Uit: De Volkskrant, 09-11-2006, ANP

Wetenschappers luiden noodklok over oceanen

Wetenschappers hebben op de VN-klimaatconferentie in de Keniaanse hoofdstad Nairobi de noodklok geluid over de toekomst van de zeeën en oceanen. Stijgende temperaturen leiden er niet alleen toe dat de zeespiegel stijgt en laaggelegen land dreigt te overstromen, maar bedreigen ook het leven in de zee omdat het water warmer en zuurder wordt.

De onderzoekers, verbonden aan een Duits wetenschappelijk adviesorgaan, stellen dat de activiteiten van de mens veranderingen teweegbrengen in de oceanen die de aarde in miljoenen jaren niet heeft gekend. Om daaraan het hoofd te bieden zijn drastische maatregelen nodig, schrijven de wetenschappers. ...
    De wetenschappers pleiten er onder meer voor dat evacuatieplannen worden gemaakt voor gebieden die onder kunnen lopen als de zeespiegel blijft stijgen. Zij noemen laaggelegen eilanden als voorbeeld, maar ook delen van Bangladesh en de Amerikaanse staat Florida. ...
    Het laaggelegen eiland Tuvalu in de Stille Oceaan heeft al een overeenkomst gesloten met Nieuw-Zeeland. Dat land is bereid de helft van de ongeveer tienduizend inwoners van Tuvalu als landarbeiders op te nemen als het eiland onder de zeespiegel verdwijnt. Dergelijke ‘exitstrategieën’ zouden meer landen moeten ontwikkelen, menen de onderzoekers.
    De opwarming van het water in de oceanen brengt nieuwe gevaren met zich mee, aldus het Duitse rapport. Hogere oppervlaktetemperaturen leiden de laatste jaren tot meer en zwaardere stormen, die een extra bedreiging vormen voor kustgebieden. Volgens de wetenschappers is de orkaanactiviteit boven de Atlantische Oceaan sinds 1980 tot ongekende hoogte gestegen.
    De voornaamste oorzaak van de opwarming van de aarde is de uitstoot van het broeikasgas CO2. Datzelfde gas veroorzaakt volgens het verslag ook verzuring van de oceanen, die ongeveer eenderde van de koolstofdioxide in de atmosfeer absorberen. Die verzuring bedreigt zeedieren met uitsterven en kan in combinatie met warmere zeeën desastreuze gevolgen hebben voor koraalriffen.

Red.:   Meer recent zijn twee nieuwe verschijnselen in het nieuws gekomen - eerst de "dode zones":
 

Uit: CNN.com, 14-08-2008, AP

Ocean 'dead zones' becoming global problem

Science journal reports more than 400 dead zones around the world | Dead zones have too little oxygen for life | "It has severe consequences for ecosystems," scientist says | Pollution-fed algae is the cause of most of the world's dead zones

Like a chronic disease spreading through the body, "dead zones" with too little oxygen for life are expanding in the world's oceans.
    "We have to realize that hypoxia is not a local problem," said Robert J. Diaz of the Virginia Institute of Marine Science. "It is a global problem, and it has severe consequences for ecosystems."
    "It's getting to be a problem of such a magnitude that it is starting to affect the resources that we pull out of the sea to feed ourselves," he added.
    Diaz and co-author Rutger Rosenberg report in Friday's edition of the journal Science that there are now more than 400 dead zones around the world, double what the United Nations reported just two years ago.
    "If we screw up the energy flow within our systems, we could end up with no crabs, no shrimp, no fish. That is where these dead zones are heading unless we stop their growth," Diaz said.
    He said the newest dead areas are being found in the Southern Hemisphere: South America, Africa, parts of Asia.
    Some of the increase is because of the discovery of low-oxygen areas that may have existed for years and are just being found, he said, but others are actually new.
    Pollution-fed algae, which deprive other living marine life of oxygen, are the cause of most of the world's dead zones. Scientists mainly blame fertilizer and other farm runoff, sewage and fossil-fuel burning.
    Diaz and Rosenberg, of the University of Gothenburg in Sweden, conclude that it would be unrealistic to try to go back to pre-industrial levels of runoff.
    "Farmers aren't doing this on purpose," Diaz said. "The farmers would certainly prefer to have their [fertilizer] on the land rather than floating down the river."
    He said he hopes that as fertilizers become more and more expensive, farmers will begin seriously looking at ways to retain them on the land.   ...
    Nancy N. Rabalais, executive director of the Louisiana Universities Marine Consortium, said she was not surprised at the increase in dead zones.
    "There have been many more reported, but there truly are many more. What has happened in the industrialized nations with agribusiness as well that led to increased flux of nutrients from the land to the estuaries and the seas is now happening in developing countries," said Rabalais, who was not part of Diaz's research team.   ...
    "The increase is a troubling sign for estuarine and coastal waters, which are among some of the most productive waters on the globe," she said.

