, en wonder voor wonder, iedere week weer wat meer.

De werkelijkheid: de wetenschappers in De Volmaakte Mens zijn charlatans of mafketels maar Keulemans is dol op charlatans en mafketels, en ook in dit katern kunt u lezen hoe de wetenschap zich ontvouwt, stamcel voor stamcel, en wonder voor wonder, iedere week weer wat meer. Waar Maarten Keulemans dus gruwelijk de pest over in heeft.
    Meer wetenschaps- en bètahaat bij de verzameling gewijd aan Keulemans uitleg of detail .

Tjonge ... (de Volkskrant, 07-11-3015, boekrecensie door Marcel Hulspas):
  Ondoordachte aanval op de bètawetenschap

Onder de naam Horzels brengt De Bezige Bij (met De Balie en De Correspondent) een aantal 'prikkelende boeken' uit die volgens de uitgever 'stof zullen doen opwaaien'. Willem Otterspeer koos voor zijn horzel de titel Weg met de wetenschap. Daarmee bedoelt hij de natuurwetenschappen. ...

Opmerkelijk ... Een alfa die het juist ziet: "wetenschap" is natuurwetenschap. Die Otterspeer is een bekende "naam", maar toch moet er even opgezocht worden "waar hij vandaan komt". Uitkomst: een bewoner van de meer geïsoleerde ivoren torens van de universiteit met een wereldvreemde trek van de soort waar de oude Engelse elite-universiteiten in grossier(d)en.
    En meteen na dit laatste citaat begint een fraai exposé van de bijbehorende excentriciteiten:
  ... de natuurwetenschappen. Zij moeten 'weg' uit de universiteit want ze hebben die zware schade toegebracht: 'De politiek en haar populisme, getal en toepasbaarheid, het managers-syndroom en zijn voorliefde voor kwantificering zijn ook de universiteit binnengedrongen.

Alsof de Paus verantwoordelijk is voor atheïsme, de duivel voor goedetierendheid, Jezus verantwoordelijk voor wraakzucht, Mahatma Ghandi verantwoordelijk voor geweld  ... "Natuurwetenschappen verantwoordelijk voor populisme".
    De recensent is er ook eentje opgevallen:
  Otterspeer houdt van grote woorden. Dat is niet erg, zolang dat gecombineerd wordt met kennis van zaken en een doelgericht betoog. ... En dan zijn er de domme opmerkingen. Hij is het 'roerend eens' met C.P. Snow en zijn beroemde lezing, 55 jaar geleden, over The Two Cultures in de academische wereld, terwijl Snow juist een frontale aanval deed op de humaniora.

Ook nog niet helemaal juist want Snow deed een aanval op de houding van veel bedrijvers van de humaniora - de humaniora zelf was hij in zijn rol van schrijver ook dol op. Net als de wetenschap in de dubbelrol die hij had als ook zijnde wetenschapper.
    Maar in ieder geval zit de recensent in de buurt, en die Otterspeer er zo ver vanaf, dat je "ivoren toren" rustig kan vervangen door "gestoord". Dat hij desondanks in zijn alfa-wetenschappelijke omgeving normaal en zelfs succesvol kan opereren, toont aan hoe gestoord het niveau van denken van die omgeving is.
    Waar dit soort ideeën heersen:
  De universiteit moet zich weer richten op de taak waarvoor ze (volgens hem) is opgericht: de elite opleiden. Dat kan zonder natuurwetenschappen.

Tjonge ...
    En dat is dan historicus ...

Ook door deze redactie niet beseft, maar hier is natuurlijk waar het al mis gaat (de Volkskrant, 04-10-2016, van verslaggever Bart Dirks):
  Ontdekken hoe leuk techniek is

Met een groot festival wil Shell jongeren warm maken voor techniek. Basisscholen moeten er voortaan aandacht aan schenken, maar worstelen er nog mee. 'Het is buiten mijn comfortzone.'

'Juf, van plastic! Weet je hoe vet dit is?' Een groepje leerlingen heeft handmatig plastic bekers vermalen tot spaghettislierten en deze verhit. De smurrie dient als grondstof voor een 3D-printer. De verbazing is groot als het apparaat even later een zegelring uitspuugt.
    'Mag ik hem een tijdje lenen?', vraagt juf Nicole Boles van de Haagse basisschool De Startbaan aan Anisha (12). 'Ik wil de hele klas laten zien hoe het werkt. Ik heb ook al een bekertje en sliertjes verzameld. Je krijgt hem later terug, beloofd.'
    Techniek is voor veel kinderen én hun docenten een onbekende wereld. En onbekend maakt onbemind, weten werkgevers sinds jaar en dag: vacatures zijn lastig te vervullen. ...
    Tot en met woensdag worden 154 scholen uit de regio Den Haag verwacht. Ook voor Nicole Boles is het gratis dagje uit leerzaam, zegt ze. 'Wij hebben al een technieklokaal. Maar voor mij is het buiten mijn comfortzone - er wordt toch al veel van leerkrachten verwacht. Maar de kinderen vinden het leuk; al denk ik stiekem dat het jongens meer aanspreekt dan meisjes.'    ...

