Bronnen bij Cultuur, Joods: kwaadaardige anti-sociaalheid

(Wie tijdens het lezen van het volgende klachten voelt opkomen neigende richting de term antisemitisme, leze dit , en bij gedachte aan juridische consequenties, leze eerst dit  )

Introductie

Onderstaande verzameling van aanwijzingen en bewijzen omtrent de Joodse kwaadaardige anti-sociaalheid is gestart eind 2013, en bleek daarna één van de (of mogelijk zelfs dé) snelst groeiende op deze site. En dit schrijvende medio 2017 één van de langste of misschien wel dé langste.

Maar wie voor het niet zo erg nauw neemt met de exactheid van bewijsvoering, had het van begin af aan met twee redelijk bekende uitspraken afgedaan kunnen worden. Van de eerste is de oorsprong omstreden - deze redactie kreeg hem een paar dagen terug onder ogen als zijnde afkomstig van Charles Dickens, maar blijkt van Honoré de Balzac te stammen in zijn oorspronkelijke wat zwakker geformuleerde vorm. Hij luidt:
  "Achter ieder groot fortuin schuilt een grote misdaad"

En het is duidelijk dat dit een misdaad van de sociale soort is.

En de tweede uitspraak, eveneens binnen de afgelopen week ontmoet, heeft een onomstreden origine, die van schrijver Anthony Burgess, bekend van A Clockwork Orange:
  "Wie zijn oom vermoordt, kan Hamlet niet de schuld geven. En als dat wel kan, moeten we beginnen bij de Bijbel: het meest vervloekte en wraakzuchtige boek dat er bestaat."

In aanmerking nemende dat het bij 'de Bijbel' hier overduidelijk gaat om het Oude Testament, het Joodse deel, staat hier dus al bijna alles ter verklaring van het begrip "Joodse kwaadaardige anti-sociaalheid".

Tussengevoegd: in 2021 voelde Elsevier's Magazine de behoefte om dat, geheel onbedoeld natuurlijk, uit te werken (elsevier.nl, 01-02-2021, door Gerry van der List uitleg of detail ):
  Levensfilosofie in verhaalvorm: Jonathan Sacks over Genesis

Hij was misschien wel de beroemdste joodse geestelijke ter wereld. De Brit Jonathan Sacks fungeerde decennialang als opperrabbijn van Groot-Brittannië, maakte deel uit van het Hogerhuis en genoot wereldwijd groot aanzien. ...


... Zojuist verscheen in het Nederlands een vertaling van zijn visie op het oerverhaal: Genesis. Boek van het begin. Hierin probeert de auteur aannemelijk te maken dat Beresjiet, zoals de joodse naam van Genesis luidt, een waardevolle levensfilosofie in verhaalvorm biedt.
    ‘In het begin schiep God de hemel en aarde.’ De beroemdste openingszin uit de wereldliteratuur geeft meteen een centraal thema uit Genesis aan, legt Sacks uit. God schiep het heelal, dus God is vrij. ...

Volstrekte waanzin, natuurlijk.
    Levensgevaarlijke volstrekte waanzin, zoals de vervolgen laten zien:
  De grote held van Sacks is uiteraard Abraham. ....
    Abrahams leven laat ook het belang van geduld zien. De door God beloofde kinderen lijken er aanvankelijk niet te komen omdat zijn vrouw Sara onvruchtbaar is. Uiteindelijk komt het goed. God komt altijd Zijn beloften na, alleen soms later dan verwacht en gehoopt.    ...

De bekende "Voor regen, bidt tot God" filosofie.
    Nog wat details
  Sacks kent geen aarzelingen over de moraal van Genesis
Verder lijkt Sacks geen moment van twijfel te kennen over de waarheid en wijsheid van Genesis. Steeds beweert hij dat wetenschappelijke inzichten een onderbouwing vormen van de Tora. Maar dat kan slechts door een zeer selectieve keus te maken uit de bevindingen van wetenschappers.
    Ook aarzelingen over het morele gehalte van Genesis kent Sacks niet. De slavist Karel van het Reve heeft in een van zijn prikkelende essays betoogd dat het verhaal van God die aan Abraham vraagt zijn zoon Isaak te offeren, een bewijs vormt van de ongelooflijke slechtheid van het opperwezen.
   

En het hoogtepunt
  De rabbijn dicht het Joodse volk een superieure status toe
Hier en daar geven de uiteenzettingen van Sacks de buitenstaander een wat ongemakkelijk gevoel. Vooral door het voortdurend onderstrepen van de vermeende band van God met het uitverkoren volk. Hij koppelt het joodse geloof aan een bepaalde etnische groep. De rabbijn heeft vaak gewaarschuwd voor antisemitisme. Maar het helpt dan niet als je je eigen Joodse volk een superieure status toedicht.

EW geeft het zelfs de status van alineakop, maar daar staat doodgewoon: "De Joden zien zichzelf als Übermenschen".
    Daar staat dus ook doodgewoon: "Antisemitisme is het natuurlijke gevolg van de Joodse cultuur".
    Het ene Kwaad roept het andere Kwaad op.
    Waarmee ook dit begrijpelijk wordt:
  ... Sacks vindt de gruwelijke vertelling uit Genesis prachtig. God leert daarin de mens het leven niet als iets vanzelfsprekends te beschouwen. Het moet heerlijk zijn om menselijk leed zo steeds een zin te kunnen verlenen.

De Joodse obsessie met leed. Want hun geloof en cultuur leiden natuurlijk volautomatisch naar onbeperkte hoeveelheden leed.

En voor de meer materiële kant, nog deze (de Volkskrant, 16-12-2017, boekrecensie door Hans Wansink):
  De intellectuele uitdaging van het populisme

Tussentitel: Een wereld van no borders, no nations is tegelijkertijd een wereld van no welfare

Precies de drie liefste Joodse wensen: een wereld zonder grenzen, een wereld zonder naties, uitleg of detail uitleg of detail , en een wereld zonder welfare (state). Zodat zij in die sociale chaos er met hun wagens op ronde wielen uitleg of detail kriskras doorheen kunnen rijden, al parasiterende en plunderende op de argeloze en weerloze burgers, zodat ze hun wagens kunnen vullen met goud en schilderijen zonder dat het opvalt.

Zie verder alle concrete aanwijzingen en bewijzen die volgen. Met als moderne tegenhanger van de klassieke Shylock uitleg of detail ene Martin Shkreli uitleg of detail , die medicijnfabrikanten opkocht om vervolgens de prijs van het medicijn te verhonderdvoudigen. Geheel volgende de Oudtestamentische moraal (Shkreli zelf wel niet Joods maar hij is opgeleid bij de Joodse firma Cramer-Berkowitz en is Albanees welke stam valt in dezelfde categorie als Joden en Roma: nomaden en ideologisch zo Joods als het maar kan zijn).

Een aantal ideologische achtergronden en beleidsmatige uitwerkingen is elders beschreven. Voor de houding tegenover de natiestaat, zie hier uitleg of detail , en de aanverwante verzorgingsstaat hier uitleg of detail - en geformuleerd in beleid over inrichting en bevolkingspolitiek hier uitleg of detail . Voor de gevolgen hiervan voor de manier waarop ze denken over het land van verblijf, zie hier uitleg of detail . En, toegevoegd in 2022: de bijna alles omvattende verbale uitspattingen van A. Grunberg uitleg of detail , die gelegenheid bieden tot een systematisch overzicht en theoretische onderbouwing van groot deel van kwaadaardigheden waarvan hieronder zo veel specifieke voorbeelden zijn verzameld.

Voor de bredere sociaal-culturele gevolgen van de invloed van dit denken, zie hier uitleg of detail , de sociaal-economische hier uitleg of detail en de meer praktische gevolgen van de laatste hier uitleg of detail .

