Bronnen bij Islam, cultuurbeelden: dominantie

Wie ook maar een enkele moslim heeft horen spreken over zijn geloof, vooral als het was in relatie met andere culturen, weet dat hun gedachtegang er één is van volledige dominantie - het komt niet in ze op om ook maar een kleinigheid toe te geven, waar ze van anderen eindeloos veel concessies verlangen. Anders is dat namelijk discriminatie, vinden ze (www.hetverraadvanlinks.nl, 29-08-2010, door Carel Brendel):
  Interculturele communicatie in Amsterdam: Jihad Alariachi legt burgers langs islamitische meetlat

Dit verhaal begint in februari 2007. Op een christelijke basisschool in het Amsterdamse stadsdeel Westerpark wordt eens per jaar een zogeheten ‘juffenverjaardag’ gehouden - geen echte verjaardag natuurlijk maar een gelegenheid om de juffen en meesters in het zonnetje te zetten vanwege hun inspanningen voor de kinderen.
   Een van de organiserende ouders regelt de cadeautjes en plannen per e-mail, maar ontvangt de volgende reactie van een vader van Turkse afkomst. “Goede morgen beste ouders, met respect waardeer ik dat het een cultuur geworden is hier in het land om verjaardagen te vieren, maar wij, familie van (naam) mogen uit geloofsoverwegingen geen verjaardagen en andere religieus getinte feestdagen vieren. Ik (wij) verwachten(en) hiervoor begrip van jullie.”
    Een van de ouders, zelf een westerse allochtoon, reageert op de mail met onder meer de volgende tekst: “Dag (naam). Net zoals jij ben ik geen christen. Maar allebei hebben wij onze kinderen op een christelijke basisschool geplaatst. Ik ben blij met het hoge niveau van onderwijs en dat mijn kinderen met verschillende rassen, culturen en godsdiensten in aanraking komen. Het is goed dat onze school zo tolerant is.   ...
    De verjaardag van de juffen en meesters op school is geen christelijk feest maar een gelegenheid om ze te bedanken voor alles wat ze voor ons doen. Het afwijzen van zo'n feest lijkt op ondankbaarheid en daarom ook op intolerantie. U vraagt om begrip maar voor mijn gevoel zonder zelf begrip te tonen.
    Als wij onze kinderen willen leren om in vrede te leven met respect voor elkaar, dan moeten wij elkaars feesten en gebruiken, normen en waarden accepteren, begrijpen en delen. Ik reageer omdat de grote problemen die wij nu in Nederland hebben onder andere een resultaat zijn van het onvoldoende reageren in het verleden.   ...

Een sterke poging tot toenadering - tot de binding waartoe Wilders voortdurend wordt opgeroepen door de hele multiculturele elite en andere goeddoeners. Dit is de reactie:
   “Geachte de heer (naam), met uw geleerdheid krijg ik bijna de neiging om een voorstel in te dienen bij Inholland Academie u als kandidaat docent interculturele communicatie voor te dragen waar ik in deze hoedanigheid reeds jaren functioneer. In ieder geval is mijn advies aan u om mijn mail met ogen van een neutrale analist te bestuderen alvorens erop te reageren. mvg, (naam)”

Dit is een moslim die aangesteld is voor het binden tussen moslims en niet-moslims. En wat is zijn reactie: "Gaat u maar op het dak zitten".
  De verbijsterde ontvanger plaatst de correspondentie op de website van Oudersonline.nl met de volgende verzuchting: “Interculturele communicatie? Deze aardige man geeft les in interculturele communicatie? Hij stuurt zijn kinderen naar een christelijke school om ze vervolgens te verbieden om met christelijke feesten mee te doen, en zelfs de juffenverjaardag is in de ban! En hij mag les geven in interculturale communicatie? Ik ben bijna sprakeloos (nou, bijna). Geen wonder dat het de laatste jaren zo slecht gaat met de interculturele communicatie in Nederland! Groet (naam)”
    Ongeveer 3,5 jaar verstrijkt er na deze interculturele botsing in Westerpark. Totdat er op 25 augustus 2010 opeens een e-mail in het postvak valt, verzonden door Jihad Alariachi, landelijk bekend als een van de Meiden van Halal, het gelijknamige tv-programma waarin de drie zussen Esmaa, Hajar en Jihad Alariachi bekende Nederlanders langs hun islamitische meetlat legden.   ...
    Burgemeester Job Cohen stelde de programmamaakster per 1 januari 2009 aan als coördinator van de gemeentelijke afdeling ABC Interculturele Communicatie, onderdeel van de Bestuursdienst. ...

“Geachte heer (naam),

Op zoek naar interessante informatie over Interculturele Communicatie op het web stuitte ik op u mail aan oudersonline.nl in 2007. Deze ging over een mailwisseling tussen u en een Turkse vader over de verassingsverjaardag van de juffrouw. Zoals uw neiging om te reageren op iets wat u verbaast voelde ik mij geroepen om te reageren op wat ik heb gelezen. Ik werk als adviseur Interculturele Communicatie voor de gemeente Amsterdam, maar ik reageer vanuit mezelf als persoon, als Jihad met uiteraard de kennis die ik heb op het gebied van Interculturele Communicatie.
     Ik verbaas mij dat u het raar vindt dat hij als docent Interculturele Communicatie niet wilt dat zijn kind meedoet aan verjaardagen. U geeft aan dat iemand die zo denkt eigenlijk onmogelijk Interculturele Communicatie kan doceren. Ik denk dat u dan geen idee heeft wat Interculturele Communicatie inhoudt. En uw definitie van Interculturele Communicatie is blijkbaar dat iedereen hetzelfde moet zijn en doen. Het docentschap en zijn kind meelaten doen aan verjaardagen staat eigenlijk los van elkaar.
    De meeste theorieën over Interculturele Communicatie gaan uit van verschil in referentiekader en dat wij allemaal ons eigen gedrag ‘normaal’ vinden en dus ook onze eigen NORMEN en waarden hebben. Zo kijken we ook naar anderen, via ons eigen cultureel referentiekader. Die hebben we tenslotte allemaal, allochtoon of autochtoon. Als wij zo kijken naar iemand met een ander cultureel referentiekader dan kan dat botsen, leiden tot onbegrip of zorgen voor miscommunicatie.
     Het gaat erom dat je niet oordeelt over de ander alleen omdat het in jouw referentiekader wordt gezien als abnormaal. Definities kunnen enorm verschillen maar de waarde erachter is vaak hetzelfde. En daar gaat het om. Het gaat erom dat de waarde hetzelfde is en niet de manier waarop dat zich uit. Bijvoorbeeld; het begrip respect. Respect binnen collectivistische samenlevingen (culturen zoals vaak Turkse, Marokkaanse) betekent dat je niet altijd de waarheid zegt. Met de waarheid kun je tenslotte iemand kwetsen en het gevoel van de ander gaat voor het spreken van de waarheid. Als je dat niet doet dan heb je geen respect. Iedereen heeft als waarde Respect.   ...
    Graag reageer ik op uw mailwisseling. Hieronder citeer ik u en leg ik uit waarom u dingen anders ziet dan de meneer met wie u mailde.
    In de eerste alinea zegt u het volgende: ‘Net zoals jij ben ik geen Christen. Maar allebei hebben we onze kinderen op een Christelijke basisschool geplaatst. Ik ben blij met het hoge niveau van het onderwijs en ik ben blij dat mijn kinderen met verschillende rassen, culturen en godsdiensten in aanraking komen. Het is goed dat onze school zo tolerant is’.
    Ik denk dat hij die alleen maar zal beamen, dus wat dat betreft delen jullie dezelfde waarde en toch vind er miscommunicatie plaats of onbegrip. Meneer respecteert de juf maar wil dat op een andere manier uiten. Hij wil nl ook zijn religie respecteren die het vieren van verjaardagen verbiedt. U zei het volgende: ‘Het afwijzen van zo'n feest lijkt op ondankbaarheid en daarom ook op intolerantie.’ U koppelt het weigeren om zo een feest te vieren direct aan ondankbaarheid. Maar dat heeft meneer niet gezegd. Hij is ook heel dankbaar maar wil dat misschien op een andere manier uiten. Hij is daardoor ook niet intolerant. U kijkt hier vanuit uw eigen referentiekader en daardoor botst deze mailwisseling. Hij vroeg u niets voor niets zijn mail neutraal te analyseren.

