Bronnen bij Oligarchie: parasitisme

 19 aug.2012

De term oligarchie zoals aangeduid op deze website slaat op het geheel van het besturende en intellectuele deel van de maatschappij, en alles dat daarboven ligt. Dat is op zich een nogal divers geheel, waarin de kenmerken die aan de hele groep worden toegekend aanzienlijk kunnen verschillen. Voor vrijwel kenmerken geldt dat waar ze positief zijn, het naar boven toe afneemt, en voor zover ze negatief zijn, het naar boven toe toeneemt.
    Het kenmerk waar we het hier over gaan hebben, is dat van het parasitisme. Parasitisme is het leven op het leven van anderen, en dus negatief. En dus neemt het, de regels volgende, toe naar boven. En om de zaak duidelijk te houden, is hier dus gekozen voor het meest pregnante voorbeeld: de absolute top.
    Nu is er op deze website in de loop van de tijd al veel verzameld over de wat wijdere top, onder de noemer van Houding van de top - een verzameling in meerdere delen. Daaronder die genaamd "ploerten", gaande over voorstellen die de armeren benadelen ten gunste van de rijken uitleg of detail . Over hun neigingen tot kapitaalsvlucht uitleg of detail en fysieke vlucht uitleg of detail . En over de traditionele rol van de rijken in de geschiedenis, als vullers van de traditionele rol van de decadentie uitleg of detail .
    Die verzamelingen zijn voor het grootste gemaakt in tijden dat het beeld hiervan nog heel weinig bekend was bij de gewone burgers, en het wat minder onbetrouwbare deel der intelligentsia.
    Een speciale rol hierin speelt de financiële wereld, die in vele opzichten aan de top van de economische piramide en dus de hele maatschappij staat. De werkelijke waarde van die wereld was de redactie al lang bekend, direct volgende uit het feit dat geld geen waarde heeft - een feit te leren op de middelbare school. Maar tot aan de financiële crisis van 2008 leek het zinloos hierover te schrijven, zo solide was hun reputatie bij de gehele top van de maatschappij, inclusief alle, letterlijk alle, media. Ook toen al vele kleinere voorbeelden van oplichting zichtbaar waren geworden. "Het kapitalisme zorgt voor onze welvaart", zegt nog in 2012 de hoofdredacteur van de Volkskrant uitleg of detail .
    Met het uitbreken van de financiële crisis in 2008, die het gevolg was van het verstrekken van ongedekte kredieten en doelbewuste vervalsing van informatie omtrent die kredieten door de topinstellingen van de financiële wereld: de kredietbeoordelaars en zakenbanken als Goldman Sachs en Lehman, is de analyse van die financiële wereld op deze website gepubliceerd uitleg of detail . Aangevuld met voorbeelden die direct laten zien wat de werkelijke rol van de financiële wereld is: het zijn parasieten uitleg of detail . Niet alleen in overdrachtelijke zin, maar letterlijk. Als je beseft dat mensen die voor geld werken, hun leven in dat geld hebben zitten, en het vervalsen en ontwaarderen van dat geld dus het stelen van levenswerk en leven is. De financiële wereld leeft op de levenskracht, het "bloed" van degenen die werken. De financiële wereld bestaat uit "bloed"zuigende parasieten.
    Nu is de term "financiële wereld" redelijk abstract. wat je je er direct bij kan voorstellen zijn de luxe gebouwen, en degen die daar werken. Dat betreft in eerste instantie natuurlijk voornamelijk de top - de rest verdient wel veel en veel te veel, maar dat is nog niets vergeleken bij wat er in de top rondgaat.
    Maar ook die zijn in zekere zin weer werknemers, hulpjes, namelijk in dienst van degenen met de grote kapitalen. En zo zijn we weer terug bij onze rijken, of de ultrarijken. Waaraan op deze website al gerefereerd werd met de terminologie "Dubai en de Kaaiman Eilanden", maar voor welke aanduiding nog geen concrete bewijzen in handen waren. Dat is medio 2012 anders geworden:


