Uit: De Volkskrant, 07-06-2007, hoofdredactioneel commentaar

Te laat voor preferendum

Hoe kan de Nederlandse burger beter worden betrokken bij Europese zaken? Het referendum is daarvoor het verkeerde instrument, zegt de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid in het rapport Europa in Nederland, dat dinsdag werd aangeboden aan premier Balkenende. In een referendum heeft de kiezer slechts de keuze tussen ja en nee. Zelden leent de gemaakte keuze zich voor een duidelijke interpretatie.
    De WRR ziet meer heil in het zogeheten preferendum. Bij deze vorm van volksraadpleging krijgt de burger vroegtijdig meerdere inhoudelijke alternatieven voorgelegd in plaats van een ja/nee-vraag achteraf. De uitslag kan fungeren als een belangrijke, zo niet de belangrijkste bouwsteen voor het Nederlandse onderhandelingsmandaat in Brussel.
    De notie van een preferendum is zeker interessant en de gedachte erachter sympathiek. Maar het zou verkeerd zijn hierin het ei van Columbus te zien. Ook dit middel heeft zijn beperkingen. Het toeval wil dat er juist gisteren in Arnhem zo’n preferendum werd gehouden over het omstreden havenplan. Weinigen zullen het een onverdeeld succes noemen: de drie varianten kenden geen grote verschillen en het was onmogelijk een stem tegen het plan als zodanig uit te brengen.
    Los van de merites helpt het WRR-voorstel het kabinet ook niet uit de brand als het gaat om de vraag of een vereenvoudigde versie van de Europese Grondwet al dan niet moet worden onderworpen aan een nieuw referendum. Voor een preferendum is het in dit geval veel te laat. Op de Europese top van 21 en 22 juni zullen de uitgangspunten worden bepaald voor een gewijzigd verdrag, dat vervolgens voor het einde van het jaar zijn beslag moet krijgen.
    Hoeveel kritiek er ook moge zijn op het referendum van twee jaar geleden, het heeft een politiek feit van de eerste orde geschapen. Dit feit kan niet ongedaan worden gemaakt door nu het parcours te verleggen. Het vertrouwen van de burgers in het Europabeleid zal verder afbrokkelen als het kabinet hen bij een nieuw verdrag niet recht in de ogen durft te kijken.


Red.:   Dat is dus de bedoeling: kiezen tussen drie alternatieven zonder "Nee" te kunnen zeggen - of uit In het kort: 
 

I don't care who does the voting, as long as I do the selecting', said Boss Hogg .

Kijk, dit is nu een uitnemend voorbeeld van je reinste aristocratische judas-mentaliteit.

De Volkskrant, 27-01-2007, door Frank van Alphen

'Een baan is geen bezit voor het leven'

Een ontslagvergoeding werkt contraproductief, stelt de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR). Dat geld kan effectiever worden ingezet om werknemers op een nieuwe baan voor te bereiden. Dat is nodig omdat de arbeidsmarkt onherroepelijk flexibeler wordt.
    Dit schrijft het adviesorgaan in een vrijdag gepubliceerd rapport over de flexibilisering van de arbeidsmarkt. Het advies komt nadat de Sociaal-Economische Raad (SER) zijn tanden heeft stuk gebeten op dit dossier. Ondernemers willen werknemers sneller en tegen lagere kosten kunnen ontslaan. Van de bonden mag absoluut niet worden gemorreld aan de ontslagvergoeding.
    ‘We denken dat ons rapport inzichten biedt waarmee werkgevers en werknemers verder kunnen’, zegt econoom Jules Theeuwes, die als raadslid van de WRR verantwoordelijk is voor het rapport. ‘We willen de flexibilisering van de arbeidsmarkt positief benaderen. Nu is de houding: die baan is van mij. De werkgever die mij ontslaat, ontneemt mij mijn baan. Een werknemer moet inzien dat hij een bepaalde baan niet meer kan doen en dat hij zich moet voorbereiden op ander werk.’ ...
    Bonden zien de ontslagvergoeding als beste bescherming voor oudere werknemers die moeilijk een nieuwe baan vinden. ‘Er is nu geen arbeidsmarkt voor oudere werknemers. Die zal er wel komen als de krapte op de arbeidsmarkt verder toeneemt. Verder moeten we zorgen dat ouderen in dienst blijven. Bijvoorbeeld met fiscale maatregelen die voorkomen dat het loon daalt als een oudere vier in plaats van vijf dagen gaat werken.’
    Hoe oud is Theeuwes zelf? ‘Ik ben 62 jaar. En ben onlangs nog van baan verwisseld. Ik werkte voor de WRR en ik ben nu directeur van onderzoeksinstituut SEO. I put my money where my mouth is.’