Heel veel woorden om te zeggen: De moslim hoeft zich niets aan te trekken van de gewoontes van de school waarop zijn kind zit en het land waar hij verblijft, ook al is dat beledigend voor de leraren van die school en de inwoners van dat land.
  U zei ook het volgende: ‘Als wij onze kinderen willen leren om in vrede te leven met respect voor elkaar, dan moeten wij elkaars feesten en gebruiken, normen en waarden accepteren, begrijpen en delen’. Je kunt elkaars feesten en normen en waarden accepteren en begrijpen maar daar niet aan mee willen doen. Meneer geeft aan dat hij het zelf niet wil vieren, hij ontneemt jullie toch niet het recht om de verjaardag wel te vieren? Ik denk dat het belangrijk is om kinderen te leren dat je eigen keuzes hebt en dat je elkaar moet accepteren en begrijpen maar dat je gedrag niet hoeft te kopiëren.

Jihad's definitie van respect is dus dit: "Wij hoeven ons niets aan te trekken van jullie gewoontes" - zoals ze nog even bevestigt;
  En u zegt als laatste : ‘Geen wonder dat het de laatst jaren zo slecht gaat met de interculturele communicatie in Nederland.’ Meneer (naam), het gaat juist zo slecht omdat men niet snapt dat Interculturele Communicatie inhoudt dat iemand ook kan afwijken van de ‘norm’ in Nederland.

Het je wel op enigerlei wijze aanpassen aan andermans gewoontes is heel fout:
   Om goed geïntegreerd te zijn hoef je nog niet te assimileren.

Als je je kind laat gaan naar een juffen-"verjaardag",  doe je aan "assimileren",en "assimileren" is hartstikke fout. Dat hoeft Jihad er niet eens bij te zetten.
    Nee, het feit dat het zo slecht gaat met interculturele communicatie in Nederland zit beslist niet in het feit dat moslims zich niets aan hoeven te trekken van andermans gewoontes. Nee, dat probleem zit in
  Die zit juist in vaak de superieure houding van mensen ten opzichte van andere culturen.

En dat "mensen met superieure houding" kan je zo invullen: dat zijn de autochtonen. Die zijn dus de schuld van het gebrek aan intercultureel communicatie. Niet de moslims die zich niets hoeven aantrekken van andermans culturele gewoontes.
    En tot slot nog een rasechte gotspe:
  En we moeten meer openstaan voor verschillende denkwijzen, dat is juist een verrijking. Zowel op de werkvloer als in de maatschappij.

En het is volkomen duidelijk dat die 'we 'niet de moslim-vader is die zijn kind mag weghouden van een juffen-"verjaardagsfeest". Nee, die 'we' moet dus wel de rest van Nederland zijn:die niet-moslims die in feite natuurlijk doodgewoon niet-halal zijn - die haram zijn. Die moeten meer openstaan voor andere denkwijze - de denkwijzen van de moslims.
    Dit is het commentaar van Carel Brendel:
  Als coördinator wijst ze ambtenaren en voorlichters er op dat ze heel veel respect moeten hebben voor de wensen van zeer orthodoxe moslims, en zet ze burgers die er anders over denken weg als voorstanders van assimilatie.

Een uiterst mild commentaar. Die Jihad Alariachi is gewoon een fundamentalistische moslima, die kennelijk maar één doel heeft: de islamisering van Nederland. En oh ja: die Jihad kan zonder bezwaar gezien worden als representatief, zoals het feit dat dit eigenlijk over een gewone moslim-vader gaat, laat zien. Evenals haar rol als prominente moslima, uitgekozen om het aanvaardbare gezicht van de islam te representeren op televisie
    Dit verhaal werd voor de media samengevat door Nausicaa Marbe (de Volkskrant, 03-09-2010, column door Nausicaa Marbe, schrijfster):
  Over Thilo en Jihad

