Bronnen bij Islam, cultuurbeelden: humor

Er weinig tot niets illustratiever voor de waarde van de islam als levensfilosofie dan haar houding ten opzichte van humor. Humor wordt algemeen gezien als ene van de belangrijkste geestelijke capaciteiten, iets dat de mens in staat stelt uit te stijgen boven simpelere processen van driften en verlangens - het is een soort ingebouwde vorm van correctie op talloze processen, met name processen die leiden tot diverse vormen van geestelijke hardheid, vastlopen enzovoort. Het is ook te nauwste verbonden met de capaciteit tot creativiteit.
De houding van de islam met betrekking tot humor is van neutraal tot sterk afwijzend. de principiële reden daarvoor is simpel: een van de dingen die humor doet is het relativeren van vaststaande waarden, waaronder dus ook vaststaande ideologische waarden - de islam is weinig meer dan vaststaande ideologische waarden.
De afwijzende houding van de islam ten opzichte van humor komt natuurlijk het sterkst naar voren als die humor de islam zelf betreft. het is dusdanig sterk, dat het in voorliggende gevallen leidt tot wereldwijd oproer onder moslims, betreffende honderdduizenden en miljoenen mensen - inclusief rellen en brandstichting.
Omdat het op zulke schaal is gebeurd, hoeft het hier nauwelijks toelichting - de eigenschap is overal ter wereld bekend, zoals onderstaand commentaar aantoont:

Voor de zekerheid zijn toch maar enige referenties gegeven (Volkskrant.nl, 20-04-2010, ANP):

Makers South Park bedreigd om Mohammed in berenpak

Fotobijschrift: Beeld uit een South Park-aflevering

Extremisten hebben de makers van de Amerikaanse, komische tekenfilmserie South Park, Matt Stone en Trey Parker, via internet bedreigd wegens ridicule voorstellingen van de profeet Mohammed. Daarbij tonen ze een foto uit 2004 van de net vermoorde Theo van Gogh en vragen ze of Stone en Parker dat zijn vergeten.
De Amerikaanse website Revolutionmuslim.com verwijst daarbij ook naar een artikel over het landgoed waar de twee wonen en geeft adressen van het station dat South Park uitzendt en dat van de productiemaatschappij van Parker en Stone in Los Angeles. De profeet verschijnt in de tweehonderdste aflevering van South Park in berenpak, tot woede van een aantal internetters. ...

Vervolg (Volkskrant.nl, 22-04-2010, van correspondent Phillipe Remarque):

Uitzending South Park aangepast na bedreigingen

Fotobijschrift: Mohammed (achter het balkje censored) (screenshot)

Zijn de makers van South Park gezwicht voor dreigementen van radicale moslims? Of steken ze er slechts de draak mee? De profeet Mohammed was woensdagavond opnieuw te zien in de satirische tekenfilmreeks, maar met een zwart blok ervoor met het woord ‘censuur’, en zijn naam vervangen door piepjes.
In de aflevering ervoor bespotte South Park een reeks profeten – Boeddha snoof cocaïne. Mohammed was gestoken in een berenkostuum en ontsnapte aan een aanslag. De makers werden met de dood bedreigd op de website revolutionmuslim.com ...

Vervolg (de Volkskrant, 23-04-2010, van correspondent Phillipe Remarque):

Radicale moslims bedreigen tekenfilmreeks South Park

Zijn de makers van South Park gezwicht voor dreigementen van radicale moslims? Of steken ze er slechts de draak mee? De profeet Mohammed was woensdagavond opnieuw te zien in de satirische tekenfilmreeks, maar met een zwart blok ervoor met het woord ‘censuur’, en zijn naam vervangen door piepjes.
    In de aflevering ervoor bespotte South Park een reeks profeten – Boeddha snoof cocaïne. Mohammed was gestoken in een berenkostuum en ontsnapte aan een aanslag. De makers werden met de dood bedreigd op de website revolutionmuslim.com.
    Op de site stelde de New Yorkse groep dat Trey Parker en Matt Stone de profeet hadden beledigd. Er stond een foto bij van Theo van Gogh, liggend op straat nadat hij door Mohammed B. was vermoord. De makers van South Park ‘zullen waarschijnlijk zo eindigen als Theo van Gogh’, schreef Revolution Muslim. De site leverde er de adressen bij van de productiefaciliteit van South Park in Californië, en van de zender Comedy Central in New York.   ...
    Ayaan Hirsi Ali, het eigenlijke doelwit van B., zei tegenover CNN dat dit ‘duidelijk een bedreiging’ is. ‘Het is een aanval op de vrijheid van meningsuiting, en die moeten we uit alle kracht verdedigen.’