Uit: De Volkskrant, 23-07-2012, van een verslaggever

17 biljoen in belastingparadijzen

De ultrarijken der aarde hebben gezamenlijk minimaal 17 biljoen euro gestald in belastingparadijzen. 17 duizend miljard euro, dat bedrag komt overeen met de hoeveelheid geld die er per jaar omgaat in de economieën van de VS en Japan tezamen.
    James Henry, voormalig topeconoom van consultancybureau McKinsey, heeft dat becijferd in opdracht van The Tax Justice Network. En masse zijn de vermogenden uitgeweken naar fiscale vluchthavens als de Kaaimaneilanden en Zwitserland, waar het bankgeheim nog altijd heilig is. Maar ook Nederland is als postbusfirmaparadijs een geliefd tussenstation om de belastingdienst in eigen land te snel af te zijn.
    Nog nooit is de belastingvlucht van jetset zo nauwkeurig uitgeplozen. The Tax Justice Network, dat het nieuws zondag via de Britse krant The Observer naar buiten bracht, verzet zich al jaren tegen de manier waarop superrijken hun vermogen wegsluizen ten koste van de landen waar zij hun vermogen vergaarden.
    'De ongelijkheid is veel, veel groter dan de officiële statistieken laten zien', zegt John Christensen van Tax Justice Network. Zouden ze gewoon belasting betalen, dan zou dat regeringen wereldwijd een slordige 120 miljard euro per jaar opleveren. 'Genoeg om Afrika op de been te helpen en zelfs om de eurocrisis op te heffen', schrijft The Observer.    ...


Red.:    Dat laatste bevestigt een vermoeden van deze redactie: de kredieten die staten hebben bij de financiële wereld, is in feite niets meer en iets minder dan ontdoken belastinggeld. Er is geen echte kredietcrisis, er is sprake van globale diefstal. De echte materiële opbrengst van de economieën wordt via de kosten-baten ladder omhoog getransporteerd naar de rijken, en die rijken transporteren de lasten omlaag naar de armeren . En dat in een continu proces, bijvoorbeeld dat in Nederland van lastenverlichtingen in goede tijden, en lastenverzwaringen in slechte. Het eerste is verlaging van inkomstenbelastingen die de rijken bevoordelen (bijvoorbeeld in Nederland: de lastenverlichtingen van zal tijdens de paarse kabinetten), en het tweede is verhoging van indirecte belastingen die voornamelijk de armeren treffen (bijvoorbeeld in Nederland: de verhoging van de btw door de Kunduz-colatie van VVD, CDA, D66 GroenLinks, en ChristenUnie). En waar dit proces al vele decennia gaande is, komt door cumulatieve effecten (exponentiële groei), uiteindelijk het overgrote deel der maatschappelijke welvaart bij een kleine groep superrijken.
    Dit bericht dook het eerst op op het internet, en in navolging ook bij de Volkskrant. Het bericht werd kennelijk ook in de krant geplaatst, maar zo prominent, dat deze redactie, die toch zorgvuldig leest, het gemist had. Wel liefst 209 hele woorden wijdde de Volkskrant er aan, besluitende met het volgende kokette commentaar:

  De belastingontduikers waren niet bereikbaar voor commentaar.

Berichten over fraude bij uitkeringtrekkers zijn meteen kopartikelen op de voorpagina. Dit alles volgens het beleid dat de Volkskrant ook al decennia volgt, net als de rest van de "kwaliteitsmedia", in print en elektronisch: "Wat het kapitaal doet, is goed gedaan". In meer formele termen: in de media is het neoliberalisme een onomstreden ideologie.
    De redactie van deze website besloot even te wachten met reageren, om de media de kans te geven om er iets verder over te geen, of iets aan analyse te doen - zoals te doen gebruikelijk is bij belangrijke onderwerpen. En omdat er al zo veel werk in die richting was gedaan.
    Maar het bijhouden van de maatschappij is veel werk, dus die wachtperiode was enigszins uitgelopen. Waarna een herinnering volgde:


Uit: De Volkskrant, 17-08-2012, door Thomas von der Dunk, cultuurhistoricus

Ultrarijken tasten samenleving aan

Superrijken vormen met hun belastingontduiking een van de belangrijkste bedreigingen voor maatschappelijke samenhang.


