Europa en werkloosheid

Sommige zaken en problemen lenen zich minder voor een rubriek Actueel, zoals die problemen die geleidelijk ontstaan. Dan moet gewacht worden op één of andere aanleiding, iets dat zich nu voor heeft gedaan wat betreft de zaak van de stijgende werkloosheid in Europa, en met name de jeugdwerkloosheid.

Die aanleiding is onderstaande bericht (de Volkskrant 16-08-2012, diverse auteurs):

 

Stop de Europese jeugdwerkloosheid


De Europese jeugdwerkloosheid stijgt dramatisch. Er moet zo snel mogelijk een eurotop komen met één doel: het acuut terugdringen van die werkloosheid.

Tussentitel: De prijs voor een verloren generatie is hoger dan voor het redden van welke bank ook

Terwijl alle Europese ogen zich richten op reddingsacties van banken en landen, voltrekt zich in Europa een maatschappelijk drama dat minstens evenzeer een onmiddellijke reddingsactie rechtvaardigt: de torenhoge jeugdwerkloosheid.

Met een EU-gemiddelde van 22,8 procent is het aandeel werklozen onder de 25 jaar meer dan het dubbele van het aandeel oudere werklozen. 18 van de 27 lidstaten kampen met een jeugdwerkloosheid boven de 20 procent. Op dit moment telt Europa 5,5 miljoen werkloze jongeren. ...

Enzovoort.

Een gloeiend betoog over de schade die jeugdwerkloosheid aanricht.

"Verloren generatie" en dat soort terminologie.

Met zo'n dringende boodschap zou je denken dat de betrokkenen, en het zijn er niet weinig, ook een beetje hadden nagedacht over het probleem.

En als je een beetje nadenkt over het probleem, dan begin je te inventariseren, en zie je meteen dat er twee kanten aan zijn: vraag en aanbod: Werkaanbod en mensenaanbod.

En, weet je dan ook meteen: aan zo'n probleem kan je dus aan twee kanten werken: óf je doet iets aan het werkaanbod, óf iets aan het mensenaanbod.

Nu is dat werkaanbod heel moeilijk te sturen, als je niet doodgewoon ten koste van overheidsgeld kunstmatige banen wilt creëren.

Eigenlijk is dat nog nooit op enigerlei schaal gelukt, tenzij je het hele maatschappelijke systeem omgooit.

En dat is vooralsnog uitgesloten.

Maar er blijft nog een andere aanpak over: het mensenaanbod.

En dat biedt vele meer belofte.

Want een flink deel van dat mensenaanbod is kunstmatig. Niet-natuurlijk. Gekweekt. Artificieel.

Natuurlijk!

Het aanbod door immigratie.

Want houdt immigranten tegen, en ze komen er niet in. En kennelijk hebben degenen die daar over gaan, kunstmatig besloten ze niet niet tegen te houden.

En meteen hebben we wel liefst twee oplossingen voor de werkloosheid, jeugd- en andere: je gooit die mensen uit hun baan die die kunstmatige toename hebben veroorzaakt.

Of je gooit die kunstmatige toename er weer uit. Want die is kunstmatig. Ze gaan maar in hun eigen werk voorzien daar waar ze vandaan zijn gekomen.

Zeer effectieve oplossingen, want ze werken meteen. Je hoeft nauwelijks of niet te wachten.

Het stellen van de vraag of de auteurs van het stuk hierop gekomen zijn, is natuurlijk een retorische vraag. Zeker als je die lijst ziet:

  Dennis Wiersma  is voorzitter van FNVJong. Tofik Dibi is Tweede Kamerlid voor GroenLinks. Marcel Bamberg is voorzitter van de Nationale Jeugdraad. Hans de Boer  is oud-voorzitter Task Force Jeugdwerkloosheid MKB Nederland. Bas Heijne is schrijver en columnist. Hans Kamps is voorzitter Algemene Bond Uitzendondernemingen (ABU). Alfred Kleinknecht is hoogleraar Economie van Innovatie, TU Delft. Sywert van Lienden is initiatiefnemer G500. Jörgen Rayman is presentator en cabaretier. Ton Wilthagen, is hoogleraar Arbeidsmarkt, Universiteit van Tilburg.

Twee immigranten, een paar immigrantenvrienden, wat neoliberalen ... Geen een zal op het idee van de echte oplossing komen.

Terwijl de effectiviteit zelfs aan de hand van deze lijst gedemonstreerd kan worden. Want er staan twee zichtbaar echte jongeren bij: Dennis Wiersma en Sywert van Lienden.

En er staan ook twee immigranten op: Tofik Dibi en Jörgen Raymann.

De twee immigranten eruit, en dit lokale werkloosheidsprobleem is opgelost.

Alle immigranten eruit, en het Europese werkloosheidsprobleem is opgelost!



P.S.
Degenen die het ergst met dit bijltje hakken, zijn de Grieken. En hun aanpak is duidelijk - eerst de officiële (
de Volkskrant, 07-08-2012, van verslaggeefster Leen Vervaeke):

  'Immigratie groter probleem dan geldtekort'

Griekse politie houdt klopjacht op illegalen


De Griekse politie heeft bij een grootschalige operatie afgelopen weekend en maandag zesduizend vermoedelijk illegale immigranten opgepakt. De Griekse regering sprak van een prehistorische invasie die gekeerd moet worden. ...

Dat verontwaardigde is natuurlijk je reinste hypocrisie - uitzetting van illegalen is een bittere noodzaak in dit soort omstandigheden.

En hier is de onofficiële reactie (de Volkskrant, 14-08-2012, van correspondent Arjen van der Ziel):

  Racistisch motief is waarschijnlijk

Moord op Irakees zet Grieken voor pijnlijke vragen


Tussentitel: 7% van de stemmen haalden de neonazi's in juni

De Griekse politie zoekt vijf mannen die worden verdacht van een moord op een Iraakse immigrant. De Irakees werd zaterdagnacht in de hoofdstad Athene neergestoken door vijf mannen op motorfietsen.

Waarin dat 'Racisme' weer een leugen is - het gaat niet om het ras van de betrokkenen, maar om de parasitaire gevolgen van hun aanwezigheid.

Negeer dit soort signalen, en dat moorden wordt gewoon.

   Rijnlandmodel - 17 augustus 2012