Klassenstrijd: historisch

21 jul.2015

Onderstaand artikel hoort bij een nog niet gepubliceerd artikel over de klassenstrijd.

Het belang van de vakbeweging in de klassenstrijd is vermoedelijk alleen nog bekend bij mensen die voor 1970 zijn geboren. De elite en de media die in hun handen zijn onderdrukken alle mogelijke ideeën dat er nog zoiets als een klassenstrijd bestaat, en de vakbeweging ligt onder vuur van een intense campagne uitleg of detail . In de media is het neoliberalisme volstrekt dominant, en de impliciete en soms expliciete doelstelling van het neoliberalisme is een terugkeer naar de tijd van Dickens: alle rijkdom in de handen van enkelingen.
    Het volgende bericht is dan ook uiterst zeldzaam, en komt van de enige journalist bij de Volkskrant die niet (rabiaat) neoliberaal is:


Uit: De Volkskrant, 21-07-2015, rubriek De kwestie, door Peter de Waard

Moet Maastricht Sphinx koesteren?

Niemand zal de industriële revolutie romantiseren. Vakmanschap veranderde in geestdodende routinewerkzaamheden. Kleine bedrijven werden grote concerns waarin mateloos rijke bazen voor winstmaximalisatie anonieme arbeiders uitbuitten.
    Dankzij het algemeen kiesrecht en de vakbonden konden de uitwassen van de sociale ellende worden aangepakt en bleek industrialisatie ook te leiden tot welvaartsgroei voor iedereen. ...


Red.:   En voeg daar aan toe: de dreiging van het communisme.
    En direct eropvolgend, gaande over het heden oftewel de geschiedenis van de toekomst:


Uit: De Volkskrant, 21-07-2015, rubriek De kwestie, door Peter de Waard

Is comeback van vakbond nodig?

Tussentitel: Vakbonden zijn beste wapen tegen groei ongelijkheid

Een jaar geleden waren Thomas Piketty en ongelijkheid een zomerhit, een jaar later is zijn werk Kapitaal in de 21ste eeuw in veel boekwinkels al niet meer te vinden. ...
    Het Griekse probleem is ... simpeler ... Dat van de groeiende ongelijkheid is gecompliceerd. Daar wil niet iedereen zijn vingers aan branden. De oorzaken van de groeiende ongelijkheid, zoals mondialisering en technologische innovatie, worden ook als groeimotor gezien van de economie. Daar mag geen zand in worden gestrooid.    ...
    Maar uit deze maand gepubliceerd onderzoek van het IMF blijkt dat er nog een derde belangrijke oorzaak is voor de toenemende ongelijkheid: de tanende macht van vakbonden. Het onderzoek, dat zich uitstrekte tot twintig westerse landen waaronder Nederland, toont een duidelijke relatie aan tussen de stijging van de topinkomens en de terugloop van het aantal vakbondsleden tussen 1980 en 2010.
    Doordat minder mensen lid van een vakbonden zijn, wordt het voor werknemers niet alleen moeilijker een vuist te maken tijdens collectieve onderhandelingen, maar - en dat is nog belangrijker - hebben vertegenwoordigers van werknemersorganisaties minder politieke invloed. Dat leidt tot lagere lonen aan de onderkant en een stijging van de topinkomens. 'Als de lagere inkomens minder krijgen, gaat er automatisch meer geld naar de aandeelhouders en de bestuursleden', aldus het IMF.
    Het IMF wil werknemers hiermee niet aanmoedigen weer lid te worden van een bond en met rode vlaggen te zwaaien. Juist het IMF staat bekend als een fanatiek bestrijder van rigide arbeidsmarkten. Hoge minimumlonen leiden, zo wordt altijd gezegd, tot structurele werkloosheid door minder concurrentiekracht, zoals in het geval van Griekenland. Maar grotere ongelijkheid zal op termijn ook leiden tot minder duurzame groei en een grotere kans op economische crisis en politieke instabiliteit. Lage inkomens krijgen dan minder kans op te klimmen. Daarnaast wordt de welvaart ondergraven doordat, aldus het IMF, de rijke elite sterker de neiging heeft het economische en politieke systeem naar haar hand te zetten.
    Wie tegen ongelijkheid is, kan dus beter vakbondslid worden. Voor wie denkt dat het te duur is: solidariteit maakt mensen ook gelukkiger.


Red.:   Juist ja.
    Nu werkt iets nog beter om de ongelijkheid te beteugelen maar dat is helemaal vloeken in de kerk: stemmen op socialistische (is niet: sociaal-democratische) of communistische partijen. Maar die zijn dan ook nauwelijks voorradig.
    De eerdere berichten over het belang van de vakbeweging in de klassenstrijd dateren van enige jaren terug, en zijn verzameld hier uitleg of detail


Naar Sociologische krachten, klassenstrijd , Alfa wereld , Sociologie lijst  , Sociologie overzicht  , of naar site home .