Tussentitel: Amsterdam huurt intolerante joffer in om ons denken te corrigeren

...   In Nederland zijn we dit stadium van ontkenning goddank voorbij. Onze debatten, niet minder vurig, zijn pragmatischer, genuanceerder. ... Wel over beleid dat etnische segregatie en fundamentalisme in de hand werkt. ...
    Het jongste voorbeeld van zulke dwalingen komt uit een briefwisseling gepubliceerd op internet (www.hetverraadvanlinks.nl). De toedracht: een gemengde school nodigt ouders uit voor de gezamenlijke verjaardagen van de leraren. Een Turkse vader antwoordt dat zijn kinderen niet komen vanwege hun geloof. Een Nederlandse vader schrijft terug dat het usance is elkaars (religieuze) feesten te vieren en dat hun school staat voor contact, begrip, respect, meedoen. Hij krijgt een sneer terug van de verjaardagsweigeraar: hij zal de Nederlandse vader, die ’t zo goed weet, voordragen als docent interculturele communicatie bij Inholland Academy, waar hij overigens zelf dat vak doceert. De Nederlandse vader verzucht vervolgens op Oudersonline.nl: ‘Geen wonder dat het al jaren slecht gaat met de interculturele communicatie.’
     Dit alles dateert uit 2007. Drie jaar later komt er een antwoord. Niet van de Turkse vader, maar van de in 2009 onder Job Cohen aangenomen coördinator Interculturele Communicatie van de Gemeente Amsterdam: Jihad Alariachi alias Meid van Halal. Jihad sommeert de Nederlandse vader zich ‘neutraal’ te verplaatsen in de normen en waarden van de verjaardagsweigeraar, te erkennen dat zij beiden respect als waarde delen, maar anders inkleuren. Hij moet wat neutraler denken, niet vanuit zichzelf: dat is pas interculturele communicatie. De wens van deze vader om gezamenlijk te vieren, ziet Jihad als opdracht om elkaars gedrag te kopiëren, om te assimileren. Niet goed, foei, vindt ze. Slechte communicatie komt immers door dit onbegrip voor andere culturen.   ...

Marbe is strenger in haar oordeel dan Brendel:
  Met andere woorden: willen meedoen is onbegrip, negeren is goed. Dat Jihad de schade van dit gebazel niet inziet. Hoe krom is haar logica: pas je aan de asociaal aan en wees dankbaar dat hij je niet dwingt zo te worden als hij. En zulke hogere, onnavolgbare coördinatiewijsheid moet ons helpen? Kijk voor de aardigheid ook op Amsterdam.nl voor de meetlatten en controlemechanismen die Jihad gans het land adviseert.   ...
    Interculturele communicatie staat nu voor je reinste spin, die moet verhullen dat het gedrag en de malle eisen van asociale fundamentalisten hét probleem vormen. Zo reduceert een discipline een radicaliseringsprobleem tot een communicatieprobleem. Met steevast dezelfde schuldigen: vrijzinnigen die zich niet laten hersenspoelen.

    Het volgende geval komt uit een interview met een prominente Amerikaanse gematigde moslima genaamd  Zianab Al-Suwaij (23-05-2010 uitleg of detail ) . Zij spreekt met tranen in de ogen over haar (Amerikaanse) collega's die na de aanslag van 9/11 uit solidariteit met haar een hoofddoek droegen naar werk. Natuurlijk heeft Zianab Al-Suwaij er geen seconde aan gedacht om uit solidariteit met haar Amerikaanse collega's haar hoofddoek af te doen.

Overigens is er sprake van een lichte wijziging in het beleid dienaangaande (de Volkskrant, 09-09-2010, van verslaggever):
  Halalmeisje berispt

De Amsterdamse burgemeester Eberhard van der Laan heeft woensdag Jihad Alariachi teruggefloten. Zij is bekend van het tv-programma De meiden van Halal, dat mensen langs een islamitische meetlat legde, en werkt voor de gemeente Amsterdam als adviseur interculturele communicatie.
    ... Een Turkse vader liet zijn kind daar niet aan meedoen, omdat een dergelijk feest indruist tegen de regels van zijn geloof. Alariachi verdedigde hem op persoonlijke titel, maar vermeldde wel dat ze bij de gemeente Amsterdam werkt.
    Dat laatste is niet verstandig, zei Van der Laan gistermiddag tegen de gemeenteraad. Hij voegde daaraan toe dat de gemeente haar standpunt niet deelt. Volgens Van der Laan moeten ouders en kinderen zo veel mogelijk meedoen aan activiteiten op scholen.
 
Onder Cohen zou ze een eervolle vermelding hebben gekregen wegens het verdedigen van het multiculturalistische ideaal. Nu mag ze wel op persoonlijke titel streven naar culturele afscheiding, maar niet in naam van de gemeente. De stap naar de enig mogelijke conclusie: dat ze totaal ongeschikt is voor interculturele benadering en onmiddellijk ontslagen moet worden, is nog vele stappen te ver.

Oh ja (fp.dagelijksestandaard.nl, 19-10-2010, door Joost Niemoller uitleg of detail
  Moslima vandaag bij P & W: hele tafel weer geen alcohol

Gisteren stond ze in de rechtbank. Vandaag verschijnt ze bij Pauw & Witteman. Moslima Naoual Abaida. Maar op haar voorwaarde: De hele tafel mag geen alocohol drinken. Niet voor de eerste keer gaat de VARA door de knieën voor de islam.
  Net belletje van redactie P&W gehad. Ze gaan in op mijn eis dat er vanavond geen alcohol op tafel komt.
...

Een van de vele gevallen.

Ter afwisseling van de woorden en mogelijkheid van het kijken naar beelden. bewonder de zeer verlichte prominente Amerikaanse moslims Zianab Al-Suwaij (23-05-2010) uitleg of detail , die met tranen in de ogen spreekt over haar (Amerikaanse) collega's die na 9/11 uit solidariteit met haar een hoofddoek droegen naar werk. Natuurlijk heeft Zianab Al-Suwaij er geen seconde en met geen draad in haar hoofddoek er aan gedacht om uit solidariteit met haar Amerikaanse collega's haar hoofddoek áf te doen.

Uit de mond van iemand die de moslims kennelijk een warm hart toedraagt (de Volkskrant, 04-01-2011, door Janny Groen):
  Interview | Alice van der Mark, coördinator sociale veiligheid in het mbo
 

Compassie met jongeren die fouten maken

Soft is ze niet. Wel begripvol voor jongeren in het mbo die zoeken naar hun identiteit of klem zitten tussen twee culturen. 'Een goed schoolklimaat krijg je niet met repressie en extra beveiligers.' Haar werk: knokken voor elke leerling.


...  Van der Mark krijgt nogal eens te horen: 'Het moet van Allah.' Bijvoorbeeld als er een conflict is over gebedsruimte, handen schudden of het dragen van een gezichtssluier. 'Dan zeg ik: dat is geen argument, dat is een standpunt. Het is een taai gevecht, maar ik ben optimistisch. Als wij iets van onze ratio loslaten en zij minder vasthouden aan hun onwrikbare standpunten, komen we wel bij elkaar.'   ... 

Onderdaad: onwrikbare en dus dominante standpunten.

Volgens succes-schrijver en koran-propagandist Kader Abdolah is de islam het geloof van de tolerantie en de meegaandheid. Hier is zijn werkelijke persoon (de Volkskrant, 12-03-2011, door Geke van der Wal):
  Interview | Kader Abdolah

'De kraai is slim, oud en wijs'

Het afscheid van de Volkskrant doet hem pijn: 'nu blijven de meningen ronddolen in mijn hoofd'. Kader Abdolah deed uitgebreid onderzoek in de Koninklijke Bibliotheek voor zijn nieuwe roman.

