Bronnen bij Juristen: competentie

Als je iets wilt zeggen over de competentie van juristen is het het makkelijkst om te kijken naar die gevallen waarin bekend is geworden dat het misging, ten opzichte van het totaal aantal gevallen.

Het eerste is bekend als "rechterlijke dwaling", en dat zijn er weinig ten opzichte van het totaal aantal strafzaken.

Maar dat laatste is niet het juiste aantal, want in het overgrote deel der strafzaken is het daderschap volkomen duidelijk.

Waar het om gaat is het aantal gerechterlijke dwalingen ten opzichte van hget aantal strafzaken warin het daderschap omstreden is. En dat zijn er dus heel veel minder.

Maar daar komt iets essentieels bij: van het rechterlijke proces redelijkerwijs verwacht mag worden dat ze geen fouten maken, want ieder fout vonnis ondermijnt de geloofwaardheid van het recht en daarme de rechtsstaat.

Eigenlijk moet voor rechterlijke dwaling een nul-tolerantiebeleid gelden.

En daar is de rechterlijke praktijk schier oneindig ver van verwijderd.

Waar het hier om gaat is dat in alle te vermelden gevallen de feiten om tot een juiste beslssing te komen voor handen waren, en op grond van foutieve redenaties tot een foutief vonnis werd gekomen.

De conclusie zijnde: juristen kunnen niet redeneren.

Wat een te voorspellen conclusie is, want het beroep van jurist trekt vrijwel tot geheel uitsluitend mensen aan die in de bekende driedeling alfa-bèta-gamma die in feite een tweedeling alfa-bèta is, vallen in de klasse "alfa".

En alfa's kunnen niet redeneren, want indien staande voor de keuze "ratio of emotie", kiezen ze voor de (bijna) 100 procent voor de emotie .

En als direct uitvloeisel daarvan: het niet bereid zijn om gemaakte fouten te corrigeren.

In dat laatste geval de betrokken emoties die zijnde van eigenwaan enzovoort

Onderstaand dus de voorbeelden daarvan.

Germaine C. heeft de overvaller die haar tasje had gestolen al achteruitrijdende met haar auto aangereden terwijl deze op zijn scooter vluchtte. De overvaller kwam op een ongelukkige manier ten val en overleed,
    Het argument om te komen tot een veroordeling van Germaine C. :
  Het OM vraagt een onvoorwaardelijke gevangenisstraf omdat, zo stelt de persofficier, Germaine C. door haar actie waarbij ze achteruitrijdende de scooterrijdende tasjesdief achtervolgde, bewust een risico heeft genomen dat de tasjesdief daardoor kwam te overlijden.

Hier het bewijs dat dit argument niet deugt (de Volkskrant, 01-03-2008, door Iris Dijkstra):
  In gedachte je schoonmoeder wurgen

Nee, handig was die opmerking niet. De vrouw die in Amsterdam een tasjesdief doodreed, verklaarde achteraf diens scooter alleen maar even te hebben willen aantikken. Een slip of the tongue, die volgens het Openbaar Ministerie aantoont dat de vrouw helemaal niet zo onschuldig is als ze pretendeert te zijn.
    Maar hoe zou jij hebben gereageerd als jouw tas uit de auto was gegrist? Tien tegen een dat je zelf ook de razernij in je had voelen opborrelen. Psycholoog Marleen Nagtegaal kwam in elk geval tot de ontdekking dat velen van ons geregeld in gedachten iemand de huid vol schelden of een klap verkopen. ...

Oftewel: in een dergelijke situatie is er op geen enkele manier sprake van "overleg", laat staan " bewust een risico nemen". Dat werd er slechts bij verzonnen, omdat het slachtoffer een Marokkaan was, en dus "sneu" en "zielig".

Een geval dat de achterliggende mentaliteit laat zien (de Volkskrant, 25-05-2011, van verslaggever John Wanders):
  Ook bij gooien waxinehouder kan tbs-maatregel gepast zijn

De rechtbank Den Haag vindt de aanklacht tegen de man die vorig jaar op Prinsjesdag een waxinelichthouder tegen de Gouden Koets wierp ernstig genoeg om tbs te overwegen. 'Dit zijn tbs-waardige feiten', zei rechter De Loor-Alwin in reactie op de suggestie van de verdediging dat tbs in deze zaak 'volstrekt ondenkbaar' is. ...

Hetgeen de rechter, volgens de ratio, dient te onderbouwen door te wijzen op het aantal waxinelichtjegooiers dat op dat ogenblik in tbs-behandeling zit.
    Of heeft gezeten.
    Mag ze ook vergelijkbare gevallen meenemen.
    In alle gevallen is de uitkomst van de telling nul.
    Hier is hoe rationeel deze rechter is:
  ...    'Tbs wordt niet alleen opgelegd voor moord en doodslag', doceerde De Loor-Alwin. Ze onderstreepte dat de gegooide waxinelichthouder 626 gram woog en dat het projectiel een lakei naast de Gouden Koets ernstig had kunnen verwonden. ...

