Bronnen bij Allochtonendebat, misverstanden: autochtone schuld

30 jan.2008
 

Er zijn talloze voorbeelden van argumenten uit multiculturalistische hoek die impliciet of expliciet stellen dat de schuld van de problemen bij de autochtonen ligt, zoals voor specifiekere gevallen behandeld bij Misverstanden, discriminatie uitleg of detail . Hier de meer algemenere terminologie, waarin gesteld wordt dat "wij niet genoeg doen":


Uit: De Volkskrant, 22-01-2008, column door Pieter Hilhorst

Islam en seks

...    Een ander onderwerp dat voor de multiculturele samenleving belangrijker is dan de islam, is de sociale vermijding van de dominante samenleving. In Het land van aankomst heeft Paul Scheffer geschreven dat Nederlanders wel tegen segregatie zijn, maar ook niks voelen voor menging. Ze zijn als de dood voor wijken waar kansarme allochtonen bij elkaar wonen en opgroeien, maar ze weren, al dan niet bewust, allochtonen uit hun eigen omgeving. Er is nog steeds een forse witte vlucht bij de keuze van de school voor de kinderen en werkgevers staan niet te springen om allochtone kandidaten een baan of een stageplek te geven. Integratie vergt niet alleen een inspanning van nieuwkomers, maar ook van gevestigden.    ...


Red.:   En omdat de gevestigde dat natuurlijk helemaal niet hóeft te doen, en het ook heel vaak niet doet, heeft de gevestigde heeft het gedaan.
 

Uit: De Volkskrant, 22-01-2008, column door Marcel van Dam

Over principes en polariseren

...    Nu kom ik bijna dagelijks in aanraking met overheidsdienaren die mij geen hand geven, maar ik lijd er niet onder. Ik vind het veel erger als ik geen antwoord krijg op brieven, jaren moet wachten op beslissingen over bezwaren tegen belastingaanslagen of aangevraagde vergunningen. Maar dat valt in het niet bij de vernederingen, onbeschoftheden en schendingen van ongeveer alle rechten waaraan mensen in probleemwijken, vooral allochtonen, worden blootgesteld.   ...


Red.:   De observaties van de villabewoner in bossen - lees hoe de realiteit eruit ziet, hoe de grote massa slechtwillende allochtonen de lokale goedwillende wegwerken:


Uit: De Volkskrant, 05-01-2008, door John Wanders

Reza Taybi wierp zich op als pionier om van een probleemwijk een prachtwijk te maken - maar gaf op
 
‘Ik heb mijn stinkende best gedaan’

Probleemwijken worden prachtwijken, belooft het kabinet. Wat moet er gebeuren voordat het zover is? Hoe staan de buurten er voor? De Volkskrant doet vanaf vandaag geregeld verslag vanuit zes wijken. In Feijenoord (Rotterdam) werd Reza Taybi weggepest. ‘Ik ging soms huilend naar huis.’


Tussentitel: ‘Ik weigerde te buigen voor de intolerantie die ik om me heen proefde’

Zijn restaurant in Rotterdam-Zuid was ‘Vogelaar avant la lettre’. Zó moest het, wisten de stadsbestuurders. Reza Taybi (52) bood hun houvast. Zijn menukaart bewees dat de slogan ‘van probleemwijk naar prachtwijk’ meer was dan marketingtaal. Zijn gevel, zijn interieur toonden aan dat de notoir problematische Dordtselaan – de as tussen Zuidplein en Erasmusbrug – waarachtig in de lift zat.
    Eind 2004 openden de beide deelraadsvoorzitters van Feijenoord en Charlois zijn taberna, gelegen naast een wasserette. Een jaar eerder zat op dezelfde plek nog een overlastgevend café. ‘De Dordtselaan heeft er een goede buur bij’, juichte het Rotterdams Dagblad. ‘Als één adres het goede voorbeeld heeft gegeven, dan is het La Cazuela. Laat de rest maar volgen.’
    Taybi hield het op Zuid nog geen drie jaar vol. Weggepest door de buurt, zoals hij het resultaat van zijn avontuur samenvat. ‘Ik ging soms huilend naar huis.’    ...


