Bronnen bij Financiële wereld: dure steden

22 okt.2008

De duurte van de grote wereldsteden wordt veroorzaakt door het George Soros proces: er is zo veel kapitaalkrachtige vraag, om te beginnen op de huizenmarkt, dat alle prijzen omhoog getrokken worden

. Een later gevonden bewijs hiervan:

Uit: De Volkskrant 21-06-2011, door correspondent Patrick van IJzendoorn

Reportage | De woningmarkt in Londen zit hopeloos op slot

Britten moeten eigen huis vergeten

Huren zit de inwoners van het Verenigd Koninkrijk niet in het bloed. Toch zullen velen eraan moeten wennen. De koopwoningen zijn onbetaalbaar en de hypotheekverstrekkers steeds minder gewillig.

Wie in Londen voor het eerst een huis wil kopen, wacht een onmogelijke situatie.
Paul Clarke, een woningzoekende van begin dertig die werkt in de financiële wereld, legt het uit: 'Voor een gemiddelde driekamerwoning van bijvoorbeeld 290 duizend euro verlangt de bank een aanbetaling van zeker 60 duizend euro. Het kost mij en mijn vriendin zeker vijf jaar om dat bijeen te sparen. Ik moet dus langer huren en door de enorme vraag naar huurwoningen stijgen de huren, waardoor sparen nog moeilijker wordt dan het al is.' Uit deze vicieuze cirkel weten steeds minder mensen te ontsnappen, vooral in het dure Londen. ...
Er komt bij dat rijke buitenlanders - Russen en Arabieren voorop - flink investeren op de Londense onroerendgoedmarkt. Dit zorgt voor een soort doordruppeleffect, waarbij de middenklasse uit voorheen betaalbare wijken wordt weggeprijsd. ...

Red.: Het geval van Londen is al veel langer bekend - politieagenten, verplegend personeel, en leerkrachten krijgen al vele jaren een speciale "London"-bonus:

Uit: Volkskrant weblog, 21-01-2008, door Peter de Waard, correspondent van de Volkskrant in Engeland

Londenaren rijker, de andere Britten armer

... het groter wordende verschil tussen arm en rijk in Groot-Brittannië is toch vooral het werk van Thatcher en vooral ook van de Labourleider Tony Blair. Toen Blair in 1997 aan de macht kwam, bedroeg de rijkdom van Wales 81 procent van die van de rest van de natie.
... De hoogste baas van warenhuisketen Marks & Spencer Stuart Rose heeft zijn verontrusting uitgesproken over het feit dat Groot-Brittannïë een verdeeld land is geworden. 'De rijken in dit land zijn zo verschrikkelijk rijk. In de West End zijn de diamanten niet aan te slepen. Maar de armen worden armer. Buiten Londen is er ineens een heel andere economie'', aldus Rose als verklaring voor de slechte verkoopresultaten van zijn winkels buiten Londen.
In totale kerstinkopen van de consumenten in december waren over het hele land gemeten slechts 0,3 procentpunt hoger dan 2006, maar in Londen stegen die met 7,1 procent. In Londen zijn schoenen van 350 pond en zonnebrillen van 250 pond heel normaal, in de rest van het land kijken de consumenten eerder naar schoen van 10 pond en een zonnebril van 2,50 pond.

Red.: Maar het speelt ook in New York:

Uit: VARAGids, nr. 42-2008, column door Twan Huys

New York loft

De afgelopen jaren heb ik vaak geroepen dat Amerika op de rand van de afgrond stond. Zeer binnenkort zou het kaartenhuis instorten, waarschuwde ik vrouw en vrienden, en dan konden we eindelijk voor onze klinkende euro's een fijne loft kopen op de overspannen woningmarkt in New York. Zo'n doemvoorspelling leidde tot hoongelach. Niemand nam me serieus en terecht, hier sprak een amateur econoom. Mijn meningen waren gebaseerd op tweedehands ervaringen en mijn lijfblad The Economist. Die zaten er trouwens ook opvallend vaak naast. The Economist voorspelde al jaren geleden de ineenstorting van de woningmarkt en de dollar.
Maar er gebeurde niets. Behalve dan dat appartementen in New York voor het astronomische bedrag van gemiddeld een miljoen dollar van de hand gingen. Daarvoor kreeg je dan een tweekamerwoning van honderd vierkante meter. ...

