Uit: De Volkskrant, 18-12-2010, rubriek Q & A, door Rob Vreeken

Soms is nieuws te pijnlijk om erop te reageren

Premier Hashim Thaci van Kosovo is volgens een rapport van de Raad van Europa een voormalige maffiabaas. Hij leidde niet alleen het 'bevrijdingsleger' UCK, maar ook een bende die moordde, martelde en handelde in heroïne en menselijke organen. De reacties op het bericht in Europa zijn lauw. Waarom is dat?
Soms is nieuws zo pijnlijk dat je er maar beter niet op kunt reageren. Hashim Thaci is altijd 'onze' man geweest. De NAVO heeft in 1999 tweeënhalve maand lang Servië gebombardeerd, naar nu blijkt om een zootje separatistisch geboefte aan de macht te helpen. ...

Red.:   Het is nieuws dat niet bevalt, dus kom je er niet op terug, waar dat normaliter wel het geval zou zijn geweest in verband met de kleurrijkheid van het verhaal, alser niet die onwelkomheid aan zou hebben gezeten. Waren het bijvoorbeeld de Serven geweest die dit hadden gedaan, waren er meteen vele artikelen verschenen over de schurkachtig van de Serven in het bijzonder en de Slavische volken is het algemeen, en dat het maar goed was dat de communisten waren gevallen, want die waren ook de schuld van dit alles. En op vele niet-relevante plaatsen zouden hier door cabaretiers, commentatoren en intellectuelen op toespelingen over zijn gemaakt. Op de manier die Vreeken nu ook een beetje gebruikt:
 

En:

Nee, dat waren de Serven, want was een Slavisch volk, net als de Russen, en de Russen waren communisten, dus heel erg slecht en heel erg verdacht, dus waren de Serven ook heel erg verdacht. En dus waren de moslims die zich tegen de Serven keerden, per definitie niet verdacht en onze vrienden. Hoewel ook toen iedereen al had kunnen weten dat moslims een veel gevaarlijker volkje is. Gezien hun gedrag in de rest van de wereld . Waarvan de Albanezen een nog ongunstiger special geval zijn .
    Een ander recent voorbeeld van niet-herhaald nieuws:

Uit: De Volkskrant, 06-12-2010, door Bert Lanting en Eelco Meuleman

In de Chinese partijtop heerst 'ware democratie'

Nieuwe onthullingen en achterklap, afkomstig uit naar website WikiLeaks gelekte diplomatieke post van de VS.

China mag dan nog steeds een communistisch land zijn waar de partij het machtsmonopolie bezit, als we de bronnen van Amerikaanse diplomaten mogen geloven, heerst er in de top van de partij 'ware democratie'. Dat meldt het Duitse weekblad Der Spiegel op basis van WikiLeaks-documenten.
    Volgens de Amerikaanse diplomaten worden alle besluiten in het 25-koppige politbureau van de partij collectief genomen. Insiders vertellen hun dat de twee bekendste kopstukken, president Hu Jintao en premier Wen Jiabao, de anderen niet hun wil kunnen opleggen.
    Een deel van de besluiten wordt genomen door het Staande Comité dat negen man telt, maar als het om de hoofdlijnen van het beleid gaat, mogen 25 leden meepraten. Dat gaat zolang door totdat de 24 mannen en één vrouw overeenstemming hebben bereikt.
    'Het is een consensussysteem waarin ieder lid het recht heeft zijn veto uit te spreken', citeren de diplomaten een insider. Op die manier probeert de partij kennelijk te voorkomen dat een van de politbureauleden te veel macht krijgt.   ...

Red.:    Was het bericht negatief geweest, bijvoorbeeld dat de Chinese partijtop in organen had gehandeld, had China-correspondent en fervent Koude-Oorlogsoldaat Hans Moleman er al drie of vier stukken aan gewijd: bericht, achtergrondartikel, column, enzovoort, en hadden mensen als buitenlandcommentator Paul Brill er ook al hun licht over laten schijnen. Zoiets als de vele krantenpagina's die zijn gewijd aan de Nobelprijs voor een Chinese dissident, die graag democratische hervormingen wil ... Nu is het bericht veel verrassender maar positief over degenen over wie we negatief moeten denken, volgens Moleman en de rest van het Koude-Oorlogsregiment in de media, en nu horen we er niets meer over.
    Wat we wel vele malen horen, zijn dingen die negatief zijn over China:

Uit: De Volkskrant, 30-03-2011, van correspondent Hans Moleman

Australisch staatburger

Peking pakt voormalige Chinese diplomaat op

Een Australisch-Chinese schrijver en activist wordt sinds het weekeinde vermist in China. Dr. Yang Hengjun meldde voordat hij verdween per telefoon aan vrienden dat hij sinds zijn aankomst in de Zuid-Chinese stad Guangzhou werd gevolgd door drie mannen.
    Yang was van plan door te reizen naar Peking, waar hij zou spreken op een bijeenkomst over democratische hervormingen. Die bijeenkomst was door de autoriteiten verboden.  ...

Red.:   Dus een buitenlandse burger gaat naar een land om daar politiek te ageren tegen de regering. Zoiets als dat een Rus hier zou komen voor een bijeenkomst waarin de omverwerping van de Nederlandse oligarchie => wordt gepland. Maar als het land China is, is dat natuurlijk een eerzame daad. En de buitenlandse burger een "dissident"- dat wil zeggen: een opstandeling die aan onze kant staat. En als de "dissident' verdwijnt, is dat natuurlijk meteen de euvele daad van het vijandige "regime", en kan het natuurlijk nooit deel uitmaken van een propagandacampagne van de "dissident", dat wil zeggen: revolutionair tegen die regering. Nee, dit is een uitstekende gelegenheid voor een nieuwe reeks berichtjes over hoe slecht het regime wel niet is. Dus een paar dagen later de eerste herhaling:

Uit: De Volkskrant, 02-04-2011, van correspondent Hans Moleman

Australische spionageschrijver die verdween in China is terecht

Tussentitel: Volgens Chinese dissidenten is hij verhoord door de geheime politie

De Australisch-Chinese ex-diplomaat en spionageschrijver Yang Hengjun is weer boven water. Dr. Yang verdween het afgelopen weekend bij aankomst in Guangzhou, in het zuiden van China. Hij had per telefoon aan kennissen gemeld dat hij werd gevolgd door drie mannen.
    De 46-jarige schrijver, die zich ook voor verbetering van de mensenrechten in China sterk maakt, liet vrijdag weinig los over wat hem overkomen is. Tegen de Australische krant The Age zei hij zeer dankbaar te zijn voor de steun die hij van de Australische regering kreeg en voor de aandacht in de media voor zijn verdwijning.
    'Het gaat prima met me. Maar ik moet nu met rust gelaten worden. Ik moet weer aan het werk, terug naar een vreedzaam leven'.Via twitter liet hij weten: 'Door persoonlijke omstandigheden raakte ik in de nacht van 27 maart tijdelijk, meer dan vijftig uur lang, het contact kwijt met familie en vrienden, wat grote onrust veroorzaakte. Daarvoor betuig ik mijn diepe spijt.'    ...

Red.:   Dat is jammer - misschien geen herhalingen meer. Dus alvast maar een paar verdachtmakingen:

Even een tussendoortje, want selectieve herhaling gaat natuurlijk samen met talloze andere vormen van informatievervorming:
 

Uit: De Volkskrant, 19-03-2011, van verslaggever Jan Wanders

Al een half jaar in de cel voor het bekogelen van de Gouden Koets

Sinds Prinsjesdag 2010 zit Erwin L., de ‘waxinelichthoudergooier’, vast. Nu moet hij van de rechter naar het Pieter Baan Centrum. Waarom?

