Uit: De Volkskrant, 04-07-2008, van verslaggever Frank van Alphen

'Dit is onacceptabel', zegt Hans Hoogervorst, topman van toezichthouder AFM
 
Kwart financiële adviezen deugt niet

Slechts een op de vijf adviezen voldoet wel aan de eisen | Advieskantoren die onder de maat presteren, hebben verbeterplannen ingediend.

Ondanks de ophef over woekerpolissen en aangescherpte regels geeft een kwart van de grotere advieskantoren matige tot slechte adviezen over beleggingsverzekeringen. Ruim de helft doet het redelijk. Slechts een vijfde van de adviseurs heeft het adviestraject helemaal op orde.
    Dit blijkt uit een onderzoek dat de Autoriteit Financiële Markten (AFM) donderdag heeft gepresenteerd.
    ‘Dit is onacceptabel. Het baart ons zorgen dat nog steeds een kwart van de adviseurs niet-passende producten verkoopt en onvoldoende informatie inwint over de klant’, zegt Hans Hoogervorst, topman van de AFM. Uit een eerder onderzoek naar de kwaliteit van hypotheekadviezen bleken vergelijkbare tekortkomingen.
    Bij niet-passende adviezen stappen klanten in pensioen- of hypotheekproducten die nauwelijks rendement opleveren. Dat is vaak het gevolg van het ontbreken van belastingvoordelen, korte looptijden en een lage premie. ‘In die gevallen vreten de kosten het rendement op’, aldus Hoogervorst.   ...

Uit: De Volkskrant, 28-05-2008, door Ferry Haan

Uit: De Volkskrant, 02-07-2008, door Peter de Graaf

Eenling bestrijdt verzekeraar

Nog voor de woekerpolisaffaire losbrak, deed een boze verzekerde zijn beklag. Resultaat heeft hij nog niet geboekt.

‘Woekeraars zijn het’, briest Paul Crommentuyn uit Oss. ‘Een stelletje boeven, zakkenrollers.’ De Ossenaar voert al twee jaar een verbeten strijd tegen Reaal. Hij begon in de tijd dat de woekerpolis nog niet die naam had. Bij bestudering van het jaaroverzicht 2005 van zijn Persoonlijk Vermogen Plan (PVP), een beleggingspolis van Reaal (overgenomen van Hooge Huys Verzekeringen), vielen hem de schellen van de ogen. Crommentuyn (59), ontwerper van beroep, beet zich vast in de cijfers. En dan vooral in de verborgen cijfers, die hij slechts stukje bij beetje boven tafel kreeg.
    ‘Het is ongelooflijk’, zegt hij in de woonkamer van zijn vrijstaande woning in SP-stad Oss. ‘Ik besef nu pas goed hoe zwaar ik erin gestonken ben, en met mij waarschijnlijk 4 miljoen andere Nederlanders. Hoe hebben de verzekeraars dat geflikt, vroeg ik me steeds af. Ik weet het nu: het is een reeks van listen en trucs om buitensporige kosten te verzwijgen en misleidende prognoses voor te spiegelen.’   ...

Uit: De Volkskrant, 24-06-2008, van verslaggever Frank van Alphen

Red.:   De financiële wereld bestaat uit woekeraars naar het oude model, en ze geven het nog toe ook.

Uit: De Volkskrant, 04-08-2008, ANP/RTR

Citibank aangeklaagd voor fraude

Het Openbaar Ministerie in New York wil de Amerikaanse bank Citigroup aanklagen wegens fraude. De bank zou onveilige obligaties hebben verkocht en documenten hebben vernietigd.
    Het gaat om zogeheten ‘auction rate securities', obligaties waarvan de rente wekelijks of maandelijks via een veiling wordt vastgesteld. Deze markt van ongeveer 330 miljard dollar (210 miljard euro) droogde volledig op in februari dit jaar. Citigroup zou klanten hebben voorgelogen over de veiligheid van de obligaties.
    Citigroup kan strafrechtelijke vervolging voorkomen door obligaties terug te kopen tegen de nominale waarde, schadevergoeding te betalen aan gedupeerde investeerders en een boete te betalen. .....
    Vorige week werd een soortgelijke aanklacht ingediend tegen de Zwitserse bank UBS.

Red.:   Ook interessant: de lankmoedige manier waarop dit soort diefstal wordt aangepakt: de dief mag (een deel van) het gestolene teruggeven, en krijgt dan geen straf. Hetzelfde gebeurd bij grootschalige belastingontduiking.

Uit: De Volkskrant, 18-08-2008, ANP.

'Mogelijke aanklacht Merill Lynch'

Andrew Cuomo, de openbare aanklager van de staat New York, sleept mogelijk zaken bank Merrill Lynch voor de rechter. Volgens Cuomo heeft de bank klanten misleid door risicovolle beleggingsproducten veiliger af te schilderen dan ze waren. Het zou gaan om zogeheten subprime-beleggingen die gerelateerd zijn aan de kwakkelende Amerikaanse huizenmarkt.
    Merrill bood onlangs aan voort 12 miljard dollar van die producten terug te kopen, maar Cuomo vond dat onvoldoende. Eerder nam de aanklager Citigroup, UBS, JP Morgan en Morgan Stanley op de korrel en kwam hij met deze banken tot een schikking. .....
 

Red.:   De kredietcrisis brengt steeds grotere vissen op het droge - Nasdaq is de Amerikaanse beurs van technologiefondsen - een Ponzi-scheme is een variant van een fraude van de piramidevorm, maar zonder tussenpersonen:

Uit: CNN.com, 12-12-2008.

Bernard Madoff arrested and charged with a single count of securities fraud | He allegedly operated a multibillion-dollar Ponzi scheme | Complaint says Madoff said the business had lost about $50 billion | He faces a maximum penalty of 20 years in prison and a $5 million fine

Former Nasdaq chairman Bernard Madoff was arrested Thursday and charged with a single count of securities fraud for allegedly operating a multibillion-dollar Ponzi scheme from his investment advisory business, federal authorities said.
    Madoff, 70, operated the advisory business separately from his Bernard L. Madoff Investment Securities, a securities broker dealer with its principal office in New York City, the Department of Justice said.   ...
    According to the complaint filed with the U.S. District Court of Southern New York, two senior employees of the securities broker firm told investigators that Madoff ran the advisory business from a separate floor of the securities firm offices. One of the senior employees said that Madoff kept the advisory business' financial records under lock and key and was "cryptic" about its business.
    A document filed by Madoff with the Securities and Exchange Commission early this year said the advisory business served between 11 and 25 clients and had about $17.1 billion in assets, the complaint said.
    But on Wednesday, the complaint said, Madoff told senior employees that the advisory business was a fraud, that he was "finished," had "absolutely nothing," that "it's all just one big lie" and that it was "basically, a giant Ponzi scheme."
    Madoff said the business had lost about $50 billion and that he planned to turn himself in to authorities in a week. But, the complaint said, he told the employees he wanted to distribute the $200 million to $300 million he had left to certain selected employees, family and friends.
    Madoff faces a maximum penalty of 20 years in prison and a $5 million fine if he is convicted.   ...
    There was no immediate comment from Madoff or his attorneys.
    Madoff's attorney, Daniel J. Horwitz, said, "Bernie Madoff is a longstanding leader in the financial services industry. He intends to fight to get through this unfortunate set of events."
    Ted Weisberg, president of Seaport Securities, said that Madoff "was an innovator" who, for years, offered investors a guaranteed return and that he continued to attract investors in that way.
    Madoff was known as a hard-working, solid broker, Weisberg said, and the news is "inconceivable" to people who knew him.
    Madoff founded his securities firm in 1960 and expanded to a worldwide client base.

Red.:   Het is bijna het equivalent van de arrestatie van de president van de Nederlandse Bank.
    Wat gegevens over slachtoffers:

Uit: De Volkskrant, 15-12-2008, van een verslaggever

Megazwendel beleggingen blijkt nog groter

Beleggers voor 50 miljard getild in een van de grootste fraudezaken ooit | Wereldwijd slachtoffers | Madoff aangegeven door zoons

Denk groot, win groot. Dat moet de Amerikaanse belegger Bernard Madoff hebben gedacht toen hij een van de grootste fraudezaken ooit opzette.
    De 70-jarige Madoff heeft beleggers voor ruim 50 miljard dollar getild. Donderdag werd hij gearresteerd, en langzaamaan wordt duidelijk dat zijn slachtoffers over heel de wereld en in de beste kringen zijn te vinden. Madoff verklaarde slechts 25 klanten te hebben, maar nu blijken dat honderden zo niet duizenden te zijn.
    Madoff gaf de zwendel toe aan enkele medewerkers en zijn zonen die bij zijn bedrijf werken. Zij hebben hem vervolgens aan bij de autoriteiten.
    Momenteel is de zwendelaar vrij op 10 miljoen dollar borg. ...
    In de Verenigde Staten zijn verscheidene instellingen en prominente investeerders het schip ingegaan. De grootste slachtoffers zijn de hedgefondsen Fairfield Sentry met 7,3 miljard dollar en Kingate Global Fund met 2,8 miljard dollar. De eigenaar van de New Yorkse honkbalclub New York Mets, Fred Wilpon, is eveneens gedupeerd. Ook Ezra Merkin, voorzitter van de financieringstak van General Motors (GMAC), zou zijn geraakt door de megazwendel. Een pensioenfonds van een stadje in Connecticut heeft waarschijnlijk 15 procent van zijn vermogen verloren, goed voor 42 miljoen dollar.   ...
    Ook in Spanje zijn waarschijnlijk investeerders opgelicht. Volgens Spaanse media zou meer dan 3 miljard dollar aan beleggingen bij Madoff door de bank Santander in rook zijn opgegaan en ging ongeveer 600 miljoen dollar van de fondsbeheerder M & B Capital verloren. ...
    De superbelegger heeft de fraude waarschijnlijk gepleegd via een Ponzi-piramidespel. Het geld van nieuwe investeerders werd niet belegd, maar doorgesluisd naar andere klanten.

Red.:   Dat is heel grappig: Bernard Madoff heeft niets anders gedaan dan wat de rest van de financiële wereld heeft gedaan, met name de zaken banken en aanverwante: hoge rendementen op financiële investeringen beloven, en die rendementen te halen uit andere financiële processen - meestal de verwachting op groeiwinst. Maar waar dat van de instellingen wordt gezien als "onhandige zakenpraktijken, maar het systeem deugt", wordt voor de particulier opererende Madoff gesproken over 'fraude' en 'zwendelaar'.
    Waar die laatste kwalificaties duidelijk juist zijn, is de eerste dat niet. Voor de hele financiële wereld geldt hetzelfde als voor Bernard Madoff: het zijn fraudeurs en zwendelaars.
    Een logische conclusie, naar blijkt:

Uit: De Volkskrant, 18-12-2008, column door Max Pam

Bos snapt er de ballen van

Bernard Madoff heeft in het groot precies hetzelfde gedaan als wat banken al eeuwen doen, namelijk geld uitlenen dat je eigenlijk niet hebt. Dat is mijn analyse, gedaan op een druilerige middag

...   En dan is nu Bernard Madoff ontmaskerd als de grootste oplichter aller tijden. Dat men twintig jaar lang niets van zijn praktijken heeft gemerkt, komt volgens mij omdat Madoff in het groot precies hetzelfde heeft gedaan als wat banken al eeuwen doen, namelijk geld uitlenen dat je eigenlijk niet hebt. Dat is mijn analyse, gedaan op een druilerige middag, maar ik geef toe dat ook ik er de ballen verstand van heb.

Uit: De Volkskrant, 20-12-2008, door Paul Krugman (The New York Times)

Wie erg veel verdient, krijgt status van een held

De praktijken van de financiële wereld verschilden niet zoveel van die van meester-oplichter Bernard Madoff, zo betoogt columnist Paul Krugman.

