Uit: De Volkskrant, 10-03-2008, column door Nazmiye Oral

Wouter Bos toont misplaatste lef

Dames en heren, het is klaar met dat softe gedoe, er moet meer polarisatie in het debat. .
Waarom wordt links toch aangestuurd door een leider die achter de feiten aan hobbelt? Hoe dol ik ook ben op Wouter Bos (vooral nu zijn peper en zout periode eindelijk achter de rug is en hij gedistingeerd grijs wordt), deze uitspraak bewijst dat hij als beleidsmaker geen idee heeft van wat er in de harten van de mensen leeft.   ...
   De werkelijkheid is dat je strijd moet voeren om echt contact tussen twee bevolkingsgroepen te maken die nu langs elkaar heen leven. Waar wij huiverig voor zijn en wat ons instinctief angst inboezemt: echte cohesie brengt verandering van binnenuit. De maatschappij, onze waarden en normen, de vertrouwde beelden, alles zal veranderen als wij de vreemdeling werkelijk toelaten en in ons opnemen. Wij zelf zullen onherroepelijk veranderen. En dat is het offer dat wij bereid moeten zijn te brengen.
    De angst voor en vooral de weerstand tegen die verandering is legitiem en menselijk. Niemand had veertig jaar geleden gedacht dat de gastarbeiders van toen de maatschappij van binnenuit blijvend en wezenlijk zouden beïnvloeden.   ...

Red.:   Die 75 duizend gastarbeiders zouden geen cent in te brengen hebben gehad qua invloed op Nederland - de miljoen-plus immigranten die door de achterdeur binnen zijn geslopen, afkomend op de geur van geld, des te meer.
    Als volgende paar voorbeelden van hoe het grotendeels is gegaan: kettingimmigratie
 

Uit: De Volkskrant, 19-04-2005, serie Onder Marokkanen over voetbalclub FC Chabab, door Igor Wijnker

Toekomst

...    Het komt door zijn vader Mohammed dat Kamal in Nederland is opgegroeid. Mohammed genoot aanzien in Ijarmauas, een dorpje in het Rifgebergte, 50 km van Al Hoceima. Hij had de Koran bestudeerd en zou les kunnen geven, maar wilde zo nodig een betere toekomst voor zijn kinderen.
    Om de levensgevaarlijke oversteek te kunnen bekostigen, moest hij de enige koe van de familie verkopen. Met zijn neef en vele anderen stapte hij in een klein vissersbootje en zette hij na een hachelijke zeereis voet op Europese bodem.
    Met nauwelijks geld op zak trokken zij door Spanje, op zoek naar werk. Steeds verder zakten ze af, naar het noorden. Tenslotte belandden ze in Wijk bij Duurstede. Daar vonden ze emplooi in een steenfabriek. Het werk was zo zwaar dat er geen Nederlanders voor te vinden waren. Met zeven andere gastarbeiders woonde Mohammed op een kamertje. Het leven was geen romannetje.
    Toen hij na jaren eindelijk een verblijfsvergunning kreeg, liet vader het gezin direct overkomen.  ...
    Maar opgeven, dat nooit. Dat is hij ook aan zijn vader verplicht. `Zijn doel was: de kinderen een betere toekomst geven. Daar heeft hij zijn leven voor gewaagd.'
    En anders wordt Kamal 's zomers in zijn geboortestreek wel met de neus op de feiten gedrukt. Als ik zie hoe weinig daar is, dan denk ik: 'het móet beter, ik moet nog harder werken.' Een neef zei tegen mij bij het afscheid nemen: `geen verdriet, ik zie je over enkele maanden, ik kom ook naar Europa.' Een jaar later zag ik hem niet in Marokko. Hij was verdronken tijdens de oversteek. Dat hebben mensen er voor over om hier te komen werken dat idee houdt mij iedere dag scherp.'
 

Red.:  Hier staat het vlak bij elkaar met als eerste de reden waarom de Marokkaan naar Nederland komt: om het beter te krijgen - met of zonder werken.
    Volgende:


Uit: De Volkskrant, 23-05-2008, boekrecensie door Daniëlle Serdijn

Ik wou dat ik mij was

Hülya Cigdem kwam op haar vijftiende uit Turkije naar Nederland. Ze trouwde jong, werd zwanger en ging werken in een naaiatelier. In De importbruid kijkt ze terug op het meisje dat ze was.

Avonds ben ik blij mijn vader weer te zien. Ook hij is zichtbaar trots en blij voor mij. Ook bij hem voel ik me verplicht dag in dag uit over mijn geluk in Holland te overdrijven. Hoe meer ik erover vertel, hoe enthousiaster ik word. Ik zou bijna wensen dat ik mij was.'
     Hülya Cigdem (1975) was vijftien jaar toen ze naar Nederland kwam. Ze huwde een bekende van haar ouders en kwam in een piep, klein huis bij haar schoonfamilie terecht. In Tilburg. Binnen een jaar was ze zwanger. ...

