Bronnen bij Cultuur, integratie, islam: geweld

In Cultuur, integratie en islam  is de islam behandeld als algemeen religieus verschijnsel. In de krant wordt de islam meestal bediscussieerd naar aanleiding van voorvallen, en dat is dan ook nog meestal van de gewelddadige soort. Onderstaande artikelen zijn naar aanleiding van het verschijnen van de anti-islamfilm Fitna van Geert Wilders, die vol zit met beelden van islam-geweld. Net als alle andere gevallen dat de islam negatief in het nieuws komt, wordt dit omlijst door hele optochten, ministers, deskundigen en commentatoren die beweren dat dit allemaal een uitzondering  is, niet representatief, dat de islam (ook) heel vredelievend is, enzovoort. En, oh ja, de bijbel is ook heel erg.

Natuurlijk is het zo dat niet iedere moslim dezelfde hoeveelheid gewelddadigheid in zich heft als de plegers van aanslagen. Maar er is, zoals bij iedere sociologische eigenschap, een continue lijn tussen die plegers en die minder gewelddadige - ertussen zitten alle mogelijke tussenwaardes, volgens de normale verdeling  . En al die tussenwaardes zijn gebonden door dat definiërende kenmerk: volger van de islam.

Er is dus wel degelijk een binding tussen de aanslagplegers en de rest, en wie inmiddels enige oppervlakkige kennis heeft van de koran, weet ook waarom - op deze site is het allemaal samengevat in beelden  .

En er is dus naar aanleiding van het geweld, en de reacties daarop, wel degelijk iets te zeggen over de islam en onze relatie ermee - iets dat meer algemene geldigheid heeft. Onderstaand twee stukken aan het eind van de ophef over Fitna, toen het ergste rumoer bezonken was (de Volkskrant, 04-04-2008, door Martin Sommer, redacteur van de Volkskrant):
  Onze zucht tot alle-godsdiensten-even-lief

Elke dag horen we dat zij die ons bedreigen in elk geval niks te maken hebben met de échte islam. Maar wat ís de echte islam, vraagt Martin Sommer zich af.


