Bronnen bij Solidariteit: internationaal

2 feb.2011

"Internationale solidariteit" is een zaak die zowel aan de linkse als de rechtse kant beleden wordt. Maar aan de rechtse kant is dat niet uit ideële bedoelingen - het gaat daar slechts om macht en eigenbelang. Als ideaal of ideologie is het voornamelijk een linkse zaak. Onder de expliciete formuleringen ervan, maar het zit vaak impliciet in de overige opvattingen, zie hier uitleg of detail (en voor de realiteit, zie hier uitleg of detail):


Uit: De Volkskrant, 14-01-2011, door Anet Bleich

Zonder program geen linkse vuist

Anet Bleich | Een progressief schaduwkabinet, zoals ten tijde van Den Uyl, zou nu een belachelijke indruk maken. Maar een gezamenlijk alternatief voor het kabinetsbeleid is dringend geboden, vindt Volkskrant-medewerkster Anet Bleich.

...    Samen stelling nemen tegen het kabinetsbeleid, prima, maar dat protest krijgt pas werkelijk gewicht als er ook een alternatief op tafel kan worden gelegd. Het is hoog tijd dat PvdA, SP en GroenLinks op hoog niveau een commissie in het leven roepen met als opdracht het ontwerpen van een gemeenschappelijk program om de volgende verkiezingen mee in te gaan. Een program waarin de principes van gelijke kansen, sociale bescherming, culturele diversiteit en internationale solidariteit opnieuw worden uitgewerkt.


Red.:   Daar staat het in de hier relevante abstracte termen: internationale solidariteit. Iets dat op geen enkele manier in het het hoofd van welke buitenlandse regering opkomt. Daar gaat het alleen om de eigen belangen. Maar daar heeft de linkse denker geen boodschap aan: "Internationale solidariteit!".
    Anet Bleich is een PvdA-ideologe. De volgende is GroenLinks-ideologe (en Eerste Kamerlid):


Uit: De Volkskrant, 02-02-2011, column door Evelien Tonkens, bijzonder hoogleraar actief burgerschap.

Partijlidmaatschap moet wel lonen

Het scoort maximaal op de enerzijds-anderzijds schaal. Enerzijds is het een zeer riskante en idioot dure onderneming. Anderzijds kan de internationale gemeenschap de Afghanen toch niet zomaar laten stikken? ...


Red.:   En even later bevestigt de nieuwe leider het oude ideaal:


Uit: De Volkskrant, 04-02-2011, door Gijs Herderscheê en Jan Hoedeman

Interview | Jolande Sap, Fractievoorzitter van GroenLinks

'Het is een eigenwijze missie geworden'

Morgen staat Jolande Sap voor de lastige taak het GroenLinks-congres te overtuigen van het nut van de politietrainingsmissie in Kunduz. 'Het belangrijkste is vertrouwen, over en weer.'

Half december, net na het vertrek van GroenLinks-boegbeeld Femke Halsema, lag er voor opvolgster Jolande Sap (47) een probleem op tafel. ...
    Sap: 'Het belangrijkste is het vertrouwen, over en weer. Ik snap dat er vanwege de korte termijn waarop alles zich voltrekt een gebrekkig draagvlak is onder de Nederlandse bevolking en in mijn achterban. Het zal moeilijk zijn onze achterban op de inhoud van de missie te overtuigen. Daar zijn we wel mee bezig. We laten zien dat we goede argumenten hebben en dat de beslissing zorgvuldig is genomen. Op dat punt zou het heel mooi zijn als wij dat vertrouwen krijgen.
    'Het is belangrijk dat we met elkaar delen wat we willen met ons ideaal, internationale betrokkenheid. Dat is een gedeeld ideaal. ...


Red.:    De argumenten waren bijzonder slecht (veelgehoorde positievere reactie: "Druppel op gloeiende plaat"), maar dat is eigenlijk onbelangrijk. Het gaat om het ideaal.
    De diplomatie is er natuurlijk helemaal van vergeven:


Uit: De Volkskrant, 31-05-2011, van verslaggevers Emiel van Dongen en Theo Koelé

‘Sluiting ambassades schaadt handel en prestige Nederland’

De Tweede Kamer debatteert vandaag over de sluiting van negen ambassades. Een rondgang langs betrokken diplomaten: ‘Nederland kan niet alleen maar nemen zonder te geven.’

Tussentitels: Het basisprincipe van solidariteit lijkt te zijn verdwenen | Lokale medewerkers van ambassade in Nicaragua

‘Vaarwel.’ In een beleefde, maar bittere brief aan minister Uri Rosenthal (Buitenlandse Zaken, VVD) nemen twaalf lokale medewerkers van de Nederlandse ambassade in de Nicaraguaanse hoofdstad Managua alvast afscheid van hun werkgever. Waaromgaat ‘hun’ ambassade dicht? Waarom wordt de ontwikkelingshulp gestaakt? De ondertekenaars, van de chauffeur tot de expert duurzaamheid, hebben wel een verklaring: ‘Het basisprincipe van internationale solidariteit lijkt te zijn verdwenen uit het beleid dat Nederland karakteriseerde en faam bracht.’    ...