Uit: CNN.com, 18-08-2008, door Allan Chernoff, CNN Senior Correspondent

Gulf 'dead zone' suffocating fish and livelihoods

Oceanographers say there isn't enough oxygen in the Gulf of Mexico | Water without oxygen means sea life is dying or moving to deeper water | That affects the livelihoods of fishermen who depend on a plentiful catch | Journal: 400 "dead zones" around globe; twice as many as two years ago

Fisherman Terry Pizani turns his captain's wheel with a mournful expression on his face. Far below, the fishing grounds off the Louisiana coast where the 63-year-old has made a living for five decades have become an aquatic graveyard known as a "dead zone."
    Fisherman Terry Pizani's shrimp catch is not as plentiful because of the Gulf of Mexico's "dead zone."   ...
    "I don't have no kind of testing material to test the water, but I know something's wrong."
    Oceanographers who test the Gulf of Mexico waters every month confirm the veteran fisherman is right.
    "We're not finding enough oxygen to support life, aquatic life," said scientist Lora Pride aboard the Pelican, the Louisiana Universities Marine Consortium research vessel that studies the Gulf.   ...
    As an oxygen meter sank far below the Pelican, Pride pointed to an onboard computer screen displaying the meter's findings in real time.  "This green line is the oxygen right here and at the bottom it's reading less than 2 milligrams per liter," Pride said. Six of the nine stations revealed such oxygen-deprived, hypoxic water, compared to a normal reading of 6 milligrams per liter.
    As Pride and her crew aboard the Pelican monitored the Gulf waters, the journal Science last week published a study that reveals there are more than 400 dead zones around the globe, double the number found by the United Nations two years ago.
    One of the major dead zones is in the Gulf of Mexico. It is 8,000 square miles, nearly the size of New Jersey, according to the marine consortium's annual measurement completed in July.
     "There's no oxygen in the water for shrimp, crabs, fish to live," said Nancy Rabalais, executive director of the consortium. Fish and shrimp "can sense that and they start to move out of the area. Otherwise they would die. The animals that still remain in the sediments have to keep breathing. There is not enough oxygen and eventually they will die off," Rabalais said.
    Scientists have been studying the Gulf's dead zone for about 20 years, although its existence has been known for decades. So why is oxygen disappearing from fishing waters in the Gulf of Mexico? The answer, scientists say, is found hundreds of miles to the north, up the Mississippi River in corn country.
    Farmers in Iowa and across the Midwest use tons of nitrogen and phosphorous to make their cornfields more productive, which allows the farmers to take advantage of high corn prices resulting from growing demand from ethanol factories and developing countries.
    Rain always causes some fertilizer to run off farmland, but this summer's historic flooding caused even more runoff into rivers that flow into the Mississippi.
    "That's the primary source of the nutrients that go to the Gulf of Mexico," said Rabalais. "And so the size of the low-oxygen zone has increased in proportion to these nutrients reaching the Gulf."
    Fertilizer flowing into the Gulf of Mexico triggers an overgrowth of microscopic algae, which eventually die and fall to the bottom.
    "When they die, they decompose, and decomposition requires oxygen," said Pride. "So these things will fall to the bottom and as they decompose they consume oxygen."
    So much oxygen is taken from the water that slow-moving sea life like clams, small crabs, starfish and snails suffocate.   ...
    With demand for corn growing, scientists say the dead zone could expand in coming years.

Red.:   En een ander nieuw opgedoken verschijnsel is heel simpel: dat van het, voornamelijk plastic, afval:
 

Van: www.alternet.org, 06-02-2008, door Kathy Marks en Daniel Howden, The Independent UK

The World's Dump: Ocean Garbage From Hawaii to Japan

A "plastic soup" of floating waste in the Pacific Ocean now covers an area twice the size of the continental U.S.