De man die sinds Prinsjesdag bekend staat als de waxinelichthoudergooier, de 'verwarde man' die een glazen waxinelichthouder van 626 gram tegen de Gouden Koets smeet, moet ter observatie moet worden opgenomen in het Pieter Baan Centrum. Dat heeft de rechtbank in Den Haag vrijdag besloten.
    Sinds het incident zit de nu 30-jarige inwoner van Lichtenvoorde vast. Een half jaar inmiddels. En daar gaat meer detentietijd bij komen. De standaard onderzoeksperiode in die psychiatrische observatiekliniek, annex Huis van Bewaring, bedraagt zeven weken. Een route richting tbs dreigt.
    Zelf ziet Erwin L. zich allesbehalve als 'verward' of 'gek'. Hij heeft een bovengemiddelde intelligentie, wat blijkt uit zijn afgeronde hbo-opleiding. Hij vergeleek zich deze week tijdens zijn rechtszitting met het jongetje uit het sprookje van Hans Christian Andersen, dat als enige de waarheid durfde te roepen: namelijk dat de keizer helemaal geen mooie kleren aan had, maar in z'n blote kont langs zijn onderdanen paradeerde.   ...

Red.:   We hoeven zelf deze zaak niet de analyseren:

Oftewel: ook Nederland is kennelijk een "regime" dat dissidenten in een psychiatrische inrichting stopt. Maar daar heeft Hans Moleman natuurlijk geen weet van. Die gaat rustig door met zijn informatieverschaffing: 

Waarna we wachten op nieuwe berichten. Overigens is Hans net klaar met zijn vorige serie herhalingen, naar aanleiding van de opstanden in Tunesië, Egypte enzovoort. Circa een half dozijn berichten heeft Hans geweid aan samenscholingen van drie of vier Chinezen die hij had gezien, en voorbodes waren van een revolutie. En in algemeen heeft Hans het zo druk als het mannetje dat we rechts zien, met de berichtgeving uit China om ons kond te doen, in eindeloze herhalingen, van alle rampen en mislukkingen die China treffen, allemaal de schuld van het communistische regime, en die er onafwendbaar toe leiden dat het in China steeds slechter gaat. Nee, daar is het een stelletje armoedzaaiers die geen enkele kans hebben omdat ze met miljoenen tegelijk afgeslacht worden zodat de communisten feestjes kunnen vieren waarop hun bloed wordt gedronken.
    En ja hoor, het weekend is voorbij (03-04-2011 was een zondag), en daar is Hansje weer met zijn tikmachientje:

Uit: De Volkskrant, 04-04-2011, van correspondent Hans Moleman

China's bekendste kunstenaar Ai Weiwei weer opgepakt

Tussentitel: Ai jongste mikpunt van campagne Peking tegen dissidenten

China's bekendste kunstenaar en activist Ai Weiwei is zondagochtend op het vliegveld van Peking aangehouden, toen hij wilde vertrekken naar Hongkong. Even later werden zijn huis en studio, op een bedrijfsterrein aan de rand van de Chinese hoofdstad, door de politie omsingeld en doorzocht. Diverse medewerkers van Ai zijn meegenomen.
    De Chinese regering gaf zondag geen verklaring voor de actie tegen Ai, een internationaal erkend kunstenaar. Ai had vorige week gezegd dat hij meer tijd in Europa zou doorbrengen. Hij is in Berlijn bezig met een nieuwe studio. ...

Red.:   Een dagje rust, en daarna weer een volle pagina:

Uit: De Volkskrant, 06-04-2011, van correspondent Hans Moleman

China reactiveert politiestaat

Gedreven door angst voor een jasmijnrevolutie zoals in de Arabische wereld voert Peking een repressiecampagne. De ene na de andere dissident ‘verdwijnt’ of wordt gearresteerd.

Tussentitel: Peking voelt zich oppermachtig en wordt arrogant - Diplomaat in Shanghai

De Chinese regering is bezig met de grootste repressiecampagne sinds 1989, toen het Plein van de Hemelse Vrede vol liep met studenten en intellectuelen die meer vrijheid eisten. Ditmaal is China niet het toneel van grote demonstraties, maar van verdwijningen en arrestaties van voorlieden van een kleine, maar koppige dissidentenbeweging.
    De laatste verdwijning is die van Ai Weiwei, een van China's bekendste kunstenaars. Hij werd zondag op het vliegveld van Peking afgevoerd, toen hij een vlucht naar Hongkong wilde nemen. Zijn huis en studio werden onderzocht, zijn medewerkers ondervraagd, alle computers geconfisqueerd.
    Ai is een kleurrijke provocateur. In interviews met buitenlandse media zegt hij onbekommerd alle hoop op een betere regering kwijt te zijn. Chinese jongeren kunnen volgens hem beter Engels leren en emigreren.   ...

Red.:    Selectieve herhaling, want vergelijk dit probleem met de rest van de wereldproblemen - daarbij vallen dagelijks drommen doden. Bradley Manning en Erwin L., die in tegenstelling Ai W. kennelijk al gezien wordt als crimineel, kunnen niet op een fractie van deze aandacht rekenen. Overigens is een oproep voor goed-opgeleiden om te vertrekken natuurlijk heel wat ondermijnender dan het gooien van een waxinelichthoudertje. 
    Let overigens ook op de retorische trucs waarmee dit soort berichtgeving samengaat: in de eerste zin Ad ponandum : 'De Chinese regering ...', "gearresteerd' wordt 'afgevoerd', en meer van dit soort zaken in de rest van het artikel.
    En Hans die tikt maar door - weer een halve pagina (waaraan de Volkskrant nog wat toevoegt om het aan te vullen tot een echt propaganda-gehalte:

Uit: De Volkskrant, 08-04-2011, van correspondent Hans Moleman

Oppakken Ai wekt overal kritiek

Chinese regime reageert geprikkeld op internationale reacties na arrestatie tegendraadse kunstenaar/activist. ‘Dit heeft niets te maken met de vrijheid van meningsuiting.’

De Chinese regering heeft donderdag nijdig gereageerd op groeiende buitenlandse kritiek vanwege het oppakken van een van haar bekendste kunstenaars, Ai Weiwei. Volgens Peking wordt Ai verdacht van 'economische misdrijven'. 'Het heeft niets te maken met mensenrechten of vrijheid van meningsuiting', aldus de woordvoerder van het ministerie van Buitenlandse Zaken.
    De 53-jarige Ai werd zondagochtend op het vliegveld van Peking opgepakt toen hij op een vlucht naar Hongkong wilde stappen. Zijn huis en studio werden doorzocht, zijn medewerkers ondervraagd en alle computers in beslag genomen. Tot woensdagavond bleven de autoriteiten stil over het voorval, wat hen veel kritiek opleverde.
    Zo riep Duitsland, waar Ai met een nieuwe studio in Berlijn bezig is, de Chinese ambassadeur op het matje. Ook de EU, Taiwan en de Amerikaanse ambassadeur in Peking tekenden protest aan tegen de 'willekeurige detentie' die Chinese mensenrechtenactivisten de laatste tijd steeds vaker treft.  ...

Red.:   Natuurlijk hebben we niets meer gehoord over Bradley Manning of Erwin L.. Die zitten nog steeds in hun kerker (pardon: isoleercel respectievelijk psychiatrische inrichting), zonder interesse van allerlei ambassadeurs.
    Hans is lang weg geweest (van dit onderwerp in ieder geval), zes hele dagen, maar hier is 'ie weer:

Uit: De Volkskrant, 14-04-2011, van correspondent Hans Moleman

China voert campagne tegen dissidenten op

Assistent van Ai Weiwei bestraft met werkkamp

Peking heeft de eerste officiële straffen uitgedeeld in de grote repressiecampagne tegen dissidenten die eind februari op gang kwam. Twee jonge activisten zijn veroordeeld tot enkele jaren werkkamp, omdat ze hadden deelgenomen aan een stil straatprotest in Peking.
    Een van hen, de 21-jarige Wei Qiang, is een student die werkte in de studio van kunstenaar Ai Weiwei. De student werd op 25 februari opgepakt in het centrum van de Chinese hoofdstad.
    Daar waren honderden politieagenten op de been om iedere vorm van protest gelijk de kop in te drukken. Wei werd aangehouden toen hij niet meteen gehoor gaf aan het bevel door te lopen.
    Werkkampen worden in China nog steeds gebruikt om kritische burgers en andere 'schadelijke elementen' te straffen, door wat in het staatsjargon 'heropvoeding via arbeid' heet. ...

