Bronnen bij Linkse denkfouten: gelijkheid gehandicapten
|
5 mei 2010 |
Elders hebben we al gezien hoe het linkse gelijkheidsideaal leidt tot uitwassen
aangaande de rechten van verstandelijk gehandicapten om kinderen te krijgen die
ze zelf niet kunnen verzorgen
. Hier een paar soortgelijk, iets minder navrante, gevallen. Als eerste de
stemrechten:
Uit:
De Volkskrant, 04-05-2010, van verslaggeefster Maud Effting
Stempas verstandelijk beperkte weggegooid
Instellingen vernietigen stempassen van cliënten, terwijl die wel willen en
mogen stemmen.
Vlak voor de gemeenteraadsverkiezingen werd William Westveer, directeur van een
vereniging van verstandelijk gehandicapten, gebeld door een vriend uit een
instelling. ‘Hij zei: hé William, wanneer krijgen we onze stempassen nou? Toen
we gingen informeren, bleken de stemkaarten verdwenen. De begeleiders zeiden: o,
we hoorden jullie er niet over, dus we dachten dat jullie toch niet wilden
stemmen. Daarom hadden ze ze allemaal maar weggegooid.’
Stempassen van verstandelijk gehandicapten worden geregeld
vernietigd of weggegooid, terwijl deze gehandicapten volgens de wet gewoon mogen
stemmen. Dat zeggen diverse belangenverenigingen. Het blad Markant
publiceerde onlangs een steekproef onder vijftig woongroepen van verstandelijk
beperkten. Van alle bewoners bleken er slechts 12 te hebben gestemd bij de
verkiezingen van afgelopen maart. In elke woongroep zaten 6 tot 10 bewoners.
De stempassen van de meeste andere bewoners werden
‘verscheurd, versnipperd, in de prullenbak gegooid, soms in overleg met familie
of curatoren, maar lang niet altijd’. Bij een van de instellingen lagen de
stempassen er zelfs nog steeds. ‘Ze wisten niet wat ze ermee aan moesten’, zegt
de auteur van het artikel, Max Paumen. ...
Red. De natuurlijke situatie: verstandelijk
gehandicapten hebben een beperkt besef van hun maatschappelijke omgeving, en dus
slechts (zeer) zelden besef van het terrein dat voor veel gewone burgers een
"ver van mijn bed show" is. De reactie van de poltiek-correcte meute zijn
voorspelvaar:
| |
‘Zeer kwalijk’, zegt Jan Terlouw, directeur van belangenvereniging
KansPlus. Hij kreeg meldingen dat stempassen van gehandicapten aan
anderen waren gegeven. ‘Bij de Europese verkiezingen sprak ik met een
man die zijn stemkaart wilde ophalen bij de instelling. Hij kreeg te
horen dat zijn kaart al aan een andere bewoner was vergeven.’
... Tamara Stranders van het Platform Verstandelijk
Gehandicapten. ‘Vaak is het laksheid. Medewerkers denken: ach, het is
niet interessant voor deze groep. Maar er zijn mensen van laag niveau
die zich erg interesseren voor de politiek, die er misschien meer van
weten dan jij en ik.’ |
Oh,er is ongetwijfeld een enkeling die er wel geïnteresseerd in is. Net zoals er
een doosenkele autist is die wel sociaal kan functioneren. En eenmaal die
uitzondering gevonden te hevven treedt de waanzin in werking:
| |
Tot voor kort hadden verstandelijk gehandicapten die onder curatele
stonden geen stemrecht, omdat ze wilsonbekwaam werden geacht. In 2008
werd de Grondwet echter gewijzigd nadat een licht verstandelijk
gehandicapte jongen, Martijn Greuser, jarenlang actie had gevoerd om te
mogen stemmen. Hij toonde aan dat hij als verstandelijk gehandicapte wel
degelijk politiek op de hoogte was, waarop de Raad van State adviseerde
de wet te wijzigen. |
En om die enkeling te gerieven, worden er bijzonder zinvolle regels veranderd,
en ruimte geschapen voor uitwassen:
| |
Met de wetswijziging kwam een grote groep nieuwe kiezers vrij; in
Nederland zijn ongeveer 120 duizend verstandelijk gehandicapten, met een
IQ onder de 85. Zo’n 10 duizend hebben zo’n laag niveau dat ze niet in
staat zijn te stemmen, zegt Stranders. Ook als een gehandicapte niet in
staat is te stemmen, moet altijd overlegd worden met de curator.