Tussenstuk:
Cartoonist Westergaard wil blijven werken

De Deense cartoonist Kurt Westergaard (75) wil doorgaan met het maken van tekeningen voor het dagblad Jyllands-Posten. ...
    Westergaard werd in november met vakantie gestuurd, nadat bekend was geworden dat er een aanslag op hem werd voorbereid. In januari ontsnapte hij in zijn eigen huis aan een aanval van een Somalische moslimfundamentalist, die met een bijl en een mes wist binnen te dringen.
    Dat de makers van South Park na bedreigingen hun films aanpassen, vindt Westergaard ‘verdrietig om te horen. Vrijheid van meningsuiting is een van de belangrijkste principes van een democratie.   ...

Natuurlijk allemaal gematigde moslims, daar in Amerika ...

Ander continent (de Volkskrant, 22-05-2010):

Ophef in Zuid-Afrika om cartoon

‘Dit gaat hem zijn leven kosten’ en ‘Je moet op je tellen passen’. Dat waren enkele boodschappen die de hoofdredacteur Nic Dawes van het Zuid-Afrikaanse Mail & Guardian vrijdag ontving, nadat zijn blad was verschenen met een tekening van de profeet Mohammed, door Jonathan Shapiro, beter bekend als Zapiro.   ...
    Dawes vond het een ‘milde en oneerbiedige sneer’ naar de hysterie rond een Amerikaanse Facebook-pagina, waarop een Amerikaanse ‘iedereen’ had opgeroepen van donderdag een ‘teken vandaag profeet Mohammed-dag’ te maken. Dat kwam voort uit ongenoegen over de ophef in de VS over een aflevering van de tekenserie Southpark, waarin de profeet voorkwam.
    Omdat in de islam afbeeldingen van de profeet verboden zijn, wilde de Raad van Moslimtheologen in Zuid-Afrika de cartoon echter verbieden en spande een kort geding aan tegen de Mail & Guardian toen bekend werd dat de tekening zou verschijnen. ...

Terug naar Amerika, het land van de vrijheid van meningsuiting (de Volkskrant, 27-09-2010, van correspondent Diederik van Hoogstraten):

Cartoontekenaar Norris bestaat niet meer - althans niet als Norris

Molly Norris is niet meer. De tekenaar uit Seattle leeft nog wel, tegen de zin van de moslimextremisten die een fatwa (doodstraf) uitspraken. Maar op advies van de FBI heeft ze haar naam en identiteit veranderd. Voorheen-Norris zit ergens in de VS ondergedoken.
    Het begon ogenschijnlijk onschuldig in mei. Norris maakte zich kwaad over de tv-omroep Comedy Central. Die gaf naar haar gevoel toe aan de radicale islam, toen een aflevering van de animatieserie South Park met daarin een verschijning van de profeet Mohammed (verkleed als beer) werd ingetrokken. Een laf gebaar van zelfcensuur dat tegen de vrije meningsuiting in ging, vond Norris.
    Dat liet ze zien in een spotprent voor Seattle Weekly. De kop luidde: ‘Wil de echte gelijkenis met Mohammed nu opstaan?’ Daaronder stonden afbeeldingen van een klos garen, een tomaat, een handtasje, die allemaal op Mohammed claimden te lijken. Nergens bommen, granaten of een boosaardige man-met-baard-en-tulband te zien.
    Waar aanhangers van de radicale islam op aansloegen, was een begeleidend tekstje: ‘Wij roepen 20 mei uit tot de eerste nationale Allemaal Mohammed Tekenen Dag.’ Het was mild spottend bedoeld, zo bleek nog eens uit de groep die zogenaamd achter de actie zat: ‘Burgers Tegen Burgers Tegen Humor.’
    Op Facebook en elders op het internet ontstonden al snel steungroepen, tegengroepen en discussiegroepen. In Pakistan werd Facebook enige tijd uit de lucht gehaald, omdat het geloof er belachelijk zou worden gemaakt. Wie er zeker niet de humor van inzag, was Anwar al-Awlaki. Deze Amerikaans-Jemenitische imam richt zich erop westerse moslims te radicaliseren. Hij diende als inspiratiebron voor de massamoord die eerder dit jaar werd gepleegd op een legerbasis in Texas, ‘uit naam van Allah’.   ...