Voor individuele gevallen, zie de verzamelingen over de volgenden: Jozias van Aartsen uitleg of detail , Lodewijk Asscher uitleg of detail , Kustaw Bessems uitleg of detail , Thomas von der Dunk uitleg of detail , Rosanne Hertzberger uitleg of detail , Karin Junger uitleg of detail , Annieke Kranenberg uitleg of detail , Jeroen Pauw uitleg of detail , Hans Spekman uitleg of detail , Olaf Tempelman uitleg of detail , Bert Wagendorp uitleg of detail , Frans Weisglas uitleg of detail , Rob Wijnberg uitleg of detail , Ernst Hirsch-Ballin uitleg of detail , Gerard Spong uitleg of detail , en het lijfblad van vele van dezen en een aantal anderen: de Volkskrant uitleg of detail .

Wie nu of in de loop van het lezen van onderstaande verzameling het idee krijgt dat hier sprake is van een vorm van antisemitisme, leze het item daarover uit Sociologische krachten  . Of raadplege de verzameling waarin leden van die cultuur zich uitspraken over andere culturen, met name de Nederlandse uitleg of detail , die tot het bijzonder grove kunnen worden gerekend.

Bewijzen

De eerste Joodse ideologie waarvan een praktisch voorbeeld volgt, is die van "Het recht van de sterkste". Dat de sterkste een wedstrijd wint, is een tautologie - twee keer hetzelfde zeggen. Wat er bedoeld wordt met "Het recht van de sterkste" is dat dat ook degene die wint door de andere deelnemers te laten struikelen, als het een hardloopwedstrijd betreft, dat recht heeft. En dat dit laatste overduidelijk in "Het recht van de sterkste" zit, volgt uit het feit dat de "De winnaar heeft gewonnen" een tautologie is. En soms wordt het ook nauw verhuld zo gezegd (de Volkskrant, 12-11-2012, door Peter Giesen):
  Een botsing van opvattingen over de eigen verdienste van succes

...    'Het leven is niet eerlijk', erkende de econoom Milton Friedman, een van de grondleggers van het neoliberalisme. 'Het is verleidelijk om te denken dat de overheid kan rechtzetten wat de natuur heeft voortgebracht. Maar het is belangrijk om in te zien hoeveel voordeel we hebben bij dezelfde oneerlijkheid die we zo betreuren', aldus Friedman. ...


Hier staat het zelfs expliciet: oneerlijkheid hoort erbij, oftewel: oneerlijkheid bestaat niet in de gebruikelijke betekenis van het woord (dat "we" daarbij voordeel zouden hebben is natuurlijk de leugen van de dief). En dus eerlijkheid ook niet. Voor mensen die aan "eerlijkheid" en "oneerlijkheid" de gebruikelijke betekenis toekennen, zijn dit soort opvattingen dus een vorm van kwaadaardigheid. En het wat ruimer nemend: het Joodse neoliberalisme is een vorm van kwaadaardigheid.

De grote vijand in de ogen van de aanhangers van de Joodse anti-sociale kwaadaardigheid is natuurlijk het socialisme (de Volkskrant, 24-01-2012, column door Arnon Grunberg):

  Tot inkeer komen

... In het algemeen wordt aangenomen dat Romney verkiesbaarder is dan Gingrich. ...
    Nee, Gingrichs opvattingen zijn waarschijnlijk net te extreem om de kiezer gerust te blijven stellen; de kiezer wil gerustgesteld worden.
    Omwille van de verkiesbaarheid heeft de SP jaren geleden radicale programmapunten geschrapt. Als de SP straks in de regering komt, ontstaat er ter linkerzijde van de SP ruimte voor de Waarachtig Socialistische Partij.
    Zoals Amerikanen dol zijn op politici die de weg naar God vonden, zo zijn Europeanen dol op politici die de weg naar het socialisme vonden.

De roodwazige haat spat hier duidelijk uit de tekst. De reden van die haat is niet een dispuut over maatschappij-inrichting, maar een dispuut over culturele waarde: de Joodse nomadencultuur  versus de Europese, Germaanse, sociale residentencultuur  .

Het voorgaande komt, zie de publicatiedatum van de verzameling (03-11-2013), uit het archief. Het idee voor het starten ervan kwam een klein jaar eerder, ook naar aanleiding van een column van Grunberg (de Volkskrant, 15-01-2013, column door Arnon Grunberg:
  Heimat

Onder de kop 'Europeaan blijft liefst in de Heimat' omschreef Thomas von der Dunk zaterdag in de Volkskrant het reëel bestaand nationalisme als volgt: 'Hier ben ik geboren, dus hier ga ik dood.'    ...

Iets dat dus volkomen wezensvreemd is aan de Joodse cultuur - "nationalisme" is in die kringen gelijk aan "De Holocaust" (ook Von der Dunk is van Joodse afkomst). Grunberg durfde het tot in zijn essentie, en beeldend, weer te geven:
  Een tijd terug schreef ik dat ik in Paraguay hoorde dat de mennonieten in Bolivia karren met vierkante wielen gebruiken. Te snel gaan is zondig. Nu ook weer doet het geloof in de onontkoombaarheid van de natiestaat mij denken aan vierkante wielen.

Juist ja ... De natiestaat, de geboorteplaats van de westerse beschaving, slechts te bouwen door voldoende voedsel van de residente landbouwers en tot bloei gekomen door de technische mens die zich daaruit ontwikkelt heeft, is fundamenteel vijandig aan de Joodse cultuur. Die van het rondtrekken in karren met ronde wielen. Zoals de Roma dat deden en doen. Die maatschappelijk niets presteren. Waarde in ruil voor viool- en gitaarmuziek. En de Joden, die alleen presteren bij het parasiteren. Waarde ruilen voor woorden. Waarde voor bedrukte perkamentjes met toverspreuken. Het is het beroep van Von der Dunk, het is het beroep van Grunberg, en een groot deel van de rest van de stam.

De uitoefening van dit beroep, en de steun van de Joods denkende parasiterende elite, heeft Arnon Grunberg , op het moment van schrijven, al een paar jaar een dagelijkse column op de voorkant van de Volkskrant bezorgd. Op pagina 2 van diezelfde krant figureert, drie keer in de week in wat geldt als de meest prestigieuze column van de krant, een cultuurgenoot (de Volkskrant, 24-01-2012, column door Bert Wagendorp):
  Emile

De SP is de grootste partij van Nederland. In de poll van Maurice de Hond althans. ...
    Emile Roemer van de SP premier, wie had dat kunnen denken? Ik herinner me de dagen van de Tribune-colporteurs; zelfs de gedachte aan één SP'er in de Kamer zond sidderingen van angst door het establishment. Die jongens staken de Jehova's naar de kroon. Als zo'n geloofsijveraar zijn poot tussen de deur van het studentenhuis had, kreeg je die met een beetje doordrukken op je eentje nog wel dicht.
    Bij de fanatieke SP-types moest je de hulp van potige huisgenoten inroepen om te komen helpen duwen. ...
    Emile Roemer is van 1962, dus hem kun je het maoïstische verleden van de SP niet meer aanwrijven. ...

Enzovoort. Wagendorp heeft het normaliter niet over zijn Joodse afstamming (hij heeft een oma in Israël), maar zijn opvattingen spiegelen die van Grunberg (een Joodse-cultuurpropagandist) volkomen. In dit geval met dus ook de roodwazige haat voor alles dat naar "sociaalheid" ruikt.
    De meest gebruikelijke uitingsvorm van die haat (het socialisme is al grotendeels gesloopt door de Joden en hun medestanders) is al door Friedman genoemd: dat is de overheid. En dat is de vorm die je bij leden van de Joodse cultuur het meest zichtbaar aantreft. Daarvan is een aparte verzameling gemaakt, gemengd betreffende de haat tegen de overheid en de staat in het algemeen en die voor Nederland in het bijzonder - zie hier uitleg of detail .

Voor deze sociologische opvattingen geldt natuurlijk, net als de meeste sociologische zaken, dat ze ook een weerspiegeling hebben op het meer psychologische, individuele vlak - of beter: vaak is dat andersom.dat wil zegen dat waar twee mensen een idee hebben ontwikkelt of de ene met een idee komt dat de nader hoort, het volgens de "Het recht van de sterkste'-cultuur geen enkel probleem is om dat idee van de ander over te nemen en te presenteren als het jouwe - volgens de "Het rechte van de sterkste"-cultuur is het niet terecht om hier een oordeel aan te hangen en dit stellen te noemen. Dit is, zoals Friedman het noemt, de natuur (de Volkskrant, 06-01-2014, door Gidi Heesakkers):
  Lucille's Balls

Lingo viert deze week onder leiding van presentatrice Lucille Werner z'n 25-jarig jubileum. Negen verklaringen voor het succes.