Tussentitel: Het viel Blair op hoe progressief de islam eigenlijk is

Voor mensen met goede smaak was Wilders al lang geleden reddeloos. ...
    Er is geen meningenstuk of Wilders werd er de afgelopen weken omschreven als een idioot, een krankzinnige, een ellendeling, of, zoals eerder in deze krant, als ontoerekeningsvatbaar (Commentaar, 8 augustus). Wilders afgeserveerd. En over tot de orde van de dag, zoals minister Donner zei.
    Maar daardoor dreigt nu heel makkelijk uit het beeld te verdwijnen dat de gang van zaken rondom de film weer laat zien Hoe ambivalent men in deze contreien met de islam omspringt.
Neem de persconferentie van de premier op vrijdag, een dag nadat Fitna op het net was verschenen. Balkenende hield een lofrede op de Nederlandse moslims en hun organisaties, die de rust en vrede hadden bewaard. Ze hadden bovendien afstand genomen van de gewelddaden die in de film te zien waren. Op datzelfde moment was het Binnenhof hermetisch afgesloten en repte NCTb-baas Joustra van een onverminderd substantiële dreiging - het op één na hoogste niveau.
    Waar moesten we precies bang voor zijn als, zoals deze krant schreef, 'de overgrote meerderheid' van de Nederlandse moslims terreur en haatpredikers verafschuwt (Commentaar, 29 maart)? Wie bedreigen ons, met zijn hoevelen zijn ze, en waardoor laten ze zich inspireren? We weten het niet. Eén ding is zeker - ze hebben niks te maken met de échte islam, horen we elke dag. Maar wat is de echte islam?
    De nieuwste vondst van de premier is spreken over 'mensen van goede wil'. Dat is een interessant begrip. Mensen van goede wil zijn mensen die, in binnen- of buitenland, hun dagelijkse leven voortzetten, Fitna of niet, en zich niet laten opzwepen tot grote woede, het in brand steken van auto's of erger.
    De subtekst is dat het kennelijk voor moslims niet normaal is dat men ook bij een akelige film gewoon verder leeft. Veelzeggend is dat de premier hier Wilders aan zijn zijde vindt, die immers ook 'de moslims' prees voor hun kalmte. Kennelijk zijn ook voor Balkenende moslims een andere mensensoort dan doorsnee Nederlanders, al zal hij liever zijn hoed opeten dan dat toegeven.
    De moeilijkheid is dat er klaarblijkelijk geen woorden meer zijn om open en bloot te praten over de invloed van religie op de samenleving, in casu de islam. De grote sociologen van een eeuw geleden, zoals Durkheim of Weber, hebben allemaal een godsdienstsociologie geschreven. Voor hen sprak het vanzelf dat mensen zich in hun handelen laten inspireren door religie, en dat dat in de ene godsdienst gezelliger uitpakt dan in de andere. Maar wij hebben dat idee in onze geseculariseerde samenleving verdrongen, en het probleem van de scheiding van kerk en staat opgelost met de voorstelling dat alle religies elkaars equivalent zijn. En heel praktisch betekent het dat, zodra er iets lelijks wordt geroepen over de islam, er ook iets gemeens uit de geschiedenis van het christendom moet worden opgediept. In Noord-Ierland was het toch ook niet zo leuk?
    Die dwangmatige zucht tot alle-godsdiensten-even-lief heeft al geleid tot internetsites waarin bloederige koran-en bijbelfragmenten naast elkaar worden gezet. Zie je wel? Hilarisch is ook de uitspraak van de voormalige Britse premier Blair die verklaarde' dat 'wat mij het meest opviel bij het lezen van de Koran, was hoe progressief de Koran eigenlijk is'.
    Hoe begrijpelijk ook, de dubbelhartige taal verklaart wel een groot deel van het huidige onbehagen over de islam in de samenleving. De socioloog Frank Furedi schrijft in zijn boek Invitation to terror (2007) over 'de onmogelijkheid om te laten zien wat er op het spel staat, die wordt gedemonstreerd door de afwezigheid van consensus over de woorden waarin het huidige conflict moet worden beschreven.'
    Twee Kamerleden houden zich niet aan dat politieke godsdiensttaboe. SGP-leider Bas van der Vlies beklaagde zich in het Fitna-debat in de Kamer over het feit dat er heel wat minder ophef werd gemaakt over een kunstwerk waarin Jezus te zien was als een aangelijnd hondje. Daar had hij gelijk in, maar zijn woorden vielen uiteraard totaal plat.
    De tweede die zich niet conformeert aan de leer dat alle religies even mooi zijn, is Wilders...

Natuurlijk zijn niet alle godsdienstenh even lief.
    Deze ene godsdienst wordt door de politieke-correctheid liever gevonden, omdat ze komt tezamen met immigranten, en verwant is aan de Joodse.

Nig eentje (de Volkskrant, 04-04-2008, column door Nausicaa Marbe):
  De winnaar heet Wilders

'Politiek beschadigd': zo wordt Geert Wilders bestempeld sinds minister Hirsch Ballin hem afgelopen dinsdag als 'leugenaar' zou hebben 'ontmaskerd'. ...
    Voorlopig blijft de vraag onbeantwoord of het kabinet bewijsmateriaal tegen Wilders manipuleerde. Het algemene beeld is eerder dat hij tijdens die ministeriële gesprekken zo beneveld was door zijn recalcitrantie, dat hij niet meer weet wat hij zei. Maar stél dat hij gelogen heeft. Dat hij, zoals de notulen samenvatten, inderdaad 'een nadere toelichting op de beoogde opbouw van de film en de beelden die daarin mogelijk getoond zullen worden' gaf. Dat maakt de vraag of Balkenende en Verhagen zorgvuldig met deze informatie zijn omgegaan niet minder urgent. Hadden zij zich, in plaats van moord en brand te schreeuwen, niet moeten toeleggen op uiterst discrete, diplomatieke voorlichtingsacties? De gegevens over de film waren hen immers in vertrouwen verstrekt.
    Bizar in dit licht is ook de vasthoudendheid waarmee het CDA-duo beweerde de inhoud van Fitna niet te kennen. Om daar aan toe te voegen dat die inhoud niet hun visie uitdraagt. Wie raakt hier verstrikt in onwaarheden?
    Hoe dan ook: de bewering dat het kabinet Fitna's beeld van de islam' niet deelt, is lachwekkend. Het fundamentalistische geweld dat 90 procent van de film uitmaakt, wordt door de regering Balkenende, althans in het buitenland, actief bestreden. Onder andere door deelname aan Bush' war on terror. Onze tegenstanders in Uruzgan zijn de Taliban: Koranstudenten met een religieuze ideologie van etnische en religieuze zuivering. Die denkbeelden halen ze heus niet uit de Donald Duck. Ontkennen dat zulk gedachtengoed niets met 'de islam' te maken heeft, is slechts lippendienst aan het moslimelectoraat waar Balkenende op aast. Gezamenlijk verklaren ze aldus echte kritiek op de islam in Nederland taboe.  ...
    Zo bezien houdt Wilders met Fitna zijn criticasters een spiegel voor, die hun ware gezicht toont. Dat is een zegen voor de democratie.