Red.:   Ja, want mensen die geven zijn populair bij degenen die graag zonder eigen inspanning ontvangen.
    Een buitenlands-politieke versie:


Uit: De Volkskrant, 17-01-2011, door Rem Korteweg

Nederland moet meedoen in Afghanistan

Rem Korteweg | Rem Korteweg is beleidsanalist bij het The Hague Centre for Strategic Studies.

Volgens de Amerikaanse president Obama zijn trainers de voorwaarde om Afghanistan te kunnen verlaten. Dit stelt nieuwe eisen aan de bijdragen van de internationale gemeenschap.  ...


Red.:   Uit solidariteit met met name de Amerikanen, want anders mogen we niet meedoen met de G20:


Uit: De Volkskrant, 14-02-2011, van verslaggever Robert Giebels

Nederland niet welkom op G20

Ondanks een nieuwe missie in Afghanistan mag Nederland niet aanschuiven bij de
komende top van de G20. Onder meer Ethiopië en Equatoriaal-Guinea gaan voor.


Red.:   Internationale solidariteit ... je reinste idiotie.
    Helemaal FOUT is natuurlijk iedereen die zich uitspreekt tegen internationale solidariteit:


Uit: De Volkskrant, 22-02-2011, door Adri Duivesteijn

Discriminatie of bot taalgebruik?

De taal die de PVV bezigt, is nieuw in de politiek en jaagt schrik aan door een ongekende absoluutheid.

Adri Duivesteijn | De auteur is lid van de PvdA en wethouder duurzame ruimtelijke ontwikkeling in Almere.

Tussentitel: Vocabulaire van de PVV tekent een beperkt wereldbeeld

...  Het vocabulaire van de PVV ... is ... niet de wereldburger die spreekt, maar iemand die bang is voor de wereld. Het is niet de taal van iemand die grenzen opzoekt, maar van de burger die grenzen afbakent en bewaakt.


Red.:    Stel je voor: de grens bewaken ... Kunnen als die economische gelukszoekers en criminelen niet meer ongestoord binnenkomen.
    Geen betere mogelijkheid om een zaak op zijn merites te beoordelen dan in vergelijking met andere, verwante. Een mogelijkheid die zich bijvoorbeeld voordoet bij wisseling van beleid:


Uit: De Volkskrant, 26-03-2011, door Alex Burghoorn

Achtergrond | Beschutting achter de dijken

Opgeheven vinger is op zijn retour

Mensenrechten? Ontwikkelingshulp? Steeds vaker draait het buitenlands beleid om de vraag: wat schiet Nederland ermee op. Het optimistische denken over de wereld is in Nederland voorbij.


Red.:   Optimistisch denken is hier een glaszuivere vorm van eufemisme - juister is "roze-wolkdenken". Het buitenkind werd bevolkt door teddybeertjes van verschillende soort en kleur vacht, die het slecht hadden doordat ze door het rovende westen werden uitgebuit. En waaraan je dus van alles moest uitdelen.
    Dat ze aan de ander kant ook verteld moest worden hoe ze hun leven moeten leiden, op onze manier natuurlijk, was daarmee eigenlijk niet te rijmen - uit het voorstuk op de omslagpagina van het katern.

  Het kabinet-Rutte leest het buitenland niet meer de les

Maar voor een flagrante tegenstelling of twee zijn ideologen nog nooit teruggeschrokken.
    Dat in dit beleid verandering is gekomen, heeft alles te maken met de enige twee zaken die de ideologen tot staan kunnen brengen (en meestal ook alleen in combinatie): harde ervaringen en ingrijpen van buiten. Die harde ervaringen zijn die uit de omgang met de teddybeertjes die naar Nederland zijn gekomen: de allochtone immigranten => . En het ingrijpen van buiten is de stem van de meerderheid van de niet-kosmopolitische burgers - degenen die niet tot de bestuurlijke en intellectuele elite behoren. Die zijn massaal gaan stemmen op een partij die niet aan roze-wolkdenken doet.
    De Volkskrant besteedde in dit geval twee pagina's aan het berouwen van de beleidsomslag, waaruit twee stukken - als eerste:
  Het komt hier op neer: het optimistische denken over de wereld is in Nederland voorbij. 'Het besef is in Den Haag doorgedrongen dat de wereld grimmiger en hardhandiger is geworden', zegt hoogleraar Duco Hellema. Zijn handboek Nederland in de wereld is door Rosenthal gelezen ter voorbereiding op zijn ministerschap.
    Eens, in de jaren zeventig, was er het 'progressieve optimisme'. Nederland bood de derde wereld de helpende hand als compensatie voor de uitbuiting van de kolonisatiejaren. ...

Het roze-wolksprookje en de kolonialistische leugen uitleg of detail .
  Maar het geloof in de goede afloop is in de polder in rook opgegaan, ergens na de millenniumwisseling. 'Vervagende perspectieven' heet niet voor niets het laatste hoofdstuk van Hellema's standaardwerk over de Nederlandse buitenlandse politiek. Waarheen, waarvoor? - dat is het refrein van zo ongeveer iedere beschouwing die de laatste tijd over buitenlands beleid is geschreven.