Red.:   Deze zelfde dagen gaat het ook over rituele slacht, en het meest-gebruikte argument van de voorstanders is: er wordt dieren ze veel leed aangedaan, dat dit beetje leed in het niet valt. En voor alle duidelijkheid zullen we deze analogie maar uitspellen: "Er is zo veel leed in de wereld, dat dit soort akkefietjes met zogenaamde dissidenten er volstrekt bij in het niet vallen".
    De oplossing van de afwezigheid gedurende enkele dagen: Hans was op werkbezoek. Bij de Chinese ruimtevaartorganisatie. Voor een mooie grote reportage, misschien naar aanleiding van het feit dat Joeri Gagarin vijftig jaar geleden als eerste mens de ruimte inging.

Uit: De Volkskrant, 16-04-2011, door Hans Moleman

Reportage | China ontdekt de ruimtevaart

De maan ligt binnen handbereik

Terwijl Rusland en Amerika een stap terugdoen, pompt China miljarden euro's in de ruimtevaart. De Hainan Space Base moet het paradepaardje worden. 'Wat doet u hier?'

Tussentitel: China wil de wereld laten zien waar het eigen technisch vernuft toe in staat is
...

Red.:   De redactie ging meteen op zoek naar de passage die standaard is in verhalen over de Chinese ruimtevaart en dus eindeloos herhaalt wordt:

En ja hoor daar is 'ie. Nog nooit de volkomen geldige tegenhanger gezien:

Want dit is even waar als de opmerkingen over China.
    Overigens probeerde Hans nog een ander grapje, maar dat liep niet goed af:

Het onbevoegd betreden van (deels) militair terrein. Een actie waarin je altijd lijkt te winnen, als propagandist: of de krijgt extra informatie, of je wordt gearresteerd en kan dan een stukje schrijven, of meerdere, over de onderdrukking in China. Helaas, dit keer werkte het niet:

Echt jammer, dus. Als troost volgende week maar weer een paar Weiwei-stukjes ...
    Het is volgende week, maandag om precies te zijn, en daar is het eerste Weiwei-stukje:

Uit: De Volkskrant, 18-04-2011, door Hans Moleman

Profiel | Teng Biao, jurist en mensenrechtenactivist

Vermist: activist en intellectueel

Zo'n veertig juristen, schrijvers, kunstenaars, studenten en andere activisten zijn de laatste weken in China 'verdwenen'. Onder hen Teng Biao. De geheime dienst is bang voor een vrijheidsbeweging als in de Arabische landen.

... Peking is nerveus over de opstanden in het Midden-Oosten die diverse autoritaire regimes in het nauw hebben gedreven. De repressiecampagne is opgezet om alle mogelijke aanvoerders van zo'n beweging in China pro-actief te neutraliseren.    ...

Red.:   Kremlinologie van de originele soort, in Nederland groot gemaakt door G.B.J. Hiltermann . Kremlinogie in zijn originele vorm behelst de nauwkeurige wetenschap omtrent wat de communistische leiders in het Kremlin zoals bewoog, en hoe die zielenroerselen en andere geestelijke houdingen en overwegingen  leidden tot vermoedelijke en toekomstige daden en dreigingen voor de westerse wereld. Geen waarvan, bij het verstrijken van de tijd en het opengaan van de archieven, waar is gebleken natuurlijk.
    Tot de kremlinologie behoort ook de nauwkeurige wetenschap van de terminologie binnen de geheime diensten:

En de planning van de Chinese geheime dienst gaat tot in de kleine detail:

Dit dus geheel in tegenstelling tot alle andere geheime diensten waarover onthullingen zijn gedaan, en die vol bleken te zitten met prutsende blunderaars die vaak maar wat deden.
    Een beetje achtergrond: kremlinologie van dit soort heeft veel van de kenmerken van de denkfouten of valkuilen volgens de cognitieve gedragstherapie: (uit: Cognitieve gedragstherapie voor Dummies, door Rob Willson en Rhena Branch - de reeds in therapeutische vorm geformuleerde uitleg is omgezet in het kenmerk van de valkuil zelf):

De toepassing op Moleman:

Zo zien we dus dat kremlinologie eigenschappen heeft die sterk doen denken aan een geestelijke afwijking.
    Hans is kennelijk op vakantie, want we hebben al een paar dagen niets van hem gehoord. Tijd dus voor een andere berichtje, ter ijking en vergelijking:

Uit: De Volkskrant, 21-04-2011, ANP, AFP

Saoedisch regime zet 160 dissidenten vast

Het regime in Saoedi-Arabië heeft sinds februari zeker 160 dissidenten opgepakt. Dat stelde de mensenrechtengroepering Human Rights Watch (HRW) woensdag. De meeste arrestaties vonden plaats in het oosten, waar sjiieten al wekenlang demonstreren voor hervormingen en voor de vrijlating van politieke gevangenen.
Ook de Amerikaanse topfunctionarissen Tom Donilon (nationaal veiligheidsadviseur) en Robert Gates (minister van Defensie) repten in Riyad niet over de mensenrechten.   ...

Red.:    Gebeurtenissen van dezelfde soort als in China. Maar het is niet waarschijnlijk dat we hier de komende week zeven achtereenvolgende berichten over krijgen. Het is veel waarschijnlijker dat we er de komende maanden niets meer van horen. Zoals het bericht zelf al aangeeft: in Saoedi-Arabië wordt door de Amerikaanse hoogwaardigheidsbekleders niet gepraat over mensenrechten. Dat is iets dat je alleen in China doet::

Van cnn.com, 22-04-2011, door Jo Ling Kent

U.S. and China to hold human rights talks amid crackdown

The human rights meetings follow a crackdown on Chinese dissidents in recent months
The discussions will focus on human rights developments in China, the U.S. State Department says

Beijing (CNN) -- China and the United States will hold two days of talks on human rights in Beijing next week, the State Department said Friday. ...

Red.:    Dus als de grote leiders, de Amerikanen, het doen, dan zal slaafje Hansje Moleman niet anders durven: eindeloos veel China, en geen Saoedi-Arabië.
    Correctie! Het is 24 april, en we bemerken dat we Hans tekort hebben gedaan. Het tweede katern van de Volkskrant was de laatste dagen aan de aandacht ontsnapt, en kwam pas nu weer boven water. Hans had toch zijn best gedaan:

Uit: De Volkskrant, 21-04-2011, door Hans Moleman

Intimidatie

Ai moet een lesje leren

Ai Weiwei, gelauwerd in buitenlandse musea, zit al weken in de cel. Officieel is het op verdenking van 'economische delicten', maar iedere Chinese kunstenaar die wat integriteit bezit, kan je zeggen dat dat slechts een smoes is.
    De Chinese regering wil Ai simpelweg een lesje leren. De opvallendste artistieke luis in de pels van Pekings autoritaire systeem moet zich voortaan koest houden, is de boodschap die het gezag wil overbrengen. Geef hem een klap op de kop, en China's hele circuit van kunstenaars en intellectuelen, een milieu waar veel mensen rondlopen die hervormingsgezind zijn, begrijpt meteen dat men op zijn tellen moet passen, zo redeneren de autoriteiten.   ...

Red.:    En als tweede: Hans is natuurlijk niet de enige die aan dit spelletje meedoet:

Uit: De Volkskrant, 21-04-2011, door Harmen Bockma

Arrestatie Ai Weiwei leidt tot weinig openlijk protest in Nederland

'We zouden meer kunnen doen'

In Nederland klinken tot nu toe weinig protesten tegen de arrestatie van kunstenaar Ai Weiwei.