'De ultrarijken dezer aarde hebben gezamenlijk minimaal 17 biljoen euro in belastingparadijzen gestald'. Drie weken heb ik gewacht of dit bericht in de Volkskrant van 23 juli tot een felle discussie zou leiden. Tot mijn verbazing bleef enige reactie evenwel uit. ...


Red.:   Voor de reputatie van Thomas von der Dunk, te midden van andere reguliere waarnemers van het maatschappelijke gebeuren iemand met zeldzaam veel inzicht (behalve bijna alles aangaande multiculturalisme), mogen we hopen dat dat 'Tot mijn verbazing' en retorische truc is. Maar de rest van het artikel is midden in de roos. Vrijwel precies het artikel dat deze redactie al in gedachten had, bij afloop van de wachtperiode. Een paar citaten:

  Een bovenklasse is erin geslaagd om zich aan elke medeverantwoordelijkheid te onttrekken, door haar vermogen onbelast naar elders weg te sluizen ten koste van de landen waar zij dat hebben vergaard. Daarin worden zij gefaciliteerd door andere landen die zelf vaak ook het slachtoffer van zulke praktijken zijn, maar hen maar al te graag onderdak willen bieden. Dat geldt niet alleen voor de Kaaimaneilanden of de Kanaaleilanden, maar ook voor Nederland.

Het klassieke gevangenendilemma: Als één van de deelnemers vals speelt, is hij het beste af. En de meest voorkomende uitkomst is dat alle deelnemers valsspelen, met als resultaat de slechts mogelijke uitkomst.
   En dan volgt Von der Dunk's verwoording van de kosten-batenladder:
  De belastingen, waaruit de westerse natiestaten de collectieve infrastructuur financieren, worden hoofdzakelijk opgebracht door de middenklasse van gewone burgers en gewone bedrijven. Voor hen is de wereld niet een global village. Zij zijn het die staat en samenleving dragen, die het meeste belang bij het goed functioneren ervan hebben, omdat zij hun bestaan op een bepaalde plek hebben opgebouwd en zij voor hun voortbestaan daaraan ook sterk gebonden zijn.

En een beschrijving van het globale model waarin dit hele proces plaatsvindt:
  Vanouds heeft er altijd een mobiele internationale onderklasse bestaan, van Duitse seizoensarbeiders in de negentiende tot Marokkaanse gastarbeiders in de twintigste eeuw, voor wie dat veel minder geldt: een onderklasse die weinig te verliezen heeft, nauwelijks van de collectieve instituties profiteert en daaraan door haar armoede en analfabetisme ook weinig kan bijdragen.
    Maar daarnaast is er de laatste decennia, in samenhang met de globalisering en de neoliberale afbraak van de staat, een groep van multinationals en superrijken ontstaan, die wel van de collectieve infrastructuur profiteert, maar er steeds minder aan bijdraagt en zich in haar gated communities aan alle maatschappelijke problemen heeft onttrokken.

Natuurlijk waren deze neigingen er eerder al, zoals het gebruik alhier van het Romeinse voorbeeld heeft late zien. Wat er in onze maatschappij gebeurd is, is dat door technologische vooruitging in relatief korte tijd een enorme stijging van de algehele welvaart heeft plaatsgevonden, en de elite, de topklasse daarop is gaan parasiteren. Zij hebben die welvaart niet geschapen, maar pikken wel het overgrote dele ervan in. waarschijnlijk is dit proces van welvaartsstijging en het eeropvolgende ontstaan van parasitisme een universeel sociologisch proces - zie ook de Nederlandse Gouden Eeuw en opvolgende Pruikentijd.
    Maar in deze tijd zijn de verschijnselen extra sterk geworden om minstens twee redenen: ten eerste is, al genoemd, de betrokken hoeveelheid welvaart waanzinnig gestegen door de technologische vooruitgang, en ten tweede door een bijna bijpassende morele achteruitgang:
  Waar de hoge burgerij zich in de negentiende eeuw, omdat zijzelf nog sterk plaatsgebonden was en zich dus - omdat de cholerabacil niet bij de grens van de grachtengordel halt hield - inzette voor het wel en wee van de eigen stad, lost deze nieuwe geldelite bij problemen voor haar voordeur nu niet meer die problemen op, maar verplaatst zij gewoon haar voordeur.