A "plastic soup" of waste floating in the Pacific Ocean is growing at an alarming rate and now covers an area twice the size of the continental United States, scientists have said.
    The vast expanse of debris -- in effect the world's largest rubbish dump -- is held in place by swirling underwater currents. This drifting "soup" stretches from about 500 nautical miles off the Californian coast, across the northern Pacific, past Hawaii and almost as far as Japan.
    Charles Moore, an American oceanographer who discovered the "Great Pacific Garbage Patch" or "trash vortex", believes that about 100 million tons of flotsam are circulating in the region. Marcus Eriksen, a research director of the US-based Algalita Marine Research Foundation, which Mr Moore founded, said yesterday: "The original idea that people had was that it was an island of plastic garbage that you could almost walk on. It is not quite like that. It is almost like a plastic soup. It is endless for an area that is maybe twice the size as continental United States."
    Curtis Ebbesmeyer, an oceanographer and leading authority on flotsam, has tracked the build-up of plastics in the seas for more than 15 years and compares the trash vortex to a living entity: "It moves around like a big animal without a leash." When that animal comes close to land, as it does at the Hawaiian archipelago, the results are dramatic. "The garbage patch barfs, and you get a beach covered with this confetti of plastic," he added.
    The "soup" is actually two linked areas, either side of the islands of Hawaii, known as the Western and Eastern Pacific Garbage Patches. About one-fifth of the junk -- which includes everything from footballs and kayaks to Lego blocks and carrier bags -- is thrown off ships or oil platforms. The rest comes from land.
    Mr Moore, a former sailor, came across the sea of waste by chance in 1997, while taking a short cut home from a Los Angeles to Hawaii yacht race. He had steered his craft into the "North Pacific gyre" -- a vortex where the ocean circulates slowly because of little wind and extreme high pressure systems. Usually sailors avoid it.
    He was astonished to find himself surrounded by rubbish, day after day, thousands of miles from land. "Every time I came on deck, there was trash floating by," he said in an interview. "How could we have fouled such a huge area? How could this go on for a week?"
    Mr Moore, the heir to a family fortune from the oil industry, subsequently sold his business interests and became an environmental activist. He warned yesterday that unless consumers cut back on their use of disposable plastics, the plastic stew would double in size over the next decade.
    Professor David Karl, an oceanographer at the University of Hawaii, said more research was needed to establish the size and nature of the plastic soup but that there was "no reason to doubt" Algalita's findings.
    "After all, the plastic trash is going somewhere and it is about time we get a full accounting of the distribution of plastic in the marine ecosystem and especially its fate and impact on marine ecosystems."
    Professor Karl is co-ordinating an expedition with Algalita in search of the garbage patch later this year and believes the expanse of junk actually represents a new habitat. Historically, rubbish that ends up in oceanic gyres has biodegraded. But modern plastics are so durable that objects half-a-century old have been found in the north Pacific dump. "Every little piece of plastic manufactured in the past 50 years that made it into the ocean is still out there somewhere," said Tony Andrady, a chemist with the US-based Research Triangle Institute.
    Mr Moore said that because the sea of rubbish is translucent and lies just below the water's surface, it is not detectable in satellite photographs. "You only see it from the bows of ships," he said.
    According to the UN Environment Programme, plastic debris causes the deaths of more than a million seabirds every year, as well as more than 100,000 marine mammals. Syringes, cigarette lighters and toothbrushes have been found inside the stomachs of dead seabirds, which mistake them for food.
    Plastic is believed to constitute 90 per cent of all rubbish floating in the oceans. The UN Environment Programme estimated in 2006 that every square mile of ocean contains 46,000 pieces of floating plastic,
    Dr Eriksen said the slowly rotating mass of rubbish-laden water poses a risk to human health, too. Hundreds of millions of tiny plastic pellets, or nurdles -- the raw materials for the plastic industry -- are lost or spilled every year, working their way into the sea. These pollutants act as chemical sponges attracting man-made chemicals such as hydrocarbons and the pesticide DDT. They then enter the food chain. "What goes into the ocean goes into these animals and onto your dinner plate. It's that simple," said Dr Eriksen.
 

Uit: CNN.com, 21-09-2008, AP.

Ocean debris expected to get worse

Measures to prevent and reduce ocean debris are inadequate, report says | Report says U.S., international community should adopt a goal of "zero discharge" | Committee chair says regulations and limitations have not helped to solve problem

A new report has determined current measures to prevent and reduce ocean debris are inadequate and the problem will likely worsen.
    The congressionally mandated report says the U.S. and the international maritime community should adopt a goal of "zero discharge" into the ocean.
    Keith Criddle, chair of the committee that wrote the 166-page report, says "despite all the regulations and limitations over the last 20 years, there are still large quantities of waste and litter in the oceans."   ...

Red.:   In Nederland is het nieuws ook doorgedrongen:

Uit: De Volkskrant, 26-07-2008, door René Didde

Oceaan vol plastic troep

Een immense archipel van plastic afval drijft in de Stille Oceaan. Ook in de andere oceanen kan zo’n enorme vuilnisbelt ontstaan. Het leven in zee loopt daardoor ernstig gevaar. Wat kunnen we eraan doen?

Tussentitel: Onderzoek: van de vogels vliegt 98 procent met plastic rond, de maag bevat gemiddeld dertig stukjes