Sinds kort schrijft Kader Abdolah niet meer voor de Volkskrant. Zijn wekelijkse column Mirza moest terug naar een veertiendaags ritme en dat weigerde hij. 'Dan zou mijn stem zijn onderdrukt. Dat mocht niet, dat compromis wilde ik niet.' ...

De onwrikbaarheid en dominantie van de fundamentalistische gelovige.

En ook de zich liberaal noemenden hebben dezelfde kwaal (de Volkskrant, 30-03-2011, door Ferdows Kazemi,
  Verbod op hoofddoek houdt vrouwen thuis

Ferdows Kazemi is van Iraanse afkomst en woont achttien jaar in Nederland. Zij vindt dat je een vrouw niet thuis mag laten zitten. Zonder hoofddoek mag zij immers niet naar school of naar het werk.

En meteen al met de kop, in dit geval een volstrekt juist weergave van de inhoud, gaat het fout: het is niet het verbod op hoofddoek dat vrouwen thuis houdt (dat wil zeggen: niet naar school en dergelijke), maar het gebod op hoofddoek.
  Ook van mij mogen alle hoofddoeken in de fik gestoken worden. Ik heb ze van mijn 12de tot mijn 26ste gedragen en daar meer ellende aan beleefd dan vreugde.

Beweert hiermee een liberaal moslim te zijn.
  Maar ik mag die doeken niet verbranden.
    Ik mag een vrouw niet thuis laten zitten. Zonder hoofddoek mag zij immers niet naar school of naar het werk.

En bewijst hier een steuner van de fundamentalistische en dominante islam te zijn. Want niet het verbod, maar het gebod op de hoofddoek dient bestreden te worden.
  Ik mag geen enkel mens het recht op ontwikkeling ontnemen en een vrouw al helemaal niet. Omdat de vrouw dat recht zelf verdiend heeft en niet cadeau gekregen.

Niet alleen mevrouw Kazemi mag niet niet, maar ook fundamentalisme moslims. En als ze het wel doen, dienen ze gecorrigeerd te worden op de passende manier: door uitzetting naar een fundamentalistisch moslim-land. dan kunnen de vrouwen vrij kiezen wat zij willen: de fundamentalistische islam, of de vrijheid.  
  Als ik de doek verbied, onderscheid ik me niet van de religie die de doek gebiedt.

Equivalent aan: de persoon die iemand met een wapen dwingt iets te doen staat gelijk aan de persoon die drager van het wapen dwingt dat af te leggen. Flagrante onzin, dus. En mevrouw Kazemi ziet de islam dus even dominant als de ergste fundamentalist.

Een hele verzameling van die fundamentalisten (de Volkskrant, 07-04-2011, van verslaggeefsters Janny Groen en Ianthe Sahadat):
  Asscher blijft bij veto op thuisonderwijs

De Amsterdamse wethouder van onderwijs Lodewijk Asscher is van plan door te zetten tot alle ouders van leerlingen van het Islamitisch College Amsterdam (ICA) kiezen voor het reguliere onderwijs. Hij stapt desnoods naar de rechter. 'Als we er niet uitkomen, moet de rechter maar beslissen wat in het belang is van de kinderen.'
    Dinsdag werd duidelijk dat bijna alle leerlingen van het ICA volgend schooljaar toch naar een andere middelbare school gaan. De ouders van 93 kinderen wilden hun kinderen aanvankelijk thuis lesgeven als het ICA na de zomer de deuren sluit. PvdA-wethouder Asscher heeft minstens 71 van hen nu toch bereid gevonden hun kinderen naar een reguliere school te sturen.
    Volgens de rector van het ICA, Kudret Camdere, is er nog niets zeker. 'Het moet bij het intakeproces blijken of de hoofddoek en gescheiden gym geen probleem vormen op de scholen', zegt hij. Als de reguliere scholen de kinderen niet met open armen ontvangen, kiest volgens hem een deel wellicht alsnog voor thuisonderwijs. ...

De school moet zich aanpassen aan de moslim. Wat zowat overal geldt waar moslims zich vertonen. Want de islam is dominant. Zie bijvoorbeeld dit geval van een hoofddoek-vader, die maar één recht kent: het recht van de moslim uitleg of detail (Moraalridders, 05-04-2011, na 23:15 min.).

In Nederland is er een regel dat dieren voor ze geslacht worden verdoofd moeten worden. Onder druk vanuit religieuze kring , de religieuze terreur, is daar in het verleden voor ritueel slachten ooit een uitzondering op gemaakt. De Partij voor de Dieren heeft nu, 2011, een wetsvoorstel ingediend om deze uitzondering ongedaan te maken. En de politieke partijen hebben stemverklaringen afgegeven die wijzen op een meerderheid voor het voorstel. Nadat dit bekend werd, kwam de campagne op gang. Het onderstaande komt uit de twee pagina's brede artikelen waarin de Volkskrant de religieuze zaak steunt. En het laat de houding zien van moslims bij het botsen van culturele gewoontes (de Volkskrant, 23-05-2011, door Janny Groen en Sarah Venema):
  'Slachten zonder verdoving moet je Europees regelen'

De Tweede Kamer lijkt het onverdoofd ritueel slachten te gaan verbieden. Dit verbod stuit op groeiend verzet. Zoals van het Nederlands Normalisatie-instituut.

...     Voorzitter Abdulfettah Ali-Salah van Halal Correct Certification (HCC) laat doorschemeren dat er flink wordt gesjoemeld. 'Slechts 16 of 18 slachthuizen in Nederland gebruiken geen verdoving. De rest werkt als volgt: ze zetten er een Hassan of een Ali neer en noemen het halal.' Volgens Ali-Salah is 72,5 procent van de vleesconsumptie van moslims niet ritueel geslacht. 'Slechts een klein deel daarvan is verantwoord verdoofd en strikt gecontroleerd halal.' Ramdjan van HIC geeft cijfers die haaks staan op de HCC-rapportage: 'In 90 procent van de halal slachthuizen wordt onverdoofd geslacht.'
    Het Nederlands Normalisatie-instituut probeert enige orde te scheppen in de chaos met de vorming van een nationale halal-commissie. Die zal ook invloed kunnen uitoefenen op de ontwikkeling van een Europese norm. Noura el Guennouni, die het NEN-project leidt, zat vorige week voor het eerst met alle betrokken partijen rond de tafel: certificeerders, religieuze belangengroeperingen, consumenten, producenten, dierenbeschermers, wetenschappers.
    De emoties liepen hoog op. Moslimvertegenwoordigers hebben het gevoel dat zij door de politiek en door halal-marktpartijen (vooral de autochtone) religieus onverantwoorde maatregelen door de strot geduwd krijgen. Bij een besloten internationale bijeenkomst over het verbod, eind april georganiseerd door het Contactorgaan Moslims en Overheid (CMO), werden de termen 'politieke islamofobie' en 'cultureel terrorisme' gebezigd.
    El Guennouni vindt dat de politiek de marktpartijen de kans moet geven om tot een compromis te komen en zelf de markt voor halal voedsel en ritueel slachten te reguleren via een Europese standaard .... El Guennouni: 'Stemmen over een verbod nu is voorbarig en, gezien de oplaaiende emoties bij religieuze consumenten, onverstandig.'