Waarmee we nog een derde factor kunnen introduceren: mobiliteit. In Sociologische krachten zijn recent dit uitleg of detail en een paar verwante items toegevoegd aan de verzameling, de andere zijnde nomadisme uitleg of detail en parasitisme uitleg of detail . Het verband tussen mobiliteit en nomadisme is helder: nomadisme is de ultiem vorm van maatschappelijke mobiliteit: de aanhangers reizen met hun hele hebben en houden van plek naar plek.
    Het verband met parasitisme is bijna even helder: wie van plek naar plek trekt, heeft geen gelegenheid tot het opbouwen van maatschappelijke welvaart, aangezien dat vrijwel universeel op een of andere manier vastzit aan de aarde: graan en al het andere plantaardige voedsel, huizen, fabriek enzovoort ... Je kan ze niet op je ezeltje of kameel binden. En de nomade is dus arm. En kan maar op één manier aan rijkdom komen, van de voor ons relevante soort: oplichting, fraude diefstal, en dergelijke. Door parasitisme. 
    En, bij verder lezen in het artikel:
  Het gaat hier om een parasitaire klasse ... die vindt dat de rest van de mensheid het eigenlijk als een grote gunst moet beschouwen dat zij bereid is om op aarde te wonen en daar voor werkgelegenheid te zorgen. ...
    Een van de goeroes van dit denken, Yale-econoom Robert Shiller, verkondigt in zijn jongste boek openlijk dat de politiek niet naar een eerlijke welvaartsverdeling moet streven, maar de rijken slechts tot meer filantropie moet opvoeden en de armen moet leren beter om te gaan met het ontvangen van een aalmoes.

Reden om eens te rond te zoeken in kringen van deze Robert Shiller, tot nu deze redactie niet bekend:


Van: wikipedia.org, opgeslagen 19-08-2012

Robert J. Shiller

...    Shiller is ranked among the 100 most influential economists of the world.[4]
    Shiller received his B.A. from the University of Michigan in 1967, S.M. from MIT in 1968, and his Ph.D. from MIT in 1972.[2] He has taught at Yale since 1982 and previously held faculty positions at the Wharton School of the University of Pennsylvania and the University of Minnesota, also giving frequent lectures at the London School of Economics. He has written on economic topics that range from behavioral finance to real estate to risk management, and has been co-organizer of NBER workshops on behavioral finance with Richard Thaler since 1991. ...


Red.:    Geen aanwijzing voor waar Von der Dunk het over heeft. Verder gezocht bij Thaler:


Van: wikipedia.org, opgeslagen 19-08-2012.

Richard Thaler

Influences
Daniel Kahneman

Influenced
George Loewenstein, Dan Ariely
...
Thaler has written a number of books intended for a lay reader on the subject of behavioral finance, including Quasi-rational Economics and The Winner's Curse, the latter of which contains many of his Anomalies columns revised and adapted for a popular audience. His recurrent theme is that market-based approaches are incomplete: he is quoted as saying "conventional economics assumes that people are highly-rational - super-rational - and unemotional. They can calculate like a computer and have no self-control problems"[1]
    Most recently Thaler is coauthor, with Cass R. Sunstein, of Nudge: Improving Decisions About Health, Wealth, and Happiness (Yale University Press, 2008). ...


Red.:    En hier hebben we onze band: die met het nomadisme.
    Een band die ook bestaat aan de oorsprong van al deze verschijnselen: het neoliberalisme. Zoals we Cultuur, gelijkheid, joods hebben laten zien, is het neoliberalisme, als expliciet geformuleerde theorie, ontstaan onder joodse immigranten in Amerika . Migratie is ook een vorm van nomadisme.
    Von der Dunk is de relatie met het nomadisme ontgaan. Maar niet die met de tweelingbroer van nomadisme:

  Het gaat hier om een parasitaire klasse van Bovenbazen ...