Het probleem: de overmacht van 85 procent vrouwen in het basisonderwijs. Praatkransjes domineren volstrekt.

De Volkskrant voelt weer eens de behoefte om het publiek oor te lichten omtrent de waarde van de wetenschap. Op haar opiniepagina's (het meeste van dit soort berichtgeving in de tussentijd is terechtgekomen bij Keulemans, omdat het gebaseerd is op politieke-correctheid uitleg of detail ) (de Volkskrant, 02-06-2017, door Noelle Aarts, hoogleraar strategische communicatie, universiteiten Wageningen):
  Wetenschap moet ook zichzelf in twijfel trekken

Absurd. Er is geen plek in de maatschappij te vinden waar een tak van menselijke activiteit meer zichzelf in twijfel trekt dan in de wetenschap. Let op: dit is geen uitspraak over hoeveel de wetenschap zich in twijfel trekt ... Ze constateert alleen dat het in de rest van de maatschappij sowieso minder is, en in de meeste gevallen heel, heel veel minder. Religie, politiek, media ... Kies maar uit welk hierin het slechtst is ... Ze scoren allemaal minstens honderd maal zo slechts als dat de wetenschap doet.
    De onderkop:
  Wetenschappers moeten aannames en impliciete normen, óók die van henzelf, ter discussie stellen.

Volkomen identieke situatie.
    Uit de tekst:
  Opvallend is ook dat de mantra 'wetenschap is ook maar een mening' in elke discussie over de rol van weteschap wordt herhaald, niet door burgers, maar door wetenschappers zelf.

Correctie nummer 1: dat heeft de mevrouw uit de media, en de media kiest zorgvuldig die mensen uit die zulk soort dingen beweren. En omdat iedereen weet dat het zo ligt, zijn er altijd weer opportunisten te vinden die dit soort dingen beweren. Zoals hier de mevrouw zelve
    Correctie nummer 2: dit betreft geen  wetenschappers, maar bedrijvers van studies die in Nederland wetenschap heten maar dat niet zijn. Sociologen enzovoort. Mensen zoals Maarten Keulemans uitleg of detail die als cultureel antropoloog bij de Volkskrant werkt en beweert dat er geen verschil is tussen Chinezen en Afrikanen en dat MRI-scans nep zijn.
  Daarbij wordt telkens weer verwezen naar het inmiddels welbekende vaccinatiedebat als ook naar de uitspraken van Trump over klimaatverandering. Kennelijk zijn andere voorbeelden waarin de wetenschap in twijfel wordt getrokken moeilijk te vinden.

Inderdaad. Maar dat komt omdat het u ontgaat dat het niet "de wetenschappers" zijn die de wetenschap proberen onderuit te halen, maar de media. En dat u daaraan meewerkt.

Een constatering (de Volkskrant, 02-03-2019, ingezonden brief van Ameling Algra, Almere Oud-docent wiskunde en oud-manager bij het College voor toetsen en examens voor leerlingen met een beperking):
  Maker eindigt lager in pikorde dan babbelaar

Je zwakste punt bepaalt je schoolloopbaan, aldus Lisette Cleyndert (O&D, 28 februari). Klopt dat? Bij de toelating tot het voortgezet onderwijs telt de totaalscore. Een zwak resultaat op rekenen kun je compenseren met een hoge score aan de talenkant. Aan je zwakke kant moet je werken, maar fataal wordt die niet. In het voortgezet onderwijs is het niet anders. Door de keuze van je vakkenpakket reduceer je het gewicht van je zwakke kant.
    Buitenlandse onderwijsmensen leg ik graag uit dat we in Nederland maar liefst acht smaken wiskunde hebben bij de toegang tot het hoger onderwijs, van helemaal niets tot een flink brok echte wiskunde. Zij kennen meestal maar twee opties: basiswiskunde voor iedereen, en verdieping voor de liefhebber.
    En dan kun je in Nederland ook nog slagen met een 5; van het beetje wiskunde dat verplicht is, hoef je minder dan de helft goed te hebben. Leerlingen moeten hun zwakke kant niet verwaarlozen, maar ze worden er niet op afgerekend.
    Anders ligt het bij de kleine groep waar door een beperking of beschadiging een grote achterstand is aan de talen- of juist aan de rekenkant. Dat heet een kloof tussen de verbale en performale intelligentie. En wat blijkt? Wie door een beperking een taalachterstand heeft, en dat geldt internationaal, is in het verbale onderwijs kansloos, ook al is hij briljant in techniek. Maar andersom: wie een beschadiging heeft aan de rekenkant, ondervindt geen problemen in de schoolloopbaan.
    Gek genoeg zijn het alleen de ouders van leerlingen uit de tweede groep die voor hun kind uitzonderingen en ontheffingen claimen. Het onderwijs is zo een afspiegeling van de samenleving. Wie iets kan maken, eindigt lager in de pikorde dan wie een vlotte babbel heeft.

