Bronnen bij Sociologische begrippen: economie

Eigenlijk is de relatie tussen sociale verhoudingen en economisch presteren vanzelfsprekend, maar het wordt weinig als zodanig geconstateerd. In het volgende artikel wordt dat ook niet gedaan, maar het staat er wel heel zichtbaar (de Volkskrant, 26-07-2014, door Loes Reijmer)P
  Interview | Horecaondernemer Casper Reinders

'Ik ben zó niet verliefd op geld'

U kent Casper Reinders misschien niet, maar dan toch wel Jimmy Woo, zijn club bij het Amsterdamse Leidseplein waar Pharrell Williams en Mick Jagger op de dansvloer stonden (en Britney Spears lag). Zo heeft hij nog 13 horecazaken geopend. En hij groeit maar door. Tijd voor een kennismaking.

De avond voor het interview is de loft van Casper Reinders (44) bijna in vlammen opgegaan. ...
    Nacional is de veertiende zaak die hij opent in zijn carrière als horecaondernemer.

Je bent niet alleen in New York, maar in veel wereldsteden gevraagd een club te beginnen.
'Dat klopt. Uiteindelijk bleek ik daar ook te eigenwijs voor.'

Maar hoe gáát zoiets?
'Je wordt via via gevraagd. Of ze bellen gewoon naar kantoor en nodigen je uit. Ik ben echt in veel steden bezig geweest: New York, Los Angeles, Caïro, Istanbul, Jakarta, Shanghai, Las Vegas. Vaak liep het stuk omdat ik de mensen niet leuk vond, zoals in Las Vegas. Dat waren van die sneaky onroerendgoedjongens uit New York - niet te vertrouwen.' ...'Het waren mannen in pak die alleen maar over geld konden praten: 20 miljoen hier, 20 miljoen daar. Dan verlies ik mijn interesse. Begrijp me niet verkeerd: ik zou best wat geld op mijn rekening willen hebben, nu investeer ik alles, dus ik heb het nooit. Maar ik ben zó niet verliefd op geld. Als ik merk dat mensen dat wel zijn, kom ik met ze in conflict.'

Waarom overwoog je wel steeds opnieuw de stap naar het buitenland te nemen?
'Ik wilde bewijzen dat ik het daar ook kon, maar die bewijsdrang is wel een beetje weg. Ik ben hier nu met zo veel leuke dingen bezig. Nou ja, we hebben in ieder geval veel lol gehad.'

Want ze probeerden je daar in te palmen.
'Onwijs. We zijn daar wezen stappen op manieren die ik nog nooit had meegemaakt. Ik drink normaal gesproken niet, maar toen wel. In Jakarta moesten we feesten met de Soeharto-boys, de groep rond Tommy Soeharto. Dat is natuurlijk niet zo netjes, maar we hadden het in het begin ook helemaal niet door. We werden om de douane heengeleid, vergezeld door politiemotoren met zwaailichten en mensen werden van tafels gehaald als wij binnenkwamen. Toen kregen we langzaam het idee met wie we te maken hadden.
    'Ik ben daar niets begonnen, omdat ik het niet vertrouwde. Ik zou gek zijn: moet ik bij een conflict gaan procederen tegen Tommy Soeharto? Dat is link, voelde ik ook wel aan. Uitbreiden naar het buitenland is vaak een egokwestie, laten zien dat je het kan. Ik heb bijna nergens spijt van, behalve dat Las Vegas niet is doorgegaan.'

Terwijl je zojuist zei dat je die mensen niets vond.
'Ik vond ze verschrikkelijk. Toch had ik mijn eigenwijsheid daar opzij moeten zetten. Nu besef ik pas hoeveel het me had kunnen brengen. We spreken over acht jaar geleden: ik was een van de voorlopers geweest van de grote clubs die er nu zitten. We hebben een half jaar met die mensen gepraat. Bij een hotel hing zelfs al een bord: 'Jimmy Woo coming soon'. Zij wilden dat het een VIP-club zou worden, dat schrikte me af. Maar toch. Het had veel bijzondere situaties en gekke mensen op mijn pad kunnen brengen.'

Elke stad heeft zijn eigen ongeschreven wetten, vertelde je broer. En die maken het moeilijk er iets te beginnen.
'Klopt. In Jakarta waren de moslimextremisten een probleem, in Shanghai de communisten en in New York de Italiaanse maffia. In New York werd ik voorgesteld aan drie kerels in pak. Echt, het leken wel de Sopranos. Toen ze weer weg waren zei ik tegen de man die naast me stond: 'Laat me raden, dat zijn zeker de jongens die ik niet tegen wilde komen?' Ze zaten in de afvalverwerking, zoals in elke maffiafilm. Heel kenmerkend.'

En hun invloed leek zo groot dat je wist: dit moet ik niet doen?
'Nou, ik wist voldoende om de stap niet te zetten. Ik voelde gewoon dat het fout zat. Als ik niet oppas maak ik een heel grote klapper in negatieve zin, dacht ik. Het momentum was weg. In een nacht besloot ik het niet te doen, terwijl ik al 100 duizend dollar had geïnvesteerd en iedereen in Nederland op de hoogte was van mijn plannen. Dan moet je je ego opzij zetten. Niet veel later zijn in die straat de meeste horecazaken failliet gegaan, omdat iemand was doodgeschoten en gasten alleen nog maar met hun identiteitsbewijs naar binnen mochten.
    'Eigenlijk ben ik over mijn hele carrière het meest trots op deze beslissing. Iets niet doen is vaak veel moeilijker dan het wel doen. Voor mij, althans.'

Hoe verder van Noordwest-Europa, hoe minder de mensen te vertrouwen zijn, en des te slechter is het een idee om daar iets te gaan ondernemen. Als goede en betrouwbare ondernemer.


Naar Sociologische krachten , of site home .

.2013