Bron bij PC club: Herman Franke Eerst een artikel van schrijver en columnist Herman Franke, daarna de analyse: De Volkskrant, 11-06-2004, boekbespreking door Herman Franke Brug tussen een berg en een ravijn In de jaren zeventig haalden berichten over het weigeren van de toegang aan Turken en Marokkanen bij sommige disco's nog de voorpagina's.     Men sprak er schande van. Tegenwoordig komen ze bijna nergens meer binnen. Noodgedwongen hebben ze eigen uitgaanscentra opgezet, wat hun als multicultureel verzet tegen aanpassing wordt verweten.     Als er ergens haat onder allochtonen wordt gekweekt, is het bij de deuren van de disco's. En niemand zegt er wat van. De mooiste en beste weg naar integratie, de weg van de liefde, gevolgd door gemengde huwelijken en prachtige halfbloedjes zonder Hollandse vissenogen, wordt elke weekend door blanke kleerkasten geblokkeerd. Ze moeten integreren, maar niet bij ons! Waarom worden al die discriminerende danstenten niet na twee waarschuwingen gesloten?     Als zij zich zo radicaal moeten aanpassen aan ons, dan is het mijn inburgeringsplicht me in hen te verdiepen. Eerst las ik Een tipje van de sluier – Islam voor beginners van Joris Luyendijk. Dit informatieve boekje leert dat de ene moslim de andere niet is, zoals er katholieken zijn die nog geregeld biechten en katholieken die niet eens het Onze vader meer uit het hoofd kennen. Ook blijkt eruit dat met de koran in de hand alles te verdedigen of te verwerpen valt, maar dat wist ik door de bijbel al. Het boekje voedde ondanks alle nuanceringen mijn afkeer van de grote autoritaire godsdiensten. In de islam storen mij bovenal de fundamenteel-christelijke positie van vrouwen, de seksuele bekrompenheid en de intolerante houding tegenover andersdenkenden, die zelfs bij verlichte moslims dominanter is dan bij doorsnee christenen.     Met een Een tipje van de sluier bereidde ik mij voor op het lezen van een boek over Abou JahJah, de recalcitrante leider van de Arabisch-EuropeseLiga (AEL). Een student vroeg aan Abou JahJah waarom hij geen bruggen bouwt in plaats van altijd maar zo radicaal de confrontatie te zoeken. 'Het is moeilijk bruggen bouwen tussen een berg en een ravijn', antwoordde hij met een spottend glimlachje. Deze anekdote haal ik uit Abou JahJah – Nieuwlichter of oplichter? De demonisering van een politiek rebel van Mohammed Benzakour.     Abou JahJah is de Fortuyn van de machteloze Marokkanen met hun begrijpelijke rancune tegen de westerse arrogantie. Trots en buitengewoon welbespraakt neemt hij zonder blikken of blozen standpunten in die journalisten, politici en de hele autochtone goegemeente doen schuimbekken van verontwaardiging. Hij is een meester in het stellen van dodelijke tegenvragen.     Benzakour is grondig te werk gegaan. Hij draagt vanuit alle hoeken informatie aan over de Belgische politieke rebel, die in Libanon opgroeide voor de lopen van Israëlische tanks. Het boek is goed en aanstekelijk geëngageerd geschreven. Wat Benzakour vooral wil aantonen is dat Abou JahJah in de media is gedemoniseerd. Met onder meer letterlijke weergaven van interviews laat hij overtuigend zien hoe Abou JahJah van zijn Nederlandse ondervragers met beschamend opzichtige vooringenomenheid al het kwaad in de schoenen geschoven krijgt dat fundamentalistische moslims in de wereld begaan en uitdragen. Soms nog voor hij zelf één woord gezegd heeft.     Toch vind ik hem een engerd, die Abou JahJah, juist omdat hij zo slim, ontwikkeld en verbaal vaardig is. Met zoveel intellectuele bagage wil je toch niet vooroplopen in een conservatief islamitisch reveil? Ik heb tegelijkertijd ook een zwak voor hem. Hij toont moed en authentieke gedrevenheid. En hij vervult een nuttige functie nu xenofobe schreeuwlelijkerds zo de wind in de zeilen hebben en mensen die het wagen (zoals Dijkstal) een beschaafd tegengeluid te laten horen meteen worden verketterd.     