PC-club: Job CohenAls voorbeeld van politieke correctheid kan het nauwelijks prominenter dan Job Cohen, de man die het theedrinken met allochtone overlastgevers en misdadigers heeft uitgevonden.Dit zijn woorden geschreven in oktober 2009, naar aanleiding van het invoeren van Cohen in de verzameling genaamd PC-club. En tijdens zijn carrière als burgemeester van Amsterdam. Sinds die tijd is hij nog prominenter en in sommige kringen beruchter geworden als politiek leider van de PvdA. Die tijd (met enige voorloop) is afgehandeld elders 
.Dit artikel is gehandhaaft als een soort samenvatting, zich concentrerende op één aspect van Cohen's carrière en visie: het "De boel bij elkaar houden". En omdat de analyse van de toepassing hiervan is gedaan door iemand anders dan deze redactie (de Volkskrant, 02-10-2009, column door Nausicaa Marbe):
Cohen heeft een prachtig ideaal dat in de loop van de tijd onder invloed van de komst van immigranten is verslechterd, en dus ligt de schuld bij de autochtoon. En reden is vervreemding en waardeverwarring bij de autochtoon. Het is zijn totale omkering van werkelijkheden bijna komisch. Alom is overbekend dat de persoon die vervreemding en waardeverwarring ondervindt niet de thuisblijver, maar de immigrant is. Welke immigrant dan ook. En dat die vervreemding en waardeverwarring groter is naarmate het cultureel verschil met het immigratieland groter is. Hetgeen die vervreemding en waardeverwarring voor allochtone immigranten uit moslimlanden zeer groot maakt. Hetgeen ze dus uiten in al dat gedrag dat altijd wordt ongesplitst in zijn talloze elementen,en dat dan geschaard wordt onder de noemer "incidenten". Marbe verwoordt het als volgt:
Maar dit is niet de enige afwijking die Marbe bij Cohen constateert:
Dus waar Cohen richting allochtonen die "boos" doen de binding predikt, zeg maar de liefde, is zijn reactie op de "boosheid" van autochtonen het tegenovergestelde: die van ontbinding, die van afkeer, die van haat. Dis dus samengevat in de titel van de column. Alweer een geval van fout denken - van contradictie. Nog eentje:
Hoe is het nu mogelijk dat iemand die zich toch voorstaat op zo redelijk te zijn, want een lofzang op een 'open, verdraagzame, welvarende, veilige samenleving' kan toch niet anders betiteld worden dat een lofzang op redelijkheid, zulke enorme schendingen van de redelijkheid pleegt. Daar moet een diepliggende contradictie in de geest achter zitten. Of een enorme primitieve emotie, die voorrang heeft boven alle andere overwegingen, ook die van de bejubelde redelijkheid. Ook daarvoor staat in de bundel van Cohen een mogelijke verklaring, afgaande op Marbe:
Dat is, naast de emoties die het direct persoonlijke aangaan, natuurlijk de sterkste die er zijn: zijn naasten en de naasten van die naasten. Die hebben als immigranten, mensen met een andere cultuur dan het land waar ze verbleven, onnoemelijk veel leed ondervonden. En dan is de volgende stap gemakkelijk gemaakt: "immigrant = immigrant". Ook Marbe noteert het als zodanig, in de zin aansluitend op het laatste citaat:
Daar staat het impliciet: wat de Joden is overkomen, overkomt de allochtoon nu. Een gotspe, natuurlijk. De situatie van de Joden toen en de allochtonen nu is dermate verschillend, dat de eigenlijk de enige overeenkomst tussen de twee gevallen die van het immigrant-zijn is. Al het andere relevante verschilt - Joden woonden al heel lang in Europa, allochtonen wonen er net. - Joden hadden geen vluchtplaats, allochtonen kunnen iedere seconde meteen weg. - Joden waren gevlucht uit verdrukking, allochtonen zijn hier volkomen vrijwillig en voor maar één ding: welvaart = geld. Als je uitgaat van de Joodse achtergrond als reden voor de contradicties in de opvattingen van Cohen, zijn deze ineens verklaarvaar. Als allochtonen zijn als de Joden, kunnen allochtonen geen schuld hebben, want Joden hadden ook geen schuld. En bij een conflict met autochtonen, moeten dan de autochtonen welde schuld hebben. En daar waar de Joden sterk houden aan hun eigen cultuur, is het, als allochtonen als Joden zijn, logisch dat de allochtonen ook sterk mogen houden aan hun eigen cultuur. En daar waar Joden of immigranten toch moeten leven in andermans cultuur, is het voor hen dus logisch om te vinden dat die "anderman" niet zo sterk hoeft te houden aan zijn eigen cultuur. De juistheid van deze verklaring wordt onderbouwd door het feit dat dit geen geïsoleerd geval is, maar dat dezelfde verbanden ook bij anderen zijn te constateren, zoals Jacques Wallage
en Ed van Thijn
. Meer over Job Cohen hier
- meer over het algemene geval hier
.
Naar PC club 
, of site home
 ·.
|