En dat ergens kan uitstekend vastgepind worden: dat was de Fortuyn-revolutie, waardoor de wanstaltigheden van niet-Nederlandse culturen naar buiten konden komen uitleg of detail . En iedereen kon en kan de verbinding leggen: als die mensen hier al zichtbaar een slechte cultuur hebben, dan is dat in hun thuislanden nog veel meer het geval. Zodanig voor de hand liggend, dat men van alles geprobeerd heeft om het te voorkomen, mede middels door de overheid gefinancierde campagnes:
  'Er is argwaan in de samenleving over alles wat uit het buitenland op ons afkomt en de verleiding is groot om beschutting achter de dijken te zoeken', schrijft de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) in het rapport Aan het buitenland gehecht (2010).

Er is geen sprake van 'argwaan', maar van keiharde aan het lijf gevoelde ervaring - met name in de volkswijken. En dat 'achter de dijken' is je reinste Goebbeliaanse of Orwelliaanse staatspropaganda.
    Overigens: het artikel bood nog een aardige opening. De kop op de omslagpagina, slaande op het nieuwe beleid, luidde:
  Eigen portemonnee eerst

Waarop je onmiddellijk het beleid van ervoor, dat van de "internationale solidariteit", kan betitelen als:
  Andermans portemonnee eerst

Waarop je uit de geschiedenis van de moraal en de wijsheid aangaande buitengroepse solidariteit meteen de volgende reacties kan hangen (uit Blauwe Wereld (p. 28), door Jack Vance):
  'Vergeet nooit Cardinals spreuk uit de uittreksels: "Wie bereid is te geven, behoeft nooit te zoeken naar een ontvanger!" '
                                                                                       - Wall Bunce tot Raadsman Myrex

Voor de rest van de dialoog, zie hier uitleg of detail . En van wat verder terug (Sebastian Brant, Das Narrenschiff, A.D. 1494 - klik op het plaatje voor een vergroting):
 

Vol ijver blust hij bij 'n ander 't vuur
en laat rustig branden zijn eigen schuur

    In 2011 komt ook de Griekse kredietcrisis tot volle wasdom. De Grieken hebben welbewust hun boeken vervalst, ten einde jarenlange steun voor hun financiële tekorten te krijgen. Toen dat voor het eerst naar buiten kwam, een jaar gelden, kregen ze 100 miljard krediet van Europa, met de de belofte dat ze zouden gaan bezuinigen en anderszins orde op zaken stellen, zoals belasting gaan innen. ook die belofte braken ze, en 2011 waren ze dus failliet in de zin dat ze tientallen miljarden nodig hadden voor aflossing van leningen, en nergens meer geld konden krijgen. De idioten van de internationale solidariteit hebben nog steeds niets geleerd:


Uit: De Volkskrant, 21-05-2011, door Thijs Berman

Onvoorwaardelijke steun aan de Grieken dient ook onze belangen

Thijs Berman | De auteur zit voor de PvdA in het Europees Parlement. Hij laakt de anti-Europese reflexen waar de Griekse crisis aanleiding toe geeft. Maar juist bij guur weer moet de EU haar bestaansrecht tonen.

... Het aloude socialistische adagium dat we op de bres springen voor de zwakkeren, overal ter wereld, is aan het afbrokkelen. ...


Red.:   De waarheid is dat de stroom van stemmen dat we Griekenland geheel of gedeeltelijk de schulden moeten kwijtschelden, wat erop neerkomt dat de Europese gewone burgers die schulden betalen, wordt steeds sterker onder de graaiende oligarchen. Wat echt aan het afbrokkelen is tot het punt dat het bijna verdwenen lijkt, is het gezonde verstand.
    Nog zo'n PvdA'er:


Uit: De Volkskrant, 29-08-2011, door Alman Metten, oud-lid van het Europese Parlement voor de PvdA

Duitsland en Nederland miskennen dat de eurocrisis ook onze crisis is

De simpele Duits-Nederlandse oplossing voor de eurocrisis luidt dat probleemlanden gewoon harder moeten bezuinigen. Maar zo simpel liggen de zaken niet. Er mag ook wat van ons worden verwacht.

Het besef dat ons lot met dat van de eurozone verbonden is, dat alle eurolanden in hetzelfde bootje zitten, is nog niet overal doorgedrongen. Ideologisch geladen termen als transferunie of transferzone houden de boodschap in dat wij betalen en anderen profiteren.
    De eenzijdige oplossing voor de huidige eurocrisis die met name Duitsland en Nederland aandragen, is dat de landen in de problemen gewoon harder moeten bezuinigen. Dat er ook van ons iets verwacht mag worden, is ons vreemd.  ...
    De tijd voor achteroverleunen voor landen als Nederland en Duitsland is voorbij. De eurocrisis is ook onze crisis en vraagt om moedige stappen om de lotsgemeenschap die door de euro is gecreëerd, te redden.
 