Lingo's zegetocht begint eind jaren tachtig aan de rand van een hotelzwembad in Los Angeles. Daar krijgt producent en programmamaker Harry de Winter al zonnebadend een videoband aangereikt. ...

Het begin van een onwaarschijnlijk verhaal. Hier is de werkelijkheid:
  Volgens spelletjesman Jan Meulendijks, bedenker van Tien voor taal en Herexamen, ligt het anders. Hij zegt dat de VARA zijn WinTV en De Winters bedrijf IDTV vroeg met voorstellen te komen voor een programma. De omroep had een kijkerspanel samengesteld dat twee spelletjes van IDTV te zien kreeg en Lingo, dat door de Amerikaanse agent was beloofd aan WinTV. Het panel koos unaniem het laatste.
    Meulendijks, eerder in de Volkskrant: 'Pieter van Huystee, die de IDTV-spelletjes liet zien, lichtte daarop zijn baas Harry de Winter in. Vervolgens heeft Harry achter onze rug om de bedenker van Lingo benaderd. Dat was een wat labiele meneer en waarschijnlijk heeft Harry met de geldbuidel gezwaaid.' ...

Een bijzonder waarschijnlijk klinkend verhaal vergeleken bij dat van De Winter:
  ... Daar krijgt producent en programmamaker Harry de Winter al zonnebadend een videoband aangereikt. Op de tape: woord- en taalspel Lingo, verzonnen door de Amerikaan Ralph Andrews. Met een welgemeend 'I hate gameshows' kijkt De Winter het gegeven paard in de bek, maar de videoband gaat toch in de koffer mee naar huis. Een paar weken later informeert de VARA of hij niet nog een spelletje in de aanbieding heeft. Korte tijd later komt Lingo op tv en prijst De Winter zich gelukkig met de rechten.

De leugens springen je aan alle kanten om het hoofd. Hier wordt zonder een enkel spoor van geweten het recht van de sterkste uitgeoefend: het doet er niet toe hoe je er aan komt, als je er maar aan komt . Een meer nabij voorbeeld van vele soortelijke verhalen van over de hele wereld, waarvan  de bekende zijn die van Mark Zuckerberg uitleg of detail (nam als student een idee van kamergenoten over wat Facebook werd), Murray Gell-Mann uitleg of detail (nam een idee gehoord tijdens een lezing over en kreeg daarvoor een Nobelprijs), Max Perutz uitleg of detail (nam een onderzoeksrapport-met-idee van Rosalind Franklin en gaf dat aan Crick en Watson die daarvoor een Nobelprijs kregen), George Soros (die de valutamarkt beroofde en mooi-weer en de goedgeefse weldoener speelt met de miljardenopbrengst), enzovoort. Allemaal gevolgen van gebrek aan besef van wat de West-Europese normen van aldaar geldend als beschaafd en sociaal gedrag zijn, en gedaan vanuit een "Het recht van de sterkste" en een "Winner takes all" mentaliteit. En ook hebben ze er bijna allemaal de meest fantastische verhalen  bij.
    Dat is hoe een nomadisch volk aan dezelfde rijkdommen komt als een resident. Oftewel: aan de rijkdommen komt van de resident. Door parasitisme en confabulisme (confabuleren: het kunnen liegen zonder enig besef van een andere werkelijkheid uitleg of detail ).

Maar sociale-kwaadaardigheid is een algemeen verschijnsel. Ze heeft vele meer specifieke kanten. De eerste bron is de meest-schrijvende en meest openhartige figuur over dit soort zaken: de al eerder ontmoette successchrijver en beroepscynicus Arnon Grunberg (de Volkskrant, 08-11-2013, column door Arnon Grunberg):
  Superrijken

Bill de Blasio is tot nieuwe burgemeester van New York gekozen. Of dat betekent dat de New Yorkers genoeg hadden van Michael Bloomberg weet ik niet, hij deed ook niet mee aan de verkiezingen.    ...
    Bloomberg, een van de rijkste mannen ter wereld, spendeerde in zijn eerste campagne naar verluidt 73 miljoen dollar van zijn eigen vermogen. Wie zoveel geld over heeft voor een politieke loopbaan móet wel een idealist zijn.    ...

Al zo vaak is aangetoond en literair uitgebeeld dat rijken kwaadaardige lieden zijn uitleg of detail , en superrijken superkwaadaardig, zoals bijvoorbeeld in dat van de woekeraar uitleg of detail . De steun aan de kwaadaardigheid is je reinste kwaadaardigheid van die Grunberg. Volkomen passend bij alle slechte kwalificaties die van Joden worden gegeven en die zo sterk veroordeeld worden. Onterecht dus, die veroordeling, laat Grunberg zien.

En om te bewijzen dat dit geen toeval is (de Volkskrant, 09-11-2013, column door Arnon Grunberg):
  Gelijke kansen

... de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid blijft - vermoedelijk terecht - het belang van onderwijs benadrukken, waarmee wordt bedoeld dat de concurrentie ons dwingt te excelleren.    ...
    Het streven naar kennis en innovatie staat haaks op het streven naar een meer egalitaire samenleving, al was het maar omdat, zelfs als iedereen gelijke kansen krijgt, elitevorming niet is tegen te houden.    ...

 Hetzelfde idee. De ideeën van Ayn Rand uitleg of detail , de Joodse filosofe van het neoliberalisme  . Een maatschappelijke vorm van kwaadaardigheid uitleg of detail .

En om te bewijzen dat dit soort kwaadaardigheid zo gewoon is dat het zich voortdurend mag herhalen - de aanleiding: een tornadoramp op de Filippijnen (de Volkskrant, 13-11-2013, column door Arnon Grunberg):
  Armoede

In 2003 was ik op de Filipijnen. ... Nergens anders zag ik de ergste sloppenwijken zo dicht tegen de luxueuze buurt aanliggen.
    Dat wij een orkaan wel als een ramp zien en extreme armoede niet, komt omdat de armoede gewoon doorgaat, armoede die wij mede in stand houden. Een waarlijk vrije markt veronderstelt vrij verkeer van goederen én mensen. Die vrije markt wordt door nationalisme geblokkeerd.

De markt zal vrijwel nergens vrijer zijn dan in landen als de Filippijnen. Die Grunberg is een bijzonder kwaadaardige leugenaar. De oorzaak kennen we: bij Joden telt maar één ding: het verdedigen van het nomadisme/-neoliberalisme/-parasitisme van hun eigen cultuur.

De kwaadaardigheid is zo ernstig en zo duidelijk, dat het hoogst verbazingwekkend is dat dit allemaal zomaar gepubliceerd kan en mag worden. Hier is de reden (de Volkskrant, 11-11-2013, column door Arnon Grunberg):
  Kristallnacht

9 november is een historische dag in de Duitse geschiedenis. In de nacht van 8 op 9 november 1923 mislukte de putsch van Hitler, die in de Bürgerbräukeller in München was begonnen. ....
    De Duitse journalist Konrad Heiden schreef, gebaseerd op ooggetuigenverslagen, een boek over de Kristallnacht. In Oostenrijk werd een Joods echtpaar gearresteerd. Het verzoek om hun tien maanden oude baby mee te nemen werd geweigerd. De baby bleef daarom achter in de woning. Een wachter posteerde zich voor de deur om het huis te bewaken. Na twee dagen stopte het geschreeuw van de baby.

De inzet van de holocaust - in dit geval zelfs je reinste holocaust-porno. Die holocaust-porno slechts één enkel doel: "Waag het niet ons tegen te spreken of onze kwaadaardige ideologieën aan de orde te stellen" uitleg of detail .