Natuurlijk wordt er door de moslims in deze systematisch gelogen - een kwestie van belang. Even duidelijk dat die NEN volstrekt onbetrouwbaar is - ze zetten een moslim aan het hoofd van een commissie die een zaak met een islamitisch belang. Maar het gaat om de kwalificaties door moslims van van 'politieke islamofobie' en 'culturele terrorisme'. Dit van mensen die vrijwillige naar Nederland zijn gekomen met hun eigen, de Nederlandse cultuur tegensprekende cultuur, en die cultuur aan Nederland willen opleggen. Oftewel: de culturele terroristen zijn dusdanig brutaal en terroristisch en dominant dat ze degenen die ze aanvallen beschuldigen van wat ze zelf doen.

Wat meer over "beledigen". De term"halal" betekent "rein" en "haram" betekent "onrein", en is dus een belediging voor allen die niet-halal zijn. Dat wil zeggen: alle niet-moslims. Moslims mogen dat dus wel... Het beledigen van anderen. Niet-moslims mogen dat natuurlijk niet ... Als het moslims betreft (de Volkskrant, 25-05-2011, van verslaggever Emiel van Dongen):
  'Verbeet moet actiever optreden' na quote Wilders over islamitisch stemvee

Het Samenwerkingsverband van Marokkaanse Nederlanders (SMN) heeft in een brief aan Tweede Kamervoorzitter Gerdi Verbeet gevraagd om 'normen en respect voortaan actiever te bewaken' in de kamer. SMN stelt dat een deel van Nederland zich gekwetst voelt door de uitspraken die Wilders afgelopen donderdag deed in een Kamerdebat.
    Wilders zei dat PvdA-leider Cohen 'Nederland dertig jaar heeft laten volstromen met islamitisch stemvee'. ...Verbeet hield zich op de vlakte. Daarmee heeft ze volgens SMN-voorzitter Azarkan 'als bewaker van respectvolle omgangsnormen in het huis van de democratie nagelaten om deze normen te bewaken.   ...

Och jee. De belediger beledigd. En als moslim heeft die belediger natuurlijk ook geen kaas gegeten van democratie:
  Verbeet zal Azarkan binnenkort uitnodigen voor een gesprek en uitleggen dat zij als voorzitter niet 'de bewaker van de woorden in de Kamer is'. Op basis van het Reglement van Orde kan de voorzitter een Tweede Kamerlid dat beledigende uitdrukkingen gebruikt vermanen en in de gelegenheid stellen om de woorden terug te nemen. Doet deze dat niet, dan kan de voorzitter hem het woord ontnemen voor de rest van dat debat.
    In de praktijk ligt het initiatief echter niet bij de voorzitter, aldus een woordvoerder. Op basis van een ongeschreven afspraak geldt in de Kamer dat een lid de belediging aan de kaak moet stellen bij de voorzitter. Als blijkt dat ook andere fractievoorzitters de uiting als beledigend zien, kan de voorzitter ingrijpen. ...

Denken in dominantie gaat niet samen met democratie.

De dominantie wordt er van jongs af aan ingehamerd (de Volkskrant, 15-07-2011, van verslaggeefster Irene de Pous):
  Reportage | Laatste schooldag

Dag Merima, dag Aisha, dag school

Toen bekend werd dat het Islamitisch College Amsterdam moest sluiten, eisten veel ouders thuisonderwijs. Dat blijkt niet haalbaar. De meeste ouders moeten werken overdag.


...    Het Islamitisch College Amsterdam is de enige islamitische school in het voortgezet onderwijs in Nederland en bestaat sinds 2001. Het sporten is gescheiden, er zijn gebedsruimtes, naast de wc-hokken staat ook een wasbak voor de voeten, een hoofddoek is verplicht en mannen schudden vrouwen geen handen.   ...

Verplichting, verplichting, verplichting. En in gemengde omgeving: voor iedereen.

Er is echter een terrein waarop de dominantie van de islam nog duidelijker zichtbaar wordt dan in welke sociologische context dan ook. Dat is die van de partnerrelaties. Ten eerste valt daar op dat partnerrelaties tussen moslims en niet-moslims relatief zeldzaam zijn. Dat wil zeggen: relatief ten opzichte van andere relaties tussen Nederlanders en niet-Nederlanders. Maar ook wereldwijd. De reden daarvoor is niet moeilijk te verzinnen: van de niet-islamitische partner wordt vereist dat hij zich aanpast aan de islamitische, in de zin dat hij ook moslim wordt. Een christen in de familie is al uiterst moeilijk, maar een ongelovige in de familie is totaal onduldbaar (en over Joden zullen we het maar helemaal niet hebben).
    Bij de wel tot staande gekomen relaties is de partner dan ook meestal islamiet geworden. En, als tweede kenmerk van de dominantie van de islam: de kinderen krijgen ook vrijwel altijd islamitische namen, het meest zichtbaar in het nog zeldzamere geval dat de vader een Nederlander is, zoals het CDA-raadslid Ibrahim Wijbenga en de publicist Nourdeen Wildeman. Die dan ook beiden fanatieke verdedigers van de islamitische zaak zijn.
    Deze slechte mengbaarheid op het persoonlijk vlak is natuurlijk ook iets dat model kan staan voor de mengbaarheid van de islam met een anderszinse sociale omgeving in het algemeen .
   Volgende voorbeeld: rapper en knuffelmarokkaan Ali B (de Volkskrant, 27-08-2011, door Sara Berkeljon):
  Ali B

De knuffel-Marokkaan met het petje en de gulle lach is niet meer. Na zijn snelle succes belandde rapper Ali B in een negatieve spiraal. Nu heeft hij zichzelf naar eigen zeggen heruitgevonden. Hij is troste vader, gelovig mens en ziet bovenal de zonnige kant van alles. 'Ik besefte dat als je op een punt bent waar je niet wilt zijn, je dus ook weet waar je wél zou willen zijn.'

