Uit: De Volkskrant, 29-09-2006, door Jeroen Plekker, filosoof Huurwoning is levensgevaarlijk geworden De verzelfstandigde woningbouwvereniging is een geldbeluste pandjesbaas geworden, vindt Jeroen Plekker. Met levensgevaarlijke gevolgen. ... In plaats van oplossingen te verzinnen voor sociale problemen, zoals bijvoorbeeld de bouw van zogenaamde ‘hufterwoningen’, verschuilen woningbouwverenigingen zich liever achter de wet die zegt dat ze iedereen moeten accepteren. Dat ze daarbij huurders die zich asociaal hebben gedragen of mensen die gewoon niet in staat zijn om zelfstandig te wonen een zogenaamde tweede kans bieden, heeft helemaal niets met nobele motieven te maken. De bouw van ‘hufterwoningen’ kost de woningbouwvereniging eenvoudigweg geld en het bieden van tweede kansen niet. De consequenties van dit beleid zijn mij de afgelopen week pijnlijk duidelijk geworden. Deze week brandde de ernstig vervuilde woning onder mij totaal uit. De woning werd bewoond door een depressieve man met verslavingsproblemen. De man is door de brandweer uit het huis gehaald en zwaargewond in het ziekenhuis opgenomen. Het is uiteraard niet plezierig als iemand het huis onder je in de fik steekt. Maar vervelender is dat het niet de eerste keer was dat ik geconfronteerd werd met dit soort overlast in mijn woonblok. Ongeveer een half jaar geleden draaide een andere geestelijk gestoorde man, in de portiek naast mij, door en sloeg zijn hele woning kort en klein. Daarna stichtte hij brand in zijn woning. Doordat hij in zijn razernij al zijn ramen vernielde, ben ik poolshoogte gaan nemen. De aanblik van de krankzinnige man die voor zijn voordeur agressief met zijn schep stond te zwaaien, terwijl ik achter hem gas hoorde sissen en vuur zag branden in zijn totaal kapotgeslagen woning, zal ik niet makkelijk vergeten. Het is eenvoudig voor te stellen wat voor enorme explosie er was gevolgd als de man de ramen er niet uit had geslagen. ... Groot was mijn verbazing dat in de brief van Parteon die volgde op het gesprek, het extra gesprek helemaal was verdwenen. Wel stelde men mij voor als onbezoldigd verklikker van overlast op te treden. De reactie zou dan bestaan uit het organiseren van vrijblijvende gesprekjes met de verslavingszorg van de Brijderstichting om overlast te beperken. Ik realiseerde me toen dat Parteon de kosten van overlast op anderen probeert af te wenden. De kosten van een extra gesprek met potentiële bewoners zijn immers voor rekening van de woningbouwvereniging. De kosten van die vrijblijvende gesprekjes zijn daarentegen voor de Brijderstichting. Dat zo het risico van levensgevaarlijke ongelukken in mijn straat wordt vergroot, neemt men blijkbaar op de koop toe. De woningbouwvereniging negeert de verantwoordelijkheid die ze heeft voor de veiligheid van haar huurders. ... Ik leef nog en daar ben ik blij om. Maar als straks de woning onder mij op kosten van de verzekeringsmaatschappij is opgeknapt, hoop ik nu eens niet een ‘geestelijk ziek geval’, ‘psychotische heroïnejunk’ of ‘luidruchtige en alcoholistische bootwerker’ als benedenbuurman te krijgen. ... Red.: Tot zover de realiteit. Nu het beleid: Uit: De Volkskrant, 09-10-2006, door Vincent van Luit, directeur van Parteon Ook kwetsbare heeft woonrecht Woningcorporatie Parteon wil ook mensen helpen uit het ‘souterrain’ van de volkshuisvesting, schrijft directeur Vincent van Luit. Jeroen Plekker stelt dat zijn woningcorporatie, Parteon, onder de verzelfstandiging een geldbeluste en louche pandjesbaas is geworden (Forum, 29 september). Dat negatieve beeld is niet terecht. ... Parteon bezit zo’n achttienduizend woningen in Zaanstad. Mensen met de problemen die Plekker beschrijft, hebben vaak een kleine beurs. In plaats van hen te concentreren in achterstandswijken wil Parteon hen spreiden. Door het overheidsbeleid dat leidt tot sluiting van specialistische instellingen, gaan meer mensen met psychiatrische of verslavingsproblemen wonen in dorps- en stadswijken. Verhuur aan deze groepen is niet winstgevend. Er gaat veel tijd en energie zitten in begeleiding (gewenst en ongewenst) en de kans op huurachterstanden is veel groter dan bij niet-kwetsbare groepen. ... De huisvesting van mensen met verstandelijke, lichamelijke en psychiatrische beperkingen, is een kerntaak van woningcorporaties. ... ... Opname in gespecialiseerde instellingen kan en mag niet worden afgedwongen en elke huurder valt onder de Huurbeschermingswet. Dus die kun je niet zomaar zijn huis uitzetten. Het huurderbestand van Parteon is