Hé, hoe kan dat nou ... De woorden van moslims leiden toch nooit tot geweld ...?

Het volgende artikel over dezelfde zaak noemt nog wat andere namen (de Volkskrant, 30-10-2010, door Joost Pollman):

Opinie | De Nieuwe Inquisitie

Humor en heiligheid

De Amerikaanse cartoonist Molly Norris moest na dreigementen van radicale moslims onderduiken. Maar ‘ketterse tekeningen’ laten zich niet uitroeien. Blasfemie hoort nu eenmaal bij satirische humor.

...   Ruim een maand geleden publiceerde de zelfverklaarde ‘stripoloog’ Harry Morgan op zijn website The Adamantine alweer de negende aflevering van zijn reeks Pictoricide en iconoclasme. Plaatjesmoord en Beeldenstorm. Hij behandelde hierin het lot van Molly Norris, de illustrator van de Seattle Weekly die moest onderduiken, omdat ze had opgeroepen tot een ‘Everybody Draw Mohammed Day’. Zij tekende een affiche waarop we een theekopje zien, een klosje garen, een tas met een hondenkop erop, een pak pasta, een kers en een dominosteen. Daarboven staat: ‘Will the REAL likeness of the prophet Mohammed please stand up?!’
    Als antwoord roepen de zes dingen om het hardst dat zij de meeste gelijkenis met de Profeet vertonen, waarmee Norris de woede wekte van moslims als Anwar Al-Awlaki, die zegt dat ze het niet verdient te leven. Inmiddels heeft de cartoonist zich uit Seattle teruggetrokken en is haar ‘geestenbestaan’ (zoals de historica Amanda Kluveld het in de Volkskrant noemde) begonnen. Norris heeft niet de Profeet afgebeeld, wat al verboden is, maar huishoudelijke zaken die beweren sprekend op Hem te lijken.
    Nu bevindt zij zich in het treurige gezelschap van Robert Redeker en Kurt Westergaard, Gregorius Nekschot en Lars Vilks, allemaal ‘dhimmi’ die zich in woord en/of beeld op ontoelaatbare wijze hebben uitgedrukt en sindsdien gevaar lopen. Harry Morgan analyseert de repeterende ontwikkelingen als volgt. Eerst verschijnt in de westerse pers een ’infraction imagière’, letterlijk vertaald een beeldende overtreding, oftewel een tekening die een taboe schendt. Hierover ontstaat bij islamitische intellectuelen beroering, waarbij verbaal wordt gemaakt wat visueel was. Het beeld wordt woord en daardoor, zegt Morgan, verandert het van inhoud: wat overblijft is alleen nog maar kale belediging.
    Deze nieuwe inhoud wordt vervolgens ‘gemediatiseerd’ en wel op zeer vaardige wijze. Morgan noemt de cartoonvijandige moslims ‘media savvy’ wat betekent dat ze in mediakringen nuttige contacten hebben en goed weten hoe ze propaganda moeten bedrijven. Daarbij gebeurt iets dat volgens Morgan van wezenlijk belang is: ‘De ernst van de veronderstelde belediging wordt met terugwerkende kracht bewezen door de ernst van de reacties.’
    Oorzaak en gevolg worden dus omgedraaid en de geregisseerde verontwaardiging wordt gebruikt om de belediging zo zwaar mogelijk aan te zetten. Elke ‘beeldende overtreding’ werkt als een accelererende boemerang en belandt hardhandig in de nek van de tekenaar. Na de veroordeling van Nolly Morris, die een klosje garen en een kopje thee tekende, vreest Morgan dat zo ongeveer alles het gevaar loopt de Profeet te representeren. Zo komt ook de niet-gezochte belediging steeds dichterbij. Intussen is de wereldwijde publiciteit over het lot van Molly Norris opvallend tam, vindt Morgan. ‘Die desinteresse is voor een deel te verklaren, doordat de beeldconflicten onophoudelijk terugkeren, de nieuwigheid is eraf en de ziekte, hoe bijtend ook, chronisch is geworden. Maar deze desinteresse getuigt ook van de aanhoudende politieke correctheid in onze media die de onsympathieke kanten van de islam telkens vergoelijkt, wat erop neerkomt dat de slachtoffers worden afgewezen, en dat men toestaat dat het gebeurde zich herhaalt.’   ...