Red.:   En op precies dezelfde manier zijn die wijken ontdaan van hun blanke bewoners.
    Je zou na het lezen van deze laatste bron Van Dam bijna een goeie schop onder zijn kont verkopen - hij kan heel scherp observeren, maar zodra het over allochtonen gaan, gaat bij hem volledig het licht uit uitleg of detail .


Uit: De Volkskrant, 10-03-2008, column door Nazmiye Oral

Wouter Bos toont misplaatste lef

Dames en heren, het is klaar met dat softe gedoe, er moet meer polarisatie in het debat. .
Waarom wordt links toch aangestuurd door een leider die achter de feiten aan hobbelt? Hoe dol ik ook ben op Wouter Bos ... deze uitspraak bewijst dat hij als beleidsmaker geen idee heeft van wat er in de harten van de mensen leeft.  ...
    Volgens Bos is de toon van het debat niet belangrijk, ik zeg dat de toon van het debat alles bepalend is. Omdat de gezaghebber daarmee kleur bekent, die via de media doorsijpelt naar het collectieve bewustzijn. We willen graag het gevoel hebben dat we zelf onze gedachten vorm geven en niet worden beïnvloed, maar helaas.   ...
    De grootste fout van de PvdA van voor 2002 was dat ze zich voor geen meter had verdiept in wat het volk bewoog en waar de knelpunten lagen. Alles werd bedekt met de mantel der tolerantie. Het probleem met deze tolerantie was dat het een aura van openheid naar de ander had, terwijl het juist een excuus bleek voor het negeren van de ander en diens problemen.
Het is ongeïnteresseerdheid in wat de ander beweegt.
    Verharding en polarisatie doen hetzelfde. Het heeft de schijn van lef, het meest misbruikte woord in het debat van de afgelopen jaren, het heeft de schijn van openheid, het beestje bij de naam noemen, niet weglopen voor de werkelijkheid, terwijl dat precies is wat je wel doet met polarisatie. Je loopt over de ander heen, je dwingt iets af, je eist. Zonder de ander te zien, zonder te kijken naar wat de ander beweegt.
    De werkelijkheid is dat je strijd moet voeren om echt contact tussen twee bevolkingsgroepen te maken die nu langs elkaar heen leven. Waar wij huiverig voor zijn en wat ons instinctief angst inboezemt: echte cohesie brengt verandering van binnenuit. De maatschappij, onze waarden en normen, de vertrouwde beelden, alles zal veranderen als wij de vreemdeling werkelijk toelaten en in ons opnemen. Wij zelf zullen onherroepelijk veranderen. En dat is het offer dat wij bereid moeten zijn te brengen.
    De angst voor en vooral de weerstand tegen die verandering is legitiem en menselijk. Niemand had veertig jaar geleden gedacht dat de gastarbeiders van toen de maatschappij van binnenuit blijvend en wezenlijk zouden beïnvloeden. Ik vind het logisch als dat voelt als een vijandige overname, een ongevraagd bijproduct van werkverschaffing. De maatschappij zoals hij nu is, is niet in harmonie, en daarom voelt het als niet-kloppend. Er zitten gaten in de nationale identiteit. We staren ons blind op de islam.   ...


Red.:   Hier staat achtereenvolgens:
-  de tolerantie van voor 2002 was een een negeren van de de belangen van de allochtonen.
-  het bespreken van de integratieproblemen na 2002 is "over de andere heen lopend, afdwingend, eisend"
-  het gebrek aan integratie is gevolg van de angst van de autochtonen
-  de autochtonen moeten breid zijn hun cultuur te veranderen - implicerend dat als  ze dat niet doen, ze de schuld zijn van de problemen
-  het niet-willen-overnemen van de cultuur van immigranten is alleen een kwestie van angst - implicerend dat de integratieproblemen de schuld zijn van de autochtonen
-  de maatschappij voelt niet in harmonie, omdat we de allochtone aanwezigheid zien als een overname door de islam - implicerend dat de problemen met allochtonen de schuld zijn van de autochtonen.
-  de islam is niet de schuld van problemen - implicerend dat het zien van de islam als problemen de schuld is van de autochtonen.
    Nog wat meer soortgelijk materiaal van Nazmiye Oral hier .
    Nu weer verder met andere blijken van allochtoon afschuiven:


Uit: Volkskrant weblog, 18-03-2008, door edu

Islamitische scholen welkom?...
 