De reden dat de islam volgens dit soort mensen niet bekritiseert mag worden, is er natuurlijk slechts één: kritiek op de islam slaat uiteindelijk ook terug op het christendom. Want de oorzaak van de problemen met de islam is iets dat het christendom ook heeft: een op papier vastgelegde geloofsleer, tezamen met een ultieme uitvoerende macht waarmee alleen zij als gelovigen contact hebben.
    In de veel rumoerig strijd op het internet werden de critici van de islam eerst bestreden met termen als "xenofobie" en "onderbuikgevoelens", en toen dat niet in staat bleek de werkelijkheid te veranderen met "racist" en "fascist". Waarop de islam-critici begonnen zijn de combinatie "islam-fascisme" en "moslim-fascisme" te gebruiken.
    En in tegenstelling tot de eerdere gebruik, snijdt dit wel hout.
    Want wat is het anders, als er een almachtig bestuurder is, die beslist over ieders lot? Zo iemand zit toch in dezelfde categorie dictators als Stalin, Mussolini en Hitler. De organisatie die zich achter zo'n dictator schaart, is toch doodgewoon fascisme? Hoe ze zichzelf verder ook noemen...

Ook hier biedt vergelijkingsmateriaal van elders verdere aanwijzingen (de Volkskrant, 19-09-2008, van correspondente Wilma van der Maten
  Indiase moslims, de boze onderklasse

Armoede, werkloosheid en achterstelling bepalen het bestaan van veel moslims in India. Een deel van hen radicaliseert. Sommigen gaan zelfs bommen gooien.


