De Volkskrant, 23-09-2005, door Leen Vervaeke

Wie je kent, is even belangrijk als wat je kunt

Tussentitel: 'Ik ben hier voor zaken, maar ook voor de gezelligheid'

Netwerken: de één is een natuurtalent, de ander breekt het zweet uit alleen al bij de gedachte. Praat niet te lang over jezelf, is een gouden tip. 'Het maakt niet uit wat je zegt, zolang het maar niet saai is.'

'Veel van mijn opdrachten krijg ik via via', zegt Joost Broeren. De 36-jarige eigenaar van een internetbedrijf bestelt een drankje in de conferentieruimte van hotel Arena in Amsterdam, waar hij en zo'n honderd collega's uit de interactieve mediasector een netwerkbijeenkomst houden. 'Ik vind netwerken heel belangrijk.'
    Hij is niet de enige. Integendeel. Iedereen weet: wie je kent, is vaak even belangrijk als wat je kunt. Maar netwerken is niet voor iedereen vanzelfsprekend. Op iemand afstappen, een spontaan praatje aanknopen en tegelijk subtiel je product aanprijzen: sommigen kunnen het van nature, anderen breekt het angstzweet uit alleen al bij de gedachte.
    Voor die laatste groep bestaan er tientallen boeken en trainingen. Zo geeft de Kamer van Koophandel een brochure uit over netwerken en organiseert tweemaal per jaar een netwerkavond. Goede gelegenheden om te (leren) netwerken zijn zogeheten netwerkbijeen-komsten. Iedereen komt er met hetzelfde doel - over zaken praten - waardoor de drempel om te netwerken lager ligt.
    Zulke samenkomsten worden georganiseerd door netwerkorganisaties, die mensen van dezelfde branche, regio, leeftijd of sekse bijeenbrengen. Een daarvan is de Interactive Professionals Associatie Nederland (IPAN), met bijna vierhonderd leden, allen ondernemers in de interactieve media. Elke eerste dinsdag van de maand borrelen ze in hotel Arena.
    'Iedereen staat hier gezellig met een biertje', zegt Wouter Mol, die hier voor het eerst is. 'Ik wist niet goed wat ik ervan moest verwachten, maar het valt me erg mee. Het is heel informeel.' Hij wijst op zijn pak en felgroene stropdas: 'Die heb ik voor niets aangetrokken.'
    De 22-jarige stagiair vindt netwerken gemakkelijk. 'Ik ga gewoon bij een tafeltje staan dat me interesseert, en vraag aan de mensen die eromheen staan wat ze doen.' Verspreid over de zaal staan zeventien tafels vol computers, mobieltjes en technologische hoogstandjes. Nieuwe ondernemers stellen er hun product voor. 'Bij de netwerkbijeenkomsten van IPAN is altijd iets te doen', legt Joost Broeren uit. 'Als je niet goed weet hoe je een gesprek kan beginnen, kan je altijd daarover praten. Wat vond jij ervan? vraag je, en dan heb je een ingang.'
    Broeren was twee jaar geleden voorzitter van IPAN - 'in het centrum van het netwerk' - en zag toen dat niet iedereen even makkelijk contacten legt. 'We wilden vermijden dat mensen die voor het eerst een IPAN-avond bezoeken en hier nog niemand kennen, na één of twee keer afhaken. Daarom geven we nu aan iedereen een zelfklever met de voornaam erop. We hebben er ook over gedacht een introducé-commissaris in te voeren, die nieuwe mensen bij de hand neemt en aan iedereen voorstelt.' Toch zijn hier vooral mensen aanwezig met 'veel netwerkpotentie' , aldus Broeren.
    'Ik heb collega's die hier liever niet komen. Die zijn weer goed in andere dingen', zegt projectleider Kjell Massen, leunend tegen een tafeltje verderop. Zelf vindt hij het kinderspel: 'Iedereen is hier met hetzelfde doel, dus is er een heel lage drempel. Hoi, ik ben Kjell! is al voldoende om een gesprek te beginnen.' Massen: 'Je stelt gewoon vragen over wat de ander doet en je haakt in als je iets kan vertellen over je eigen product. Daar is niets moeilijks aan. Ik ben de hele dag bezig met mijn werk; ik hoef niet na te denken als iemand me vraagt wat ik doe.'
    Gewoon een praatje maken, daar komt het volgens iedereen op neer. Al zegt ondernemer Eugène Nijssen (51): 'Er zijn hier veel mensen en er is weinig tijd, dus moet je weten wat je wilt zeggen en vragen. Daar moet je al eens over nagedacht hebben voordat je op iemand afstapt.'     De avond vordert, de tongen komen los. Steeds meer groepjes concentreren zich rond dé bar. 'Drie bier, dat is het geheim van netwerken', grapt iemand. De aanwezigen hebben er duidelijk plezier in. 'Ik praat soms uren door met mensen van wie ik niet weet of ze ooit iets voor me zullen betekenen', zegt Broeren. 'Ik ben hier primair voor zaken, maar voor een belangrijk deel toch ook voor de gezelligheid.'
    Vormgever Luc Harings denkt er net zo over. 'Ik ging daarnet met die man daar praten', wijst hij naar een naburig tafeltje. 'Hij praatte tien minuten lang alleen maar over zijn product. Ik dacht: Nou leuk, maar ik wil hier weg. Het geheim is dat je kort uitlegt wat je doet, even gezellig praat en je visitekaartje afgeeft. Het maakt niet uit wat je zegt, zolang het maar niet saai is.'


Terug Naar Houding top V , Sociologie lijst , Sociologie overzicht  , of naar site
home .