...   In 2004 werd hij beroemd, vanuit het niets, als de grappige Marokkaan met het scheve petje, die knuffelde met Marco Borsato en koningin Beatrix. Hij richtte zijn eigen platenlabel op en verdiende veel geld aan zijn optredens, ook in het schnabbelcircuit. Zijn hit Leipe Mocro Flavor doopte hij op verzoek om tot Leipe Nokia Flavor, hij maakte ‘raps op maat’ voor wie maar wilde en kwam opdraven in elk televisieprogramma. ...
    Hij woont nu in ‘een afgelegen huisje aan het water’ in een buitenwijk van Almere, met zijn vrouw én manager Breghje Kommers en hun twee kinderen Omar (anderhalve maand oud) en Amin (2). ...

Je vrouw is Nederlands. Is zij moslim?

‘Moslim zijn betekent dat je je overgeeft aan de Almachtige. Het gaat om de intenties, daarom kan alleen de Almachtige oordelen of zij wel of geen moslim is. Laat ik het zo stellen: een baard of een hoofddoek maakt iemand nog geen moslim. Het is haar eigen weg. In praktische zin leven wij wél zo. We eten thuis halal, we voeden onze kinderen op die manier op.’   ...

Gnmengde kinderen? Ze worden per definitie moslim.

Nog een voorbeeld (de Volkskrant, 15-11-2011, van verslaggeefster Janny Groen):
  Verzet Sabir K. tegen uitlevering aan VS

De Nederlandse Pakistaan Sabir K. (24) verzet zich tot het uiterste tegen uitlevering aan Amerika ...
    De voortekenen zijn niet gunstig voor K., die verdacht wordt van 'gevechtshandelingen tegen Amerikaanse troepen in Afghanistan'. ...
    Toch ziet de raadsman een strohalm, waaraan K., de zoon van een Friese tot de islam bekeerde moeder en een Pakistaans-Afghaanse vader, zich nu vastklampt. ...

Een moslim-man en een Nederlandse vrouw: de vrouw wordt moslima, de zoon krijgt moslim-namen, en de zoon is kennelijk als volbloed opgevoed want wordt moslim-terrorist.

Nog zo'n geval (de Volkskrant, 19-11-2011, column door Anna van den Breemer):
  Huysgemaakt

Hij krijgt iedereen voor de camera. Is altijd op de hoogte van het nieuws. Wint prijzen met zijn werk. Hoe komt het dat Twan Huys zo goed is? 'Zijn ambitie kan ook zijn valkuil zijn.'
...
Tussenstuk:
'Een gast die op onze lijst staat, ontkomt er niet aan' (door Suleyman van Landewijk)

Het gaat om de auteur van het tussenstuk: Suleyman van Landewijk. Vader een Nederlander, moeder dus Turks, en, ook in deze zeldzame combinatie, de kinderen een moslim-naam.

Uit Amerika (de Volkskrant, 07-01-2012, door Diederik van Hoogstraten):
  Een bekeerling, maar zeker geen missionaris

De Democratische politicus Keith Ellison (48) is de eerste moslim in het Amerikaans Congres en dus worden al zijn daden met argusogen bekeken. 'Sorry, ik ben een vrij normale kerel.'


Als de eerste gekozen moslim in het Amerikaanse Congres is Keith Ellison ...
    De politicus is een stevig gebouwde man met een warme handdruk en een lach die een grote ruimte kan vullen. Zijn blik is onrustig, zijn zangerige toon verraadt een permanente drang om te overtuigen.
   Ellison is, kortom, gewoon een politicus. Maar in het overwegend christelijke land is Ellison per definitie óngewoon. Als tiener in de stad Detroit maakte hij zich los van het geloof van zijn ouders. Vrijelijk koos hij voor de islam; in en rond Detroit woont de grootste groep Arabische moslims buiten het Midden-Oosten.
    Religieuze bekeringen zijn vaak dramatische verhalen van ellende en wederopstanding, desillusie en openbaring. De ommekeer van Ellison was geleidelijk en 'braaf', zegt hij. Keith' ouders waren katholiek, een geloof dat hij dogmatisch vond. ...
    De mensen die hij bewonderde in de strijd tegen misstanden waren moslims: de bokser Mohammed Ali, de burgerrechtenleider Malcolm X. ...
    Het zegt volgens de Democraat veel over de tolerantie in zijn famile -- en zijn land - dat hij zonder veel bezwaren moslim werd. Zijn broer koos er intussen voor om een protestants-baptististische dominee te worden. Hun ouders hielden vast aan het katholicisme. 'En we respecteren elkaar nog steeds.'    ...

Kortom: de gematigdheid zelve. Maar:
  Zijn kinderen voedt hij op in het islamitische geloof, samen met zijn katholieke vrouw Kim.

En toch de ouderwetse dominantie. Bij de rest is het natuurlijk ongelofelijk veel erger.

Een apart geval (de Volkskrant, 13-01-2012, door Karin Veraart):
  Ontsluierd

Ze zijn gewone vrouwen, geen actrices. Ze zijn moslima. En ze spelen een van oorsprong katholiek stuk, Het Huis van Bernarda Alba, over de onderdrukking van de vrouw.

...    Lorca's Adela voert haar keuze door tot in het extreme: tot de dood erop volgt. Degene die haar daartoe drijft is haar moeder, de meedogenloze Bernarda Alba, gespeeld door Salomea Franken (56). Haar moslimnaam is Saïda. Haar vader was joods, haar moeder katholiek, ze is Nederlandse en een van de weinigen in het gezelschap die permanent een hoofddoek draagt. 'Mijn ouders waren door de oorlog anti-religieus geworden. Maar ik was - ik ben - altijd op zoek naar het hogere.'
    In haar wilde, jonge jaren doorliep ze de Rietveldacademie en vestigde ze zich als beeldend kunstenares, met een liefde voor heftige theatrale performances. Ze was een allesdoener, kwam bij het boeddhisme uit, verdiepte zich in Indiase dans. 'Tijdens een expositieopening werd ik getroffen door de Indiase klassieke muziek, die heel spiritueel is. De zanger is mijn man geworden. Hij is moslim, ik ben moslim geworden. ...' ...

Maar natuurlijk ...

Volgende geval (intussen nog steeds nooit het omgekeerde gezien) (de Volkskrant, 09-07-2012, door Ibrahim Wijbenga, straathoekwerker, CDA-raadslid en belijdend moslim):
  Het artikel is totaal onbelangrijk.

Het gaat om dit: Nederlandse vader, islamitische moeder  - dus ook dan islamitische kindernaam, en kind moslim. Het moslim-zijn is een sterk dominante cultureel-besmettelijke geestesziekte. Juist vanwege die absolute zekerheden en dominantie.