Red.:   En dat is geen nieuws. Hier een, later gevonden, oudere bron:

Uit: De Volkskrant, 21-09-2007, van verslaggever Peter de Graaf

'Het is verdringing in het kwadraat’

Na de Polen komen ook steeds meer Bulgaarse en Roemeense werknemers naar Nederland.
    Roemenen kwamen al in de jaren negentig naar West-Brabant. ‘Portumenen’, werden ze genoemd, nadat was ontdekt dat ze op vervalste Portugese paspoorten het land waren binnengekomen. Sindsdien weten de Roemenen, ook met eigen paspoort, de tuinders en kwekers in West-Brabant nog steeds te vinden.
    ‘Zo gaat dat vaak’, zegt Jan Latten, sociaal demograaf bij het Centraal Bureau voor de Statistiek. ‘Als de stroom eenmaal op gang is, blijft hij bestaan en neemt hij zelfs toe. Zoals Turkse immigranten in Dordrecht ooit allemaal uit hetzelfde dorp kwamen. Ze horen het van elkaar. Kettingmigratie heet dat.’   ...

Red.:   Naar mensen als Latten heeft men nooit willen luisteren
    Vrijwel alle migratie is kettingmigratie:

Uit: De Volkskrant, 28-06-2010, van verslaggever Jaap Stam

God laat de Ghanese ster stralen

Ghanezen bekijken Ghana - Verenigde Staten in een zaaltje in Amsterdam-Zuidoost, waar het tv-beeld is geprojecteerd op een laken aan de muur. God is nooit ver weg.

Tussenstuk:
Hechte gemeenschap in Amsterdam-Zuidoost

Er wonen naar schatting twintigduizend Ghanezen in Nederland. ...
    De migratie van Ghanezen verliep in twee golven. ...
    Tegenwoordig komen Ghanese migranten meestal in het kader van gezinshereniging en gezinsvorming naar Nederland.

Uit: De Volkskrant, 08-11-2010, van correspondent Arjen van der Ziel

Illegale immigratie in de Europese Unie

Even in de cel aan de grens en dan de bus naar Athene

Sommige inwoners van het Griekse dorp Nea Vissa verdienen aan de illegale mensenstroom uit buurland Turkije. ...
    ‘Ik heb een oom in Duitsland’, zegt de boomlange Jamshid Yousefi. ‘Misschien dat ik naar hem toe ga.’ De 29-jarige Yousefi vertelt dat hij uit Afghanistan komt. ...

Uit: De Volkskrant, 08-11-2010, door Eileen Ros

‘Ik heb geprobeerd om mens te blijven’

De duizenden vreemdelingen die jaarlijks in Nederlandse detentiecentra worden opgesloten, krijgen een slechtere behandeling dan criminelen, zegt Amnesty International. Drie van hen doen hun relaas. ‘Eerst was ik machteloos, nu ben ik gevoelloos.’

Tussenstuk:
‘Het voelde alsof ik nooit meer weg kwam’

Toen Sita Tumba (21) haar moeder tijdens de onrust in Rwanda en Congo in 2001 uit het oog verloor, vluchtte ze samen met haar broertje Hans Coco Tumba (19) naar haar vader in Nederland. Vader Luzizilla Tumba verbleef hier al sinds 1998 en heeft een verblijfsvergunning. ...
 

Red.:   Weer iets over de afkomst gevonden , en weer kettingimmigratie:

Uit: De Volkskrant, 16-11-2010, door Evelien van Veen

Hoeksteen | Nederlands-Turks gezin

Met zijn blonde haar is Erkem een Nederlands kind

Jos: ‘Als je me dertien jaar geleden had gezegd dat ik met een Turkse zou trouwen, had ik je voor gek verklaard. ...’
    Derya: ‘Hij wist niet eens dat ik Turks was. Ik had toen lang, geblondeerd haar. En dat mijn Nederlands niet goed was, wist hij ook niet, want we praatten nooit met elkaar.’    ...
    Derya: ‘Op mijn 26ste was ik naar Nederland gekomen om te trouwen met een neef. Dat had mijn familie zo geregeld. Ik heb drie heel slechte jaren gehad toen. Heel slecht.’   ...

Uit: De Volkskrant, 13-12-2010, column door Nazmiye Oral, schrijfster

Je staat erbij en kijkt ernaar

Tussentitel: Na twee jaar bleek mijn liefde voor haar groter dan mijn ego en zagen we elkaar weer

Ik ken haar al tweeëntwintig jaar. Ze was 16 toen ze zich met mijn neef verloofde. Op haar 21ste verhuisde ze, na de bruiloft, naar Nederland. ...