Red.:   De eurocrisis is hun crisis, en Alman Metten, PvdA-europarlementariër, vindt dat wij de rekening maar moeten betalen.
    Weer een expliciete versie:


Uit: De Volkskrant, 07-09-2011, door Frénk van der Linden en Pieter Webeling

Interview | Rudy Rabbinge (65), voormalig PvdA-senator en schrijver partijprogramma's

'De PvdA maakt de PVV salonfähig'

Tussentitel: Bij de PvdA is de markt de norm geworden

Het schrijvend geweten van de PvdA en ex-Eerste Kamerlid Rudy Rabbinge, auteur van menig beginsel- en partijprogram, stapt op. 'Als de partij de eigen tradities op de mestvaalt gooit, kan ik niet anders.'
    De PvdA is 'beginselloos, opportunistisch en reactief'. De partij 'wordt steeds meer geregeerd door de middelmaat'. Redenen voor professor Rudy Rabbinge, meermalen co-auteur van beginsel- en partijprogramma's van de PvdA, om zijn lidmaatschap op te zeggen. 'Partijvoorzitter Ploumen geeft me met zoveel woorden nog gelijk ook.'    ...
    Rabbinge is ... een sociaaldemocraat die in de jaren zeventig naam maakte. Hij werd door toenmalig PvdA-leider Den Uyl gevraagd voor diens roemruchte kabinet, maar weigerde een post. Hij verwijt de PvdA anno 2011 'veel te weinig oog' te hebben voor de Derde Wereld. 'Begin deze eeuw formuleerden we in de Verenigde Naties de Millenium Development Goals voor 2015. Voorop stond het streven de honger in de wereld uit te bannen. De armoede zou worden gehalveerd. Daar is niets van terecht gekomen. Sterker: er is sprake van achteruitgang. Mede door de opstelling van de Nederlandse regering - waar de PvdA in de afgelopen kabinetsperiode deel van uitmaakte. Ik heb de kopstukken van mijn partij veel te weinig over dit soort onderwerpen gehoord. Internationale solidariteit telt niet meer. Treurig.'    ...


Red.:    Vast goede bedoelingen en voornemens, deze meneer. Maar de weg naar de hel is geplaveid met dit soort goede voornemens.
    Nog een fraaie illustratie:
 

Uit: De Volkskrant, 16-11-2011, rubriek De Kwestie, door Peter de Waard

Moeten economen in deze crisis doemdenken?

Politici moeten in de eurocrisis de moed erin houden. De economen spelen voor de rijdende rechter.

In 1974 brak de oliecrisis uit ...
    Als er een crisis komt, zeggen economen altijd die te hebben voorspeld. Ze hebben zeker vijftien van de laatste zes crises voorspeld, grapte iemand onlangs.
    Alleen trekt de economie zich net zo weinig aan van de voorspellingen van Willem Buiter, Sweder van Wijnbergen en Arnoud Boot als het weer zich van Erwin Kroll en Helga van Leur. Dat schrikt economen niet af. Zij moeten in het door de talkshows vastgelegde script tegengas geven aan de politici die met leugentjes om bestwil de moed erin moeten zien te houden. Economen worden daarbij ook nog beschouwd als de rijdende rechters.    ...
    Alleen geven economische modellen geen antwoord op vragen of de gulden weer moet worden ingevoerd, de euro moet worden opgesplitst of de boel van zeventien eurolanden beter bij elkaar kan blijven. Politici moeten die keuzen maken, niet op grond van economische maar ideologische argumenten. ...


Red.:   En daarna devoot de handen vouwen, en bidden voor een goede afloop, terwijl het water de kajuit binnensijpelt ...
    Maar eigenlijk vindt de ideoloog de uitkomst onbelangrijk:

  Dan kun je ... zeggen dat het beter is niet uiteen te vallen in twee kampen. ... Het beste is solidair te blijven, ongeacht de financiële uitkomst.

Het behoud van de ideologie is belangrijker dan de ondergang. Een heldere illustratie van de praktische werking van ideologie: het leidt kwaadaardigheid en misdadigheid. En de term solidariteit is ook een instrument in de handen van deze kwaadaardigen en misdadigers.
    Begin februari komt er een koudeperiode in Nederland, en de rest van Europa. De winteropvang wordt geopend:


Uit: De Volkskrant, 31-01-2012, van verslaggever Jaap Stam

'Ik heb wel 22 kilometer gelopen'

De Amsterdamse wethouder van Zorg wilde niet dat Oost-Europeanen de Winteropvang in zijn stad als goedkoop hotel zouden gebruiken. Maar de gemeenteraad zat hem dwars.


Red
.:
   Het staat er niet bij, maar het ongetwijfeld het gebruikte argument: "Internationale solidariteit". Met als gevolg dit soort wantoestanden:

  In de eetzaal snijdt Francisco Balint uit Roemenië met een zakmes een worst en een augurk in schijfjes en belegt daarmee een broodkorst. Zijn buurman wilde het in de vuilnisbak kieperen en dat kan Balint niet aanzien, ook al weet hij dat er zo warm eten komt.
    Die buurman is Daniel Craciun, ook uit Roemenië. Op zoek naar werk en een beter leven zijn ze na omzwervingen door Europa in Nederland terechtgekomen. Alles willen ze aanpakken, maar tot nu toe zijn ze afhankelijk van de charitas.
    Craciun: 'In Roemenië is geen werk en geen opvang.'

