Bronnen bij Linkse denkfouten: criminaliteit, erkenning

De permissiviteit voor criminaliteit en andere schadelijke maatschappelijke verschijnselen is één van de meer merkwaardige aspecten van de politiek-correctheid. Merkwaardig in de zin dat de verklaring over meer dan een enkele stap loopt.
Maar over verklaringen gaat het hier niet, maar over het feit dat het zo is. Waarvoor al een eindeloze reeks voorbeelden is gegeven (

) , maar nu de de kroon op gezet is door de politiek-correcten zelf. Want hoe hardnekkiger de overtuiging bij een bepaalde groep, hoe zekerder het is dat de ene dissident gelijk heeft als hij eindelijk bekent dat het zo is. Hier is dat zeer zeldzame verschijnsel:

Uit: De Volkskrant, 27-03-2014, door Raoul du Pré

Analyse | De vrijlating

Blijvend onbegrip voor 'lage straf'

Volkert van der G. wordt vervroegd vrijgelaten, in een samenleving die hem nu vermoedelijk zwaarder zou straffen dan destijds.

Alle mogelijkheden zijn onderzocht: was er niet een reden om Volkert van der G., de moordenaar van Pim Fortuyn, dit voorjaar níét vrij te laten? Er werd niets gevonden, de juridische mogelijkheden zijn uitgeput. Daar leggen justitie, het kabinet en de Tweede Kamer zich nu bij neer: vanaf 2 mei is Volkert vrij man, onder strenge voorwaarden.
Het vonnis dat de rechtbank in april 2003 velde over Volkert van der G. was veruit het meest omstreden vonnis in decennia. ...

Red.: Omstreden: de hele linksige, intellectuele en bestuurlijke elite was voor die lage straf of wilde nog minder, de rest van de bevolking er tegen. Oh, inclusief de hele juristerij natuurlijk. Die zijn altijd tegen alles waar de onderste tweederde van de bevolking voor is. D66-juristerij:

Het verbaast niet dat het onbegrip anno 2014 allerminst is gezakt, want het vonnis van toen leest als een echo uit andere tijden ...

Andere tijden bepaald door linksige, intellectuele en bestuurlijke elite die altijd voor die lagere straffen. De erkenning van hun verderfelijk invloed en hun verderfelijke moraal. Waaraan de juristerij dus meedeed en meedoet:

Toen vond rechter Bauduin dat hij met 18 jaar cel voldoende tegemoetkwam aan de gevoelens in de samenleving.

Een gore leugen, dus.

Nu zou een rechter waarschijnlijk anders oordelen.

Omdat de gewone burgers die juristerij steeds mee zijn gaan haten.

Onder druk van de politiek is er een strengere wind gaan waaien door de rechtszalen.

En nog een gore leugen: het was en is uitsluitend de druk van de publieke opinie.
Als het buiten het gewraakte onderwerp ligt, willen politiek-correcten nog wel eens uit de school klappen. Hier de rabiaat politiek-correcte nomadist Olaf Tempelaman die zich door verblijf in den vreemde iets laat ontvallen:

Uit: De Volkskrant, 17-04-2014, door Olaf Tempelman

Bericht uit Singapore

Alleen arme Chinezen zijn soms nog kaal

De afgelopen kwart eeuw ben ik vier keer op reis bestolen en liet ik veel vaker scheermesjes, opschrijfboekjes en kledingstukken achter op hotelkamers. Wat ik nog nooit kwijt was geraakt: mijn paspoort.
    Helaas, op een plek die bekendstaat als een der veiligste ter wereld bleek het 24 uur voor de terugreis niet in mijn tas te zitten. In Singapore is de criminaliteit mede dankzij strafrechtelijk gefaciliteerde stokslagen iets van 0,001 procent.    ...

Red.:   Oftewel: straffen werkt, en streng straffen werkt nog beter.
    Uit het archief:

Uit: De Volkskrant, 06-01-2014, hoofdredactioneel commentaar, door Raoul du Pré

Stug volhouden

Tussentitel: Rellerige jaarwisseling spreekt niet meer vanzelf

Na vijf jaar zero tolerance en lik op stuk met Oudjaar lijkt het er zowaar op dat de boodschap aankomt.
    De eerste vonnissen over de relschoppers van de nieuwjaarsnacht zijn geveld. Opnieuw waren er extra pittige straffen wegens geweld tegen agenten en brandweerlieden.
    Zero tolerance, supersnelrecht en de verhoogde strafmaat zijn de voornaamste wapens die politie en justitie sinds enkele jaren inzetten in de opgevoerde strijd tegen de rellerige sfeer van de nieuwjaarsnacht. Het is een teken des tijds. Niet dát tijdens de jaarwisseling wordt brand gesticht en gemolesteerd is een nieuwe ontwikkeling. Nieuw is wel dat we het niet meer vanzelfsprekend vinden.    ...