Stranders erkent dat stemrecht voor gehandicapten onder
curatele tot misbruik kan leiden. ‘We werden gebeld door een instelling
die grote moeite had met een vader die gewoon de stempas van zijn
dochter opeiste, en vervolgens ging stemmen. Hij was haar curator. Maar
uiteindelijk is dat dan toch aan hem. Dat is niet het probleem van de
instelling.’ ...
... ‘In het verleden werden de passen van bewoners soms
massaal geïnd door de groepsleiding, om ermee te gaan stemmen’, zegt
Tamara Stranders van het Platform Verstandelijk Gehandicapten. |
Natuurlijk is de kern van de democratie dat mensen redelijk weten wat ze doen.
In de hele maatschappij, maar vooral bij het proces van verkiezingen. En dat
laatste is bij verstandelijke gehandicapten absoluut niet het geval - als
regel:
| |
Tussenstuk:
Begeleider moet helpen in stemhokje
Verstandelijk gehandicapten hebben geregeld moeite om zelfstandig in het
stemhokje hun stembiljet in te vullen. Om hen te helpen moeten er
beëdigd stembegeleiders komen. Dat vindt belangenvereniging Platform
Verstandelijk Gehandicapten (VG). Volgens hen zouden de voorzitters van
de stembureaus dit kunnen doen.
Tot nu toe mogen alleen lichamelijk gehandicapten worden
geholpen in stemhokjes. Voor verstandelijk gehandicapten is dat niet
toegestaan.
Toch heeft die laatste groep soms ook problemen om het goede
hokje rood te kleuren, zegt beleidsmedewerker Tamara Stranders van
Platform VG. Zo zijn er verstandelijk gehandicapten die niet kunnen
lezen, maar wel precies weten aan welke partij ze de voorkeur geven. |
Dat laatste is dus hoogstwaarschijnlijk een sprookje, een leugen van een
ideoloog, en op zijn best is het een doodenkel, uitzonderlijk, geval. En weer
wil men de regels wijzigen:
| |
‘Als iemand goed duidelijk kan maken op wie hij wil stemmen, dan
moet hij dat met hulp van een stembegeleider kunnen doen’, aldus
Stranders.
De vereniging van verstandelijk gehandicapten LFB wil ook dat
op de stembiljetten foto’s komen van de lijsttrekkers. Verder gaan
ze bijeenkomsten organiseren om de partijprogramma’s voor
verstandelijk gehandicapten te verduidelijken. |
Wat een waanzin. Het hoort tot de kern van de democratie is dat iedereen
individueel zijn mening bepaalt en stemt- zodra je daaraan gaat tornen, ligt de
weg naar manipulatie en andere vormen van misbruik wijd open.
Een voorbeeld van hoe blind het gelijkheidsdenken kan zijn:
Uit:
De Volkskrant, 19-01-2011, door Anne Roelofsen
Downisty van de VARA is een smakeloze en respectloze freakshow
Anne Roelofsen | Anne Roelofsen is psychologe en ethica. De VARA wil
gehandicapten tentoonstellen, maar juist Down-jongeren zijn daarvoor het minst
geschikt.
Vrijdag toonde het tv-programma De Wereld Draait Door voorstukjes van een
nieuwe soap en potentiële kijkcijferhit van de VARA: Downisty. Alle
acteurs in deze serie hebben het syndroom van Down. De soap werd gepresenteerd
als een superinitiatief. Maar het is een smakeloze en respectloze freakshow.
De Nederlandse Stichting voor het Gehandicapte Kind (NSGK), heeft
een financiële bijdrage geleverd aan de serie, naar eigen zeggen omdat de
acteurs niet zijn ingehuurd omdat ze het Downsyndroom hebben. Deze bewering
baseren ze op het feit dat de acteurs 'gewone' rollen spelen: directeur,
secretaresse, bedrogen vrouw.
Dat is natuurlijk onzin. De acteurs zijn juist ingehuurd
vanwege hun handicap. En de kijker wordt gefascineerd doordat zij scènes spelen,
die in ons leven wel zouden kunnen voorkomen, maar in hun eigen leven absoluut
niet.
