Sociologische begrippen: culturele gelijkheid, toepassing
|
22 mei 2013 |
Het idee van culturele gelijkheid is een mooi idee, zolang het overeenkomt met
de werkelijkheid. Zodra dat niet het geval is, en je houdt er toch aan vast, heb
je het ide veranderd in een ideologie van culturele gelijkheid. En als je die
ideologie ten uitvoer brengt daar waar er geen culturele gelijkheid is, moet je
dus iets doen met de werkelijkheid om die culturele gelijkheid te maken. Dat
"iets doen" met de werkelijkheid kan je "veranderen", "vervalsen" of
"verkrachten" noemen al naar gelang je belieft, maar de essentie is deze: er
komt hoogstwaarschijnlijk ellende uit voort.
Hier gaan we de ideologie van de culturele gelijkheid zoals
geformuleerd door de onderzoekers dr. Serena Does en prof. dr Naomi Ellemers
toepassen (als eerste) op een nieuwsbericht over een onderzoek naar praktische culturele
ongelijkheid. De titel van het artikel maakt deel uit van de toepassing, en
is weggelaten:
Uit: Telegraaf.nl, 19-05-2013, ANP.
...
Als in Nederland iemand wordt vermoord, gaat het relatief vaak om een
Antilliaanse man. Tussen 1997 en 2011 zijn 113 mannen uit de Antillen door
geweld om het leven gekomen, omgerekend 13,2 op elke 100.000. Dat is meer dan
twee keer zo veel als bij Surinamers, Turken en Marokkanen en bijna 15 keer zo
veel als onder autochtonen. Dat blijkt uit cijfers van het Centraal Bureau voor
de Statistiek.
DDe [typo in origineel, red.] bron voor het hoge aantal
moorden ligt op Curaçao. Daar groeien jongens op in een ghettocultuur,
zegt Frank Bovenkerk, emeritus hoogleraar criminologie aan de
Universiteit Utrecht. „De jongens leven in buurten met extreem hoge
werkloosheid, lage inkomens en veel drugsverslaving. Er zijn veel
gezinnen die van de drugsverkoop leven. De vaders gaan van de ene vrouw
naar de andere en zijn geen rolmodel voor hun zonen. Kinderen maken vaak
hun school niet af. Ze brengen de dag door op straat en vormen daar
jeugdgroepen.” ...
Red.: Dat is onderzoek, waarvan we de uitkomsten
nu gaan gebruiken om de aanpak van Does en Ellemers op los te laten.
Eerst te formuleren is wat het verschijnsel is waar het om
gaat. Dat is het hoge aantal Antiliianse mannen dat vermoord wordt.
Hierop is meteen inhoudelijk commentaar te leveren , want,
weet iedereen met enige kennis van het gebied, het betreft een subgroep van de "Antillianen",
namelijk de Curaçaoënaars. Maar dit ter zijde.
Wat volgens Does en Ellemers datgene is dat we moeten doen,
is controleren of er al dan niet sprake is van sociale ongelijkheid. Het
antwoord van onderzoeker Bovenkerk moet "Ja" luiden, want hij constateert:
'extreem hoge werkloosheid, lage inkomens en veel drugsverslaving'. Dat is dan
aanvankelijk wel op op Curaçao, maar constateert Bovenkerk:
Ook in Nederland is er dus sprake van sociale ongelijkheid.
Wat moet er met die sociale gelijkheid gedaan worden, volgens
Does en Ellemers:
Mensen moet zich gaan inzetten voor gelijke kansen.
Dan kan op meerdere manieren: je kan de mensen die vermoord
worden hierin betrekken, of de mensen die moorden. Nu is het weinig effectief om
vermoordde, dus dode, mensen zich te laten inzetten voor gelijke kansen., dus
dat moet dan wel de moordenaars betreffen. Wie dan wel die moordenaars zijn
laten we even buiten beschouwing. Daar hebben Does en Ellemers een idee
over waar ze zo meteen mee komen. Eerst volgen we hun methodiek - het is
tenslotte wetenschap.
Oftewel: je moet op de moordenaars een moreel appél doen.
Misschien. Je zou ze ook kunnen straffen op diverse manieren,
maar een moreel appèl is ook nooit weg, als je het goed doet.
Nu Does' en Ellmers' idee over op wie een moreel appèl gedaan
moet worden:
Het zijn dus de meerheidsgroepen op wie een moreel appèl moet worden gedaan.
Oftewel: het zijn de meerderheidsgroepen die kennelijk die moorden plagen. Welke
suggestie nog versterkt wordt door het vervolg:
Daar heb je het dus al: macht. Dat leidt automatisch tot machtsmisbruik en
moord. Dat weet iedereen.
Gelukkig besloot de maker van het bericht dat verspreid werd
door het ANP dat stigmatiseren in zo'n geval niet verstandig is, en haalde de
autochtone afkomst van de daders ('meerderheidsgroepen' is in Nederland
natuurlijk een synoniem voor "autochtonen") uit de kop van het bericht:
Dus wat is de stand van zaken volgens onderzoekers Does en Ellemers:
autochtone Nederlanders vermoorden Antillianen, en daarom moet er een moreel
appèl op hen gedaan worden.
Volgens sommige autochtonen, boze tongen zouden beweren:
PVV-aanhangers, is dit een veel te slappen aanpak. Maar misschien kan
onderzoeker Bovenkerk een goed argument inbrengen. Hier is een volgende passage
uit de woorden van Bovenkerk:
Wááaááááát ...??? De daders zijn helemaal geen autochtonen ... Het zijn zelf
Antillianen ...
