Het opvoeden van allochtonen

De Volkskrant, 04-05-2005, column door Kees Beekmans

Adopteer een basisschoolleerling
...
    Word mentor van een basisschoolleerling. U maakt zich zorgen over veelplegers en radicaliserende jongeren, u maakt zich zorgen over de integratie?
    Dit is uw kans er wat aan te doen. Help een basisschoolleerling met de overgang naar de middelbare school.
    Besteed anderhalf uur per week aan zo'n kind. U wint er een wereld mee.
    Het is allemaal heel eenvoudig. Op basisscholen wordt gesignaleerd welke kinderen zulk soort aandacht - van u - heel goed zouden kunnen gebruiken, de kinderen wier ouders analfabeet zijn, die geen vader meer hebben, die lichamelijk of geestelijk verwaarloosd worden, weinig weerbaar zijn, het kind dat thuis te zwaar belast wordt, boodschappen moet doen en moet koken en moet afwassen of mee moet helpen in het restaurant, het kind dat zich op school misdraagt, of buiten school en al niet de politie te maken heeft gehad, het kind van wie de ouders maar niet op ouderavonden komen, dat te laat naar bed gaat en slaperig en ongeconcentreerd in de klas zit, liet kind dat liegt alsof het gedrukt staat, of rare verhalen vertelt.
    Zo'n kind, ik weet het uit ervaring, kan enorm gebaat zijn met wat extra aandacht - van u. U kunt het verschil maken tussen schooluitval en tasjesroof, en een diploma en leven in de maatschappij in plaats van daarbuiten. U gaat bij het kind op bezoek, u helpt het niet zijn huiswerk. U begint daarmee in het laatste jaar van de basisschool, u houdt ermee op aan het begin van de tweede klas van de middelbare school. Anderhalf jaar lang bemoeit u zich anderhalf uur per week met zo'n kind. U praat ermee, u legt het uit hoe het effectiever kan studeren. of hoe het zijn gedrag kan verbeteren, u volgt en complimenteert het en u praat ook niet de ouders.  ...
    U kunt nu denken: dat doen anderen wel, maar waarom het zelf niet eens gedaan? Het is beter dan over Marokkaanse jongeren te mopperen. ...
 

De Volkskrant, 11-04-2005,  van verslaggeefster Marjon Bolwijn

‘Hij gaf mij een hand: dat was een veelbelovend begin’
...
    Het voornemen van Gloudemans - laten we geen ideologische discussies met elkaar voeren - werd praktijk en bleek te werken, tot op de dag van vandaag. De drie scholen vonden elkaar in de overtuiging dat het bittere noodzaak is voor de leerlingen en hun ouders om meer te bieden dan onderwijs alleen. De kinderen worden thuis, zo zegt Rahmat Rahman, aan hun lot overgelaten. Veel ouders weten niet hoe de samenleving waarin zij wonen in elkaar zit. Hoe kunnen zij hun kinderen voorbereiden op de maatschappij?’
    ‘Er zit niets anders op dan dat de scholen die taak op zich nemen’, meenden de drie. Marijke Blijleven: ‘Wij willen de leerlingen de warmte en de ontplooiingskansen bieden die zij vaak thuis niet krijgen. We willen dat zij zo hun talenten leren ontdekken en een sterker gevoel van eigenwaarde geven. Op de Polsstok zijn we al een tijd bezig met dergelijke activiteiten. Het is een groot succes. Je ziet nu veel meer blije koppies op school. Dat geeft een kick.’

De Volkskrant, 11-05-2005, door Kees Schuyt, lid van de Raad van State en oud-columnist van de Volkskrant

Geef jonge immigranten meer speelruimte
...
    De waarde van mijn ervaring als docent aan een gewone Nederlandse school voor leerlingen uit immigrantengezinnen, zij het slechts voor drie uur in de week, is er juist in gelegen dat ik heb afgeleerd te denken in groepen, als het over het middelbaar onderwijs gaat. Ze zijn geen meisjes met hoofddoekjes meer, maar Yasmin of Fama (niet hun echte namen) en nog veel andere jonge, nog niet geheel vrije, maar in elk geval eigengereide individuutjes vol menselijkheid. Niet denken in kleuren en geuren, niet uitsluitend in taal en culturele achtergronden maar in het vormen van vrije, menselijke persoonlijkheden.
    Zoals het een toevallige samenloop van omstandigheden was dat in Nederland het conflict herontdekt werd, op het moment dat de nieuwe culturele en godsdienstige immigrantengroepen steeds talrijker werden, zo is het ook een wat ongelukkige samenloop van omstandigheden dat alle vernieuwingen in het onderwijs, goed bedoeld voor de brave blanke leerlingen werden ingevoerd toen de scholen met geheel anders geaarde en anders opgevoede leerlingen werden bevolkt. Die toevalligheden scheppen verplichtingen om niet te snel toe te geven aan gemakkelijke hokjesgeest.