Red.:   De WRR doet hier een volstrekt onwetenschappelijk uitspraak, omdat er geen vergelijking is gemaakt tussen de situatie met of zonder ontslagbescherming. In zoverre die gedaan kan worden, moet men naar andere landen, en die zijn dusdanig anders ingericht, dat de vergelijking meteen ongeldig wordt. Waarschijnlijk is elders die vergelijking wel gemaakt, bewust of onbewust, maar dan dus met bijvoorbeeld de Verenigde Staten. En dan zou de conclusie dus moeten luiden: zonder ontslagbescherming is er misschien meer economische groei, maar gaan we meer volgens het Amerikaanse model werken, dus veranderen we onze maatschappij. Willen we zo'n verandering niet, gezien het voorbeeld van de Verenigde Staten, dan moeten we de ontslagbescherming handhaven.
    Een van de argumenten om ontslagbescherming te handhaven is te vinden door de termen wat te veranderen: ontslagbescherming is baanzekerheid is bestaanszekerheid, of omgekeerd: geen ontslagbescherming is baanonzekerheid is bestaansonzekerheid. En dat laatste is heel ineens heel makkelijk te begrijpen, en ook veel makkelijker weer te vertalen naar de economie. Want bestaansonzekerheid brengt burgers tot zuiniger leven, minder consumeren dus minder besteden, dus zorgt voor een lager economisch niveau - dat laatste volgens de eigen theorie van de standaardeconomen. "Geen ontslagbescherming" heeft dus ook een keiharde tegeninvloed op een veronderstelde economische groei, en het is maar de vraag welk van de twee invloeden het grootst is.
    Verder gaat Theeuwes in zijn redenatie zoals boven weergegeven dat iedere vorm van ontslagaanvraag door een werknemer terecht is. Dat is onjuist. Een werknemer kan iemand willen ontslaan, bijvoorbeeld omdat hij te oud is, zonder dat daarvoor een specifiek reden is, of omdat de werkgever een goedkopere, jongere, werknemer in zijn plaats wil aanstellen. In deze gevallen is ontslag onterecht (n het tweede geval omdat de werkgever ook vervangen kan worden door een jonger en goedkoper iemand, maar dat niet gebeurd - en uit hoofde van gelijkheid mag dus het tweede ook niet gebeuren).
    Ten derde stelt Theeuwes zichzelf als voorbeeld. Dat is een valse vergelijking, omdat de werknemers waar hij over praat voor het overgrote deel produceren, veelal  lager opgeleiden, zijn, en hijzelf hoger opgeleid is. De eesten vinden veel moeilijk een nieuwe baan, en wel exponentieel moeilijke naarmate zij ouder zijn. Hoger opgeleiden vinden veel makkelijker weer nieuwe werk, en speciaal mensen in topfuncties, zoals Theeuwes, die daarvoor hun netwerken gebruiken.
    De laatste fout betreft op een simpel doch essentiële factor, en het begaan ervan leidt tot twee mogelijkheden: Theeuwes is onnozel, of hij is vals. In beide gevallen is hij inhoudelijk ongeschikt voor zijn functie. Mogelijkerwijs past hij toch goed in zijn functie, als deze functie bedoeld is om dit soort conclusies te trekken, dat wil zeggen: conclusies die leiden naar een Angelsaksische economie en maatschappij.

Het volgende onderwerp waar de WWR is zich in roerde is de religie. Met even weinig deskundigheid en distantie, en dus met dezelfde desastreuze gevolgen:

 
Uit: De Volkskrant, 20-12-2007, van verslaggever Remco Meijer

Helft bevolking acht zich religieus

Rol godsdienst is afgelopen tien jaar weer toegenomen.

Tussentitel: Overheid kan zich niet veroorloven om nieuwe religiositeit te negeren.