Natuurlijk zijn deze woorden ingegeven door één en slechts één ding: de betrokkenheid van het Koninklijk Huis.
    Een argument zo irrationeel en emotioneel als het maar kan zijn.

Een geval op het hoogste niveau (de Volkskrant, 07-09-2013, van verslaggevers Theo Koelé en Natalie Righton):
  Nederland aansprakelijk gesteld voor dood mannen in Srebrenica

...    De Hoge Raad bekrachtigde gisteren een uitspraak die het Haagse gerechtshof in 2011 had gedaan. De staat ging daartegen in cassatie. Twee vragen stonden centraal: was het optreden van Dutchbat onrechtmatig en kan het optreden van Dutchbat aan de staat worden toegerekend? In beide gevallen was vrijdag het antwoord 'ja'. De VN hadden in 1995 weliswaar de leiding over de missie in Srebrenica, maar de 'effectieve controle' op Dutchbat werd vanuit Den Haag uitgeoefend.    ...

De vraag aan de orde is: "Wie is er hjuirische vernatwoordelijk voor de gebeurtenissen in Srebrenica?".
    Het antwoord luidt: degenen die juridisch verantwoordelijk waren voor de operatie als geheel.
    Dat is de VN.
    Die dus niet alleen de leiding hadden, maar ook juridisch verantwoordelijk waren.
    De deelnemers aan de operatie zijn uitvoerenden die niet individueel aansprakelijk zijn, want ze zijn daar niet als individuen maar als onderdeel van een missie.
    Dus de leiding van de missie in Srebrenica is niet juridisch verantwoordelijk, nog een ieder daaronder.
    Het oorspronkelijke vonnis dat anders besloot besloeg, naar verluid, zo'n 150 pagina's.
    Er zijn slechts 150 pagina's nodig om tot een vonnis te komen, als het een onjuist vonnis is.
    De reden voor dit vonnis: de nabestaanden zijn zielig, en dubbel zo omdat het moslims zijn.

Geval xxx (Telegraaf.nl, 08-04-2014, door Cees Koring, oud-misdaadverslaggever De Telegraaf, uitleg of detail ):
  Geheugen Spong opgefrist

In een reportage over gerechtelijke dwalingen (Tel. 05/04) komt advocaat Gerard Spong aan het woord. Hij zegt dat de Staat in zulke gevallen schade heeft aangericht en dat die volledig moet worden vergoed.
    Niet alleen de materiële maar ook de psychische schade, vindt de raadsman.
    Even het geheugen opfrissen. Was het niet dezelfde Gerard Spong die in 1986 als hulprechter in Haarlem zorgde voor een gerechtelijke dwaling die in het rijtje in dezelfde reportage wordt genoemd? Met een vonnis van twaalf jaar was Spong medeverantwoordelijk voor de veroordeling van Rob van Zaane voor de paskamermoord.    ...

Fase 1: het foutieve vonnis.
  ...    Toen Van Zaane in 2002 van alle blaam werd gezuiverd omdat de echte daders eindelijk bekend waren en ik Spong om een reactie vroeg, weigerde hij commentaar.

Fase 2: de ontkenning achteraf.

Een recenter uitgekomen geval van veel vroeger (de Volkskrant, 14-01-2020, door Elsbeth Stoker, Wil Thijssen):
  Onderzoekers verzwegen informatie over moord

Het onderzoeksteam van de Arnhemse villamoord, een roofmoord uit 1998, heeft belangrijke informatie voor de onderzoeksrechter verzwegen. De teamleider van het onderzoek en de officier van justitie hielden informatie over een bron achter. Deze informatie zou de 'rechter-commissaris juridisch in een lastig parket kunnen brengen'.
    Dat blijkt uit de driedelige documentaireserie De Villamoord van KRO-NCRV, die deze week wordt uitgezonden. De Arnhemse villamoord is mogelijk de grootste gerechtelijke dwaling in de Nederlandse rechtsgeschiedenis: negen mannen zouden ten onrechte zijn veroordeeld.    ...

Die verzwegen informatie is ernstig, maar niet het grooste probleem. Dat is dit:
  In 1998 werd Geke van 't Leven-de Goede (63) vermoord in haar woning aan de Apeldoornseweg in Arnhem. Een tweede vrouw, een vriendin van het slachtoffer, overleefde de roofmoord. Volgens deze vriendin was er sprake van één inbreker. Een half jaar later werden negen verdachten aangehouden.

