Bronnen bij Islam, cultuurbeelden: systeem

Discussiëren over de islam is onmogelijk. Er is allang een vrijwel volkomen onoverbrugbare tweedeling: degenen die er niet over willen praten of er hartstikke vóór zijn, en een kleine groep tegenstanders. Oh ja, en een derde partij die geen of er een "kleine" mening over hebben, wat een grote groep is maar die telt dus niet mee in de meningsvorming.

Als het simpel wilt houden, kan je van beide standpunten de extremen nemen. Dat van de voorstanders is "Islam is Vrede". Dat van de tegenstanders: "Islam is nazisme".

Als er ergens ooit een botsing is tussen de twee meningen over de islam, is vrijwel het allereerste wat de islamsteuners te berde brengen: "Maar de meerderheid van de moslims is vreedzaam".
    Eigenlijk al een eerste leugen want wat ze mogelijk bedoelen maar ieder geval de werkelijkheid is: "Maar ze plegen op dit moment geen geweld".

De simpele retorte is: "De meerderheid der nazi-aanhangers was ook vreedzaam" in de zin van "pleegden geen geweld".
    En wie wil wijzen op verschillen tussen de islam- en nazi-aanhang: die pakken globaal gezien uit in het nadeel van de moslims. Qua aantallen slachtoffers, hoeveelheid onderdrukking, enzovoort.

Je kan de vergelijking tussen moslims en nazi's op twee manieren toelichten: vanuit de kant van de moslims ("Moslims zijn nazi's omdat ...", maar naar aanleiding van een artikel over de werking van nazisme bleek het instructief om dit nu eens van de andere kant te doen: de nazi's (de Volkskrant, 19-04-2018, door Pauline Kleijer):
  Dit ongekend indrukwekkende drama legt bloot hoe medeplichtigheid werkt

Robert Schwentke laat zien dat het kwaad in ons allen schuilt - een les die hard aankomt.

Willi Herold is een bleek knulletje, verdwaald in een gevaarlijk niemandsland. Hij is zijn legereenheid kwijtgeraakt en wordt in de Duitse bossen opgejaagd als een deserteur. Het is maart 1945, overal heerst chaos. De jonge soldaat stuit op een verlaten legertruck waarin een kapitein van de Duitse luchtmacht zijn bezittingen heeft achtergelaten - inclusief zijn uniform.
    Het uniform past niet, het is te groot. Toch bevalt het Herold. Ineens heeft hij een stuk minder te vrezen. Met de kleding komt een nieuwe, autoritaire rol; Herold groeit er verbazingwekkend snel in. Wanneer hij andere verloren soldaten tegenkomt, accepteren ze zijn gezag en sluiten zich bij hem aan.    ...

De context. Overigens één van de overeenkomsten: bij de islam is ook "het aantrekken van het uniform" de makkelijkste manier om gezag te krijgen in de gemeenschap. En daarom om dezelfde reden gedaan door hetzelfde soort mensen: lieden die op een andere en inhoudelijke manier nooit een maatschappelijk prominente positie kunnen bereiken wegens middelmatigheid en lager.
   Hier de relevante stukken:
  Het is gewaagd, hoe Schwentke de kijker uitnodigt zich met Herold te identificeren. Aanvankelijk is het kapiteinsuniform een middel om te overleven, om zijn hongerige maag te vullen met een goed maal. Ook later nog, wanneer duidelijk wordt dat Herold nergens voor terugdeinst, blijft het verleidelijk zijn gedrag goed te praten: hij moet wel, om zijn huid te redden. Of: het zijn vooral zijn metgezellen die zich misdragen.
    Zo verschuift Schwentke telkens de grens, waarmee hij meteen blootlegt hoe medeplichtigheid werkt. Het is het sociale systeem dat deze misdaden toelaat, niet het verrotte geweten van een enkele man. De strijd tussen goed en kwaad speelt, anders dan in de meeste oorlogsfilms, nauwelijks een rol. Iedereen is corrupt.
    Het maakt Der Hauptmann tot een ongekend indrukwekkend drama. Akelig om naar te kijken, dat zeker, maar ook fascinerend en bijzonder knap gemaakt, met een naar absurdisme neigende toonzetting. Daarbij spaart Schwentke zijn publiek nog enigszins; de historische werkelijkheid was grimmiger dan de film laat zien.
    Opportunisme, bluf, machtsbegeerte, onverschilligheid - het kwaad schuilt in doodnormaal menselijk gedrag, laat Der Hauptmann zien. Dat is een les die hard aankomt.

Dit gaat zich naadloos laten vertalen naar de islam.
  Aanvankelijk is het kapiteinsuniform een middel om te overleven, om zijn hongerige maag te vullen met een goed maal.

Wordt:
  Aanvankelijk is het moslim-leidersuniform (djellaba, baard) een middel om te overleven, om de hongerige maag te vullen met een goed maal.

Geen verdere vertaling nodig.
  Ook later nog, wanneer duidelijk wordt dat Herold nergens voor terugdeinst, blijft het verleidelijk zijn gedrag goed te praten: hij moet wel, om zijn huid te redden. Of: het zijn vooral zijn metgezellen die zich misdragen.

Wordt:
  Ook later nog, wanneer duidelijk wordt dat de moslim-extremist nergens voor terugdeinst, blijft het verleidelijk zijn gedrag goed te praten: hij moet wel, voor zijn geloof. Het zijn enkelingen die zich misdragen.

En:
  Zo verschuift Schwentke telkens de grens, waarmee hij meteen blootlegt hoe medeplichtigheid werkt. Het is het sociale systeem dat deze misdaden toelaat, niet het verrotte geweten van een enkele man.

Wordt:
  Zo verschuift het geloofssysteem telkens de grens. Het is het culturele gedachtensysteem dat deze misdaden toelaat, niet het verrotte geweten van een enkele man.

En:
  Opportunisme, bluf, machtsbegeerte, onverschilligheid - het kwaad schuilt in doodnormaal menselijk gedrag, laat Der Hauptmann zien. Dat is een les die hard aankomt.

Wordt:
  Opportunisme, bluf, machtsbegeerte, onverschilligheid - het kwaad schuilt in doodnormaal menselijk gedrag, laat de moslimgemeenschap zien.

En dat is een les waarvoor men de kop zo diep in het zand steekt, dat het centrum van de Aarde bereikt wordt.


Naar Islam, cultuurbeelden , of site home ·.

20 apr.2018