    ... ik ben vast niet de enige die de voor de hand liggende vraag stelt: hoeveel verschilde wat Madoff deed eigenlijk van wat de hele financiële wereld de afgelopen jaren heeft gedaan? .
    Neem het hypothetische voorbeeld van een vermogens beheerder die het geld van zijn klanten met veel leningen oppompt en investeert. Hij doet dat in hoogrenderende, maar gevaarlijke financiële producten, zeg aan slechte hypotheken gelieerde derivaten. Een tijdje, ongeveer zolang als een luchtbel op de huizenmarkt duurt, behaalt hij (het is bijna altijd een hij) grote winsten en ontvangt hij bonussen. Wanneer de luchtbel uiteenspat en zijn beleggingen in giftig bezit veranderen, dan verliezen zijn klanten enorm. Maar hij houdt zijn bonussen.
    Oké, misschien was dit voorbeeld toch niet zo hypothetisch. Dus hoeveel verschilt deze algemene Wall Street-praktijk van de Madoff-affaire?
    Madoff sloeg een paar stappen over door simpelweg het geld van zijn klanten te stelen in plaats van grote geldbedragen te incasseren voor het blootstellen van zijn klanten aan grote risico's. En een verschil is dat Madoff een bewuste fraudeur was, terwijl heel wat mensen op Wall Street geloofden in hun eigen hype. Maar het eindresultaat was hetzelfde (afgezien van het huisarrest): de vermogensbeheerders werden rijk en de beleggers verloren hun geld.
    We hebben het over veel geld. In de afgelopen jaren was de financiële sector goed voor 8 procent van het bnp - een generatie eerder was dat nog minder dan 5 procent. Als die extra 3 procent een luchtbel was, en dat is waarschijnlijk zo, dan hebben we het over 400 miljard dollar per jaar aan verspilling en fraude.   ...

Uit: Dagblad De Pers, 09-01-2009, door Jan-Jaap Heij

Stuur het OM eens langs bij de banken

Wouter Bos vergadert deze dagen over de toekomst van kapitalisme. Wat te doen om herhaling van de kredietcrisis te voorkomen? Bankiers flink om hun oren meppen, gezien hoe die zelf over de schuldvraag denken.

...   Mocht Bos nog meer slagkracht nodig hebben als hij de komende tijd mopperende bankiers om de oren wil meppen, dan kan hij er het onlangs verschenen rapport Never Again. Risk management in banking beyond the credit crisis van de consultants van KPMG bij pakken. Want dat rapport heeft weliswaar een wat lager seks, drugs & rock 'n roll-gehalte dan De Prooi, het is zeker zo verontrustend. En het bevat een paar gegevens die voor Bos, dezer dagen aanwezig op een internationale topconferentie over de toekomst van het kapitalisme in Parijs, als minister en als voornaamste bankier van het land, verhelderend kunnen zijn.
...
Ambtenaren
De bankiers in het KPMG-onderzoek zijn bang voor de toenemende invloed van toezichthouders bij hun werkgevers, waar het op de internationale topconferentie in Parijs inderdaad veelvuldig over zal gaan. Als te veel ambtenaren meekijken, kunnen banken hun werk niet doen. Maar dat krijg je ervan zolang onderzoeken als deze uit blijven wijzen dat ze de ernst van de situatie niet helemaal onder ogen zien. Sommige bankiers leren het blijkbaar nooit.
    Wellicht dat het toezicht op hun werkzaamheden dan ook eerder uitgebreid moet worden, bijvoorbeeld door het Openbaar Ministerie in te schakelen. Piramidespelletjes als die van Bernard Madoff, de man die 50 miljard dollar opmaakte door z'n klanten een paar decennia voor te liegen, zijn strafbaar.
    Van zulke regelrechte fraude was bij het ontstaan van de kredietcrisis weliswaar geen sprake, maar zo heel veel verschil tussen Madoff en wat zijn nette collega's in de financiële wereld deden - plat gezegd: mensen zonder baan een hypotheek geven en gokken met het spaargeld van de klanten - is er nu ook weer niet.

Red.:   Nou, dat verband tussen Madoff en de rest kan dus wel als aangetoond worden beschouwd.
    De volgende club van oplichters: vermogensbeheerders bij banken:

Uit:De Volkskrant, 06-01-2009, door Evert Nieuwenhuis

De kredietcrisis verspreidt zich als een inktvlek. Veel mensen hebben er last van, iedereen op zijn eigen manier. Peter van der Slikke adviseert miljonairs die hun vermogen de afgelopen maanden hebben zien verdampen. ‘In onze spreekkamer hoor ik dramatische en zeer trieste verhalen.’

Kom bij TOP Capital niet aan met het verhaal dat de kredietcrisis vooral de onderkant van de maatschappij raakt. De klanten van de Amsterdamse vermogensadviseur zijn financieel gezien ‘binnen’, maar de kredietcrisis raakt ook hen midscheeps.
    ‘Ik word dagelijks geconfronteerd met de verwoestende effecten die de kredietcrisis heeft op vermogende particulieren’, zegt oprichter en eigenaar Peter van der Slikke. ‘In onze spreekkamer hoor ik dramatische en uiterst trieste verhalen. ...
   ... De meeste slachtoffers wisten niet dat ze in Madoffs fondsen hadden geïnvesteerd. Hun adviseur of tussenpersoon heeft ze gewoon niet goed ingelicht.’
    Van der Slikke vindt dat zijn klanten niets te verwijten valt. ‘Geen van mijn klanten belegden roekeloos. Ze wonnen advies in bij banken of vermogensbeheerders en kozen bewust voor een defensief risicoprofiel. Toch gingen ze het schip in.’
    Hoe kan dat? Hoe kunnen financieel succesvolle mensen zo makkelijk zoveel geld verliezen? Van der Slikke hoeft er niet lang over na te denken. ‘Omdat het advies dat ze kregen, niet deugde. Dat wil zeggen: het was niet in het belang van de klant. Banken en vermogensbeheerders hebben hun klanten jarenlang producten aangepraat waar ze vooral zelf beter van werden. Deze mensen betalen daar nu de rekening voor.’
    Van der Slikke (54) en zijn compagnon Patrick Bontje (38) weten waar ze het over hebben. Jarenlang waren ze zelf private banker van welgestelde particulieren voor respectievelijk ABN Amro en Van Lanschot Bankiers. ‘Tot we het niet meer konden aanzien. Begin 2007 richtten we TOP Capital op, een bureau voor écht onafhankelijk vermogensadvies.’  ‘Echt onafhankelijk’ betekent dat Van der Slikke en Bonje geen financieel belang hebben bij de inhoud van hun advies. Ze krijgen per uur betaald. In tegenstelling tot banken, verkopen ze geen beleggingsproducten en kunnen ze hun klanten niet iets aanpraten waar ze zelf financieel beter van worden. In Nederland zijn er 11 van dergelijke adviesbureaus. Zeven van hen zijn verenigd in de VEOV, de Vereniging Echt Onafhankelijke Vermogensadviseurs.   ...
    Banken verdienen een vermogen aan rijke particulieren en private bankers worden onder druk gezet hun klanten in en uit specifieke beleggingen te praten, zegt Van der Slikke. ‘Een klant moet circa 20 duizend euro opleveren. Om dat doel te halen, krijgt een private banker de opdracht om 2 procent van het vermogen van een klant in een ander beleggingsproduct te praten. De bank rekent transactiekosten – tjing-tjing, kassa! Ook zijn er richtlijnen die bepalen dat de adviseurs een verplicht percentage van de eigen huisfondsen moeten wegzetten – tjing-tjing! Maar de klant wordt lang niet altijd beter van deze adviezen. Bovendien worden slechte prestaties vaak verzwegen, anders lopen de klanten misschien weg.’
    En zo kan het gebeuren dat miljonairs defensief denken te beleggen (met andere woorden: weinig rendement maar ook weinig risico), en toch geld gestoken blijken te hebben in gewaagde en dure beleggingsfondsen. Of in zwendelaars als Madoff.
    De kredietcrisis is volgens Van der Slikke een demasqué van de banken. Van der Slikke: ‘Er werden producten verkocht die er zeer solide uitzagen. Maar als je de vuistdikke prospectus goed leest, leer je dat er een hoop rommel in zat. Rommel die sinds de kredietcrisis waardeloos is. Klanten lazen die prospectus niet, want ze vertrouwden hun bankier. Ondertussen is hun vermogen in troep geïnvesteerd.’   ...

Red.:   De daders van deze witte-boorden criminaliteit:

Uit: De Volkskrant, 21-01-2009, van verslaggever Pieter Klok

Zakenbank ABN Amro probeerde groot te worden in Amerikaanse hypotheken | Strop van 13 miljard

...  de Nederlandse belastingbetaler moeten uiteindelijk dolblij zijn dat ABN Amro in 2007 in stukken werd gescheurd en dat de meest ‘vervuilde’ divisie, de zakenbank, aan de overkant van het Kanaal bij de Royal Bank of Scotland (RBS) belandde. Deze divisie blijkt over 2007 een verlies van 13 miljard euro te hebben geboekt, maakte RBS maandag bekend, bijna net zoveel als het totale bedrag dat Bos op tafel heeft gelegd voor de overname van de Nederlandse activiteiten van Fortis en ABN Amro.   ...
    Maar hoe kan het dat een divisie van ABN Amro in een jaar 13 miljard euro verlies maakt?
    Voor de achtergebleven medewerkers van ABN Amro is dat vooralsnog een raadsel. ...
    Het jaarverslag van ABN Amro biedt wel aanknopingspunten. Hieruit blijkt dat ABN Amro de afgelopen jaren stevig heeft geïnvesteerd in de financiële tovenarij, die aan de basis ligt van de huidige crisis. De bank heeft eind 2007 bijvoorbeeld alleen al voor 3,2 miljard euro aan financiële producten (RMBS’en en CDO’s) op de balans staan, die gelieerd zijn aan de Amerikaanse hypotheekmarkt.
    Van deze RMBS’en en CDO’s heeft 95 procent Amerikaanse hypotheken uit 2006 en 2007 als onderpand. Dat waren de jaren dat de Amerikaanse huizenprijs zijn hoogtepunt bereikte en hypotheekverkopers zelfs de armsten een tophypotheek aansmeerden. Het is dus niet vreemd te veronderstellen dat deze RMBS’en en CDO’s vrijwel waardeloos zijn.
    Ook op de balans: CDS’en, credit default swaps. Dat zijn verzekeringen die beleggers kunnen afsluiten voor het geval de tegenpartij niet meer kan betalen. Een groot deel van de CDS’en van ABN Amro is gekoppeld aan de Amerikaanse subprime hypotheekmarkt. Het totale risico op dat moment: 1,6 miljard. Inmiddels is de Amerikaanse huizenprijs verder gezakt, waardoor de schade waarschijnlijk alleen maar is toegenomen.
    Dat ABN Amro zich zo gretig op de markt van ingewikkelde financiële producten stortte, valt wel te verklaren. ...
    Rond 2005 meenden de zakenbankiers van ABN Amro alsnog de kip met de gouden eieren te hebben gevonden. In navolging van de Amerikaanse zakenbanken stortten ze zich op het opkopen, bundelen en doorverkopen van Amerikaanse hypotheekleningen. Hierdoor ontstonden beleggingsproducten (CDO’s) met een hoog rendement en een – althans op het eerste gezicht – laag risico. Het risico werd als het ware weggetoverd.    ...
    De ABN Amro-bankiers bleven tot het eind toe knutselen aan nieuwe CDO’s. In de zomer van 2007 nog richtte ABN Amro een dochter op, Brushfield, die zich volledig op de CDO-markt zou storten. Op 7 augustus 2007 haalde deze 1,25 miljard dollar binnen met de uitgifte van CDO’s. Twee dagen later barstte de kredietcrisis in volle hevigheid los en kwam het interbancaire geldverkeer voor het eerst volledig tot stilstand.