Een van de terreinen waarop de kwaadaardigheid van de nomadisten zich verspreid in de rest van de maatschappij is de bestrijding van de overheid en de belastingbetaling (de Volkskrant, 14-11-2013, column door Arnon Grunberg):
  Belastingen

De econome Deirdre McCloskey ...is ... bijzonder geïnteresseerd ... in filosofie en literatuur ...
    McCloskey wantrouwt de overheid. ...
    Ook op filosofisch niveau heeft ze bezwaren tegen belastingheffing. Wie belasting heft, gebruikt Peter om Mark te helpen, waarmee het dogma van Kant wordt geschonden dat een mens nooit middel mag zijn.
    McCloskeys wantrouwen aangaande de overheid lijkt mij terecht. Het bestaan van die overheid suggereert immers dat wij onvolmaakte (zondige) en infantiele wezens zijn.

"Ieder voor zich en God voor ons allen". En "Na ons de zondvloed". In Nederland letterlijk, want zonder overheid geen Nederland (in verband met dijken enzovoort). Dit is de kwaadaardige filosofie die achter de ideeën van McCloskey steekt. De joodse filosofie. De filosofie van "Als het water komt dan stappen we gewoon in onze woonwagen en rijden naar andere streken". De filosofie van het nomadisme en parasitisme. En waar je niets over mag zeggen, want anders dreigt de holocaust.
    Hier na volgt een andere figuur uit de clan - tijd voor een melding van een andere verzameling van stukken van Grunberg, over het specifieke onderwerp van de verzorgingsstaat uitleg of detail .

Om te bewijzen dat Grunberg slechts een signaalfiguur die staat voor een eindeloze stroom soortgelijke propaganda, de ommezijde van de voorpagina waarop dit laatste stuk kwaadaardigheid stond (de Volkskrant, 14-11-2013, column door Bert Wagendorp):
  Les patriottes

...    De natiestaat heeft ons in de 20ste eeuw twee wereldoorlogen en miljoenen doden opgeleverd ...

De filosofie van het nomadisme en parasitisme, gedekt door de holocaust. Als onderdeel van een zeer langdurige campagne:
  maar het is allang niet meer hip daarop te wijzen.

Een brutale en gore leugen. Het enige nieuwe gedurende de laatste jaren dat er geen absolute censuur meer is op kritiek op de Europese eenwording, voornamelijk door de mogelijkheden van het internet, en de steeds helderder keuze van de meerderheid van de bevolking ertegen. Waardoor de campagne van de nomadisten steeds botter wordt, zowel in de zin van "zijn inhoudelijke slecht oftewel op argumenten verliezend", als "grover":
  Het is jammer voor Marine Le Pen dat ze de dochter is van Jean-Marie Le Pen, oprichter van het Front National. Daarom moet ze zich steeds verdedigen tegen de beschuldiging dat het FN antisemitisch is: de beruchte uitspraak van haar vader dat de concentratiekampen in WO II 'een detail in de geschiedenis' waren achtervolgt haar tot in Den Haag. Tijdens de persconferentie stelde iemand een vraag over haar ouweheer en diens opvattingen.

Waarmee Bert Wagendorp meteen alle vragen rechtvaardigt naar zíjn joodse voorvaderen. En die van Arnon Grunberg. Enzovoort. Wat niet mag, vanwege de invloed van deze organen:
  Wilders werd gisteren in Franse media als Libération en Le Huffington Post omschreven als 'extreem-rechts',

Le Huffington Post wordt geleid door Anne Sinclair. Joods. Zo Joods, dat ze dezer dagen, november 2013, in het nieuws kwam vanwege de teruggave van roofkunst. Libération is een van blad van "linksige" ideologen en een Joodse financier (De Rothschild) - dus dat zal wel op hetzelfde vlak liggen als bijvoorbeeld de Volkskrant: zo veel journalisten met joodse voorvaderen, dat de rest volkomen geïnfecteerd is uitleg of detail .
    Merk op dat er in nog net geen twee weken tijd genoeg materiaal is verzameld om een complete ideologische beerput mee te vullen. Dit is tevens een illustratie van hoe deze kwaadaardigheid zich verspreidt. De oorsprong zit in de Joodse cultuur, die is is meegenomen door veelal Oost-Europeaanse immigranten in Amerika en daar uitgewerkt tot theorieën als het neoliberalisme door met name de Russisch-Joodse immigrante Ayn Rand  . Die theorie is verder uitgewerkt en in de praktijk gebracht door de kinderen van Joodse immigranten, als de al genoemde Milton Friedman en Alan Greenspan. Die kwaadaardigheid heeft zich vanaf de jaren tachtig in steeds sterkere mate verspreid van Amerika naar Europa, waar de maatschappij sinds die tijd steeds asocialer is geworden. Die krachten richting asociaalheid worden gestimuleerd door de in de media sterk oververtegenwoordigde nakomelingen van Joodse immigranten in de diverse Europese landen. Van dat laatste is het bovenstaande het bewijs: de Joodse oververtegenwoordiging in de media verspreidt de kwaadaardigheid van anti-sociaalheid. Daarbij de meest krachtige steun gevend aan de import van de asociaalheid en het parasitisme  van immigranten  uit asociale landen  die slechts één doel hebben: van onze sociale organisatie komen profiteren. Tot op de meest kleinzerige details, zoals de discussie tussen blanken en negers over het vermeende racisme van Zwarte Piet, kiezen de Joodse vertegenwoordigers in de media voor de zich asociaal gedragende uitleg of detail uitleg of detail immigranten uit de asociale culturen uitleg of detail . En zelfs in onbewaakte momenten de doelstelling verkondigend om de Europese culturen van bakstenen huizen en steden te slopen en te vervangen door een immigrantencultuur van betonnen en glazen kolossen uitleg of detail . Daarbij geholpen door een groot deel van de Europese elite, die hoopt te profiteren van de bijbehorende Dans om het Gouden Kalf. Met welke laatste woorden tevens wordt aangegeven dat hier sprake is van een mythische vorm van kwaadaardigheid.

Arnon Grunberg lijkt het allemaal nog een keertje voor deze verzameling te willen samenvatten (de Volkskrant, 16-11-2013, column door Arnon Grunberg
  Onbarmhartigheid

Fred Teeven ... Woensdagavond sprak ik in De Balie met hem en anderen over migratie en het asielzoekersvraagstuk. Men kan Fred ... verwijten dat hij niet begrijpt dat zelfs democratisch tot stand gekomen wetten onethisch kunnen zijn. Zoals een soldaat soms ethisch handelt door het bevel van zijn meerdere te negeren, zo handelt een politicus soms ethisch door het volk te negeren.    ...

Formeel staat de term "ethiek" volgens de woordenboekdefinities voor "de discussie over wat de normen zijn", en niet wat de specifieke norm is. Maar in het dagelijkse gebruik heeft de term "ethisch" vaak de betekenis: "volgens de gangbare normen", maar veruit het meest "volgens de normen van mij en mijn groep".
    Wat Grunberg hier bedoelt, is dus dat iemand ethisch is, als hij denkt en handelt volgens de opvattingen van Arnon Grunberg - Joodse opvattingen dus. Hier staat dus dat de Joodse opvattingen ethisch zijn, en opvattingen die daar mee in strijd zijn, onethisch.
  Migratiedeskundige Hein de Haas, die ook deelnam aan de discussie, merkte op dat de bestrijding van ongedocumenteerde vreemdelingen ineffectief, kostbaar en veelal onmenselijk is.

ethiek die Grunberg hanteert, is dus die van de het migratiefundamentalisme of nomadisme: iedereen moet vrij toegang krijgen tot een land.
    Omdat die ethiek niet die van de meerderheid van de burgers van het land is, is er sprake van een dilemma. De keuze van Grunberg:
  De christen zegt: ook democratisch gesanctioneerde onbarmhartigheid is onbarmhartigheid.