Rare mensen gewone dingen zien doen, is een menselijk
verlangen waarin jarenlang werd voorzien door freakshows. De VARA brengt
een moderne versie van een lilliputterdorp op de buis.
Het idee is, dat de soap bijdraagt aan de emancipatie van
mensen met een handicap. In dat geval zou uit de soapserie duidelijk moeten
worden, dat mensen meer zijn dan hun handicap.
Dit concept is niet nieuw. De Paralympics laten ons zien dat
gehandicapten ook geweldig kunnen sporten, en de Mis(s) Verkiezingen maken ons
duidelijk dat gehandicapten ook heel mooi kunnen zijn.
In deze redeneertrant zou Downisty ons kunnen leren dat
Down-jongeren ook geweldig kunnen acteren.
Maar in het geval van het syndroom van Down is het niet zo
dat een individu een handicap heeft, maar dat de handicap volledig is
geïntegreerd met het individu zelf. Het is niet als een ontbrekend been. Deze
handicap komt terug in het lichaam, de gezichtsuitdrukking, de spraak, het
karakter, de intelligentie, kortom, in de volledige persoonlijkheid.
Door hun topprestaties zie je bij paralympische sporters
eerst een sportman en daarna pas zijn handicap. Dit heet emancipatie. Met de
Down-soap kan dit niet bereikt worden. Je zult nooit een geweldige acteur zien,
en daardoor vergeten dat hij een handicap heeft. Daarvoor is de handicap te
overheersend.
De soap bereikt juist het omgekeerde
effect, hij reduceert het individu juist tot zijn handicap. Bij de soap is het
effect dat het publiek denkt 'kijk eens hoe schattig ze doen alsof ze
vreemdgaan'. Een freakshow, dus. ...
Als de VARA dan zo graag een freakshow wil produceren,
vraag dan een aantal volwassenen met littekens van brandwonden in het gezicht,
om in de soap te spelen. Zij kunnen bewust kiezen voor de kans of het risico
bewonderd te worden. Ofwel als acteur, ofwel als freak.
Red.: Een moeder reageert. Met natuurlijk het argument
van wat sommige Down-kinderen allemaal kunnen. De Einstein's onder de
Down-kinderen. Hetgeen een aanloop is naar de conclusie waar het om gaat:
Uit:
De Volkskrant, 21-01-2011, door Barbara van der Klis.
Verstandelijk gehandicapten zijn geen willoze objecten
Barbara van der Klis | Barbara van der Klis is moeder van een 4-jarig
jongetje met het downsyndroom. Hij speelt mee in de nieuwe VARA-serie
Downistie. Een psychologe noemde deze soap in de Volkskrant een smakeloze
freakshow.
Anne Roelofsen (naar eigen zeggen ethica en psychologe) gaf haar ongezouten
mening over een nog uit te zenden soap waarin alleen mensen met Down acteren. De
titel van haar betoog: 'Downistie van de VARA is een smakeloze en respectloze
freakshow' (Opinie & Debat, 19 januari).
Mijn zoontje doet mee in deze soap. ...
Het komt niet in haar op dat verstandelijke gehandicapten als
gewone mensen worden gezien, die soms wel en soms niet voor zichzelf kunnen
beslissen. ...
Red.: Tja, het grote misverstand: geestelijk
gehandicapten zijn gewone mensen ...
Voor alle helderheid: je kan op talloze manieren verzeild
raken in definities over "gewoon', maar in dit verband is er eentje die
onomstotelijk is: "Kan de betreffende mens of groep voor zichzelf zorgen?" Het
antwoord voor Down-kinderen als groep luidt: "Nee". En daar doen extreme
gevallen als deze:
| |
Tot slot: de hoofdrolspelers, Tobi en Lize, ken ik vrij goed. Lize
heeft een betaalde baan bij een grote supermarkt en Tobi is behalve een
charmante ladykiller een niet onverdienstelijke schaker. |
... niets aan af. Geen enkele groep is uniform samengesteld, en dit zijn, zoals
al gesteld, de Einsteins in de groep.
Nog een reactie, met een bekende opmerking erin:
Uit:
De Volkskrant, 22-01-2011, ingezonden brief van J. Slooff-Kool, Capelle
aan den IJssel
Niet down
In haar artikel schetst Anne Roelofsen (Opinie & Debat,19 januari) mensen met
het Downsyndroom als 'mensen die niet de handicap van het Downsyndroom hebben,
maar het Downsyndroom zijn, en optreden in een 'freakshow' (Downistie), die niet
zal leiden tot emancipatie.
