Bronnen bij Sociologische begrippen: judaïsme, oordeel

Het geven van een oordeel over het judaïsme, de joodse cultuur, is een hachelijke zaak - voor je het weet ben je een antisemiet. Ook al heb je voor de volle 100 procent gelijk.
 
Hier doen we daarom een beroep op een principe dat staat boven bijna alle andere andere overwegingen: reciprociteit - bekend in zeer oude vormen als in "Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet" uitleg of detail en in moderne vorm als tit-for-tat .

Het is dus voor een oordeel over de Joodse cultuur zoeken naar oordelen die vertegenwoordigers van de Joodse cultuur over andere culturen geven. Als voorbeeld hieronder eerst het geval dat de aanleiding was voor deze verzameling: columnist en cynicus Max Pam, in het onderhavige geval schrijvende voor de Volkskrant, maar met een lange carrière in diverse andere publicaties achter de rug - Max Pam hoort er helemaal bij. Hier is zijn oordeel over het geven van oordelen (de Volkskrant, 23-10-2013, column door Max Pam):
  Wat zou Karel ervan hebben gevonden?

Door die akkefietjes met Rusland ...

Die akkefietjes met Rusland betroffen achtereenvolgens een een hetze in de media en door politici tegen een het aannemen van een wet in Rusland waarin propaganda voor homofilie is verboden (niet homofilie zelf, zoals men meestal liegt), het molesteren van een Russische diplomaat door de politie ondanks het feit dat de politie, de Haagse politie. natuurlijk halles weet over de omgang met diplomaten, de arrestatie van GreenPeace activisten die een Russische boorplatform bestormden en de inbeslagname van hun onder Nederlands vlag varende schip, en de mishandeling van een Nederlandse diplomaat in Rusland onder redelijk soortgelijke omstandigheden als het Russische geval.
    Natuurlijk werd in Nederland de gang van zaken van Nederlandse kant beschreven als een incident en volkonen toevallig (aangaande de diplomaat) en het volkomen recht van Nederland (aangaande de hetze). Even  vanzelfsprekend zien de Russen dat volkomen andersom. En met evenveel recht.
    Max Pam gaat een oordeel uitspreken over aspecten van deze zaak, en roept hulp in:
  heb ik de laatste tijd veel aan Karel van het Reve (1921-1997) gedacht. Wat zou Karel hiervan hebben gevonden, dat is een vraag die telkens door mijn hoofd speelt als er weer nieuws is van het front. Ik ga niet zo ver als Maarten Biesheuvel die beweerde dat Karel de reïncarnatie is van God, maar ik moet toegeven dat ik mijn ogen maar dicht hoef te doen om Karel te horen spreken met die laconieke, nasale stem.
    Even voor de jeugdige lezers: Karel van het Reve was een afvallige communist,

Die laatste opmerking is ets dat zo dicht bij de kwalificatie "aperte leugen" staat, dat het veilig genoeg is om hem te gebruiken. De ouders van Van het Reve waren communist. In zijn jeugd heeft hij niet noemenswaardig blijk gegeven van het actief volgen van die opvattingen, en al redelijk snel in zijn volwassen leven, op zijn laatst ergens in zijn jaren dertig, was hij al anticommunist, wat redelijk snel werd tot rabiaat anticommunist. In welke hoedanigheid hij altijd in het publieke leven heeft gefigureerd. Dat Pam hem opvoert als afvallige communist, is natuurlijk om zijn Van het Reve's oordeel een wat betrouwbaarder tintje te geven. Dat Pam daarvoor zo ver gaat dat hij apert liegt, wijst op de voorinstelling van Pam is dienaangaande.
    En omdat hij zo sterk anticommunist was:
  een slavist en een professor. ... In 1981 kreeg hij de PC Hooftprijs.

