Sociologische begrippen: culturele gelijkheid, toepassing

22 mei 2013

Het idee van culturele gelijkheid is een mooi idee, zolang het overeenkomt met de werkelijkheid. Zodra dat niet het geval is, en je houdt er toch aan vast, heb je het ide veranderd in een ideologie van culturele gelijkheid. En als je die ideologie ten uitvoer brengt daar waar er geen culturele gelijkheid is, moet je dus iets doen met de werkelijkheid om die culturele gelijkheid te maken. Dat "iets doen" met de werkelijkheid kan je "veranderen", "vervalsen" of "verkrachten" noemen al naar gelang je belieft, maar de essentie is deze: er komt hoogstwaarschijnlijk ellende uit voort.
    Hier gaan we de ideologie van de culturele gelijkheid zoals geformuleerd door de onderzoekers dr. Serena Does en prof. dr Naomi Ellemers toepassen (als eerste) op een nieuwsbericht over een onderzoek naar praktische culturele ongelijkheid. De titel van het artikel maakt deel uit van de toepassing, en is weggelaten:


Uit: Telegraaf.nl, 19-05-2013, ANP. uitleg of detail

...

Als in Nederland iemand wordt vermoord, gaat het relatief vaak om een Antilliaanse man. Tussen 1997 en 2011 zijn 113 mannen uit de Antillen door geweld om het leven gekomen, omgerekend 13,2 op elke 100.000. Dat is meer dan twee keer zo veel als bij Surinamers, Turken en Marokkanen en bijna 15 keer zo veel als onder autochtonen. Dat blijkt uit cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek.


DDe [typo in origineel, red.] bron voor het hoge aantal moorden ligt op Curaçao. Daar groeien jongens op in een ghettocultuur, zegt Frank Bovenkerk, emeritus hoogleraar criminologie aan de Universiteit Utrecht. „De jongens leven in buurten met extreem hoge werkloosheid, lage inkomens en veel drugsverslaving. Er zijn veel gezinnen die van de drugsverkoop leven. De vaders gaan van de ene vrouw naar de andere en zijn geen rolmodel voor hun zonen. Kinderen maken vaak hun school niet af. Ze brengen de dag door op straat en vormen daar jeugdgroepen.”    ...


Red.:    Dat is onderzoek, waarvan we de uitkomsten nu gaan gebruiken om de aanpak van Does en Ellemers op los te laten.
    Eerst te formuleren is wat het verschijnsel is waar het om gaat. Dat is het hoge aantal Antiliianse mannen dat vermoord wordt.
    Hierop is meteen inhoudelijk commentaar te leveren , want, weet iedereen met enige kennis van het gebied, het betreft een subgroep van de "Antillianen", namelijk de Curaçaoënaars. Maar dit ter zijde.
    Wat volgens Does en Ellemers datgene is dat we moeten doen, is controleren of er al dan niet sprake is van sociale ongelijkheid. Het antwoord van onderzoeker Bovenkerk moet "Ja" luiden, want hij constateert: 'extreem hoge werkloosheid, lage inkomens en veel drugsverslaving'. Dat is dan aanvankelijk wel op op Curaçao, maar constateert Bovenkerk:
  Als de jongens naar Nederland gaan, nemen ze hun leven op Curaçao met zich mee. Ze hebben geen opleiding, geen baan en geen perspectief.

Ook in Nederland is er dus sprake van sociale ongelijkheid.
    Wat moet er met die sociale gelijkheid gedaan worden, volgens Does en Ellemers:
  Hoe motiveer je mensen om zich in te zetten voor gelijke kansen?

Mensen moet zich gaan inzetten voor gelijke kansen.
    Dan kan op meerdere manieren: je kan de mensen die vermoord worden hierin betrekken, of de mensen die moorden. Nu is het weinig effectief om vermoordde, dus dode, mensen zich te laten inzetten voor gelijke kansen., dus dat moet dan wel de moordenaars betreffen. Wie dan wel die moordenaars zijn laten we even buiten  beschouwing. Daar hebben Does en Ellemers een idee over waar ze zo meteen  mee komen. Eerst volgen we hun methodiek - het is tenslotte wetenschap.
  Hoe motiveer je mensen om zich in te zetten voor gelijke kansen? Door op de juiste manier een moreel appèl op hen te doen, stelt sociaal psycholoog Serena Does.