Hier wordt volledig voorbijgegaan aan het feit dat mensen met
het Downsyndroom primair mensen zijn en pas in tweede instantie een beperking
hebben. ...
Red.: Het bekende "Het zijn mensen"-aruemtn. Het
feit is dat alle mensen mensen zijn,dus het noemen van dit feit, is totaal
zinloos: Hitler was ook een mens. En als deze primaire eigenschap wegvalt
(inderdaad: hij/zij is geen kikvors), dan wordt secundair dus primair: de
beperking van het Down-syndroom.
| |
Zij hebben net zoveel recht hun idealen te proberen te
verwezenlijken als iedere andere enkel- of meervoudig gehandicapte,
hetzij bij de paralympics, hetzij als acteur. |
Het punt is dat ze zelf niet op het idee zouden komen om acteur te worden,
en als de Einstein onder hen toevallig wel op het idee komt, is dat nog absoluut
geen reden om het te gaan vervullen: een miljoen Nederlanders staat in de rij om
acteur te worden.
| |
Als je mensen met het Downsyndroom deze kansen ontneemt, onder het
mom hen te beschermen tegen risico's, verban je ze uit de maatschappij,
blijven ze onbekend en rem je juist hun emancipatie. |
Een andere bekend argument: morele chantage: ze hebben een handicap dus
moet je ze een plaats op tv geven.
Waarna de contradictie volgt:
| |
Mensen met het Downsyndroom zijn namelijk veel meer dan alleen hun
handicap! |
Prima. Maar dan hebben ze geen plaatsje op tv nodig om zich mens te
voelen.
Contradictie is zo'n beetje inherent is aan ideologie, zodra men
meer da n één argument gaat noemen.
De bedenkers kunnen hun mond niet langer houden:
Uit:
De Volkskrant, 25-01-2011, door Dieuwke Wynia e.a.
Een mooie soap met speciale acteurs
Vrijdag 14 januari is in De Wereld Draait Door de nieuwe
serie
Downistie aangekondigd. Downistie is een soap in 12 afleveringen van
3 minuten en wordt vanaf 11 maart wekelijks uitgezonden in DWDD. Zoals
elke soap gaat Downistie over glitter en glamour, liefde en hartstocht,
vreugde en verdriet. Bijzonder is dat alle acteurs het Downsyndroom hebben.
In de Volkskrant van 19 januari uitte de psychologe en
ethica Anne Roelofsen zich op de pagina Opinie kritisch over dit initiatief.
Haar grootste bezwaar tegen Downistie is dat mensen met Down niet in
staat zouden zijn om zelf te kiezen of zij 'freakobject' willen zijn.
Die keus kunnen ze echter heel goed maken: dat willen ze
niet.
Red.: Hier wordt subtiel gemanipuleerd: de keus
van Roelofsen in over de reikwijdte van hun besef vanwaar ze zich
potentieel aan bloot stelden met zo'n optreden. Niet de keuze om al dan niet een
freak te zijn.
Vervolgens moet de actie worden GOED-gemaakt - en hoe maak je
GOED?:
| |
Toch gebeurt het dagelijks dat ze worden aangestaard, nageroepen,
zielig worden gevonden of juist schattig. ... dat ligt aan de manier
waarop sommige mensen aankijken tegen mensen met een handicap. ... |
Juist! Door anderen FOUT te maken. Het is overigens de vraag of deze
bewering juist is - er zal iets dergelijks voorkomen, maar hier wordt een
frequentie gesuggereerd die stamt uit de middeleeuwen
| |
Die beeldvorming blijft onder andere in stand doordat mensen met een
handicap nauwelijks zichtbaar zijn in de samenleving - onder andere op
televisie. |
Die mensen zijn nauwelijks zichtbaar omdat er ten eerste weinig van zijn,
ententweede dat ze moeilijk in de maatschappij kunnen functioneren. Dus niet
omdat ze gediscrimineerd worden,of iets dergelijks. Ze kunstmatig een
niet-passend beeld geven, brengt risico's' met zich mee, zoals overschatting -
bij ouders en anderen
De redenatie is eigenlijk dezelfde als die toegepast op
allochtonen: allochtonen zijn onder vertegenwoordigd, onderbetaald of presteren
op andere manieren minder dan gemiddeld - allochtonen zijn gelijk- dus worden
allochtonen gediscrimineerd. De fout zit in het allochtonen zijn gelijk. Dat is
fout. Allochtonen stammen uit analfabete en achtergebleven gebieden, en een
analfabete geitenhouder functioneert niet bij de televisie.