Red.:   De zus van Nazmiye is recent getrouwd met een Turk die naar Nederland is gekomen. Dat is op één enkel gastarbeider: vader Oral, al zes kettingimmigranten: moeder Oral, drie kinderen, en twee aangetrouwden.
    Ook eind 2011 is de leugen nog steeds populair:

Uit: De Volkskrant, 05-12-2011, dubbelcolumn door Bert Brussen en Thomas von der Dunk

Brussen & Von der Dunk

Opnieuw wordt een met uitzetting bedreigde asielzoeker door links omhelsd, zegt Bert Brussen. In normale tijden zou er allang een generaal pardon zijn geweest, meent Thomas von der Dunk

Thomas von der Dunk

...    Ik maak er in elk geval uit op dat je de PVV-mythe dat PvdA'ers na het theedrinken geen strenge wetten kunnen maken niet onderschrijft. Dat is alvast winst in het licht van de rechtse kletskoek inzake een door links veroorzaakte komst van Turken en Marokkanen indertijd - het was het bedrijfsleven dat daarom op zoek ging naar goedkope arbeidskrachten.   ...

Red.:   Ach jee, daar ben je historicus voor ...

Uit: De Volkskrant, 10-12-2011, column door Peter Middendorp

Bosma's lijst 

Tussentitel: Ook zonder dat zij er erg in hebben, kunnen mensen zich lang en vruchteloos met PVV’ers bezighouden

...   Wel herinner ik me Bosma's stelling dat links verantwoordelijk is voor de grote hoeveelheden moslims in ons land, waar volgens mij juist de conservatieve krachten in alle partijen de gastarbeiders binnenhaalden om dezelfde vrouwen werkloos binnen te kunnen houden die nu niet meer naar buiten durven.  ...


Red.:   Een politiek-correcte rel-columnist. Daarvan kan je niets anders dan leugens verwachten ...
    Weer een verdwaald stukje werkelijkheid:


Uit: De Volkskrant, 11-05-2013, door Maarten Zeegers

Ineens zoveel schuld. Snap jij dat nou?
 
Niet betaalde verkeersboetes, een nooit afgeloste lening. De financiële positie van Jadir, de werkloze Marokkaanse buurman van Maarten Zeegers, is uitzichtloos. Naïviteit of laksheid?

...    Mijnheer Jadir is mijn Marokkaanse onderbuurman. Hij is 53. Op zijn 16de kwam hij in het kader van gezinshereniging met zijn moeder, broertjes en zusjes naar Nederland.

Red.:   En meneer Jadir representeert het overgrote deel.
    Waar ook ter wereld:
 

Uit: De Volkskrant, 15-10-2013, van correspondent Olaf Koens

Reportage | Russische nationalisten slaags met migranten

'Oezbeken zijn niet te vertrouwen'

In Birjoeljovo, een doodgewone Moskouse buitenwijk vol Sovjetflats, komt de groeiende spanning tussen de diverse etnische bevolkingsgroepen ineens tot een brute ontlading.

... de onlusten van afgelopen weekeinde in Birjoeljovo, een doodgewone buitenwijk vol Sovjetflats in het zuiden van Moskou. ...
    Eerder die dag kwamen buurtbewoners samen vanwege de gewelddadige moord op Jegor Sjtsjerbakov, een 25-jarige jongen die werd neergestoken na een ruzie om een meisje. De politie liet weten dat de dader een 'buitenlander' is. ...
    Het kwaadst van allemaal is het handjevol Russische moeders en grootmoeders bij het skatepark. Oezbeken of Azerbeidzjanen, alle buitenlanders moeten ophoepelen. 'Ze komen hier alleen aan, maar na een paar weken zijn er al broers, ooms, neven en kinderen. Ze wonen in kelders en kleine flatjes, soms met wel zeven families in een kleine woning.'


Red.:   Precies zoals het in West-Europa gaat.
   In de bezette gebieden wordt het steeds gekker:


Uit: Joop.nl, 10-11-2013.

Rotterdam presenteert eerbetoon aan gastarbeiders

Standbeeld moet herinneren aan de bijdrage van de gastarbeiders aan de wederopbouw van de Maasstad

In Rotterdam is zondag een nieuw kunstwerk gepresenteerd; een standbeeld als eerbetoon aan de gastarbeider. Het standbeeld staat in het Afrikaanderpark en is onthuld door vertegenwoordigers van zeven nationaliteiten die vanaf de jaren 60 naar Nederland kwamen.
    Het standbeeld is op initiatief van verschillende Rotterdamse organisaties tot stand gekomen. Sinds 2006 werd in de Maasstad al gepleit voor een monument, om het aandeel van de gastarbeiders in de wederopbouw van Rotterdam vast te leggen.   ...


Red.:   De redactie woonde kort na de wederopbouw van Rotterdam, die plaatsvond in de jaren 1940 (einde), 1950 en 1960, en kan melden dat er destijds geen noemenswaardige gastarbeiders waren, en dat toen ze er eenmaal kwamen, ze absoluut geen bijdrage leverden aan de wederopbouw, maar gewoon in fabriek aan de lopende band stonden. De enige opbouw waar de toenmalige gastarbeiders aan gedaan hebben die van de bankrekening van bedrijfseigenaren. De later-gekomenen, de overgrote meerderheid, heeft als groep totaal niets opgeleverd, maar alleen eindeloos veel gekost. Dat waren de kettingimmigranten.

Naar Allochtonendebat, misverstanden , Allochtonen, lijst  , Allochtonen, overzicht  , of site home .