Oftewel: heel Roemenie is welkom - de gewone man betaalt, want de gemeenteraad houdt natuurlijk haar comfortabele inkomen.
    De PvdA is natuurlijk één van de grote krachten voor  internationale solidariteit:
 

Uit: De Volkskrant, 22-02-2012, van verslaggever Gijs Herderscheê

PvdA vaak op één lijn met kabinet

Nu Job Cohen weg is, hoopt de PvdA op een vervanger die het kabinet wel met overtuiging kan bestrijden. Maar wie het ook wordt, hij of zij zal worden gehinderd door hetzelfde probleem dat Cohen parten speelde: op veel punten is de PvdA het in grote lijnen gewoon met het kabinet eens.   ...
    Een vergelijking tussen kabinet en de PvdA op zes hoofdpunten:
...
5 Euro
De PvdA kiest net als VVD en CDA voor redding van de euro en het binnenboord houden van Griekenland. Voor de PvdA telt internationale solidariteit. ...


Red.:   En heeft daar honderden miljarden voor over.
    Hier een karakteristieke vorm van de rechte varnat van "internationale solidariteit"


Uit: De Volkskrant, 21-07-2012, door Jorrit Kamminga, gast-onderzoeker bij Instituut Clingendael.

Help de Afghaanse jongeren

De kans dat ontevreden, kansloze Afghaanse jongeren de komende jaren voor instabiliteit zorgen, is groot. Bovendien loert de Taliban op hen.


... De kans dat ontevreden, kansloze Afghaanse jongeren de komende jaren voor instabiliteit zorgen, is groot. Bovendien zijn zij op dit moment al relatief eenvoudig te rekruteren door de verschillende Talibanfracties en andere militante of criminele organisaties. ...

 

Red.:   En wat is de les uit eerder ingrijpen in Afghanistan en ook vrijwel alle gevallen elders: het is volkomen contraproductief. Mensen willen zelden "bevrijd" worden door buitenlanders, en dat geldt al helemaal voor moslims. Die beginnen als snel over "kruistochten" te mopperen. Geïllustreerd door dit bericht van enkele dagen terug:


Uit: De Volkskrant, 18-07-2012,van correspondent Natalie Rughton

Doodstraf voor Afghaan die Fransen doodde

Een Afghaanse soldaat die in januari vier Franse militairen doodschoot, is dinsdag ter dood veroordeeld door een militaire rechtbank in Kabul. ...
    Sabors viervoudige moord is ook memorabel omdat dit incident de moraal en het vertrouwen van westerse militairen in Afghanen verder ondermijnde. Het was de zoveelste aanval van Afghaanse militairen op hun zogenaamde 'bondgenoten'. Dit jaar alleen al zijn tenminste 26 westerse militairen omgekomen bij 18 van dit soort incidenten. Het is de Afghaanse overheid tot nu toe niet gelukt met een oplossing of strategie te komen om het groeiende aantal aanvallen op bondgenoten te voorkomen.
    Officieel zegt de internationale troepenmacht ISAF dat het 'incidenten' zijn wanneer westerlingen door Afghaanse militairen of agenten worden vermoord. Een geheim rapport van het Amerikaanse leger, waar zowel The Wall Street Journal als The New York Times de hand op wisten te leggen in juni 2011 en in januari 2012, schetst een heel ander beeld.
    De moorden op westerse soldaten door Afghaanse veiligheidstroepen zijn een 'snel groeiende bedreiging' die de hele investering in de oorlog kunnen ondermijnen, valt in de geheime militaire studie A Crisis of Trust and Cultural Incompatibility te lezen. Haat of een 'diepgewortelde vijandigheid' van Afghanen tegen westerlingen, lijkt de oorzaak. ...


Red.:    En zelfs onze held van Clingendael, een broeinest van rechts-denken en neoliberalisme, schijnt daar iets van te beseffen:

  Bovendien zijn zij op dit moment al relatief eenvoudig te rekruteren door de verschillende Talibanfracties en andere militante of criminele organisaties. De aantrekkingskracht van dergelijke groeperingen blijft groot en is helaas niet alleen terug te voeren op hun effectieve communicatie, propaganda of de hogere salarissen die ze bieden.

Maar de rechtse geest heeft een ongeneselijke hang naar macht en geweld, en naar solidariteit van de vaandeldrager van macht en geweld: Amerika. En die heeft eigenlijk geen zin om haar aanwezigheid elders op te geven, dus moet Nederland meedoen - zie het inleidende pleidooi van zijn stuk:
  In de aanloop naar de verkiezingen wordt er in Nederland meer over het Kunduz-akkoord en de Kunduz-coalitie gesproken dan over Afghanistan zelf. Met het thema Afghanistan valt geen winst te behalen in een politiek klimaat waarin ontwikkelingshulp vooral als mogelijke bezuinigingspost wordt gepresenteerd. Toch moet er serieus worden nagedacht over wat Nederland de komende jaren kan doen in Afghanistan, vooral nadat in 2014 het transitieproces in Afghanistan is voltooid en de militaire veiligheidsbenadering die het politieke debat tot nu toe heeft gedomineerd wordt verlaten.
    Tijdens de NAVO-top in Chicago eerder dit jaar werd duidelijk dat Nederland een toekomstige rol vooral ziet in het verlengde van de huidige politietrainingsmissie in Kunduz. Het getuigt van een nogal beperkte visie dat Nederland zich samen met de internationale partners vooral blijft richten op het opleiden van de relatief kleine groep van ongeveer 300 duizend jonge, vooral mannelijke Afghaanse soldaten en politierekruten terwijl de veel grotere, algemene groep Afghaanse jongeren gepasseerd wordt. ...