Hier staat het over Down-kinderen:
| |
Downistie laat zien wat jongeren met een handicap wél kunnen.
Acteren in een soap bijvoorbeeld. In Downistie gaat het niet om
de handicap van de acteurs, ze spelen een gewone soaprol zoals alle
soapacteurs. Ze zijn niet zielig of hulpbehoevend, maar krachtige
jongeren die genieten van hun werk voor de camera. |
Oftewel: Down-kinderen zijn gelijk.
En hier zijn de GOEDE mensen die dit allemaal vinden:
| |
Dieuwke Wynia, eindredacteur De Wereld Draait Door.
Jack Valkering en Marco Versluis, programmamakers Downistie.
Ingrid Tuinenburg, directeur NSGK voor het gehandicapte kind.
Alain de Levita, NL Film en TV, producent Downistie.
De ouders van de Downistie-acteurs. |
En hier is het min in of meer objectieve oordeel van iemand
die tot nu altijd een zeer goed mens in geweest:
Uit:
De Volkskrant, 14-03-2011, tv-recensie door Jean-Pierre Geelen
Down
Thomas in een hotelbed met Nina. Zijn mobiel gaat: 'Mijn poepie',
meldt het schermpje. Stront aan de knikker dus. ...
Welkom in Downisty, de nieuwe vrijdagse mini-soap in
De Wereld Draait Door, gespeeld door mensen met een geestelijke
beperking, zoals dat heet.
De (geestelijk) gehandicapte is populair op tv. Paul de Leeuw
effende in de jaren negentig het pad, de laatste tijd wemelt het ervan. All
you need is love opende dit seizoen met twee verliefden ...
En nu is er Downisty, waarin de spelers niet hun
'ziekte' zijn, maar 'gewoon mens'. ...
Toeval of een teken des tijds? Of slechts een aberratie van
televisie in de jacht op grote emotie en effect? Televisie is immers dol
extremen ...
'Mensonwaardig', zei de Vereniging van Kleine Mensen over het
'worstelen' van lilliputters in Midget Fight, vol overtuiging gemaakt
door de kleinen zelf.
De twijfels rijzen telkens rond de motieven van de tv-makers,
waarvoor ik ook niet in álle gevallen insta. Maar mij gaat het om de motieven
van de kijker. Ben ik ook niet gerust op. Neem mijn eigen ongemak: hoe hiernaar
te kijken?
Je gunt de spelers van Downisty het beste. Maar de
voorstanders van dit soort 'emanciperende' televisie benadrukken steeds dat de
spelers niet zielig gevonden willen worden. Ze zijn niet hun ziekte of
afwijking, maar mens. ...
Vertedering of medelijden zijn dus onjuiste motieven om
Downisty te waarderen. Maar net doen of er niets aan de hand is, lukte mij
ook niet. Downisty ís geen gewone soap met volwaardige acteurs. Daarvoor
is hij te kort, te klungelig gemaakt en domweg te beroerd geacteerd. Hooguit was
ik bereid er satire in te herkennen, een knipoog. Ik was niet de enige: toen de
discussie over Downisty half januari ook in DWDD zelf aan bod
kwam, werd een voorstukje vertoond. In het publiek klonken lachsalvo's - volgens
de redenering van de makers kan dat nooit de bedoeling zijn geweest.
Ik gun de acteurs plezier. Het was hun droom op tv te spelen.
Maar komt het vervullen van die wens niet voort uit misplaatst medelijden?
Sommige ontoerekeningsvatbaren mogen al op tv; mag straks iederéén? ...
Wel ben ik erg voor emancipatie van de afwijkenden. Omdat ik
de spelers van Downisty serieus neem, durf ik zonder misplaatste schroom
te zeggen dat het niet om aan te zien was. Die acteurscarrière lijkt mij geen
goed idee. Ook mét Down zijn dromen soms bedrog.
Red.: Volkomen voorspelbaar.
Naar Linkse denkfouten
, Politiek lijst
, Politiek & Media overzicht
, of site home
.
|