Sociologische begrippen: communisme, termDe term "communist" is als scheldwoord in het verleden dusdanig veel gebruikt, dat je het wel mag rekenen onder de categorie "versleten metafoor". Maar toch is het nog steeds een vaste klant (de Volkskrant, 25-03-2013, van correspondente Sarah Venema):
Tja... Dit soort mensen heeft onder het communisme geen kans om zich te verrijken ... Ook een heel populaire versie hiervan (de Volkskrant, 27-03-2013, van verslaggeefster Irene de Pous):
Terminologie die je natuurlijk niet gebruikt als het bijvoorbeeld over Haïti gaat. De kapitalistische heilstaat Haïti ... 
Hier nog eentje, uit onverdachte kring (de Volkskrant, 25-06-2013, door Remco Meijer en Raoul du Pré):
Het spookbeeld van de communistische heilstaat ook de meest bekende smoes om de neoliberale heilstaat aan te hangen en te bevorderen. Iets waar de PvdA al sinds de Paarse kabinetten van harte mee bezig is. Een treffende illustratie van wat er met mensen gebeurt als de term, en het begrip, ter sprake komen, is waar te nemen in de aflevering van het discussieprogramma Buitenhof (31-03-2013), waarin europarlementariër en eurofiel (en fout in bijna alles) Thijs Berman zijn mening verkondigt over wat Nederland moet doen bij het aanstaande bezoek van Russisch president Vladimir Poetin. De man draait volledig door, en betrekt bijvoorbeeld het handelen van individuen op de hele staat: "Iwan heeft weinig empathisch gehandeld, en dat bewijst dat de Russische staat niet deugt". Ook geeft Berman vooraf nog een bewijs van het niet-deugen van de Russische staat: "Een familielid heeft in het verdelen tegen de communisten gestreden en is toen door Stalin in een concentratiekamp gestopt". En dat allemaal omdat Rusland ooit communistisch was ... Hier de traditionele vorm (de Volkskrant, 04-05-2013, column door Bert Wagendorp):
En dat geldt voor de islam in het veelvoud. Maar het gal over het communisme zit heel erg veel hoger:
Een combinatie die nog veel meer beter past bij de islam (morele superioriteit zie hier
, gore brutaliteit in print hier
en gesproken hier
), waarvan de vloek nog lang niet is opgehouden en nog wel een eeuw of zo door
zal gaan. En wat geldt voor het communisme als zaak, geldt ook voor het communisme als persoon: ook al was je een voor 0,1 procent een communist, en ook al was het in een vorig leven, dan nog ben je meteen hartstikke zwart. Zodra het uitkomt (Telegraaf.nl, 12-05-2013, 
):
Een klein beetje een communist is een dé communist. Altijd. En denk niet dat dat alleen iets is van erg rechts (de Volkskrant,13-05-2013, van correspondent Rolf Bos
Zoals gezegd: al was je postbode ...
De sfeer wordt fraai geschetst: dit is duidelijk iemand die hoogstpersoonlijk het hart van kindertjes heeft uitgesneden en opgegeten. Want dat doen alle communisten. In hun vrij tijd. Zoals ook opgemerkt door deze reageerder (de Volkskrant, 16-05-2013, ingezonden brief van W. Linsen, Wageningen):
Omdat de enige goeie communist een dooie communist is. En hier een voorbeeld van waar de term voornamelijk voor bedoeld is (de Volkskrant, 05-09-2013, van correspondent Rolf Bos):
De werkelijkheid is dat de CDU en CSU veel meer de ballast van de nazitijd met zich mee draagt, dan De Linke die van een DDR-verleden. Maar dit si dus waarvoor het gebruik van de term bedoeld is: te voorkomen dat de gewone mensen, de ruime meerderheid, op echt linkse partijen gaat stemmen - partijen die echt voor hun belang opkomen. En daarvoor dient al dit soort smeerlapperij:
En de media doen daar volop en met enthousiasme aan mee. Alle media. Het is absoluut geen overdrijving om te stellen dat, bijvoorbeeld in de media, er meer begrip is voor een pedofiel of iemand die kinderen op straat doodrijdt
, dan voor een communist. Laat staan criminelen
.Het originele Amerikaanse gebruik (de Volkskrant, 22-11-2013, Reuters):
Een vorm van pleonasme: staatsbemoeienis is communisme, in Amerikaanse ogen. De trend van homohaat volgt vrijwel exact het gemiddelde patroon van al dit soort sociologische factoren: veruit het best in het westen, slechter naar het oosten toe, en dramatisch veel slechter zodra je richting het zuiden gaat en enigszins vordert  . Daar bevindt zich ongeveer 80 tot 90 procent
van de wereld, waar afkeer van homo's gepaard gaat met mishandeling (de
Arabische wereld) en moord (Afrika)
. Dus waar zeur je over, als je anticommunistische propagandist bent
(de Volkskrant, 30-12-2013, door Anna van den Breemer):
Die 80 tot 90 procent van de wereld wordt geleid door nog veel smeriger regimes. Waar je ook dat smerige regime bij kan nemen dat andere landen bombardeert, waaronder een land helemaal naar de oertijd. Amerika, natuurlijk. Met reist er zonder enige bezwaar heen. Maar Amerika is dan ook het thuisland van het neoliberalisme, en het merendeel van deze mensen:
Het is bijna griezelig het toeval dat ook dit weer iemand van Joodse afkomst is, die zo'n invloedrijke rol hebben in de keuze van te voeren hetzes, en tegen wie. En hier de Joodse stem direct (de Volkskrant, 01-12-2015, column door Arnon Grunberg):
In een minicolumn van de actieve Joodse neoliberale ploert Arnon Grunberg ... Er zijn al weer vele "heilstaten" langsgekomen sinds Cuba weer in het nieuws was (opheffen Amrikaans embargo). Hier een variant (de Volkskrant, 27-02-2016, boekrecensie door Marije Vlaskamp):
Het boek is niet helemaal negatief over China (heel fout: Afrika, het neoliberale heilcontinent dat de halve wereld van hoogwaardige technologische producten voorziet, daar ligt toekomst!), dus wat doe je als neutraal China-correspondent:
Next. Naar Sociologische krachten
, of site
home
 .
|