Oftewel: je moet op de moordenaars een moreel appél doen.
    Misschien. Je zou ze ook kunnen straffen op diverse manieren, maar een moreel appèl is ook nooit weg, als je het goed doet.
    Nu Does' en Ellmers' idee over op wie een moreel appèl gedaan moet worden:
  De resultaten uit Does’ onderzoek kunnen helpen bij de ontwikkeling van maatregelen en beleid die erop zijn gericht om leden van meerderheidsgroepen te motiveren zich hard te maken voor meer gelijkheid.

Het zijn dus de meerheidsgroepen op wie een moreel appèl moet worden gedaan. Oftewel: het zijn de meerderheidsgroepen die kennelijk die moorden plagen. Welke suggestie nog versterkt wordt door het vervolg:
  Does: ‘Meerderheidsgroepen hebben vaak meer macht dan minderheidsgroepen.

Daar heb je het dus al: macht. Dat leidt automatisch tot machtsmisbruik en moord. Dat weet iedereen.
    Gelukkig besloot de maker van het bericht dat verspreid werd door het ANP dat stigmatiseren in zo'n geval niet verstandig is, en haalde de autochtone afkomst van de daders ('meerderheidsgroepen' is in Nederland natuurlijk een synoniem voor "autochtonen") uit de kop van het bericht:
  Antilliaanse mannen het meest vermoord

Dus wat is de stand van zaken volgens onderzoekers Does en Ellemers: autochtone Nederlanders vermoorden Antillianen, en daarom moet er een moreel appèl op hen gedaan worden.
    Volgens sommige autochtonen, boze tongen zouden beweren: PVV-aanhangers, is dit een veel te slappen aanpak.  Maar misschien kan onderzoeker Bovenkerk een goed argument inbrengen. Hier is een volgende passage uit de woorden van Bovenkerk:

  Vooral tegen elkaar gebruiken de Curaçaose jongens veel geweld.

Wááaááááát ...??? De daders zijn helemaal geen autochtonen ... Het zijn zelf Antillianen ...
    Maar dat is krankzinnig: omdat de ene groep Antillianen de andere groep vermoordt, moeten autochtone Nederlanders gaan leren om iets te doen aan sociale ongelijkheid ... Daar waar die sociale ongelijkheid helemaal niet uit Nederland stamt, maar van Curaçao komt. Waar Nederland niets te vertellen heeft. Ja, Nederland had ooit iets te vertellen, maar in die tijd viel het best wel mee met de sociale achterstanden. Net als op Aruba en de rest van die Caribische eilanden waar Nederland ooit zat. Paradijzen vergeleken bij de sociale ongelijkheid elders in het gebied. Nee, die sociale ongelijkheid is niet dankzij Nederland, maar ondanks Nederland. En dan komen ze hierheen en maken elkaar af. En dat is dan de schuld van de Nederlanders, volgens onderzoekers Does en Ellemers
    Waarop de autochtone Nederlander met enig gezond verstand maar één enkele reactie: "Laat ze elkaar maar afmaken. Zolang ze ons niet raken. En gooi ze anders het land uit".
    Oftewel: het enige dat onderzoekers Does en Ellemers bereiken met dit soort wanstaltige praatjes, die het gevolg zijn van het wanstaltige verschijnsel van ideologie, is mensen tegen elkaar opzetten. Het omgekeerde van wat ze willen bereiken. Een bekende uitkomst van het toepassen van ideologie.
    Oh ja, nog even de kop van dat bericht, die kennelijk ook geschreven is onder het  betovering van de ideologie. Die had dus moeten luiden:
  Antilliaanse mannen moorden het meest

Hartstikke fout, en dus ook gecensureerd.
    En als je het dus echt eerlijk had willen doen met betrekking tot die Arubanen, die zichzelf niet creools achten zoals de Curaçaoënaars die dat wel zijn, dan was het:
  Creoolse mannen moorden het meest

Wat nog veel fouter is, natuurlijk.
    Na de rassenrellen in Parijs (en anderee Franse steden) in 2005 en in Londen (en andere Engelse staden) in 20112, is in 2013, direct volgende op het schrijven van het voorgaande, de beurt aan Stockholm, en andere Zweedse steden. Het grote belang van deze keer, zeg maar: "Drie keer is scheepsrecht", is de Volkskrant niet ontgaan. De rellen starten in het weekeinde van 19 en 20 mei, en op een kort ANP-berichtje na heeft men het tot aan donderdag 23 mei verzwegen. En ook nu is het slechts een kantlijnbericht op de linkerpagina. Wel wordt uitgelegd waarom men het had verzwegen:


Uit: De Volkskrant, 23-05-2013, van verslaggeefster Irene de Pous

Politiekogel doodt man: rellen in Stockholm

Rellen in Stockholm hebben zich verder over de stad verspreid na drie nachten van onrust. In meer dan tien buitenwijken staken relschoppers in de nacht van dinsdag op woensdag tientallen auto's in brand. ...
    De onrust ontstond zondagavond toen in migrantenwijk Husby bewoners de straat op gingen om te protesteren tegen een politieoptreden eerder die week, waarbij een 69-jarige man om het leven kwam. ...


Red.:   Zoals gezegd: de politiekogel in de kop stamde van de week ervoor. oftewel: in de kop staat een feit van een week oud. De Volkskrant geeft dus de facto toe censuur te plegen. En wel hierom:

  Experts vergelijken de rellen met de eerdere escalaties in Parijs en Londen. De oorzaak zou dezelfde zijn: een falend integratiebeleid in een land dat nog altijd het ideaal van een multi-culturele samenleving hoog houdt.

... dat men moet toegeven dat er een integratiebeleid noodzakelijk is om een "multiculturele samenleving" te doen ontstaan. Dat er een integratiebeleid nodig is, ligt niet aan immigratie op zich: er is geen integratiebeleid nodig voor westerse immigranten. Het ligt ook niet aan niet-westerse immigratie op zich: er is geen integratiebeleid nodig voor Chinese en andere Aziatische immigranten. Er is een integratiebeleid nodig voor islamitische en Afrikaanse immigranten.
    Met welke constatering al is aangetoond dat de multicultuaralisten die reppen over ene integratiebeleid toegeven dat verschillen in cultuur zijn, op het niveau van hyet kunnen functioneren binnen een westerse maatschappij, dat wil zeggen: op gelijke voet met een westerse maatschappij.
    Die achterstanden zijn overduidelijk en voor iedereen zichtbaar:
  De brandhaard van de rellen, Husby, is een van de vele buitenwijken in Zweden die een gesegreerde samenleving tonen. De inwoners worden ook wel de 'Miljoenenzweden genoemd', naar een woningbouwproject in de jaren zestig waarbij een miljoen woningen uit de grond werd gestampt in een land met toen nog geen acht miljoen inwoners.
    Deze flats aan de randen van de grote steden zijn sinds de jaren tachtig gevuld met immigranten die nu in sommige buitenwijken meer dan 80 procent van de bevolking uitmaken. De werkloosheid is er er hoger dan elders, net als de schooluitval en criminaliteit.

Combineer dit met het idee dat deze inwoners cultureel, dat wil zeggen: inherent, gelijk zijn aan etnische Zweden, en er is maar één conclusie mogelijk: ze worden gediscrimineerd en onderdrukt. Dus hebben ze deze houding ten opzichte van de Zweden:
  'Mensen zijn het brute optreden van de politie zat,' verklaarde Megafonen, een organisatie die zich inzet voor sociale verandering in de migrantenwijken. 'Dit is de enige manier die ze zien om dat duidelijk te maken.'

En het lang genoeg voeden van dit ressentiment met achterstand en gelijkheidsideeën, leidt automatisch tot rellen. In Frankrijk zijn de dezelfde soort omstandigheden, en ontstonden de rellen. In Engeland zijn dezelfde soort omstandigheden, en ontstonden dezelfde soort de rellen. In Zweden zijn dezelfde soort omstandigheden, dus ontstonden de rellen. En in Nederland zijn de omstandigheden ook hetzelfde. De rellen zijn er al geweest in kleinere vorm, net als in Frankrijk en Zweden, en grote rellen zullen vermoedelijk ook wel komen.
    Gevoed dus door twee zaken; de daadwerkelijke achterstanden zijnde een uiting van daadwerkelijke culturele verschillen, en het door de westerse intellectuelen, elite en media verspreidde gelijkheidsideaal.



Naar Sociologische krachten , Sociologie lijst , Sociologie overzicht , of site home .