Red.:   Er was een product dat veel rendement opleverde, omdat het een hoog risico had, en dat risico werd door de verkoper, citerend, 'weggetoverd'. Een merkwaardige omschrijving, want deze handeling heet in het normale taalgebruik geen "toveren", maar "oplichting", "verduistering", "bedrog", of soortgelijke termen. Het is een misdaad - strafbare handeling. Even strafbaar en even fout als het corresponderende geld direct uit iemands portemonnee halen.
    We hebben hier dus te maken met twee vormen van bedrog: het financiële bedrog door de zakenbankiers van ABN Amro, en het semantische bedrog van de auteur. En bij dat laatste komt ook weer "de continuïteit der dingen" om de hoek kijken. Want deze auteur hadden we al eerder aangetroffen in de bronverzameling Financiële wereld, slechte waarnemers als iemand die het opnam voor de foute mensen .
    De volgende bron laat zien dat het bedrog zich op alle niveau van het financiële bedrijf afspeelt:

Uit: Dagblad De Pers, 13-03-2009, door Mathijs Rotteveel

Spaarders worden massaal uitgeknepen

‘Het is in één woord onfatsoenlijk. De Nederlandse spaarbanken keren jaarlijks 4,5 miljard euro te weinig rente uit aan hun spaarders en niemand die zich er druk om maakt.’
    Als het rentebeleid van de Nederlandse grootbanken ter sprake komt, is Rob Van Eeden niet meer te stoppen. Soms probeert zijn vrouw Hanneke van Veen hem voorzichtig te corrigeren, maar hij dendert door. ‘Iedereen richt zich op de onbegrijpelijke producten die de banken kochten en op de bonussen van bankiers. Maar de kosten daarvan vallen in het niet bij het de rente-inkomsten die zij hun klanten door de neus boren.’
    Van Eeden en Van Veen zijn onrecht op het spoor en willen dat graag met de wereld delen. De grote banken van Nederland – ING, Postbank, Fortis, ABN Amro en Rabobank – bieden het gros van hun trouwe klanten een veel te laag rentepercentage op hun spaargeld. ‘Laatst werd ik gebeld door een man die eens naar de spaarrekening van zijn 70-jarige moeder had gekeken’, zegt Van Eeden. ‘Zij was gelokt door een rentepercentage van 3 procent op Postbank Plusrekening. Een paar jaar later is dat percentage gedaald tot 0,5 procent. Terwijl ING (hetzelfde bedrijf als Postbank) op de ING Toprekening wél 3,75 procent rente biedt.’ Bijna alle andere spaarders worden door de grootbanken precies hetzelfde behandeld: gelokt door een mooi rentetarief zetten ze hun spaargeld op rekeningen met klinkende namen als Xcellent Sparen of Extra Rente Rekening. Enkele maanden na binnenkomst begint de bank de rente omlaag te schroeven, om daar pas mee te stoppen als het nulpunt nadert.
    Nieuwe klanten krijgen tegelijkertijd wél mooie lokrentes aangeboden. ‘De banken proberen die renteverlagingen te bagatelliseren en wijten dalingen aan de marktrente’, zegt Van Eeden. ‘Maar ze verlagen hun rente ook als de marktrente stijgt. Aan elke renteverlaging gaat een managementvergadering vooraf. Daar wordt besloten om trouwe klanten doelbewust uit te knijpen. Ik vind dat onethisch.’ Om dit onrecht aan de kaak te stellen hebben Van Eeden en Van Veen vorig jaar twee websites geopend: laagstespaarrentes.nl en vanspaarbankveranderen.nl.
    Vorig jaar trokken deze websites zo’n 2,5 miljoen bezoekers. Dit jaar worden dat er naar verwachting meer dan 3,5 miljoen. ‘Het is ongelofelijk’, zegt Hanneke van Veen. Zij beheert al sinds 2000 sparen.startpagina.nl, dat jaarlijks ongeveer 450.000 bezoekers trekt. ‘We dachten na vorig jaar dat mensen het nu wel zouden weten en zijn overgestapt, maar het wordt alleen maar drukker.’
    Een van de bezoekers die zich bij het echtpaar meldde was een van de boosdoeners zelf, ING Bank. De bank vond haar Plusrekening met een rente van 0,5 procent terug op de eerste plaats van de ranglijst met de laagste spaarrentes. Daar waren ze niet zo blij mee en Van Eeden en Van Veen werden uitgenodigd om op het Amsterdamse ING-kantoor eens te komen praten over het rentebeleid van de bank. ‘Ze hadden het vooral over de fantastische rentepunten die ING zijn klanten geeft’, zegt Van Eeden. ‘Je kunt daarmee een handdoekje kopen of iets anders dat bij de Hema goedkoper te krijgen is.’   ...

Red.:   De aloude oplichterspraktijken van de woekeraars uit historische tijden. Zoals al in het hoofdartikel gesteld: er is niet veranderd, alleen de grootte van hun gebouwen.
    Nog een traditional: er zijn diverse soorten hypotheken, en onder andere die met variabele rente. Nadelig voor de klant en voordelig voor de bank als de rente stijgt, voordelig voor de klant en nadelig voor de bank als de rente daalt. Dus wat doet de bank nu de rente daalt:

Uit: De Volkskrant, 08-04-2009, door Robert Giebels

Bank pikt voordeeltje van de crisis in

De rente daalt misschien naar nul procent, maar de hypotheekrente gaat maar niet mee. Tegelijk eisen de banken vertrouwen.

Soms helpt het om heel erg boos te worden. ‘Dit is… dit is… onbeschoft’, dacht Jos Sikking. Hij had een brief gekregen van de Artesiabank, waarbij hij zijn hypotheek heeft lopen. Hij wist meteen: wat die bank hier als een voldongen besluit presenteert, moet absoluut van tafel.
    De leraar economie op een middelbare school in Lisse heeft een hypotheek met een variabele rente. Die rente volgt de Euribor, de rente die banken elkaar – in theorie – berekenen. Euribor hangt nauw samen met wat de Europese Centrale Bank (ECB) voor rentebesluiten neemt.
    Maar nu werkt het systeem niet, want banken lenen elkaar nauwelijks geld. ‘Euribor is geen goede afspiegeling van het rentepeil’, stelt hypotheekmarktleider Rabobank.
    De rente van Sikkings hypotheek was het Euriborpercentage plus een opslagpercentage. Aanvankelijk kostte die afspraak hem geld. Sikking: ‘We zaten in oktober vorig jaar op 5 procent Euribor plus 1,25 procentpunt erbovenop. Dat was een bruto maandlast van 2.000 euro.
    Maar toen kwam de kredietcrisis, en belangrijker: de reactie van de ECB. Zes keer verlaagde die de rente. Die staat nu op 1,25 procent. De Euribor duikt daar nog onder. De vlag kon uit, dachten ze bij Sikking thuis. Eindelijk zouden die hoge maandlasten tot het verleden gaan behoren.
    Maar nee, schreef de geldgever, vanaf nu gebruiken we Euribor niet meer.
    Levert de crisis eens voordeel op, wordt het de klanten van de bank onthouden. In een tijd waarin banken de wereld smeken hen te vertrouwen, doen ze van alles om onder afspraken uit te komen die onvoordelig voor ze uitpakken.
    Volgens de Consumentenbond hebben de banken de opslag bovenop Euribor de afgelopen vijf maanden gemiddeld verdubbeld....
    Nieuwe Euriborhypotheken zijn niet meer af te sluiten en de bestaande klanten met zo’n hypotheek worden min of meer weggepest. Daar kwam Jos Koets achter toen hij onderzoek deed naar dit type hypotheek.
    Koets is hypotheekadviseur en de man achter Navident, een website die hypotheekvoorwaarden vergelijkt. De opslag ademt mee met Euribor, maar dan omgekeerd: gaat Euribor omlaag, dan gaat de toeslag omhoog. ‘Banken leggen bovenop het nu zeer lage Euribortarief gigantische opslagpercentages, waardoor de totale rente boven het percentage komt van een vaste hypotheek. Zo worden klanten gedwongen hun variabele polissen te beëindigen en naar hypotheken met een lange looptijd te gaan.’   ...
    Marktleider Rabobank komt er rond voor uit dat het een ‘ontmoedigingsbeleid’ voert rondom de variabele hypotheken. De bank denkt zo de klant tegen zichzelf in bescherming te nemen. Want de rente kan ook zomaar weer stijgen en dan lopen de maandlasten op.
    Binnen de hypotheken met variabele rente zijn de Euriborhypotheken bijna uitgestorven. Maar er is een kleine groep gelukkigen met nog zo’n oude hypotheek, die wel van de renteverlagingen profiteert. Zij zijn zo slim geweest om een vast opslagpercentage bovenop Euribor af te spreken. Gaat die rente omlaag, dan zien ze dat meteen op hun bankafschriften.
    Economieleraar Sikking meende ook bij die groep te horen. Totdat zijn hypotheeknemer de brief stuurde en het sprookje wreed verstoorde. Alle geldverstrekkers houden zich immers het recht voor die vaste opslag te wijzigen.
    Sikking was echter niet de enige die zich hiertegen fel verzette, het ging per slot om duizenden euro’s per polishouder per jaar. De collectieve woede had effect. Geschrokken trok Artesia het besluit in. ‘Wij vinden het belangrijk in deze tijden een stabiele partner voor onze klanten te zijn.’
    Niet meer dan logisch, vindt Sikking. ‘Nu het voordeel eens een keer naar de klant valt, moet de bank niet slap zijn. Maar mijn vertrouwen is wel geschaad.’

Red.:   Alle trucs van de aloude woekeraars passen de moderne banken ook toe - niets is ze te gek. Het enige waar nog niet van gehoord is, is regelrechte dreiging met geweld. We houden het scherp in de gaten ...
    Ondertussen weer wat gewone vormen van witte-boorden criminaliteit:

Uit: De Volkskrant, 29-07-2009, van verslaggever Ayolt de Groot

In de Verenigde Staten handelen banken legaal met voorkennis. De particuliere belegger is de dupe. De discussie erover is losgebroken.

Handelen met voorkennis: overal is het verboden, maar in de Verenigde Staten kan het. Gewoon volgens de regels én onder de ogen van beurstoezichthouder SEC.
    Op technologiebeurs Nasdaq kunnen grote handelaren, zoals banken en hedgefondsen, sinds kort tegen betaling inzage krijgen in een order nog vóórdat deze naar de markt wordt gestuurd. Het kijkje in de boeken duurt niet langer dan 30 milliseconden, maar dat is precies genoeg om er een slaatje uit te slaan, nu ongeveer 70 procent van de beurshandel geschiedt via high-frequency trading. Oftewel: via pijlsnelle, volledig geautomatiseerde handelssystemen.
    Hoewel niemand het zeker kan weten, suggereren sommige beurswatchers dat de onverwachte miljardenwinst van zakenbank Goldman Sachs voor een belangrijk deel aan de mysterieuze handelspraktijk te danken is.
    Het werkt zo (zie grafiek): een ‘gewoon’ beleggingsfonds stuurt een aandelenorder naar de beurs van, zeg, vijfduizend aandelen in bedrijf X. De high frequency-handelaar ziet de order van tevoren en weet dus dat het betreffende aandeel straks in trek is. Hij koopt zoveel mogelijk aandelen op tegen de geldende prijs, bijvoorbeeld 21 euro. Tegen de tijd dat de order de markt bereikt, is de prijs gestegen tot 21,01 euro. De high-frequency-handelaar doet de aandelen van de hand en steekt 1 cent per aandeel in zijn zak, een winst die bij grote aantallen gigantisch kan oplopen. Het ‘langzame’ beleggingsfonds, waarin dikwijls particulieren deelnemen, betaalt nietsvermoedend een hogere prijs.
    ... De eigenaar van de New York Stock Exchange, stuurde in mei een brief naar de SEC met het verzoek de praktijk aan een grondig onderzoek te onderwerpen. ‘Deze praktijken zijn slecht voor de industrie’, zegt Ray Pellechia, woordvoerder van NYSE Euronext in New York. ‘Ze leiden tot ongelijke distributie van informatie. Bovendien draagt dit alles bij aan het beeld dat de financiële markten oneerlijk zijn; het laatste waarop we in deze tijd zitten te wachten.’
    Jan de Bolle van het Amsterdamse handelskantoor Flow Traders is het daarmee eens: ‘Dit zou eigenlijk niet mogen gebeuren, want het is keihard handelen met voorkennis.’ ...
    ‘In feite is het pure zakkenvullerij. Maar we begrijpen wel dat er gebruik van wordt gemaakt. Het is tenslotte gratis geld.’

Red.:   Nog een aloude vorm van edrog:
 

Uit: De Volkskrant, 03-08-2009, door Robert Giebels

Banken lenen goedkoop geld zonder dat cliënt profiteert

Vier vragen over Interbancaire rente | De rente die banken elkaar berekenen als ze onderling geld lenen, zakte vorige week naar het laagste niveau ooit. Wanneer gaat de consument daar iets positiefs van merken?