Met als conclusie:
  We moeten echter niet wachten op de eventuele terugkeer van de Taliban, maar juist nu investeren in de jeugd als bron van stabiliteit en vooruitgang. Een dergelijke investering maakt een terugval van het moderniseringsproces onwaarschijnlijker en kan voor een groot deel tot stand komen via het Nederlandse bedrijfsleven, universiteiten en andere private instellingen. Maar ook de nieuwe regering zal zich hard moeten maken voor nuttige investeringen in wat potentieel de belangrijkste veiligheids- en stabiliteitsgarantie van de toekomst is: de Afghaanse jeugd.

Hun strijd, onze strijd ... Internationale solidariteit. Met als simpele weerlegging uit de werkelijkheid: als je ze met geld moet kopen, zal ze dat alleen maar harder richting Taliban drijven.
    De volgende auteur is ook zo'n pilaar van het Nederlandse intellectuele leven ... Het soort mensen met grijs haar aan de slapen (of helemaal) dat traditioneel NRC Handelsblad vult met hun "welwillende" elitarisme. Doodgewoon een archetype - met dit soort opvattingen:


Uit: De Volkskrant, 23-07-2012, door Wim Couwenberg, was hoogleraar staats- en bestuursrecht.

'Wij wereldburgers houden niet van Europa'

De Nederlander poseert graag als wereldburger, maar heeft niets met Europa. Terwijl Europees burgerschap allang een feit is.

Tussentitel: In een federaal Europa kan het democratisch tekort worden opgeheven

Op grond van internationale solidariteit geldt sinds lang de opvatting dat we solidair moeten zijn met mensen en volken in heel de wereld die het moeilijk hebben en hulp behoeven. Dit is de basis van ontwikkelingshulp.
    Nu vanwege de eurocrisis een beroep wordt gedaan op Europese solidariteit, spreekt dat veel minder aan. ...


Red.:   De solidariteit, gevraagd door de zuidelijke landen, waartoe de krekel oproept richting de mier: "Ik heb de hele zomer feest gevierd, dus mag ik in de winter wel meedelen in de door jou opgebouwde voedselvoorraden". Oftewel: wat deze intellectuele prietpraat-verkopers altijd vergeten, is dat solidariteit eerst in de eigen buurt begint. En dat als ze zonodig solidair willen zijn, ze maar eerst moeten oproepen tot het inleveren van salaris bij de veel te hoog betaalden in Nederland. Waaronder zijzelf.
    De neiging tot 'internationale solidariteit" is zó groot, dat men ook bereid is er op hoog niveau voor te ligen:


Uit: De Volkskrant, 29-11-2012, van verslaggever Toine Heijmans

PVV rekent begroting in het regeerakkoord nog eens na

Ontwikkelingshulp levert netto 200 miljoen euro in


Tussentitel: Voorgenomen bezuiniging van1 miljard valt in praktijk lager uit

De bezuiniging van een miljard euro per jaar op ontwikkelingshulp die het kabinet heeft aangekondigd, valt in de praktijk lager uit. Het effect ervan blijft in 2017 beperkt tot 200 miljoen, omdat de uitgaven de komende jaren blijven groeien.
    Dat blijkt uit berekeningen van het PVV-Tweede Kamerlid Joram van Klaveren, op basis van de financiële paragraaf van het regeerakkoord en de speciale begroting voor ontwikkelingssamenwerking die voor de afzonderlijke ministeries is opgesteld.
    'Iedereen heeft het over een miljard eraf per jaar en niemand kijkt werkelijk naar de cijfers', zegt Van Klaveren, wiens partij veel harder wil snijden in ontwikkelingshulp dan nu het geval is. 'Als je dat wel doet, zie je dat er feitelijk niet veel gebeurt op dit terrein.'
    Volgens het Centraal Planbureau is de berekening van Van Klaveren correct en 'een manier om de bezuinigingen te relativeren'. ...


Red.:   Weer een gegronde reden voor de politieke-correctheid om de PVV te haten. Ze probeert hen de mogelijkheid het Jezus-gevoel uit te leven te ontnemen.
    Ook de nieuwe leider van de PvdA zit weer dik in de internationale solidariteit:


Uit: De Volkskrant, 29-11-2012, rubriek De Kwestie, door Peter de Waard

Waar is de Griekse melkkoe gebleven?