En tot het ontstaan van een censuur op iedere islamkritiek.

Nog wat oudere bronnen (de Volkskrant, 13-04-2010, column door Peter Giesen):

Geloof & humor

Tussentitel: Wie lacht om het geloof, maakt van het geloof iets menselijks

Boze moslims verstoorden onlangs een lezing van de schrijver Benno Barnard. Ze hadden zich gestoord aan de titel: Leve God, weg met Allah. De titel was ironisch bedoeld, zei Barnard. Dat lijkt me een leugentje om bestwil. Er viel weinig ironisch te ontdekken aan de tekst die vorige week in de Volkskrant werd afgedrukt. Maar interessant was de reactie van de protesterende moslims: om het geloof kan niet gelachen worden.
    Dat is natuurlijk niet waar. Er is heel wat afgelachen om het geloof, van de katholieke cabaretier Fons Jansen tot Monty Pythons Life of Brian.
    In de reeks Kleine Klassieken van uitgeverij Boom verscheen Lachen van de Franse filosoof Henri Bergson (1859-1941). Hoewel hij niet over religie en humor schrijft, maakt zijn komische filosofie duidelijk waarom religieuze grappen onverteerbaar zijn voor vrome zeloten.
    We kunnen alleen lachen om het menselijke. ‘Een landschap kan mooi, sierlijk, verheven, onbetekenend of lelijk zijn; nooit is het lachwekkend’, schrijft Bergson. We kunnen lachen om dieren, maar alleen als we ze menselijke eigenschappen toeschrijven. We lachen om een dier dat iets doms doet, of zich voor de gek laat houden. Als we lachen om een raar hoedje, lachen we niet om het stuk stof, maar om de mens die voor schut loopt, aldus Bergson.   ...
    Wie lacht om het geloof, maakt van het geloof iets menselijks. Dat is tegen het zere been van de fanaten die menen dat zij beschikken over een absolute waarheid, die hun direct door God is ingefluisterd.
    Bij een religie hoort het geloof in de absolute waarheid. Daarvoor is het een religie. Een katholiek of moslim kan moeilijk zeggen dat zijn geloof ook maar een mening is. ...
    Wie vindt dat je om geloof niet kunt lachen, probeert zijn geloof aan het menselijke te onttrekken. Hij wil zich boven zijn feilbare medemensen verheffen door te suggereren dat hij over een absolute waarheid beschikt. Die is zo heilig, dat anderen niet eens een poging mogen doen om zijn pretenties te ontmaskeren.
    Daar valt inderdaad niet om te lachen.