Tussentitel: 'Ik praat met grote uitgevers over vrijheid van meningsuiting. Dat gaat veel verder dan een goedkoop protest'

Het Guggenheim in New York begon een petitie tegen de arrestatie van Ai Weiwei die inmiddels door meer dan honderdduizend mensen is getekend. Tate Modern liet protest horen - Ai's Sunflower Seeds zijn er nog tot begin mei te zien. In Duitsland werd Ai deze week benoemd tot gastprofessor aan de Akademie der Künste in Berlijn; in Kassel werd gedemonstreerd voor zijn vrijlating. De Deense kunstenaars Olafur Eliasson en Jens Galschiot verhieven hun stem, zoals elders ook aandacht werd gevraagd voor het lot van Ai. Salman Rushdie nam het in de New York Times op voor zijn kunstbroeder.
    Maar in Nederland bleef het tot nu toe nagenoeg stil.   ...

Red.:   En nog veel meer van dergelijk liturgisch gezang, weer een hele pagina vol (zie rechtsboven). Met net zoals bij Moleman een herhaling, de volgende dag:

Uit: De Volkskrant, 22-04-2011, door Harmen Bockma

Interview | Dichter Ramsey Nasr

'We moeten geen speelbal worden'

Dichter Ramsey Nasr vindt dat schrijvers zich moeten engageren. Hij doet daarom mee aan acties voor gevangen Chinese schrijvers.

Dichter Ramsey Nasr heeft nagedacht over de mogelijkheid om eind augustus niet naar China te gaan. Want, als Nederland niet zou deelnemen aan de Boekenbeurs van Beijing, zou dat een stevig signaal kunnen zijn.
    Maar inmiddels is hij ervan overtuigd dat Nederlandse schrijvers wel moeten gaan, mede om een stem te geven aan de collega-schrijvers die daar gevangen zitten.
    Nasr heeft wel veel vragen over de Nederlandse deelname aan de Boekenbeurs, nu China - naar aanleiding van de Arabische lente - veel harder is gaan optreden tegen schrijvers en kunstenaars, met als een van de dieptepunten de arrestatie van Ai Weiwei, China's beroemdste kunstenaar, begin april.
    Nasr is een van de schrijvers die hun medewerking hebben toegezegd aan een gezamenlijke campagne van Amnesty International en PEN (Poets, Essayists, Novelists) Nederland, met acties in aanloop naar de schrijversbeurs.   ...

Red.:   En voor we hier weer op ingaan, ook nog een paar berichten ter ijking en vergelijking:

Uit: De Volkskrant, 21-04-2011.

China verdubbelt minimumloon in stapjes

De Chinese regering wil de komende vijf jaar de minimumlonen elk jaar met 15 procent verhogen. Dit betekent dat de laagstbetaalden in 2016 twee keer zoveel verdienen als nu.   ...
    De afgelopen jaren gingen de lonen ook al elk jaar met sprongen omhoog. De opwaartse loondruk zorgt ervoor dat vooral de fabrieksrijke kustprovincies van China steeds duurder worden. ...

Red.:   Een klein persbureauberichtje, 22 kolomregels lang. In de economie-sectie. Minimale omvang, en niks geen herhaling. En overigens: dus ook niet afkomstig van Hans Moleman.
    En van de andere vergelijkingskant (het eerste is China-negatief-China positief, het tweede China-negatief-elders-negatief):

Uit: De Volkskrant, 21-04-2011, van correspondent Arjen van der Ziel

De cel in door een kritisch boek

De Turkse journalist Ahmet Sik zit vast vanwege een boek over de Gülen-beweging, die de regering zou steunen. Pure intimidatie door de machthebbers, menen Siks medestanders.

De Turkse onderzoeksjournalist Ahmet Sik had zijn pyjama nog aan toen de politiemensen 's morgens voor de deur stonden. Sik vroeg door de dichte deur of hij eerst even zijn kleren kon aantrekken, maar dat mocht niet.
    In de uren daarna haalden de politieagenten zijn hele flat in de Turkse stad Istanbul overhoop. ...
    De agenten bleken op zoek naar het manuscript van een boek dat Sik aan het schrijven was. ...
    'Ik heb altijd geprobeerd enig vertrouwen te houden in de Turkse staat', zegt Siks echtgenote Yonça. 'Maar deze arrestatie heeft alle grond onder mijn voeten weggeslagen.' ... Yonça is er van overtuigd dat haar man is opgepakt omdat hij een criticus is van de machthebbers. 'Ze willen hun macht laten zien.'
    Ahmet Sik werkte, op het moment dat de politie bij hem binnenviel, aan een boek over de machtigste islamitische broederschap van Turkije, de Gülen-beweging. Die broederschap is een belangrijke steunpilaar van de conservatieve, islamitisch georiënteerde regeringspartij AKP.   ...

Red.:   Niks geen prothesen, van wie of welke beweging dan ook. En journalisten reizen met een gerust hart naar Turkije, om te schrijven hoe islamitisch-liberaal het land wel niet is.
    Ach, iedere ook maar enigszins objectieve waarnemer kan dus zien dat de ophef over China pure politiek en propaganda is. Met als grote gemene deler op de achtergrond: anticommunisme. Niets erger dan orde, rust, en regelmaat - drugs, criminaliteit en ellende is waar deze mensen altijd de voorkeur aan geven  . Gepaard gaande met een ontzettende hoeveelheid onbenul aangaande hun eigen motieven, dat wil zeggen: de werking van de menselijke geest in het algemeen. Uit het tweede artikel van Bockma:

Maar Nasr heeft natuurlijk een redelijk excuus aangaande de veel ergere misstanden in Turkije en Saoedi-Arabië: bij hem is het een klassiek cultureel splinter-en-balk verhaal.
   En alweer een bericht over de gevangen-genomen Saoedi-Arabische dissidenten - en alweer van Harmen Bockma:

Uit: De Volkskrant, 27-04-2011, van verslaggever Harmen Bockma

Groninger museum

Ook werk van Ai Weiwei zit vast

'Ai Weiwei is een kunstenaar uit onze stal', zegt conservator Sue-an van der Zijpp van het Groninger Museum over China's bekendste beeldend kunstenaar, die sinds begin april wordt vastgehouden door de autoriteiten. 'Uiteraard nemen we het voor hem op.'
    Op het Starckpaviljoen van het museum staat sinds enige tijd de tekst 'Free Ai Weiwei'. Net als andere musea en kunstenaars over de hele wereld vraagt het Groninger Museum aandacht voor het lot van Ai, van wie sinds zijn aanhouding - samen met een aantal medewerkers - nagenoeg niets meer is vernomen.   ...

Red.:   Oh, vergissing... Het ging toch weer over Weiwei. Maar Bockma hadden we goed, toch ...?
    Even geen tijd gehad voor Hans, maar het volgende trok de aandacht, want: positief nieuws! (in verband met het volgende ook een plaatje)

Uit: De Volkskrant, 02-05-2011, van correspondent Hans Moleman

Peking laat jurist Teng Biao vrij

De Chinese autoriteiten hebben de mensenrechtenadvocaat Teng Biao vrijgelaten en tegelijk een andere jurist, Li Fangping, opgepakt. Teng werd bijna twee maanden geleden ontvoerd door de staatsveiligheidsdienst, als onderdeel van een grote campagne van Peking om kopstukken van de Chinese hervormingsbeweging onschadelijk te maken.   ...

IRP:   Maar van de kristallen bol zijn we nog steeds niet af:

En nog een verassing: de communisten blijken een klein menselijk trekje te hebben:

We vielen bijna achterover.
    Maar we veerden weer meteen overeind toen we even verder gebladerd hadden:

Uit: De Volkskrant, 02-05-2011, door Petra Quaedvlieg

Alle Chinese dissidenten zitten in een spagaat

De auteur is journalist en woont sinds 2004 in Shanghai. Ze stelt dat dissidenten kritiek leveren, maar dat China hún land blijft. Het Westen kan ze helpen maar subtiel, via een omweg. Dat begrijpen dissidenten uitstekend.

