Bronnen bij Netwerken: de Verenigde Staten

Leids universiteitsblad Mare, 03-06-2004, door Bart Funnekotter

Clubje I van de wereld

Kerry en Bush beiden lid van studentengenootschap Skull and Bones

Journalist Ron Rosenbaum van de New York Observer dacht op 14 april 2001 de primeur van zijn leven te hebbon, Met een hightech nachtzichtcamera slaagde hij er in de initiatieceremonie van het geheime studentengenootschap Skull and Bones vast te leggen. ... Rosenbaum schreef: 'Dit ritueel heeft er voor gezorgd dat er een uit meerdere generaties bestaande band ontstond tussen diplomaten, mediatycoons, bankiers en spionnen, veel invloedrijker dan welk ander dispuut dan ook. De oprichters van Time Inc. en de CIA, zowel als verschillende ministers van Buitenlandse Zaken, Nationale Veiligheidsadviseurs - de mannen die de beslissing namen om dé bom op Hiroshima te gooien, de Bay of Pigs (in Cuba, BF) binnen te vallen en die ons in de Vietnamoorlog stortten, de Tafts, the Bundys, de Buckleys, de Harrimans, de Lovetts - allen namen ze deel aan dit ritueel.' ...
    Het grote publiek buiten Amerika maakte een jaar voor de rel rondom Rosenbaums artikel via de film The Skulls kennis met Skull and Bones. Door middel van moord en doodslag probeerde het genootschap in die rum haar geheimen en haar macht te bewaren. Veel mensen zijn dol op samenzweringstheorieën en menigeen geloofde dan ook dat er in de film vast een flinke kern van waarheid stak. De Amerikaanse presidentsrace van 2004 lijkt al die vermoedens nog eens extra te bevestigen: de strijd om de belangrijkste baan op aarde gaat tussen twee Bones alumni: George W. Bush (jaargang 1968) en John F. Kerry (1966).
...   De macht van Skull and Bones is, voor zover die ooit al aanwezig was, zeker vanaf de jaren zestig, een stuk minder geworden. Emancipatie op raciaal en seksegebied heeft ervoor gezorgd dat Skull and Bones steeds meer op een' gewoon' dispuut is gaan lijken en niet langer op een eliteclub voor de machtigste families van het land. Wie echter in Robberts boek leest hoeveel Bonesmen er wel niet betrokken zijn bij de regering van George Bush jr. en zijn vader (lichting 1948), trekt toch wel even de wenkbrauwen op.
 

Red.:   En wie op deze manier aan zijn macht is gekomen, verdeelt zijn macht dan natuurlijk op dezelfde manier:
 

Uit: De Volkskrant, 10-09-2005.

FEMA-baas weg uit rampgebied

Het hoofd van het agentschap voor federale rampenbestrijding FEMA, onderminister Michael Brown, moet terugkeren naar Washington. Brown staat al dagen bloot aan grote kritiek op het optreden van zijn organisatie na de ramp met de orkaan Katrina.
    ... Brown heeft nog minder ervaring met rampenbestrijding dan zijn biografie suggereert. Op de website van de FEMA is te lezen dat Brown (50) ooit werkte als 'plaatsvervangend directeur die toezicht hield op hulpdiensten'. In een persbericht van het Witte Huis uit 2001 staat dat hij in de jaren zeventig toezicht hield op de hulpdiensten in Edmond, Oklahoma. Time Magazine citeert een gemeentewoordvoerder van Edmond, een stadje met 70 duizend inwoners, die vertelt dat Brown destijds een assistent was bij die dienst zonder bevoegdheden, niet veel meer dan een stagiair. Juist deze functie was de enige ervaring met rampenbestrijding op zijn cv.
    Michael Brown werd in 2001 benoemd als plaatsvervangend directeur van de FEMA onder zijn vriend Joe Allbaugh, campagneleider van Bush in 2000. In 2003 werd hij directeur. Voor zijn carrière bij de FEMA was hij advocaat en lid van de Internationale Hippische Federatie.
Ervaring met rampenbestrijding blijkt niet nodig om het ver te schoppen bij de FEMA. De Washington Post schreef vrijdag dat vijf van de acht topfunctionarissen deze ervaring ontberen. Wel hebben drie van de acht zich ingespannen voor de campagne voor het presidentschap van Bush in 2000.