De term 'De christen' staat hier voor "ethische mensen", want dat is de gebruikelijke associatie bij "christelijkheid: "barmhartigheid", "het toekeren van de andere wang' en dergelijke. Merk op dat degene die dit verkondigde, Jezus Christus, ook een Jood was. Ook dit zijn van origine Joodse ideeën.
    Verder wordt in deze passage gesuggereerd of geïmpliceerd dat het niet-toelaten van vreemdelingen "onbarmhartig" is. Dat is te bewijzen stelling. Volgens de laatste politieke-correcte mode-opvattingen is Nederland een racistisch land uitleg of detail , en dus is het niet-toelaten van vreemdelingen, vrijwel altijd van een andere ras, een daad van barmhartigheid. Ook kan je gaan praten over de gevolgen van het toelaten van vreemdelinge  voor degen die al in het land verblijven. Dat kunnen wel degelijk zeer onbarmhartige gevolgen zijn. Kennelijk is die laatste vorm van "barmhartigheid" niet van belang voor Arnon Grunberg. Een keuze in lijn met nomadistische en parasitaire opvattingen.
    Dit argumenten wordt herhaald met een ander "ethisch" of "normatief" ijkpunt:
  De libertijn zegt: een staat die het geweldsmonopolie misbruikt om ongedocumenteerde vreemdelingen uit te zetten is geen liberale staat.

Ook hier blijken dus de andere aspecten die in "libertijns" zitten geen rol te spelen. Weer een keuze in lijn met nomadistische en parasitaire opvattingen. Waaruit de conclusie getrokken kan worden dat de keuzes van Grunberg altijd gedomineerd worden door nomadistische en parasitaire opvattingen.
    Om tenslotte een koppeling te maken met de andere hoofdaspecten van de Joodse ideologie:
  Zo'n staat is een vijand van de vrije markt en van de laatste geloofwaardige heilsleer: het kapitalisme.

En zo staan de voornaamste kwaadaardige ideologieën weer allemaal bij elkaar. En erkent Grunberg zelfs dat het kapitalisme oftewel neoliberalisme een heilsleer, dat wil zeggen: een ideologie, is. De Dans om het Gouden Kalf. De mythische vorm van kwaadheid.

Hetgeen deed denken aan één van de hogepriesters van de mythische ideologie (Volkskrant.nl, 08-11-2009, ANP/RTR)":
  Topman Goldman: banken doen werk van God

De topman van Goldman Sachs, de Amerikaanse bank die volop in de media kwam door de hoge bonussen, vindt dat banken een maatschappelijk belang dienen en ‘werk van God’ doen. Dat zei topman Lloyd Blankfein in een interview met de Britse krant Sunday Times. ...

Totaal overbodig om op te merken dat ook Loyd Blankfein en zijn bank van Joodse origine zijn. De kwaadaardigheid duurt al, Bijbelse telling nemend, iets van acht duizend jaren (de Volkskrant, 18-09-2009, boekenrecensie door Wieteke van Zeil):
  Een reden zo oud als de berg Sinaï

De actualiteit roept soms een universeel verhaal in herinnering, dat in de kunsten vorm kreeg. In deze rubriek aandacht voor deze ‘archetypes’ van het nieuws. Vandaag: Alan Greenspan over de kredietcrisis.


Illustratie: Nicolas Poussin, De aanbidding van het gouden kalf, circa 1633-34

Human nature, dat is waar de wereldwijde kredietcrises op terug te voeren zijn. Het talent van mensen om in tijden van voorspoed te denken dat die voorspoed nooit voorbij zal gaan. Aldus Alan Greenspan, voormalig president van de Amerikaanse centrale bank, vorige week in een gesprek met de Britse BBC. De man die jarenlang het financiële volk leidde, zoekt een reden die zo oud is als de berg Sinaï om het desastreuze – en vooralsnog onoverzichtelijke – kredietdrama te duiden. Een gelaten reactie, en enigszins verwarrend. Want wijst hij nou wel of niet een schuldige aan? Is er nou wel of niet wat aan te doen en kunnen we hiervoor nou eindelijk eens iemand straffen?
    Ja en nee. Als er iemand gestraft moet worden, dan het hele volk.
    ‘Ik weet hoe koppig dit volk is’, zei God tegen Mozes. ‘Hou me niet tegen als ik in woede uitbarst’. Dat volk, jarenlang als slaaf behandeld in Egypte, was nog maar net gered. Ze waren de woestijn nog niet door of ze vonden het leuk geweest. Mozes bleef zo lang op de berg Sinaï met God praten, dat ze niet eens meer wisten of ‘die Mozes’ wel bestond.
    Ze maakten een god van goud, staat er in Exodus. Mozes’ rechterhand Aäron zamelde ringen, kettingen en andere sieraden in, gooide ze in het vuur en al gauw werd er gedanst en ‘losbandig gefeest’ rondom het kalf.
    Nicolas Poussin (1594-1665), Frans classicist, zorgde voor een uitbundig feest, in de sfeer van mythische bospartijen. De mensen dragen lappen, zo af te rukken om het verder uit de hand te laten lopen, kinderen dansen en zingen mee. Die lappen zijn wel zó goed van kleur gekozen dat de indruk zich opdringt van één zwierige, zich tot in de verte uitstrekkende feestmassa. Op één man na, die er met zijn witte kleed zo uitspringt. Aäron. Is hij aan het meedansen of probeert hij het volk te waarschuwen?
    Als er eentje is die in dit oerverhaal de rol van Aäron glansrijk zou kunnen vervullen, is het Greenspan. Hij wijst, net als Aäron, zijn vinger naar het volk. Greenspan zelf vond het als centrale bankdirecteur in tijden van hoogmoed onnodig om aan de noodrem te gaan hangen, zei hij vorige week. Hij kon alleen maar de schade proberen te beperken. De ene zeepbel werd vervangen door de ander.   ...  

En ook hier is het overbodig om op te merken dat Alan Greenspan van Joodse afkomst is. Omdat iedereen het weet. Maar er mag niet over gepraat worden.

Maar de financiële wereld is slechts de meest "blinkende" van de taferelen van het pantheon der slechtheid. Bij bijvoorbeeld het "Winner takes all" horen diverse andere zaken. Hier een voorbeeld dat wel bekend was, maar aanvankelijk buiten de scope van dit artikel leek te vallen (de Volkskrant, 13-11-2013, door Haroon Ali):
  Reportage | Achter de schermen bij Abercrombie & Fitch

Meat & greet

Twee ex-medewerkers geven een uniek kijkje achter de schermen bij Abercrombie & Fitch, het roemruchte kledingmerk waar het uiterlijk van personeel én klant aan strenge regels onderhevig is. Baas Mike Jeffries: 'Niet iedereen kan erbij horen.'


Tussentitel: Jeffries blijft geloven in zijn utopie, waarin alleen gladgeschoren, goed gebouwde, vooral blanke jongens van begin twintig welkom zijn

Abercrombie & Fitch is een aanval op de zintuigen. Wie het filiaal aan de Amsterdamse Leidsestraat binnenstapt, ruikt gelijk de parfum die door de lucht wordt verspreid. Uit de speakers knalt gedateerde housemuziek. Een leger van models (verkopers) zoemt door de winkel, langs stapels felgekleurde shirts en broeken, om elke klant met een nonchalante glimlach te begroeten. Soms staan er brede jongens zonder shirt bij de ingang. De muurschilderingen van Romeinse goden met perfecte torso's - tenpacks in plaats van sixpacks - en een adonisbeeld in de winkel maken de overdaad aan stimuli compleet.   ...

De stinkende geur van elitarisme, horende bij "Winner takes all". Namelijk de verering van die winnaar. Maar dit soort elitarisme komt op meer plaatsen voor. En ook dit artikel gaf geen aanvankelijk aanleiding voor verder onderzoek:

En de baas van dit alles, rechtsboven ook niet:

Maar toch bleef het knagen, zo'n sterk elitarisme, dus toch maar een blik geworpen op de CV van deze baas (van Wikipedia.org, opgeslagen 19-11-2013):
  Mike Jeffries (CEO)

Michael Stanton "Mike" Jeffries (born July 15, 1944) is an American businessman who is chairman and chief executive officer of Abercrombie & Fitch Co.