Maar dat is krankzinnig: omdat de ene groep Antillianen de
andere groep vermoordt, moeten autochtone Nederlanders gaan leren om iets te
doen aan sociale ongelijkheid ... Daar waar die sociale ongelijkheid helemaal
niet uit Nederland stamt, maar van Curaçao komt. Waar Nederland niets te
vertellen heeft. Ja, Nederland had ooit iets te vertellen, maar in die tijd viel
het best wel mee met de sociale achterstanden. Net als op Aruba en de rest van
die Caribische eilanden waar Nederland ooit zat. Paradijzen vergeleken bij de
sociale ongelijkheid elders in het gebied. Nee, die sociale ongelijkheid is niet
dankzij Nederland, maar ondanks Nederland. En dan komen ze hierheen en maken
elkaar af. En dat is dan de schuld van de Nederlanders, volgens onderzoekers
Does en Ellemers
Waarop de autochtone Nederlander met enig gezond verstand
maar één enkele reactie: "Laat ze elkaar maar afmaken. Zolang ze ons niet raken.
En gooi ze anders het land uit".
Oftewel: het enige dat onderzoekers Does en Ellemers bereiken
met dit soort wanstaltige praatjes, die het gevolg zijn van het wanstaltige
verschijnsel van ideologie, is mensen tegen elkaar opzetten. Het omgekeerde van
wat ze willen bereiken. Een bekende uitkomst van het toepassen van ideologie.
Oh ja, nog even de kop van dat bericht, die kennelijk ook
geschreven is onder het betovering van de ideologie. Die had dus moeten
luiden:
Hartstikke fout, en dus ook gecensureerd.
En als je het dus echt eerlijk had willen doen met betrekking
tot die Arubanen, die zichzelf niet creools achten zoals de Curaçaoënaars die
dat wel zijn, dan was het:
Wat nog veel fouter is, natuurlijk.
Na de rassenrellen in Parijs (en anderee Franse steden) in
2005 en in Londen (en andere Engelse staden) in 20112, is in 2013, direct
volgende op het schrijven van het voorgaande, de beurt aan Stockholm, en andere
Zweedse steden. Het grote belang van deze keer, zeg maar: "Drie
keer is scheepsrecht", is de Volkskrant niet
ontgaan. De rellen starten in het weekeinde van 19 en 20 mei, en op een kort
ANP-berichtje na heeft men het tot aan donderdag 23 mei verzwegen. En ook nu is
het slechts een kantlijnbericht op de linkerpagina. Wel wordt uitgelegd waarom
men het had verzwegen:
Uit: De Volkskrant, 23-05-2013, van verslaggeefster Irene de Pous
Politiekogel doodt man: rellen in Stockholm
Rellen in Stockholm hebben zich verder over de stad verspreid na drie nachten
van onrust. In meer dan tien buitenwijken staken relschoppers in de nacht van
dinsdag op woensdag tientallen auto's in brand. ...
De onrust ontstond zondagavond toen in migrantenwijk Husby
bewoners de straat op gingen om te protesteren tegen een politieoptreden eerder
die week, waarbij een 69-jarige man om het leven kwam. ...
Red.: Zoals gezegd: de politiekogel in de kop stamde
van de week ervoor. oftewel: in de kop staat een feit van een week oud. De
Volkskrant geeft dus de facto toe censuur te plegen. En wel hierom:
... dat men moet toegeven dat er een integratiebeleid noodzakelijk is om een
"multiculturele samenleving" te doen ontstaan. Dat er een integratiebeleid nodig
is, ligt niet aan immigratie op zich: er is geen integratiebeleid nodig voor
westerse immigranten. Het ligt ook niet aan niet-westerse immigratie op zich: er
is geen integratiebeleid nodig voor Chinese en andere Aziatische immigranten. Er
is een integratiebeleid nodig voor islamitische en Afrikaanse immigranten.
Met welke constatering al is aangetoond dat de
multicultuaralisten die reppen over ene integratiebeleid toegeven dat
verschillen in cultuur zijn, op het niveau van hyet kunnen functioneren binnen
een westerse maatschappij, dat wil zeggen: op gelijke voet met een westerse
maatschappij.
Die achterstanden zijn overduidelijk en voor iedereen
zichtbaar:
Combineer dit met het idee dat deze inwoners cultureel, dat wil zeggen:
inherent, gelijk zijn aan etnische Zweden, en er is maar één conclusie mogelijk:
ze worden gediscrimineerd en onderdrukt. Dus hebben ze deze houding ten
opzichte van de Zweden:
En het lang genoeg voeden van dit ressentiment met achterstand en
gelijkheidsideeën, leidt automatisch tot rellen. In Frankrijk zijn de dezelfde
soort omstandigheden, en ontstonden de rellen. In Engeland zijn dezelfde soort
omstandigheden, en ontstonden dezelfde soort de rellen. In Zweden zijn dezelfde
soort omstandigheden, dus ontstonden de rellen. En in Nederland zijn de
omstandigheden ook hetzelfde. De rellen zijn er al geweest in kleinere vorm, net
als in Frankrijk en Zweden, en grote rellen zullen vermoedelijk ook wel komen.
Gevoed dus door twee zaken; de daadwerkelijke achterstanden
zijnde een uiting van daadwerkelijke culturele verschillen, en het door de
westerse intellectuelen, elite en media verspreidde gelijkheidsideaal.
Naar Sociologische krachten
, Sociologie lijst
, Sociologie overzicht
, of site
home
.
|