Red.:   Dat 'we' is natuurlijk weer onze standaard doelgroep: de politieke-correctheid. Altijd als de pesthekel gehad aan gezag en rust-en-orde. Niet de publieke opinie. Die wil juist gezag en rust-en-orde. Daarom zijn het ook "Stoepjeschrobbers" en spruitjeskokers'. En daarom zij de politiek-correcten ook zo blij met de allochtonen: smerigheid en criminaliteit zijn sterk toegenomen.

De kentering in de publieke opinie ...

Nogmaals de leugen.

De kentering in de publieke opinie kwam rond 2007, toen de Gelderse korpschef Henk van Zwam plots brak met de traditie om te melden dat de jaarwisseling 'relatief rustig' was verlopen. Hoezo eigenlijk rustig?, vroeg hij zich af, als in de hele provincie agenten worden bekogeld met bierflessen, stenen en vuurpijlen, als brandweerlieden hun werk niet kunnen doen en er volop auto's en schoolgebouwen in brand worden gestoken?
Een jaar later bereikte de verontwaardiging het Binnenhof, waar premier Balkenende woorden tekort kwam om de sfeer tijdens de Nederlandse jaarwisseling te beschrijven: 'Fout tot op het bot. Mensen zonder beschaving. Een zieke mentaliteit. Onverkwikkelijk en ontoelaatbaar.'
Hoewel het ook dit keer verre van rustig was, zijn er toch burgemeesters die na vijf jaar lik op stuk wel degelijk verbetering signaleren. De Haagse burgemeester Van Aartsen ziet 'het tij van alleen maar ellende gekeerd'. In de nacht waarin 'alles mocht', is de sfeer in veel Haagse wijken nu toch omgeslagen: politie en brandweer voelden zich voor het eerst sinds jaren gesteund door de voorheen zwijgende meerderheid.

Juist: de zwijgende meerderheid. Die ook op de PVV stemt en minder Marokkanen wil en geen allochtonen in de wijk (Den Haag, Duindorp, april 2014). Om precies dezelfde reden en daarover ook niet langer wil zwijgen.
    En ook hier heeft "handhaving" en "straffen" dus wel degelijk geholpen.
    En hier een totale deconfiture:

Uit: De Volkskrant, 26-06-2015, hoofdredactioneel commentaar, door Raoul du Pre

Het dna-belang

Had een moord voorkomen kunnen worden? Met een betere dna-registratie wellicht wel.

Tussentitel: Veiligheid weegt zwaarder dan privcy

Red.:   Helemaal door het putje, die Volkskrant. In het begin van het dna hebben ze er actief actie tegen gevoerd. "Het zou niet altijd juist werken, het zou misbruikt kunnen worden ..." De klchten waren weer eindeloos en allemaal volstrekt onzinnig. Want ze golden net zo hard voor vingerafdrukken.
    Maar het echte bezwaar lag natuurlijk aan de andere kant: men was terecht bang dat er met behulp van dna veel meer criminelen opgepakt konden worden.
    Maar waarom dan nu deze omslag? Simpel:

Wat ging er eigenlijk wél goed in de omgang van justitie en politie met Bart van U., de verwarde man die vorig jaar oud-minister Els Borst van het leven zou hebben beroofd?

Juist ja ... Omdat het iemand uit eigen kring betreft.
Wat een ultieme goorheid, hè ...
Hier nog even het argument dat ze gebruiken:

Zoals altijd in het dna-debat geldt hier de proportionaliteit. Wat weegt zwaarder: de veiligheid of de privacy en de lichamelijke integriteit van verdachten? Mits het dna onmiddellijk wordt vernietigd bij een vrijspraak of het uitblijven van vervolging, wint hier de veiligheid. ...
En de privacy? In de praktijk is opname van het dna-profiel in de databank nauwelijks een beperking voor het maatschappelijk functioneren van een verdachte. Zoals de commissie stelt: je wordt slechts beperkt in je kans op het succesvol verzwijgen van je betrokkenheid bij nieuwe strafbare feiten.

Argumenten die van het allereerste begin golden, maar men niet naar wilde luisteren. Uit pure kwaadaardigheid.

Naar Linkse denkfouten

, Politiek lijst

, Politiek & Media overzicht

, of site home