Early life
Michael Stanton Jeffries was born in 1944, the son of Shirley and Donald R. Jeffries (1918-1985). He grew up in Los Angeles, California where his father owned Party Time, a chain of party supply stores.[1] By the age of 12 his father was allowing him to choose the merchandise for the stores' toy departments. ...

Handelaren ... Een broeinest van diverse soorten verschrikkelijke lieden. En dus maar eens verder gelezen:
  After high school, Jeffries attended Claremont Men's College (now Claremont McKenna College) where he graduated in 1966 with a BA in Economics. He then received an MBA from Columbia Business School in 1968 and also studied at the London School of Economics (LSE).[1] That same year Jeffries joined the management training program at Abraham & Straus, a now-defunct New York department store. During this time Jeffries worked along with Allen Questrom (of J.C. Penney) and Millard S. Drexler (the previous CEO of Gap Inc., who now works at J. Crew).[2]

Het spoor is meteen heet. Nog verder:
  In 1984, Jeffries founded Alcott & Andrews, a brand targeted at career women. The brand was initially successful, although in 1989 it fell into bankruptcy due to overexpansion, and closed....

Abercrombie & Fitch Co.
Jeffries was hired by Leslie Wexner (CEO of Limited Brands, then named The Limited) to invigorate Abercrombie & Fitch. The company, founded in 1892, had been purchased by Limited Brands in 1988 after bankruptcy. Jeffries is considered to have been the main creator of the new look for the company, saying that he wanted A&F to "sizzle with sex".

En dus meteen Leslie Wexner, de financiële baas van Abercrombie & Fitch opgezocht (Wikipedia.org, opgeslagen 19-11-2013):
  Les Wexner

Leslie "Les" H. Wexner (born September 8, 1937) is an American businessman from New Albany, Ohio, and currently chairman and CEO of the Limited Brands corporation.

Professional
Wexner was born to Russian Jewish immigrants in Dayton, Ohio. ...

Net als Ayn Rand, Milton Friedman, enzovoort. Elitarisme is een bijna onlosmakelijk deel van het complex van Joodse kwaadaardige anti-sociaalheid.

Wat getest kan worden aan de hand van de inbreng van Arnon Grunberg in het maatschappelijke debat - een aantal columns achter elkaar zonder commentaar (de Volkskrant, 25-01-2011, column door Arnon Grunberg):
  Arbeid

'Zelf heb ik sinds ik tien jaar geleden naar New York ben verhuisd geen gloeilamp meer verwisseld', schreef Heleen Mees zaterdag in de Volkskrant.
    Mijn gloeilampen verwissel ik zelf, maar verder ben ik het eens met Mees.
    Het is een misvatting te denken dat je zelf je sokken moet wassen of je eten moet koken. Door dergelijke taken uit te besteden, schep je banen in het onderste gedeelte van de arbeidsmarkt. ...

En (de Volkskrant, 09-05-2011, column door Arnon Grunberg):
  Onbruikbaren

Op zaterdag schreef Martin Sommer in de Volkskrant over de onderlaag van Europa en het beruchte boek van Thilo Sarrazin. Dat boek ging vooral over geboortepolitiek: Duitsers krijgen te weinig kinderen, immigranten te veel. Volgens Sarrazin zouden kinderen van immigranten niet intelligent genoeg zijn. Een dubieuze stelling, maar wat Sommer en Sarrazin goed zien, is dat er een overschot aan mensen is. De filosoof Peter Sloterdijk noemt dit een 'overschot aan onbruikbaren'.
    De onbruikbaren zijn economisch, en daarmee maatschappelijk, van generlei betekenis. Overal, links en rechts, wordt echter geveinsd dat deze onbruikbaren geholpen moeten worden. Dat helpen is een vrome leugen. Het gaat erom de onbruikbaren te dresseren zodat zij de maatschappij niet ontwrichten.    ...

En (de Volkskrant, 20-08-2012, column door Arnon Grunberg):
  Revolutie

Op zaterdag citeerde Martin Sommer in de Volkskrant J.L. Heldring, die zou hebben gezegd dat Europa in een 'prerevolutionaire fase' verkeert. Nu zei Heldring vaak verstandige dingen, maar over die prerevolutionaire fase twijfel ik.
    Geen revolutie zonder geweld. Het geloof in de reinigende werking van het geweld is echter tamelijk zwak. Ook de Europese onderklasse is vanuit globaal perspectief middenklasse en de middenklasse gelooft in geld, niet in geweld.
    Verder ontbreekt een ideaal. Beter gezegd, het ideaal is de nieuwste iPhone. ...

En (de Volkskrant, 22-08-2012, column door Arnon Grunberg):
  Fooi

Op het toilet van Café Gambrinus in Napels zat een man bij een tafeltje met daarop een schoteltje voor kleingeld. ...
    Fooien geef je aan obers, masseurs, kruiers, conciërges in hotels, kappers en chauffeurs, maar het zakgeld dat uw kinderen ontvangen is eigenlijk ook een fooi.
    Over Frank Sinatra wordt beweerd dat hij er eer in stelde de grootst mogelijke fooien te geven. Het tonen van generositeit is inderdaad een erekwestie. ...

En (de Volkskrant, 14-12-2012, column door Arnon Grunberg):
  Klassenbewustzijn

'Wat is er mis aan wijken met concentraties van mensen met een laag inkomen?' vraagt Maarten van Ham, hoogleraar stedelijke vernieuwing, zich in NRC Handelsblad af.
Het bestrijden van alle vormen van segregatie is een gemeenplaats geworden, maar terecht vraagt Van Ham wat je wint als je een dure koopwoning naast een sociale huurwoning neerzet ...

En (de Volkskrant, 09-01-2013, column door Arnon Grunberg):
  Gesprek van de dag

Zou er werkelijk 'een gesprek van de dag' bestaan, iets waar iedereen het die dag over heeft? ... Opmerkelijk is dat dat gesprek van de dag altijd over zogenaamde lage cultuur moet gaan.    ...
    Hoewel het misschien nuttig is om iets meer te weten te komen over de traditie waartoe je behoort, bestaat er geen verplichting kennis te nemen van 'hogere cultuur'. Maar om degenen die weigeren mee te praten over 'lagere cultuur' te beschuldigen van snobisme, daarvoor is maar één woord toepasselijk: verelendung.

En (de Volkskrant, 14-03-2013, column door Arnon Grunberg):
  Libertair paternalisme
.
...    Nu is er discussie of mensen die gezond leven minder ziektekostenpremie moeten betalen. Dit idee is uiteraard bedoeld als aanmoediging om gezonder te leven.
    Een land waar burgers geen zelfdestructief gedrag meer mogen vertonen, is een dictatuur, maar dat neemt niet weg dat de overheid de burger mag aanmoedigen om bepaalde keuzes te maken. ...
    Een algeheel rookverbod lijkt me onwenselijk, maar het bemoeilijken van de verkoop en het duurder maken van sigaretten is prima. Zoals ook een verbod op de verkoop van suikerhoudende dranken op scholen zinnig zou zijn.
    U zegt: 'Straks wordt ongezond leven een hobby van de rijken.'
    Wellicht, het grote probleem is dat het nu vooral een hobby van de armen.

Waarop er gestopt werd met verder zoeken, omdat het laatste artikel een mooie brug vormt. Maar alleen al de frequentie waarmee het onderwerp elite voorkomt, laat zien dat het een obsessie is van Grunberg - één van de vele horende bij het Joodse cultuurcomplex.
 
Nu het volgende onderwerp, waarnaar er dus een brug is gelegd. Eerst het artikel (de Volkskrant, 11-11-2013, door Mac van Dinther):
  Interview | Michael Moss

Opzouten

De voedingsindustrie laat ons zo veel mogelijk vet, suiker en zout eten. Hoe? Pulitzer Prize-winnaar Michael Moss ontrafelt hun tactiek.


'Food you hate to love', noemt Michael Moss het. Eten waar we allemaal gek op zijn: chips, roomijs, koekjes, snoep, frisdrank. Lekkers waar je met je vingers niet van kunt afblijven. Terwijl je weet dat het niet goed voor je is. Omdat je er dik van wordt, bijvoorbeeld.
    Hoe komt het dat dit soort producten zo onweerstaanbaar zijn? Omdat ze vol zitten met suiker, vet en zout, zegt Moss, de drugs van de moderne voedingsindustrie. 'Ze zijn ontworpen om ons te verleiden.' ...