Amen.

Het volgende gaat over wetenschap in het algemeen, maar wordt voorlopig even hier geparkeerd.
    In de stroom publicaties die in ieder geval duizenden en mogelijk tienduizenden per maand moet bedragen, heeft de Volkskrant er eentje ontdekt die negatief is over wetenschap. Het staat de volgende dag in de krant (de Volkskrant, 16-09-2019, door George van Hal):
  Een chique publicatie? Dan eerst mij citeren

260 wetenschappers hebben mogelijk verwijzingen naar eigen artikelen opgedrongen aan andere wetenschappers. Dat blijkt uit onderzoek van uitgever Elsevier en Wageningen Universiteit.


Honderden wetenschappers hebben mogelijk verwijzingen naar hun eigen artikelen opgedrongen aan auteurs van andere publicaties. Dat blijkt uit onderzoek van Elsevier, dat vakbladen uitgeeft, en Wageningen Universiteit. ...

Wel 260 fraudeurs!!!
    TWEEHONDERDENZESTIG!!!
    SCHANDE!!!
    Meerdere alinea's verderop:
  ...   Bij een grootschalige analyse van het gedrag van 69 duizend externe experts, werkzaam voor vakbladen die worden uitgegeven door Elsevier, ontdekten de onderzoekers dat zo'n 260 meelezers verdachte aanbevelingen deden. ...

Juist ja ...
    Het is 260 mogelijke fraudeurs op de 69 duizend, oftewel afgerond 0,4 procent.
    MOGELIJKE!!!
    Als er bij de Volkskrant meer dan 0,4 procent journalisten rondlopen die WEL integer zijn, zou het deze redactie zeer verbazen (een snelle schatting van dat aantal: 1, ÉÉN, op ongeveer 200 = 0,5 procent dat integer is - valt toch een beetje mee ...).
    En wie er dus in ieder geval NIET bij hoort, die ene, is deze (de Volkskrant, 17-09-2019, rubriek Stekel, door Pieter Klok):
  Chantage in de wetenschap

Ooit waren wetenschappers verlichte lieden ..

Oftewel: onze nieuwbakken hoofdredacteur, die dus ten eerste op een gruwelijke manier aan het generaliseren slaat.
    Een veel hoger percentage van de Marokkanen zit in de criminaliteit, van de moslims in de homohaat en Jodenhaat, enzovoort, enzovoort, enzovoort, maar daar mag je in het kader van "Generaliseren is absoluut VERBODEN" dus helemaal NIETS over zeggen.
    Klokkemans gaat helemaal los met het generaliseren:
  ... verlichte lieden die ons hielpen feitelijk en onbevoordeeld naar de werkelijkheid te kijken, de laatste jaren is dat beeld snel aan het eroderen. Niet alleen door een aantal gevallen van regelrecht bedrog, maar vooral doordat bleek dat wetenschappers vaak naar een conclusie toe redeneren. Hun verlangen iets baanbrekends te onthullen bleek groter dan hun liefde voor de waarheid.
    Maar daar houdt het niet op. Onderzoek van Elsevier laat zien dat veel wetenschappers zich ook schuldig maken aan chantage. Zogenaamde peer reviewers eisen dat hun eigen studies worden geciteerd alvorens toestemming te geven voor publicatie in een vakblad.
    Wetenschappers die de mens met al zijn onhebbelijkheden willen begrijpen, kunnen voortaan beter zichzelf bestuderen.

Oftewel:
  Marokkanen die klagen over discriminatie, kunnen voortaan beter zichzelf bestuderen.

En:
  Moslims die klagen over islamofobie, kunnen voortaan beter zichzelf bestuderen.

En:
  Negers die klagen over racisme, kunnen voortaan beter zichzelf bestuderen.

Enzovoort.
    Het is allemaal zo nefast, dat ze gedwongen waren een reactie te plaatsen (de Volkskrant, 19-09-2019, door Serge Horbach en Willem Halffman. promovendus en wetenschapssocioloog aan de Radboud Universiteit.):
  Wangedrag maskeert problemen wetenschap

De Volkskrant berichtte (maandag 16 september) over onderzoek van Elsevier naar het gedrag van wetenschappelijke peerreviewers. Een deel van hen zou zich schuldig maken aan het opdringen van hun artikelen voordat ze andermans artikel goedkeuren voor publicatie in een vakblad. In een Stekel (dinsdag 17 september) stelt Pieter Klok dat als wetenschappers menselijke onhebbelijkheden willen bestuderen, ze het best bij zichzelf kunnen beginnen. Wij hebben moeite met deze berichtgeving.    ...

Iedereen die geen zombie is, heeft moeite met de berichtgeving van de Volkskrant.
    Nefaste wetenschapshaters uitleg of detail .
    Onder andere.
    Als eentje uit een bijzonder lange lijst soortgelijke hebbelijkheden.


Naar Alfa's en bèta's, sociologisch  , site home  ·.

28 okt.2006