Wat is ‘onderlinge’ rente?
Dat is de Euribor of de Libor, namen voor rentes die banken berekenen als ze aan en van elkaar geld lenen. De Europese Centrale Bank (ECB) heeft in korte tijd veel geld in de financiële sector gepompt. Twee weken geleden nog leenden ze de Europese banken liefst 442 miljard euro tegen 1 procent en dat met een looptijd van een jaar – dat is lang. Door al dat geld hebben banken minder behoefte aan elkaar te lenen. Daardoor daalt de prijs van geld, de rente. Dat uit zich in die lage Euribor.

Dat ECB-geld was toch bedoeld om de economie te stimuleren?
Klopt, maar de banken zijn ervan overtuigd dat het nooit meer zal voorkomen dat ze zo lang voor zo’n lage prijs geld van de ECB kunnen lenen. De centrale bank had ook geen limiet gezet op het bedrag dat de banken konden lenen. Die plaatsten bijna driekwart van wat ze van de ECB geleend hadden weer terug bij diezelfde ECB. Daar krijgen ze 0,25 procent rente, dus het kost de banken 0,75 procent. ...

Wanneer merk ik eens een keer iets van die lage rente?
Cynici zeggen: als u tegen uw bank in opstand komt. De rente op vooral variabele hypotheken volgt, nu het de banken niet uitkomt, de Euribor niet meer. De banken houden de tarieven hoog met al even variabele toeslagen. ...

Red.:   Het oude bedrog van het wel doorgeven van verhogingen, en het niet (of veel later) doorgeven van verlagingen. De rest verdwijnt als bonussen in de zakken van de bankierstop.
    Nog een bevestiging van het systematische bedrog:

Uit: De Volkskrant, 15-10-2009, van verslaggever Pieter Klok

AFM: provisie van 80 procent heel gebruikelijk

De toezichthouder inventariseerde provisies op verplichte verzekeringen

Provisies van rond de 80 procent op koopsompolissen zijn in Nederland volstrekt normaal. Dit blijkt uit een vertrouwelijke inventarisatie die toezichthouder AFM op 8 juni naar het ministerie van Financiën stuurde.
    De DSB Bank van Dirk Scheringa kwam de afgelopen maanden in opspraak vanwege provisies die in sommige gevallen konden oplopen tot 80 à 90 procent. Minister van Financiën Wouter Bos noemde dat twee weken geleden ‘totaal idioot’. Het SP-Kamerlid Ewout Irrgang sprak in dat debat van ‘gelegaliseerde diefstal’.
    Nu blijkt dat deze ‘diefstal’ op grote schaal plaatsvindt. De AFM heeft onderzoek gedaan naar de provisie die tussen 2006 en 2008 werd berekend op zogenaamde krediet- of woonlastenbeschermers. Dat zijn verzekeringen die mensen die geld lenen, vaak verplicht moeten afsluiten, om zich in te dekken tegen het risico dat ze in de toekomst niet aan hun verplichtingen kunnen voldoen. Ze kopen de premie vaak in een keer af. Het verschuldigde bedrag komt boven op de lening of hypotheek.
    Het grootste deel van dat bedrag verdwijnt echter in de zak van de tussenpersoon, concludeert de AFM. De provisie op verzekeringen die in combinatie met een consumptief krediet worden afgesloten, blijkt te variëren tussen 25 en 86 procent van de koopsom. ‘Het gros van de aan de adviseurs/bemiddelaars betaalde provisies ligt rond de 80 procent van de koopsom’, schrijft senior toezichthouder W. van Santen van de AFM aan Bernard ter Haar, op dat moment nog hoofd van de directie Financiële Markten van het ministerie van Financiën.
    Op de verzekeringen die gekoppeld zijn aan een hypotheek, ligt de provisie iets lager. Het gemiddelde ligt rond de 42 procent, het maximum op 71 procent. Maar omdat de koopsom vaak beduidend hoger is, wordt hier zo mogelijk nog meer verdiend.
    De AFM kondigt in de brief een vervolgonderzoek aan, om na te gaan of de provisies op de een of andere wijze te rechtvaardigen zijn. De toezichthouder loopt al vooruit op de conclusies. ‘De verwachting is dat de hoogte van de provisie niet in verhouding zullen (sic) staan met de werkzaamheden van de adviseur/bemiddelaar.’    ...

Red.:   En als dit gelegaliseerde diefstal is, is de financiële wereld een gelegaliseerde misdaadbende.
    Er zijn middels weer vele bewijzen van het financiële bedrog gepasseerd. Onderstaande artikel geeft een verzameling:

Uit: De Volkskrant, 04-12-2009, door Peter van der Slikke, onafhankelijk vermogensadviseur

Peter van der Slikke geeft een reeks voorbeelden van het misbruik dat banken nog steeds maken van de onwetendheid van consumenten.

Beter laat dan nooit zullen we maar zeggen, maar ik ben reuze blij met de kritische noten die de Autoriteit Financiële Markten (AFM) richting banken gekraakt heeft (Economie, 11 november). AFM-bestuurder Theodor Kockelkoren heeft het helemaal bij het juiste eind dat banken en verzekeraars nog steeds op grote schaal misbruik maken van de onwetendheid, lees afhankelijkheid, van consumenten.   ...
    Nou, ik kan bevestigen dat er nog een heleboel mis is in de financiële sector. Ik durf zelfs te stellen dat als consumenten in Nederland hun rechten zouden kennen, en hiervan gebruik zouden maken, menige (private) bank morgen op slag in de financiële gevarenzone zou verkeren.
    Banken hebben tot op heden niets geleerd van de crisis en zij ontberen elke vorm van gezonde zelfkritiek. Er werd door de Nederlandse Vereniging van Banken dus om voorbeelden gevraagd. Het feit dat ze die vragen, terwijl er al zo veel in de media zijn behandeld, is al een regelrechte schoffering. Voorbeelden te over dus. Onderstaand een selectie uit een eindeloze reeks:
■  De marge op kredieten is gemiddeld met ten minste 2 procent gestegen. Banken leggen de rekening van de crisis volledig bij hun klanten neer. Banken weigeren het voordeel van de extreme renteverlagingen aan hun klanten door te geven en steken de extra winst in eigen zak.
■  Banken leggen een extra opslag, minimaal 1 procent, op hypotheken met een Euribor-tarief. Men verandert tijdens de wedstrijd gewoon de spelregels.
■  Klanten kunnen bij beleggingshypotheken alleen maar kiezen uit de dure en veelal slecht presterende beleggingsfondsen van de betrokken bank. Geen enkele bank biedt de veel goedkopere en qua rendement voor de klant veel aantrekkelijker indexbeleggingen aan. Over de gemiddelde looptijd levert dit een financieel nadeel op van ten minste 45 procent over de betaalde inleg.
■  Banken bieden goedkoop vermogensbeheer aan tegen een vast tarief en zonder transactiekosten. Men vertelt er niet bij dat de meeste kosten zitten in de beleggingsfondsen die ze daarbij aan de klant slijten. Een duidelijk voorbeeld van knollen voor citroenen verkopen.
■  Bij ongeregelde debetstanden berekenen banken een ‘boeterente’ van 16 tot 18 procent! Het ‘merkwaardig’ wettelijk maximum bedraagt ook 18 procent. Men realiseert zich blijkbaar niet dat men hier de eigen klanten een financiële poot uittrekt en dat dit toch moeilijk te rijmen valt met de door de commissie-Maas bepleite klantvriendelijkheid.
■  Klanten die veilig en solide wilden beleggen, blijken volgestopt te zijn met risicovolle beleggingsproducten en zitten nu opgezadeld met grote verliezen en niet zelden onverkoopbare rommel.
■  De exorbitante winsten die banken maken op beleggingsverzekeringen zijn al breed uitgemeten in de pers.
■  Bij garantienotes nemen banken, door een heel ruime marge te hanteren met de variabelen, een weggestopte winstmarge van gemiddeld 5 tot 6 procent.
■  Men adverteert met een spaarrekening van 7 procent, terwijl het gewoon een recht-toe-recht-aan beleggingsproduct is.
    Het zelfreinigend vermogen van banken is ver te zoeken en heeft volledig gefaald. ...

Red.:   Amen.
    Nog een simpel gevalletje bedrog:

Uit: De Volkskrant, 08-01-2010, door Frank van Alphen

Interview Anton Weenink

'Koppelverkoop juridisch makkelijk aan te pakken'

De Vereniging Consument & Geldzaken denkt via een massaclaim honderdduizenden kredietcontracten te kunnen openbreken. Volgens de belangenclub hebben kredietverstrekkers, zoals DSB en Afab, nagelaten in de contracten expliciet te melden dat de consument vrij is zijn verzekering elders af te sluiten. ‘Als dat er niet in staat, kan de rechter de overeenkomst, zowel de lening als de verzekering, nietig verklaren’, aldus Anton Weenink (58) directeur van Consument & Geldzaken.

Waarop denken jullie kredietverstrekkers te kunnen aanpakken?
‘In de Wet op het consumentenkrediet staat duidelijk dat de klant die een lening afsluit, niet gedwongen mag worden ook een verzekering te nemen bij de kredietverstrekker. Dat de klant de vrijheid heeft bij een andere partij een verzekering af te sluiten, moet ook expliciet in het kredietcontract staan. We hebben bij onder meer DSB, Afab en Alfa Kredieten gezien dat ze die clausule niet in het contract hebben opgenomen.’

Waarom doen die kredietverstrekkers dit niet?
‘Koppelverkoop is de manier waarop ze hun geld verdienen. Ze verkopen dure, ongevraagde en zinloze verzekeringen aan hun klanten. Kredietverstrekkers willen de klant niet op het idee brengen te kijken of die verzekeringen elders goedkoper zijn.’   ...

Red.:   En nog eentje:

Uit: De Volkskrant, 27-01-2010, door Pieter Klok

Beleggen in obligatiefondsen is niet slim: je loopt ongewild een hoop rendement mis, ontdekte vermogensbeheerder Peter van der Slikke. Zijn visie: Bankiers zijn vaak overbodig. Doe het zelf.

Peter van der Slikke is er zelf ook van geschrokken. De onafhankelijk vermogensbeheerder van TOP Capital wilde eens weten hoe veel rendement obligatiefondsen de afgelopen jaren hebben opgeleverd. Deden ze het beter of slechter dan de index? En hoe veel ging er op aan kosten?
    De uitkomsten zijn verbijsterend, vindt hij. De 22 onderzochte fondsen van Robeco, ING en Fortis hebben tussen 2002 en eind 2009 veel slechter gepresteerd dan de index, een mandje aandelen waarmee ze zelf graag worden vergeleken. Beleggers die gezamenlijk 18,6 miljard euro inlegden, liepen hierdoor in totaal 2,6 miljard aan rendement mis. Of anders geformuleerd: was al dit geld in de index belegd, dan was de opbrengst volgens Van der Slikke 2,6 miljard euro hoger geweest.
    Waar is dit geld gebleven? Zijn de fondsbeheerders zulke slechte beleggers? Of verdwijnt het grootste deel van het rendement als kosten in de zakken van de bank? Of hebben de vermogensbeheerders te veel ingewikkelde constructies opgetuigd (met opties en andere derivaten), die veel kosten en weinig opleverden? Een combinatie van deze drie, denkt Van der Slikke.
    En uiteindelijk doet het er ook niet zo veel toe, vindt hij. Feit is dat opnieuw blijkt dat bankiers vaak overbodig zijn. Ze wekken de indruk dat ze goed voor iemands geld kunnen zorgen, terwijl ze in werkelijkheid alleen maar kosten afromen. ‘Het zijn cash cows van de bovenste plank. Dit zijn de kurken waar de banken op drijven.’
    Zelfs het best presterende fonds in de lijst van Van der Slikke, het Fortis Euro Obligatiefonds, doet het slechter dan de index. Beleggers die 50 duizend euro inlegden, zagen in acht jaar 4.841 euro verdwijnen. De negatieve rendementen variëren van min 9,35 procent tot min 54,29 procent. De obligatiefondsen scoorden gemiddeld 14 procent slechter dan de index.    ...
     ... Van der Slikke. ‘Hoe je het ook wendt of keert: beleggen in obligatiefondsen van de grootbanken is een vorm van pure geldverspilling.’ Wat dan wel? Direct in obligaties beleggen, vindt Van der Slikke, en heel goed spreiden. Of in een index beleggen, een vast mandje obligaties. ‘Dat is veel goedkoper.’