En weer zo'n gevalletje - en dit keer collectief (de Volkskrant, 25-07-2012, van verslaggever Dennis Boxhoorn):
  Voetballers op apegapen door ramadan

Een deel van de Marokkaanse selectie vast tijdens de Spelen. Coach Verbeek: 'Een enorme uitdaging.'


De hoogste geestelijk leider van Maleisië gaf zijn olympische ploeg dinsdag toestemming om de ramadan uit te stellen tot na 's werelds grootste sportevenement. Zo niet de Marokkanen, die tot 18 augustus overdag geen hap of slok tot zich mogen nemen. Pim Verbeek, bondscoach van het Marokkaanse elftal, maakt zich zorgen. Het overgrote deel van zijn selectie (13 van de 22) ligt overdag op apegapen in het spelershotel. ...

Zij komen hierheen en eisen dat wij zich aan hen aanpassen. Met dit soort mensen kan je niet samenleven in één maatschappij. Weg ermee!

Sportieve regels of Olympische tradities? (de Volkskrant, 31-07-2012, van verslaggever John Volkers):
  Saoedische judoka mag de mat niet op

Het historische, eerste optreden van een Saoedische vrouw op het olympische podium dreigt niet door te gaan. Judoka Wodjan Ali Seraj Abdulrahim Shaherkani mag van de internationale judofederatie IJF vrijdag niet met een hoofddoek de tatami op. Er worden veiligheidsredenen aangevoerd.
    Wodjan Shaherkani dreigde daarop met haar terugtrekking. Zij mag van haar vader niet met ontbloot hoofd de judomat op. ...

En je zou het bijna niet geloven: oligarchen die het been stijf houden ten opzichte van de islam.
    Het duurde dan ook niet lang (Volkskrant.nl, 31-07-2012, 13:59 - ANP):
  Saudische judoka mag aantreden met hoofddoek

De Saudische judoka Wodjan Ali Seraj Abdulrahim Shaherkani kan toch meedoen aan het judotoernooi op de Olympische Spelen. ...

Sportieve regels of Olympische tradities? Weg ermee. Ze moeten wijken voor de dominantie van de islam.

En weer een familiezaak(de Volkskrant, 02-01-2013, van verslaggeefster Janny Groen):
  'Ik was eerst blij dat hij niet ontvoerd was'

Anderhalf jaar wachtte de Pakistaans-Nederlandse 'terrorist' Sabir K. op uitlevering aan Amerika. De rechter vond dat te lang. Heel even was K. vrij. Nu zit hij weer vast. Zijn broer wil uitlevering alsnog voorkomen.


...    Sabir K., zoon van een Friese moeder en Pakistaanse vader, is geboren en getogen in Den Haag. Aamir beschrijft het gezin (vier zonen, twee dochters) als een warm nest. De moeder leerde de vader, een bakker, in Nederland kennen en bekeerde zich tot de islam. Dat leidde tot een breuk met de (gereformeerde) Friese familie.   ...

Alle usances en gewoonterecht van bijna alle culturen zouden ertoe leiden dat degene die zich bekeert degene is die van buiten komt. En dat de kinderen de thuiscultuur-namen krijgen. Niet natuurlijk bij de moslims. Een arrogante en dominante en agressieve cultuur.

Als het suikerfeest is, moet alle autochtone kinderen meedoen. Andersom ligt de situatie natuurlijk heel anders (de Volkskrant, 11-02-2013, van verslaggever Peter de Graaf):
  Carnaval geen moslimfeest - of toch wel?

'Vandaag veel leerplichtambtenaren op bezoek bij moslims. Allemaal ziek gemeld omdat ze op school verplicht mee moeten doen aan carnaval.' Deze tweet van het Roermondse gemeenteraadslid Khalid Ramdani maakte dit weekend veel los.
   Volgens Ramdani houden moslims hun kinderen 'massaal' thuis om te voorkomen dat ze verplicht mee moeten doen met het carnavalsfeest. Ramdani, die zijn eigen dochter vrijdag ziek had gemeld, zegt dat moslims geen carnaval mogen vieren.    ...
    Volgens de Roermondse wethouder Kemp krijgen (allochtone) kinderen die niet mee willen doen aan het carnaval op school vaak een alternatief aangeboden, zoals het bekijken van een film in een leslokaal. Ramdani beweert dat dat lang niet overal gebeurt. 'Het is altijd een bokswedstrijd tussen thuisfront en school', zegt hij. 'Ik voed mijn kinderen op islamitische wijze op. Carnaval is tegen het principe van de moslims. Dat moet je als school accepteren.'    ... 

Het bericht werd natuurlijk gelardeerd door multiculturalistische ontkenningen uit diverse hoek, die er uitgefilterd zijn.

Een theorie zou kunnen luiden dat moslims doodgewoon niet weten of beseffen hoe ongelofelijk cultureel horkerig ze bezig zijn. Dat is natuurlijk onzin (de Volkskrant, 09-04-2013, van verslaggeefster Sterre Lindhout):
  'Minaret zien ze vaak niet zitten'

Weer werd er brand gesticht in de Enkhuizense moskee. De grote vraag is: wie stak het vuur aan?


...    Wie stak het vuur aan, is de vraag die de mannen op de lippen brandt, nadat zaterdagochtend brand was uitgebroken in de vrouwenvleugel. Het vuur is vrijwel zeker aangestoken, zegt de politie. Verder wil politie noch gemeente lopende het onderzoek iets over de toedracht loslaten. Maar er zijn aanwijzingen dat de aanslag geen incident is. De brand past in twee verontrustende scenario's: geweld tegen de islamitische gemeenschap of pyromanie.
    ... of de brand gericht was tegen de moslimgemeente, is niet zeker. Tussen januari en juni 2012 werd de gemeente namelijk opgeschrikt door 9 opvallende branden, ook in de loods van de reddingsbrigade en een grote schuur.    ...
    Yupici denkt niet dat de brand te maken heeft met de uitbreidingsplannen van de moskee. 'De contacten met de buurt zijn goed, ik kan me niet voorstellen dat iemand er iets tegen heeft.'
    De Turkse Rabia (23) is daar niet zeker van. 'Er wonen hier veel oude mensen en onze jongeren halen ook wel kattekwaad uit. En een minaret, dat zien Nederlanders vaak niet zo zitten.'    ...

Natuurlijk weten ze wel dat de buurt, welke blanke buurt dan ook, de moskee niet zit zitten en die minaret al helemaal niet. Maar ze hebben er doodgewoon lak aan. Zij moeten en zullen domineren. En dat er dan moskeeën in de fik gaan, is niet onlogischer dan dat de dijken overstromen als het water te hoog komt. Het gebeurt. Dikke bult, eigen schuld.