U haalt hersenonderzoek aan dat laat zien dat genotscentra in ons brein oplichten als we suiker tot ons nemen.
'Neurowetenschappers hebben MRI-scans gemaakt van mensen om te kijken hoe onze hersenen reageren op voedingsstoffen. Daarop zie je dat bij de inname van suiker en vet een signaal naar onze hersenen gaat die in een fractie van een seconde een boodschap terugsturen: love this, eat more.'
...
'Wetenschappers in de voedingsindustrie hebben jarenlang onderzoek gedaan naar het bliss point: de precieze hoeveelheid suiker die maximaal effect sorteert. Dat leidt ertoe dat we in alles wat we eten zoet verwachten. Dus als we onze kinderen iets bitters willen laten eten, zoals broccoli: vergeet het. Ze verwachten suiker.'
...
'Wij hebben een natuurlijk mechanisme dat voorkomt dat we te veel eten van één ding. ...
...
'Wetenschappers uit de voedingsindustrie hebben hun producten zo ontwikkeld dat ze dit mechanisme omzeilen. Coca-Cola is een mooi voorbeeld. Dat is een mix van zoet en zuur. Zo perfect uitgebalanceerd dat we ons na het drinken van een glas die smaken niet meer kunnen herinneren en we dus alweer klaar zijn voor een volgende Coke.'

De armen eten dus niet zomaar ongezond uit vrije keuze. Ze worden net zo zeer gedreven als de elite gedreven wordt door de zucht naar status en geld, met dit verschil dat de elite van de natuur of Onze Lieve Heer meer talent heeft meegekregen om hun kwadere neigingen bot te vieren.
    Maar wat heeft dit verder met het onderwerp van deze verzameling te maken? Dat valt niet af te leiden uit het Volkskrant-artikel. Maar ook het TROS-consumentenprogramma Radar uitleg of detail (11-11-2013, na 1:10 min.) besteedde aandacht aan de zaak. Na 4:13 min. in de uitzending valt de naam van een voedselwetenschapper die een van de essentiële termen in dit streven naar het dikmaken van de bevolking, "bliss point" of "genotspunt",  heeft bedacht: Howard Moskowitz. Hier is het CV van Howard Moskowitz:
  Howard Moskowitz

Howard Moskowitz is an American market researcher and psychophysicist. He is best known for the detailed study he made of the types of spaghetti sauce and horizontal segmentation. By providing a large number of options for consumers, Moskowitz pioneered the idea of intermarket variability as applied to the food industry
    Howard Moskowitz is the CEO of i-Novation Inc as well as President of Moskowitz Jacobs Inc., a firm he founded in 1981.
    Dr. Moskowitz graduated Harvard University in 1969 with a Ph.D. in experimental psychology. Prior to that he graduated Queens College (New York), Phi Beta Kappa, with degrees in mathematics and psychology. He has written/edited sixteen books, has published well over 300 articles and serves on the editorial board of major journals.    ...

Dat Howard Moskowitz van Joodse origine is, behoeft eigenlijk niet opgezocht te worden, en wordt overgelaten aan de lezer.
   Hoe is het mogelijk, hè: Na de kwaadaardige invasie van de monotheïstische godsdienst, de kwaadaardige invasie van het neoliberalisme, blijkt ook de kwaadaardige invasie van de ziekelijke diklijvigheid een Joods-culterele oorsprong te hebben. dat kan beslist geen toeval, en is het dan ook niet. De Joodse cultuur is zelf een bron van kwaadaardigheid. Die iedereen die de Joodse Bijbel met de juiste blik leest al volkomen helder kan waarnemen. De rest is slechts uitwerking daarvan.

En we zijn nog niet aan het einde van de grootschalige zaken. Voor de volgende moet de blik verlegd worden van het Amerikaanse continent naar het Europese, dat wil zeggen: de oostelijke helft daarvan. De meest significante gebeurtenis aldaar sinds de Russische Revolutie van 1917, de opkomst van het communisme, is de Russische Revolutie van 1991, de val van het communisme. Een overwinning voor "het westen". En met name een bepaald deel van het westen. Hetgeen qua feiten redelijk bekend is, maar zelden of nooit in zijn hele samenhang of volle omvang aan gerefereerd wordt. Die hele samenhang of volle omvang wordt beter beschreven op het internet, en één van die beschrijvingen wordt hier geciteerd: (realjewnews.com, door Br Nathanael Kapner uitleg of detail ):
  Harvard Jews Loot Russia

De auteur verklaart zichzelf als een tot het christendom bekeerde Jood, en hij gebruikt sterk anti-Joodse retoriek. Die retoriek is er grotendeels uitgehaald, met behoud van de feiten die op Joodse connecties slaan. Dat is geen anti-Joodse retoriek, maar dat zijn feiten. Die ook elders gecontroleerd kunnen worden. Deze bron is gebruikt omdat ze feiten hier redelijk beknopt bij elkaar staan, wat elders niet mogelijk is, wegens (onterechte) beschuldigingen van antisemitisme. Dit is gepubliceerd in Amerika, waar de vrijheid van meningsuiting voor alles gaat.
  Russian communism fell in 1991. ...
    Jeffrey Sachs, who at that time was a Professor of Economics at Harvard University, was one of these Jews.
    Jeffrey Sachs saw an opportunity that he and his Jewish buddies just could not pass up. ... Jeffrey Sachs and his Jewish buddies, set themselves up as advisors and investors to “help” Russia from their perches of the financial and political world of the West.
    But their ... agenda was not to help Russia, but to rape Russia ...
    ... Jeffrey Sachs and his Jewish buddies were going to do it with their international capitalist system. Privatization was both theirs and Russia’s new watchword.
    Sachs teamed up with his Harvard colleague, the Jew David Lipton, and Yegor Gaidar, a Russian Jew, who became Yeltsin’s first prime minister.
    Sachs, Lipton, and Gaidar initiated a plan which they called economic shock therapy to eliminate subsidies and price controls that had kept the Russian economy stable for decades. What was the result of this shock therapy? Hyperinflation.
    Just as planned, the hyperinflation wiped out the capital reserves of Russian factories, banks, utilities, and all other institutions. This eliminated any chance for real Russian competition in the bidding for Russian assets which was about to begin.
    The Russian institutions and manufacturing facilities were now eager to turn their assets into cash, playing into the hands of Sachs, Lipton, and Gaidar Because the value of rubles was now at an all time low, they wanted Western currency.
    Under the cover of international banking loans, (Jewish bankers of course), Sachs and friends began to buy out Russian companies at next-to-nothing prices.

The Jewish oligarchs of Russia
, as they began to be called, did not completely get away with their looting.

Here is a list of some of these Jews who looted Russia and their resultant status:
1. Jeffrey Sachs: After being exposed for making a “killing” off of the privatization of Russia, he was allowed by Harvard to quietly leave and take a professorship at the Jewish-run Columbia University in NY.
2. Yegor Gaidar: In 1993 he came under attack by the Russian people for his alliance with Sachs. Fearing a Putin investigation, he fled Russia and presently lives in Ireland.
3. Boris Berzovsky: After grabbing many media institutions and a major television station during the looting in the early 1990’s, Putin finally caught up with him and initiated an investigation. He then fled to England.
4. Vladimir Gusinksy. He took control of many Russian banks during the looting. He was the leader of the Russian Jewish Congress. Now in exile in Greece, the Russian Courts are trying to have him extradited for his shady business dealings.
5. Mikhail Khodorkovsky: He bought majority stakes in Yukos oil company for practically nothing during the looting. Putin caught up with him and put him in jail in 2005.