Red.:   De onderwijzer houdt haar leerlingen voor dat namen noemen en de bijbehorende discriminatie een zaak van autochtonen is. Niet vermeldt op het bord, maar wel staande in persoon voor het b\ord, zijn de scheldnamen die de islamiet geeft aan autochtonen: hond, varken, ezel, kaaskop, en allemaal voorzien van uitvoerige omschrijvingen van wat je met ze moet doen en waarvan er geen enkele vriendelijk is, en dat in duizendvoud en iedere dag enkele malen uitgesproken, in plechtige context en omgeving.


Van: Volkskrant.nl, 21-03-2008, door ANP

Frank Boeijen zingt in het Arabisch

Tijdens de manifestatie van Nederland Bekent Kleur, zaterdag op de Dam in Amsterdam, zingt Frank Boeijen zijn bekende hit Zwart-Wit in het Arabisch. Dat maakte de organisatie vrijdag bekend.
    Boeijen schreef het nummer 25 jaar geleden na de racistische moord op Kerwin Duinmeijer. ...
    Met de Arabische versie wil de zanger de ruim 1 miljoen mensen in Nederland, die dagelijks gebukt gaan onder beledigende en discriminerende uitspraken, een steun in de rug geven. Boeijen zingt het nummer samen met de Tunesische zangeres Oulfa Rouached en de band Kasba.  ...
    ... Ook komen andere vormen van racisme aan de orde. Zo spreken schoonmakers van FNV Bondgenoten op het podium over hun ervaringen met racisme op de werkvloer.


Red.:   De enige oorzaak van de integratieproblemen: autochtoon racisme.
    En ze geven die allochtonen ook geen kans:


Uit: De Volkskrant, 01-09-2009, door Willem Beusekamp en Aimee Kiene

De kermisklant en zijn lastpakken

Zijn onconventionele manier om hangjongeren op zijn kermissen aan werk te helpen, is een succes en wordt straks landelijk nagevolgd. Zijn motto is: geef je respect, dan krijg je respect terug.

Als kermisexploitant Frans Stuy(48) het over 'zijn jongens' heeft, wil er wel eens een traantje in zijn ogen springen. Dan gaat hij geëmotioneerd tekeer tegen 'al die ambtenaars en zogenaamde jeugdwerkers'.
    Die krijgen volgens hem te gemakkelijk subsidie en ook nog eens 'tonnen aan salaris', terwijl ze 'te schijterig zijn om tussen die jongens te gaan staan'. Bij hen gaat volgens Stuy om vijf 's middags de telefoon uit. Bij Stuy niet.
    Die jongens zijn voornamelijk Marokkaanse lastpakken, die bij Stuy aan de slag kunnen. ...
    Stuy draait het liever om: volgens hem zijn de jongens niet een probleem, maar hebben ze een probleem. 'Ze hebben geen werk, geen diploma, vaak hebben ze schulden. Ze worden overal de grand ingetrapt en krijgen van niemand een kans. Ik ben ervan overtuigd: als je ze respect geeft, en niet bang bent om te zeggen als iets niet goed gaat, dan krijg je respect terug.'


Red.:
   De volstrekt omgekeerde wereld: als die Marokkanen ons respect geven, in plaats van lastpakken te zijn ...
  Dit dat gepaard met de beschuldiging:  'Ze worden overal de grand ingetrapt en krijgen van niemand een kans.' Een keiharde leugen natuurlijk: ze zijn zelf nooit toegekomen aan het zoeken van een kans, vanwege een weerzinwekende sociale- en werkhouding.
 

Naar Allochtonendebat, misverstanden , Allochtonen, lijst  , Allochtonen, overzicht  , of site home .