Maar ik heb ook een zwak voor Ayaan Hirsi Ali, die even moedig als Abou JahJah juist diens retoriek fel bestrijdt en de islam als bron ziet van veel kwaad. Van haar las ik De zoontjesfabriek. Over vrouwen, islam en integratie. Zij heeft recht van spreken. In Somalië werd ze buiten de wil van haar vader om besneden. Zij vluchtte naar Kenia en Saudi-Arabië en, toen ze uitgehuwelijkt werd, naar Nederland. Dat verklaart misschien waarom je in haar verstandige boekje toch te veel haat tegen de islam en te weinig nuance proeft. Bij Benzakour en Abou JahJah stoort daarentegen de goedpraterij van het democratisch tekort en de vrouwenonderdrukking binnen de islam.     Gelukkig zijn er naast deze boeken romans te lezen van schrijvers als Abdelkader Benali (betekent volgens Luyendijk 'Dienaar van de Machtige'), Hafid Bouazza en Kader Abdolah ('Dienaar van Allah'). Dan wéét je niet alleen, maar dan voel je ook waar het om draait: allochtonen en autochtonen grijpen uit onzekerheid terug op hoe het was en nooit meer worden zal, of kiezen voor de vlucht naar voren. En dat botst en schuurt. En dat zal nog wel even voortduren, zeker wanneer blanke kleerkasten voor de disco's blijven staan. Red.:   Dit stuk staat bol van de elementaire denkfouten, veroorzaakt door op vooringenomen-heid gebaseerde eenzijdige waarneming. Eerste voorbeeld: de discriminatie bij de discodeur, want die blokkeert 'De mooiste en beste weg naar integratie, de weg van de liefde, ...' . Het is precies andersom: naast het lastigvallen van Nederlandse meisjes, want hoeren, nemen ze hun eigen meisjes, hun zusters, juist helemaal niet mee. Het zijn dus niet de autochtonen, maar de allochtonen die deze vorm van vermenging blokkeren, mede door hun eis dan hun bruid islamitisch moet zijn, en volkomen bewezen door hun bestaande huwelijkspatroon: tot voor kort kwam zo'n 70 procent uit islamitische landen, en meer dan 90 procent is islamitisch. Franke is hier dus een aperte leugenaar. Tweede fout: 'Als zij zich zo radicaal moeten aanpassen aan ons, dan is het mijn inburgeringsplicht me in hen te verdiepen.'     Zij hoeven zich niet radicaal aan te passen, maar genoeg om zich in te passen. Als ze zich genoeg inpassen, is het volstrekt onnodig om zich in hen te verdiepen. dat hebben we ook niet gedaan met de Indiërs (en Molukkers), Chinezen en Surinamers. Desondanks gaat het goed met die mensen, want ze hebben zich ingepast. Derde fout: 'Abou JahJah is de Fortuyn van de machteloze Marokkanen met hun begrijpelijke rancune tegen de westerse arrogantie.' De meeste Nederlanders zijn even machteloos als de meeste Marokkanen - het aantal Nederlanders met enig waarneembare macht is minuscuul. De term 'machteloze Marokkanen' is dus onzin. Dat maakt meteen hun rancune onbegrijpelijk, dus zeer fout.     De 'westerse arrogantie' bestaat uit de natuurlijke houding die voortvloeit uit het feit dat het westen technologisch en maatschappelijk zo veel verder is. Dit veel verder vooruit liggen wordt zelden expliciet uitgesproken. Maar voor de Marokkanen is het natuurlijk wel heel evident, heen en weer reizende naar Marokko voor vakanties worden ze er elke keer weer met hun neus ingedrukt. Dit is natuurlijk de werkelijke oorzaak van hun rancune. Vierde fout: 'Abou JahJah is de Fortuyn van de machteloze Marokkanen' versus 'nu xenofobe schreeuwlelijkerds zo de wind in de zeilen hebben'.     Fortuyn was volgens het denken van Franke de eerste xenofobe schreeuwlelijk, want hij was de eerste die zei dat de islam een achterlijke godsdienst was. Dus is Abou Jah Jah, als de Marokkaanse Fortuyn, ook een xenofobe schreeuwlelijk. Franke is kennelijk volkomen vooringenomen, dat deze zo openlijke fout hem ontglipt is. Die vooringenomenheid blijkt nog eens overduidelijk uit de enige kritische opmerking die hij de andere kant op maakt: 'Bij Benzakour en Abou JahJah stoort daarentegen de goedpraterij van het democratisch tekort en de vrouwenonderdrukking binnen de islam.' Dit zijn zaken die zowel de islam als de genoemden volkomen diskwalificeren, en hen tezamen met Herman Franke in een volkomen foute positie plaatsen. Deze mensen zijn een gevaarlijke bedreiging voor de democratie. Voor meer pro-allochtone politieke-correctheid van Franke, zie hier , voor meer alfa-intellectuele onthullingen, zie hier . Voor een kritiek uit een andere bron, zie hier . Naar PC club , Politiek lijst , Media lijst , Politiek & Media overzicht , of site home .