Toelichting bij Cultuur, gelijkheid, joods, Arnon Grunberg: Céline

Voor degenen de reputatie van de Franse schrijver Céline niet kennen, hier een citaat uit de Engelse Wikipedia uitleg of detail (opgeslagen 27-07-2012):
  Céline's writings are examples of black comedy, where unfortunate and often terrible things are described humorously. While his writing is often hyper-real and its polemic qualities can often be startling, his main strength lies in his ability to discredit almost everything and yet not lose a sense of enraged humanity. Pessimism pervades Céline's fiction as his characters sense failure, anxiety, nihilism, and inertia.

Trek hier nog wat positief-ingestelde literaire vooroordelen van af, en je hebt wel zo ongeveer een idee. Morele deprivatie als levenshouding.

Wat degenen die de reputatie van Céline wel kennen zal verbazen, is dat Céline een antisemiet wordt geacht, en Grunberg van joodse afkomst is. Waar zit daar de overeenkomst? Dat is toch eerder een tegenstelling?

De psycholoog weet natuurlijk wel beter, als het niet om zulk een beladen onderwerp gaat. Juist scherpere tegenstellingen, spiegelbeelden, hebben soms het meest met elkaar te maken.

En hier is dat zeker het geval. Er bestaat natuurlijk sowieso geen antisemitisme, als er geen semitisme is. Nu wordt antisemitisme altijd in verband gebracht met afkeer van de etnische groep. Maar het kan natuurlijk net zo goed betrekking hebben op de cultuur. Als je hekel hebt aan hip hop en rap, en hip hop en rap zijn creoolse verschijnselen, is een anti-rap-isme dan een slechte zaak? Principieel in ieder geval niet slechter dan rap-isme. 

Arnon Grunberg, bijvoorbeeld, blijkt in het vervolg een fervent aanhanger en verspreider te zijn van zijn culturele waarden, die voor een zeer groot deel samenvallen met de culturele waarden van de joodse cultuur waaruit hij afkomstig is. Dat kan je met het grootste gemak dus semitisme noemen - de joodse variant van rap-isme.

Het semitisme van Arnon Grunberg blijkt ook nogal rabiaat te zijn. En bovendien is zijn schrijven zwart, gebeuren er verschrikkelijke dingen, gooit hij in zijn columns alle waarden de deur uit behalve het recht van de sterkste (als je dat al een waarde kan noemen), en doordesemt pessimisme al zijn schrijven.

Oftewel: Arnon Grunberg is, de antithese semitisme en antisemitisme even oplossend, een perfecte navolger van Céline.


Naar Cultuur, gelijkheid , Westerse organisatie ,, of site home .

 jul.2012