Van: www.planet.nl , 06-10-2005, ANP (artikel hier )

'Vriendjespolitiek' bij wederopbouw na Katrina

De meeste lucratieve contracten voor de wederopbouw aan de Amerikaanse Golfkust na de orkaan Katrina gaan naar grote bedrijven die ook betrokken zijn bij de wederopbouw in Irak. Critici, onder wie sommige Democratische volksvertegenwoordigers, vermoeden vriendjespolitiek.
    De leider van de Democratische fractie in het Huis van Afgevaardigden, Nancy Pelosi, plaatste donderdag vraagtekens bij het feit dat sommige grote bedrijven alweer met de beste contracten aan de haal gaan. Er zou nauwelijks sprake zijn van eerlijke aanbesteding van de werkzaamheden, die volgens sommige schattingen in totaal 200 miljard dollar kunnen opleveren.
    Het gaat onder meer om Kellogg, Brown & Root. Dat is een dochteronderneming van Halliburton, waarvoor vice-president Dick Cheney heeft gewerkt. Ook Shaw Group en Bechtel National hebben, volgens velen dankzij hun goede connecties bij de regering, lucratieve opdrachten in de wacht gesleept.

Uit: De Volkskrant, 28-10-2005, van onze correspondent Jan Tromp

Achtergrond | Onttakeling van advocate Harriet Miers als lid Hooggerechtshof duurde nog geen vier weken

Kandidatuur voor hoog ambt zelden zo vertrapt

Harriet Miers is in krap vier weken tijd tot de laatste graat gefileerd door politici en media. De kandidate voor het Hooggerechtshof restte slechts een roemloze aftocht.

Tussentitel: 'Deze keuze is een politieke blunder van de eerste orde'

Terugtreden met een smoes was werkelijk het enige dat Harriet Miers nog kon doen. Niemand wist wie ze was. Niemand wist waarom zij het moest worden. Steeds minder betrokkenen wilden het weten.
    Zelden zal een kandidatuur voor een hoog ambt in de VS zo grondig zijn vertrapt als de nominatie voor het Hooggerechtshof van deze oogappel van president Bush. Hier is een boeketje, geplukt uit een tuin vol distels, brandnetels, akkerpest, zuring en nachtschade:
    ‘De president heeft een zetel in het Hooggerechtshof vergooid aan zijn persoonlijke advocaat - omdat ze een meisje is en Laura een meisje wilde.’ (Ann Coulter, rechts columniste)   ...
    ‘Het is niet iemand die veel tijd doorbrengt in de wereld van de diepe gedachten.’ (Linda Chavez, president van The Center for Equal Opportunity)
    ‘Er zijn één miljoen 84 duizend en 504 advocaten in de VS. Wat onderscheidt Harriet Miers van hun, behalve dat ze een band heeft met de president?’ (columnist Charles Krauthammer)  ...
    ‘Mevrouw Miers heeft een spoedcursus nodig in grondwetszaken.’ (Arlen Specter, Republikeins senator)
    ‘Haar beleefdheidsbezoeken aan senatoren zijn zo belabberd verlopen dat het Witte Huis er maar beter helemaal mee zou kunnen stoppen.’ (Wall Street Journal)
    ‘Het is de volmaakte perversiteit van Harriet Miers kandidatuur dat het allen die zich uitsloven deze te rechtvaardigen, te schande maakt en zelfs vernedert.’ (George F. Will, conservatief columnist)  ...
    ‘Het lijkt nu wel duidelijk dat deze keuze een politieke blunder is van de eerste orde.’ (Wall Street Journal)
    En dit is nog maar een kleine selectie. En de kandidatuur was nog geen vier weken oud. Niet iedereen kan met droge ogen naar zo’n onttakeling kijken.
    Natuurlijk heeft het de positie van de president verder verzwakt. Door geen markante keuze te maken, heeft hij zijn onzekerheid laten zien en zijn tegenstanders, ook onder zijn eigen kiezers, roken zijn kwetsbaarheid.   ...