Dit stukje is afkomstig van een fanatieke multiculturalist, dus staat er een aperte leugen in, namelijk dat om geloof wél gelachen kan worden. Uit de voorbeelden valt al af te leiden: dat geldt alhier voornamelijk tot uitsluitend voor het christelijke geloof. En het geldt in ieder geval op geen enkele manier voor het islamitische geloof en haar aanhangers.
Overigens: dat lachen over het christelijke geloof is ook in het Westen voornamelijk beperkt tot de atheïsten en de lichtere ietsisten. Gelovige christenen lachen ook niet echt om antichristelijke humor. Alleen hebben ze door langdurige blootstelling aan echte beschaving geleerd dat ze het moeten tolereren.

Een bekentenis met veel meel in de mond uit de multiculti-kringen (de Volkskrant, 16-09-2011, tv-recensie door Jean-Pierre Geelen):

Grap

Een grap direct nadat Geert Wilders vermoord zou zijn? 'Dan moet het wel een heel goede zijn', aldus Erik van Muiswinkel vrijdag in Lachen na de Twin Towers, een discussie met collega's onder leiding van Frénk van der Linden.
De scherpe stemmen lijken verstomd in de (tv-)humor. Een Jezusbeeld aflikken (Theo Maassen): geen punt - een oer-Hollandse traditie. De enige die er openlijk aanstoot aan nam, was Antoine Bodar, die dat vorige week tegen Frank Evenblij in 60 jaar cabaret kwetsend en godslasterlijk noemde. Maar de islam, dat ligt stukken gevoeliger. ...

De bekentenis van Jean-Pierre Geelen

, sterk multiculturalist. Nu was het programma waar het om gaat dan een een hemeltergende oefening in politieke-correctheid en multiculturalisme

(Lachen na de Twin Towers, VARA, Nederland 2, 09-09-2011).

Tijden zijn veranderd. Erik van Muiswinkel memoreerde bij Van der Linden een lied dat hij samen met Justus van Oel had gezongen over de islam. 'Het was één grote aanklacht tegen Allah; geen haan die ernaar kraaide'. Maar ja: eind jaren tachtig.

Toen waren de moslims nog niet zo dreigend aanwezig in Nederland. Nu wel:

Inmiddels is hij tot inkeer gekomen: 'Wie ben ik dat ik een islam-grap maak? Ik kom uit een christelijke cultuur. Die islam gaat mij eigenlijk niks aan. Ik heb er geen mening over.'

Een smerige lafhartige leugen. Van Muiswinkel gaat onmiddellijk op de lijst cultuurverraders

.
Natuurlijk ook aanwezig:

Jan Jaap van der Wal maakte enkele jaren geleden in Dit was het nieuws een omstreden grap (toegelachen door Wouter Bos) over de besnijdenis van Ayaan Hirsi Ali. Wijsheid van nu: 'Die grap had eruit geknipt moeten worden.'

Kenmerk van de multiculturalist: alle remmen gaan los - richting critici van de islam. De Jan Jaap van der Wal

stond al lang op die lijst van cultuurverraders.
En dat allemaal omdat er één ding is waar de islam absoluut niet tegen kan: relativering. En dus ook humor:

Donderdag vroeg Twan Huys in NOVA College Tour aan Youp van 't Hek of hij grappen wel eens achterwege laat. Sinds de moord op Van Gogh let hij op zijn woorden over de islam of moslims, zei Youp. 'Ik heb geen zin om te sterven voor zoiets.'

Met de bijbehorende dreiging van geweld.

De rest van Nederland ziet dat natuurlijk allang scherper (de Volkskrant, 16-09-2011, ingezonden brief van H. Geurts, Houten):

Lachen om de islam

De scherpe stemmen lijken verstomd in de (tv) humor. Met name als het gaat om grappen over de islam. Een moedige conclusie van Jean-Pierre Geelen (V, 12 september). Ik heb geen zin om te sterven voor zoiets, zegt Youp van 't Hek.
De overige cabaretiers hebben door angst ineens geen mening meer.

De censuur is al daar, in de vorm van door geweld afgedwongen zelfcensuur.

