Persvoorlichters

De taak van persvoorlichter, de persoon die namens regering, overheid, of een andere instantie, informatie aan de media moet geven, is in principe een eerzaam beroep. In de praktijk blijkt het beroep vooral gebruikt te worden voor vervalsing. De persvoorlichter geeft niet de werkelijke daden en informatie van zijn baas, maar de meningen van die baas en de door die baas gegeven uitleg voor zijn daden. In de bekende, internationale gevallen, vooral de oorlogen die de laatste decennia gevoerd zijn, blijkt er veel onwaarheid en propaganda in die verklaringen te zitten. Een bekend voorbeeld is het vernauwen van een conflict tot een persoon: Kadhaffi, Milosevic, Saddam Hoessein, en het vervolgens in oneindig veel varianten zwart maken van die persoon, het demoniseren. Een duidelijk voorbeeld van dit gebruik van persvoorlichting is het geval van NAVO-voorlichter O’Shea tijdens de oorlog tegen Joegoslavië. Ook alle Israëlische regerings-persvoorlichters zijn meesters in dit spel, waarin iedere aanslag teruggebracht wordt tot één persoon: Yassar Arafat, en alle verzetsacties tot één woord: terrorisme. Als iemand hun eigen methodes zou gebruiken, zou die persoon de activiteiten van dit soort persvoorlichters gelijk kunnen stellen aan die van Joseph Goebbels tijdens het nazi-regime.

De ernst van deze situatie bestaat er in dat waar het beroep wordt aangeduid als persvoor-lichter, de pers alleen maar een doorgeefluik richting het publiek is. In feite zijn het publieks-voorlichters. Hun activiteiten bestaan er dus uit om de informatie aan het publiek, en in een democratie de stemmers in het land, te vervalsen. Deze persvoorlichter, en hun soortgenoten, zijn dus een groot gevaar voor de democratie.

Naar Media informatie , Media lijst , Politiek & Media overzicht , of site home