Bronnen bij Culturele gelijkheid, Joods: intellectualisme

In het archief van deze website zijn al een groot aantal bronnen verzameld aangaande het verschijnsel van het Joodse intellectualisme: de neiging om abstracties te denken en te werken voorbij het punt dat het effectief is, alhier ook gedefinieerd als abstractisme . Joden lijden daar en vrij sterke mate aan.

Op het ogenblik is er te weinig tijd om dit helemaal uit te werken, maar in verband met referenties elders op de website naar dit verschijnsel, hier toch maar alvast een paar: voorbeelden (de Volkskrant, 20-09-2012, column door Olaf Tempelman):
  Olaf Tempelman speurt naar boeken over eigentijdse fenomenen

Brein-ISME

Het eerste voorbeeld: de auteur die over "ismen" schrijft, is van Joodse afkomst.
  Om de fans van Wij zijn ons brein van Dick Swaab (al 300 duizend verkochte exemplaren) niet voor het hoofd te stoten ...

Het boek van Dick Swaab betoogd, op basis van dunne aanwijzingen, dat er geen vrije wil bestaat, het menselijke bestaan overleverend aan een absoluut determinisme. een "isme". Dick Swaab is van Joodse afkomst.
    Olaf Tempelman, zich ongetwijfeld volkomen onbewust van de implicaties, legt het haarfijn uit:
  Swaab bekleedt in de Nederlandse hersenwetenschap enigszins de positie die Marx had in de 19de-eeuwse communistische beweging.

Karl Marx, de auteur van Joodse afkomst die gezien wordt als staande aan de wieg van een ander "isme": het communisme.
    En Tempelman legt het nog verder uit:
  ik wil niet betwisten dat de bevindingen uit dat boek wetenschappelijker zijn dan die uit een bestseller van vroeger die ook wetenschappelijke pretenties had, Het kapitaal. Maar wie de opkomst van de hersenwetenschap per ongeluk van een te grote afstand bekijkt, kan parallellen zien met die van het marxisme een ruime eeuw terug. Beide branches voorzien in een precieze uitleg van menselijk gedrag en hebben weinig met de vrije wil.

Afgekort: beider creaties zijn "ismen".
    En Tempelman beschrijft ook wat over de omgeving waarin dit allemaal gebeurt:
  In Christian Keysers, auteur van Het empathische brein (Bert Bakker; € 17,95), meende ik de Rosa Luxemburg van dit vakgebied te herkennnen.

Rosa Luxemburg, voorvrouw in de communistische beweging in de dertiger jaren in Duitsland, is van Joodse afkomst.
    Dat er ook niet-Joden in het verhaal voorkomen (althans, er is door de redactie niet nader gezocht), is op dit moment al totaal irrelevant: de numerieke vertegenwoordiging van Joden in de algemene bevolking ligt op of onder de 1 procent.

Het tweede voorbeeld: als een van de gevolgen van de zogenaamde "jaren zestig"-revolutie kreeg in het onderwijs de zogenaamde AVO-ideologie de overhand, "AVO" staande voor "algemeen vormend onderwijs" waarbij "algemeen" in de praktijk neerkwam op "alleen theoretische vakken", met als achterliggende gedachte "Ieder kind is een toekomstige intellectueel die alleen maar met abstracte concepten gaat werken", en als doel dat minstens de helft van de bevolking naar de universiteit moest.
    Middels is dat na veertig jaar ondermijning van het onderwijs een faliekante mislukking gebleken, en zijn er weer bewegingen richting gezond verstand. Des te verbijsterender is dit (de Volkskrant, 26-03-2014, van verslaggever Sander van Walsum):
  'iPad-methode brengt als toverstok talent tot bloei'

Maurice de Hond kondigt twee nieuwe Steve Jobsscholen aan. Na de zomer zijn het er zeker twintig. Zijn aanpak trekt internationaal de aandacht.

De iPad- of Steve Jobsschool bestaat nog geen jaar, maar ze is de experimentele fase al ver voorbij. Momenteel zijn er in Nederland negen van deze scholen. Na de zomer zullen dat er zeker twintig zijn, verwacht initiator Maurice de Hond. Vandaag kondigt hij de vestiging van nieuwe scholen aan in Amsterdam en Almere.    ...
    Deze dag wordt een Noorse delegatie rondgeleid door De Hond. Voor de leerlingen vormen ze allang geen bezienswaardigheid meer. In de huiselijke hal zitten kinderen rondom tafeltjes met het attribuut waaraan de school zo ongeveer haar bestaansrecht ontleent: de in een stootvaste beschermhoes gevatte iPad. Er heerst een serene rust. Wie praat, doet dat op gedempt volume.
    Een van die praters is de 9-jarige Wail. Eerst ging het met hem niet zo goed op de Steve Jobsschool. Vooral niet met rekenen. Op de oude school - 'waar we nog met pennen moesten schrijven' - was dat juist zijn sterkste vak. Op aandringen van zijn coach heeft hij een paar extra workshops rekenen gevolgd. Nu kleurt het schermpje weer groen als hij zijn opgaven invult. Mogelijk wordt hij voor zijn inspanningen beloond met een televisieoptreden, vanavond bij DWDD. Daar mag hij over de iPadschool vertellen. Hij gaat er met een taxi naartoe. Daarop verheugt hij zich nog het meest.    ...