... kon hij dit soort zaken verwerven- of beter: werden die hem door de volstrekt Koude-Oorlogsdominnatie toebedeeld.
    Pam heeft Van het Reve nodig voor het volgende:
  Neem bijvoorbeeld dat essay over Sacharov in zijn bundel Freud, Stalin, Lenin en Dostojevski. Karel schrijft daar: 'Er bestaat, denk ik soms, een historische wet dat hoe beroerder de toestand van een land is, hoe meer armoede, corruptie, onderdrukking, censuur, verveling, dorheid, starheid, geborneerdheid, des te groter is de kans dat er in dat land mensen opstaan die van mening zijn dat juist hun achterlijk en arm en onderdrukt land voorbestemd is om aan de Mensheid het Heil te brengen.'
    Karel van het Reve noemt dit het 'Ayatollah-complex' en hij beschouwt Dostojevski en Solzjenitsyn als de grootste Russische vertegenwoordigers daarvan. 

En natuurlijk is Max Pam het hier volkomen mee eens.
    Dus als je op zoek wilt naar de beroerdst mogelijke landen of culturen, moet je op zoek naar de lands- of cultuurgenoten die van mening zijn om voorbestemd te zijn om de Mensheid het heil te brengen.
    Nu is de opvatting voorbestemd te zijn de Mensheid het Heil te brengen niet de enige voorwaarde om voor het oordeel van Van het Reve in aanmerking te komen. Wat er, niet vermeld maar duidelijk geïmpliceerd, ook noodzakelijk is, is de mogelijkheid en positie om die opvatting naar buiten te brengen. De volledige versie van Van het Reve's redenatie luidt, ontdaan van een paar retorische krullen: "De vertegenwoordigers van de armoedigste culturen staan het luidst in het openbaar te oreren wat anderen moeten doen".
    Waarna de redenatie van Van het Reve klaar is voor toepassing. En wie staan er in het huidige tijdsgewricht het luidst te oreren wat anderen moeten doen en vinden: diverse soorten lieden in de media. Met vooraan natuurlijk de beroeps-meningsgevers in de media: de columnisten. En wie is zo/'n columnist"? Inderdaad: Max Pam. En Arnon Grunberg, Paul Brill, Olaf Tempelman, Hans Schitzler (net weg), Nausicaa Marbe (net verhuist) en dat gaat alleen nog maar over de Volkskrant. Met iets van in totaal een halve procent Joodse bevolking in Nederland, zwaar oververtegenwoordigd, dat wil zeggen: zwaar oververtegenwoordigd in de neiging om anderen te vertellen van zij moeten vinden - of niet vinden. De neiging om anderen wijs te maken dat zijn het Heil der Mensheid verkondigen.
    En als vertegenwoordigers van Joodse cultuur het luidst staan te oreren aangaande het Heil der Mensheid,, komt volgens de redenatie van Van het Reve en Pam, hun cultuur het meest in aanmerking voor de diverse kwalificaties van achterlijkheid. Tel daarbij op dat de genoemde lieden tezamen ook uitermate negatief zijn over de huidige Nederlandse en Europese culturen uitleg of detail . Dus moet hun eigen cultuur, volgende de redenatie van Pam, nog veel achterlijker zijn.
   Waarna het invullen van de specifieke kwalificaties een kwestie van willekeur is. "Weerzinwekkend" en walgelijk" komen zeker in aanmerking.
    Pam doet een recept aan de hand aangaande wat voor conclusies te trekken uit die kwalificaties. het molesteren van de Russische diplomaat werd door de politie en naverteld door de politiek verantwoord met: "Hij mishandelde zijn kinderen", met als details: "Hij trok ze aan hun haren het huis in". Hier is wat Pam voorstelt aangaande de Nederlandse tegenactie richting die diplomaat, genaamd Borodin, voorstelt, tot Heil der Mensheid:
  Wat zou Karel ervan hebben gevonden?
    Ik denk dat ook hij zijn excuses zou hebben aangeboden voor de arrestatie van Borodin, want zo is nu eenmaal het diplomatiek recht. Maar tegelijkertijd zou hij, dringend maar beleefd, Borodin hebben uitgewezen. Van dronken kindermeppers zijn wij niet gediend. 

Wat moeten wij dus doen met zich "Wij zijn het door Jahweh uitverkoren volk"-Übermensch voelende beschavingsmeppers? Juist: uitwijzen. Want van beschaving-meppende zichzelf uitverkoren voelende Übermensch-Heil uitroepers zijn wij niet gediend.
    En het is ook beter voor hun eigen Heil, want zichzelf Übermensch-voelende beschavingmeppers lopen altijd het risico op een holocaust of iets dergelijks. 