Tussentitel: Chinese functionarissen zijn meesters in subtiel intimidatie

Uit angst voor een sluimerende 'jasmijnopstand' naar het voorbeeld van het Midden-Oosten zijn de Chinese autoriteiten de afgelopen weken een stevige repressiecampagne begonnen. Tientallen juristen, schrijvers, kunstenaars, studenten, bloggers en activisten zijn gearresteerd, onder huisarrest geplaatst, naar werkkampen gestuurd of 'verdwenen'. Ze zitten allemaal vast omdat ze een onafhankelijk, kritisch stemgeluid durven te laten horen: luizen in de pels.   ...

Red.:   Enzovoort. Dus het veel kleinere "positieve" bericht is meteen weer gecompenseerd door een tweederde pagina propaganda. "Maar is wat daar staat wel echt propaganda en niet doodgewoon waar?". Het zou kunnen. Maar daar gaat het hier niet om. Het gaat hier om de vergelijking met het corresponderende geval van de dissidenten die vastgezet zijn in Saoedi-Arabië. Daarover vonden we alleen het volgende bericht:

Tja ...
    Al een hele week niets van hans gehoord. Misschien heeft 'ie wel zitten schrijven, maar er is niets van in de krant gekomen. Dat zit zo: de afgelopen week is namelijk Osama bin Laden gedood door de Amerikanen. En dat nam een flink deel van de krant in beslag.
    Maar goed, het is een nieuwe week, dus er is weer nieuwe kansen.
    Alleen, er was nog steeds geen sprake van het door Hans al veelvuldig aangekondigde protest en oproer. Maar daar is wel een mouw aan te passen: we maken gewoon ons eigen protest. Er was namelijk een popconcert, en voor wie nog met zijn hoofd in de Koude Oorlog van de jaren zestig leeft, is de associatie "popconcert" en "protest" een logische. Toch ...?

Uit: De Volkskrant, 09-05-2011, van correspondent Hans Moleman

Reportage | Groot rockfestival in Shanghai

Protestlied klinkt anders in China

Op het grootste rockfestival van China geen liedjes over machtsmisbruik. 'Wij protesteren op een andere manier.'

Waar is Mr. Big? De hardrockformatie uit Los Angeles, Californië, is er niet. Populair in Japan en nu ook in China, maar Shanghai hebben ze niet gehaald.
    Censuur? Nee, weet een fan, niks politieks. Foutje met het visum. De groep was na een optreden in Peking even naar Japan gevlogen, en toen ze door wilden naar Shanghai bleken ze geen multi-entry stempel in hun paspoort te hebben. Dan kom je China niet weer in, al ben je Mr. Big.
    Het was een domper voor vele fans die dit weekeinde naar het Midi Festival in Shanghai waren gekomen. ...

Red.:   Gevolgd voor een hele pagina vol prietpraat waarvan de rechtvaardiging voor publicatie alleen maar zit in papiervulling voor de koppen erboven.
    Hé, een dag later een bericht dat niet strikt negatief is:

Uit: De Volkskrant, 10-05-2011, van correspondent Hans Moleman

China: levenslang wegens graaien

Formeel was het een doodvonnis: de burgemeester van Shenzhen is veroordeeld wegens corruptie. Het is beslist niet de eerste leider van een Chinese wereldstad die ten val komt.

De 56-jarige Chinese burgemeester Xu Zongheng is maandag wegens corruptie veroordeeld tot een voorwaardelijke doodstraf. Een dergelijk vonnis komt in de praktijk neer op een veroordeling tot levenslang.
    Xu werd het slachtoffer van zijn graaizucht. Jarenlang waande hij zich de keizer, als burgemeester van de miljoenenstad Shenzhen, aan de zuidkust van China, vlak bij Hongkong. Hij had de gewoonte in ruil voor zijn invloed waar hij maar kon smeergeld op te strijken, in totaal drie miljoen euro.
    De val van de eerste burger van Shenzhen is de zoveelste corruptiezaak met als middelpunt de leider van een Chinese wereldstad. In voorgaande jaren verdwenen al burgemeesters van Peking en Shanghai, kopstukken die net als Xu gewoon waren staatshoofden te ontvangen, voor lange tijd in de gevangenis wegens het opstrijken van smeergeld. Ze waren lid van het politbureau, het hoogste orgaan van de communistische partij.
    Corruptie is in China al vele jaren een ernstig probleem. President Hu Jintao en zijn linkerhand premier Wen Jiabao waarschuwen met regelmaat dat de onbetrouwbaarheid van politici en ambtenaren een van de grootste gevaren is voor de legitimiteit van de communistische partij.
    Het graaien is relatief eenvoudig door een combinatie van snelle economische groei en gebrek aan democratische controle. Vrijwel jaarlijks kondigt Peking een anti-corruptiecampagne aan, en elke keer blijkt het resultaat vooral symbolisch. Er worden duizenden partij- en overheidsdienaren bestraft, en vervolgens gaat de corruptie gewoon door.
    Behalve burgemeesters, die in China vaak veel macht hebben doordat ze ook stedelijk partijsecretaris zijn, is een reeks functionarissen betrapt. ...

Red.:   Dat wil zeggen: niet strikt negatief als je van mening als je opvalt dat bestrijding van corruptie een positieve zaak is.
    Desalniettemin gaat er hier natuurlijk weer het nodige fout. Ten eerste: de vormen van corruptie die genoemd worden bestaan ook in de het westen, alleen noemt men het daar "de vrije markt" en "het kapitalistische systeem". Dat zijn eufemismen voor het toelaten van corruptie en graaien - en net als in China: door de top van de maatschappij.
    Tweede fout dus: dat de corruptie in China het gevolg zou zijn van ontbreken van democratie. In Amerika is er wel democratie, en is het verschijnsel wat aangaande China wordt aangeduid als "corruptie" talloze malen erger.
    Oké, dat was een mogelijk een geval van enige balans in een bericht. Dus maar weer snel terug naar de reguliere service - het onderwerp: godsdienstvrijheid:

 
Uit: De Volkskrant, 13-05-2011, van correspondent Hans Moleman

Vermetele petitie Chinese pastors

De pastors van zeventien ondergrondse huiskerken hebben de bijzondere stap gezet een petitie in te dienen bij China's eenpartijparlement, waarin zij vragen om meer religieuze vrijheid. Het verzoekschrift, een eeuwenoud Chinees gebruik, volgt op de arrestatie van tientallen kerkleden in Peking in april.
    De petitie, die woensdag bij het gebouw van het Volkscongres in de Chinese hoofdstad werd bezorgd, vraagt om een parlementair onderzoek naar de behandeling van de huiskerk. De leiders van de huiskerken verzoeken de parlementariërs ook een nieuwe wet op te stellen die de vrijheid van geloof beschermt.
    China heeft volgens zijn grondwet religieuze vrijheid, maar in de praktijk moet elke religieuze beweging door Peking worden goedgekeurd. Speciale staatscommissies voor elke denominatie wijzen de kerkleiders aan - van bisschoppen en lama's tot imams - en kerken hebben de strikte opdracht zich niet met 'politieke' zaken te bemoeien.   ...

Red.:    Allemaal uiterst verstandige zaken. Want het eert dat religies doen is elkaar de kop inslaan. Sinds mensenheugenis. Dus als er ergens de mogelijkheid is om religie buiten de deur van de openbaarheid, van de maatschappij, te houden, dient die met beide handen worden aangegrepen. Religieus zijn moeten mensen maar thuis doen, waar ze er andere religies en redelijke mensen niet mee beledigen en anderszins lastig vallen. Kijk maar bijvoorbeeld naar hatelijkheden en de moorddadigheid ten opzichte van andere religies van moslims . Indien aan de islamitische godsdienstvrijheid naar proportie dezelfde aandacht zou moeten worden geschonken als dit artikel, had de krant er de hele week mee vol gestaan.
    En oh ja, ook in dit artikel weer herhaling, natuurlijk:

Hans weet weer alles vanuit het Kremlin. Hij heeft dan ook volkomen objectieve en betrouwbare bronnen:

Tja ...
   Overigens: Falun Gong is een beweging uit Amerika, vanuit een zich als vijand beschouwend land (de marine van dat land patrouilleert voor de Chinese kust met vliegdekschepen), net als de onschuldige club waar Hans het in zijn artikeltje over heeft:

Nee, die kerken hebben echt geen maatschappelijke opvattingen en aspiraties, hoor ...
   Dat vorige bericht was op een vrijdag. Vandaag is het maandag - en waar gaat het over ...?