Tussentitel: De Jager had de winst op de Griekse leningen al opgegeven

Griekenland kost geen geld, het levert geld op. Jan Kees de Jager, de 'zuunige Zeeuw', verkocht de eerste lening aan Griekenland nog als een pakje margarine, alsof Nederland aan de Middellandse Zee een nieuwe gordel van smaragd had gekoloniseerd.    ...
    ... De nieuwe minister van Financiën Jeroen Dijsselbloem lijkt te hebben besloten - met vooruitzicht op mogelijk erger - wel ruiterlijk te erkennen dat geld wordt ingeleverd. Hij gaf maandag nog eens 1 procent op, waar De Jager al 2,5 procent had ingeleverd. De laatste miljard die er nog in het Griekse vat leek te zitten is inmiddels ook opgegeven. 'Goed dat we geen geld meer verdienen over de rug van de Grieken', stelde zijn politiek leider Samsom tevreden vast. ...


Red.:   Welk verdienen natuurlijk heel anders zou liggen, als het anderen waren die verdienden over de rug van ons ... Zoals dat van asielzoekers en allochtone immigranten. Dat verdienen over de rug van anderen is wel goed. Immigranten, hè. En Samsom ... (en Plasterk en Asscher ...).
    Een internationale relatie waarin de term tit-for-tat ingebakken lijkt:


Uit: De Volkskrant, 20-12-2012, van correspondent Arnout Brouwers

Russen verbieden adoptie van weeskinderen door Amerikanen

Russische weeskinderen zijn in de frontlinie terechtgekomen van de jongste Amerikaans-Russische crisis. De Doema stemde woensdag met een grote meerderheid voor een voorstel dat de adoptie van Russische wezen door Amerikanen verbiedt..
    Het wetsvoorstel, dat nog niet definitief is aangenomen, is een reactie op de recentelijk door president Obama ondertekende 'Magnitsky wet', genoemd naar de Russische advocaat en klokkenluider die in 2009 in de gevangenis stierf. Deze wet weert Russische schenders van mensenrechten uit de VS en bevriest hun tegoeden.
    Rusland gaat ook Amerikaanse schenders van mensenrechten weren en hun eventuele tegoeden in Rusland bevriezen. Omdat dat niet hard zal aankomen, willen Doemaleden ook alle niet-gouvernementele organisaties (ngo's) die met Amerikaans geld opereren, inclusief buitenlandse, kunnen sluiten.    ...


Red.:   Maar natuurlijk, zo pak je dat aan in de internationale politiek: je geeft ze een koekje van eigen deeg. En dat "mensenrechtenschendingen" is natuurlijk allang onthuld als pure propaganda ... Van de steuners van Moboeotoe, Marcos, Ky, Thieu enzovoort.
    Kijk er eens, daar is mister "internationale solidariteit" himself:


Uit: De Volkskrant, 29-05-2013, door Remco Meijer en Raoul du Pré

Pronk treft Samsom in het hart

Een icoon breekt met zijn partij, ontgoocheld en gefrustreerd. 'De PvdA is mijn thuis niet meer.'


Jan Pronk, PvdA-lid sinds 1965, viervoudig minister, decennialang een groot stemmentrekker en door oud-premier Wim Kok ooit bestempeld als hoeder van het Nationale Geweten, keert zijn partij de rug toe. Dinsdag zegde Pronk (73) zijn PvdA-lidmaatschap op in een lange brief aan partijvoorzitter Hans Spekman. Hij voelt zich niet langer thuis in een partij die haar 'beginselen verloochent' en zich als regeringspartij 'zelfgenoegzaam' en 'hoogmoedig' opstelt.    ...
    In het algemeen is Pronks bezwaar tegen de huidige PvdA dat zij het lot van de allerzwaksten uit het oog verliest. In het bijzonder raakt dat de ontwikkelingssamenwerking en het asielbeleid. Hij is ontgoocheld dat de PvdA brak met de norm dat minstens 0,7 procent van het nationaal inkomen naar ontwikkelingshulp gaat. 'Dat juist de PvdA ervoor verantwoordelijk is dat ons land de norm opgeeft, is beschamend. Hiermee is de bodem onder de internationale solidariteit weggeslagen (...) Dit is geen foutief beleid, maar een verloochening van een kernbeginsel.'    ...


Red.:   Jan Pronk: "Liever 6 miljard bruine zwakkeren, dan 6 miljoen blanke".
    Ook in de academische wereld is de internationale solidariteit een ideologisch geloofsbeginsel. Met in de hoogste rangen van deze religie mensen in vakken als migratierecht -geschiedenis. Waarvan het bestaan alleen al een toppunt van dwaasheid is, en die daarom ook alleen maar dwaze dingen  verkondigen. Zoals: "We moeten onze arbeidsplaatsen delen met iedereen uit de hele wereld". Betoogt bijvoorbeeld de volgende academicus-multiculturalistische-reputatie, naar aanleiding van opmerkingen van minister van Sociale zaken Lodewijk Asscher, PvdA, die een totale vernietiging van zijn partij bij de komende Europese en gemeenteraadsverkiezingen vreest:


Uit: De Volkskrant, 11-09-2013, door Leo Lucassen, hoogleraar sociaal-economische geschiedenis in Leiden

Asscher kan pijlen beter op werkgevers richten

Niet arbeidsmigranten zijn het probleem, maar malafide opdrachtgevers en tekortschietende wetten.