De Volkskrant, 19-05-2005, rubriek Tijdschriften, door Renée Braams
...
    In Vrij Nederland beginnen Ayaan Hirsi Ali en Femke Halsema een veelbelovende briefwisseling: een vorm die de discussiepartners uitnodigt goed te luisteren en stokpaardjes te verlaten. Ayaan pleit voor meer staatsopvoeding: gratis kinderopvang met educatieve spelletjes en dan allemaal naar de openbare school. Femke waarschuwt dat je ouders die al wrokkig zijn jegens Nederland niet zomaar aan de kant kunt schuiven: 'die vernedering dragen ze over op hun kinderen'.

De Volkskrant, 19-10-2005, door Kees Beekmans

Ontslag

...      En dan vooral over vmbo - de lagere regionen daarvan - en praktijkschool. Ik denk dat het voor dit soort scholen, vooral de zwarte, van het grootste belang is met de ouders in contact te komen. Je moet ouders de school binnenhalen, het makkelijkst is direct bij aanmelding. Leg ouders uit wat de schoolregels zijn - niet te laat komen, niet spijbelen, niet vechten, en ga zo maar door -, laat ouders en kind die regels ondertekenen, maak van dat moment een foto, hang die op in het lokaal of misschien zelfs in de hal. Zo zijn de ouders al een beetje in de school. Als je zoiets doet, moet je natuurlijk ook bellen als hun kind te laat komt of verzuimt - je hebt nu zelf ook de plicht ouders over het doen en laten van het kind op school te informeren, het werkt twee kanten op.
    Het ondertekenen van de schoolregels geeft je direct de kans de ouders te informeren over de mogelijkheden voor henzelf binnen de school: taalles volgen, opvoedingsondersteuning, computerles, geschiedenis, biologie, ja wat ze zelf maar willen, en ook: les over hoe de school in elkaar zit en in het verlengde daarvan het Nederlandse onderwijs, wat voor hun kinderen de mogelijkheden voor verder leren zijn, welke beroepen voor ze open staan.
    Het is waar dat ik dit alles opschrijf vooral voor allochtone ouders, maar het lijkt mij minstens zo belangrijk Nederlandse ouders van vmbo-leerlingen bij de school te betrekken. Voor veel autochtone ouders kan opvoedingsles waarschijnlijk ook geen kwaad.
    Dit betrekken van de ouders bij de school heeft als doel die ouders groter te maken. De verhalen over ouders die slecht Nederlands spreken, hier de weg niet kennen, zijn waar. Daar zijn er veel van. Ze dreigen het respect van hun bijdehante kinderen te verliezen. Ze moeten Nederland en de taal tot hun domein maken, dat kan via en op school. Deze ouders moeten hier groeien, eigenlijk hetzelfde als zich wortelen, die twee gaan hand in hand. ...

De Volkskrant, 22-11-2005, door Fadoua Bouali, verpleegkundige en publiciste in onder meer het katern het Betoog 

Submission 2? Eerst trauma's Submission 1 verwerken!

Moslims zijn nauwelijks gebaat bij zogenaamd verlichte bijdragen aan het islamdebat. Zelf moeten ze zich op hoofdzaken richten, betoogt Fadoua Bouali.

...   Ik denk dat de methode van deze verlichte medemensen niet de juiste manier is om de achterstandspositie van moslims te verbeteren. Ik denk dat verbetering van de levensomstandigheden van moslims in Nederland begint met scholing, onderwijs en het zoeken naar oplossingen voor de sociaal-maatschappelijke problemen waarmee ze te kampen hebben. ...

Red.:   Een treffende literaire analyse van dit soort vormen van allochtonen knuffelen staat
hier . Ondertussen stapelen de bewijzen van de ondoelmatigheid van deze aanpak zich op - meer hierover hier .

Naar Integratiebeleid , Allochtonen lijst , Allochtonen overzicht , of site home .