Allochtonen, kijk ook naar eigen wangedrag

Ahmed Marcouch slaat in zijn bijdrage van 15 juni de spijker op de kop. Moslims in Nederland moeten, naar aanleiding van de overweldigende verkiezingswinst van de PVV, niet blijven hangen in ‘het is mijn recht om hier te zijn’. Ze moeten tonen dat ze daadwerkelijk betrokken zijn bij de samenleving. Hij geeft een paar goede tips hoe moslims hun positie kunnen versterken, maar verzuimt het meest wezenlijke onder de aandacht te brengen. In een open democratie als Nederland kun je niet selectief shoppen in het arsenaal van rechten en plichten. Je kunt niet eenzijdig strijden tegen het onrecht dat moslims wordt aangedaan als je niet bereid bent ook voor het onrecht dat anderen ondervinden op te komen.

In dezelfde Volkskrant wordt het schrijnende verhaal vertelt van een homostel dat uit de Utrechtse wijk Leidsche Rijn wordt weggepest door ‘allochtone jongeren’. In de NRC van afgelopen zaterdag wordt uitvoerig gedocumenteerd wat Joden met keppeltjes op in sommige Amsterdamse wijken hebben te verduren van treiterende ‘allochtone jongeren’.

Het zijn slechts twee voorbeelden van discriminatie in Nederland. Ze maken duidelijk dat niet alleen de zonen en dochters van onze voormalige gastarbeiders hun recht om anders te zijn te vaak wordt ontzegd. Diezelfde zonen en dochters maken zich evenzeer schuldig aan discriminatie. Ook zij ontzeggen andere landgenoten het recht om anders te zijn en geven daar actief uiting aan.

Meedoen in Nederland reikt verder dan het opkomen voor je eigen zaak. Het houdt in dat je ook opkomt voor het onrecht dat anderen wordt aangedaan. Wie daartoe niet actief bereid is, zal, zo vrees ik, niet onvoorwaardelijk op de sympathie van anderen kunnen rekenen. Wie wegkijkt als anderen worden gediscrimineerd en bedreigd, winkelt selectief in het huis van de democratie.

Marcouch zou er in zijn nieuwe rol van parlementariër goed aan doen verder te reiken dan het benoemen van de problemen van allochtone jongeren en hen moeten oproepen de handen vooral zelf uit de mouwen te steken. Zij zijn tot op grote hoogte de regisseur van hun eigen leven, benadrukt hij terecht. Dat was een uitstekende boodschap als stadsdeelbestuurder. Hij heeft zo veel voor elkaar gekregen. Nu wordt het tijd voor de volgende stap: Wie mee wil doen en erkend wil worden, kan zich niet op rechten alleen beroepen. Het verplicht je ook die rechten actief te bewaken: het openlijk uitspreken van steun aan en het voeren van actie voor anderen die onder onrecht lijden.

 

Naar Multiculturalisme, anti-autochtoon , Multiculturalisme , Allochtonen overzicht  , Sociologie lijst  , Sociologie overzicht  , of site home .