Red.:   Iedere claim die de banken dus maken dat ze voor je geld zorgen is dus oplichting, en even wettelijk vervolgbaar als het eerste de beste criminele beleggingsfonds.
    Een nieuwe schaal van bedrog is naar buiten gekomen:

Uit: De Volkskrant, 17-02-2010, van verslaggever Peter de Waard

Met sluwe valutatransacties en lepe leningen schoten Amerikaanse banken Athene te hulp.

Diverse Amerikaanse zakenbanken zijn afgelopen jaren de creatieve boekhouder geweest van landen in de eurozone. Niet alleen hielpen ze landen via fictieve valutatransacties boekhoudkundig aan extra gelden, ook poetsten ze begrotingen op door toekomstige opbrengsten van landingsrechten en loterijen in de begrotingen op te nemen.
    Behalve Goldman Sachs, die met name voor de socialistische regeringen in Griekenland optrad als financiële goochelaar, blijkt ook JP Morgan zich hiervoor te hebben laten inhuren, door de tussentijdse conservatieve regering. Griekenland schendt al sinds de toetreding tot de euro de regels die aan de landen worden gesteld.
    Na het Duitse weekblad Der Spiegel kwam afgelopen weekeinde The New York Times met een reconstructie van de diensten die deze zakenbanken verleenden aan Europese regeringen.
    Goldman Sachs werd al in 2001 ingeschakeld door de toenmalige socialistische regering van Griekenland, die onder leiding stond van Costas Simitis, de voorganger van de huidige premier Papandreou als socialistisch leider.
    Voor die regering werd een lening in dollars en yens omgezet tegen een eurolening voor een fantasiewisselkoers die 1 miljard euro extra opleverde. Goldman wilde Griekenland ook extra geld uitlenen met als zekerheid de landingsrechten van vliegvelden. De bank bood zelfs aan de toekomstige opbrengsten van de razend populaire Griekse staatsloterij OPAP alvast te gelde te maken. ...
    De onthullingen brengen Goldman Sachs opnieuw in een slecht daglicht. De succesvolste zakenbank ter wereld kwam ook al onder vuur te liggen tijdens de kredietcrisis, waarbij ze een hoofdrol speelde met het verpakken en doorverkopen van Amerikaanse hypotheekportefeuilles via ondoorzichtige constructies. Goldman, dat een maand geleden nog bekendmaakte opnieuw vorstelijke bonussen te verstrekken, verdiende aan de Griekse deals 300 miljoen dollar aan provisies.
   JP Morgan zou behalve de Griekse ook de Portugese en Italiaanse regeringen met allerlei innovatieve financiële producten hebben geholpen de begroting op te poetsen. Hierdoor konden bezuinigingen of lastenverhogingen worden voorkomen.   ...

Red.:   Banken zijn mondiale bedriegers en oplichters.
     En verzekerars zijn geen haar beter:

Uit: De Volkskrant, 07-04-2010, van verslaggever Frank van Alphen

We worden ouder, maar dat voordeeltje onthouden verzekeraars hun klanten. En dus zijn overlijdensrisicoverzekeringen te duur.

Verzekeraars geven de voordelen van de stijgende levensverwachting niet automatisch door aan hun klanten. Hierdoor betaalt driekwart van de Nederlanders met een levensverzekering die alleen uitkeert bij overlijden 25 tot 30 procent te veel premie.
    In totaal gaat het om ruim 300 miljoen euro per jaar. Dit stelt verzekeringsdeskundige Jan Donselaar, een van de oprichters van Dazure, een nieuwe aanbieder van nabestaandenverzekeringen.
    Ook Edmond Hilhorst van vergelijkingssite en verzekeringsverkoper Independer.nl stelt dat driekwart van de klanten te veel premie betaalt. Klanten kunnen volgens Hilhorst gemiddeld 326 euro per jaar besparen.   ...
 

Uit: De Volkskrant, 07-04-2010, van verslaggever Peter de Waard

NHG verder onder vuur

Voor hypotheken met een Nationale Hypotheek Garantie moeten dezelfde solvabiliteitseisen gelen als voor 'gewone' hypotheken.
...
Tussenstuk:
’Snurkers’ betalen 500 euro te veel aan hypotheekrente

Huizenbezitters met een tophypotheek betalen vaak jarenlang onnodig te veel aan hypotheekrente. De hypotheeklasten kunnen in veel gevallen ruim 500 euro per jaar lager uitvallen. Dat blijkt uit onderzoek door de Nationale Hypotheekbond onder ruim 125 duizend mensen. 
    Bij een tophypotheek leent de klant meer dan de waarde van het gekochte huis. De iets hogere rente die banken de huizenbezitter daarvoor in rekening brengen is de topopslag. Maar als de waarde van het huis in de loop van de tijd uitstijgt boven het geleende bedrag, zou die topopslag moeten worden geschrapt.
    Banken waarschuwen de consumenten daar niet automatisch voor, stelt de bond. Ze noemen deze consumenten zelfs ‘snurkers’, omdat ze zonder het te weten te veel rente blijven betalen. Volgens directeur Robin Booij van de hypotheekbond betaalt deze groep huizenbezitters samen ruim 340 miljoen euro te veel aan hypotheekrente.

Red.:   De onthullingen van bedrog hebben nu het allerhoogste niveau bereikt:

Uit: De Volkskrant, 19-04-2010, van verslaggever Robert Giebels

Royal Bank of Scotland (RBS) is het grootste slachtoffer van de mogelijke fraude van zakenbank Goldman Sachs. Dat blijkt uit de aanklacht van de Amerikaanse beurstoezichthouder SEC tegen Goldman. Volgens de SEC heeft de fraude van 2007 RBS 840.909.090 dollar gekost (circa 625 miljoen euro).

Het was destijds ABN Amro dat in 2007 voor 909 miljoen stapte in Abacus. Dat is de naam voor in obligaties verpakte hypotheekleningen, waarvan een deel bestond uit de slechtste, subprime-soort. De SEC beschuldigt Goldman Sachs ervan gemene zaak te hebben gemaakt met een van zijn grootste klanten, belegger John Paulson.
    Samen zouden Paulson en Goldman een selectie hebben gemaakt van slechte tot zeer slechte financiële producten die de zakenbank aan Europese banken zou proberen te slijten. Tegelijk, zo luidt de beschuldiging, kocht Paulson contraire producten, vergelijkbaar met een verzekering. Daarvan zou de prijs hoger worden naarmate de aan Europa verkochte obligaties minder waard werden.
    Om de betrokkenheid van Paulson aan het zicht van ABN Amro te onttrekken, schakelde Goldman een (onwetende) stroman in, ACA, die duidelijk moest maken dat de voor Abacus gekozen hypotheekleningen van de hoogste kwaliteit waren. De 66 pagina’s tellende presentatie waarmee Goldman Abacus probeerde te verkopen, gaat grotendeels over hoe onafhankelijk en ervaren ACA is.
    Volgens de SEC zijn er twee Europese banken in het spel gestonken. Naast ABN Amro was dat de Duitse bank IKB. De bank betaalde Goldman Sachs 150 miljoen dollar en raakte dat bedrag volledig kwijt.
    De 150 miljoen dollar schade voor IKB en de 841 miljoen voor ABN Amro, verdween, zo schrijft de SEC, vrijwel volledig in de zakken van John Paulson. Het huidige ABN Amro ondervindt geen schade, want het bedrijfsonderdeel dat de transacties deed met Goldman Sachs is overgegaan in de handen van RBS, met Fortis en Santander een van de drie banken die ABN Amro in 2007 kocht.   ...

Red.:   Zoals al gezegd: Goldman Sachs is de top in de financiële wereld. En dan kan je er je hand voor in het vuur steken, dat het eronder precies hetzelfde is. Voor de conclusies , zie Financiële wereld, nationalisatie .
    Weer een bericht over variërende rentetarieven:

Uit: De Volkskrant, 21-07-2010, door Robert Giebels

De variabele hypotheek heeft heel wat woningbezitters slapeloze nachten gekost.

Ruim een jaar geleden stond op deze plek een verhaal over frustratie onder mensen met een hypotheek. Om precies te zijn: een hypotheeklening met een variabele rente. Die hypotheekrente had spectaculair moeten dalen en daarmee de maandlasten. Maar dat gebeurde niet. Resultaat dus: boze teleurstelling.
    Die bereikte de gedragstoezichthouder van de Nederlandse financiële sector. Deze Autoriteit Financiële Markten (AFM) ging op onderzoek uit en kwam deze maand tot de conclusie dat het ongenoegen terecht was.
    De AFM onderzocht elf hypotheekproducten met een variabele rente van acht banken en verzekeraars. Welke dat zijn, zegt de toezichthouder niet. Wel dat ze geen van alle deugden. Want klanten krijgen van hun hypotheeknemers te weinig informatie over de risico’s die aan variabele rente kleven. De banken plaatsten hun klanten zo voor hoogst onaangename verrassingen.
    Daarmee overtreden ze de Wet op het financieel toezicht. Die zegt dat iedereen die een lening aangaat alle mogelijke informatie moet kunnen krijgen die nodig is om een ‘adequate beoordeling en afweging te maken’. De overtredingen zijn kennelijk zo ernstig dat het ministerie van Financiën met nieuwe regels moet komen om banken te dwingen tot duidelijkheid naar dezelfde klanten waaraan ze beloofden die centraal te stellen.
    De problemen zitten vooral bij de hypotheken met een variabele rente die is gebaseerd op Euribor. Dat is de naam voor de rente die banken elkaar in rekening brengen als ze onderling geld lenen. Na een indrukwekkende stijging van die rente in de jaren voorafgaand aan de kredietcrisis, daalde die Euribor in het najaar van 2008 al even spectaculair. Tevreden sloegen de huiseigenaren die een hypotheek hadden op basis van de variabele Euribor die daling gade. Na jaren van meer betalen dan de doorsnee huiseigenaar, zouden nu eindelijk de maandlasten flink gaan dalen. En dat tijdens een financiële crisis – de timing kon niet beter.
   Maar wat bleek: de variabele hypotheekrente bewoog helemaal niet mee naar beneden. En zeker niet zoals hij eerder wel naar boven mee-ademde. Het variabele van de rente zat bij nader inzien niet in Euribor, maar in de mysterieuze ‘opslag’ die de bank bovenop die onderlinge bankrente legde. Die werd zonder waarschuwing opeens verhoogd.
     Volgens de Consumentenbond ging die opslag omhoog van 1,39 procentpunt vlak voor het uitbreken van de crisis, naar 3,47 procentpunt een jaar later in augustus 2009.   ...

Red.:   Gedaan door iedere andere branche zou dit bestempeld worden als oplichting, en talloze omstandigheden, bijvoorbeeld indien gedaan door particulieren, zelfs als zodanig vervolgd. Het is natuurlijk ook gewoon bedrog. Wat men zelf nog eens bevestigt:

Uit: De Volkskrant, 02-11-2010, van verslaggever Frank van Alphen

Banken verdienden vorig jaar twee keer zoveel op hypotheken als in 2007. Dit concludeert toezichthouder NMa, in een eerste deel van een onderzoek naar eventueel verboden prijsafspraken op de Nederlandse hypotheekmarkt.
    Bovendien is in Nederland het verschil tussen de inkoopprijs van geld (het bedrag dat banken betalen voor een lening) en de hypotheekrente (dat wat de klant aan de bank betaalt) hoger dan in buurlanden. Deze marge is vorig jaar verdubbeld naar circa 2 procent, een record, aldus de NMa.
    De NMa is dit onderzoek in augustus begonnen naar aanleiding van klachten van de Vereniging Eigen Huis (VEH) en de Consumentenbond. Deze belangenclubs verwijten banken dat ze de gedaalde rente niet doorgeven aan hun klanten. De rente op spaarrekeningen is de afgelopen tijd bijvoorbeeld flink gezakt, terwijl de hypotheektarieven minder scherp zijn gedaald.
    ... Rabobank, ING en ABN Amro domineren die markt: samen hebben ze driekwart in handen.
    De NMa heeft de marges op drie manieren berekend. De conclusie is steeds hetzelfde: voor alle looptijden is de marge gestegen. In vergelijking met begin 2004 tot en met juli 2009 zijn de gemiddelde marges op hypotheken met een rentevaste periode tussen de vijf en tien jaar toegenomen met 0,33 tot bijna 1 procentpunt. De stijging hangt af van de gehanteerde berekeningsmethode.   ...
    De MNa zegt dat het aantal aanbieders is gedaald sinds de kredietcrisis. ...