Uit: De Volkskrant, 16-05-2011, van correspondent Hans Moleman

Reportage | Op honderden plaatsen in China komen gelovigen in illegale huiskerken bij elkaar

De Verlosser woont op de tweede verdieping

Onze lieve heer zit op de tweede etage van een woonflat in Shanghai, zondagmiddag. Het is gewoon een appartement in een van de vele nieuwe middenklasse-buitenwijken, maar wie binnenloopt hoort het tokkelen van gitaren en de lofzangen.
    'Jezus, U bent mijn Heer, U geeft mij kracht. Alleen door U kan ik verlost worden', zingt voorganger Xu Xilai, en 25 jonge mensen zingen hem na. Ze zitten geknield op kussentjes op de houten vloer van de woonkamer, het meubilair is aan de kant geschoven.
    Tegen de muur staat een eenvoudig houten kruis, op de grond heeft de gastvrouw schaaltjes watermeloen neergezet. Pastor Xu, ...

Red.:   En zo gaat het weer een hele tijd door. Vulsel om een oude gerecht her op te dienen:

Een gerecht met zelfde (houdbaarheid)waarde als verse vis die op vrijdag op het menu stond: stinkend!
    En na de maandag komt de dinsdag:

Uit: De Volkskrant, 17-05-2011, van correspondent Hans Moleman

China gaat bevolking opnieuw verhuizen

China is begonnen met een verhuizingsproject dat twee keer zo groot is als de ontruiming van het dal van de Drieklovendam jaren geleden.
    Het gaat om een ontruiming in de centrale provincie Shaanxi, waar de komende tien jaar bijna drie miljoen mensen uit bergachtige streken zullen worden gehaald.
    De megaverhuizing vindt plaats in twee delen van de provincie. In het zuiden worden 2,4 miljoen mensen verwijderd uit dorpen en stadjes die vaak last hebben van overstromingen. In het noorden moeten nog eens bijna een half miljoen mensen verhuizen vanuit een streek waar grote droogte heerst.   ...
    Voor de bouw van de Drieklovendam, de grootste waterkrachtcentrale van China, werden ruim een miljoen mensen gedwongen te verhuizen. Er werden nieuwe steden en dorpen gebouwd buiten het gebied dat door het vollopen van de dam onder water is gekomen.
    De Drieklovendam geldt inmiddels als een omstreden project. De kosten liepen uit de hand en er traden onverwachte neveneffecten op na de aanleg, zoals landverschuivingen en vervuiling van het water door slib en afval.

Red.:    Dat eerste zin van de laatste alinea is een gotspe, want het Drieklovendam-project is in alle westerse berichtgeving altijd beschreven als "omstreden", een eufemisme voor "fout". En de tweede zin is vervorming voor door eenzijdigheid, want wat Moleman weglaat, is dat er voor de bouw van de dam enorme overstromingen waren, bijna jaarlijks, die door de dam voorkomen zijn.
    Maar dit was eigenlijk toch niet negatief genoeg. Dus nog maar een Weiwei-tje er achteraan:

Uit: De Volkskrant, 17-05-2011, van correspondent Hans Moleman

Celdeur op een kier voor vrouw Chinese dissident Ai Weiwei

Na zes weken isolatie en verhoren heeft de Chinese kunstenaar Ai Weiwei voor het eerst bezoek mogen ontvangen. Zijn vrouw Lu Qing kreeg zondag een telefoontje van de politie, waarna ze naar een onbekende locatie in de Chinese hoofdstad werd gebracht. Daar mocht ze een kwartier met hem praten.   ...

Red.:   'Na zes weken van isolatie en verhoor'. Hans is er weer hoogstpersoonlijk bij geweest. Dit nadat hij daartoe een uitnodiging had ontvangen van de Chinese geheime dienst, met wie hij op goede voet staat.
    Om het blad te vullen nog het volgende:

Waarna we weer gezocht hebben naar de berichten over de internationale druk op Saoedi-Arabieebn het aandringen van zowel de VS als de EU, en weer dit vonden:

Tja ...
    En om de week af te lsuiten, op zaterdag:

Uit: De Volkskrant, 21-05-2011, van correspondent Hans Moleman

Kunstenaar en activist Ai Weiwei beschuldigd van belastingfraude

De Chinese autoriteiten hebben de kunstenaar en activist Ai Weiwei beschuldigd van belastingontduiking, anderhalve maand nadat ze hem hadden gearresteerd. ...

Red.:   Was al gemeld. Hij was beschuldigd van een 'economisch delict',en belastingontduiking is het meest voorkomende economische delict. Overal ter wereld. Geen reden voor een nieuwsbericht, dus.
    Maar het ging natuurlijk niet om de feiten:

Het gaat erom om dit soort dingen, beschuldigingen van zwarte misdaden gepleegd door de Chinese staat te kunnen herhalen - want wat je herhaalt, is waar.

Wat natuurlijk een afkorting is van het feit dat hij in een gewoon woonhuis, vermoedelijk van de niet al te armoedige soort, wordt vastgehouden.
    Oh nee, dit is China:

Hoeps, en daar is de alwetende ingewijde weer met de enig juiste verklaring.
    Maar hij heeft bronnen:

Het equivalent van de bekende tante Betje uit de Molenaarstraat, Makkum. Want waarom zouden we iemand die overduidelijk b

erichtgeving ondergeschikt maakt aan zijn ideologische opvattingen, geloven in wat voor bewering dan ook, behalve als die eenduidig controleerbaar is. Waarom zou dit niet doodgewoon een meninkje van Hans Moleman zijn, die die mening een air van betrouwbaarheid wil geven door het opvoeren van 'een jurist uit Shanghai'?
    Dit is het fundamentele probleem met alle bewezen leugenaars en propagandisten: er is geen enkele reden om wat dan ook van datgene dat er uit hun mond of pen komt te geloven, tenzij het door keiharde feiten gestaafd wordt.
    Tussendoor een bericht over een andere zaak, namelijk die van schrijver Kluun, succesauteur van makkelijk toegankelijke boeken, in China. Het gaat om de in de krant geplaatste illustratie bij een ingezonden brief hierover. In een boek van Kluun zijn wat rauwdouwerige seksscènes en bijbehorende terminologie verzacht in de Chinese uitgave. Op dezelfde manier als te expliciete seksscènes in Europese films geknipt worden uit de Amerikaanse versies. Maar dit is China:

Uit: De Volkskrant, 20-05-2011, ingezonden brief van Henk Pröpper, Directeur Nederlands Letterenfonds

Kluun in China

... Kluun mag lachen om de censuur die in zijn Chinese vertaling is toegepast, het is de politiek van het Letterenfonds niet samen te werken met uitgevers die zo te werk gaan. Het respect voor de tekst en de bedoelingen van de auteur staan centraal. Als een uitgever in enig land moeite heeft met een bepaalde passage dan verplichten we die uitgever contact op te nemen met de auteur om het probleem voor te leggen en een eventuele aanpassing te bespreken. Zo niet dan wordt er geen subsidie verleend en is toekomstige samenwerking uitgesloten.
    Dat Kluun naar China wil terwijl zijn werk is versneden ...