Een relatie met het bekende verhaal van Marten Toonder die op deze website ook al meerdere malen is gelegd . Een beschrijving die anderen ertoe verleidde om een band met het nomadisme te zien. De semitische variant uitleg of detail . Een verband dat dus natuurlijk is.
    Samenvattend is dit dus de vorm van amoraliteit waaraan de elites in de westen wereld van harte zijn gaan meedoen. Het parasitaire, semitische, nomadisme, gegoten in de nieuwe vorm van neoliberalisme.
    Ter bevestiging dat de genoemde bedragen vermoedelijk aan de lage kant zijn:


Uit: De Volkskrant, 15-11-2012, van verslaggever Jeroen Trommelen

4 vragen over belastingparadijs Nederland

Een geldstroom van 12.000 miljard

Starbucks gebruikt Nederland om de belasting in Groot-Brittannië te ontlopen. En de internationale koffiegigant is niet de enige. Is Nederland inderdaad een belastingparadijs?


Tussentitel: Terwijl de omzet van de trustkantoren groeit, verdient Nederland er steeds minder aan

Nederland is een belastingparadijs waar trustkantoren en brievenbusbedrijven in de watten worden gelegd om elders ter wereld belasting te kunnen ontwijken. Dit beeld van Nederland leek deze week weer eens te worden bevestigd in een hoorzitting van een parlementaire onderzoekscommissie van het Britse Lagerhuis.
    Bedrijven als Starbucks, Google, Amazon, maar ook Ikea, Apple, Nike, Johnny Walker en de investeringsmaatschappij van oud-presidentskandidaat Mitt Romney hebben zich op papier gevestigd in Nederland om elders belasting te ontwijken. ...


Red.:    Hetgeen doet vermoeden dat de opgepotte bedragen eerder in de buurt van de honderd en meer biljarden ligt
    Een natuurlijk aloud en allang bekend voorbeeld:


Uit: De Volkskrant, 12-09-2012, van corrsepondent Ariejan Korteweg

Franse krant heeft spijt van ruige kop 'Rot op, rijke lul!'

Op de redactie van de Franse krant Libération is zondag lang gediscussieerd over de vraag of het wel kon: 'Casse-toi riche con!' ('Rot op, rijke lul!) op de voorpagina. ...
    De 'rijke lul' over wie het in dit geval gaat is Bernard Arnault, oprichter van het luxeconcern LVMH en met een geschat vermogen van meer dan 40 miljard dollar de rijkste man van Frankrijk en Europa. In de week waarin president François Hollande bekendmaakte dat hij zijn belasting van 75 procent voor de ultrarijken doorzet, kwam aan het licht dat Arnault de Belgische nationaliteit heeft aangevraagd.    ...
    Toch is de angst groot dat veel gefortuneerde Fransen zijn voorbeeld zullen volgen. België zou al ongeveer vijfduizend Franse belastingvluchtelingen tellen - heffingen op vermogen en bezit zijn daar lager. Zo'n tweeduizend Fransen zijn om belastingtechnische reden uitgeweken naar Zwitserland. Daartoe behoren Isabelle Adjani, Johnny Hallyday, Charles Aznavour en Jo-Wilfried Tsonga.    ...


Red.:    Rasechte parasieten, natuurlijk, allemaal.
    Het parasitisme kent ook organisatie. Hier is zo'n parasitaire organisarie: de Europese Unie en de Europese eenwording. Daarvan roept men dat er zo veel voordelen zijn. De mantra van minister van Financiën (2011-2012) Jan Kees de Jager, bij ieder interview waarin de kosten van de eurocrisis ter sprake kwamen:
 

Uit: De Volkskrant, 15-11-2012, door Marc Peeperkorn

Analyse | Hulp aan Griekenland

Andere woorden, zelfde tijding: redden van de euro is niet gratis

Minister van Financiën Dijsselbloem zegt het anders dan zijn voorganger De Jager, maar ze bedoelen hetzelfde: we geven de Grieken geld uit eigenbelang.


Nederland moet serieus rekening houden met verliezen op de leningen en garanties die aan Griekenland zijn verstrekt. Met die verklaring neemt PvdA-minister Dijsselbloem (Financiën) één week na zijn aantreden resoluut afstand van zijn CDA-voorganger De Jager. ...
    ... Zijn boodschap dat er 'een heel groot risico is' dat Nederland straks kan fluiten naar een deel van de in Athene uitstaande 10 miljard euro, was zorgvuldig voorbereid. Dijsselbloem heeft geen zin om net als De Jager tijdens elk debat in de Tweede Kamer te moeten schutteren bij de vraag: krijgen we ons geld terug?    ...


