Bronnen bij Competitie en samenwerking: creolen
De Volkskrant (15-12-2004), artikel over de ontwikkeling van Aruba,
versus die van Curaçao, onder kop Het succes van Aruba (ter wille van de
logische lijn zijn de stukken citaat niet in de volgorde van het origineel)
Beide hadden in 1986 een vrijwel identieke economische uitgaspositie. Door de
sluiting van de olieraffinaderijen op Aruba (Lago) en Curaçao (Shell), tot dan
de motoren van de locale economieën, stond plotseling een fiks deel van de
beroepsbevolking op straat. Concentreerde Curaçao zich met name op de offshore
sector als nieuwe bron van inkomsten, Aruba omarmde het toerisme.
…
De explosieve groei sinds 1986 van het toerisme heeft het eiland in korte tijd
veranderd in een koninkrijksdeel met amper werkloosheid, een stabiel politiek
klimaat en een toenemende welvaart.
…
Meer dan 720 duizend bezoekers worden verwacht. Telde het eiland in 1986 slechts
tweeduizend hotelkamers, nu zijn het er zo'n zevenduizend. Ter vergelijking: het
veel grotere Curaçao heeft zo'n drieduizend kamers.
…
De vraag is echter of Curaçao nu ook zo'n succes zou hebben als het zich actief
op het toerisme stort. Wandel door het van belastingvrije winkels vergeven
Oranjestad, en de Arubanen, nazaten van Indianen en Nederlandse kolonisten, zal
die vraag resoluut met nee beantwoorden.
Het stereotype beeld van Curaçaoënaars, de
afstammelingen van slaven, is na achttien jaar status aparte nog altijd niet
uitgebannen op Aruba. Het is het beeld van de hautaine, luie en onvriendelijke
eilandbewoner. 'Met hun instelling zouden ze dit alles nooit voor elkaar hebben
gekregen', gebaart automonteur Rudy (37) die met zijn gezin in de Haven straat
wandelt. 'Nooit. Wie zorgt voor de overlast in de Hollandse steden? Wie zijn die
bolletjesslikkers?'
Malmberg, eigenaar van de grootste
tourorganisatie op het eiland, De Palm Tours: 'Arubanen staan erom bekend dat ze
de koppen bij elkaar steken als ze voor een uitdaging staan. Ook als we het niet
met elkaar eens zijn. De ruwe grondstoffen, mooie stranden en vriendelijke
mensen hadden we al in 1986. Het kwam er alleen op aan de handen uit de mouwen
te steken. Curaçao is een andere samenleving. De onderlinge wedijver is er veel
groter. Hier schelden we elkaar de huid vol, maar naar buiten toe zijn we een
team. Saamhorigheid vinden Arubanen heel belangrijk.
…
Toerismedirecteur Jansen: 'We hebben een heel andere geschiedenis dan Curaçao.
Aruba heeft geen slavernij meegemaakt. Dat is van invloed op je houding. Ik voel
me gelijk aan de Amerikaan of Europeaan die als toerist naar ons eiland komt.'
Als iemand zou kunnen weten waarom het zo
mis is gegaan met Curaçao, dan is het oud-minister van Financiën van de
Antillen, en ex-eilandbestuurder en gezaghebber ('burgemeester') van Aruba:
Henriquez. De helft van zijn leven bracht hij door op Curaçao, waar hij onder
meer de grootste bank, Maduro, leidde. Henriquez: 'Curaçao is vergeleken met
Aruba erg verpolitiekt. Beslissingen worden genomen op basis van politieke
belangen en niet zozeer op basis van het landsbelang. Als het gaat om het
gezamenlijke belang, komen dingen niet altijd van de grond.'
De Volkskrant (11-12-2004), artikel over Los Angeles als multiculturele
stad, onder de kop Ieder zijn eigen Los Angeles
…
Voormalig drugsdealer Tony Mohammad maakte er kennis met de koran. Nu is hij een
vooraanstaand zwarte moslimleider van de controversiële Nation of Islam. Hij
leidt de gelovigen in de achttien staten westelijk van de Mississippi.
…
'Wij Afro-Amerikanen moeten onze eigen banken en bedrijven oprichten. Dat moeten
we afkijken van Chinatown en Koreatown. Daar helpt men elkaar met baantjes,
krediet, en een bedrijfspand. Ik hoop dat zwarten eenzelfde trots en
gemeenschapszin ontwikkelen. We zijn toe aan een zwarte renaissance.'
Neem deze Starbucks-vestiging van Magic Johnson, zegt Mohammad, wijzend op een
muurfoto waar voormalige NBA-topspeler [basketbal, red.] een kop koffie
vasthoudt. 'Deze Starbucks is niet echt van hem. Hij is franchisehouder en
krijgt dus maar de helft van de winst. Waarom doet hij het niet helemaal zelf?
Omdat dat nu net de tragiek is van de Afro-Amerikanen: alleen als een blanke ons
helpt, kunnen we het maken. Alle goede zwarte atleten hebben hun succes te
danken aan een blanke manager.'
Probleem is dat de zwarten elkaar nooit hebben vertrouwd, analyseert de
islamitische leider. Hij voert het terug op de slavernij. 'Het geweld tussen de
zwarten onderling komt daar ook uit voort. Als een slaaf wilde ontsnappen, werd
hij aangegeven door de ander slaven die straf vreesden voor de vlucht van een
van hen.'
IRP: In beide bovengenoemde gevallen wordt de gebrekkige samenwerking binnen
zwarte bevolkingsgroepen gecorreleerd aan een voorgeschiedenis van slavernij. Er
zijn aanwijzingen dat dit maar gedeeltelijk juist is: Naar Suriname zijn
creoolse en Indische groepen gesleept. De onderlinge samenwerking binnen de
huidige Surinaamse Indische gemeenschap is echter aanzienlijk groter dan binnen
de creoolse. Een andere aanwijzing ligt op het continent van oorsprong zelf. In
Afrika kan men vele slechte verschijnselen waarnemen, waaronder de vele wrede
heersers. Dit is de voortzetting van een historisch gebeuren, waarin Afrika
geregeerd door absolute koninkrijken waarin de heerser almachtig was over zijn
onderdanen. Mensen als Idi Amin, keizer Bokassa en president Moboetoe zijn
gewoon voortzettingen van die historische cultuur.
Naar Competitie en samenwerking
,
Sociologie lijst
, Sociologie overzicht
, of naar site home
.
|