Er was een geloofwaardige getuige is die verdachten vrijsprak.
    Er was dus op zijn minst sprake van redelijke twijfel.
    Er bestaat geen redelijke verklaring voor dit vonnis.

Een Srebrenica-achtig geval (de Volkskrant, 09-01-2020, door Aernout Kolijn):
  Foute handelingen piloten niet vermeld in rapport

Staat deels aansprakelijk voor vliegramp bij Faro

De Nederlandse staat is deels aansprakelijk voor de Faro-vliegramp in 1992 in Portugal. Volgens de rechtbank in Den Haag zijn er aanvankelijk 'te stellige' conclusies getrokken over de oorzaak van de ramp en hebben de piloten verkeerd gehandeld. Die foute handelingen werden niet vermeld in het onderzoeksrapport.    ...

Schreeuwende onzin, natuurlijk: de verantwoordelijkheid voor een ongeluk verandert niet door de beschrijving ervan, en de juridische aansprakelijkheid nog veel minder.
    Wat de piloten ook deden of nalieten: zij zijn niet persoonlijk verantwoordelijk noch aansprakelijk (er wordt om voor hand liggende reden van uitgegaan dat ze niet vrijwillig bijdragen aan het ongeluk).
    Het ging om dit:
  ...    Door de foute conclusie en het verzwijgen van de waarheid heeft de Raad de onderhandelingspositie van de slachtoffers over schadevergoedingen mogelijk benadeeld. In de onderhandelingen met Martinair - inmiddels opgegaan in KLM - gingen zij ervan uit dat de weersomstandigheden het toestel deden crashen. De onderhandelingspositie van de gedupeerden had mogelijk beter kunnen zijn.    ...

De nabestaanden zijn zielig.

Een uiterst navrant geval (de Volkskrant, 05-09-2022, door Wil Thijssen):
  Rosmalense flatmoord | Pieter van der Kruijs

'Rob is psychisch gesloopt, kapotgemaakt'

Het gerechtshof in Arnhem beslist vandaag of de zaak van de 'Rosmalense flatmoord' een gerechtelijke dwaling is. Advocaat Pieter van der Kruijs liet zich na zijn pensioen opnieuw beëdigen om de veroordeelde Rob B. weer te kunnen verdedigen.

Sneed Rob B. op 10 april 2000 de hals van zijn vriendin door, of deed zij dat zelf? Uit nieuw bewijs blijkt het laatste. Ruim 22 jaar na het delict en vijftien jaar na zijn veroordeling beslist het gerechtshof in Arnhem vandaag, na herziening van het strafproces, of de zaak van de 'Rosmalense flatmoord' een gerechtelijke dwaling is.
    Zijn gepensioneerde advocaat Pieter van der Kruijs (73) liet zich opnieuw beëdigen om B. weer te kunnen verdedigen. Twee weken geleden eiste de aanklager vrijspraak: 'Hier lijken grote fouten te zijn gemaakt. Daarvoor bied ik op persoonlijke titel mijn excuses aan.'

Excuses van een aanklager, dat is heel bijzonder.
'Waar ik vooral benieuwd naar ben: gaan alle betrokken rechters die het leven van mijn cliënt naar de gallemiezen hebben geholpen Rob ook excuses maken? Al was het maar voor hun eigen gemoedsrust? Zij moeten zich kapot schamen. Net als de officier van justitie, de politie en de zogenaamde deskundigen in deze zaak.'

U bent boos.
'Een rechter wordt geacht onpartijdig te zijn. Ik heb in mijn 45-jarige carrière als strafrechtadvocaat nog nooit zulke vooringenomen rechters meegemaakt.'

Waaruit blijkt die vooringenomenheid?
'Door vrijwel al mijn onderzoekswensen af te wijzen. Door bij een reconstructie alleen uit te gaan van een daderscenario - dan sluit je zelfdoding dus al uit. Door heel gekunsteld een onlogisch gat in Robs alibi te creëren. Door contra-expertise serieus te nemen van een expert die, tot ieders schande, niet onafhankelijk bleek te zijn. Door tunnelvisie. Door de zaak bij de rechtbank, kort vóór de uitspraak, niet te heropenen toen een nieuwe, ontlastende getuige zich meldde. En door tijdens het hoger beroep heel selectief in de verklaring van die getuige te grasduinen. Zijn woorden 'Het ging die dag goed met Rob' werden misbruikt: daarmee verklaarden de rechters waarom de snee in de hals van het slachtoffer zo recht was, terwijl Rob een tremor - continu trillende handen - heeft.'    ...

Feiten zijn totaal onbelangrijk, voor de rechter.

