Rechtscorruptie: Wilders II, deel 3 DE ANDERE KANT - NÍET IN DE KRANT De volgende stap is gezet in de rechtsgang richting ondergang (voorgaande hier ). Op de vorige zitting van het proces tegen Geert Wilders zijn twee zaken van essentie langsgekomen die in dit kader nog niet behandeld zijn: het lekken van het pleidooi van de verdediger van Geert Wilders, mr.Geert-Jan Knoops, en de positie van één van de drie rechters: mvevrouw mr. Elianne van Rens. Zoals Wilders zelf in een pleidooi aan het einde van de vorige zitting betoogde: mr. Van Rens heeft zich inhoudelijk uitgelaten over het vorige proces tegen Geert Wilders, in het kader van een interviewserie voor en op de televisie. En die uitlatingen waren over beslissingen ten gunste van Geert Wilders, waar zij het niet mee eens was. Haar goed recht om daar een mening over te hebben, maar wel iets dat haar instantaan ongeschikt maakt als rechter in wat voor proces dan ook waarbij Geert Wilders is betrokken. Zelfs als er hier niet sprake is directe belangenverstrengeling, is er in ieder geval sprake van de schijn van belangenverstrengeling. Ook de schijn van belangenverstrengeling bij een bepaalde zaak maakt een rechter direct ongeschikit om te dienen als rechter in die zaak. Een principe van het recht en van de rechtstaat. Mevrouw Van Rens heeft het verzoek van Geert Wilders om zich terug te trekken afgewezen. Bewjzende niet alleen dat ze ongeschikt is voor deze zaak, maar dat ze ongeschikt is als rechter. Wat bij associatie ook geldt voor de overige leden van dit hof. Want in een geval zo duidelijk zouden zij zich onmiddellijk van deze zaak moeten distantieren, zelfs als mevrouw Van Rens haar besluit volledig onafhankelijk van hen heeft genomen. Zowel mevrouw Van Rens als de overige leden van het hof hebben de door recht en rachtsstaat genoodzaakte stappen niet genomen. Bewijzende dat ze of totaal corrupt zijn, of onder hevige druk staan. Die tweede mogelijkheid werd diezelfde dag geïllustreerd, bij de bespreking van deze procesdag op televisie.Het betrof één van de tempels der politieke-correctheid: het smaakmakende praatprogramma Pauw, en haar presentator Jeroen Pauw. Die zich in dit soort gevallen vaak laat bijstaan door een deskundige, in dit geval natuurlijk een jurist. Als commentator bij het proces tegen Geert Wilders heeft presentator Jeroen "Ik wil je geen PVV'er noemen ..." Pauw, uit het politiek-correcte, kosmopolitische en Joods-Joodsistische kamp, gekozen, tezamen met zijn redactie, voor mr. Gerard Spong, advocaat, uit het politiek-correcte, kosmopolitische en Joods-Joodsistische kamp. En aartsvijand van Geert Wilders: Mr. Gerard Spong was één van de aanbrengers bij het door het kosmopolitische en Joodsistische kamp zo smadelijk verloren eerste proces tegen Geert Wilders. Het enige dat de heer Jeroen Pauw en mr. Gerard Spong zullen accepteren in dit tweede proces, is een veroordeling van Geert Wilders:                 Het Joodse Hof Terecht of onterecht. Als rechters op enigerlei wijze van deze lijn gaan afwijken, komende na de onoverkomelijke teleurstelling van de vorige vrijspraak van Wilders, zullen ze in het openbaar gevierendeeld gaan worden. Dus blijft mevrouw Van Rens zitten ondanks een overduidelijk geval van de schijn van belangenverstrengeling. Omdat het een teken van zwakte zou zijn. En ze bloedhonden van de Joodsistische media over zich heen zou krijgen. Met de rest van de politieke-correctheid daar achteraan. Men stuurt aan op een cout-que-coute veroordeling. Combineer dat met de laatste peiling onder de Nederlandse burgers omtrent dit soort zaken, dit soort zaken zijnde de strijd van kosmopolitisme versus residentie. En die peiling zijnde het Oekraïne-referendum waarin de gebruikelijke tweederde meerderheid voor residentie naar boven kwam. Em combineer dat weer met deze afbeeldingen, aangaande het emotionele gevoel dat de burgers daarbij hebben:   Zoekterm: "wilders selfie"     Zoekterm: "samsom selfie" Wat de gewone Nederlanders vinden van de populistische Wilders en de kosmopolitische elite. Of in andere woorden, opgedoken in de omgeving van de redactie: "Als die rechters veroordelen, tekenen ze hun eigen doodvonnis". Vermoedelijk niet direct, maar mogelijkerwijs dus wel op termijn. De dag van het vonnis kan makkelijk een hete dag worden. Een dag als die van de moord op Fortuyn, maar dan vele malen heftiger. Addendum aug. 2016 Hier een vergelijkbaar gevalletje van iemand die in een beoordelingscollege zit en desondanks zijn mening uit over de opinies van een te beoordelen persoon (Volkskrant.nl, 09-08-2016, door Lotte Grimbergen):   Abdelkader Benali verliest juryplek Inktspotprijs door tweet Schrijver en presentator Abdelkader Benali is door de stichting Pers & Prent uit de jury van de Inktspotprijs gezet, de jaarlijkse prijs voor de beste politieke tekening. Benali liet zich op Twitter negatief uit over cartoonist Ruben Oppenheimer, een van de kanshebbers voor de Inktspotprijs. Mevrouw Elianne van Rens is een rechtsstaatverkrachter. Het rechterscollectief dat haar laat zitten is corrupt en zijn mogelijke rechtsstaatverkrachters. Vervolg hier .    Rijnlandmodel  -  11 april 2016