Red.:   Het bedrog is zo fundamenteel, dat er ruimte in de markt is voor een betrouwbare verzekeraar:

Uit: De Volkskrant, 29-12-2010, column door Frank van Alphen

Brand New Day pakt de gevestigde verzekeraars aan.

Tussentitel: De ophef over woekerpolissen zal blijven

Begin dit jaar betrad Brand New Day de markt met veel kabaal. De nieuwkomer, opgericht door Kalo Bagijn en Thierry Schaap van BinckBank, koos voor de frontale aanval. Doelwitten zijn de traditionele verzekeraars die zich volgens Brand New Day voorgoed ongeloofwaardig hebben gemaakt met de enthousiaste verkoop van woekerpolissen.
    Brand New Day (BND), genoemd naar het liedje uit de musical Wizard of Oz, heeft zich tot doel gesteld klanten met zo'n dure polis weg te lokken bij verzekeraars. Om aspirantklanten te overtuigen, kwam BND met stevige vergelijkingen met Aegon, ASR, Interpolis en Ohra. Ook kan op de site direct worden uitgerekend hoeveel euro's het scheelt als je kiest voor BND in plaats van bijvoorbeeld ABN Amro of Rabobank.   
    Dit soort prijsvergelijkingen voor pensioensparen zijn ongebruikelijk in de financiële sector. Banken en verzekeraars schermen liever met hun betrouwbare imago en hun degelijkheid. Ondanks de agressieve advertenties werd BND niet belaagd door advocaten van de aangevallen verzekeraars.
    'Als je de waarheid vertelt, kan niemand een zaak tegen je beginnen. We hebben nergens last van gehad. Het zijn simpele rekensommen. Consumenten beseffen niet dat één procent minder kosten per jaar op de lange termijn tientallen procenten pensioen scheelt', zegt Bagijn(39).    ...

Red.:   Met het in rekening brengen van veel te hoge "onkostenvergoedingen" hevven de meeste verzekerars vele honderdduizenden Nederlanders opgelicht - hetgeen bekend is geworden als "woekerpolissen". Dit is aan het licht gebracht via het tv-consumentenprogramma Radar, waarna aan een lange campagne de verzekeraars tot een schadevergoeding bereid bleken, onder leiding van de ombudsman voor de financiële wereld:  Jan Wolter Wabeke. Bij het bekend worden van de regeling waren er al deskundigen die kanttekeningen plaatsten bij de invulling ervan. In december 2010 bleek uit een groot aantal voorbeelden dat de regeling voor velen niet allen nauwelijks een verbetering was, maar voor anderen zelfs een verslechtering . Het akkoord onder leiding van ombudsman Jan Wolter Wabeke bleek al even frauduleus als de financiële wereld zelf. Prominent econoom, hoogleraar financiële markten (en genoemd als toekomstig directeur van De Nederlandse Bank) Arnoud Boot pleitte zelfs voor  een overheidsingrijpen waarbij de sector een regeling wordt opgelegd, vanwege het sterk vertrouwen-ondermijnende karakter van de affaire. Oftewel: de sector, inclusief haar toezichthouder, is dusdanig verrot door de houding van graaien en eigenbelang, dat ze het fundament van haar bestaan, vertrouwen, ondergraaft.
    Er bestaat nu zelfs een top-tien-lijstje van bedrog door de financiële sector:

Uit: De Volkskrant, 29-12-2010, column door Frank van Alphen

Trouwe hypotheekklant is weer het haasje

Geen jaareinde zonder lijstjes. De Vereniging Eigen Huis (VEH) komt met de grootste ellende bij banken en verzekeraars. Van de bijna 700 duizend leden van deze consumentenorganisatie namen 1.200 de moeite hun gal te spuwen bij het meldpunt Operatie Schoon Schip. Resultaat is een top tien met misstanden in de financiële sector.
    Hoewel de financiële sector zegt op tal van fronten zijn leven te hebben gebeterd, staan er veel oude bekenden op de lijst. Nummer één is de nare gewoonte van banken om bestaande klanten slechter te behandelen dan verse klanten. Ruim de helft van de klagende VEH-leden stelt dat grote banken bij het aflopen van de rentevaste periode een hogere rente in rekening wil brengen dan de rente die nieuwe huizenkopers moeten betalen.
    Het verdienmodel bij hypotheken lijkt veel op het dakpanmodel, de manier waarop banken slapende spaarders jarenlang het vel over de oren hebben getrokken. Spaarders die niet opletten, bleven hangen in spaarrekeningen waarvan de rente sluipendewijs werd verlaagd. Ondertussen probeerde de bank verse klanten te lokken met een nieuwe spaarvariant met een hogere rente.    ...
    Veel andere pijnpunten hebben ook te maken met het gijzelen van bestaande klanten. Zo storen veel huizenbezitters zich aan de boete bij het wijzigen van een hypotheek, bijvoorbeeld bij een verhuizing. Ook banken die hun rentevoorstel een maand voor het aflopen van de rentevaste periode opsturen, wekken de toorn van VEH-leden. Ze hebben daardoor weinig tijd om op zoek te gaan naar voordeliger aanbiedingen. ...

Red.:    Hier een deel van de actie van de VEH:

Van: veh.nl 

Operatie Schoon Schip

Weg met misstanden in financiële sector

Onder de noemer Operatie Schoon Schip gaat Vereniging Eigen Huis aan de slag om misstanden in de financiële sector aan te pakken. Want pas als fouten van banken, tussenpersonen en verzekeraars zijn opgelost, kan de financiële sector weer werken aan herstel van vertrouwen. En dat zal op zijn beurt het vertrouwen in de woningmarkt ten goede komen.

Ruim 1.200 mensen lieten oktober 2010 op deze site weten welke misstanden in de financiële wereld de vereniging aan de kaak moet stellen. Hieronder staan de tien meest genoemde misstanden. De top 4 gaat Vereniging Eigen Huis het komende jaar aanpakken. We bespreken ze met de banken, verzekeraars en tussenpersonen.

1. Bestaande klanten van geldverstrekkers betalen bij renteherziening een hogere rente dan nieuwe klanten.
2. Boete bij het wijzigen van een hypotheek of verzekering.
3. Geldverstrekkers die te laat een nieuw rentevoorstel sturen bij het aflopen van de rentevastperiode.
4. Onleesbare voorwaarden bij financiële producten.
5. Verzekeraars die eenzijdig de voorwaarden of de premie kunnen aanpassen (de zogeheten en blocclausule).
6. Verstrekken van te hoge hypotheken, waardoor klanten de lasten niet meer kunnen dragen.
7. Verzekeraars die schade proberen te beperken door vertraging in de behandeling of uitkering.
8. Te hoge hypotheekrente in vergelijking tot de Europese rente
9. Hoge kosten bij beleggingsverzekeringen (woekerpolissen).
10. Mensen met een eigen bedrijf die (bijna) geen hypotheek kunnen krijgen of een onredelijke hoge rente moeten betalen.
...

Red.:   Uit de inhoud is duidelijk dat dit voornamelijk slaat op zaken rondom het huis - de woekerpolissen staan er bijvoorbeeld niet bij. De term "beerput" lijkt nauwelijks overdreven.
    De woekerpolis-affaire woekert voort, door de hardnekkigheid van de verzekeraars om hun fouten toe te geven. Het TROS-programma Radar houdt het vuurtje brandende, met onder andere dit resultaat tot gevolg:

Uit: De Volkskrant, 08-03-2011, door René Graafsma en Eric Smit

René Graafsma en Eric Smit | De Kamer moet in actie komen in het drama rond de woekerpolissen, vinden René Graafsma (financieel adviseur) en Eric Smit (onderzoeksjournalist). Hun boek Woekerpolis, hoe kom ik er vanaf? verschijnt vandaag bij Bertram & De Leeuw.

Verzekeraars hebben van oudsher een voorname functie in onze samenleving, maar het vertrouwen van de burger in deze omvangrijke industrie is weg. Dat is niet voor niets. Solidariteit vormde ooit de bestaansgrond van een verzekeraar. Onder de ogen van toezichthouders, volksvertegenwoordigers en ook de journalistiek werd de afgelopen decennia het uitgangspunt van solidariteit omgesmolten naar een woekermentaliteit. Dankzij computertechnologie en stijgende beurskoersen konden verzekeraars uitgroeien tot schimmige vermogensbeheerders die duizenden beleggingsproducten voorbrachten, waarmee ze hun klanten op grote schaal misleidden en heimelijk hun zakken vulden. De totale schade die de verzekeringsindustrie daarmee consumenten en ook de belastingbetaler heeft berokkend, loopt in de tientallen miljarden euro.
    Bestuurders van verzekeringsmaatschappijen als Niek Hoek van Delta Lloyd, proberen eensluidend dit kolossale financiële schandaal onder het tapijt te vegen. De stelling is dat na 2000 de beurskoersen daalden en dat daar de pijn zit voor de polishouder. Dat is een infame leugen, die verzekeraars tot op de dag van vandaag verspreiden. Het onweerlegbare feit is dat beleggingsverzekeringen vrijwel zonder uitzondering waren volgestopt met verborgen kosten, die het realiseren van het beloofde rendement nagenoeg onmogelijk maakte.
    Hoogleraar Arnoud Boot legde in 1995 al de vinger op de zere plek. Toch kon het abces nog 11 jaar dooretteren. Eind 2006 ontstond alsnog de 'woekerpolisaffaire'. We zijn inmiddels vijf jaar verder en nog altijd is er geen fatsoenlijke compensatie voor de geleden schade.
    Ja, de consumentenstichtingen Verliespolis en Woeker Polis Claim zijn met de verzekeraars 'compensatieregelingen' overeengekomen. Bij herhaling wordt er gerept van 'breed gedragen akkoorden'. Vooral de verzekeraars - bij monde van het lobbyorgaan het Verbond van Verzekeraars - hebben daar de mond van vol. ...
    Maar de compensatieregelingen, zijn peperdure woekerregelingen. De regelingen vormen in het geheel geen adequate verbetering en de consumentenstichtingen hebben hun leden op basis van een mistige voorstelling van zaken om instemming gevraagd.
    Jammer voor Jan Wolter Wabeke, die zijn naam schonk aan de norm die de basis vormde voor deze 'oplossingen', maar deze deugen van geen enkele kant. Hoeveel uitzendingen van Tros Radar en VARA's Kassa zijn er nog nodig om dit besef definitief te laten nederdalen?   ...
    Consumenten zijn decennialang door verzekeraars misleid. Dat heeft geresulteerd in een strop van ongekende omvang, die voor miljoenen ingrijpende gevolgen zal hebben voor hun oudedagsvoorziening. In het licht van de grote zorg om de toekomstige betaalbaarheid van de AOW en het stille verschuiven van de pensioenrisico's naar de burger, is een spoedige en deugdelijke oplossing in wat de 'woekerpolisaffaire' is gaan heten, van eminent belang.   ...

Red.:   De mate waarin sprake is van misleiding, blijkt uit het volgende artikel:

Uit: De Volkskrant, 09-03-2011, door Robert Goebels

In het bezit van een woekerpolis? En u wilt ervanaf? Daarover is een boek verschenen. 

