Het grotere geheelWaarschuwing vooraf: het volgende is volgens de normen van de politieke-correctheid racistisch en antisemitisch.Deze redactie is wars van zaken die neigen naar "Das Wesen des Daseins" en "Die Welt ist Alles was der Fall ist", maar er kwamen kort achter elkaar een paar dingen in de geest op die zich moeilijk elders laten noteren. Niet het eerste maar één ervan is filmpje op YouTube over de fijnstructuurconstante, één van de belangrijkste natuurkundige grootheden, uit het rijtje van de lichtsnelheid (bekend), de lading van het elektron of de fundamentele lading (redelijk bekend), de constante van Planck oftewel de korreligheid van de natuur (minder bekend). Die komen tezamen in de fijnstructuurconstante, die een waarde heeft (1/137) die er toe leidt dat er het lijstje van atomen mogelijk is dat bekend is als het periodieke systeem (in vereenvoudigde vorm):
... dat in iedere natuurkundeschoolklas hing toen deze nog aparte natuurkundelokalen had. En, werd er filosofisch opgemerkt, een waarde die het dus ook mogelijk maakt dat het leven is ontstaan. Dat laatste is een opmerking die je op meer plaatsen tegenkomt. Bijvoorbeeld in de astronomie bij de zoektocht naar planeten: planeten dicht bij een zon zijn te heet, en planeten ver van een zon zijn te koud, waarbij men dan doelt op de mogelijkheid tot het ontstaan van leven. Planeten met leven, die zoek je in het gematigde middengebied, qua temperatuur. En een derde, minder bekende, versie is die binnen het periodieke systeem: de elementen met één of een paar elektronen aan de buitenkant (de eerste drie rijen) vormen metalen (natrium, kalium), minder bekend als ijzer maar met veel dezelfde eigenschappen zoals soepelheid, en aan de rechterkant staan de isolatoren, die de keiharde kristallen vormen genaamd zouten die inderdaad lijken op het gewone zout: harde korreltjes.. En tenslotte heb je helemaal rechts de edelgassen, helium, neon enzovoort, die helemaal niets doen, met elkaar en andere stoffen. En dat aantal elektronen aan de buitenkant loopt van 1 tot 8. En in het midden gebeuren de bijzondere dingen. De atomen met vier buitenste elektronen zijn vlees noch vis. De eerste daarvan is koolstof, en koolstof is de basis van het Aardse leven. Omdat het in het midden zit, kunnen er veel andere soorten atomen er aan binden. Variatie. Evolutie. En het is natuurlijk geen toeval dat de stof waarvan de chips worden gemaakt die de kern vormen van computers, silicium, ook die "vier elektronen aan de buitenkant"-structuur heeft, bij een wat groter aantal erbinnen. En dat alles levert ons gevarieerde heelal met daarin het leven. Dus waarom heeft de fijnstructuurconstante precies die waarde die de mogelijkheid tot leven opwekt? Antwoord, en dat is niet onbekend: omdat hij deel uitmaakt van een heelal waarin het leven gevormd is. Ook dat is een vorm van cirkel, net als "Das Wesen des Daseins" en "Die Welt ist Alles was der Fall ist". De tweede gedachtenstroom die ergens genoteerd moest worden, betrof in niet meer bekende volgorde de overbevolking, de evolutie van het brein, en de regels van de exponentiële groei. Iedereen die zich ook maar enigszins met "de menselijke conditie" bezighoudt, weet dat de bevolking groeit op een manier die volkomen uit de hand loopt, de bekende exponentiële groei van 1, 2, 4, 8, 16, 32, ... en na twintig stappen daarvan zit je in de astronomische getallen. Wat er voor de wereldbevoking uitziet als dit:
Daar is iets uit de hand aan het lopen ... Is voor iedereen zichtbaar. Nu is zo'n verloop volkomen automatisch voor iedere situatie waarin er sprake is van de mogelijkheid tot vermenigvuldiging. Zoals dat is voor alle leven. Waarom is er van al dat leven dan geen oneindige hoeveelheid? De simpelste reden is dat op een gegeven moment de bouwstoffen voor het leven, elk leven, op zijn. En dan houdt de groei automatisch op. Dat opraken kan op diverse manieren, leiden tot diverse verlopen van groei. Hier zijn een paar standaardvormen, afkomstig van Derek de Solla Price  in zijn standaardtekst over dit onderwerp:
Little science, big science
,
Hierin ontbreekt er eentje, namelijk het genoemde geval van botweg doorgroeien tot alles op is (het is eigenlijk een versie van de tweede):
Op het pad van het begin van het huidige leven naar nu is dit ook vele malen gebeurd, op allerlei deelterreinen. Maar op het deelterrein naar de huidige mens dus niet, want anders bestond hij niet. Het meest voorkomend op dit pad is nummer 1: een reeks van situaties van exponentiële groei, die na verloop van tijd afremt en eindigt met een nieuwe stabiele evenwichtssituatie. Het laatste geval van zulk een exponentiële groei aangaande het leven is niet moeilijk aan te wijzen. Hier is de groei van de omvang van het menselijke brein:
Hier lijkt ook sprake van uit de hand lopen. Hoewel het vrij zeker is dat daar vrij spoedig een einde aan zal komen of misschien al aan gekomen is, aangezien de geboorte van een nieuw mens nu al een behoorlijk pijnlijke aangelegenheid is ... Wat dit allemaal laat zien, is dat de mens onderhevig is aan een groot aantal van de wetten die ook geldig zijn voor zijn voorlopers en omgeving - zowel levende als dode natuur. De veronderstelling dat dat niet zou gelden voor welke menselijke eigenschap dan ook, uit eigenwijzigheid toch zeer vele malen gedaan, is ook diezelfde zeer vele malen altijd onjuist gebleken. En in ook alle gevallen was die veronderstelling nogal tot sterk contraproductief. Het op dit ogenblik meest wijd verspreide voorbeeld daarvan het natuurlijk het idee van een mens, of het leven, geschapen is door één of andere Almacht. In de context van het voorgaande zo absurd dat je er eigenlijk om zou moeten lachen. Dat is het dus niet omdat de contraproductiviteit ook daarvan nogal hoog op de ladder van contraproductiviteit staat. Dat is eigenlijk bij toch wel behoorlijk veel mensen bekend, voor een groot deel levend in de westerse wereld, en de rest in centraal Azië. Het eigenaardige is dat onder dat deel van de mensheid in het westen dat leeft met het besef dat het ontstaan van de mens aan de wetten der natuur onderhevig is, zich een nieuwe vorm van creationisme-geloof heeft ontwikkeld. En wel aangaande bovenste tak van de evolutie: die van de menselijke ontwikkeling binnen de soort. De formulering daarvan in de context van dit verhaal luidt: "Alle variaties binnen de menselijke soort hebben dezelfde evolutionaire waarde". De in de maatschappelijke praktijk gehanteerde versie ervan luidt: "Alle Culturen zijn Gelijk(waardig)". En de versie die in de maatschappelijke praktijk naarstig vermeden wordt maar de eigenlijke versie is, is "Alle Etnieën zijn Gelijk(waardig)". Met de hoofdletters om aan te geven dat men dit ziet als Absolute Waarden. Waarden met slechts twee mogelijke numerieke representaties: 0 en ∞ . Nul en oneindig. Het is net zo waarschijnlijk als die Absolute Almacht. En omdat dit Absolute Waarden zijn, is alle onderzoek, alle referentie, en zelfs alle hinten naar de alternatieve natuurlijke zienswijze verboden. Hartstikke verboden. Taboe. En een taboe dwing je af met verbale bommengooierij, in dit geval zijnde termen als "sociaal