Niks geen schrijven meer: allemaal direct naar de iPad. Het idee is al iets van twee jaar geleden gelanceerd door Maurice de Hond, en er zijn natuurlijk ook al reacties geweest van mensen die wel geleerd hebben van de voorgaande ervaring, zoals van deze soort (de Volkskrant, 11-06-2013, ingezonden brief van Mathilde Bos, Utrecht, hbo-docent):
  IPad (2)

Ongelofelijk dat de hele politiek het idee rond iPad-scholen omarmt (Ten eerste, 8 juni). Het idee is een combinatie van elementen die tot ellende leiden:
1: omarmen van een onderwijsvorm zonder de inhoud centraal te stellen.
2: een ict-oplossing blind accepteren zonder dat het probleem is gedefinieerd.
    De politiek geeft managers straks de vrije hand; managers geven ict'ers de vrije hand en worden vervolgens in het pak genaaid. Uitvoerend docenten en leerlingen zijn de dupe. Ik kan alleen maar gissen naar de motieven. Zijn politici bang dat ze ouderwets zijn, of zijn ze collectief aan vakantie toe?

Maar dat heeft de Volkskrant er niet van weerhouden om met paginagrote artikelen reclame te maken voor de ideeën van Maurice de Hond. Maurice de Hond is van Joodse afkomst. Bij de Volkskrant werkt een overdaad aan mensen van Joodse afkomst - op de voorpagina Arnon Grunberg, op pagina 2: Bert Wagendorp, woensdag: Max Pam, zaterdag; Olaf Tempelman en Paul Brill. Enzovoort uitleg of detail .
    Overigens: voor het bewijs van het intellectualistische neuroticisme dat erachter steekt, dat wil zeggen: het bewijs dat deze ideeën gevaarlijke en weerzinwekkende onzin zijn, zie hier uitleg of detail .

Tjonge ... Deze redactie wist zelfs niet meer dat deze verzameling al bestond ... Het intellectualisme van de Joodse geest werd en wordt als zodanig vanzelfsprekend geacht ("Kijk eens hoe veel Nobelprijzen Joden hebben gewonnen ..."), dat het registreren ervan geen enkele prioriteit had. En heeft.
    Maar kort geleden is de verzameling Joods neuroticisme uitleg of detail gemaakt, en neurotisme en intellectualisme zijn natuurlijk nauw verwant - eigenlijk zijn het soortgelijke storingen.
    Dus hier maar weer eens een nieuw geval (de Volkskrant, 15-06-2021, door Gijs Beukers):
 

Interview | Peter Singer

Houd daar alsjeblieft niet over op

De opvattingen van de invloedrijke filosoof Peter Singer (74) zijn vaak omstreden, voor hem des te meer reden om het erover te hebben. Vandaar een nieuw tijdschrift: The Journal of Controversial Ideas.

Tussentitel: Wetenschappers die schrijven over controversiële onderwerpen worden uitgescholden en bedreigd
Ik ben ethiek gaan zien als iets dat niet zwart-wit is. Ik denk nu veel meer over ethiek als een spectrum
Soms voel ik me een beetje schuldig als ik met vakantie ga, maar dan neem ik mijn laptop mee om 's avonds te werken

Brullen van de lach!!!
    Alle controversiële ideeën behalve die controversiële ideeën die tegen andere Joodse ideeën ingaan, zal 'ie bedoelen ...
  Tussentitel: Wetenschappers die schrijven over controversiële onderwerpen worden uitgescholden en bedreigd

Bijvoorbeeld die wetenschappers die constateren dat niet-westerse culturen minderwaardig presteren ten opzichte van de westerse
    Of wetenschappers die constateren dan zwarten een IQ hebben van 70 en moslims van 85. .
    Enzovoort
  Ik ben ethiek gaan zien als iets dat niet zwart-wit is. Ik denk nu veel meer over ethiek als een spectrum

Brullen van de lach!!!
    "Vroeger was ik compleet gestoord maar nu ben ik deels genezen."
  Soms voel ik me een beetje schuldig als ik met vakantie ga, maar dan neem ik mijn laptop mee om 's avonds te werken

Zoals al gesteld: neuroticisme hoort er bijna vast bij.
    En "How 's zat?!!!" uitleg of detail
  Tussenstuk:
PETER SINGER

Peter Singer (Melbourne, 1946) brak in 1975 door met Animal Liberation, een boek waarmee hij de dierenrechtenbeweging inspireerde.

