Marcouch en bezetting

Er was een tijd dat Nederland een prachtige toekomst voor zich had.

In die oude tijd had de Nederlander een zeer beperkt leven: hij schrobde zijn stoepje, hij kookte zijn spruitjes, en ging op de fiets naar zijn werk

Afschuwelijke tijden, waar dus tegenover stond dat het alleen maar beter kon gaan.

En die betere tijden kwamen er ook. Het probleem van de fiets werd opgelost door iedereen in een auto te stoppen. Nederland werd al een stuk gelukkiger van. En ook voor die andere problemen vond men een oplossing: er werden grote aantallen mensen uit het buitenland toegelaten, mensen met een heel andere en rijke cultuur, die Nederland wel van zijn stoepjesschrobben en spruitjeskoken zouden afhelpen. En om dat te bevorderen werden die immigranten ook schielijk het Nederlanderschap toebedeeld - anders gingen ze er niet echt bij horen.

En inderdaad: de Nederlandse eigenschappen begonnen te verdwijnen: fietsen werd iets voor dwazen, in plaats van spruitjes kreeg je couscous, en het stoepjes schrobben raakte ook uit de mode

Helaas bleek dit allemaal niet helemaal volgens plan te verlopen. Auto's nemen veel meer ruimte in beslag dan fietsen. En daardoor raakten de wegen dusdanig verstopt, dat je eigenlijk nog steeds beter op de fiets kan gaan - of de trein. En de immigranten bleken helemaal niet geïnteresseerd om met Nederlanders om te gaan - ze begonnen hun eigen winkels, hun eigen kerken, trouwden alleen maar met elkaar, gingen aparte kleding dragen, en gingen uiteindelijk ook nog eens in aparte, eigen, buurten en wijken wonen.

Dat laatste, segregatie, is natuurlijk een potentiële bron voor problemen. Afscheiding tussen groepen is er natuurlijk altijd al geweest - katholieke dorpen vochten met protestantse. Maar in geval van de immigranten zijn er drie factoren die de potentie tot problemen sterk vergroten: ze zijn uiterlijk herkenbaar, de culturele verschillen zijn veel groter, en, misschien wel het belangrijkst: er is een systematische sociale achterstand.

Nu heeft een groot deel van die immigranten ook nog een andere religie: de islam. En die islam beweert op een nogal nadrukkelijke manier dat zij de enige en ultieme manier van leven is. En dat haar aanhangers dus superieure mensen zijn. Terwijl hun aanhangers dat in Nederland heel duidelijk niet zijn - ze blijven voor het overgrote deel nogal achter.

Een uitstekende aanleiding om, naast het ontstaan van onlust- en dissociatiegevoelens,  je nog meer af te scheiden en af te zonderen. Om je eigen omgeving te gaan inrichten met je eigen dingen en cultuur - zoals met die immigrantenbuurten en wijken deels al gebeurd is.

In dit proces is nu een significante stap gezet. Ahmed Marcouch, alweer hij, heeft het als eerste naar buiten gebracht. Net als hij de eerste was die pleitte voor agenten met hoofddoeken, tolerantie ten opzichte van de orthodoxe moslims, en islamles op de openbare school, is hij nu de eerste die pleit voor islamitisch zelfbestuur.

Niet direct, want wat hij nu vraagt is de inrichting van aparte wijken speciaal voor moslims.  'Nieuwwest, voor een vloeiende moslim-gemeenschap' moet de ruimte bieden aan moslims hun geloof te belijden zonder de beperkingen die de ongelovigen ze in de rest van Nederland opleggen. Dus als je straks over de snelweg aan komt rijden, staat daar straks bij  Amsterdam Nieuwwest een nieuw verkeersbord: moslims rechtdoor, en niet-moslims naar rechts.

Er wordt al hard aan dit plan gewerkt. Zo hebben we ter plekke al een moslim als stadsdeelbestuurder, de heer Marcouch zelf, en er komt nog een tweede bij: Fatima Elatik: de vrouw die als eerste het hoofddoekje propageerde, vindt dat islamkritische toneelstukken verboden moeten worden, solidair is met draaideurcriminelen uitsluitend en alleen omdat ze mede-moslim zijn, en over het algemeen lijkt te vinden dat vrijheid van meningsuiting en democratie lang niet zo belangrijk zijn als het ware geloof. Oh, en niet te vergeten: een andere grote stad, Rotterdam, heeft al een moslim als burgemeester, en twee triomfalistische moskeen aan haar beide uiteinden.

De roem van deze stichtende werken is al zo ver opgestegen, dat ze er tot ver in Europa lucht van hebben gekregen. De Tsjechische kunstenaar die gevraagd werd de Europese Unie uit te beelden, kreeg een lumineus idee: een overvloed aan auto's en moslims ... waar denk je dan aan bij dit land half liggende onder de zeespiegel?

Dat is te verzinken in een sociologisch en geologisch moeras. En hoe beeld je dat uit, het lot van Nederland, dat saaie land met die ooit prachtige toekomst?

Eindigen als binnenwater van de Noordzee, met minaretten als aanlegpalen.

 

   Rijnland  -  14 januari 2009