 
Uit: De Volkskrant, 18-05-2006 , column door Thomas L. Friedman (The New York Times)

Amerikanen zijn jaknikkers beu

De waardering voor Bush is in de laatste peilingen gezakt tot 29 procent. ...
    Wat mij het meest heeft verbijsterd is dit: als je zo hard je best hebt gedaan om president te worden, wil je dan niet dat in je regering de beste mensen van het land plaatsnemen, zeker op het gebied van de nationale veiligheid en de inlichtingendienst, bronnen van zoveel controverse – van 11/9 tot Irak.
    Zou je daar niet toe geneigd zijn? Tja, niet alleen liet Bush de CIA over aan de middelmatige partijman Porter Goss, hij liet ook toe dat deze als nummer drie van de dienst Kyle ‘Dusty’ Foggo aanstelde. De nummer drie is het hoofd van de operationele divisie. Foggo was daarvoor directeur van de logistieke afdeling van de CIA in Duitsland, die de vestigingen in het Midden-Oosten bevoorraadt.
    Foggo’s onbetekenende carrière bij de CIA speelde zich grotendeels af in administratieve functies in het middenkader. Hij kwam bij Goss in het gevlij tijdens zijn dagen als Congreslid, toen hij volgens Newsweek interne roddels over de CIA onder George Tenet doorsluisde naar Goss.
    Toen Goss door de president werd verkozen om de CIA te leiden, plukte hij Foggo uit de vergetelheid om de dagelijkse operaties van de dienst te leiden. Foggo liet zich niet onbetuigd. Hij ontdeed de dienst onmiddellijk van ervaren spionnen en managers die het Witte Huis niet goed genoeg gezind waren. Ik voel me nu al een stuk veiliger.
    Foggo trad af, samen met Goss, nadat de interne waakhond van de CIA een onderzoek had ingesteld: Foggo zou het bedrijf van zijn oude vriend Brent Wilkes aan contracten hebben geholpen. Die contracten betroffen flessenwater. Wilkes is een militaire aannemer die ongestraft samenzwoer in de affaire rond Randy ‘Duke’ Cunningham, het corrupte congreslid uit San Diego dat zijn dagen momenteel in de gevangenis slijt. Foggo is geen expert inzake Iran, Irak of Rusland. Hij weet wel alles van Perrier, Poland Spring en Fiji Water. En die man is door het team van Bush tot hoogste operationele man gekozen.
    Is er dan geen baan binnen deze regering die te belangrijk is om te vergeven aan een politieke carrièrejager? Nee. In zijn uitstekende boek over de Iraakse oorlog, The Assassin’s Gate , vertelt George Packer hoe sommigen van de beste Irak-experts van het ministerie van Buitenlandse Zaken de toegang tot Irak na de invasie – toen ze het hardste nodig waren – werd ontzegd, omdat ze niet slaagden voor de ideologie-examens van vice-president Cheney of minister van Defensie Rumsfeld. En daarin ligt de kern van de zaak: de regering-Bush stelt loyaliteit boven expertise.
    Ja, Bush heeft zijn fouten ingezien en ontsloeg Goss en de zijnen, maar daar moest wel een jaar overheen gaan. Een jaar waarin vele kundige CIA-ers vol afkeer ontslag hebben genomen.
    Het is lachwekkend dat deze regering hoopt in populariteit te stijgen door het kabinet te herschikken. Bush heeft zijn ministers namelijk totaal onzichtbaar gemaakt – zelfs de goede, want die zijn er ook – zodat hij het landschap altijd domineert.   ...
    Ik begrijp dat loyaliteit belangrijk is, maar wat heb je aan loyale bemanningsleden als het schip aan het zinken is? Ze kunnen je lof toezingen op weg naar de bodem van de zee? Ik snap niet dat een president wiens gehele nalatenschap zal worden bepaald door zijn beleid op het gebied van de nationale veiligheid en de inlichtingendiensten, iets anders dan de allerbeste krachten op die gebieden kan toelaten.


Terug Naar Houding top V , Houding top I, losgezongen top , Sociologie lijst , Sociologie overzicht  , of naar site home .