Red.: De volgende komt misschien uit een onverwachte hoek:

Dagblad De Pers, 20-10-2008

Levensonderhoud

Moskou is duurste

Moskou werd vorig jaar door Mercer Human Resource Consulting voor de tweede maal op rij uitgeroepen tot de duurste stad voor expats. Met de kosten van het levensonderhoud in New York als basis bleek Moskou maar liefst 34,4 procent duurder dan New Vork op het gebied van onder meer huisvesting, transport, kleding en eten. Londen komt op een tweede plek en is 26 procent duurder dan New York.

Red.: Moskou is globaal gezien geen grote financiële markt, maar wel in Rusland. Maar het belangrijkste is dat Moskou nog erger is dan de andere genoemde steden in het aspect waar het om draait: de inkomensverschillen. Dat het in Moskou nog erger is, komt omdat met de overgang naar "de vrije markt", in Rusland de allerergste vorm van roofridder-kapitalisme ontstaan is.
Een bewijs van de schadelijkheid van verzamelde rijkdom:

Uit: Z24.nl, 29-08-2011.

Kanton Zug is te rijk geworden

Het Zwitserse Kanton Zug is vanwege de extreem lage belastingen een magneet voor miljonairs en mulitinationals. Dat is geen onverdeelde zegen.

De toevloed van rijken in het kanton Zug wordt problematisch: huizen zijn zo duur dat leraren, administratief personeel en verpleegsters er amper meer rond kunnen komen.
    De huizenprijs in Nederland is hoog met een gemiddelde huizenprijs van 234 duizend euro. Maar voor dat bedrag is er in het piepkleine Zwitserse kanton Zug (100 duizend inwoners) vrijwel niets te koop. En dat betekent dat het voor politieagenten, leraren, secretaresses en beveiligers bijna onmogelijk is geworden om zich in het Zwitserse Zug te vestigen.
    Zug is slachtoffer geworden van zijn eigen succes, zo schrijft The Wall Street Journal. De hoogste schaal van de inkomstenbelasting is er 22,9 procent, de vennootschapsbelasting 15 procent. Percentages die nog lager liggen dan in de rest van Zwitserland en waar de rijken en bedrijven op af komen als vliegen op de stroop.
    Maar wat heb je aan een huis met zwembad als er niemand meer is om het schoon te maken? Hoe run je een hoofdkantoor zonder koffiejufrouw?
    "Als je 300 duizend franc (260 duizend euro) verdient, heb je moeite om de eindjes aan elkaar te knopen", zo citeert de krant pr-manager Kilian Borter. Volgens Borter heb je alleen met een half miljoen franc of meer iets in Zug te zoeken, anders is het leven er te duur.   ...
    De belasting is er laag, de werkloosheid ook. Met name voor wat minder geschoold werk, wordt het echter steeds lastiger om mensen in te huren.
    Het kanton heeft inmiddels de pogingen om nog meer multinationals aan te trekken gestaakt. Mensen met een 'laag' inkomen van omgerekend maximaal 70 duizend euro per jaar, kunnen hulp krijgen van de overheid bij de aanschaf van een huis. Die komt in de vorm van een hypotheekrentesubsidie van circa 420 euro per maand.    ...

Red.: Wat je onmiddellijk kan veralgemeniseren tot de stelling dat een maatschappij van alleen armen best mogelijk is, al was het maar omdat er heel veel bestaan, maar een maatschappij van alleen rijken beslist niet. Nogmaals illustrerende wat de waarde van de rijkdom gegenereerd door de financiële wereld is: het een vorm van kanker.
Tegenwoordig publiceert men hierover openlijk:

Van: z24.nl, 03-05-2012.

Deze wereldsteden zijn onbetaalbaar om te wonen

Lokale bewoners van sprankelende wereldsteden maken geen schijn van kans bij het kopen van studio’s op A-locaties. In Mumbai zou Jan Modaal ruim 300 jaar moeten werken voor 100 vierkante meter in de binnenstad.

Fotobijschrift: Luxe woonruimte in Bangkok, Thailand - 100 m² kost: 67 jaarinkomens Gemiddelde prijs 1 m²: 4.900 euro Iemand met een gemiddeld inkomen zou een leven lang moeten werken voor een fijne studio in Bangkok. Op de Gini-index van de CIA World Factbook, die de inkomensongelijkheid van landen vergelijkt, staat het land op de 13e plaats.