Red.:    Waarmee dus vrijwel alles wat tot nu toe gezegd is door zowel Jan Kees de Jager ...:

  ... als De Jager tijdens elk debat in de Tweede Kamer te moeten schutteren bij de vraag: krijgen we ons geld terug? Het 'jazeker, maar er zijn natuurlijk kleine risico's' van De Jager    ...

Dus "we" krijgen ons geld niet terug. Hoe kan dan, zoals de kop zegt namens de nieuwe minister Jeroen Dijsselbloem, de oude minister Jan Kees de Jager, en de Volkskrant, dat "we" voordeel hebben bij dat geld kwijt raken. Dat heeft Jan Kees de Jager eens mondeling uitgelegd (natuurlijk wist ieder verstandig mens het al), in Pauw & Witteman (20-09-2011) uitleg of detail - wat hij zegt, na 16:50 minuten, is parafraserend: "Van het oude wisselsysteem hadden de bedrijven veel last, en van de euro hebben we dus erg geprofiteerd".
    Dat is dus ook de "wij"-truc in de kop: de "wij" die voordeel hebben bij de muntunie zijn de bedrijven, en daarmee voornamelijk de rijken. De "wij" die de kosten dragen, zijn de gewone burgers. De Europese Unie is één grote organisatie van parasitisme.
    Soms houden de parasieten heksenkringen - vanwaar ze hun duivelse bezweringen over de wereld verspreiden


Uit: De Volkskrant, 26-01-2013, van verslaggever Peter de Waard

Felle reacties op plan voor aanpak belastingontwijking

Een internationale campagne tegen belastingontwijking? Stop met ons te criminaliseren, zeggen banken en multinationals, bijeen in Davos.


Banken en multinationals hebben vrijdag buitengewoon fel gereageerd op de voorstellen van de Britse premier David Cameron, die nog dit jaar een internationale campagne wil tegen belastingontwijking. Volgens hen ondermijnt een mondiale aanpak van fiscale constructies het economisch herstel.
    Goldman Sachs-topman Lloyd Blankfein zei vrijdag tijdens het World Economic Forum in Davos dat Cameron de verstandige belastingpolitiek van bedrijven 'criminaliseert'. 'Moet je mensen aan de schandpaal nagelen die hun huis in mei verkopen in plaats van in januari, omdat er dan meer winst wordt gemaakt? Als je dat doet, ga je eerlijke mensen die hun eigen planning maken, als misdadigers brandmerken.'    ...


Red.:    Die Blankfein, heeft wel lef... Hij heeft ook in het openbaar heeft durven verkondigen dat hij het werk van God deed. En dat met een holocaust achter de rug die een flink deel van zijn club de kop heeft gekost, ongetwijfeld mede vanwege het verspreiden van dit idee ... Dat ze regelrecht van Jahweh afstammen, pardon: zijn uitverkoren volk zijn, en dus alles kunnen  maken ...  Speciaal ter ere van zijn nieuwe verkondigingen zullen we ook hier maar zijn vaan ontvouwen, zie rechts.
    Natuurlijk komt er op den duur steeds meer naar buiten van de diepe verdorvenheid van de regerende klasse:


Uit: Volkskrant.nl, 05-04-2013, door Irene de Zwaan

Steenrijke hooggeplaatsten 'stallen 25.000.000.000.000 euro' in belastingparadijzen

Jean-Jacques Augier (de penningmeester van de Franse president Hollande), de voormalige minister van Financiën van Mongolië, de president van Azerbeidzjan en zijn familie, en de vrouw van de Russische vicepremier. Deze personen ontduiken volgens The Guardian belastingen door geld te stallen op de Britse Maagdeneilanden, door Zwitserse bankrekeningen te openen of door de oprichting van schijnbedrijven. .
    De Britse krant heeft de hand weten te leggen op ongeveer twee miljoen gelekte emails en andere documenten, met name afkomstig van de Britse Maagdeneilanden, een befaamd belastingparadijs. In de documenten worden de namen onthuld van duizenden personen van over de hele wereld - onder wie een aantal hooggeplaatsten - die de fiscus hebben ontlopen door hun geld op geheime bankrekeningen te stallen of door forse leningen binnen te slepen met de oprichting van bedrijven die alleen op papier bestaan.
    De komende dagen zal The Guardian, in samenwerking met het in Washington gevestigde International Consortium of Investigative Journalists, nog meer namen bekend maken. Volgens de Britse krant kan deze onthulling over de wereldwijd groeiende offshore-handel 'in potentie een seismische schok teweeg brengen'.    ...
    Een voormalige leidende econoom van McKinsey schat dat het totaalbedrag dat rijke individuen in buitenlandse havens hebben gestald, oploopt tot 32 biljoen dollar, bijna 25 biljoen euro.    ...