En mocht iemand weer eens wat durven, komen de brandbommen weer uit voorraadschuur (de Volkskrant, 03-11-2011, van correspondent Ariejan Korteweg):

Brandbom op redactie van satirisch blad

De lucht is nog dik van de geur van verbrand papier. De ruiten op de begane grond en eerste verdieping zijn gebarsten. Op de stoep liggen bergen kartonnen dozen, gezwollen van het bluswater, en witte T-shirts, bedrukt met cactussen - bedoeld als cadeautje voor de trouwe lezer.
    'Met bedreigingen zijn we vertrouwd', zegt Patrick Pelloux, medewerker van Charlie Hebdo, van achter het roodwitte politielint. 'Maar dat in Frankrijk een aanslag op een krant zou kunnen worden gepleegd, dat hielden we niet voor mogelijk.'
    In de nacht van dinsdag op woensdag werden molotovcocktails naar binnen gegooid bij Charlie Hebdo, een satirisch weekblad dat onlangs vanuit de binnenstad van Parijs verhuisde naar dit bedrijfspand aan de boulevard Davout, net binnen de rondweg (périphérique). Juist die avond had Charlie Hebdo bekend gemaakt woensdag een speciaal nummer te zullen uitbrengen: de Charia Hebdo, met de profeet Mohammed als gasthoofdredacteur.
    De omslag werd alvast op televisie getoond: een bebaarde man steekt vermanend zijn vinger op en zegt: 'Honderd zweepslagen als u zich niet doodlacht.' Hoofdredacteur Charb legde het waarom uit: de Charia Hebdo is het antwoord van Charlie Hebdo op de Arabische Lente, die uitmondde in verkiezingswinst voor de islamisten in Tunesië en mogelijke invoer van de sharia, de islamitische rechtspraak.
    Wie er op woensdagochtend vroeg genoeg bij was - het blad was binnen een uur nergens meer te krijgen - kon zien dat de redactie zich behoorlijk had ingespannen: een pagina Charia Madame met boerkamode, een Mohammed met een clownsneus op (bijbehorende tekst: 'Ja, de islam kent ook humor'), een uitgebreid redactioneel en toch ook nog aardig wat gewone onderwerpen: eurocrisis, Giulia Sarkozy, de Kuifje van Spielberg.
    Niet meteen iets om je kwaad over te maken. Maar daar is verschillend over gedacht. Na de molotovcocktails werd de site gekraakt. Op de openingspagina verscheen een afbeelding van de moskee van Mekka, met de tekst: No god but Allah.   ...\
    Charlie Hebdo is vaker het mikpunt van fanaten. Nadat het blad vijf jaar geleden de Deense Mohammed-cartoons afdrukte, moest voormalig hoofdredacteur Philippe Val jarenlang worden beveiligd.

De kraak van de website laat zien dat het niet alleen geen zin heeft ze een opleiding te geven, maar dat ze dat alleen maar gevaarlijker maakt.
Noot bij redactiewerkzaamheden in 2019: "En hoe dat is afgelopen, is inmiddels bekend ... "

De Volkskrant geeft nog even een overzichtje (Volkskrant.nl, 02-11-2011, redactie):

Mohammed-satire niet gewaardeerd - Waar zagen we dat toch eerder?

Het kantoor van een satirisch Frans tijdschrift dat 'de profeet Mohammed' deze week had 'uitgenodigd' als gastredacteur, is afgelopen nacht getroffen door een brandbom. Het is niet de eerste keer dat er bedreigingen en aanslagen volgen naar aanleiding van satire over de islamitische profeet. Een overzicht van incidenten uit binnen- en buitenland van de afgelopen vijf jaar.

2006: Kurt Westergaard
De Deense cartoonist Kurt Westergaard maakte in 2006 een omstreden tekening waarop de islamitische profeet staat afgebeeld met een bom in zijn tulband. Het was deel van een tekeningenreeks in de krant Jyllands-Posten. ...

2007: Ewout Jansen
Een bezoeker van de Assoena moskee in Amsterdam bedreigde in 2007 de Nederlandse cabaretier Ewout Jansen (van het cabaretduo Ewout en Etienne) met de dood, omdat die in zijn show grappen maakte over de islam. ...