Daarmee staat Mumbai op nummer één in de lijst van onbetaalbare appartementen op toplocaties, zo blijkt uit een inventarisatie van Bloomberg Business Week. Z24 heeft acht van ‘s werelds duurste steden op een rijtje gezet in een slideshow .
Bloomberg heeft cijfers gebruikt van de Knight Frank Prime International Residential Index 2011 (PIRI), waarin de gemiddelde prijzen van de vijf procent duurste woonruimtes van wereldsteden worden vergeleken.
Dit getal is gedeeld door het Bruto Binnenlands Product per capita in 2011, waardoor de huizenprijzen worden vergeleken met het gemiddelde inkomen van lokale bewoners. Bij de berekening is uitgegaan van een appartement van 100 vierkante meter. ...

Red.: Hetgeen het gevolg is van meer algemene trends:

... Een internationale groep rijke mensen heeft het voor het zeggen in de markten van luxeappartementen in wereldsteden.
Het onderzoeksbureau verwacht dat deze groep de komende vijf jaar voornamelijk zal bestaan uit rijkaards uit het Midden-Oosten, Zuid-Amerika, China en Rusland. Hun inkomen is een veelvoud van die van lokale bewoners, waardoor deze onmogelijk een woonruimte op een A-locatie kunnen kopen.

Of nog algemener:

Op de website van het onderzoeksbureau Knight Frank wordt verteld dat globalisering een grote rol speelt in de prijsvorming van appartementen op A-locaties.

Waarvan een majeure bijdrage komt van de financiële wereld.
    In Londen wordt het steeds erger:

Uit: De Volkskrant, 05-07-2014, van correspondent Patrick van IJzendoorn

Huis in Londen? Als je rijk bent

Een huis kopen in Londen is amper meer te betalen, zelfs voor tweeverdieners. De huizenprijzen exploderen.

...    Overhit is ook de Londense huizenmarkt; de laatste maanden is sprake van een prijsexplosie. Volgens de jongste cijfers heeft de gemiddelde prijs in de metropool de grens van 400 duizend pond doorbroken: een half miljoen euro. Dat is het dubbele van het Britse gemiddelde. Afgelopen jaar zijn de prijzen ruim 25 procent gestegen. De vrees bestaat dat een zeepbel is ontstaan in de hoofdstad, net als gebeurde in 1987, toen de prijzen even hard stegen. De baas van de Bank of England heeft zijn zorgen geuit, evenals de Europese Commissie en zelfs makelaars.
    Een steunmaatregel van de regering verklaart de stijging deels, maar ook gaat van Londen een enorme aantrekkingskracht uit. De stad begint steeds meer op een stadstaat te lijken, met de ringweg M25 als een hedendaagse burgwal. Jonge Britten trekken hierheen voor het werk en steenrijke buitenlanders voor het onroerend goed. Sommige exclusieve nieuwbouwappartementen, zoals in het te verbouwen Battersea Power Station, worden zelfs eerst in Azië te koop aangeboden. Daar komt bij dat projectontwikkelaars weinig animo koesteren om betaalbare woningen te bouwen.
    De binnenstad is een goeddeels onbewoonde enclave van de superrijken geworden, met hier en daar nog een council estate waar de minder bedeelden wonen in gesubsidieerde betonflats. Kind van de rekening is de middenklasse, die naar de buitenwijken wordt verdreven. Om die reden zijn de prijzen het hardst gestegen in Camden, Tower Hamlets en Haringey, wijken die rondom de binnenstad liggen. Bovenaan - met 37 procent - staat het stadsdeel Lambeth, waartoe ook Clapham behoort. Een wijk waar twintig jaar geleden geen black cab zich durfde te vervoegen.
    Wie kan 7 ton voor een garden flat betalen? 'Tweeverdieners met een hoog inkomen en een flinke aanbetaling', zegt Wetherell. 'Anderhalve ton contant is wel het minimum.' Tevens doet het erfelijkheidsprincipe zijn intrede op de huizenmarkt, iets wat haaks staat op de meritocratische droom van de koningin van het huizenbezit, Margaret Thatcher. 'Steeds meer kopers doen een beroep op hun ouders om het voorschot bijeen te krijgen.'    ...

Red.:   De financiële wereld ... De weg geplaveid naar terug naar Dickens...

Naar Financiële wereld , Economie, lijst , Economie, overzicht , of site home .