Overigens doet ook Arnon Grunberg, dagelijks columnist op de voorpagina van de Volkskrant, een idee aan de hand aangaande de manier waarop en de mate waarin het Joodse denken en de Joodse cultuur bestreden mag worden (de Volkskrant, 25-10-2013, column door Arnon Grunberg):
  Afblijven

...    Overigens is een land waar Zwarte Piet wel en Geert Wilders niet wordt bestreden door en door hypocriet.

Je dus mag alles wat er over Geert Wilders is gezegd en beschreven één-op-één vertalen naar uitspraken over Joden, zonder dat je de beschuldiging kan krijgen dat je ze aan het  bestrijden bent. Wat dus inhoudt dat je van Joden mag beweren dat ze fascistisch zijn, dat je van Joden mag beweren dat ze racistisch zijn, dat je Joden voor de rechter mag dagen vanwege hun opvattingen, dat je mag zeggen dat er om Joden een cordon sanitaire gelegd moet worden, dat je ze moet stilzwijgen, dat het proto-ciminelen zijn uitleg of detail , enzovoort.

Dit is een indirecte manier waarop Grunberg een aanwijzing geeft. Hij kan het ook directer (de Volkskrant, 30-12-2013, column door Arnon Grunberg):
  Kil pragmatisme

Politiek correct taalgebruik was bedoeld om minderheden tegen de meerderheid te beschermen. ...

Dat schrijft iemand uit een minderheid - iemand met een groot belang bij de zaak die hij zo beoordeelt. Indachtig het sterke werkwoord van Bertrand Russell uitleg of detail , vervat in de Informatieregels  , is het in de wekelijkheid dus zo dat politiek-correct taalgebruik er voor is om de meerderheid aan te vallen - bijvoorbeeld met beschuldigingen van xenofobie, discriminatie of racisme. Zo meteen een voorbeeld.
  De socioloog Herman Vuijsje schreef vrijdag in NRC Handelsblad dat ook de meerderheid door middel van politiek correct taalgebruik tegen minderheden beschermd moet worden.
    Eerst merkt Vuijsje terecht op dat het onjuist is om heel Nederland van racisme te beschuldigen.

Eén van Grunberg's specialiteiten: een "Ja, maar ..."  : hij geeft hier iets toe, om later des te erger uit te pakken.
  Daarna stelt hij voor racisme 'kil pragmatisme' te noemen, want zelfs 'het hoge aantal verraders van joodse onderduikers' handelde uit 'winstbejag'. 

Juist ja: Nederlanders zijn Jodenverraders. Allemaal. Er staan namelijk geen uitsluitingsclausules ("sommige", enzovoort) bij.
    Overigens is deze "Ja maar ..." kennelijk eigenlijk van Vuijsje (ook van Joodse afkomst, dus):
  Gelukkig, de verraders hadden niets tegen Joden, ze wilden gewoon geld verdienen.

Maar Grunberg schaart zich achter Vuijsje.
    En dat alles is ter inleiding voor toepassing op moderne tijden:
  Ook wil ik best geloven dat de stemmingmakerij van minister Asscher tegen Bulgaren en Roemenen kil pragmatisme is, dat hij de wind uit de zeilen van de PVV probeert te nemen, maar zullen we oorlogsmisdaden dan 'kille Realpolitik' noemen?

Ach ja ... Het weren van Roemenen en Bulgaren is hetzelfde als het afvoeren van Joden naar de gaskamers ...
    Overigens: natuurlijk doet Asscher, eveneens Joods, dat om te voorkomen dat zijn partij, geleid door hem en Samsom en Spekman, allemaal van Joodse afkomst, van de electorale ondergang te behoeden - iets dat bij gemeenteraadsverkiezingen over een paar maanden van het moment van schrijven (december 2013) of Europese verkiezingen over half jaar zou kunnen gebeuren.
    En tenslotte maakt Grunberg nog even duidelijk hoe diep het probleem zit:
  Nederlanders? Mensen die zich zorgen maken dat hun eigen zieltje wordt gekwetst, maar op andermans ziel trappen vinden ze humor. Of beter gezegd, pragmatisme.