Daar zat ik op te wachten: een boek, een zelfhulpboek voor eigenaren van een woekerpolis. Hoe kom ik er vanaf? Daar gaat dat boek van Eric Smit en René Graafsma over. Sterker: zo heet hun boek. Een schot in de roos, die titel, want dat vraag ik me al af sinds ongeveer drie jaar nadat ik mijn woekerpolissen in 1998 aanschafte. Volgens Smit en Graafsma heb ik zo'n beetje de moeder aller woekerpolissen in mijn bezit: een Koersplan van Aegon, voorheen Spaarbeleg.
    Het schijnt dat ik in het gezelschap van minstens 650 duizend sukkels ben, met mijn Koersplan. Daarnaast heb ik van dezelfde firma nog een Bonusplan, ook zo'n woekerpolisklassieker. Tjonge, wat wil ik die spullen al lang lozen. Want het ergert me tot diep in de poriën dat na bijna dertien jaar de waarde van het Koersplanding - een belastingvrij spaarvehikel - nog altijd 50 euro minder is dan wat ik er in de afgelopen 150 maanden in heb gestopt.
    En in mijn Bonusplanding - een lijfrentegeval - plaatste ik de vorige eeuw 1.452 euro, totdat ik argwaan kreeg. Want in jaar drie was ik de helft van dat bedrag alweer kwijt. 'De kosten zitten nu eenmaal in het begin van de looptijd', was de verklaring van de Spaarbelegverkoper. Nu staat de waarde op ruim 1.000 euro.
    Die twee producten hebben mijn vertrouwen in de financiële branche grotendeels weggeslagen. Tegelijk zijn het kleine monumenten van mijn onnozelheid. ...
    'Wij gaan je op gang helpen', schrijven Smit en Graafsma, 'met een stappenplan.' Smit is financieel journalist en Graafsma een tot inkeer gekomen woekerpolisverkoper en tussenpersoon. Vijf stappen en ik heb mijn geld terug, hoopte ik. Maar zo simpel is dat niet. Ontwoekeren is werken.   ...

Tussenstuk:
In vijf stappen thuis?
In het boek Woekerpolis - Hoe kom ik er vanaf? komen auteurs Eric Smit en René Graafsma met vijf stappen om dat te bereiken. Stel vast of je een woekerpolis hebt, is stap 1. Stel dan vast of je ervanaf kunt. Daarna kijken ze naar de alternatieven voor de woekerpolis en in stap 4 gaat dan de schaar in die strop. Ten slotte is de vraag of er wat van de schade op de verzekeraar en tussenpersoon verhaald kan worden. Te denken dat al die stappen zelf kunnen worden gezet is te optimistisch. Feitelijk is het boek één advies: schakel hulp in.

Red.:   Robert Giebels is journalist bij de economie-redactie van de Volkskrant. Desondanks is hij slachtoffer geworden van de financiële handelingen van de verzekeraars. Bij deze is dus bewezen dat het voor gewone mensen, die minder onderlegd zijn, onmogelijk was de financiële omstandigheden van de woekerpolissen te doorzien. ook is duidelijk dat de kosten die in rekening gebracht worden in de woekerpolissen niets te maken hebben met echte kosten, maar met graaien. Dat wil zeggen: een woekerpolis werkt op hetzelfde niveau als een piramidespel. een woekerpolis is dus oplichting in de strafrechtelijke zin.
    De conclusie is volkomen eenduidig: de verzekeraars die woekerpolissen hebben verkocht, hebben zich schuldig gemaakt aan een strafbaar feit: oplichting, zwendel onder welke ander noemer het ook mag vallen. En die oplichting loopt in de miljarden. De daders hiervan zullen dus berecht moeten worden met eisen in dezelfde orde van de financiële oplichter Bernard Madoff, die 150 jaar gevangenisstraf heeft gekregen. De bedenkers en uitvoerders van de woekerpolissen moet dus voor de rechte gesleept worden met eisen van jaren en tientallen jaren gevangenisstraf. Waaronder deze medeplichtige:

Uit: De Volkskrant, 25-03-2011, door Tjerk Gualthérie van Weezel

Boze huiseigenaren naar NMa

De Vereniging Eigen Huis (VEH) heeft bij de Nederlandse Mededingingsautoriteit (NMa) een klacht ingediend tegen de Nederlandse banken. De vereniging van huiseigenaren vermoedt dat de banken verboden afspraken hebben gemaakt over huizen die op grond staan van particuliere verpachters.
    Sinds vorig jaar zijn banken plotseling gestopt hypotheken te verstrekken voor huizen die op eigendom staan van particulieren, kerken, Staatsbosbeheer of boeren. Daardoor zijn plotsklaps tienduizenden woningen praktisch onverkoopbaar geworden.
    De Vereniging Eigen Huis maakt hier al langer een punt van en zoekt nu dus steun bij de Mededingingsautoriteit. De collectiviteit van de beslissing om de particuliere erfpacht in de ban te doen wekt 'het vermoeden dat de mededinging beperkt wordt', stelt de vereniging in een brief die zij donderdag naar de NMa heeft gestuurd.
    De Nederlandse Vereniging van Banken (NVB) ontkent dat er ooit een besluit is genomen en ziet het oordeel van de mededingingsautoriteit met vertrouwen tegemoet. 'Wij werpen deze klacht ver van ons', stelt een woordvoerder.

Red.:    Dat laatste is natuurlijk een keiharde leugen. Maar criminelen hebben altijd al makkelijk gelogen.
    Hier nog eens een bewijs van de status van de meest eerzame banken - banken van het type ABN Amro. Kijk naar deze aflevering van het TROS-programma Radar   (Ned.1, 17-09-2012, na 18:15 min.), waar, een al langer bekend verhaal, uitgelegd wordt wat banken doen als ze je een hypotheek verkopen met variabele rente afhankelijk van de markt, en die markt leidt ertoe dat zij de korte lucifer hebben getrokken: ze verhogen gewoon de kosten, die ze verkocht hebben als zijnde vast. Oftewel: banken, hier met name de ABN Amro, zijn niet meer dan de eerste de beste louche autoverkoper die je onder het licht van een lantarenpaal een wrak verkoopt. Banken zijn oplichters.
    De stroom blijft maar aanhouden. Hier een uitzending van Brandpunt (23-09-2012), over de zoveelste vorm: beleggingsfondsen. En weer gaat het over bedrog met "kosten".
    Uit Amerika:


Uit: De Volkskrant, 29-09-2012, van verslaggever Michael Persson

PGGM krijgt enkele miljoenen vergoeding van Bank of America

De Nederlandse pensioenuitvoerder PGGM krijgt waarschijnlijk een paar miljoen euro van Bank of America, in een grote schikking rond de overname van de zakenbank Merrill Lynch in 2008. De aandeelhouders kregen destijds te rooskleurige informatie, vinden ze..
    Bank of America betaalt in totaal 2,425 miljard dollar (1,8 miljard euro) aan zijn aandeelhouders, zo maakte de bank gisteren bekend. Ook belooft de bank een verbetering van de bestuursstructuur. Met de schikking, het resultaat van een drieënhalf jaar durend steekspel, is een rechtszaak die in oktober zou beginnen van de baan.
    De zaak was aangespannen door vijf grote aandeelhouders, waaronder het Nederlandse PGGM, dat de pensioenen beheert voor 2,5 miljoen werknemers in de zorg. Zij voelden zich misleid, omdat Bank of America in 2008 informatie achterhield over overnameprooi Merrill Lynch.
    Merrill Lynch, zo bleek na de deal, leed dat jaar 15 miljard verlies. Het management had desalniettemin vlak voor de overname nog zo'n 4,5 miljard aan bonussen uitgekeerd.
    Toen de aandeelhouders in december over de overname stemden, kregen zij hier niets over te horen. Toen in januari de lijken uit de kast vielen, kelderde de koers van Bank of America (een dag voor de overname nog 33 dollar waard) naar 5 dollar.   ...


Red.:   Maar wie gaat er ook naar Amerika ...
    Weer een bedrag van het bedrog:


Uit: De Volkskrant, 22-05-2013, van verslaggeefster Yvonne Hofs

'Klanten voor miljarden benadeeld'

Tussentitel: 'Nationale Nederlanden verzweeg kosten die het inhield op verzekeringspremie'

Nationale Nederlanden heeft honderdduizenden klanten voor samen miljarden euro's benadeeld door de kosten van beleggingsverzekeringen te verzwijgen. Dat volgt uit een uitspraak van het klachteninstituut Kifid. Het oordeel baant de weg voor (tien)duizenden woekerpolisclaims tegen de verzekeraar. .
    De geschillencommissie van het Kifid, dat klachten van consumenten over financiële instellingen behandelt, heeft Nationale Nederlanden (NN) vorige week op de vingers getikt in een zaak die was aangespannen door een woekerpolisklant. In de verzekeringsvoorwaarden uit 1997 verzweeg NN sommige kosten die het inhield op de betaalde verzekeringspremie. De consument verkeerde daardoor in de veronderstelling dat NN een groter deel van de premie belegde dan in werkelijkheid het geval was.
    Dat afromen van de inleg heeft een negatief effect op het beleggingsrendement en had daarom duidelijk in de voorwaarden moeten staan, aldus het Kifid. De commissie draagt NN op de ten onrechte ingehouden kosten volledig te vergoeden. De verzekeraar moet de klager bovendien compenseren voor het door de afroming gemiste beleggingsrendement.
    De uitspraak van de geschillencommissie is bindend. NN kan beroep aantekenen, maar als de uitspraak overeind blijft, kunnen honderdduizenden woekerpolisklanten een schadevergoeding afdwingen via het Kifid. NN heeft in de loop der jaren 691 duizend beleggingsverzekeringen verstrekt met dezelfde standaardvoorwaarden waar het Kifid nu over is gevallen. NN wilde dinsdag niet op de Kifid-uitspraak ingaan.    ...


Red.:   Aartsbedriegers.
    Nog meer bedrog onthuld. Plus samenvatting:


Uit: De Volkskrant,15-06-2013, van verslaggever Tjerk Gualthérie van Weezel

Hoge Raad stelt 30 duizend kopers van woekerpolis in het gelijk

Aegon moet gedupeerden Koersplan betalen

Tussentitel: 40 miljoen euro moet Aegon betalen aan klanten die zich verenigden in Stichting Koersplan de weg kwijt

Aegon moet een vergoeding betalen van zo'n 40 miljoen euro aan de klanten aan wie de verzekeraar in het verleden een Koersplan-beleggingspolis heeft verkocht.
    De Hoge Raad stelde de 30 duizend klanten die zich hadden verenigd in de 'Stichting Koersplan de weg kwijt' vrijdag definitief in het gelijk. Eerder had het Amsterdamse gerechtshof al geoordeeld dat Aegon te veel premie in rekening heeft gebracht voor de 'woekerpolis' en dat de verzekeraar er niet duidelijk over is geweest. Daarom moest Aegon van het hof met terugwerkende kracht een redelijke premie in rekening brengen. De Hoge Raad laat dat vonnis nu dus in stand.
    Aegon zegt in een reactie op de uitspraak dat het 'achteraf gezien niet handig is geweest' dat de verzekeraar niet zelf in de rechtzaak een redelijk tarief heeft genoemd. Daardoor moet het nu een in Aegons ogen 'extreem lage premie' in rekening brengen die door de stichting is genoemd: 15 procent van het oorspronkelijke bedrag.    ...
    En zo lijkt er maar geen einde te komen aan de woekerpolisaffaire die eind 2006 in een stroomversnelling raakte door consumentenprogramma Tros Radar. Nederlandse verzekeraars bleken zo'n 7 miljoen spaar- en beleggingspolissen verkocht te hebben met namen als 'Koersplan', 'Koerskompas' en 'Vermogensvliegwiel'. Verschillende producten met een gezamenlijk kenmerk: verzekeraars verdienden er goed aan en de klanten vaak een stuk minder. In sommige gevallen kwam de polis er zelfs op neer dat bij het aflopen een schuld achterbleef.
    De Nationale Ombudsman Jan Wolter Wabeke leek de affaire in 2008 te beslechten. Hij stelde als norm voor compensatie dat alle kosten die boven de 3,5 procent van het ingelegde bedrag uitkwamen terugbetaald moesten worden. Maar veel verenigde gedupeerden vonden dat te weinig.
    Sindsdien proberen verscheidene partijen, collectief of individueel, tot een vergelijk te komen met verzekeraars. Soms lukt dat, maar veel zaken lopen nog. Onlangs oordeelde financieel klachteninstituut Kifid bijvoorbeeld nog dat tussenpersonen die hun klanten slecht hebben geïnformeerd over een beleggingspolis hun klanten moeten terugbetalen.    ...