Red.:   Overigens: zou het in Egypte zijn gebeurd, zou dezelfde Henk Pröpper er de loftrompet over hebben gestoken, als erkenning van de waarde van andere culturen, die ons ook zoveel kunnen leren. Want al dit soort literatuurlui zijn fervente multiculturalisten. Maar ook even fervente anticommunisten. Zie dus bijvoorbeeld die bijgeplaatste illustratie, bijschrift: 'Britse kunstenaars voerden woensdag actie om de Chinese kunstenaar en activist Ai Weiwei vrij te krijgen. De Chinese kunstenaar zit al ruim 6 weken vast':

    We hebben als een tijd niets van Hans gehoord. En onderstaande bericht lijkt in eerste instantie neutraal;

Uit: De Volkskrant, 08-06-2011, van een correspondent

Rijkeluiszoon stak lastige gewonde dood

Yao Jiaxin reed vorig najaar met zijn nieuwe Chevrolet Cruze een jonge moeder op de fiets aan, en toen hij zag dat de lichtgewonde vrouw naar zijn kenteken keek stak hij haar dood. De misdaad kostte Yao, een 21-jarige student aan het conservatorium van de miljoenenstad Xian, uiteindelijk zelf het leven.
    Dinsdag werd hij met de injectiespuit ter dood gebracht, nadat het beroep tegen zijn doodstraf was verworpen.
    De zaak maakte veel discussie los in de Chinese samenleving. Het was het zoveelste voorbeeld van wangedrag van een generatie die als 'de kinderen van de eerste rijken' wordt aangeduid. Deze jongeren worden vaak beschouwd als onuitstaanbaar verwend en gespeend van fatsoen. Yao was enig kind van ouders die een goede positie hebben bij een militair staatsbedrijf.
    De student verklaarde tegen de politie dat hij de 26-jarige Zhang Miao acht keer had gestoken omdat hij bang was 'dat die boerenvrouw wel eens lastig zou kunnen worden'.   ...

Red.:   Bij het bericht stond  "van onze correspondent", wat dus ongetwijfeld Hans Moleman is. En let nu eens op dit zinnetje: 'Deze jongeren worden vaak beschouwd als onuitstaanbaar verwend en gespeend van fatsoen.' Hetgeen zonder manipulatie ongetwijfeld zou moeten luiden: "Deze jongeren zijn vaak onuitstaanbaar verwend en gespeend van fatsoen." En zo krijgen we dus weer een heldere inkijk in de mentaliteit van Hans: hij kiest unverfroren voor de rijken. Natuurlijk ook één van de motieven achter zijn anti-communistische campagne: de rijke zijn de bron van inkomsten van de middenklassengroepen als de journalistiek, en de communisten doen tenminste nog wat tegen de rijken. In het westen krijgen ze volledig vrij spel.
    Nog een andersoortige kleiner berichtje van Hans:

Uit: De Volkskrant, 09-06-2011, van correspondent Hans Moleman

'Mao schreef rode boekje wel zelf'

Had Mao Zedong alle adviezen en overpeinzingen in zijn rode boekje van zichzelf? Twijfel hierover is ongegrond, zo hebben de autoriteiten in Peking laten weten, nadat er op het Chinese internet oude geruchten waren opdiept dat de Grote Roerganger hulp van anderen kreeg bij zijn meesterwerk.
    De twijfels komen op een gevoelig moment: eind deze maand viert de Chinese Communistische Partij dat ze negentig jaar bestaat. ...

Red.:   Enzovoort. Weinig ruimte voor sneren, zou je zeggen. Hans maakt het gewoon:

Ach ja ... nooit gehoord van het Dickensiaanse Engeland of het hedendaagse Amerika, kennelijk. Of gewoon een driedubbeldik bord voor z'n kop ...
    Terug naar het gewone werk. Uit dezelfde krant, het paginavullende propagandawerk:

Uit: De Volkskrant, 09-06-2011, van correspondent Hans Moleman

Reportage | De eenzame strijd van restauranthouder Shi Jianhua tegen de machthebbers

Zwarte blubber bedreigt wetland

Het industriële succes van China heeft een zwarte achterkant. Het leven in de kwelders sterft door vervuiling. Slechts een enkeling verzet zich: 'Ik ga door tot ze veranderen.'

Red.:   Eenzelfde soort onwetendheid, in dit geval van zaken als "the Black Country" , het Roergebied , of "the Rust Belt" . Of gewoon weer dat bord voor de kop ...
    Kennelijk moet er wat ingehaald worden na de kleine pauze. De volgende dag:

Uit: De Volkskrant, 10-06-2011, van correspondent Hans Moleman

Reportage | Modelzone Luan

De groei van China verplaatst zich naar het binnenland

Peking wil de groei beperken om oververhitting van de economie te voorkomen. Maar in de provincie Anhui krijgen ze net de smaak te pakken.

Tussentitel: 20% economische groei is het streven van de provincie Luan

Reclameborden langs de nieuwe snelweg Hefei-Zhengzhou waarschuwen al van verre: de volgende afslag leidt naar de 'Modelzone voor industriële transfer Luan'. Tussen zacht glooiende heuvels, graanvelden en hier en daar nog een rijstveld met een ouderwetse waterbuffel voor de ploeg duikt verse hoogbouw op.
    Dat moet hem zijn, de modelzone.    ...

Red.:   Enzovoort - alweer ruim anderhalve pagina vol. Met in dit keer voornamelijk berichtgeving. Over hoe snel het bouwen in China gaat. Maar helemaal rechts staat nog een tussenstuk:

Boodschap, net als eerder: het is allemaal alleen voor de rijken, zeg maar de partijbonzen. Wat ook een prominente plaats heeft gekregen als tussentitel (vermoedelijk door een Nederlandse redacteur):

    Maar natuurlijk is ook hier weer sprake van vals spel. Want de term 'een flat' in de kop en de tussentitel mag wel suggereren dat het om iets gewoons gaat, maar in feite gaat het dus vergelijkenderwijs om appartement of iets dergelijks in Shanghai, wat iets als hetzelfde is als een appartement in hartje Tokio, of een huis in hartje Londen: onbetaalbaar voor zelfs de betere middenklasse. Het blijft dus een gewoon liegend propagandamannetje, die Hans. En zijn Hollandse collega op de redactie.
    Stop de persen! Groot nieuws! Maak twee pagina's vrij!:

Uit: De Volkskrant, 23-06-2011, van de buitenlandredactie

China laat kunstenaar Ai Weiwei op borgtocht vrij

De Chinese kunstenaar en mensenrechtenactivist Ai Weiwei, die bijna drie maanden geleden werd opgepakt, is op borgtocht vrijgelaten. Dat hebben de staatsmedia in China woensdag gemeld.
    Volgens het officiële persbureau Xinhua werd Ai op vrije voeten gesteld nadat hij had toegegeven dat hij zich schuldig had gemaakt aan belastingontduiking. De kunstenaar had zich 'goed gedragen door zijn misdaden te erkennen', aldus Xinhua. Hij zou hebben beloofd de achterstallige belasting alsnog te betalen. Ook Ai's slechte gezondheid - een niet nader genoemde chronische ziekte - zou een rol hebben gespeeld. ...

Red.:   Het artikel telde 143 woorden (all in). We gaan wat nog komt zorgvuldig tellen.
    Het volgende bericht:

Uit: De Volkskrant, 25-06-2011, ANP

Ook medewerkers Ai Weiwei weer vrij

Na de Chinese kunstenaar Ai Weiwei zijn vrijdag ook zijn boekhouder en zijn ontwerper vrijgelaten. Dat heeft Ai's advocaat bekendgemaakt. ...

Red.:   Aantal woorden: 54. En nog geen enkel woord van Hans.
    En daar is 'ie. Hij had  het toch nog te druk om een bericht te schrijven, dus werd het een column. Zo meteen zien we waarom:

Uit: De Volkskrant, 27-06-2011, door Hans Moleman, correspondent in China

Column | China laat bekende dissidenten vrij

Vrijlating als een handige manier van monddood maken


Red.:   De eerste van de bekende trucs: doe het één, stop in de gevangenis, en het is fout, en doe het ander, laat vrij, en het is ook fout.