Ergens op de Stille Oceaan, tussen San Francisco en Hawaï, drijft een serie vreemde objecten. Het is een soort archipel, tien jaar geleden ontdekt, die minstens zo groot is als Frankrijk, Spanje en Portugal samen. Dat is een conservatieve raming; er circuleren ook schattingen waarbij aan het ding tweemaal de omvang van de Verenigde Staten wordt toegekend.
Het is geen nieuw ontdekt eilandenrijk dat door Columbus en zijn opvolgers over het hoofd is gezien. Het gaat om een kolossale drijvende hoeveelheid plastic. Afvalplastic om precies te zijn, voornamelijk afkomstig van de stranden van de Amerikaanse westkust.
    De plastic brij dobbert op de wervelstroom van de Stille Oceaan, die door de passaatwinden in stand wordt gehouden. ...
     Milieuorganisaties beschouwen de draaikolk van afval als de grootste vuilnisbelt ter wereld. Uit een inventarisatie van de Amerikaanse milieuorganisatie Ocean Conservancy, die onder meer met vrijwilligers de stranden schoonmaakt, blijkt dat het zeezwerfvuil voor ongeveer 80 procent afkomstig is van het land. 20 procent van het plastic komt van overboord geslagen containers met speelgoedeendjes tot en met plastic granulaatkorrels uit de beroepsvaart en allerhande troep die de pleziervaart over de reling kiepert.
    De Amerikaanse organisatie schat dat de drijvende plasticsoep tussen 2001 en 2006 voor 13 procent uit plastic wegwerpflessen bestond, voor 9 procent uit plastic zakken en verder uit miljoenen rietjes, ballonnen, deksels van milkshakebekers, in zee geraakt strandspeelgoed, frisbees, touw en vislijnen. Complete kunststofzeilen van stuk gewaaide landbouwkassen, lege vaatjes met landbouwchemicaliën, de hele santenkraam waait de zee in.
    Sinds de dobberende kunststofbelt tien jaar geleden in de Stille Oceaan werd ontdekt, is de maalstroom alleen maar toegenomen. ...
    Veel vogels maar ook kreeftachtigen en zeehonden raken verstrikt in de plastic ring van een sixpack, een plastic zak of een nylon koord. Op het internet circuleren dramatische foto’s. Erger nog, zegt Van Franeker, is dat stormvogels net als veel zeeschildpadden echte alleseters zijn. ‘Soms sterven de vogels doordat een groot object als een plastic zak de keel en het maagdarmstelsel afsluit. Maar vaker raken de dieren verzwakt doordat kleinere stukjes plastic afval in de maag het hongergevoel van de vogel wegnemen. De hersenen krijgen daardoor geen seintje meer van ‘eten, nu!’, waardoor vele vogels verhongeren.’
    Van de onderzochte vogels vliegt 98 procent met plastic rond, de maag bevat gemiddeld dertig stukjes, is de conclusie van Van Franekers onderzoek. In september spreekt hij over de plastic maaginhoud van de stormvogels op een grote conferentie in Seattle.   ...
    Aan al dat zichtbare, drijvende plastic kleeft volgens de wetenschappers nog een onzichtbaar probleem. Kleeft kan hier letterlijk worden genomen, want allerhande organische vormen van microverontreiniging hebben de neiging zich aan de kunststoffen te hechten. ‘Plastic houdt niet van water; stoffen als ddt, pcb’s, nonylfenolen en broombrandvertragers doen dat evenmin; dus klonteren ze samen’, zegt milieuchemicus Hans van Weenen van de Universiteit van Amsterdam. ‘Veel van dergelijke residuen van bestrijdingsmiddelen, vlamvertragers en weekmakers zijn weliswaar al jaren verboden, maar ze worden toch nog vaak illegaal toegepast’, aldus Van Weenen, die tevens lector duurzaam ondernemen is aan de Windesheim-academie in Zwolle. ‘Bovendien breken ze zo slecht af, dat de restanten nog vaak decennialang rondzwerven.’
    Als student milieuchemie werd zijn aandacht er in de jaren zeventig al door getrokken tijdens strandwandelingen; duizenden bolletjes. Dertig jaar later komen er steeds meer bij, strand op, strand af, door vloed en eb.
    Ook aan de bolletjes kleven onzichtbare vormen van microverontreiniging, zoals de restanten van bestrijdingsmiddelen, zegt Van Weenen. ‘Deze stoffen zijn ook nog eens bijzonder slecht afbreekbaar, waardoor ze een gevaar vormen voor het waterleven in de wereldzeeën.’ Zowel Van Franeker als Van Weenen zegt dat er nauwelijks onderzoek wordt gedaan naar de neurotoxische effecten van het afval op het zenuwstelsel of naar de gevolgen ervan voor de hormoonhuishouding van het waterleven.
    Weliswaar zijn de bolletjes slecht afbreekbaar, maar onder invloed van uv-licht van de zon, het zoute water en natuurlijke verwering vallen de deeltjes na verloop van tijd toch uiteen in minuscule stukjes, vaak niet dikker dan een mensenhaar. En daarin schuilt een gevaar dat mogelijk groter is dan van het kolossale eiland van wegwerpplastic. ‘Hoe kleiner de afzonderlijke deeltjes, hoe groter hun gezamenlijke oppervlakte, dus hoe meer giftige stoffen ze kunnen adsorberen’, zegt de Zweedse expert Frederik Norén. De marinebioloog verrichtte vorig jaar onderzoek op 16 locaties voor de Zweedse kust ten noorden van Göteborg. ‘Naast een standaardnet met mazen van 0,5 millimeter gebruikte ik ook een zeer fijnmazig net met gaatjes van slechts 0,08 millimeter om zeewatermonsters te nemen’, zegt Norén. In het grove net ontdekte de onderzoeker vergelijkbare hoeveelheden plastic als zijn Engelse collega Thompson. ‘Tot mijn verbazing trof ik in het fijnmazige net drie- tot twintigduizend keer zoveel plastic deeltjes aan, vaak vezelvormige structuren, van het type mensenhaar’, vertelt de bioloog aan de telefoon. ‘En juist aan die kleine deeltjes kleven de milieugevaarlijke stoffen. Ook de plasticberg in de Stille Oceaan zal na verloop van tijd in steeds kleinere deeltjes uiteenvallen.’   ...
    Bij het ministerie van Milieubeheer staat plastic op zee niet boven aan de lijst. ‘Gevaarlijk afval en gifschepen hebben een hogere prioriteit’, zegt een woordvoerder. ‘We financieren wel het VN-afvalprogramma.’ Zijn collega op het ministerie van Verkeer en Waterstaat zegt dat ‘het probleem van het afvaleiland in de wereldzee de verantwoordelijkheid van een land als Nederland overstijgt’.
    Brussel reageert ronduit afwijzend. ...
    Bij het Milieubureau van de VN in Nairobi (Kenia) zegt woordvoerder Nick Nuttal dat het eiland het gevolg is van honderden miljoenen bronnen in de wereld. ‘Het is een global problem dat begint met het onthutsende gegeven dat er nog altijd plastic zakken in de supermarkt gratis worden weggegeven’, aldus Nuttal. ...

