Bijdrage

Individualisering en verharding

Momenteel woedt een discussie over de verharding van de maatschappij. Steeds vaker legt men de link met de toegenomen individualisering. De meest gehoorde redenatie is dat de toegenomen individualisering van de afgelopen tien tot vijftien jaar ertoe heeft geleid dat veel mensen hun eigenbelang boven het algemeen belang plaatsen. Dit uit zich in verminderd rekening houden met de belangen van anderen tot toename van asociaal gedrag.

Naast deze uitleg is er een tweede uitleg. De toegenomen individualisering is hand in hand gegaan met het wegvallen van allerlei sociale structuren. Vroeger was het mogelijk mensen in de buurt aan te spreken op hun gedrag. De agent gaf een waarschuwing, de baas een reprimande. Je ziet dit terug in de ouderwetse scheldwoorden. Oen, rakker en flierefluiter bevatten een terechtwijzing maar geen absolute afwijzing. De persoon in kwestie blijft deel uitmaken van de sociale groep. Deze vormen van correctie zijn weggevallen. Betutteling is uit. Hiermee is de eerste mogelijkheid tot het oplossen van conflicten weggevallen. Conflicten escaleren direct naar een hoger niveau. Dit uit zich in de toename van het aantal rechtszaken, echtscheidingen, versoepeling van ontslagregeling en toename van geweld.

Daarnaast legt de toegenomen individualisering een grotere verantwoordelijkheid bij personen om hun eigen zaakjes op orde te hebben. Empathie is afgenomen. De roep om criminelen harder te straffen is toegenomen. We zijn steeds minder bereid om zieken, bejaarden en gehandicapten te ondersteunen.
 

Naar Bijdragen lijst , of site home .