Landverraders, linksfascisme: Volkskrant |
20 feb.2017 |
Voordat het fascisme overgaat tot geweld, proberen ze eerst de tegenstand de
mond te snoeren..
Al behandeld is het geval van Geert Wilders => ,
waarvoor de elite en de media hun uiterste best hebben gedaan wat Volkert
van de Graaf heeft gedaan met Pim Fortuyn. En voor hem met Hans Janmaat.
Hier beginnen de behandeling van het algemene procers, emt zijn diverse
mehtodieken. Zelf hanterende die betrouwbaarste aller methodieken aangaande
dit soort zaken: de vergelijking.
Het eerste geval is, toch weer, dat
van Geert Wilders. Er zijn verkiezingen geweest en de PVV heeft een
feestje in het bovenzaaltje een Haags café. De aanhangers zijn uitgelaten
onder de stimulans van wat aanjagers, en als Wilders zijn toespraakje houdt,
laat hij ze meedoen: "Willen jullie meer of minder Europese Unie?!!!
"Minder, minder minder!!!" "Willen jullie meer of minder PvdA?!!!"
"Minder, minder minder!!!!" "Willen jullie meer of minder Marokkanen?!!!"
Minder, minder minder!!!!
Het duurde enkele dagen voor het bestaan
van een buitenkansje tot de linksfascisten doordrong: "We halen dat "Willen
jullie meer of minder Marokkanen?!!!" Minder, minder minder!!!! " eruit en
doen net alsof het op personenen en individuen slaat".
En zo gedaan,
en de campagne ontwikkelde zich tot een volwassen maatschappijwijde hetze,
burgemeesters voorop om aangifte te doen en voorbedrukte formulieren van de
politie, met als voorlopig hoogtepunt een strafrechterlijke veroordleing.
Nu het tweede deel van de vergelijking. Een GroenLinks politica en
activiste genaamd Anne-Fleur Dekker heeft een aantal tweets verstuurd met de
boodschap "Thiery Baudet is een fascoist". Net als meerdere anderen.
Maar die van Dekker waren van een intensiteit dat het de aandacht trok, en
men ging op zoek naar andere berichten van de activiste. Daaronder bleek er
één te zitten met de inhoud "Laten we 500 stenen gooien naar Geert Wilders".
Dat werd verspreid door medestanders van Wilders, en er ontstond
ophef. De actviste reageerde heel gevat, door te roepen dat ze "bedreigd
werd" en dat ze "moest onderduiken". Niet diep genoeg om een dagje of wat
later op te duiken bij talkshow Pauw. Alwaar men, geheel tegen de
gewoonte in, ook voor de hand liggende vragen stelde als "Is dat nou wel zo
verstandig om allerlei bedreigingen rond te strooien terwijl Geert Wilders
al ernstig gevaar loopt en Pim Fortuyn dood is".
"Linkse fittie",
reageerde GeenStijl
, ook niet gewend aan voor de hand liggende vragen.
Na enige dagen
nadenken neemt de Volkskrant positie in in deze strijd (de Volkskrant, 03-04-2017, door Loes Reijmer, politicoloog):
In de koppen: argument nummer 1: Je moet naar de context kijken.
Argument nummer 2: Op het internet moet je je extra sterk uitdrukken.
De tekst:
Dezelfde argumenten.
Nu de vergelijking. Terug naar het geval van
de toespraak van Wilders. Dat was een partij-politieke toespraak. Het ging
niet over individuele burgers, maar over beleid. Wilders sprak zich uit
tegen de Europese Unie, tegen de PvdA, en tegen immigratie in verleden en
heden. Dat was de conetxt.
Wilders stond ook voor een menigte
die het hij enthousiast wilde maken. Daarom gebruikte hij geen schrijftaal,
of parlementaire, maar "voor het gewone volk"-spreektaal. Versterkt en
gespekt met retorica.
Anne-Fleur Dekker in haar tweet over Wilders
sprak zich uit over het (voorgestelde) beleid van Wilders, in antwoord op
een andere, ook al "sterke" tweet. Dat was de context.
Anne-Fleur
Dekker wilde de aandacht trekken in de menigte van twitter, dus formuleerde
ze haar tweet extra sterk.
Oftewel: de twee situaties zijn volkomen
vergelijkbaar. Oftewel: lijken voldoende op elkaar onm te kunnen gebruiken
in een vergelijking
En nu terug naar de kop van het artikel van de Volkskrant met
de stellingname van de Volkskrant:
En daar staat het zelfs in het volle kunstlicht: "Soms ...". dat wil
zeggen: "Soms wel", en "Soms niet".
Oftewel: men is eslectief in het
al dan niet hanteren van "de context".
Of zoals nu overduidelijk (lees
desnoods even terug): de Volkskrant past op een grofstoffelijke
wijze met twee maten: daar waar ze het uitkomt kijken ze naar de context. En
daar waar ze het uitkomt laten ze de context met opzet weg.
En dat is
één van de vele manieren waarop de Volkskrant de maatschappelijke
dialoog, discussie, democratie en rechtsstaat verkracht. Zie de veroordeling
van Wilders door een rechtbank die zichzelf "het toppunt van fatsoen" acht.
Door rechters die vinden dat "PVV'ers niet geschikt zijn als rechter". Een
veroordeling die alleen kon plaatsvinden door het totaal buiten beschouwing
laten van de context. Iets dat ze voelden dat ze moesten doen door de
maatschappelijke context. Rechters zijn normaliter dol op het letten "op de
context": armoede, moeilijke jeugd, ezovoort. Kortom: de rechters hebben
onder druk van de Volkskrant en de rest van de media en een groot
deel van de elite het recht verkracht. En een politiek proces gevoerd.
Politieke processen en verkrachting van de rechstaat zijn één avn de
duidelijkste aspecten van fascisme. En bekende hierbij dat dit allemaal
gedaan wordt ten dienste van de moslims: de aanhangers van een gewelddadige
ideologie die gebruik maakt van uniformen.
De Volkskrant
bedrijft in samenwerking uit gezamenlijk belang, een vorm van
fsacisme, hier maar aangeduid als "linksfascisme, maar ook "elitefascisme"
genoemd kan worden.
De redena dat dit fascisme genoemd kan worden is
simpel: Volkert van der Graaf. En zijn voorgangers: de Rote Armee Fraktion
in Duitsland en RaRa in Nederland. Dat is gewled vanuit dezlefde dielogoe
als die van de verbale uitngne van Anne-Fleur Dekker, van de
Volksknrat, en van de rest van de emdia die aan dit soort campoages meedoen.
Het pad van de Volkskrnat (en hun coolega's) leidt via de Anne-Fleur
Dkker's direct naar de moord op Pim Fortuyn.
De "linksige"
propaganda-campagnes zijn hetzes. De "linksige"porpagdnacampagnes zijn
"demonisren".
Wat voorbeelden:
Als dat geen demoniseren is, is het scharen van de Volkskrnat in het
kmap der maatschappelijke en voor sommige mense levenbsgevaarlijke fascisten
het belsits ook niet.
Hier is in beeld, waarvan een schier oneindige
voorraad andere voorbeelden is, het volgende neergezet:
De
Volkskrant, omgeving en aanhang: "Geert Wilders, Thierry baudet, Pim
Fortuyn en ieder nader die dezlefe opvattingen heeft, zijn Hitler,
deelenmers aan de Holocuast, en medeschuldig aan de moord op Anne Frank".
De verdere behandeloing van het geval van geert
Wilders geeft daarvan ene speifiek voorbeeld. De al eerdere verzmale
gevallen van
Naar Landverraad
,
of site home
.
|