Red.:   Dus ook een goede reden voor Nederland om maar niets te doen:

Uit: De Volkskrant, 22-11-2008, van verslaggevers Ianthe Sahadat en Sara De Sloover

Wel verpakkingstaks, maar geen inzameling plastic afval

Minister Cramer (Milieubeheer) heeft noodgedwongen de doelstellingen voor het verwerken van plastic bijgesteld.

Bijna een jaar na de invoering van de verpakkingsbelasting zijn verreweg de meeste Nederlandse gemeenten nog niet begonnen met de inzameling van plastic afval.
    Producenten en importeurs betalen de belasting om hun verpakkingsmateriaal, voornamelijk plastic, gescheiden in te laten zamelen door gemeenten, en berekenen die belasting door aan de consument. Daardoor stegen de prijzen in de winkel.
    De meeste gemeenten hebben nog geen concrete plannen om plastic apart te gaan inzamelen. Vanaf 1 januari 2010 zijn zij wel verplicht dat te gaan doen. ...
    MKB-Nederland vindt dat de verpakkingsbelasting ‘overhaast en ondoordacht’ is ingevoerd. ‘De uitvoering is op zijn minst onduidelijk en zelfs chaotisch te noemen’, zegt Kees Schouten, secretaris milieu bij MKB-Nederland.
    Nederland loopt achterop in vergelijking met de buurlanden, waar plastic al jaren gescheiden wordt ingezameld. Op dit moment wordt 26 procent van het plastic gerecycled, voornamelijk uit de industrie.
    Door de traagheid bij de gemeenten heeft minister Cramer haar doelstellingen inmiddels bijgesteld: de 38 procent gerecycled plastic die was becijferd voor 2009 is inmiddels het streefgetal voor 2010.

Red.:   Volstrekt onvoldoende.
    En door naar de volgende aanzet to dwaasheid:

Uit: De Volkskrant, 22-11-2008, door Rik Nijland

Noordzee | ECN en Plant Research International zien veelbelovende toekomst voor zeewier als groen energiegewas dat rond windmolenparken wordt geteeld

Onderzoekers zijn er klaar voor: landbouw op zee

Op zee is ruimte genoeg voor landbouw, met name voor zeewier als groen energiegewas. In Zeeland en Den Helder staan proeven op stapel.

Tussentitel: Eentiende van wier uit de Nederlandse Noordzee kan eentiende van de
                  fossiele brandstof groen vervangen

Op zee leven we eigenlijk nog in de Steentijd. We jagen, verzamelen, mijnen en dumpen', zegt dr. Willem Brandenburg, onderzoeker van Plant Research International in Wageningen. 'Aan de andere kant wonen er op land meer en meer mensen die steeds hogere eisen stellen aan voedselzekerheid en energievoorziening, terwijl grondstoffen op raken en de landbouw tegen milieu- en productiegrenzen aan loopt'.
    Het is hoog tijd, wil hij maar zeggen, voor een nieuwe loot aan de agrarische stam: de zee bouw. 'Maar wel zo dat we de fouten vermijden die we met de landbouw hebben gemaakt. De zee is het laatste nog enigszins ongerepte ecosysteem op aarde. Daar moet je voorzichtig mee zijn.'
    Brandenburg probeert Nederland al een paar jaar war~ te krijgen voor zeewierteelt in de Noordzee. 'In Azië gebeurt dat al op grote schaal, zij het op een weinig duurzame manier. De meeste mensen realiseren zich niet dat ze elke dag wel iets eten waarin zeewier is verwerkt, bijvoorbeeld alginaten of agar agar. Maar zeewier is ook te gebruiken als bron van eiwitten, koolhydraten, kleurstoffen of als energiebron.'   ...

Red.:   Misschien zou zeewierteelt een goed idee zijn. Maar zoals het artikel zelf al zegt: in de huidige economische verhoudingen zal het niet lukken dit op een goede manier te doen - als dat waar zou zijn zou het ook lukken om het plastic afval uit de zee te houden, en terrasverwarmers te verbieden. Die laatste dingen lukken niet, dus goede zeewierteelt lukt ook niet. Dus is het een slecht idee.
      Nog een tegenslag voor dit idee:

Uit: De Volkskrant, 04-12-2010, door Michael Persson

UNEP hijst nieuwe rode vlag op klimaatconferentie

Zure zee bedreigt milieu, maar ook voedselketen

De verzuring van de oceanen, een van de gevolgen van het broeikaseffect, is niet alleen een ecologisch probleem. Het kan ook de voedselvoorzieining in gevaar brengen. Dat staat in een rapport van VN-milieuorganisatie UNEP, dat vrijdag tijdens de klimaatconferentie in het Mexicaanse Cancún werd gepresenteerd.
    Een kwart van de uitstoot van het broeikasgas CO₂ komt niet in de lucht, maar in zee. Daardoor lijkt de aarde iets minder hard op te warmen dan is voorspeld, maar daarvoor in de plaats dreigt een ander probleem. Het CO₂ verzuurt (net als het koolzuurgas in de cola) het water en kan daarmee de voedselketen verstoren.
    'De verzuring van de oceanen is een nieuwe rode vlag bij de groei in de uitstoot van broeikasgassen', zegt Achim Steiner, directeur van UNEP. 'Het is een nieuw stukje in de wetenschappelijke puzzel, maar een van grote zorg.'
    UNEP heeft geen nieuw onderzeok gedaan, maar recente bevindingen op een rijtje gezet. ...
   Bij vissen zijn directe effecten van de verzuring nog nauwelijks aangetoond. ...
   Indirecte effecten worden belangrijker geacht. In het minder zachte milieu hebben koralen en schelpdieren meer moeite hun skelet op te bouwen, omdat kalk sneller in het water oplost. En omdat koraal een belangrijke broedplaats is en de schelpdieren aan het begin van de voedselketen staan, kunnen hun problemen ook doorwerken naar vissen hoger in die keten.
    ... 'Of de verzuring van de oceanen op zichzelf een grote of kleine uitdaging zal vormen voor het zeemilieu en de voedselketen, is nu nog onbekend', zei Steiner. 'Maar het verschijnsel komt tegelijk met overbevissing, vervuiling en andere vormen van achteruitgang.'

Red.:   En nog meer goed nieuws:

Uit: De Volkskrant, 10-05-2012, van verslaggever René Didde

Vervuiling Stille Oceaan veel erger

Tussentitel: 12 miljoen kilo plastic wordt er jaarlijks door vissen opgegeten

De zogeheten plasticsoep in de noordelijke Stille Oceaan, een vervuild gebied ter grootte van Frankrijk, Spanje en Portugal samen, heeft meer schadelijke effecten op het zeeleven dan eerder werd aangenomen. Dit concluderen onderzoekers van de Universiteit van Californië.
    Zij ontdekten dat de plastic snippers in toenemende mate worden gekoloniseerd door het insect Halobates sericeus, een zeeschaatser, die massaal eitjes legt op dunne stukjes kunststof. Zowel de eitjes als de insecten zelf zijn geliefd voedsel voor onder meer krabben, die op die manier plastic afval in hun maag krijgen. De studie is woensdag gepubliceerd in het online wetenschappelijk tijdschrift Biology Letters.
    'We zien duidelijk de effecten van de dramatische toename van plastic afval op het zeeleven', zegt onderzoeker Miriam Goldstein.
    Het drijvende eiland van plastic in de Stille Oceaan is sinds de jaren zeventig in omvang verhonderdvoudigd, aldus de onderzoekers. Dit concluderen zij door monsters uit de periode 1972-1987 te vergelijken met analyses uit het tijdvak 1999-2010.
    De studie is een tweede uitwerking van gegevens die een expeditie met het onderzoeksschip New Horizon in 2009 opleverde.
    Midden in de plasticsoep, op 1.600 kilometer westelijk van Californië, rapporteerden dezelfde wetenschappers vorig jaar al dat 9 procent van de op grotere diepte zwemmende lantaarnvissen plastic deeltjes in hun lichaam hebben.
    Zij schatten toen dat jaarlijks tussen de 12- en 24 miljoen kilo plastic door vissen wordt opgegeten. Vaak hechten zich zeeschaatsers of het nog kleinere plankton aan het plastic, waardoor het spul naar grotere diepte zakt en zich in de voedselketen verspreidt.   ...

Red.:   En zo gaat het maar door ...
    Weer een nieuwe vorm van gekkigheid en smerigheid, verzonnen door "de industrie" - de ontdekking van het gebeuren is al van enige tijd terug:


Uit: De Volkskrant, 14-02-2013, van verslaggever René Didde

Noordzee vol met microplastic

Ze komen vrij bij het wassen van synthetisch textiel en zitten in douchegel en tandpasta: microscopische plasticvezeltjes. De bodem van de Noordzee is er ernstig mee vervuild.

De bodem van de Noordzee is veel ernstiger vervuild met microscopische stukjes plastic dan experts hadden verwacht. Langs de hele Nederlandse kust bevat de zeebodem zogeheten microplastics, met afmetingen van enkele honderden nanometers tot tientallen micrometers.
    Dat blijkt uit een analyse van sedimentmonsters afkomstig van Rijkswaterstaat. 'De eerste data komen nu net binnen en we zijn de exacte concentraties nog nader aan het analyseren', zegt hoofdonderzoeker Heather Leslie, ecotoxicoloog aan het Instituut voor Milieuvraagstukken aan de Vrije Universiteit (IVM-VU). De monsters zijn afkomstig van de hele Nederlandse kustzone en zijn zowel vlak bij het strand genomen als enkele kilometers uit de kust.
    Het probleem van de microplastics is relatief nieuw. Microscopische plasticvezeltjes komen met miljarden tegelijk vrij bij van het wassen van synthetisch textiel; andere microplastics worden toegevoegd aan douchegel en tandpasta. ...
    Daar kunnen de ultrafijne deeltjes in de voedselketen komen, legt Leslie uit. ...