een afspiegeling van de samenleving. Daarbij horen ook onaangepaste huurders. Maar voor Parteon zijn kwetsbare groepen geen hufters die in hufterwoningen zouden moeten worden geconcentreerd. Het woord ‘hufterwoningen’ zou niet mogen bestaan. We moeten mensen die afglijden, helpen op het juiste spoor te blijven, waarbij de veiligheid van alle bewoners natuurlijk wel gewaarborgd moet blijven. Red.: Eerst wordt dus uitvoerig het beleid verdedigd, en dan komt in enkele zin de crux van de zaak: de veiligheid van de overige bewoners. De realiteit die door Plekker, en vele anderen, is aangedragen is dat die veiligheid wel degelijk in het geding is. Maar dat wordt in de ervoor staande tekst van Van Luit al bij voorbaat dus van de hand gewezen. Het belang van de overlastveroorzaker gaat altijd voor dat van zijn omgeving, ook al is hij gevaarlijk. De wereld van de permissiviteit in optima forma. Een paar jaar verder, en nu trapt de politie de open deur in: Uit: De Volkskrant, 08-10-2011, van verslaggeefster Maud Effting Politie: meer overlast door psychotische zwervers De eigen bijdrage voor specialistische psychiatrische zorg gaat leiden tot meer overlast door zwervers en verslaafden in steden, waarschuwt politie. De eigen bijdrage voor zware psychiatrische patiënten en de bezuinigingen in de ggz gaan tot grote overlast leiden in de steden. Er komen meer verslaafden, zwervers en psychotische personen op straat. Dit voorspelt Hans Slijpen van de politie Utrecht namens de landelijke ggz-expertgroep van de politie. Deze expertgroep vertegenwoordigt alle Nederlandse korpsen. De politie maakt zich grote zorgen over de eigen bijdrage van 200 euro die psychiatrische patiënten vanaf volgend jaar moeten gaan betalen voor zorg. De zwaarste patiënten hebben zo weinig geld en motivatie dat ze hulpverleners de rug zullen toekeren, verwacht Slijpen. Het ministerie van VWS wijst erop dat de eigen bijdrage niet geldt voor crisisopnamen. Maar voor de politie is dat niet genoeg. Zij willen deze crises juist voorkomen. 'Patiënten kunnen heel gevaarlijk worden in zo'n crisis. We zijn bang dat we steeds vaker moeten gaan optreden, omdat mensen die niet in behandeling zijn veel eerder in een crisis raken.' Naar schatting zijn er zo'n 160 duizend zware psychiatrische patiënten. 'Dit zijn mensen met extreme problemen. Die laten zich niet zo gemakkelijk helpen, het zijn vaak zorgmijders. De afgelopen jaren is hard geprobeerd hen te verleiden tot zorg. En dat lukt. Maar als je dan ook nog eens een rekening gaat presenteren voor iets wat mensen niet willen, dan raak je ze kwijt. Bovendien heeft juist deze groep geen geld.' ... Red.: En dit geldt natuurlijk niet alleen voor de politie, maar voor iedereen die met ordehandhaving te maken heeft: De Volkskrant,14-03-2015, ingezonden brief van Hanna Tekstra, Utrecht Agressie tegen NS (2) Ik ben een Ticket & Service-medewerker van de NS. Ik verkoop reizigers tickets en verleen service op het station. Voorheen was ik conducteur en medewerker Service & Veiligheid. Rondom het thema agressie zie ik in de media alleen maar oplossingen als een extra agent, poortjes sluiten, meer camerabewaking. Ik krijg het idee dat we enkel een wond aan het stelpen zijn en niet naar de oorzaak kijken. Ik denk dat dit geen NS-probleem betreft maar een maatschappelijk probleem. In de jaren dat ik nu voor de NS werk zijn er veel bezuinigingsmaatregelen binnen de (psychiatrische) zorg doorgevoerd. Dat merken wij meteen. Wanneer er weer een instelling bedplaatsen heeft moeten schrappen komen deze mensen in de maatschappij terecht. Bijtende zwervers, op straat gezette gezinnen, zwaar verwarde, schreeuwende mensen, overnachtende mannen in pak met aktetas, tieners die dood willen, díe komen wij tegen. Continu. Dit zijn mensen met problemen die wij als maatschappij serieus moeten nemen, die goede zorg nodig hebben. Doen we dat niet, dan belanden ze bij ons op het station en in de treinen, dan krijgen we te maken met steeds meer agressie. Vervolgens gaan we de poortjes sluiten en vinden deze mensen een weg naar de binnenstad en verplaatst het probleem zich naar het uitgaansleven, de winkeliers of naar het spoor zelf! Volgens mij investeren we nu de winst uit de zorgbezuinigingen in agressiewerende maatregelen. Dat is volgens mij niet de oplossing. Red.: Het zoveelste bewijs van de gezond-verstandstelling: "Goedkoop is duurkoop". Naar Linkse denkfouten, psychiatrie 
, Rijnlandmodel, normen en waarden
, Politiek lijst
,
Sociologie, overzicht
, of site home
. |