Red.:   Het vreemde is dat strafrechtelijke vervolging uitblijft. Dus dit gaat op de grote hoop van rekeningen tussen volk en elite die nog verrekend moeten worden. Met als mogelijke uitkomst: elitehoofden hangende aan lantarenpalen.
    Niet alleen de gewone burgers middels de woekerpolissen, ook de ondernemers hebben de gore bedriegers van de bankensector een poot uitgedraaid door misbuik van hun kennissurplus:


Uit: De Volkskrant, 13-07-2013, door Eric Smit en Jan-Hein Strop, werkzaam bij journalistiek bureau Follow the Money

Verstrikt in de fuik van de swap

Banken hebben ook aan ondernemers grootschalig rentederivaten verkocht, met schadelijke financiële gevolgen. De instellingen hebben zich daarbij niet aan de regels gehouden, zeggen advocaten en ook rechters. Een nieuwe financiële affaire dreigt.

Folkert Weistra kende zijn ABN Amro-bankier in Leeuwarden al jaren. Als mede-eigenaar van accountantskantoor Weistra & Van der Meer deed hij al meer dan vijftien jaar zaken met de bank waar een 'afspraak een afspraak was'. ...
    Weistra & Van der Meer draaide goed en toen de huur van het kantoor in 2005 afliep, was voor Weistra het moment aangebroken in een eigen pand te investeren. ...
    De bank kwam met een hypotheekaanbieding voor een periode van vijftien jaar. Er was alleen één detail waarmee Weistra nog akkoord diende te gaan: hij moest ook een renteswap afnemen. Ook al had Weistra een solide financiële achtergrond, kennis van zulke financiële derivaten had hij niet. Weistra kreeg te maken met 'een specialist van treasury' uit Zwolle, die hem uitlegde dat hij met een swap de variabele rente op zijn lening ruilt tegen een vaste rente met de bank (zie kader 'Wat is een renteswap?'). Het idee dat een swap ook risico's met zich meebracht, werd hem niet duidelijk - wat de Friese accountant vooral aansprak, waren de vaste rentelasten. 'Dat was het enige wat me interesseerde, wij speculeren niet.' Weistra tekende voor akkoord ...
    Alles verliep jarenlang naar wens, totdat in 2010 Deutsche Bank - die Weistra als klant van ABN Amro had overgenomen - plotseling de opslag op de lening verhoogde van 0,8 naar 2,25 procent. Zijn rentelasten stegen daarmee met 10 duizend euro per jaar. De Fries kon zijn ogen niet geloven. Hoe bestond het dat een bank waarmee hij duidelijke afspraken had gemaakt over een vaste rente, zomaar die rente verhoogde?
    De accountant kreeg te horen dat de dekking voor de lening onvoldoende was. Hij protesteerde fel. Niet alleen zou die swap hem juist beschermen tegen renteverhogingen, de afzonderlijke holdings van drie directeuren van het kantoor stonden ook nog eens met z'n allen garant. Weistra: 'Het was het best gedekte pand op het westelijk halfrond en omstreken.'
    Hij ontbood de bankiers op zijn kantoor, maar ze hielden voet bij stuk: de eenzijdig opgelegde verhoging kon niet ongedaan worden gemaakt. Toen brak er iets bij de Fries. Woedend zette hij 'de koekenbakkers' van Deutsche Bank buiten de deur en beëindigde onmiddellijk de lening en de bijbehorende renteswap.
    Daarmee escaleerde het probleem. Want Deutsche Bank pikte de opzegging niet en claimde vervolgens ruim 126 duizend euro van het kantoor. Weistra snapte niet wat hem overkwam.
    Wat bleek het geval? De swap die hem had moeten beschermen tegen rentestijgingen, bleek een prijzige component te bevatten zodra de marktrente zou dalen. En dat was sinds 2009 gebeurd. De variabele rente was onder het niveau van de vaste rente ('swaprente') gezakt, waardoor de swap een 'negatieve waarde' voor Weistra kreeg. Gevolg was dat de bank graag nog even het verschil tussen de variabele en de vaste rente wilde ontvangen, berekend over de resterende looptijd van de renteswap. Weistra was daarvan niet op de hoogte en belandde met Deutsche Bank voor de rechter.
    De zaak van accountant Weistra staat niet op zichzelf. Niet alleen woningbouwcorporaties als Vestia, (semi-) overheden en grote ondernemingen hebben zich verslikt in rentederivaten, vele duizenden kleine en middelgrote ondernemingen (zie kader 'Hoeveel swaps zijn er?') zitten opgescheept met deze riskante producten. Wat voor ondernemers leek op een bescherming tegen hogere lasten, is vaak een blok aan het been met schadelijke financiële gevolgen. Want van de onderliggende lening kun je wel afkomen, maar van de renteswap niet - tenzij een (grote) afkoopsom wordt betaald.
    Een renteswap bleek vooral geen garantie tegen een hogere rente. Alle grote banken hebben na 2008 eenzijdig de opslag op debetrentes sterk verhoogd.
    Oud-bankier Frank Wijn, die ondernemers financieel adviseert, verbaast zich over deze praktijk. 'Banken geven nauwelijks onderbouwing voor deze verhoging van de liquiditeits- of markttoeslag. Je krijgt een standaardbrief en dat is het.'
    Ondernemers klagen dat banken hen nauwelijks hebben voorgelicht over de risico's van de swaps. 'Over de gevolgen van een negatieve waarde is mij niets verteld', zegt ondernemer Koen, die uit angst voor represailles van zijn bank anoniem wil blijven. 'Het is op een vrijdagmiddag na een telefoontje in orde gemaakt, een week later kreeg ik de documentatie. Toen bleek dat ik er al aan vastzat. Als de risico's me eerder waren uitgelegd, had ik nooit een swap genomen.'     ...


Red.:   Het lijkt als twee druppels water op de woekerpolissen-zaak: duistere financiële producten bijsluiten bij een regulier product. En de risico's achterhouden. En vervolgens de champagne ontkurken:

Banken bereken rentedaling kapitaalmarkt niet door aan huizenbezitters

Winsten op hypotheken gestegen

De Nederlandse banken hebben hun winsten op woninghypotheken wederom aanzienlijk vergoot. De PvdA staat nu 'sympathiek' tegenover een plan om banken een wettelijke maximummarge op te leggen.

Tussentitel: Geld lenen werd goedkoper, maar de hypotheekrente ging amper omlaag

'Banken te positief over derivaten'

Mkb-bedrijven is niet duidelijk gemaakt dat rentederivaten geld kosten als de rente daalt, zegt de Autoriteit Financiële Markten.

Banken hebben hun klanten onvoldoende gewaarschuwd voor de risico's van rentederivaten. Bij de verkoop van deze financiële producten zijn banken in het algemeen erg onzorgvuldig te werk gegaan. Dat concludeert de Autoriteit Financiële Markten (AFM) na eigen onderzoek. De toezichthouder wil dat de banken hun dienstverlening op dit punt verbeteren en gaat daar ook op toezien. De AFM sluit niet uit dat zij sommige banken boetes zal opleggen vanwege de geconstateerde fouten.    ...


Red.:   Die AFM heeft bijna dezelfde rol als die andere toezichthouder: de Nederlandse bank: het vervult formeel de rol van toezicht, maar is in de praktijk zo met de financiële wereld verweven, dat er alleen aan cosmetische ingrepen wordt gedaan. Buitenstaanders aanpakken, zoals Dirk Scheringa en zijn DSB. Die mogelijke boete wordt, zeg, een paar miljoen. Terwijl de omzet van banken in de tientallen miljarden ligt ...
    Eerst even waarover het gaat:

Slibdebacle nadert apotheose

Brabantse en Gelderse waterschappen moeten deze maand beslissen over de redding van het noodlijdende slibbedrijf SNB. De aandeelhouders van SNB moeten mogelijk tientallen miljoenen op tafel leggen om de verliezen op een ingewikkeld derivatencontract met Deutsche Bank te kunnen afdekken en daarmee het faillissement van het bedrijf af te wenden.
    Bij het aangaan van de transactie in 2007 hebben de waterschappen in een zogenaamde 'letter of comfort' een intentieverklaring afgegeven om de verliezen van SNB aan te vullen. Aangezien de waterschappen vóór 5 november hun begroting moeten opstellen, moet er deze maand worden beslist of zij deze intentie waar gaan maken.
    De Volkskrant onthulde vorig jaar het bestaan van de transactie, waarmee een bedrag van 270 miljoen gemoeid was. Door een wijziging van de jaarverslaggevingsregels komt SNB op een negatief eigen vermogen uit en wordt een derivatencontract opzegbaar (zie hiernaast: vijf vragen over SNB). Als Deutsche Bank gebruikmaakt van dit opzeggingsrecht zal SNB een bedrag van ongeveer 149 miljoen euro moeten betalen. Een bedrag dat SNB, met een jaaromzet van slechts 28 miljoen euro, onmogelijk kan opbrengen.
    SNB heeft haar aandeelhouders daarmee in een benarde positie gebracht. Deutsche Bank heeft immers de mogelijkheid SNB failliet te laten gaan en kan dus eisen dat aandeelhouders bijvoorbeeld bijstorten of garant staan voor de derivatentransactie.
    Er vinden al meer dan een jaar gesprekken plaats tussen Deutsche Bank en SNB. In eerste instantie werd verwacht dat die 'eind 2012' zouden worden afgerond. zo schreef het dagelijks bestuur van waterschap de Dommel vorig jaar.    ...


Red.:   Flagrante onzin, die onderhandelingen. Er wordt niet onderhandelt met organisatoren van piramidefondsen als die een verlies lijden, en dus ook niet met banken, die zich op precies dezelfde manie gedragen. Kijk maar:


Uit: De Volkskrant, 04-10-2013, door Jesse Frederik en Eric Smit

Vijf vragen over |  Slibverwerkeraar SNB

Derivaten leken mooie winst te gaan opleveren

Toen de crisis uitbrak, werd een schijnbaar lucratieve investering plotseling een molensteen om de nek van de slibverwerker.

Waardoor is SNB in de problemen gekomen?
In 2007 besloot Slibverwerker Noord-Brabant, de grootste slibverwerker van Europa, een complexe derivatentransactie af te sluiten met Deutsche Bank. SNB had ruim 270 miljoen euro op drie bankrekeningen staan. Het kocht een verzekering in bij Deutsche Bank; als één van de banken zou omvallen zou Deutsche Bank het bedrag garanderen. SNB stond op haar beurt garant voor een verzameling van 117 bedrijfsobligaties ter waarde van 270 miljoen euro.

Hoe staat het daar nu mee?
Het derivatencontract bleek na het uitbreken van de kredietcrisis in 2008 heel riskant te zijn. SNB wilde met de transactie primair 'risico's spreiden en reduceren', zegt SNB directeur Marcel Lefferts. Hoewel geld verdienen naar eigen zeggen niet het hoofdmotief was, kon SNB met deze transactie jaarlijks 1,8 miljoen euro winst maken. Maar sinds de kredietcrisis zijn er al zes bedrijven in de portefeuille van SNB failliet gegaan, waardoor de buffer om verliezen mee op te vangen flink is geslonken. Per 31 december 2012 heeft de derivatentransactie een negatieve waarde van maar liefst 123,8 miljoen euro.    ...


Red.:   De enige die verzekerd was van winst, was dat piramidefonds genaamd Deutsche Bank. Alleen was destijds nog niet bekend dat Deutsche Bank, ook de spil bij Vestia, een piramidefonds was. Nu wel, dus kunnen alle verplichtingen geschrapt worden.
    Kijk er eens: cijfers bij het bedrog:


Uit: De Volkskrant, 08-11-2013, van verslaggever Tjerk Gualthérie van Weezel

Banken: minder winst op hypotheken

Tussentitel: 0,55 procentpunt was de gemiddelde winstmarge van banken op de hypotheekrente in augustus. In mei was dat nog 0,90 procentpunt.

De winstmarge die banken behalen op hypotheken is in augustus voor de derde maand op rij gedaald. Het bewijst dat huiseigenaren afgelopen jaren te veel hebben betaald voor hun hypotheek, stelt de Vereniging Eigen Huis (VEH). ...


Red.:   De tekst was niet belangrijk - het gaat om de grafiek:

Naar Financiële wereld , Economie, lijst , Economie, overzicht , of site home .