Meer dan de helft van de inwoners van Nederland beschouwt zichzelf als een religieus persoon. Zij zijn in te delen in twee categorieën. Ruim een kwart van de bevolking voelt zich ongebonden spiritueel: religieus zonder lid te zijn van een kerkgenootschap. En een kwart beschouwt zich als kerkelijk religieus.
    Dit blijkt uit een onderzoek van bureau Motivaction, dat dinsdag is gepresenteerd door de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) in de bundel Geloven in het publieke domein.
    De WRR-publicatie is een zogenoemde ‘verkenning’ van de scheiding tussen kerk en staat. Dit erfgoed uit de Verlichting is een belangrijke verworvenheid, maar dat zovelen bezig zijn met zingeving, betekent dat de overheid het zich niet kan veroorloven religie in de samenleving te negeren. ‘Wie zich op dit terrein een intellectuele terugtocht permitteert, komt nog voor verrassingen te staan’, zei WRR-voorzitter Wim van de Donk op een symposium ter gelegenheid van de publicatie.
    Tien jaar geleden was in het Westen de rol van religie in het openbare leven kleiner, beaamde een groot aantal sprekers. De Duitse hoogleraar godsdienstsociologie Hans Joas stelde dat lang is gedacht dat religie, als een pre-modern fenomeen, zou uitsterven. ‘De religieuze ervaring blijft, ondanks economische groei en technologische ontwikkelingen.’
    Volgens de Amerikaanse hoogleraar Alan Wolfe, specialist in godsdienst en democratie in de Verenigde Staten, beleven we het einde van de secularisatie ‘zonder dat we naar een pre-Verlichting terugkeren’. Want de talrijke denominaties in Amerika hebben, omdat ze stuk voor stuk een minderheid zijn, juist belang bij de scheiding van kerk en staat.
    De herleving van religie in Europa verklaarde Wolfe uit de grote instroom van immigranten. Die stelling onderschreven de Nederlandse sprekers. Volgens Heleen Dupuis, VVD-senator en gepromoveerd in de godgeleerdheid, kende de islam nooit het arrangement van de scheiding tussen kerk en staat. ‘Dat maakt dat wij met moslims niks gemeenschappelijks hebben, terwijl we met alle andere denominaties in een evenwichtige pluraliteit konden samenleven.’
    De Amsterdamse burgemeester Job Cohen noemde de islam ’de helft van het verhaal’. De andere helft is volgens hem ‘de verkruimeling van het christendom’. Die heeft tot vervreemding geleid. Cohen ziet voor de overheid een rol in het geven van binding.


Red.:   Het wordt hier al zelf geconstateerd: de opleving van het beleven dat de religie een belangrijke rol in de maatschappij speelt of hoort te spelen is veroorzaakt door de instroom van moslims. Uitsluitend al om deze reden is iedere gebaar in die richting volkomen fout, omdat de islam een religie is die zich nog nergens heeft kunnen verenigen met een seculiere staat. Dat een instituut genaamd de Wetenschappelijk raad voor het regeringsbeleid dingen zegt die gaan in de richting van iets toegeven aan de islam, is zodanig fout bezig, dat de terminologie "cultureel landverraad" om de hoek komt kijken.
    De twee auteurs van dit artikel zijn politicoloog van opleiding. Als zo'n achtergrond voldoende is voor beleidsmatige opmerkingen over religie, heeft natuurlijk iedereen die kan schrijven recht van spreken. Onderstaand een voorbeeld, in de vorm van een reactie op het vorige, die heel wat meer realiteitszin heeft:

Volkskrant weblog, 23-12-2007, door Partout

WRR doet deftige onwetenschappelijke uitspraken mbt religie

U weet het: de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid wordt door ons allemaal in stand gehouden, van uw en mijn geld dus.
    Wim van de Donk, - die stiekem eigenlijk pastoor had willen worden en er in ieder geval uitziet alsof hij van gevogelte en een goed glas rode wijn houdt - is hier Opperhoofd. Een Bourgondisch Opperhoofd dus.
    Dit Wetenschappelijke Opperhoofd heeft nu met de Kerst gedacht hoe kan ik eens een Blijde Boodschap de wereld in sturen? De wereld is immers een puinhoop en ik zit hier in mijn prachtige Pastorie maar te vreten en te zuipen op kosten van de Gemeenschap en ik voel diep in mij een verantwoordelijkheid voor het reilen en zeilen van de Wereld. En zeker met Kerst.
Waar gaat Kerst over? Religie!
    Mooi onderwerp voor een ""wetenschappelijk"" referaatje van niks - o wat houd ik ervan om met mijn wetenschappelijke knuppeltje in het linkse hoederhok rond te zwaaien -
Religie als blijvend fenomeen: genuanceerd aankijken tegen de oorlogsmisdadiger in het Vaticaan, gottogot, gemeenschapsdenken, eeuwenoude normen en waarden, gristelijke, sterker nog, katholieke beginselen als bindweefsel voor een geestelijk gezonde samenleving.
Voelt u de reli stortbui al weer hangen? De Volkskrant geeft deze domoor paginagroot de ruimte om de krant te vullen met dit middeleeuwse gezwam. Zucht. Waarom nou toch?
Filosofie, dat is wat we nodig hebben.
    Wim, God is dood want vergast in Auschwitz en als je toch in Hem wilt geloven doe dat niet zogenaamd ""wetenschappelijk"", wil je?
    God is een mysterie en waarover men niet spreken kan, daruber muss man schweigen: dus trek dat rapport in of ga alsnog voor lul lopen in zo'n priester habijtje, maar val ons niet lastig - nota bene op onze kosten - met je fake Reli Riedels. Ik gebruik die babbeltje-van-niks-pagina wel om mijn kont mee af te vegen, is ie tenminste nog ergens goed voor..


Naar Anglicisme home , Angl. vs Rijnland overzicht , of site home .