Kijk, en dat is nu handig. Voor ons. Want niets maar dan ook helemaal niets houdt ons tegen om te stellen:   
  Joden? Mensen die zich zorgen maken dat hun eigen zieltje wordt gekwetst, maar op andermans ziel trappen vinden ze humor. Of beter gezegd, pragmatisme.

Even ongeclausuleerd als Grunberg dat doet.

En nog een Grunbergje (de Volkskrant, 24-01-2014, column door Arnon Grunberg):
  HEMA

Het was een mooie reportage van Ariejan Korteweg dinsdag in de Volkskrant over president Hollande, die Nederland in tien uur deed. Veelzeggend was het verslag over de lunch op Noordeinde. Onze koning sprak over de HEMA, Hollande over Diderot en Descartes.
    Het raadsel van de Nederlandse identiteit is definitief ontsluierd: de HEMA. Betaalbaar, praktisch, onpretentieus, niet al te elegant en altijd een beetje geurend naar rookworst.
    De nadelen zijn evident. De geschiedenis van Nederland begint en eindigt immers bij de HEMA. Daarom is dat Nationaal Historisch Museum er nooit gekomen. Elk filiaal van de HEMA is nationaal historisch museum.
    Wie verder denkt dan een bedrijfsleider is een aansteller of elitair. De gedachten over de rest van de wereld reiken nauwelijks verder dan de vraag of we er een filiaal kunnen planten.   ...

Merk op dat Grunberg zijn oordelen over andermans culturen dus met grote regelmaat doet, op de voorpagina van de Volkskrant, en dat niemand protesteert. E n dat dus iedereen dit ook mag doen richting de Joodse cultuur. Wie daar iets over meent te moeten opmerken, is een keiharde racist. Iemand die vast ook in staat is om niet-Joden naar de gaskamers te sturen (om nog meer eens een tegenzet voor te zijn).

En nog meer sanctionering door Grunberg (de Volkskrant, 05-03-2014, column door Arnon Grunberg):
  Mythe

In 1932 en 1933 zorgde Stalin voor hongersnood in Oekraïne. Naar schatting stierven ruim drie miljoen mensen alleen al in Oekraïne. ...

Naar schatting van Koude Oorlogs-hitsers die hiervoor geen enkel bewijs hebben. Volgens dezelfde lieden stierven er onder Stalin 50 miljoen Russen - voornamelijk mannen natuurlijk. Plus de circa 25 miljoen die omkwamen in de Tweede Wereldoorlog, ook voornamelijk mannen, zou Rusland nu volkomen ontvolkt moeten zijn.
    Maar goed, daar gaat het hier niet over. Het ging over Stalin. En omdat Stalin fout was ...
  Historisch gezien is wantrouwen onder Oekraïners tegenover Russische bezetters dus begrijpelijk.
    Dat bijvoorbeeld Nederland en Duitsland zich tegenover Rusland net zo coulant opstellen als tegenover Saoedi-Arabië

Dus omdat Stalin fout was, is heel Rusland fout. Dat lenende: omdat Arnon Grunberg fout is, zijn alle Joden fout.
    Dank je, Arnon.

Mag je standpunten van Joden herleiden tot ideologie? Hier is het antwoord (de Volkskrant, 18-03-2014, column door Arnon Grunberg):
  Idealisme

...  Marcel van Dam liet in de Volkskrant weten begrip te hebben voor Poetins beleid.
    Idealisme dreef sommige Europese intellectuelen na de Tweede Wereldoorlog in handen van Stalin. De lok-roep van dat fatale idealisme weerklinkt kennelijk nog altijd.

Oftewel: standpunten van Marcel van Dam over standpunten van Vladimir Poetin mogen herleid worden tot een kwalijke ideologie die Marcel van Dam er op na zou houden,, naar alle redelijkheid doet Grunberg hier op een ideologie in de buurt van die van Stalin - het communisme, dus.
    En aangezien niet-Joden zeker hetzelfde mogen als Joden, mogen wij dus de standpunten van figuren als Grunberg herleiden tot de kwalijke ideologieën die Joden koesteren. Kwaadaardige ideologieën, weten we al uitleg of detail . Het smerige racistische Judaïstische geloof, en het bijna nog smeriger neoliberalisme dat de vijand is van samenwerking, samenleving en maatschappij.


Naar Sociologische krachten , of site home .

24 okt.2013