Grappig genoeg is deze lijst niet compleet (wikipedia.nl, opgeslagen 28-03-2013):
  Roman Abramovitsj

Roman Arkadjevitsj Abramovitsj (Russisch: Роман Аркадьевич Абрамович) (Saratov (RSFSR, USSR), 24 oktober 1966) is een Russische olie-miljardair, die als een van de Russische oligarchen bekendstaat. Buiten Rusland is hij vooral bekend als eigenaar van de Engelse Premier League-voetbalclub Chelsea FC en binnen Rusland is hij bekend als mede-eigenaar van de Russische Premjer-Liga -voetbalclub CSKA Moskou. Hij is ook bekend door zijn exorbitante levensstijl. Hij verving na de Yukos-rechtszaak Michail Chodorkovski als de rijkste man van Rusland en stond in 2008 in Forbes genoteerd als 15e van de wereld met een geschat vermogen van 23,5 miljard dollar. ...

Jeugd
Abramovitsj verloor zijn moeder toen hij 18 maanden oud was. Zijn vader kwam later bij een bouwongeval om het leven, Abramovitsj was toen vier jaar oud. Geadopteerd door zijn oom van vaders zijde en opgevoed door zijn joodse familie ...

En (wikipedia.org, opslagen 01-08-2015):
  Leonard Blavatnik

Leonard "Len" Blavatnik (Russian: Леонид Валентинович Блаватник, Leonid Valentinovich Blavatnik; born June 14, 1957) is a USSR-born British businessman ...He made his fortune through business via diversified investments ... In 2015, he was named Britain's richest man with an estimated net worth of £17.1 billion as of April 2015.

Early life and education
Blavatnik was born in Odessa to a Jewish family. ...

Career
In 1986, Blavatnik founded Access Industries ... Initially, he moved into Russian investments, just after the fall of communism ...

En (wikipedia.org, opslagen 01-08-2015):
  Viktor Vekselberg

Viktor Felixovich Vekselberg (Russian: Виктор Феликсович Вексельберг, Ukrainian: Віктор Феліксович Вексельберг; born April 14, 1957, Drohobych, Ukraine) is a Ukrainian-born Russian businessman. He is the owner and president of Renova Group, a large Russian conglomerate. According to Forbes, in 2014 his fortune is estimated at $17.2 billion, making him the third richest person in Russia.

Early life and education
Victor Vekselberg was born in 1957 to a Ukrainian Jewish father and a Russian mother[6][7] in Drohobych, Ukraine ...

Career
In 1988, after the Gorbachev administration relaxed restrictions on private business ... he founded NPO Komvek which did work for the Irkuksk Aluminum Plant and in 1990, he co-founded Renova Group with college classmate, Leonard Blavatnik.... He benefited financially from the privatization of the aluminum industry in Russia under the Yeltsin administration in 1993. ...

Met een totaal aantal oligarchen van ergens tussen de één en twee dozijn, zijn de Joden onder hen zwaar oververtegenwoordigd. Dat Rusland is geplunderd is onomstreden. Het enige punt in de kop van het artikel van Kapner is dat de daders allemaal afkomstig van of geassocieerd met de Harvard Universiteit zouden zijn. Dat geldt dus voornamelijk voor Jeffrey Sachs. De rest is juist, in samenvattende zin en hun leidende rol in aanmerking nemende: de Joden hebben Rusland geplunderd.
    Broeder Nathanael Kapner heeft ook nog een paar stichtende woorden over voor de leden van de Joodse cultuur:
  I grew up as a Jew and I wish to inform all of my readers that most Jews care only about themselves and nothing for the Gentile societies in which they reside or can make a profit from.
    What is the answer to this Jewish plague that is rotting our society?The only answer is for Jews to repent of their solidarity with Anti-Christian Judaism and become Christians.
    Then they can use their energies and influence for Jesus Christ rather than for Satan. I did it! Why can’t they?

Deze woorden blijven hun waarde behouden, zelfs als "Broeder Nathanael Kapner" een pseudoniem is en de persoon erachter helemaal niet Joods. Maar het fanatisme waarmee hij schrijft, is kenmerkend voor de bekeerling. En de feiten waarvan hij uitgaat precies dezelfde als waargenomen door deze redactie. Dat er dan, door het plaatsen in zijn samenhang, redelijk gelijkluidende conclusies volgen, is niet meer dan vanzelfsprekend.

Nog een klein voorbeeld van de psychologische narigheid die achter de sociologische schuilt. De beurt is weer aan Bert Wagendorp, en het onderwerp is de inzamelingsactie voor de slachtoffers van de orkaanramp op de Filippijnen. Een actie geboren uit gevoelens empathie, van solidariteit en naastenliefde. Dat wil zeggen: niet volgens het Joodse denken, want daarin bestaan die begrippen niet. Dat kent maar één sociaal psychologisch begrip: eigenbelang (de Volkskrant, 19-11-2013, column door Bert Wagendorp):
  Actie

Tussentitel: Het 'zuipen voor de Filipijnen' was begonnen

Gallyon van Vessem van Hart van Nederland was maandag afgereisd naar 'het diepe zuiden', waar je in een restaurant kon 'Eten voor de Filipijnen'. De stemming zat er goed in en Gallyon zette al bijna de polonaise in, tot iemand in de studio haar eraan herinnerde dat er ook nog een 'tragisch verhaal' was. De Filipijnse schoonmoeder van de restauranthouder was namelijk verdronken. Toen hij zijn verhaal had gedaan, vond Van Vessem het wel weer mooi geweest, met de tragiek. 'Nog één keer!', riep ze naar de gasten, 'laat je horen!'
    We gingen over naar Koos van Plateringen in Bar Paul in de Reguliersdwarsstraat in Amsterdam, waar het 'Zuipen voor de Filipijnen' al was begonnen, met aan de bar Patty Brard en Beau van Erven Dorens.    ...

Zo'n actie kan alleen maar bestaan uit egoïsme en liederlijkheid, in de wereld van de in de Joodse cultuur levende persoon.
  Onze manier van fondsenwerving bij grote rampen schijnt tamelijk uniek te zijn. We hebben het efficiënt georganiseerd: één gironummer, Samenwerkende Hulporganisaties. Maar echt bijzonder wordt het wanneer de tv zich ermee gaat bemoeien en er in no time een nationale actie van de grond wordt getild.    De hulpactie ter versterking van het nationale wij-gevoel, dat kennen ze bijna nergens anders.

Zowel dat 'onze' als dat 'wij' zijn natuurlijk retorisch trucs , in wekelijkheid staande voor "jullie" (twee keer) - een andere cynicus uit de Joodse cultuur, Max Pam, heeft dat wel eens het "zusterlijke wij"genoemd, "zuster" hier in de betekenis van verpleegkundige, of arts. want uit het vervolg blijkt nog eens volkomen helder dat niets maa dan ook helemaal niest van de intenties van de actie een akkoord slaan in het door Joodse cultuur gevormde hoofd van de columnist:
  In het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid zat het belpanel en praatte Herman van der Zandt de boel als een eigentijdse Mies Bouwman onvermoeibaar aan elkaar.
    Of hij meteen ja had gezegd, toen hij voor het belpanel werd gevraagd, vroeg Van der Zandt aan acteur Frank Lammers. Hij had er wel even over moeten nadenken, zei Lammers. 'Waarom wel een belpanel voor de Filipijnen en niet voor Syrië?' Een terechte vraag, maar ook eentje die we gisteren liever even onbeantwoord lieten. Het was nu even het feestje van de Filipijnen en Syrië leent zich toch wat minder voor een gezellige avond.
    Bij Show Vandaag kon je bieden op een jurk van Yolanthe of het trouwpak van Jan Smit. In heel het land was geen petfles meer te vinden: allemaal ingeleverd voor de Filipijnen.   ...

Hoe zeer van toepassing zijn de woorden van Broeder Nathanael Kapner:
  I wish to inform all of my readers that most Jews care only about themselves and nothing for the Gentile societies in which they reside or can make a profit from.

Bert Wagendorp wordt betaald door dezelfde soort mensen, de leden van "Gentile society", op wier geefgedrag hij afgeeft. Bert Wagendorp parasiteert op die "Gentile society". De hele Joodse cultuur met haar ingekankerde egoïsme parasiteert op de samenleving waar met elkaar samenwerken de bron en kern is van de vooruitgang, en van de welvaart.

Vervolg