Heeft Ai hem zelf verteld...

Uit de duim gezogen. Complotdenken.

Nog meer fanatsie.

De kristallen bol. Complotdenken.

Terecht, voor een rijke en vluchtgevaarlijke belastingontduiker.

In werkelijkheid: enkele tientallen. Ongeveer net zo veel als er in Turkije in de gevangenis zitten (bijna onze buren, en oneui9dg veel kleiner dan China), en in een fractie van wat er in Saoedi-Arabië allemaal gebeurt. Waar je na het ene bericht dus helemaal niets meer over hoort.

Wat het overgrote deel van de Chinezen niet wil. Want dan krijg je een zwak land, dat onder de voeten gelopen wordt door westerse mogendheden die de opium komen brengen, en daarna komen de massamoordenaars uit Japan. Iets dat Hans als volgt brengt:

En tot slot nog wat hameren op het oude aambeeld:

Dus waarom had Hans de tijd niet om een bericht te schrijven: omdat hij een stukje Koude-Oorlogspropaganda wilde schrijven, en dat niet kwijt kan in een bericht.
    We hebben wat zaken van Hans overgeslagen (vele volle pagina's beslaand), want tijd is kostbaar. Maar vergelijking blijft belangrijkn - daarom weer een bericht uit Saoedi-Arabie, waar het natuurlijk nog steeds veel slechter is dan in China. Het is een persbericht:
 

Uit: De Volkskrant, 23-07-2011, Reuters

Amnesty bekritiseert nieuwe anti-terreurwet

Saoedi's beschuldigd van beknotten vrijheden

Tussentitel: Riyad: wet wel degelijk gericht tegen terroristen

Amnesty International heeft Saoedi-Arabië ervan beschuldigd dat het de oppositie monddood probeert te maken door middel van een nieuwe antiterreurwet. Volgens de mensenrechtenorganisatie lijkt die vooral bedoeld om demonstraties voor democratische hervormingen de kop in te drukken.
    De nieuwe ontwerpwet, waarop Amnesty de hand heeft weten te leggen, bevat onder meer een ruimere defintie van een 'terroristische misdaad'. Volgens de tekst valt daar alles onder wat de 'reputatie van de staat schaadt' of de 'nationale eenheid ondermijnt'. Iedereen die de integriteit van het koningshuis in twijfel trekt, loopt het risico tien jaar celstraf te krijgen.
    Verder kunnen gearresteerde terreurverdachten tot 120 dagen volledig van de buitenwereld worden afgeschermd, of zelfs langer wanneer de rechter daar toestemming voor geeft. Ook als ze toegang tot advocaten krijgen, gelden daar restricties voor.
    Volgens Amnesty betekent de ontwerpwet een bedreiging voor de vrijheid van meningsuiting. 'Als de wet wordt aangenomen, maakt dat de weg vrij om zelfs de kleinste, vreedzame protestuitingen te bestempelen als terrorisme.'
    Anders dan de meeste Arabische landen heeft Saoedi-Arabië nauwelijks last gehad van de golf van onrust die sinds de opstand tegen de Tunesische president Zine al-Abidine Ben Ali over het Midden-Oosten sloeg. Het bleef beperkt tot enkele kleine betoginkjes in het oosten van het land.   ...

Red.:    En die zogenaamde anti-terreurwet is daar natuurlijk ook voor bedoeld. Merk op dat er sinds het laatste bericht over Saoedi-Arabie tot aan dit geen enkel stukj is verschenen van een correspondent in Arabische wereld dat terugkomt op de nare feiten. Laat staan iets dat vergelijkbaar is met de brede Moleman-stroom. Wat je wel ziet, zijn dit soort verhalen:
 

Deze zijn allemaal stukken van de reguliere Arabische-wereldcorespondent Rob Vreeken. Teneur van al deze verhalen: het gaat goed met de islamitische wereld en wat er niet goed gaat zal vast binnen niet al te lange  tijd beter gaan worden. Vrekken heeft zelfs een boek of boeken geschreven met deze boodschap. En er verschijnen dus met regelmaat van dit soort pagina's van zijn hand - vergezeld van vele hoofdoeken. Ook een vorm van selectieve herhaling - maar dan van de positieve kant.
    Zo zien we dus twee vormen van selectieve herhaling: Molemam die eindeloos het negatieve herhaalt uit China, en Vreeken die eindeloos het positieve herhaald uit de Arabische wereld. terwijl iedereen met eigen ogen kan zien dat de Arabische wereld qua huidige ontwikkeling en toekomstige ontwikkelingsmogelijkheden, materieel en maatschappelijk, lichtjaren afstaat van de Chinese.
    En natuurlijk kan dit slechts het gevolg zijn van ideologische keuze. Aan de trek-kant de aanwezigheid van moslimimmigranten in Nederland en het bijbehorende migratiefundamentalisme, en aan de duw-kant het aloude anticommunisme.
    De afgelopen weken was er geen tijd voor de vele werken van Hans, maar de volgende viel wel weer erg op. Het stukje behoort tot de rubriek "De kleine wereld", waarin correspondenten praten over typische meestal menselijke, verschijnselen uit hun verblijfsland. Hans heeft een typische Chinees gevonden:

Uit: De Volkskrant, 30-08-2011, rubriek De kleine wereld, door Hans Moleman.

De Chinese beul mag niet over zijn werk praten

Tussentitel: Maar hij zei wel veel tegen een schoolvriend

Een brede, volvette figuur schuift langs ons tafeltje, gestoken in politieblauw T-shirt en dito legerbroek. Zijn hand gaat ter begroeting even omhoog, en dan loopt hij door naar een tafeltje in de hoek van het theehuis. 'Dat is de beul', fluistert tafelgenoot J, die uit deze streek komt. 'De districtsbeul van Hongyuan. Hij is de man die voor de rechtbank de executies uitvoert.'   ...

Red.:   Joseph Goebbels zou zijn petje afnemen voor dit soort werkjes ...
    Een klassiek geval van selectieve bronnen - eerst de boodschap:

Uit: De Volkskrant, 14-01-2012, van de buitenlandredactie

Niet gehuild: naar strafkamp

Noord-Korea bestraft degenen die onvoldoende tranen zouden hebben geplengd na het overlijden van Kim Jong-il. Burgers die tijdens de strak geregisseerde rouwplechtigheden voor de Geliefde Leider te weinig verdriet toonden, worden naar een werkkamp gestuurd, zo meldde een webkrant in Zuid-Korea.
    'De autoriteiten leggen straffen van ten minste zes maanden werkkamp op aan mensen die niet deelnamen aan de georganiseerde rouwbijeenkomsten of aan degenen die niet huilden en niet oprecht leken te treuren' ...
    ... zijn openbare rechtszittingen gehouden voor mensen die tijdens de rouwperiode probeerden het land te ontvluchten of met een mobieltje naar het buitenland te bellen. Opsluiting in een heropvoedingskamp of verbanning naar afgelegen streken zou ook dreigen voor burgers die het waagden kritiek te leveren op het dynastieke systeem, waarin de macht van vader op zoon wordt doorgegeven. ...

Red.:   Dan de bron:
 

Oftewel: de status van de bron ligt op hetzelfde niveau als dat van de tegenstanders van Saddam Hoessein, die een propagandaleugen-campagne organiseerden rond Saddam's moord op couveusebaby's .
    Ook de buitelandredactie bevestigt dat ze dit bericht nooit had mogen plaatsen:

Hetgeen dus niet geplaatst mag worden volgens de gewone journalistiekregels of misschien zelfs wel het redactiestatuut. Waarmee de gang van zaken ongeveer van toepassing op het volgende citaat:

Hetgeen je dus naadloos kan vertalen in:

Je vraagt je ernstig af wat mensen bezielt die hun beroepseer en beroepscode te grabbel gooien voor zo weinig gewin.

Naar Vrijheid van meningsuiting , Sociologie lijst  , Sociologie overzicht  , of  site home .