Een van de eindeloze stroom verhalen uit de gezondheidszorg (de Volkskrant, 18-05-2013, column door Arnon Grunberg):
  Vooroordelen.

De afgelopen dagen lag mijn moeder in het ziekenhuis, wat me een inkijkje bood in enkele triviale vooroordelen en misverstanden. Tegenover mijn moeder lag een dame, over wie ze zei: 'Een volksvrouw, maar heel aardig.' Verder was er een Marokkaanse dame, over wie de 'volksvrouw' zei: 'Ze roept de hele nacht, Allah, Allah, Allah. Wij roepen toch ook niet Jezus, Jezus, Jezus.'
    Naar verluidt moest een meneer vertrekken omdat de Marokkaanse geen mannen op de zaal wilde. Toen ze wegging, keerden de heren terug.    ...

Het lijkt dan ook geen probleem om, met dezelfde argumenten in de hand als de mannen de zaal uit moeten, de moslims uit het land te laten vertrekken.

Weer een gevalletje "naam geven" (de Volkskrant, 03-06-2013, door Persis Bekkering):
  Reportage | Tentoonstelling over moslim-bedevaart

Herinneringen aan de hadj
...
Annemieke (34) uit Alphen aan de Rijn, dochter Yasmina (10):
'In dit doosje zit een koran. Een vriend van mijn schoonvader nam het begin jaren tachtig mee uit Mekka, en toen mijn Marokkaanse man naar Nederland kwam ... 

Marokkaanse man, Marokkaanse naam voor dochter, vrouw bekeerd tot islam inclusief hoofddoek. In plaats van man bekeerd tot christendom, en baard en sociale afwijkingen aflegt.

Een opvallende geval van een bekende situatie (Volkskrant.nl, 19-08-2013, AP. uitleg of detail ):
  Zweedse vrouwen dragen hoofddoek uit steun met aangevallen moslima

Tientallen Zweedse vrouwen (en enkele mannen) met verschillende geloofsovertuigingen hebben op internet foto's van zichzelf geplaatst waarop ze een hoofddoek dragen. De vrouwen willen daarmee hun steun betuigen aan een islamitische vrouw die vrijdag in een voorstad van Stockholm werd aangevallen omdat ze een hoofddoek droeg.    ...

Eenzelfde verschijnsel heeft zich voorgedaan na de aanslagen door moslims van 9/11. Een prominente en welbespraakte moslima vertelde er later vol trots over op televisie: die vrouwen uit haar omgeving die uit solidariteit met haar een hoofddoek hadden omgedaan. Natuurlijk is er geen haar op het behoofddoekte hoofd van de welbespraakte moslima die er aan dacht om uit solidariteit met de drieduizend slachtoffers haar hoofddoek áf te doen. Die hoofddoek staat namelijk voor blindheid en arrogantie .

Voor de volgende eerst het bericht - het was meer foto dan bericht, maar die foto is hier overbodig (de Volkskrant, 19-08-2014):
  Palestijns-Joods geluk

Ondanks protesten


Mahmoud Mansour en zijn bruid Maral Malka vieren maandag hun huwelijk in de Israëlische stad Jaffa. De joodse Malka bekeerde zich tot de islam om haar Palestijnse geliefde te kunnen trouwen. De politie moest demonstranten op afstand houden.

Zelfs als het het Jodendom betreft, toch ook fanatiek tot op het bot, dan moet dat wijken voor de islam ...

Toine Heijmans => ,die een beroep ervan heeft gemaakt, gaat weer eens betogen dat ze zo Nederlands zijn (de Volkskrant, 07-04-2015, column door Toine Heijmans):
  Turk/Nederlander

Op 17 december 2014 schrijft Durmus Dogan een brief aan Zijne Excellentie M. Rutte, 'betreft: negatieve politieke ontwikkelingen'. Hij schrijft namens vijf organisaties van Turks-Nederlandse industriëlen en zakenlui. Ze willen kwijt dat de integratie van Turken in Nederland helemaal niet is mislukt. 'Wij, Turkse Nederlanders, beschouwen Nederland inmiddels als ons thuisland'....
    Inderdaad: waar doen we moeilijk over. Met z'n allen.

En bewijst onbedoeld dat het omgekeerde het geval is. Want Turk ...
  ... is getrouwd met Anthonia, een Nederlandse.

En de combinatie van Turk met Nederlandse levert op ...
  ... Aysegul, zijn dochter, ...

... een Turkse. Laat staan hoe Turks de Turk zelf is. En hoe dominant weer zijn Turk- en moslim-zijn.

Het is natuurlijk geen specifiek Nederlands verschijnsel (de Volkskrant, 06-05-2015, door Arie Elshout):
  Profiel | Schutters VS

Bekeerling en tapijtreiniger waren buren

Een van de mannen die schoten tijdens de Mohammedcartoon-bijeenkomst in de VS was in het vizier van de FBI. De ander bleef onder de radar.


...    Soofi (34) werd geboren in Garland als zoon van een Pakistaanse vader en Amerikaanse moeder.
    Hij werd als moslim opgevoed. ...

Maar natuurlijk ...

Nog zo'n gevalletje: de hoogst-verlichte moslima die op een advocatenkantoor werkt en getrouwd is met een mens ... uhhhh ... Nederlander. Wegens er knap uitzien in plaats van dwergmongolig. En van dat hoogstverlicht en dus uiterst representatief zijn, mag ze kond doen in het Magazine van de Volkskrant (de Volkskrant, 19-01-2019, column door  Ibtihal Jadib):
  Prettig, weldenkend en evenwichtig

Mijn kinderen zijn 2 en 3 jaar oud, voorlopig zijn ze nog gericht op kleurpotloden en chocoladekoekjes. Toch kan ik nu al onrustig worden van de vraag hoe ik ze moet grootbrengen tot prettige, weldenkende en evenwichtige mensen. Daarbij zit ik op dit moment vooral in mijn maag met het religieuze aspect: ikzelf ben moslim en wil mijn kinderen daarom kennis over de islam meegeven. ...

Brullen van de lach!!!
    "Ik wil mijn kinderen opvoeden tot prettige, weldenkende en evenwichtige mensen en ze daarom kennis over de islam meegeven"...
    Kijk, daar is het hele elkaar hatende en oorlogszuchtige Midden-Oosten nu mee gevuld.
    En zelfs dat besef helpt dus niet ...
    Nee, dat gaat beslist langer duren dan die 1500 jaar die het geduurd heeft om het christendom uit de dominante rol te krijgen ...


Naar Islam, cultuurbeelden , of site home ·.

5 sep.2010