Red.:   Deze gekkigheid en smerigheid kan natuurlijk niet instantaan worden verboden. Dat zou moeten gebeuren door de overheid. En "Een verbod door de overheid" is een beperking van de vrije markt, en dus communisme. Vraag maar aan Arnon Grunberg, die iedere dag op de voorpagina van de Volkskrant mag verkondigen dat Nederland opgeheven moet worden, de Nederlandse cultuur van vierkante wielen vervangen door het joodse nomadisme met ronde, en dat kapitalisme en neoliberalisme de enige vormen van moraliteit zijn .
    Nog meer goed nieuws:


Uit: De Volkskrant, 04-10-2013, van verslaggeefster Ianthe Sahadat

Planten en dieren in zee sterven uit

De sterfte van flora en fauna in de oceanen gaat sneller dan werd gedacht, blijkt uit een nieuw rapport. Alarmerend, maar ook bekend. Het drama dringt niet door tot de politiek.

Tussentitel: Dit is buitengewoon akelig nieuws. Ik krijg er kippenvel van. We zitten in alarmfase 3 - Henk Brinkhuis hoogleraar pale-oceanografie in Utrecht

De opwarming van de zee, de daling van het zuurstofniveau in het zeewater en de toegenomen verzuring zijn directe gevolgen van de klimaatverandering. Een massaal uitsterven van zeeplanten- en dierensoorten is al in gang gezet en gaat sneller dan verwacht. Dat staat in een vandaag verschenen omvangrijke studie van het IPSO, een Britse organisatie van internationale klimaatwetenschappers die zich speciaal richten op de wereldzeeën.
    Er is eigenlijk maar een probleem met dit alarmerende nieuws: twee jaar geleden schreven de onderzoekers precies hetzelfde. Toch blijft de urgentie hoog, zeggen niet alleen de onderzoekers van het IPSO, maar ook Henk Brinkhuis, hoogleraar paleoceanografie van de Universiteit Utrecht en directeur van het Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee (NIOZ).
    'We roepen dit al jaren. Maar er wordt amper iets mee gedaan door beleidsmakers', zegt Brinkhuis. 'Want hoewel oud, is dit buitengewoon akelig nieuws. Ik krijg hier kippenvel van en dat was ook de sfeer op de conferentie van het IPSO. We zitten in alarmfase 3.'
    Het IPSO-rapport is een bundeling van de belangrijkste onderzoeken op dit gebied van de afgelopen jaren van 27 klimaatwetenschappers uit verschillende landen.
    De voornaamste boosdoeners van het uitsterven van planten- en diersoorten zijn 'het dodelijke trio' overbevissing, vervuiling en klimaatverandering. De klimaatveranderingen (ten gevolge van menselijk handelen, zoals vorige week op de grote klimaat- conferentie van het IPCC nog eens werd gesteld) hebben vooral invloed op het afsterven van koraal. Zoals bossen voor de mens, zijn koraalriffen de longen van de zee en een broedplaats voor talloze soorten. Veel vissoorten en planten worden door afbraak van het koraal met uitsterven bedreigd. Waarom koraalriffen verdwijnen weten onderzoekers niet met zekerheid. Gedacht wordt dat de verzuring van de zee van grote invloed is.    ...


Red.:   Ach, who cares...? In ieder geval niet het soort mensen als laatst een ingezonden-briefschrijver die stelde dat de aarde wel meer klimaatwisselingen had overleefd. Door een volgende briefschrijver werd hij eraan herinnerd dat dat dan wel zonder talloze diersoorten was. Iets waar deze onderzoeker ook nog even aan refereert:

Als paleoceanograaf is Brinkhuis bekend met eerdere tijden van massale uitsterfte van soorten in de geschiedenis van de aarde. De laatste deed zich 55 miljoen jaar geleden voor, tijdens het vroeg-Eoceen.

En ook nog even laat zien dat hij ook weet wat deze redactie al tientallen jaren geleden besefte:

Brinkhuis maakte deel uit van een onderzoeksteam dat recentelijk ontdekte dat er in die tijd plotseling zeer hoge concentraties van het broeikasgas CO2 in de atmosfeer aanwezig waren. Op beide polen trof je indertijd palmbomen in plaats van ijsschotsen. 'De oceanen stikten als het ware en alles in de diepere delen van de zeeën stierf', zegt Brinkhuis, 'maar het was tegelijkertijd ook het moment waarop talloze zoogdieren die we vandaag de dag nog kennen, ontstonden, inclusief onze eigen voorgangers.'

Leuk idee... Een nieuwe soort na de mensheid. Dus:

De aarde maakt het overigens geen klap uit, wat wij met de oceanen doen, zegt Brinkhuis. 'Om het cynisch te zeggen: het leven is zo veerkrachtig, de aarde blijft wel bestaan. Met of zonder ijsberen. Het is puur eigenbelang om in te grijpen.'