2007: Ehsan Jami
Ehsan Jami oprichter van een comité voor ex-moslims, keeg tientallen doodsbedreigingen omdat hij de profeet Mohammed een crimineel had genoemd en hem vergeleek met terroristenleider Osama bin Laden. Drie mannen van allochtone afkomst mishandelden hem.

2007: Lars Vils
Een tekening van de zweedse cartoonist Lars Vils, waarop profeet Mohammed te zien is met het lichaam van een hond, leidde in 2007 tot diverse bedreigingen ... Tijdens een lezing op een universiteit werd hij later dat jaar door een man aangevallen. Een dag later werd zijn website gehackt. In zijn huis werd brand gesticht, maar Vils was op dat moment zelf niet thuis.

2008: Gregorius Nekschot
De Nederlandse cartoonist Gregorius Nekschot werd in 2008 in Amsterdam door een overmacht aan politie-agenten van zijn bed gelicht. Het OM achtte zijn cartoons beledigend voor moslims en mensen met een donkere huidskleur, dus werd hij gearresteerd op verdenking van het aanzetten tot haat en discriminatie. ... Ook Nekschot vielen meerdere bedreigingen ten deel.

2010: Southpark
Ook de de makers van de Amerikaanse komische tekenfilmserie South Park, Matt Stone en Trey Parker, werden door extremisten bedreigd omdat ze de profeet Mohammed ridiculiseerden. Via internet stuurden de bedreigers een foto uit 2004 van de net vermoorde Theo van Gogh, en vroegen ze of Stone en Parker dat soms waren vergeten....

2011: Charlie Hebdo
Het Franse satirische tijdschrift Charlie Hebdo kondigde onlangs aan het komende nummer om te dopen in 'Sharia Hebdo'. De editie zou namelijk in het teken staan van de verkiezingsoverwinning van de islamitische partij Ennahana in het Libië na Kaddafi. ...

Islam en humor, het zal nooit van zijn leven iets worden ...
En uiteindelijk is het een gevaar voor de democratie.

Er is even wat tijd overgeslagen, waarin we ons konden verheugen in de "Arabische lente". Nu zou alles beter worden ... (de Volkskrant, 02-04-2013, van correspondent Remco Andersen):

Televisiekomiek zou president Morsi en de islam hebben beledigd

Egyptische 'Jon Stewart' verhoord

Tussentitel: Sinds Morsi aan de macht is, zien we een toename van arrestaties vanwege kritiek op de president of rechters - Heba Morayef - Human Rights Watch

Egyptische autoriteiten hebben afgelopen weekend 's lands populairste televisiekomiek verhoord wegens vermeende kritiek op de islam en president Mohammed Morsi. Na vijf uur ondervraging werd Bassem Youssef op borgtocht vrijgelaten.
    Het arrestatiebevel tegen Youssef voedt de vrees voor inperking van de vrijheid van meningsuiting in Egypte. Eerder vorige week vaardigden aanklagers arrestatiebevelen uit voor vijf andere critici van Morsi en zijn partij.
    Youssef - opgeleid als hartchirurg - verlegt de grenzen van Egyptische politieke humor met een satirisch nieuwsprogramma naar het voorbeeld van de Amerikaanse Daily Show van Jon Stewart. In de wekelijkse show steekt hij genadeloos de draak met regeringsbeambten, oppositieleden, islamitische figuren en andere televisiepresentatoren, waar nodig voorzien van pruik, baard of onnozele grijns.
    Een geliefd doelwit is de Egyptische president Mohammed Morsi. Diens veelvuldige gebruik van het woord 'liefde' nam Youssef ooit op de hak door een liefdeslied te zingen voor een portret van Morsi op een rood kussen. Toen Youssef zich zondag bij de politie meldde, droeg hij een uitvergrote karikatuur van de hoed die Morsi ophad bij de uitreiking van een eredoctoraat in Pakistan vorige maand.    ...

Een "Arabische Lente" is een "Islamitische Lente", en een "Beschavings IJstijd".