Nou verbaasde het niet dat Asha ten Broeke uitleg of detail dit soort waanzin uitsloeg, maar hier ...
    Oh ja, de weerlegging: "Bevrijdt eerst maar eens het hertje van de leeuw ...".
    Hier nog laatste:
  In 2009 schreef Singer in The Life You Can Save het volgende gedachte-experiment:
    Onderweg naar je werk passeer je een kleine vijver. Op warme dagen spelen kinderen soms in de vijver, die kniediep is. Vandaag is het koud en vroeg, dus ben je verbaasd dat je een kind ziet spetteren in het water. Als je dichterbij komt, zie je dat het een jong kind is, een peuter, die wild om zich heen slaat en niet in staat is om rechtop te staan of de vijver uit te lopen. Je zoekt naar de ouders of oppas, maar er is niemand. (...) Als je haar er niet uit haalt, lijkt het waarschijnlijk dat ze verdrinkt. Haar redden is makkelijk en veilig, maar je zult je nieuwe schoenen ruïneren en je pak wordt nat en modderig. Tegen de tijd dat je het kind overdraagt aan iemand die verantwoordelijk voor haar is en je je verkleed hebt, ben je te laat voor werk. Wat zou je doen?

Alleen monsters laten het kind verdrinken, zeggen studenten tegen Singer, hoogleraar bio-ethiek aan de Amerikaanse universiteit Princeton. Maar, werpt Singer dan tegen, jaarlijks sterven miljoenen kinderen aan oorzaken die effectieve goede doelen simpel en tegen relatief lage kosten kunnen voorkomen. Iedere keer dat je besluit geld uit te geven aan dingen die niet absoluut noodzakelijk zijn − vakanties, dure elektronica, mooie kleren, restaurants, een biertje op het terras − besluit je met dat geld niet de levens van arme mensen te redden. In hoeverre verschil je dan van een persoon die het kind laat verdrinken?    ...

Ach jee ... Gewoon een andere versie van de trein-en-wissel "paradox" uitleg of detail ..
    Allemaal beginnende met "Als ... " gevolgd door een reeks aannames van de soort "Als de maan van groene kaas is ...", en waarop het oud-Rotterdamse antwoord luidt "As is verbrande turf".
    Je moet "de zwartjes" gaan redden, is de boodschap.
    Typisch arrogante en neerbuigende Joodsheid, van de soort waarmee hun Heilige Boek is gevuld ...
    Op welk punt zowel het geduld als de tijd van deze redactie uitgeput was ...

Iemand die blijkt geeft van vele talenten, waaronder een grote hoeveelheid empathie, maar ook van intellectualisme, in de vorm van generaliseren Joop.nl, 01-02-2022, door Aaron Mirck, schrijver uitleg of detail ):
  Het succes van Lale Gül: Nederlanders lezen graag dat ze zelf deugen

De Nederlander neemt kennis van een andere cultuur om te ontdekken hoe goed hij zijn eigen zaakjes op orde heeft

... de Nederlander leest graag dat ‘ie zelf deugt.
    207.000 boeken verkoopt Gül niet alleen aan jonge, Turkse meisjes. Merk op dat Ik ga leven ook bijzonder populair is bij het grote publiek. Ze won er de NS Publieksprijs mee en werd door Elsevier Weekblad uitgeroepen tot Nederlander van het Jaar. Volgens mij zegt dat iets over de Nederlandse volksaard, maar is het minder flatteus dan we denken.

De Nederlandse volksaard
... de Nederlandse volksaard ... de Nederlandse volksaard... een volk zo betweterig, lomp en toondoof zijn, zonder het door te hebben ...
    ... De Nederlander neemt kennis van een andere cultuur om te ontdekken hoe goed hij zijn eigen zaakjes op orde heeft. ...

En als slot:
  ... De Nederlander gaat het liefst op vakantie om te leren hoe goed we het in Nederland hebben. Zo lezen we ook graag een boek over nieuwe-Nederlanders: als bevestiging dat niet wij de hel zijn, maar de anderen.