En daar is er weer eentje uit het rijtje "strafzaken waarover nagedacht moet worden" (de Volkskrant, 31-01-2023, door Will Thijssen):
  Ik was het, zei de man, na dagen zonder slaap

De strafzaak rond de 'Warnsveldse pompmoord' in 1985 is een gerechtelijke dwaling, zeggen deskundigen. Schreeuwende rechercheurs zetten verdachten in verhoren onder druk en zeiden daderinformatie voor, toont een nieuwe televisiereconstructie.

'Je lult!' 'Het kán niet gegaan zijn zoals jij het vertelt!' 'Wij weten dat die moord buiten gebeurd is, en niet binnen.'
    In het politieonderzoek naar de zogenoemde Warnsveldse pompmoord in 1985 hebben rechercheurs tijdens de - opgenomen - verhoren agressief en manipulatief druk uitgeoefend op de vier verdachten. ...

Enzovoort, het bekende verhaal.
    Maar dat is dus niet de kern van de zaak.
    De kern van de zaak is dat de rechterlijke macht onmachtig is gebleken om dit te zien en dus onmachtig is gebleken recht te spreken.
    De rechterlijke macht ondermjnt met haar falen in rechtspreken de rechtsstaat.
    Een ernstig misdrijf.
    En dit ...
  ... en zijn vier mannen in 2004 ten onrechte veroordeeld tot celstraffen van 6 tot 8 jaar.    ...

... is een idioot lage straf voor ...
  ... De Warnsveldse pompmoord is de gewelddadige dood in 1985 van de 28-jarige Micelle Mooij, caissière van het Shell-pompstation aan de Rijksstraatweg in Warnsveld. Ze werd met messteken omgebracht en is dood gevonden naast haar auto, die bij het tankstation stond geparkeerd.    ...

... een zo ernstig misdrijf.
    Het lijkt er waarachtig op dat ze ergens wel een vermoeden hebben gehad, en met zichzelf op een akkoordje hebben gegooid.
    Terwijl de wet glashelder in dit soort zaken: de misdaad moet boven redelijke twijfel bewezen worden.
    De strafmaat doet vermoeden dat men redelijke twijfel had.
    De rechterlijke macht heeft hier dan doodgewoon de wet ovetreden.
    Dit moet dus vervolgd worden, en die rechters moet gedwongen worden te verklaren over hun lage strafmaat, en indien daarvoor geen voldoende verklaring komt, veroordeeld worden wegens genoemde misdrijven.
    En waarom komt dit uit?
    Niet door de rechterlijke macht:
  ... een reconstructie van het rechercheonderzoek naar de moord door onderzoeksjournalisten van KRO-NCRV. In hun driedelige documentaireserie, die vanaf donderdag wekelijks wordt uitgezonden, is te zien hoe de rechercheurs onder meer daderkennis voorzeggen.  ...

En doorlezende ...
  ... Oud-rechter Henk van Harreveld, die 'de Vier van Warnsveld' in 2002 vrijsprak wegens gebrek aan bewijs, stelt dat de veroordelingen door het gerechtshof zijn gebaseerd op een 'tekortschietend bewijsrechtelijk wrak gebouw' vol onbetrouwbare en tegenstrijdige verklaringen. Na de vrijspraak was immers geen nieuw bewijs aan het licht gekomen, en toch kwam het hof tot een veroordeling. Een onderbouwing daarvoor heeft hij in het arrest van het hof 'niet gelezen'. ...

...: het is dus redelijk recent, en, zelfs binnen het eigen systeem was de zaak glashelder.
    Het kan nauwelijks erger.
    Het wordt hoog tijd om een AI-toepassing te bouwen die de rechterlijke macht kan controleren, zo niet vervangen (na een ongewijfeld in het voordeel van de AI uitvallende vergelijking ...).
    Want nu ...

  ...    Politie en OM hebben op basis van een soortgelijke documentaireserie over de Villamoord inmiddels toegezegd dat ze aan een nieuw herzieningsverzoek voor deze zaak zullen meewerken. En advocaat Acda zal over de Warnsveldse pompmoord nog dit voorjaar eenzelfde verzoek indienen bij de Hoge Raad. Omdat het inmiddels lijkt te gaan om structurele fouten in de opsporing, 'doen wij nu een breder onderzoek naar dit soort zaken en de systeemfouten', aldus regisseur Joost van Wijk van de documentaireserie De Warnsveldse pompmoord. 'Politie, OM en rechtspraak doen naar dit soort zaken zelf geen enkel actief onderzoek, terwijl het voor mensen als Hein Krombos bijna onmogelijk is om herziening aan te vragen. Dat moet echt anders.'

... moeten regisseurs bij de televisie dat soort werk doen.


Naar site home .

2 mrt.2008; 05-09-2022