Op zaterdag 17 augustus publiceerde de Volkskrant een opiniestuk onder de kop 'Code oranje voor vrij werkverkeer binnen de EU' van de hand van minister van Sociale Zaken Lodewijk Asscher en de Britse publicist David Goodhart, auteur van The British Dream. Successes and Failures of Post-war Immigration. Een dag later verscheen de Engelse versie van hun oproep onder de titel So much migration puts Europe's dykes in danger of bursting in The Independent.
    In hun bijdrage wijzen de auteurs op de negatieve gevolgen van de vrije migratie van arbeiders binnen de EU. Hoewel zij ook spreken over de uitbuiting van Oost-Europese arbeiders door 'gewetenloze werkgevers' is duidelijk dat zij zich vooral zorgen maken over de negatieve effecten voor de lager opgeleide autochtonen. Met name Polen, Roemenen en Bulgaren zouden hen verdringen op de arbeidsmarkt. 'Onze zwakste burgers' leggen het door die oneerlijke concurrentie af tegen 'bekwamere (!) mensen van elders'.
    Helaas wordt het stuk op dit cruciale punt niet concreet. En dat is opmerkelijk, gezien de apocalyptische metaforen van doorbrekende dijken en water dat ons aan de lippen staat. Als je zo hoog inzet, mag je als lezer toch wel enige onderbouwing verwachten.
    Dat de auteurs het op dit punt laten afweten, is ook weer niet zo vreemd, omdat er - afgezien van het vrachtvervoer - nauwelijks bewijzen zijn voor substantiële verdringing op de arbeidsmarkt. ...
    Hoewel Asscher en Goodhart niet overtuigend aantonen dat er een echt probleem is ...


Red.:   Oké, Lucassen vindt dat het dus sowieso geen probleem is omdat het maar plebejers betreftt:

  In plaats daarvan lijken zij te denken dat vreemdelingenhaat (of die nu is gebaseerd op werkelijke verdringing of niet) wordt veroorzaakt door immigratie

Dus als de lageropgeleiden opkomen voor hun eigen belangen, die geschaad worden door de oligarchie, dan hebben ze last van vreemdelingenhaat. Xenofobie. Volgens Lucassen. Die zich daarmee het ergste soort tuig-met-stropdas betoont die er zijn.
    Maar wat hij zelf echt het ergst vindt, bewaart hij voor het laatst:
  De sociaal-democratie is met deze etnocentrische bangmakerij wel erg ver weggedreven van haar internationalistische idealen.

Hiermee nogmaals bevestigend wat de stelling is van deze verzameling: "internationale solidariteit" is een "Ik ben goed"-masker van het ergste geboefte.
    Hier nog eentje. Aanleiding is een VVD-plan om alle asielverzoeken van buiten Europa te weigeren, ten einde de volkomen uit de hand lopende stroom vanuit het Midden-Oosten en Noord-Afrika te stoppen, en natuurlijk stond de hele poltitiek-correctheid op zijn achterste benen. Hier een exemplaar dat de bijbehorende onzin opschreef:


Uit: De Volkskrant, 25-03-2015, door Jeroen Doomernik, Instituut voor Migratie- en Etnische Studies, UvA

VVD-plan is zuiver populisme

De VVD vindt het tijd dat Europa ophoudt met het opvangen van vluchtelingen uit andere regio's. Het worden er te veel. Bovendien gaan duizenden mensen dood in hun poging Europa te bereiken. ...
    Allereerst zijn er fikse juridische obstakels. ...


Red.:   Waarop uitvoerig volgt het fop-argument van "de internationale verdragen". Een fop-argument ten eerste omdat die verdragen door iedere staat zelfstandig zijn aangegaan en weer zellfstandig kunnen worden afgeschaft. En een fop-argument omdat die verdragen uit de tijd dat "vluchelingen" nog voor een substantieel percentage uit vluchtelingen bestond, en dat percenstage nu nihil is - de rest is economische gelukszoeker.
    En als de fop-argumenten van deze soort afgehandeld zijn, blijven er nog maar twee over:

  Uiteindelijk moet het ons gaan om het beschermen van mensen in nood.

Het "humanitaire" argument. Een fop-argument omdat ze duizenden euro's/dollars hebben om smokkelaars te betalen (de echte armoezaaiers in nood komen niet ver).
    En dan tensotte:
  Het pleidooi van de VVD zou dus moeten luiden: meer geld naar internationale solidariteit.

Het slechtst mogelijke argument van allemaal: want deze mensen zijn het tegendeel van solidair, want als ze solidair waren, zouden ze thuisblijven en de nog slechter af zijnde niet-weg-kunnende armoezaaiers helpen. En kijk naar de immigranten die hier al zitten: datgene waar ze totaal niet solidair mee zijn, is Nederland; het land dat ze heeft opgevangen, en dat ze beschuldigen van discriminatie en racisme en vol wilen stoppen met nog meer armoezaaiers. Letterlijk: zaaiers van armoe. Nederlandse armoe.


Naar Solidariteit , Sociologie lijst  , Sociologie overzicht  , of site home .