Hier is de volkomen voorspelbare alternatieve versie:
  Het succes van Anne Frank: Joden schrijven graag dat ze zelf deugen

De Jood neemt kennis van een andere cultuur om te ontdekken hoe goed hij zijn eigen zaakjes op orde heeft

... de Jood schrijft graag dat ‘ie zelf deugt.
    207.000 boeken verkoopt Frank niet alleen aan jonge, Joodse meisjes. Merk op dat Het Achterhuis ook bijzonder populair is bij het grote publiek. Ze won er de NS Publieksprijs mee en werd door Elsevier Weekblad uitgeroepen tot Nederlander van het Jaar. Volgens mij zegt dat iets over de Joodse volksaard, maar is het minder flatteus dan we denken.

 De Joodse volksaard
... de Joodse volksaard ... de Joodse volksaard... een volk zo betweterig, lomp en toondoof zijn, zonder het door te hebben ...
    ... De Jood neemt kennis van een andere cultuur om te ontdekken hoe goed hij zijn eigen zaakjes op orde heeft. ...

En:
  De Jood migreert het liefst om te leren hoe goed de Joodse cultuur is. Zo schrijven ze ook graag een boek over nieuwe landgenoten: als bevestiging dat niet zij de hel zijn, maar die anderen.

Amen.
    Dit ging zelfs bij Joopq¿δ?.nl te ver:
  Wappie Kappie 1 februari 2022 at 11:15
Gödel zou dit prachtig hebben gevonden.
Zelden zo prachtig iets gelezen dat als we het serieus nemen waar hier geschreven is, dat dan het beschrevene zelf niet serieus genomen dient te worden.

Waarbij de reageerder waarschijnlijk doelt op het boek Gödel, Esscher, Bach uitleg of detail , waarin het begrip zelfreferentie een cruciale rol speelt. Over intellectualisme gesproken ...
  Wereldburger 1 februari 2022 at 12:08
grappig artikel, zou niet misstaan op de speld: het uitspelen van stereotypes tov elkaar.

Zie de eerste, maar dan zonder de filosofische referenties (De Speld is een satirische rubriek waarin de werkelijkheid wordt gespiegeld).
  spelregeltoerist 1 februari 2022 at 12:23
Wat die laatste zin betreft: om te kunnen determineren waar de hemel of de hel is kun je gewoon kijken naar hoeveel mensen het ene land willen verlaten om in het andere land te willen leven. Lijkt me niet zo moeilijk…

Oftewel: het artikel is een gevolg van volstrekt wereldvreemd denken in abstracties.
    Oude Testament.
    Wittgenstein uitleg of detail .
  Geen 1 februari 2022 at 12:56
Aaron Mirck,
U zegt “Wat is eigenlijk de Nederlandse volksaard”? U komt met voorbeelden van twee Nederlanders, Dijsselbloem en Hoekstra (van twee kleine middenpartijen), die u gebrek aan zelfreflectie verwijt. Vervolgens eindigt u met: “Hoe kan een volk zo lomp, betweterig en toondoof zijn, zonder het door te hebben”. Een volk? Wie zijn dat, u en ik? ...

Oftewel: nog meer abstractisme, generaliseren, en zwart-wit-denken.
  ... En dan zegt u: “ De Nederlander neemt kennis van een andere cultuur om te ontdekken hoe goed hij zijn eigen zaakjes op orde heeft”. Over welke Nederlander heeft u het?

Oftewel: nog meer abstractisme en generaliseren.
  ...     Kritiek hebben op ‘andere’ culturen betekent niet dat je niet kritisch bent naar je ‘eigen’ cultuur. ...

Oftewel: nog meer uitgesloten derde (uitgesloten middenweg) en zwart-wit-denken.

Volgende geval (de Volkskrant, 18-09-2023, door Sara Berkeljon):
  Interview | Rob Wijnberg

Wapen tegen wantrouwen

Zijn positieve mensbeeld veranderde niet, toen Rob Wijnberg na ophef de stekker uit de Engelstalige versie van De Correspondent trok. Wel belandde hij voor het eerst zelf in 'de cynische hakmolen van het nieuws' - een belangrijk thema in zijn nieuwe boek.

De Correspondent bestaat volgende week tien jaar, en hoofdredacteur Rob Wijnberg (41) schreef ter gelegenheid daarvan een boek: Voor ieder wat waars, over onze omgang met waarheid. Bestsellerauteur Rutger Bregman, een van de prominentste auteurs op het journalistieke platform, noemt het boek 'vintage Rob, vintage De Correspondent', want: 'Rob houdt, net als ik, van kathedralen bouwen, van alles aan elkaar verbinden en dan eindigen met een preek.'    ...

Tussenstuk:
Rob Wijnberg

11 augustus 1982 Geboren in Winschoten.
2004 Studie Filosofie aan de Universiteit van Amsterdam.    ...

Enzovoort.


Naar i>Cultuur, gelijkheid , Westerse organisatie , of site home .

8 jun.2014