Red.:   Er is maar één oplossing, die niet gebruik maakt van geweld: allemaal een streep door halen. Door alles boven de, zeg 1 miljoen.
    Nog wat namen, maar dat is onbelangrijk -ze zijn allemaal medeschuldig, en hoe meer geld, hoe schuldiger:

  Een van de prominentste namen op de tot nu toe onthulde lijst is die van Jean-Jacques Augier, naast zijn penningmeester ook een een goede vriend van de Franse president. ...
    Een andere naam die opduikt is die van Achilleas Kallakis, die schijnbedrijven op de Britse Maagdeneilanden heeft opgezet om vervolgens een recordbedrag van 882 miljoen euro aan onroerendgoed-leningen, verstrekt door Britse en Ierse banken, binnen te slepen.
    De Mongoolse voormalige minister van Financiën, Bayartsogt Sangajav, richtte tijdens zijn ministerschap het bedrijf 'Legend Plus Capital Ltd' op met behulp van een Zwitserse bankrekening. ...
    Op de lijst staan ook de namen van de president van Azerbeidzjan, Ilham Aliyav, die op naam van zijn dochters een lokaal bouwbedrijf is begonnen, de man van een Canadese senator, die meer dan 800.000 dollar in offshore-belangen heeft, en een van de rijkste kunstverzamelaars van Spanje, de voormalige beautyqueen Carmen Thyssen-Bornemisza - weduwe van een steenrijke miljardair - die via geheime rekeningen foto's opkoopt.

Gebeurt die ene oplossing niet, dan komt die andere in het spel: de lantarenpalen.
    Kijk, daar gaan we weer: de ten koste van talloze miljarden van de burgers geredde financiële instellingen zijn met die miljarden weer gezond gemaakt, en gaan weer verdienen. Tijd om de terug te geven aan de parasieten:


Uit: De Volkskrant, 22-08-2013, van verslaggever Peter de Waard

Solvabiliteit verzekeraar 'stevig', rendement op beleggingsportefeuille gestegen

ASR staat klaar voor sprong naar de beurs


Er zijn nog geen concrete plannen voor een hernieuwde beursgang noch voor overname van SNS Reaal-dochter Zwitserleven. Maar verzekeraar ASR (onder meer de Europeesche, de Amersfoortse en Ditzo) wacht met spanning de brief af van minister Dijsselbloem over het toekomstig lot van de in de crisis genationaliseerde instellingen. .
    Zelf staat het bedrijf weer stevig op eigen benen. 'Technisch zijn we klaar voor een verzelfstandiging', zegt bestuursvoorzitter Jos Baeten. In de eerste helft van 2013 steeg de winst met 5 procent tot 110 miljoen euro, ondanks de moeilijke markt voor verzekeringsproducten. 'Het is een krimpmarkt. En als we kans zien voor schaalvergroting zullen we daar zeker naar kijken.' Maar Baeten weet dat de overheid als enige aandeelhouder de knopen moet doorhakken. 'En die zal een beursgang alleen overwegen als de marktomstandigheden daarvoor geschikt zijn.'
    Baeten is naar eigen zeggen 'een tevreden man'. De solvabiliteit is 'stevig' en het rendement op de beleggingsportefeuille is ondanks de lage rente gestegen. 'Maar de aandelen- en vastgoedportefeuille rendeerde goed. ...


Red.:   En de media staan erbij en kijken ernaar. Dat wordt ook hangen aan die palen ... (NOS Journaal, 23-08-2013).


Naar Oligarchie , Sociologie lijst  , Sociologie overzicht  , of site home .