darwinisme " in de intellectuele kring, "schedelmeten" in de krantenversie, en "Nazi", "Hitler", "Übermensch" enzovoort als het serieus dreigt te worden. Met mogelijke gevolgen minstens zo contraproductief als de Almachtige. Daarom trekken we er ons hier maar niets van aan. En gaan fijn etnieën beoordelen en rangschikken. Daarvoor kan je veel parameters kiezen en om het goed te doen met je er natuurlijk meerdere nemen, maar hier gaan we meteen voor de slagader: we kiezen de best meetbare en dus ook meest omstreden: intelligentie. Om het ons makkelijk te maken, kiezen we uit het grote aanbod de grotere etnieën, en om de vergelijking met het bovenstaande te faciliteren, kiezen we er acht. En zelfs dat doen we niet, net als boven: we kijken eigenlijk alleen maar naar de uiteinden. Waarna we concreet worden, en de politiek-correcten wordt nogmaals gewaarschuwd: dit is racistisch en antisemitisch volgens hun normen. Want overeenkomstig met de atomen met minste elektronen aan de buitenkant hebben we hier de zwarten, en voor degenen met veel: de Joden 
. Je zou een heel simpele maatstaf kunnen nemen: het aantal Nobelprijzen per
bevolkingsgrootte.Dan geldt net als bij de atomen: het linker extreem doe je weinig bijzonders mee. Het is wat het is en heeft ook bepaalde goede eigenschappen. Sport, muziek. Maar verder dan gebouwen van anderhalve verdieping kom je niet. Het rechter extreem doe je eveneens weinig bijzonders mee: het is allemaal abstractie en absolutisme wat de klok slaat. Als je het in het edelgassenniveau trekt, zie je een zelfde soort effect: nauwelijks tot geen (vruchtbare) interactie met de omgeving, tezamen met het bewustzijn leidende tot extreme navelstaarderij  .En in het midden, waar redelijke intelligentie gepaard gaat met enig gezond verstand, gebeuren de interessante dingen. De natuurwetenschap in zijn moderne vorm is ontstaan in, voor een wat kleiner deel, het Italië van de Renaissance, en voor twee grotere delen in Engeland en vooral Nederland, waar vaardigheden op het vlak van intelligentie werden gecombineerd met praktische vaardigheden, in de vorm instrumentenmakerij en dergelijke (ets van Christiaan Huygens aan het werk, met slinger, slingeruurwerk, en prisma):
Tevens leidende tot grote maatschappelijke bloei. Maar wat doe je met zo'n soort beschouwing? Nou, ten eerste dat hoe goed je het als goed ook gedaan hebt en doet, voor de toekomst is er geen enkele garantie. Wat vandaag een passende ontwikkeling lijkt door bijvoorbeeld te stoppen met vliegen als je toch geen roofdierige vijanden hebt, kan morgen dodelijk zijn voor je soort als door een of andere losstaande ontwikkeling die roofdieren plotseling weer wel opduiken. En die twee vormen van exponentiële groei aangaande de mensheid zijn beide duidelijke voorbodes van gevaar. De term klimaat is hier voor de hand liggend. Maar op een wat dichter bij het heden staande niveau is het ontkennen van de etnische verschillen dat ook. Ook hier zou je een extremen-verhandeling over kunnen opzetten: het overdadig benadrukken van die verschillen is duidelijk contraproductief. Maar hoogstvermoedelijk is het totaal ontkennen ervan dat dus ook. Of in een vorm geciteerd in In het kort 
:
Het is een bijzonder omineus teken dat deze uitspraak op het moment van het schrijven van deze beschouwing, begin 2022, volstrekt ondenkbaar is, met name bij het publicerende orgaan: de publieke omroep. Oftewel: de toestand gaat achteruit. En dat is de toestand van de vrijheid van meningsuiting en de beschaving. Naar Alfa's en bèta's, sociologisch 
, of site home
.
|