Simpel, hè ...?
    Bij het artikel stond overigens ook nog een leuk fotootje:

Pakkend ...
    Het gaat steeds beter met de oceanen:


Uit: De Volkskrant, 15-11-2013, van verslaggever Maarten Keulemans

Oceanen verzuren in steeds hoger tempo door CO₂-uitstoot

De verzuring van de oceanen lijkt sneller te gaan dan de afgelopen 300 miljoen jaar ooit het geval is geweest. Als de uitstoot van CO₂ in het huidige tempo doorgaat, zal dat de wereldzeeën en het leven daarin drastisch veranderen. .
    Schaalvormende organismen zoals koralen en schelpdieren krijgen het dan zwaar, terwijl vettige algen, zeegrassen en groene planktonsoorten, die gebruikmaken van fotosynthese, juist profiteren. Vooral rond de polen, waar het water kouder is, zijn de veranderingen nu al waarneembaar.
    Dat staat in een consensusdocument dat 540 oceaanwetenschappers uit 37 landen hebben opgesteld onder de vlag van de onderzoekskoepel International Geosphere-Biosphere Programme (IGBP). Het rapport is een uitwerking van de stand van zaken die het VN-panel voor klimaatonderzoek het IPCC twee maanden geleden presenteerde en bevestigt wat andere rapporten ook al signaleerden.    ...


Red.:   Allemaal de schuld van die aanhangers van kernenergie ...
    Plastic...:


Uit: De Volkskrant, 25-01-2014, door Ronald Veldhuizen

Ook waar niemand komt, is plastic

Dat plastic in de wereldzeeën geen zegen is, is alom bekend. Maar pas nu begint mede dankzij Nederlands onderzoek duidelijk te worden hoe krachtig de plasticsoep is. Waar je ook bent, er is plastic. En het zijn vooral de kleinste organismen die het merken

Tussentitel: Zelfs op 100 meter diepte kwamen de biologen plastic tegen

Het lichaam van een albatros is bijna helemaal weggerot, maar de plastic flesdopjes die in de maag van de vogel zaten, blijven samen met de resterende botten en veren op de grond liggen. 'Ik weet dat het trieste foto's zijn, maar ze laten niet het gehele probleem zien', zegt Corina Brussaard, biologisch oceanograaf aan het Koninklijk Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee (NIOZ). Plastic komt in de wereldzeeën namelijk ook als minuscule deeltjes voor, vertelt ze, en de invloed daarvan reikt misschien wel verder dan het uitsterven van een mooie vogelsoort.
    'Ik zeg het zó vaak dat ik op een dominee begin te lijken', grapt ze, bellend vanaf het expeditieschip dat zich ergens op de Noord-Atlantische Oceaan bevindt. 'Maar je moet je realiseren: meer dan 95 procent van de biomassa in zee bestaat uit microben. Dat plankton ligt aan de basis van de voedselketen. We hebben nog nauwelijks een idee over hoe en waar microplastics zich ophopen in zee en wat het met de mariene ecologie doet.'    ...
    Inmiddels heeft de biologe al wat eerste resultaten binnen. Overal waar het onderzoeksschip heeft gevaren, is ze microplastics tegengekomen. De heersende opvatting is dat plastic zich in een soep verzamelt op plekken waar oceaanstromen het afval naar zich toe trekken. 'Maar we zien het ook buiten de Noord-Atlantische zeestroom', zegt Brussaard.
    Zelfs op 100 meter diepte kwamen de biologen microplastics tegen. ...


Red.:   En nog meer plastic:


Uit: De Volkskrant, 13-02-2015, van verslaggeefster Barbara Debusschere

Veel meer plastic dan gedacht eindigt in zee

Tussentitel: Zonder maatregelen is de hoeveelheid plasticsoep in 2025 verdertigvoudigd

Voor het eerst is berekend hoeveel plastic we vanaf het land in zee dumpen: minstens 5 miljoen ton per jaar. Dat is zeker negentien keer zo veel als tot nog toe gedacht. Zonder maatregelen wordt de plasticsoep tussen nu en 2025 bovendien dertig keer zo omvangrijk. Bij bepaalde zeedierpopulaties heeft bijna ieder dier al plastic in zijn maag.    ...
    Om het probleem aan te pakken is de vraag cruciaal hoe omvangrijk de plasticsoep is. Bekend is dat de vijf draaikolken goed zijn voor 260 duizend ton. Maar er moet veel meer in zee zitten, aangezien er jaarlijks 300 miljoen ton plastic wordt geproduceerd en er veel in het water terechtkomt. Er zijn aanwijzingen dat in het Noordpoolijs en in de zeebodems veel plastic zit, maar hoeveel is lastig vast te stellen.
    Een internationaal team van experts onder leiding van Jenna Jambeck (Universiteit van Georgia in de VS) berekende daarom hoeveel plastic er jaarlijks vanaf het land in zee wordt geloosd. Tussen de 5- en 13 miljoen ton, zo concluderen ze in Science. De bevinding is gebaseerd op de hoeveelheid plastic afval per kustbewoner in alle 192 landen met een kustlijn. In die landen berekenden de wetenschappers hoeveel afval verkeerd beheerd wordt, hoeveel daarvan plastic is, en hoeveel van dat plastic in zee terecht komt.
    Die schatting van tussen de 5- en 13 miljoen ton plastic is een kleine twintig tot vijftig keer zo veel als de bekende hoeveelheid plastic in de vijf grote kolken. ....


Red.:   Maar we gaan natuurlijk rustig door ...

Naar De toekomst , Klimaat & Milieu lijst , Wetenschap overzicht , of site home .