Even controleren hoe diep het zit (Volkskrant.nl, 29-07-2014, ANP):

'Vrouwen moeten niet lachen in het openbaar'

'Vrouwen zouden niet moeten lachen in het openbaar.' Dat zei de Turkse vicepremier Bulent Arinc dinsdag tijdens een toespraak over morele corruptie. Dat meldde de Turkse Daily News dinsdag.

Tijdens de toespraak benadrukte Arinc het belang van goede zeden van mannen en vrouwen. Volgens hem moeten vrouwen beseffen dat lachen in het openbaar volgens de islam onrein is. Hij raadde mensen aan de Koran opnieuw te ontdekken en zo moreel verval tegen te gaan.... Arinc sprak in de Turkse stad Bursa ter gelegenheid van het islamitische Suikerfeest. ...

De barbarij zit volkomen ingebakken in het islamisme.

Uit een lange lijst (geen tijd voor het onderwerp vanwege vanzelfsprekendheid - kijk maar bij GeenStijl) (de Volkskrant, 23-07-2019, door Joost de Vries):

'Allah's Afbakbar' keert niet terug op de Zwarte Cross

Uitgerekend het festival dat een thuis wil zijn voor iedereen, kwam zondagavond in een storm van verontwaardiging terecht. De Zwarte Cross zou racistisch en islamofoob zijn. Twee satirische teksten gingen in de loop van de laatste festivaldag een eigen leven leiden op sociale media.
    'Allah's Afbakbar' stond op een bord boven een broodjestent. Elders hing een zeil met afbeeldingen van Oempa Loempa's uit de film Sjakie en de Chocoladefabriek uit 1971, destijds witte acteurs met oranje schmink. 'Leve de kleurling!', stond er bij. En: '#diversiteit #wearefamily'. Het waren twee uit honderden grappige (of flauwe) leuzen op het festival. Allah's Afbakbar gaat al een tijdje mee. Een bezoeker haalde in 2016 in een vrolijk blog de tekst aan als voorbeeld van de ludieke aankleding van het festival.
    Maar normen veranderen in razend tempo. Leuzen die jarenlang grinnikend of schouderophalend werden geaccepteerd door het festivalpubliek, konden dit jaar op minder clementie rekenen buiten het festivalterrein. Het begon met een berichtje van ene Omar, vertelt Zwarte Cross-woordvoerder Pieter Holkenborg. Hij is er maandagochtend nog steeds door aangedaan, geeft hij toe. Dat je voor inclusiviteit staat en toch het verwijt van racisme krijgt. Het heeft hem geraakt.
    Toen Omars klacht binnenkwam was het festival nog volop gaande. 65 duizend mensen genoten van acts als Holy Moly & The Crackers, rapper Sevn Alias en komiek Arie Koomen. In het Gaycafé was Flikker bezig, daarna volgde Cruise Control. 'Als één iemand een tekst niet leuk vindt, nemen we dat serieus, maar hoeft dat geen aanleiding te zijn om actie te ondernemen', vertelt Holkenborg. De Zwarte Cross ging graag met Omar in gesprek, maar liet het bord voorlopig staan, schreef de organisatie zondagmiddag terug.
    Omar deelde een screenshot van het antwoord op Facebook. Daar belandde de reactie van Zwarte Cross plus de foto van het bord onder meer in de groep 'Trots op Islam', een pagina met ruim 200 duizend volgers. Het commentaar bij de foto's: 'Eén van de grootste evenementen staat het beledigen van God/religie toe. Diep triest.' Het bericht werd ruim 120 keer gedeeld. Beledigde moslims kropen in de pen. Aanvankelijk kregen ze allemaal dezelfde reactie als Omar. Totdat de organisatie haar knopen telde.    ...

Moslims hebben geen gevoel voor humor.
    Ergo: Met moslims valt niet samen leven.
   Of ook wel: met moslims is maar op één manier samen te leven: wij in het ene land, en zij in een ander, liefst zo ver mogelijk weg.
    Remigratie of sterilisatie.

Naar Islam, cultuurbeelden

, of site home

·.

Bronnen bij Islam, cultuurbeelden: humor

28 sep.2010