Vanaf het rode plein van de eeuwenoude Jama Masjid kijk je uit over het vroegere Shajahanabad, genoemd naar haar stichter, de islamitische vorst Shah Jahan. Onder zijn heerschappij maakten de moslims in India een gouden tijd door. Maar dat is bijna vier eeuwen geleden. In het huidige Old Delhi groeit onkruid uit de muren van Shah Jahans haveli's (paleisjes), die op instorten staan.
    'Het verval van de stad staat symbool voor de beroerde positie van Indiase moslims', zegt Naved Yar Khan, nazaat van een van de laatste ministers van de islamitische vorst Bahadur Shah Zafar II.   ...
    Een luide knal breekt het vasten. De families storten zich op het eten. Veel tijd is er niet. Op het 'Allah Akbar' dat uit de luidsprekers schalt, rennen de mannen naar de gebedsruimte.
    Mushiral (24) en zijn vrienden, moderne moslimjongens in spijkerbroeken en met geverfde haren, hebben geen zin in bidden. Aandachtig luisterden ze net naar Naved Yar Khan. Nu schreeuwen ze allemaal door elkaar dat moslims in 'Hindoestan' (India) worden gediscrimineerd. De meeste jongens hebben geen baan of inkomen.   ...
    Kamal Faruqui, voorzitter van de Nationale Minderhedencommissie, adviseerde de regering een vast percentage overheidsbanen voor moslims te reserveren, zoals ze dat ook doet voor kasteloze hindoes. 'Maar geen politieke partij durft dat aan, uit angst dat de grootste kiezersgroep, de arme hindoes, in opstand komt.' 'Moslims worden radicaler', beweert in de kelder van de Jama Masjid de imam, Maulana Nawabuddin. 'Zolang er meer moslims in de gevangenis zitten dan in overheidsbanen, worden ze alleen maar extremer', waarschuwt hij.
Sinds India is getroffen door een serie bomaanslagen, voelt de moslimgemeenschap zich verder in de hoek gedrukt. Een groep die zich Indiase Mujahedin noemt, heeft per mail de verantwoordelijkheid voor de explosies opgeëist. 'Het gevolg is dat al een seconde na iedere aanslag wij de schuld krijgen', zegt de jonge moslim Mushiral. De politie voert razzia's uit in de oude stad van Delhi, zoals afgelopen zaterdag, toen er in drie winkelcentra bommen afgingen. Honderden moslims zitten in voorarrest.
    De terreurbeweging Indiase Mujahedin noemt de religieuze rellen in Gujarat in 2002 als motief voor de aanslagen. Hindoes vermoordden toen ruim tweeduizend moslims uit wraak. Moslims hadden een treintoestel met hindoes in brand gestoken, die in Ayhodhya de bestorming van de Babar-moskee van tien jaar daarvoor hadden gevierd. Duizenden moslims wonen nog steeds in tenten. 'Natuurlijk zijn moslims radicaal geworden. Wat zou jij doen als je vrouw of je zus voor je ogen werd verkracht?', zegt imam Nawabuddin.   ...
    Toch heeft de moslimgemeenschap in India ook zichzelf genoeg te verwijten, zegt Faruqui. Uit het parlementair onderzoek blijkt dat 25 procent van de moslimjongeren alleen de lagere school afmaakt. Ouders zien het nut van voortgezet onderwijs niet in. ...

Tussenstuk:
Indiase Mujaheddin, niet Pakistaanse geheime dienst, zit achter reeks bomaanslagen

'Met de Indiase Mujahedin (lM) heeft India voor het eerst een islamitische terreurbeweging', zegt terreurdeskundige Devyani Srivastava van het Instituut voor Vrede en Conflictstudies in New Delhi. Tot nu toe werd aangenomen dat militante bewegingen uit Bangladesh en Pakistan, met steun van de Pakistaanse geheime dienst; achter de aanslagen zaten. Maar sinds de politie in de zuidelijke deelstaten Kerala en Karnataka trainingskampen van de Indiase Mujahedin heeft opgerold, is het beeld veranderd.
    De Indiase Mujahedin heeft bovendien zelf per e-mail de verantwoordelijkheid opgeëist voor alle bomaanslagen sinds november 2007, zoals in Jaipur en Bangalore en afgelopen weekeinde in New Delhi. ...
    ... Sinds de eerste bomaanslag bijna een jaar geleden loopt IM-leider Abdus Subhan Qureshi, alias Tauqeer, nog altijd vrij rond. De terroristen slaan bijna maandelijks toe. Srivastava zegt dat de IM zeer goed is georganiseerd en in alle delen van India cellen heeft.
    De beweging komt voort uit de verboden Indiase Studenten Beweging (SIMI), in 1977 opgericht om India op vreedzame wijze in een islamitische staat te veranderen. De Indiase Mujahedin splitste zich af na de rellen in Gujarat in 2002 en koos voor gewelddadige acties tegen de 'Hindoestaat'. ...

Hier staan uitvergroot alle elementen die wij ook kennen: moslims veroorzaken door hun geloof hun eigen achterstand omdat ze slechte schoolprestaties hebben, voelen zich verongelijkt, een deelgroep pleegt pleegt spontaan een aanslag, en als er door de staat teruggeslagen wordt, richten ze een guerrillabeweging op. Oftewel: het geweld, uitgevoerd door een minderheidsgroep, zit in de hele moslimcultuur ingebakken.


Naar Cultuur, integratie, islam  , of site home  .

6 apr.2008